Arrians Anabasis

281쪽

ταμφ φ'νδφ καὶ τουτους γήσασθαί οἱ την δονλε- λευσεν επὶ τους ἐλέφαντας εἰσὶ δε γνδῶν πολλοὶ κυνηγέται των ἐλεφάντων, καὶ τουτους σπουδὴ ἀμφ' ἡμεδν Αχεν Ἀλέξανδρος, καὶ τότε ρ ρ ξυν τουτοις τους ἐλεφαντας καὶ δυο μεν αυτῶν πόλλυνται κατὰ κρημνονοφας ἐφαντες ε τῆ διώξει, ι δε λλοι ξυλληφθέντες εφερόν τε του ἀμβάτας και τῆ στρατι ξυνετάσσοντο.

ἐπι την γεφυραν ηντινα μαιστέων - Περδίκκας αυτWεωκοδομηκότες πάλαι σαν.

282쪽

ῆκε στρατιὰν γων, τοσαυτα ἐν θν μάχιμα και γνωστα τοι τότε Ελλησιν ἐπελθών οὐδἐ δἐ αλλο αυτῶν οτιμ το γνδῶν βίρ χειρωσάμενος πλην γε δ' τι - ακριβῆ ξεταστὴν χρῆ εἶναι των πἐρ του θείου δε παλαιου μεμυθευμένων. τὰ γάρ τοι κατὰ το εἰκὸς ξυντι-

283쪽

θέντι υ πιστά, ἐπειδὰν το θεῖον τις προσα του λόγφ,

ου πάντη πιστα φαίνεται.

αυτὸν Ο μGaio - κρατιστευοντα σφῶν, νομα δἐ ναυτW'Ἀκουφις, και ξυν αυτο πρέσβεις τῶν δοκιμωτάτων τριάκοντα, δεησομένους Αλεξάνδρου φεῖναι του θεο θνπόλιν προρελθάῖν τε δ ες την σκηνην την Ἀλεξάνδρου του πρέσβεις και καταλαβεῖν καθήμενον κεκονιμένον τι ἐκ της ὁδου ξεν τοις πλοις το ς τε αλλοις και το κράνος περικειμενον και το δόρυ εχοντα Ῥαμβησα τε δόντας την φιν και πεσοντας ε γην επι πολυ σιγῆν χειν ως

δ εξανέστησέ τε αὐτους Αλέξανδρος και θαήkεῖν ἐκέλευσε, τότε δ τὸν Ακουφιν ἀρξάμενον λέγειν δε.

βασιλεῖ, δέοντα σου Νυσαῖοι ασαι σφας ελευθέρους τε και αυτονόμους αἰδοῖ του Λιονυσου Λιόνυσος γαρ ἐπειδὴ, χειρωσάμενος το γνων θνος εα θάλασσανοπέσω κατ5ει την 'Ελληνι κήν, - των πομάχων στρατιωτῶν, οι ὁ και Βάκχοι αυτ ησαν, κτίζει την πόλιν τηνδε μνωδσινον της υτο πλάνης τε και νίκης τοῖς πειτα Ἀσόμενον, καθάπερ υ και συ αυτις Ἀλεξάνδρειάν τε

εκτισας θ προς Καυκωψ ορε κυι αλλην Ἀλεξάνδρειαν ἐν τῆ Αἰγυπτίων γy, και αλλας πολλὰς τὰς ἐν κτίσας η δ', τὰς δ και κτίσεις ανὰ χρόνον, Ια ὁ πλείονα Λιο-

284쪽

τούτου ἐλευθέραν τε οἰκουμεν την Νυσαν καὶ αυτοὶ αυτόνομοι καὶ εὐκοσμφ πολιτευοντες της ὁ ε 3ιονυσου οἰκίσεως καὶ τόδε σοι γενέσθω τεκμήριον κιττις γαρ υκ

ἀκούειν και θελε πιστὰ εἶναι τα πἐρ του Λιονύσου της πλάνης μυθευόμενα και τέ- ῶναι --υσου την --

σαν θελεν, ς η δ' τε κειν αιτις ἐνθα λθε Λιμυσος καὶ μ' κεῖνα - ελθεῖν ΛωνυσοW υδ αν Μακεδόνας το πρόσω ἀπαξιῶσαι συμπονεiν οἱ τι κατὰ ζηλον των

νάσιονύσου πων. και δίδωσιν ελευθέρους τε εὶναι τους

οἰκήτορας της Νύσης και αυτονόμους. δἐ καὶ τους

νόμους ἐπέθετο αυτῶν και τι προς των ἀριστων - πολίτευμα πεται, ταυτό τε ἐπηνεσε και ει - των τε ἱππέων ο ξυμπέμφα ες τριακοσέους και των προεστωτων του πολιτεύματος, ησαν δ και υτοι τριακόσιοι, κατον

του ἀρίστους ἐπιλεξαμένους ' Ἀκουφι δἐ εἶναι τον επιλεγόμενον οντινα κaι παρχον της χώρας της Νυσαίας

285쪽

μιμειδιασὰ λέγεται φ δγν καὶ δέξανδρον ερέσθαι ' τψ γέλασεν ἀποκρίνασθαι δ' ' , κουφιν καὶ πῶς - ὼ βασιλευ, μία πόλις κατι ανδρον ἀγαθῶν ρημω-

γεῖσα τὶ καλῶς πολιτευοιτο ἀλλα - ει σοι μέλει -- σαίων, τους ἱππέας μεν αγεσθαι τοvς τριακοσίους και εἰ βουλει, τι τουτων πλείονας ἀντι δε των κατόν, Ουστινας τους αρέστους ἐπιλέξαι, κελεύεις, διπλασίους τωναλλων τῶν κακῶν γεσθαι, να σοι και αυθις ἀφικομέντδευρο ν φ αυτου τούτου κόσμου φανείη η πόλις ταυτα

λέγοντα, λέγειν γα δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι λάλέξανδρον.

και τους μεν ἱππέας ξυμπέμπειν οι κέλευσε, τους εματι τους πιλεκτους μηκέτι αἰτῆσαι, ἀλλα μηδ' ἀντ'αυτῶν δελους τον δε παῖδα αρα του Ἀκούφιος και ης γατρὸς - παῖδα ξυμπέμφώι αυτου Ἀκουφιν. . . ἀλέξανδρον δε πόθος λαβεν δεῖν τον χῶρον που τινὰ πομνήματα του Λιονυσου Nυσῶοι κόμπaζον. ἐλθειν τε ε το ορος το Μηρὸν ξυν τοις ταίροις τοις ἱππεῖσι καὶ τ πεζικφ ἀγήματι και δεῖν κισσου τε ἀνάπλεων και δάφνης το ρος και αλση παντοῖα και ἰδεῖν συσκιον, και ρας εν αυτν εἶναι θηρίων παντοδαπῶν.

286쪽

Aut zαιτα πως τις θέλει πολαβὼν ἀπιστείτω ξπιστευέτω. οὐ γαρ εγωγε Ἐρατοσ θένει το Κυρηναίοπάντη ξυμφέρομαι ος λέγει πάντα - ες το θέλον αν φέρεια ε Μακεδόνων προς χάριν ὴν λεξάνδρου ες τονυπερογκον πινγι- αι. καὶ γαρ και σπήλαιον λέγει ἰδόντας εν Παραπαμισάδαις τους Μακεδόνας καί τινα μυθον ἐπιχώριον ἀκουσαντας η και αυτους ξυνθέντα φημίσαι τι τουτο αρα ν του Προμηθέως το αντρψν, νυεδέδετο, και αετις τι ἐκεῖσε φοίτα δαισόμενος των σπλάγχνων του Προμηθέως, και ὁ φακλης τι κεῖσε ἀφικόμενος τόν τε ἀετον ἀπέκτεινε καὶ τον Προμηθέα των δεσμῶν πέλυσε τὴν δε Καυκασον τὸ ρος - του Πόν-

287쪽

τ- ἐς τὰ προς ει μέρη της γης καὶ την Παραπαμισαδῶν χώρω ο ἐπὶ γνδους μετάγειν τε λόγετους Μακεδόνας,

Παραπάμισον οντα το ορο αυτους καλουντας Καυκασον

της Αλεξάνδρου νεκα δόξης ώς περ τον Καυκασον αραώδόντα Αλέξανδρον εν τε αυτη νγνδῶν γη βους ἰδόντας εγκεκαυμένας ὀπαλον τεκμηριουσθαι επὶ τουδε τι μακλης ἐς γνδους ἀφίκετο. μοι δε και -ἐρ ιο-- σου της πλάνης πιστεῖ Ἐρατοσθένης ἐμοι δ' ἐν μέσφκεέσθων ο υπἐρ τουτων λόγοι. Αλεξανδρος δε ς ἀφέκετο επὶ τον γνδὸν ποταμόν, καταλαμβάνει γέφυράν τε ἐπ' αυτου πεποιημένην προς φαιστίωνος καὶ πλοῖα πολλὰ μεν σμικρότερα, δυο δε τριακοντόρους, και παρὰ αξίλου του γνδου δῶρα κοντα οργυρέου με τάλαντα ἐς διακόσια, ἱερεῖα δἐ βοις ἐν τρισχιλέας, πρόβατα δἐ υπ- τρια, ἐλέφαντας δε ἐς τριάκοντα και ἱππῶς λεπτακόσιοι αυτφ γνδῶν ἐς ξυμμαχίαν παρὰ ξέλου κοπι καὶ πόλιν ἄξιλα, την μεγέ-στην μεταξ γνω τε ποταμου και 'Yδάσπου, τι αυτῆTαζέλης ἐνδίδωσιν ἐνταυθα Ῥει ἀλέξανδρος τοῖς θεοHOσοις υτου νόμος και αγῶνα ποιεῖ τμνικὸν και ἱππικὸν ἐπὶ τ ποταμο και γίγνεται αυτ ἐπὶ τῆ διαβάσει

288쪽

66 ala AN OF G δ γνως ποταμὸς τι μέγιστος ποταμῶν - - κατὰ την , σιαν τε καὶ την φρώπην, πλην Γάγγου, καὶ τούτου γνδου ποταμου, καὶ ου αἱ πηγαί εἰσιν αυο εα τάδε του ρους του Παρα μέσου η Καυκάσου, καὶ τι ἐκδα σιν εἰς τρο μεγάλην θάλασσαν την κατὰ γνδοὐς ώς επὶ νοτον νεμον - οτι δίστομός εστιν ὁ γνδὴ καὶ α -- βολαὶ αυτο ἀμφότεραι τεναγώδεις, καθάπερ αἱ πεντετ ' Ιστρου, και τι Λέλτα ποιεῖ και αυτι εν ῆ γνδῶνα φ Αἰγυπτίφ έλτα παραπλήσιον και τουτο Πάτταλακαλεῖται τη γνδῶν φωνῖ, ταυτα μεν αἐ του γνδου, τὰ μάλιστα - ἀμφίλογα, και μοι ἀναγεγράφθω ἐπει και ὁ Yδάσπης και ἡ κεσίνης και Yδραώτης και ασις, καιουτοι γνδοι ποταμοὶ οντες των με αλλων των Ἀσιανῶν ποταμῶν πολύ τι κατὰ μέγεθος περφέρουσι του γνδου δε μειονες εἰσι και πολυ δη μειονες, που και αυτις γνδις του Γάγγον Κτησίας μεν, εἰ δη φ ικανος καὶ Κτησίας ες τεκμηριωσιν, να μἐν στενότατος αυτὴς αυτου γνδός εστι, τεσσαράκοντα σταδίους τι διέχουσι αυτροοἱ χθαι ' να δε πλατύτατος και κατόπι το πολυ δε

289쪽

μυρμηκας τους τον χρυσόν σφισιν εργαζομένους, ουδλτους

τι πεποίηται - ες ἀνηγησιν των ντων ως τάγε κατ' 'Dδoἡς σα αν τοπα ψεύσωνται, ου ἐξελεγχθησόμεναστρὸς Ουδαμῶν. αλλὰ Ἀλέξανδρος γαρ καὶ οι ξυν οὐιν στρατεύσαντες τα πολλὰ ἐξήλεγξαν, σα γε μη καὶ αυτῶνεστιν ἐφεύσαντο ἀχρύσους τε Ιναι γνδους ἐξήλεγξαν,οσους γε ὁ Ἀλέξανδρος ξιν τῆ στρατιῆ ἐπηλθε, πολλους

δ ἐπηλθε, καὶ κιστα χλιδῶντας κατὰ την δέαιταν αλλὰ μεγάλοις με τὰ σώματα, οrους μεγιστους των κατὰ την ησίαν, πενταπήχεις τους πολλους η λέγον ἀποδέοντας κοὶ μελαντέρους των αλλων ανθρώπων, πλην ιθιόπων, καὶ τὰ πολέμια πολύ τι γενναιοτατους των γε δ τότε

ἐποίκων της κοίας το γὰρ Περσῶν τῶν πάλαι, ξυν οἷς βορμηθεις Κῆρος ὁ Καμβέσου Μήδους τε την ἀρτην τῆς Ἀσίας ἀφείλετο καὶ αλλα θνη τὰ ἐν κατεστρέψατο, τὰ ει προσχωρήσαντά οἱ κοντα κατέσχεν, - χω ἀτρεκῶς ως γε δ προς τὰ γνδῶν ξυμβαλεῖν. και γὰρ καὶ Πέρσαι

290쪽

ὴ Σκυθῶν γε των ταύτy κακιους τα πολέμια Πέρσαε ησαν.

l. λλ' αἐ γνων δέ μοι γεγράφεται σα πιστότατα ἐς ἀφήγησιν τε ξυν ἈλεξάνδρW στρατευσαντες καὶ

ὁ εκπεριπλευσας ' μεγάλης θαλάσσης το κατ' 'ώδους μαρχος, ἐπὶ δε οσα Μεγασθένης τε καὶ Ἐρατοσθένης, δοκιμω ανδρε, ξυνεγραφάτην, καὶ νόμιμα αττα Τνδοῖς εστὶ και ει δή τινα λα-τοπα αυτόθι φύεται και τον παρά 2 πλουν αυτὸν της ξω θαλάσσης νυν δε οσον ἐς τα Ἀλεξάνδρο εργα ἀποχρῶν ἐφαίνετο, τοσόνδε μοι ἀναγεγράφθω τον αυρον το ορος ἀπείργειν την Ζωίαν, ἀρχόμενον μεν απὸ Μυκάλης του καταντικρυ Σάμου της νήσου ρους, ἀποτεμνόμενον δε την τε Παμφυλίων και Κιλίκων Ἀνενθεν με ώς ἐς Ἀρμενίαν παρήκειν απὸ δ' Ἀρμενέωνος επὶ Μηδίαν παρα Παρμαίους τε και χωρασμίους' a κατὰ δε Βακτρίους ξυμβάλλειν φ Παραπαμιστ ορει, οδη Καύκασον ἐκάλουν οι Ἀλεξάνωφ ξυστρατεύσαντες, κεδονε ώς με λέγεται τα Αλεξάνδρου αυξοντες, τι λκαὶ ἐπ' ἐκεῖνα - του Καυκάσου κρατῶν τοις πλοις ηλθεν Αλέξανδρος τυχὸν δε και ξυν ἐς τυγχάνει ον τομοτ ορος φ αλλφ τε ΣκυθικW Καυκων, καθάπερ υνaἰτῶ τούτW ὁ αυρος ' καὶ ἐμοι αυτου πρότερόν ποτε ἐπὶ