Arrians Anabasis

발행: 1849년

분량: 466페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

, δε βάρβαροι ς προσάγοντα ἔσθοντο Ἀλέξανδρον,

ἀθρόοι ἐν ε μάχη κατασκηπι --. τόλμησαμ διαλυθέντες δούς ἔκαστοι κατὰ πόλεις ταύτας πενόουν ἀπομαχόμενοι διασώζειν. καὶ Ἀλέξανδρος πρῶτα ἐν επὶ Μάσσαγα γε, 'ν26 μεγίστην των ταυzy πόλεων. Q δε προσηγεν δ' τοῖς τείχεσι, θαήήήσαντες οἱ βάρβαροι τοῖς μισθοφόροις τοις ἐκ των πρόσω γνων, ησαν γαρ υτοι ς επτακισχιλίους,ἄς στρατοπεδευομένους εὶδον του Μακεδήνας, δρωψ παυτους ηγεσαν. και Ἀλέξανδρος ἰδών πλησίον της πόλεως εσομένην την μάχην. προσωτέρω ἐκχαλεσασθαι Ῥυτους βουληθεις των τειχῶν, ς εἰ τροπη γίγνοιτο, 'γίνωσκε γαρ ωομένην, μη ς ολόγου ες την πόλιν καταφυγόντες ειμαρῶς διασώζοιντο, ς ἐκθέοντας εἶδε τοις βαρβάροις, μεταβαλλομένους κελευε τους Μακεδόνας πέσω ἀποχωρουῖν - προς γήλοφόν τινα, απέχοντα απὸ του χωρίου

rναπερ στρατοπεδευειν ἐγνώκει πτά που μάλιστα σταδίους. Ἀαι, πολέμιοι ἀναθαρσησαντες, ώς ἐγκεκλικότων ἀν- των Μακεδόνων. δρόμψ τε και ξυν ιδενὶ κόσμφεφέροντο ς αυτους. Q δἐ ἐξικνεῖτο δ' τα τοξεύματα, ενταυθα Αλέξανδρος αδ ξυνθήματος ἐπιστρέφας ελαι-τους την φάλαγγα δρόμφ ἀντεπῆγε. πρῶτοι δἐ ι ἱππακοντιστα τε αυτου καὶ ι γριὼνες και οἱ τοξόται ἐκδραμόντες ξυνέμιξαν τοις βυρβάροις αιτι δἐ6ην φάλαγγα ντάξει γεν. χι δἐ γνδο τψ τε παραλόγον ἐκπλαγέντες και αμα ἐν χερσι γεγενημένης ν μάχης ἐγκλίναντες φευγον ςTrν πόλιν. και ἀντέ θανον ἐν αυτῶν ἀμφι τους διακοσιοις,

ruebantur urbem non tu sol L seu 3. 3 τάξει, . 2, 10, 3. Arrian. II. 4

272쪽

δρος προσῆγε του τεθει την φάλαγγα, καὶ εντευθεν τοξευσαι μεν απι του τείχους ες το σφυρὸν ου χαλεπῶς. ἐπαγαγὼν δε τὰς μηχανὰς τ υμεροέρ των με τειχῶντι ευμαρῶς κατέσεισε βιάζομένους δε ταύτη τους Μακεδόνας η παγήρηκτο του τείχους συκ ἀτόλμως ο γνδοὶ ὴμ οντο, στε ταέτ μεν Ἀ μέρg ἀνεκαλέσατο την στρατιῶν. τ δε στεραἰεὶ των τε Μακεδόνων αυτῶν

προσβολὴ καρτερωτέρα ἐγένετο και πύργος ἐπήχθη τλι-

νος τοῖς τείχεσιν, θεν κτορ σαντες οἱ τοξόται και βέλησα μηχανῶν ἀφιέμενα ἀνέστελλον αὶ πολυ του γν- δούς. ἀλλ' υδ' ς βιάσασθαι ἀσω του τεθους οἷο τε ἐγένοντο.

V δε τρίτη προσαγαγὼν ατθις την φάλαγγα καὶ - μηχανης γέφυραν ἐπιβαλὼν του τείχους ὴ παρεωωγις ήν, ταύτη πῆγε τους πασπιστάς, με αὐτ καὶ 1 ἐον σαύτως ξεῖλον. πολλῶν δε αδ προ μίας ώθουμένων χθος λαβοῖσα μεῖζον ὴ γέφυρα κατερωάγ' και πέπτουσι ξυν αυτ οι Μακεδόνες οἱ δε βάρβαροι ἰδόντες τὸ γιγνόμενον λίθοις τε ἡ βο απὸ των τειχῶν

και τοξεύμασι και αλλφ ττ τις μετὰ χεῖρας εχων τέ χανεν η του τις εν του τότε λαβεν ἐλκόντιζον τους Μακεδόνας οἱ και κατὰ θύρας, αἴτινες αυτοῖς κατὰ τὰ μεσοπιργια μικραι σαν, ἐκθέοντες εὐχειρὸς παιον τεταραγμένους.

27 Ἀλέξανδρος δε πέμπει Ἀλκέταν ξυν τ αυτο τάξει

τούς τε κατατετρωμένους ἀναλαβεῖν κaι σοι προσεμ

273쪽

τετάρτη σαύτως ἐστ' αλλης μηχανης ἄλλη ἐπφάθρα

και οἱ γνδοί, εως ἐν αυτοῖς ὁ γεμών του χωρίου περιην, πεμάχοντο καρτερῶς' ς δε βέλει ἀ/ι μηχανης

ξανδρον. φ δε ἀσμένὐ γίνεται ανδρας ἀγαμυς διασωσαι ' καὶ ξυμβαίνει εαὶ,φδε Αλέξανδρος τοῖς μισθοφόροις 'ει

δῶς ς καταταχθέντας την αλλην στρατιὰν ει αττου στρατευεσθαι οἱ μεν δη ἐξηλθον ξυν τοῖς πλοις, και κατεστρατοπέδευσαν κατα σφας ἐπι γηλόφφ ο ην ἀντι- στορος το των Μακεδόν - στρατoyπέδου νυκτος δε ἐπενδου Μαρον διαχρησαμενοι ες α σφέτερα η' ἀπανα-στηναι, υκ θελοντες ἐνaντία αἴρεσ9αι τοι αλλοις γνdola Oπλα και ταυτα - ἐξηγγέλθη ἈλεξάνδρW, περιστήσας της ν τις φ γηλόφφ την στρατιον πῶσαν κατοκόπτει τοτ γνδovς εν μέσφ απολαβών, την τε πόλιν ἱρει κατὰ κράτος, ἐρημωθεῖσαν των προμαχομένων, και την μητέρα την Ἀσσακήνου και την παῖδα λαβεν ἀπέθανον δε εν

εἴκοσιν.

'ξωθεν δε Κοῖνον μεν ἐπι Βάζιρα εκπέμπει, γνώμην ποιησάμενος τι μαθόντες των Μασσάγων την λω- σιν ἐνδώσουσι σφας χυτους. Ητταλον δε και Ἀλκμαν και σημήτριον τον ἱππάρχην ἐπι Πρα στέλλει, πιλλην

274쪽

52 AEata POYπόλιν, παραγγείλας περιτειχίζειν την πολιν ἐστ' αν ἀφι-6κηται αυτος καὶ γίγνεται ἐκδρομὴ των ε της πόλεως ἐπὶ τους αμφὶ Ἀλκέταν Ου χαλεπῶς δε τρεφόμενοι αυ- τους οἱ Μακεδόνες εἴσω του τείχους ἐς την πόλιν π στρέφουσι. καὶ ἱνφ ου προχωρεῖ τα εν τοις Βαζίρ0ις, ἀλλα πιστευοντες γαρ του χωρέου - ὀχυρότητι, τι περ- έφηλόν τε η καὶ πάντη ἀκριβῶς τετειχισμένον, ουδἐν ξυμβατι ν ενεδίδοσαν.

ρα γνους δ οτ των προσοίκεον τινἐς βαρβάρων παριέναι ς τα Πρα την στόλιν λαθόντες μέλλουσι, προς Ἀβισάρου στὶ φδε ἐσταλμένοι, ἐπὶ τα Πρα πρῶτον γε Κοῖνον δε ἐπιτειχίσαι τῆ πόλει των Βαζίρων καρτερόν τι χωρίον προσέταξε, καὶ ε τουτφ φυλακὴν καταλιπόντα ἀποχρῶσαν, ς μ' ἄδεια εἴ τοι εν τη πόλει χρησθαιτ χώροδ αυτον αγοντα ζ στρατιας την λοιπην παρ' αυτον ἰέναι. οι δε ἐκ των Βαζίρων ς εἶδον ἀπιόντο ν φ πλείστο της στρατιὰς - Κοῖνον, καταφρονήσαντες των Μακεδόνων, ς ου γενομένων α σφισιν ὁξιομί-χων, ἐπεκθέουσιν το πεδίον και γίγνεται αὐτῶν μάχη καρτερά, καὶ ε ταὐτ πέπτουσι με των βαρβάρων ς

πεντακοσίους, ζῶντες δε ἐλήφθησαν πἐρ τους βδομήκοντα οἱ ὁ λοιποὶ ν τῆ πόλει ξυμφυγόντες βεβαι/τερον δ' εἴργοντο της χώρας αδ των εὐτου πετειχίσμα-

275쪽

ἐγένετο, ἀλλ' αθυς ε εφόδου προσβαλων τοῖς τεθωι

τη πόλεως κράτησε, και τους ελέφαντας τους εγκαταλειφθέντας λαβε. και ταυτα ι εν τοις Βαζίροις ώς μαθον, ἀπογνόν-28τες τα σφέτερα πραγματα ἀμφι μέσας νυκτα την πολινεκλείπουσιν, φυγον δε ες την πέτραν ὀυς δε και ι λ-λοι βάρβαροι πραττον ἀπολιπόντες τὰς πόλεις ξυμπαντες φευγον ες την πέτραν την εν χώρ δ την ἴ-ρνον καλουμένqν. μέγα γάρ τι τουτο χρημα πέτρας εν τη χώρgταυτ εστέ, και λόγος πἐρ αυτης κατέχει υδἐ Ηρακλεῖτο Λιος λεοδ γενέσθαι την πέτραν εὐμεν η και ες

Αἰγυπτιος ες ιδέτερα εχω ἰσχυρίσασθαι ' μὰλλον δε δοκῶ oτε ι ἀφίκετο, ἀλλα πάντα γὰρ σα χαλεπὰ ι ανθ ρωποι ες τοσόνδε ορα υξουσιν αυτῶν την χαλεπότητα ς και φ,ρακλεῖ ν ἄπορα γενέσ9αι μυθεύειν. κἀγὼ υπἐρτης πέτρας ταύτης Ουτω γινώσκω, τον Ηρακλέα ες --πον του λόγου ἐπιφημίζεσθαι τον ἐν δ οκλον της πέτρας λέγουσιν διακοσίους σταδίους μάλιστα εἶναι, ἴχνος δε αυτης, ναπερ χθαμαλώτατον, σταδίων ἔνδεκα, και ἀνάβασιν χειροποίητον μίαν χαλεπή εινα δε καιτδωρ εν ἄκρg τ σιέτρ πολυ και καθαρόν, πηγὴν ἀνα

276쪽

Ἀλέξανδρος δε της με χώρας της επὶ τάδε - D-δου ποταμο σατρά=Πην κατέστησε μόνορήτων ταίρων.αυτος δε α με πρῶτα ς εστ τον χνδι ποταμὸν Π, και πόλιν τε Πευκελαῶτιν ου πόρρω του γνδου κισμενην ὁμολογί 3 παρεστήσατο και εν αυτ φρουρον καταστήως των Μακεδόνων και ἱλιππον επι τη φρουρα ηεμδν'

ὁ δε και ἄλλα προσηγάγετο μικρὰ πολίσματα προς νγωφ ποταμ φκισμένα ξυνείποντο δε αυτο κωφαῖός τε και Ἀσσαγέτης υι α χοι ν χώρας ἀφι μενος δε ἐς Ἐμβόλιμα πόλιν, η ξυνεγγυς της πέτρας της κόρνον

λεῖτο, Κράτερον μεν ξυν μέρει της στρατιας καταλείπει αττου, σῖτόν τε ες την πόλιν, πλεiστον ξυνάγειν καιοσα αλλα ες χρόνιον τριβήν, ς ἐντευθεν ορμωμένους τοις Μακεδόνας χρονέφ πολιορκέρ ἐκτρυχῶσαι τους κατέχοντας την πέτραν, ε μ ε εφόδου λωθε- αυτω δε τους τοξότας τε ἀναλαβὼν και τους Ἀγριὰνας και η Koένου τάξιν και αὐ της αλλης φάλαγγος πιλεξας τους κουφ

τάτους τε και - ευοπλοτάτους και των αἱρων εππέων

277쪽

έχειν μεν υτι ἰσχυρῆ φυλακῆ, οι δὶ μαίνειν οτι πεται. καὶ Πτολεμαῖος ἐλθών ὁδὰν τραχεῖάν τε καὶ δύσπορον λανθάνει τους βαρβάρους κατασχὼν τὸν τόπον καὶ τουτον χαρακι εν κύκλW καὶ τάφρφ ὀχυρωσας πυρσὰν Φρει αδ το πους νθεν Οφθήσεσθαι α' Ἀλεξάνδρου μελλε καὶ

ας στρατιάν -υνομένων δε των βαρβάρων υειν πλέον

υἰτφ υπὸ δυσχωρίας ἐγίγνετο. δε Ἀλεξάνωψ απορον την προσβολὴν κατέμαθον οι βάρβαροι, ἀναστρέψαντες

τοι ἀμφὶ Πτολεμαῖον αυτοὶ προσέβαλον ' καὶ γίνεται αυ- των τε καὶ των Μακεδόνων μάχη καρτερά, των μεν διασπά-οαι τὸν χάρακα σπουδὴν ποιουμένων, ω γνδῶν, Πτολεμαίου δε διαφυλάξαι τὸ χωρίοW -ὶ μεῖον σχιντες ο βάρβαροι εν του ἀκροβολισμ* νυκτις επιγενομένης απεχώρησαν. Αλέξανδρος δε των γνων τινὰ των αυτομόλων πιστόν τε αλλως καὶ των χωρέων δαήμονα πιλεξάμενος, πέμπει παρὰ Πτολεμαῖον της νυκτὸς γράμματα φέροντα τὸν Ἀδόν, Βαενεγέγραπτο, πειδὰν αυτὸς προσβάλχνον πέτρg, τὸν δε

278쪽

κατὰ νην πρόσβασιν ἶ Πτολεμαῖος λαθὼν ανέβη, γνώμη ποιουμενος, εἰ ταύτὴ βιασάμενος λι μίξει ταῖς ἀμφὶ

Πτολεμαῖον, ου χαλεπὸν τι ἐσόμενον αυτW το εργον καὶ ξυνέβη οὐτως. εστ με γαρ ἐπὶ μεσημβρίαν ξυνειστήκει καρτερὰ μάχη τοις τε γνωὶς καὶ τοι Μακεδόσιν των με εκβιαζομένων ε την πρόσβασιν των δε βαλλόνεων ἀνιόντας ' ς δε υκ ἀνίεσαν ι Μακεδόνες, αλλοι ἐπ' αλλοις πιόντες, ι δε πρόσθεν ἀναπαυδμενοι, μόγις δ'

ἀμφὶ δείλην κράτ σαν της παρόδου καὶ ξυνέμιξαν τοις ξὶν Πτολεμαίφ. κεῖθεν δε ομο ηδ γενομεν στρατιὰ

πῶσα πήγετο υ9ις ς εα αυτὴν την πέτραπι λλὰ γαρ ετ απορος ν αυτ η προσβολή ταυτy με δη θημερg τοιτο το τέλος γίγνεται. et 'rit δε την λ α ραγγέλλει στρατιώτ εκάστW 0-πτειν χάρακας κατον κaz aνδρα. καὶ Ουτοι κεκομμένοιησαν καὶ αυτὰς χώννυεν ρξάμενος - της κορυφῆς τοτ λοφου θῖνα στρατοπεδευκότες σαν ς επὶ την πέτραν χῶμα μέγα, ενθεν τοξεύματά τε α εξικνεῖσθαι ες τοις προμαχομένοις δυνατὰ αυτο ἐφαίνετο καὶ π μηχανῶν βέλη ἀφιέμενα καὶ χώννυον υτρο πας τις αντιλαμβαθνὁμενος του εργου ' καὶ αυτὸς φειστήκει θεατὴς καὶ ἐπαινέτης του ἡ προειμέρ περαινομένου, κολαστὴς δετο εν φ παραχρημα ἐκλιποῖς.

ο στρατός. ες δε την στεραέαν τε σφενδονῆται σφεν-

279쪽

δονῶντες ε του γνδους ἐκ - δη κεχωσμένου καὶ πιτων μηχανῶν βέλη φιέμενα ἀνέστελλε των 'Ινδῶν τὰς ἐκδρομὰς τὰς ἐπὶ τους χωννυοντας. καὶ χωννυτο αυτWες τρεις μέρας ξυνεχῶς το χῶμα. y τετάρτη δε βιασάμενοι τῶν Μακεδόνων ου πολλοὶ κατέσχον λέγον γηλοφον ἰσόπεδον τη τέτρεῖ καὶ ἀλέξανδρος Ουδέν τι λινυων

οντινα ι λέγοι αυτφ δ κατεῖχον. οι. δε γνδοὶ προς τε την αδιήγοτον τολμαν τῶν τον γ'λοφον βιασαμένων Μακεδόνων καλαγέντες καὶ το χῶμα ξυνάπτον ηδ ορῶντες, του με ἀπομάχεσ9αι τι ἀπείχοντο πέμφαντες δε κήρυκα σφῶν παρ' Ἀλέξανδρον ἐθέλειν φασκον ἐνδοῖναι την πέτραν, ει σφισι σπένδοιτο. γνώμην δε ἐπεποίηντο ν φ τι διαμέλλοντι των σπονδῶν διυγαγόντες την μέραν νυκτὸς ς καστοι διaσκεδάννυσθαι ἐπὶ τ σφέτερα η9q. καὶ τουτο ς ἐπυθετ 3'Ἀλέξανδρος, ενδίδωσιν αυτοῖς χρόνον τε ες την ποχώρησιν καὶ της φυλακῆς την κυκλωσιν την πάντη ἀφελεεν.

και αυτὸς μενεν εστ ηρξαντο της ποχωρήσεως και ντο-φ ἀναλαβὼν τῶν σωματοφυλάκων και τῶν πασαD-

στῶν ἐς πτακοσίους κατὰ τὸ κλελειμμένον της πέτρας ανέρχεται ες αυτὴν πρῶτος, καὶ οι Μακεδόνες ἄλλο αλλη ἀνιμῶντες αλλήλους ἀήεσαν. και ουτοι ἐπι τους ἀποχωροιντας τῶν βαρβάρων τραπόμενοι πι ξυνθήματος, πολλους μεν αυτῶν ἐν τῆ φυγη ἀπέκτειναπι οἱ δε καὶ πεφοβημένως ἀποχωρουντες κατὰ τῶν κρημνῶν όφαντες

δρος και κατεσκευασε φρουριον, παραδους Σισικόττφ ἐπι-

280쪽

58 MEEA MYμελεῖσθαι της φρουρας, ο ε γνων μεν πάλαι ηυ-μολήκει ς Βάκτρο παρὰ Βησσον, Ἀλεξάνδρου δἐ κατωγχόντος την χώραν νην Βακτρίαν ξυνεστράτευέ τε αυτ καὶ πιστὸς ἐς τα μάλιστα ἐφαίνετο. 5 υρας δ' ἐκ της πέτρας Aσσακηνῶν χώραν ἐμβάλλει τον γa ἀδελφὸν τον Ἀσσακηνου ξηγγέλλετο τους τε λέφαντας ποντα και - προσχώρων βαρβάρων πολλοὐ ξυμπεφευγέναι ἐς τα ταυτ ορη. και ἀφικόμενος

βάνει ιδ εν ῆ χώρg τῆ πρὸς τῆ πόλει ' ες ει την στε- ραέαν μαρχόν τε καὶ Αντίοχον τους χιλιάρχους των πα- σπιστῶν ἐκπέμπει καὶ Νεάρχεμεν του Ἀγριανας τους φιλους αγειν δωκεν, Ἀντιόχφ δἐ την τε αυτου χιλιαρχιαν και δυο ἐπὶ ταυτη αλλας ἐστέλλοντο δ τά τε χωρία κατοψόμενοι και εἴ που τινας των βαρβάρων ξυλλαβεῖνες ελεγχον των κατὰ την χώραν των τε ἄλλων και μάλι

βαρβάρων, και παρὰ τούτων μαθεν τ οι ἐν ε τῆ

SEARCH

MENU NAVIGATION