Arrians Anabasis

391쪽

Λ ΒΑΣΙΣ. 7, 3. 4. 169νέ , καὶ την στρατιὰν παλαλάξαι πασαν ὁποῖόν τι καὶ

ἐς τὰς μάχας ἰουσα πηλάλαζε, καὶ τους ελέφαντας συνεα- πησαι το ξ καὶ πολεμικον, τιμῶντας Κάλανον ταυτακαι τὰ τοιαυτα περ Καλάνου του γνδου ἱκανοι ἀναγεγράφασιν, ου ἀχρεῖα πάντη ες ἀνθρώπους, του γνῶναιεπεμελες, τι ς καρτερόν τε ἐστι καὶ ἀνίκητον γνώμη ἀνθρωπίνη τιπερ θέλει ξεργάσασθαι. Ἐν τουτφ δε Ἀλέξανδρος Ἀτροπάτην με επι την αυτου σατραπεέαν ἐκπέμπει παρελθὼν ἐς Σουσα Ἀβουλίτην δε καὶ τον τουτου παῖδα οξάθρην, τι κακῶς επε- μελελ τῶν Σουσέων, συλλαβῶν ἀπέκτεινε πολλὰ μεν δη πεπλημμέλητο - των κατεχόντων τὰς χώρας σαι

δορίκτητοι προς Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο ς τε τὰ ιερὰ καὶ

τάφους και αυτους τους πηκόους, τι χρόνιος ὁ εἰς γν-δοις στόλος ἐγεγένητο του βασιλεῖ και Ου πιστιν φαίνετο ἀπονοστήσειν αυτὸν ἐκ τοσῶνδε εθνῶν και τοσῶνδε ἐλεφάντων, περ τον γνδόν τε και Yδάσπην και τον Ἀκεσίνην και Ῥφασιν φθειρομενον. και αἱ εν Γαδρωσιοι δε αττου ξυμφορα ξυνενεχθεῖσαι τι μολλον εmηραν τους

ταυττὶ σατραπευοντας καταφρονησα αυτου της οἴκοι ἀπονοστησεως. ου μ' αλλὰ και αυτος Ἀλέξανδρος ξύτερος λέγεται γενέσθαι ν φ τότε ες - πιστευσα τε τοῖς ἐπι--λουμένοις, πιθανοῖς δ' ἐν παντι υσι, και επι τὸ τιμωρήσασθαι μεγάλως τους και ἐπὶ μικροῖς ξελεγχθέν-

392쪽

πρεσβυτάτην Βαρσίνην γάγετο, ς δε λέγει Αριστόβοι-

λος, καὶ ἄλλην στρις αυτ ο, των 'nχου γατέρων την νε-A Παρύσατιν. fδη Ἀλήν αὐτου ηγμένη Ἀαι οπιξυάρτου του Βακτρίου παις Ῥωξάνη. ρυπετιν Ηφαιστίωνι δίδωσι Λαρείου παῖδα καὶ αὐτην, ἀδελφηντης αυτο γυναικός ἐθέλειν γάρ οι νεφιους των παίδων γενέσθαι τους μαιστίωνος παῖδας Κρατέρφ δἐ μαστρίνην τ' 'Oξυάρτου του Λαρείου δελφου παῖδα Περδίκκα δἐ τ' Ἀτροπάτου του Ῥηδέας σατράπου παῖδα εδωκε Πτολεμαέφ ἐ-φ σωματοφυλακι και υμένει φγραμματεῖ . βασιλικ τας Ἀρταβάζου παῖδας τεμεν Ἀρτακάμαν, φυλ Αρτωνιν ' μόσφυ την Βαρσίνης τε και Μέντορος παῖδα Σελευκφ ὁ την Σπιταμένους Βακτρίου παῖδα - γαυτως ὁ καὶ τοῖς αλλοις ταέροις τὰς δοκιμωτάτας Περσῶν τε και Μήδων παῖδας ες ὀγδορο κοντα. οι γάμοι ὁ ἐποιήθησαν ὀμφ φ Περσικου Θεόνοι ἐτέθησαν τοῖς νυμφίοις φεξης και μετὰ τον πότο νηκυν αἱ γαμουμεναι και παρεκαθέζοντο εκάστη τW αυ

τῆς οι δἐ δεξιώσαντό τε αυτὰς καὶ ἐφίλησαν πρῶτος ει ὁ βωιλεις ἰρξεμ εν φ αὐτ γὰρ πάντων ἐγίγνοντο

οἱ γάμοι και τουτο, εἴπερ τι αλλο, εδοξε δημοτικόν τε

393쪽

καὶ φιλέταιρον προξαι Ἀλέξανδρον οἱ δε παραλαβόντες

απῆγον την εαυτου καστος προῖκας δἐ ξυμπάσαις επέδωκεν Ἀλεξανδρος καὶ σοι δε αλλοι γμένοι ἰσαν Μακεδόνες των λέσιανῶν τινὰς γυνααῶν, ἀπογραφηναι ἐκέλευσε καὶ τούτων τα νόματα, καὶ γένοντο 1τἐ τους μυρίοις, καὶ τουτοις δωρεαι Ἀλεξάνδρου δόθησαν επὶ τοῖς γάμοις. ι τα χρέα πιλυσασθαι της στρατιας σοι χρέα βην ἐν καιρου εδοξε, και κελευε ἀπογραφεσθαι ὁπόσονοφείλει καστος, ως ληψομένους. και τα μεν πρῶταολίγοι ἀπέγραμ ν σφῶν τα νόματα, δεδιότες ἐξ Ἀλε- ζάνδρου μη πεῖρα αυτ εἴη καθειμένη, του ου ἀποχρῶσα η μισθοφορα των στρατιωτῶν στι και -P πολυτελης η δίαιτα. ως δ ἐξηγγελτο τι οὐκ ἀπογράφουσι σφῶς οι πολλοί, ἀλλ' ἐπικρέπτουσιν τφ τι εἴη συμβόλαιον, την με ἀπιστίαν τῶν στρατιωτῶν κακισεν ου γαρ χρηνα ουτ ουν τὸν βασιλέα αλλο τι η αληθε ειν προς τους ἡrcγόους, υτε τῶν πομένων τινὰ ἄλλο τι ἀληθεύειν τὸν βασιλέα δοκιῶν καταθεις ὁ τραπέζας ἐν τεστρατοπέδου και ἐπι τούτων χρυσίον και τους πιμελησομένους της δόσεως κάστοις οστις συμβόλαιον ἐκ δείκνυτο, ἐπιλύεσθαι τα χρέα ἐκέλευεν, οὐκ ἀπογραφομένους τι τλονδματα και υτω δ' ἐπίστευσάν τε ἀληθευειν Αλέξανδρον καὶ συν χάριτι μείζονι ἐγίγνετο αυταῖς το μ' γνωσθηναι μῶλλόν τι η το παύσασθαι φείλοντας λέγεται δἐ γ έσθαι η δόσις αυτ τῆ στρατιῆ ἐς τάλαντα δισμυρια.

394쪽

ἐν τοις γανδυνοις. και ἐστεφανωσε χρυσοῖς στεφάνοις τως ἀνδραγαθέ γε διαπρέποντας, πρῶτον μεν Πυκεσταν γ υπερασπίσαντα, πειτα εοννάτον, καὶ τουτον περασπι- σαντα, και δια του ἐν γνδοῖς κινδυνους και την ν' Ωροις νικην γενομένην, τι παραταξάμενος - - υπολειφθείσην δυνάμει προς τους νεωτερέωντα των τε Πρειτῶν και -

πλησίον τούτων κισμένων τῆ τε μάχη ἐκράτησε και ἀλλα

καλῶς δοξε το εν Προις κοσμησαι. επὶ τούτοις δε έ - χον επὶ φ περίπλφ τέ ἐκ της γνδῶν γης κατὰ την μεγάλην θάλασσαν στεφάνωσε και γαρ α ουτος δ' ἀφιγμένος ες Σουσα φ επὶ τούτοις δε ονησίκριτον τον κιβερνητην της νεώς της βασιλικης ετ δε μαιστίωνα

και τους αλλους σωματοφύλακας. πικον δε αυτW και ι σατράπαι ι κ τῶν πόλεών τε

τῶν νεοκτίστων κα της ἄλλης γης της δοριαλώτου, παῖδας βάσκοντας ηδ ες τρισμυρίους αγοντες, την αυτ ηλικίαν γεγονότας, ους καὶ Ἐπιγόνους κάλει Ἀλέξονδρος,

κεκοσμημένους Μακεδονικοῖς οπλοις και τα πολέμια ἐς ν τρόπον τον Μακεδονικὴν σκημένους. και υτοι ἀφικο-

μενοι λέγονται ἀνιασαι Μακεδόνας, ως πάντα δη 'χ νωμένου Ἀλεξάνδρου πἐρ του μηκέτι σαύτως δεῖσθαι Μακεδόνων ' εἶναι γαρ υ και Μηδικὴν την Ἀλεξάνδρον στολὴν ἄλγος ου σμικρον Μακεδόσιν ὁρωμένην, και τοις γάμοις εν του νόμW φ Περσικου ποιηθέντας ου πρὸς μου γενέσθαι τοι πολλοις αυτῶν, ουδἐ τῶν γημάντων

395쪽

ἔστιν - , καίτοι τῆ ἰσότητι τῆ ἐς το βασιλέα μεγάλως τε τιμημένοις Πευκέστας τε ὁ Περσων σατράπης τη τε σκευὴ καὶ τη φωνὴ Περσέων λυπε αυτούς, οτι τ βαρβαριντ αυτου χαιρεν Αλέξανδρος, καὶ οἱ Βακτρέων δεκα οἱ Σογδιανῶν κοὶ Ἀραχωτῶν ἱππεῖς, καὶ Ζαραγγῶνδε και Αρείων καὶ Παρμαέων καὶ ἐκ Περσῶν οἱ μάκαι

καλούμενοι ἱππεῖς καταλοχισθέντες εἰς την ππον τηνεταιρικὴν σοι αυτῶν κατ' ἀξέωσιν καὶ κάλλει του σώματος η τῆ αλών αρσῆ περφέροντες φαίνοντο, καὶ πέμπτη επὶ τουτοις ιππαρχία προσγενομένη, ο βαρβαρικὴ πασα, ἀλλα εα ξηθέντος γαρ του παντος ἱππικου κατελθησα ες -τὸ των βαρβάρων, του τε ἀγήματι προσκα

ταλεγέντες ὐφήν τε ὁ Ἀρταβάζου και 'υάρνης καὶ 'άρτι λης οἱ Μαζαίου, καὶ Σισένης και Φραδασμένης οἱ

Φραταφέρνου του Παρθιαίων χαι Γρκανίας σατράπουστῶδες, και Ἱστάνης οξυάρτου με παις, Ῥωξάνης δε της γυναικὸς Ἀλεξάνδρου δελφός, και --βάρης καὶ ὁ του- τοτ αδελφὸς Μιθροβαῖος, καὶ γεμὼν επὶ τούτοις ε τι- σταθεὶς στάσπης ὁ Βάκτριος, καὶ τοίτοις δόρατα --κεδονικα - των βαρβαρικῶν μεσαγκύλων δοθέντα, ταυτα πάντα λύπει τους Μακεδόνας - πάντη δ βαρβαριζοντος τῆ γνώμη Ἀλεξάνδρου, τα δε Μακεδονικα νόμιμά τε και αττους Μακεδόνας εν ἀτίμου χώρρ αγοντος. Ἀλέξανδρος δε της με πεζης στρατιῶς την πολλὰν

Ηφαιστέωνα γειν κελεύει εστ επὶ την θάλασσαν την Περσικήν. αυτὸς δε ἀναπλεύσαντος αυτφ του ναυτικουες την Σουσίαν γην ἐπιβὰς τῶν νεῶν ξυν τοις πασπισταῖς

396쪽

τε καὶ φυγήματι κα των ἱππέων των ταέρων ἀναβιβασάμενος ου πολλους κατέπλεε κατὰ τονἈυλαῖον ποτα- νμον ς επὶ θάλασσαν. δ' ὁ πλqσων ων της εκβοὶ ς τ' ἐς το πόντον τὰς μεν πλείονάς τε καὶ πεπονηκυέας

των νεῶν καταλείπει αυτου αυτὴς δε ταῖς μάλιστα ταχυναυτουσαι παρέπλει α του υλαίου ποταμου κατὰ

την Θάλασσαν ς ἐπὶ τὰς εκβολὰς του θρητος αἱ δε

αλλα αυτο ζες ἀνακομισθεiσαι κατὰ τὴν Ευλειον στεεα την διώρυχα η τέτμηται - του θρητος ες τὸν Εv- λαλον, ταυτ ν διεκομέο σα ες τὴν Τίγρητα. Tων γὰρ δη ποταμῶν του τε υφράτου και - TLyρθιος, ο την μέσην σφῶν Συρίαν ἀπεόργουσιν, θεν καιτ ονομα Μεσοποταμία ρὐ των πιχωρίων κληῖζεται, μεν Τίγρης πολυ τι ταπεινότερος έων του πιφράτ0vδιώρυχάς τε πολλὰς ἐκ του Ευφράτου ες αυτὴν δέχετοι κaι πολλους ἄλλους ποταμους παραλαβὼν και εξ υτῶν ναυξηθεὶς σβάλλει ες τὴν πόντον τι Περσικόν, μέγας τε κα ουδαμου διαβατὴς στε ἐπὶ την ἐκβολήν, καθότι ι

καταναλίσκεται αυτο ουδἐ ες την χώραν Ἀστι γὰρ με-

τεωροτέρα η ταυτη γ του δατος ουδ ἐκδίδωσιν 'ος κατὰ τὰς διώρυχας ουδ ες αλλον ποταμόν, αλλὰ δέχετοι γὰρ Ἀκείνους ἄλλοπι αρδεσθα τε /αὐ- την χώραν ουδαμ παρέχει ὁ δε Εὐφράτης μετέωρος τε ε καὶ ἰσοχείλης πανταχου τὴ γῆ, και διώρυχές τε πολλαι ἀπ

397쪽

γῶδες τοῖτο ουτως ἀπογιαυεται. Ἀλέξανδρος δε περιπλευσας κατὰ την θάλασσαν ὁσον μεταξ του τε υλαίου ποταμου και του θρητος αελ- χε ὁ αἰγιαλὴς του κόλπου του Περσικου ἀνέπλει κατὰ τον ίγρητα εστε ἐπὶ το στρατό πεδον να υφαιστίων-τφ την δυναμιν πῆσον ἔχων στρὰτοπεδευκει. κῶθεν δε υθις πλει ες πιν, πόλιν επι τοτ Θρqτος κι- σμένην ἐν δε φ ἀναπλφ τους καταkkήκτας τους κατὰ τον ποταμον ἀφανέων ὁμαλιν πάντη ἐποίει ιον Ουν, οῖδη ἐκ Περσῶν πεποιημένοι σαν του τινα ἀπο θαλάσσης ἀναπλευσαι εἰς την χώραν αἰτῶν νηῖ στόλοκρατησαντα ταυτ δε μεμηχάνητο τε - ου ναυτικοῖς τοι Πέρσαις' υτ δη συνεχεῖς οἱ καταρράκται πεποιη- μένοι ἄπορον τον ἀνά πλουν ποίουν τον κατὰ τον αγρητα Ἀλέξανδρος δε οι ἐφ των κρατούντων τοις

οσπλοις εἶναι τὰ τοιαυτα σοφίσματα οἴκου Τερος αυτουεποιεῖτο ταυτην την ἀσφάλειαν, ντινα εργφ ιδ λόγου ἀξίαν πέφηνε, ου χαλεπῶς διακόχνας τῶν Περσῶν τὰ

σπουδάσματα.

398쪽

176 AEESA UY8 D δἐ ἐς την υπιν ἀφίκετο, ξυναγὰ, τους - ,δόνας προωμεν τι τους υπὸ γήρως η πηρώσεως του σώματος πρειους ἐς τα πολέμια οντας παραλυε μεν της στρατιας αποπέμπει δε ες α σφέτερα η ' ἐπιδώσει δἐ ἀπιουσιν οσα αυτούς τε ζηλωτοτέρους ποιήσει τοῖς ἀκοι καὶ τους αλλους Μακεδόνας ἐξορμήσει ἐς το ἐθέλειν των αυτῶν κινδύνων τε και πόνων μετέχειν. κλέξανδρος μεν ως χαριούμενος δηθεν τοῖς Μακεδόσι αυτ ελεγεν 'οι δἐ ως περορώμενοι τε δ προς Ἀλεξάνδρου καιαπεν πάντ' ἐς τα πολεμια νομιζόμενοι - ἀλόγως

τελ4 φ χθέσθησαν το προς Ἀλεξάνδρου λεχθέντι, κατὰ

την στρατιὰν ταύτην πασαν πολλοῖς και αλλοις ἀπε- σθέντες, τι πολλάκις δ' ἐλύπει αυτους η τε σθὴς Περσικὴ ἐς τοὐτο φέρουσα και - Ἐπιγόνων των βαρ

βάρων ὴ ἐς τα Μακεδονικα ' κόσμησις και ανάμιξις

3 των ἄλλοφύλων απέων ε τὰς των σαόρων τάξεις συκουν

σιγη ποντες ἐειαρτέρησα, ἀλλα πάντας γαρ ἀπαλλάττειν της στρατιας ἐκέλευον αυτὸν ὁ μετὰ του πατρὸς στρατεύεσθαι τον Ἀμμωνα δὴ φ ur ἐπικερτομουντες. ταῶτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος ην γαρ δὴ ξύτερός τε - του τότε και - της βαρβαρικῆς θεραπείας ουκέτι, πάλαι επιεικὴς ἐς τοὐς Μακεδόνας καταπηδήσας - τοις ἀμφαιρὸν γεμόσιν - του βήματος πιλλαβεῖν του ἐπιφωνεστάτους των ταραξάντων το πλῆθος κελεύει, αυτὸ τ

399쪽

οἴκαδε ὁρμήν, λεχ σεταί μοι δε ὁ λόγος, ξεστι γὰρ

τήν ἀπιέναι ποι βουλεσθε μου γε νεκα, αλλ ' ναι μας προς ὁποιους τινὰς μας οντας ποῖοι τινες avτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε. και πρωτά γε αδ ι- λιππου του πατρός, νπερ καὶ ικός, του λόγου αρξομαι. Φιλιππος γαρ παραλαβὼν μας πλανητας και πόρους, ε διφ9έραις τους πολλους νέμοντας νωτα ορη πρόβαταολιγα και πῖ τούτων κακῶς μαχομενους Ἱλλυριοῖς τε

και ριβαλλοῖς και τοι ὁμόροις Θρρει, χλαμίδας μεν

ιμῖν ἀντι των διφθερων φορεῖν δωκε, κατήγαγε δε κτων ρῶν τα πεδία, ἀξιομάχους καταστήσας τοι προσχώ=ρ0ις τῶν βαρβάρων Ο μη χωρίων τι ὀχυρότητι πι--είοντας μὰλλον η τῆ ἐκείρ ἀρετ γ σώζεσθαι πόλεων τε οἰκητορας ἀπέφηνε και νόμοις και η θεσι χρηστοῖς εκόσμησεν. α τῶν δε κεένων τῶν βαρβάρων, φ ων πρόσθεν Βεσθε και φέρεσθε αυτοί τε και τὰ μέτερα, γεμόνας κατέστησεν δούλων και πηκόων, και ης ρpκης τὰ πολλὰ τῆ Μακεδονέρ προσέθη ε, και τῶν ἐπι θαλάττyχωρέων τὰ πικαιρότατα καταλαβόμενος την εμπορίαν τ

Arrian. II. 12

400쪽

4 παρέσχε ' Θεσσαλῶν δε αρχοντας, ους πάλαι ἐτεθνηκδιτε δέει, πέφηνε, καὶ το Φωκέων θνος ταπεινώσας τρο Ἐλλάδα πάροδον πλατεὶαν και ευπορον ἀντὶ στερος τε καὶ πόρου μῖν ἐποίqσεν Ἀθηναέους τε και σαίους, ἐφεδρευοντας ἀεὶ ο Μακεδονίρ ες τοσόνδε ταπεινωσεν, η δη ταυτά γε καὶ μῶν αυτου ξυμπονουντων ως ἀντὶ του φόρους τελεῖν Ἀθηναίοις και υπακουειν θηβαίων, παρ' μῶν ἐν φ μέρει κείνοις την ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι. ες Πελοπόννησον δε παρελθὼν τααε α ἐκόσμησε και γεμών αυτο μωρ συμπάσης της αλλη 'πιλάδος ποδειχθεὶς της ἐπὶ τον Πέρσην στρατικουχ εα φ μαλλόν τι την δόξαν τήνδε η του κοιν* τῶν

Μακεδόνων προσέθηκε. 6 αυτα μεν τα - του πατρὸς του ἐμολ εοῦ τμας

υπηργμένα, ως μεν υτ εφ' εαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα, μικρὰ δε- γε δ προ τα μέτερα ξυμβαλε- ος παραλαβὼν παρὰ του πατρὁ χρυσα με και ἀργυρῶ ἐκπώματαολέγα, τάλαντα δε ιδ εξήκοντα εν τοις νησαυροῖς, χρεῶνδε φειλόμενα πι ιλίππου ες πεντακόσια τάλαντα, δανεισάμενος εαι τούτοις υτι αλλα κτακόσια ὁρμηθεὶς

ἐκ της χώρας της γε υδ υμῶ αυτου βοσκουρος καλῶς