Arrians Anabasis

261쪽

ANA ΣΙΣ. 4 20. 21. 39γυναικος καὶ τουτον - ῶδε Λαρῶος, πρωτα με πυ

θέσθαι εἰ ζῶσιν αυτ οἱ παῖδες καὶ γονή τε καὶ μήτηρ ος δε ζώσας τε πυρετο καὶ βασίλισσαι τι

καλουνται καὶ θεραπεία τι αμφ αυτός ἐστιν ηντινα καὶ επὶ Λαρείου θεραπεύοντο, επὶ τWδε α πυθέσθαι εἰ σωφρονε αυτ η γυνὴ τι. ς δε σωφρονουσαν πυ--θετο, ουθις ερέσθαι μη τι βίαιον ἐξ Ἀλεξάνδρου αυτη ἐς C in nνέβη καὶ το ευνουχον ἐπομόσαντα φάναι τι, ε βασιλ- ουτω τοι ς απέλιπες εχει - γυνη, καὶ Ἀλέξανδρος α,μῶν ριστος τέ εστι καὶ σωφρονέστατος. ἐπὶ τῶω ἀνατεῖναι Λαρεῖον ε τον ουρανὸν τὰς χειρας και ευξασγαι δε αλλ' ἁ κευ βασιλευ, οτο ἐπιτέτραπται νέμειν τα βασιλέων πράγματα ἐν ἀνθρώποις συ νυν μό- λιστα με ἐμοὶ φυλαξον Περσῶν τε και Μήδων την ἄρχήν, ωσπερ υ και εδευκας εἰ δε δη πώ ουκετι σοι βασιλῶς

της Ἀσιας, - ὁ μηδεν ἄλλο τι μη Ἀλεξάνδρου παρα-

ξυάρτης δε ἀκουσας τους παῖδας εχομένους, ἀκου- σας δε και πἐρ Ῥωξάνης της θυγατρις τι μέλε αυτης

Ἀλεξάνδρ0, θαρσήσας ἀφίκετο παρ' Ἀλέξανδρον, και ην

Ἀλέξανδρος δέ, τα ἐν Σογδιανοῖς αυτο διεπέπρα-21

κτο, ἐχομένης δη και της πέτρας ε Παραιτάκας προυχώρει, τι και ἐν Παραιτάκαις χωρέον τι ὀχυρόν, αλλην πέτραν, κατέχειν ἐλέγοντο πολλοὶ τῶν βαρβάρων ἐκαλεῖτο δ αυτ λοριήνου πέτρα καὶ ε αυτην αυτός τε ὁ - ριήνης ξιμπεφευγε καὶ αλλοι τῶν παρχων υκ λιγοι.

262쪽

40 AA A POTνην δοτο ἐν φο της πέτρας ἐς σταδιους εἴκοσι, κύκλος δ ἐς ξήκοντα αυτη δ αποτομος πάντοθεν, νοδος ἐἐς αυτην μία καὶ αυτ στενή τε καὶ - εἴπορος, οι δοπαρὰ την φυσιν του χωρίου --ιημένη, - χαλεπην εἶναι καὶ μηδενδ ἀργοντος καὶ καθ' να ανελθεῖν φάραγξ δἐ κυκλφ περιείργει την πέτραν βαθεῖα, στε οστις προσάξειν στρατιὰν τῆ πέτρq μελλε, πολῶ προσθεν αυτ την φάραγγα εἶναι χωστέον, ς ε ὁμαλο ορμασθαι προσάγοντα ς προσβολὴν τον στρατόν. Igλλὰ και ως Ἀλέξανδρος πτετο του που' ουτωπάντα φετο χρῆναι βαεά τε αυτ και εξαιρετέα εἶναι, ἐς τοσόνδε τόλμης τε και ευτυχίας προκεχωρήκει τέμνων ὁ τὰς λάτας πολλαι γα και περυφηλοι ἐλάται σαν ἐν κυκλο του ρους κλίμακος ἐκ θλων ἐποίεε ώς κάθυ- δον εἶναι ες την φάραγγα τῖ στρατιῆ ο γαρ ὴν ἄλλως κατελθεῖν ς αυτήν. και τὰς μἐν μέρας αυτὸς Ἀλέξαν--δρος ἐφειστήκει του ρην, το μισυ του στρατου χων ἐργαζόμενον τὰς δ νύκτας ἐν μέρει ι σωματοφύλακες αιτο εἰργάζοντο Περδίκκας τε και εοννάτος και Πάολεμαῖος ὁ ἡγου φ λοιπο μέρει της στρατιῆς, τριχ δω-

νενεμημέντ περ υττ ες την νύκτα ἐπετέτακτο ηνυτον

δ της μέρας ου πλέον περ εἴκοσι πήχεις - 'ς νυκτὼς λόγον ἀποδέον, καίτοι ξυμπόσης της στρατιας

εργαζομένης χυτω ο τε χωρέον απορον ν - το εργον

ἐν αυτφ χαλεπόν. κατιόντες ὁ ἐς την φάροπα πασσάλους κατεπήγνυον ἐς το ὀξυτατον της φάραγγος, διέχοντας αλλήλων σον ξύμμετρον προς ἰσχυν τε και ξυνοχην

των ἐπιβαλλομένων. ἐπέβαλλον ὁ πλέγματα ἐκ λέγων

263쪽

εἰς γεφυρας μάλιστα ἰδέαν, καὶ ταυτα ξυνδουντες χουν ἄνωθεν ἐπεφόρουν, ς ξ μαλο γίγνεσθαι τῆ στρατιβτην πρόσοδον την προς την πέτραν.

οἱ δε βάρβαροι ταχεν πρῶτα κατεφρόνουν, απόρου πάντη του ἐγχειρήματος ο δε τοξευματα δ' εις

την πέτραν ξικνοῖντο καὶ αὐτοι δύνατοι σαν ἄνωθενεξείργειν του Μακεδόνας ἐπεποίητο γαρ αυτοῖς προγρα-

λυμματα αρις τα βέλη, ς υντ αυτοῖς ἀβλαβῶς ἐργα- σ9αι ἐκπλαγει ὁ λοριήνης προς τα γιγνόμενα κήρυκα πέμπει προς Ἀλέξανδρον, δεόμενος οξυάρτην ι ἀναπέμψαι και πέμπει οξυάρτην Ἀλέξανδρος ὁ δε φι με- νος πείθει οριήνην ἐπιτρέψαι ἡάλεων φ αυτόν τε και- χωριον. βίρ με γαρ υδἐ ο τι οὐ λωτι εἶναι Ἀλεξάνδρφ και τῆ στρατι τῆ κείνου ἐς πίστιν δεελθόντος και φιλίαν, την πίστιν τε και δικαιότητα μεγαλωστι ἐπηνει του βασιλέως, τα τ' αλλα - το ἡτο εναρώ τοι ἐς βεβαίωσιν του λόγου προφέρων τούτοις πεισθεις ὁ λοριήνης υτός τε κε παρ' Ἀλέξανδρον κα των οἰκείων τινἐς και σαίρων αυτοῖ ἐλθόντι δε φ οριήνῖφιλάνθρωπά τε ἀποκρινόμενος καὶ πίστιν ἐς φιλίαν δοἡς

συῶν μἐν κατέχει, πέμψαι δἐ κελεύει των συγκατελθόντων τινὰς αυτου ἐς την πέτραν του κελεύσοντας ἐνδουναι τοχωρέον και ἐνδέδοται υπὸ των ξυμπεφευγότων, στε και αυτις Αλέξανδρος ἀναλαβών των πασπιστῶν ἐς στενταχοσέους ἀνέβη κατὰ θέαν της πέτρας, και τοσούτου ἐδέησεν νεπιεικές τι ἐς τὸν οριήνην εργον ἀποδείξασθαι στε και αυτ, τι χωρίον ἐκεῖνο ἐπιτρέ-

264쪽

- οὶνον των ἐν τη πορρ αποθετων κρέα τε ταρι ρὰ κατὰ σκην ν. και ταυτα δους ι εφασκεν ἀναλῶσα των παρεσκευασμένων ἐς την πολιοφά- ουδε την δεκάτην

μοῖραν. ενθεν ἐν τιμὴ μαλλον του Ἀλεξανδρεην - οπρος βιαν μαλλον η κατὰ γνώμην ενδους την πέτραν. α αυτ δε καταπραξάμενος Ἀλέξανδρος αυτὸς μεν ἐς Βάκτρα ει Κράτερον δε των ταίρων απέας πονταεξακοσίους - των πεζῶν την τε αυτο τάξιν και την

Πολυσπέρχοντος και Ἀττάλου και την --τα ἐπὶ --τάνην τε και υστάνην ἐκπέμπει, ἡ δ' μόνοι τι αε- λείποντο ν τῆ Παραιτακηνῶν χώρρ ἀφεστηκότες κῶμάτης γενομένης προ αυτους καρτερας νικῶσιν οι ἀμφι άτερον τῖ - ν' και Κατάνης με ἀποθνησκε αυτοῖμ ὁμενος, ιστάνης δε ξυλληφθεις απηχθη παρ' Ἀλέξανδροπι των δε ξυν αυτοῖς βαρβάρων απεὶς μεν αὐ θανον ἐς κατὸν και εἴκοσι, πεζοι δε ἀμφι τους χιλιους πεντακοσίους ταὐτα δἐ ς ἐπράχθη τοῖς ἀμφι μάτερον, κα ουτοι ἐς Βακτρα νεσαν. και ἐν Βάκτροις τὸ ἀμφικαλλισθένην τε και τους παῖδας πάθημα Ἀλεξάνδρωξυν

την στρατιὰν προυχώρει ς ἐπι γνδους, Ἀμύνταν ἀπολι πῶν ἐν τη χώρg τῶν Βακτρίων και ξυν αὐτου ιππέας μεν

265쪽

ANA ΣΙΣ. 4, 22 43τρισχιλίους καὶ πεντακοσιους, πεζους δε μυρίους. περ

βαλὼν δ τον Καυκασον ἐν δέκα μέραις ἀφίκετο ἐς Αλε

ξάνδρειαν πόλιν, την κτισθεῖσαν ἐν Παραπαμισάδαις τετο πρῶτον ἐστὶ - ων ἐστέλλετο. καὶ τον μεν παρ νοστις αυτW επὶ της πόλεως τότε ἐτάχθη παραλυε της ἀρτῆς, ὁτι υ καλῶς ἐξηγεῖσθαι δοξε προσκατοικίσας δἐ καὶ ἄλλους των περιοίκων τε και Oσοι - στρατιωτῶν-όμαχοι σαν-ες την Ἀλεξάνδρειαν ικμορα μεν ἔνατῶν σαίρων, την πόλιν αυτὴν κοσμῶν κέλευσε σατράπην δἐ τριάσστην κατέστησε της τε χώρας της Παραπαμισαδῶν και η αλλης στε ἐπὶ τον Κωφηνα ποταμόν. ἀφικόμενος ὁ ε ωκαιαν πόλιν και νω ν δ υσας πρου

χώρει. ἐπὶ τον Κωφηνα, προπέμψας κήρυκα ος αξίλην

τε - τους ἐπι τάδε του γνδοῖ ποταμου, κελευσας ἀπαν- ταν πως ν κάστοις προχωρη. και ἀέλης τε και οἱ ολλοι παρχοι ἀπήντων, δῶρα τα μέγιστα παρ' 'υδοῖς νομιζόμενα κομίζοντες, και τους ἐλέφαντας δώσειν ἐφ σκον του παρὰ σφίσιν οντας, ριθμὸν ἐς πέντε και

εἴκοσιν.

E - δη διελὼν την στρατιὰν Ηφαιστίωνα μἐν και ΙΠερδέκχαν ἐκπέμπει ἐς την Πευκελαῶτιν χωραν ἐπιτον γνδὴν ποταμόν, ποντας την τε Γοργίου τάξιν και Κλείτου και Μελεάγρου και τῶν σαίρων ππέων τους αμέσεας και τους μισθοφόρους ιππέας τμπαντος, προσ

τάξας τά τε κατὰ την διν χωρία Ῥέρα ἐξαιριῶν η ὁμο

λογέ παρέστασθαι και ἐπι τον γνδι ποταμὸν ἀφικομμένους παρασκευάζειν σα ἐς την διάβασιν του ποταμοῖ ξυμφορα ξυν τουτοις ὁλκαι αξίλης - οι αλλοι παρχοι στέλλονται a Dino ώς ἀφίκοντο προ τον γνω πο-

266쪽

44 AE NAPOYταμόν, πρασσον οσα ἐξ Ἀλεξάνδρου ην τεταγμένα ' έστης δἐ - ς Πευκελαώτιδος χωρας σταρχος νεωτερίσας αυτός τε ἀπόλλυται καὶ την πόλιν προσαπώλεσεν ενηντινα ξυμπεφευγει. ἐξεῖλον γαρ αυτὴν εν τριάκοντα ημέραις προ καθήμενοι οἱ ἡ Ηφαιστίωνι και αυτὸς μεν Ἀστης ἀποθνήσκει, της πόλεως δε ετάχθη ἐπιμελεῖσ9αι Σαγγαῖος, ο ετ πρόσθεν πενευγὼς Ἀστην παρὰ α λην τομολήκει καὶ τουτ ην αὐτο τι πιστιν προς κλέξανδρον. 23 Ἀλέξανδρος δε, αγων τους γιασπιστὰς καὶ των σαίρων Ἀπέων σοι μη ξυν Ηφαιστίωνι τετάχατο καὶ των πεζεταίρων καλουμένων τὰς τάξεις και τους τοξότας και. τους Ἀγριανας και τους ἱππακοντιστάς, προυχώρει ν ν2 Ἀσπασέων τε και Γουραίων χώραν και Ἀσσακηνῶν. πορευθεις δε παρὰ τὸν δην καλούμενον ποταμιν ορεινήν τε διν και τραχεῖαν και τουτον διαβὰς χαλεπῶς των μεν

πεζῶν τὸ πληθος βάδην πεσθαί οἱ ἐκέλευσεν αυτι δἐ

ἀναλαβὼν τους ἱππέας ξύμπαντας και των πεζῶν των Μακεδόνων ε οκτακοσίους ἐπιβψάσς τῶν μαων ξὴν ταῖς ασπίσι ταῖς πεζικαῖς σπου 'γεν οι τους ταύτy οἰκοῖντας βαρβάροις ξυμπεφευγέναι ς τε τὰ Ορη τὰ κατὰ την χώραν ἐξηγγέλλετο αυτφ κα ες τὰς πόλεις σαι ὀχυραὶ αυτῶν 3 ες τι ἀπομάχεσθαι και τούτων τε πρώτα καθ' ὁδιν πόλει κισμένη προσβαλὼν του με προ της πόλεως τεταγμένους ς εἶχεν ε εφόδου ἐτρέφατο και κατέκλεισενες την πόλιν ' υτις δε τιτρώσκεται βέλει διὰ του θώρα

4 ότε με - να επιμαχώτατον του τείχους ἐφαίνετο ἐστρατοπεδείσατο προ τ πόλει' τ δε στερα- πιτην ω, διπλουν γὰρ τῶχος περιεβέβλητο τ πόλει, ἐς

267쪽

ANABΛΣΙΣ. 4 24. 45μεν το πρῶτον, - ουκ Ἀριβῶς τετειχισμένον, ου χαλε-αῶς ἐβιάσαντο οἱ Μακεδόνες πρὸς δε φ δευτέρφ ολέγονροντισχόντες οἱ βάρβαροι ος α τε κλίμακες προσέκειντο - καὶ π των βελῶν πάντοθεν ἐτιτρώσκοντο οἱ προ- μαχόμενοι, Ῥυ εμειναν, ἀλλα κατὰ τὰς πυλας ς ἐπὶ ταωρ εκπέπτουσιν - της πόλεως. καὶ τούτων οἱ μεν ἐν πιν φυγη ἀποθνήσκουσιν οσους δε ζῶντας λαβον αυτῶν, ξυμπαντας ἀποκτεινουσιν οἱ Μακεδόνες, τι ἐτρώθη α'αυτῶν ἡ λέξανδρος ὀργιζόμενοι οἱ πολλοὶ δε ες α ρη, οτι υ μακρὰν της πόλεως τα ορ ην, ἀπέφυγον την πόλιν δε κατασκάφας ἐς Ανδακα αλλην πόλιν γε ταίτην δε ὁμολογέρ ἐνδοθεῖσα κατασχῶν Κρατερον μεν ξυντοις ἄλλοις γεμόσι τῶν πεζῶν καταλείπει αυτου ξαιρεῖνοσα αν ἄλλαι πόλει μη κουσαι προσχωρῶσι και τὰ κατὰ την χώραν πως ξυμφορώτατον ἐς τὰ παρόντα κοσμῶν. υτὴς δε αγων τους πασπιστάς τε και τοῖς τοξδ-24τας και τους Ἀγριανας και την οένου τε και Ἀττάλου τάξιν και τῶν ἱππέων το γημα και τῶν αλλων ταίρων ἐς τεσσαρας μάλιστα ἱππαρχίας και τῶν ἱπποτοξοet τοις μίσεας ώς ἐπι τον ποταμὸν τον μόσπλα προυχώρει, ἔνα ὁ τῶν Ἀσπασέων παρχος πι και διελθῶν πολλὴν δον δευτεραῖος ἀφίκετο προς την πόλιν. οἱ δε βόρβαροι προσάγοντα αἰσθόμενοι Ἀλέξανδρον ἐμπρήσαντες την πόλιν φευγον προς τὰ ρη. οἱ δε ἀμφ' Αλέξανδρονειχοντο τῶν φευγόντων στε ἐπὶ τὰ ρη, και φόνος πολἡς γίγνεται τῶν βαρβάρων, πριν ε τὰς δυσχωρίας φθάσαι ἀπελθ όλας. δἐ γεμόνα αυτιν τῶν ταύτη υδῶν Πτολεμαῖος ο Θάγου πρός τινι δη γηλόφφ κατιδὼν δντα και τῶν υπασπιστῶν στιν ους ἀμφ' αυτὴν ξυν πολυ Ἀλάττοσινα-ὁ ων μως δίωκεν τι ἐκ του λαου ώς ὁ χαλεπὸς

268쪽

καταλείπει, παραδους τινι των πασπιστῶν γειν αυτὴς

4 δἐ ς εἶχε πεζὸς τέ γνδε Βατο ὁ δε ς πελάζοντα ηδ κατεῖδε τον Πτολεμαῖον αυτός τε μεταβάλλει ἐς τουμπαλιν καὶ, ὁπασπισταὶ ξυν--φ. καὶ ὁ μἐν γνδος του Πτολεμαίου δια του λυρακος παίει ἐκ χειρις ες τοστηθος ξυστε μακρο, και ὁ θώραξ επε την πληγήπι Πτολεμαῖος δε τὸν μηρὸν διαμπὰξ βαλὼν του 'tidos,

5 ταβάλλει τε και σκυλευε αυτόν. ς δε τὸν γεμόνα σφῶν κείμενον οἱ ἀμφ' αυτὸν εIδον ουτοι μἐν ουκέτι μενον 'ο δε - τῶν ρῶν αἰρόμενον τὸν μων του πάρχου ἰδόντες πρὸς τῶν πολεμέων ηλγησάν τε και καταδραμόντες ξυνάπτουσιν π αυτφ μάχην καρτερὰν πρὸς Ἀλόφν. ηδ γα και Ἀλέξανδρος χων τους αὐτῶν πω καταβεβροότας πεζοῖς πρὸς φ γηλόφ ην. και ουτοι πε--γενόμενοι μόγις ἐξέωσαν του γνδους ες α ρη και του νεκρου ἐκράτησαν.

Ἐπερβαλῶ δἐ τα ρη Ἀλέξανδρος ες πόλιν κατῆλθεν

τ ονομα ν Ἀριγαῖον και ταύτην καταλαμβάνει ἐμπεπρησμένην αὐτῶν ἐνοικουντων και του ανθρώπους πεφευγότας ἐνταυθα δε ἀφίκοντο αυτφ και οἱ ἀμφι Κρότερον ξυν τῆ στρατι*, πεπραγμένων σφίσι ξυμπάντων σα αδντου βασιλέως ἐτέτακτο ταύτην ἐν δ την πόλιν, τι ἐν ἐπικαίρφ χωρέφ ἐδόκει οἰκεῖσθαι, ἐκτειχέσαι τε προστά σε ματέρφ και ξυνοικίσαι ἐς αυτην του τε προσχώρους οσοι ἐθελονται και εἰ δ' τινες πόμαχοι της στρατιῶς. αυτὸς ὁ προυχώρει ἔνα ξυμπεφευγέναι ἐπυνθάνετο τους πολλους τῶν ταύτη βαρβάρων ἐλθὼν ὁ πρός τι ορος κατεστρατοπέδευσεν αὐταῖς πωρείαις του ρους.

269쪽

Kα εν τουτφ Πτολεμαῖος ὁ ἀγου ἐα πεμφθεὶς μεν υστο Ἀλεξάνδρου ες προνομήν, προελθὼν δε προσωτέρω αυτὸς ξυν λέγοις ς ε κατασκοπην ἀπαγγέλλει Ἀλεξάν- φ πυρὰ κατιδεῖν των βαρβάρων πλείονα η εν φωλε- ξάνδρου στρατο τέδφ. και Ἀλέξανδρος του με πλήθει

των πυρῶν πέστησεν Πναι δε τι ξυνεστρο ος των ταυτyβαρβάρων αἰσθόμενος μέρος με της στρατιας το --ταλείπει προς τῆ ρει ειχον ἐστρατοπεδευμένους αυτος δε ἀναλαβών σοι ἀποχρῶντες ε τα ἀπηγγελμένα εφαίνοντο, ώς πλησίον δη ἀφεώρων τα πυρά, τριχνδι- νέμει την στρατιάν. καὶ του με ενι επέταξε εοννάμ, 10 τον σωματοφύλακα, ξυντάξας αυτο την τε Ἀττάλου καὶ την Βαλάκρου τάξιν την δευτέραν δε μοῖραν Πτολεμαίφ

κῶν το τρίτον μέρος και την Φιλόππου και Φιλώτα τάξιν και δύο χιλιαρχίας τῶν τοξοτῶν καὶ τους Ἀγριῶνας καὶ τῶν ιππέων τους μίσεας την δε τρίτην μοῖραν αυτὸς θεν ἶνα ι πλεῖστοι τῶν βαρβάρων φαίνοντο. O δε ς ἴσθοντο προσάγοντας τους Μακεδόνας,25 κατεῖχον γα χωρία περδέξια, του τε πλήθει σφῶν Θαρσήσοντες και τῶν Μακεδόνων, τι πλέγοι φαίνοντο, καταφρονησαντες ε τι πεδίον ἡ κατέβησαν καὶ μάχη γίγνεται καρτερά. ἀλλα τούτους μεν ου πιν πόντ ενέκα

'ηλέξανδρος ' ι δἐ ἀμφι Πτολεμαῖον - εν φ ὁμαλῆ παρετάξαντο, ἀλλα ηλοφον γαρ κατεῖχον οἱ βάρβαροι, ὀρθίους ποιήσας τους λόχους Πτολεμαῖος προσῆγεν τ'

ἐπιμαχώτατον του λόφου φαίνετο, ου πάντη τὸν λόφον κυκλωσάμπος, αλλ' ἀπολιπών, ει φεύγειν θέλοιεν οἱ βάρβαροι, χώρα αυταῖς ες την φυγην καὶ γίγνεται και

270쪽

τως σαύτως πραξαν' ενίκων γα καὶ ουτοι τους κατὰ

σφῶς. σω λέγει Πτολεμαῖος ἀνθρώπους με ληφθηναι

τους πάντας πἐρ τετρακισμυρίους, βοῶν δε υπἐρ τὰς τρεῖς και εἴκοσι μυριάδας και τούτων τὰς καλλίστας ἐπελεξάμενον Ἀλέξανδρον, τι διαφέρουσα αυτο κάλλει τε και μεγέθει φαένοντο, πεμψαι ἐθέλειν ἐς Μακεδονίανεργῶζεσθαι την χώραν. Ἐντευθεν ἐπι την των Ἀσσακηνῶν χώραν Πν τουτους γαρ ελγγέλλετο παρεσκευάσθαι ως μαχουμένους, ἱππέας με ες δισμυρίους ποντας, πεζοῖς δε υπἐρ ους τρισμυρίους, τριάκοντα δε ελέφοντας Κράτερος με δη,εκτετειχικῶς - την πόλιν φ ς τ οικισμου κατελέλειπτο, τους τε βαρύτερον πλισμένους της στρατιας Ἀλεξάνωφ γε και τὰς μηχανάς, ει που πολιορκίας δεο σειἐν αυτος δε Ἀλέξανδρος, τούς τε σαίρους ιππέας ἄγων καὶ τους ἱππακοντιστὰς και η Κοίνου και Πολυσπέρχοντος τάξιν καὶ τους Ἀγριμας τους χιλέους και

τοις τοξότας, Τει ως ἐπὶ τους Ἀσσακηνούς γε ὁ δια

της Γουραίων χώρας. καὶ τον ποταμον τον ἐπώνυμον

τῆς χώρας τον Γουραῖον χαλεπῶς διέβη, διὰ βαθίτητά

τε καὶ τ ορος ὁ ἡους ν αυτ καὶ οἱ λίθοι στρογγίλοι ἐν του ποταμο οντες σφαλεροὶ τοις ἐπιβαίνουσιν ἐγίγνοντο.