Arrians Anabasis

401쪽

ς ἐν τοι Ἐλλησπόντου μῖν - πόρον θαλασσοκρατουντων ἐν φ τότε Περσῶν ἀνεπέτασα κρατήσας δε et Irπαν του σατράπας τους Λαρείου την τε γωνίαν πασανψ τμετέρg ἀρχθ προσέθ'κα καὶ την Αἰολίδα πασαν καὶ Φρυγας ἀμφοτερους καὶ Θυδους, καὶ Μίλητον Πον πολιορκέρ τὰ δε αλλα πόντα προσχωρήσαντα λαβὼν εκόντα υμεν καρποῖσθαι δωκα καὶ τὰ ξ ιγύπτου καὶ Κυρήνης ἀγαθά, σα ἀμαχεὶ κτησάμην, μῖν ρχεται' η τε

κοίλη Στρέα καὶ χαλαιστίνη και η μέση των ποταμῶν

ἡμέτερον κτῆμά εἰσι και Βαβυλῶν και Βάκτρα και Σουσαυμέτερα και ὁ υδῶν πλουτος και οἱ Περσῶν θησαυροὶ και τὰ γνδῶν ἀγαθ, και Ἀξω θάλασσα μέτερα ιμεῖς σατράπαι, μεῖς στρατηγοί, μεῖς ταξιάρχαι. ώς μοιγε αυτου τί περίεστιν αὐτούτων τῶν πόνων τι μὴ αι χπορφύρα και το διάδημα τοῖτο κέκτημαι δἐ δέ ουδέν,

προαγρυπνῶν δ υμῶν 1δα ἰς καθεύδειν ἐχοιτε ἡμεῖς.

402쪽

2. έ μοιγε ονκ εστιν ο ει του σώματος τῶν γε δ εμπροσθεν μερῶν μωτον πολέλειπται Ουδ οπλον τι εστιν η κ χειρὼς η τῶν ἀφιεμένων ο γε - ἴχνη εν

ἐμαυτ φέρω ἀλλ - ξίφει εὐχειρὸς τέτρωμαι καὶ τεzόξειμαι ηδ κα απὸ μηχανης βέμ μαι, καὶ λίθοις πολλαχῆ και ξύλοις παιόμενος υ ἐρ μῶν - της με

τέρας δόξης και του μετέρου πλούτου νικῶντας μῶς αγωδια πάσης η και θαλάσσης και πάντων ποταμῶν καὶ δρων και πεδίων πάντων γάμοους τε τμῶν τους αυτους γεγάμ α και πολλῶν μῶν παιδες συγγενῶς σονται τοὶς παισὶ τοις μοiς ετ τε, χρέα ν, ου πολυπραγμονήσας ς' του γένετο, τοσav- ἐν μισθοφορουντων, τοσαῖτα δἐ ρπαζόντων, πότε ε πολιορκίας αρπαγηγίγνοιτο, διαλέλυμαι ταυτα στέφανοι τε χρυσοῖ τοῖς πλείστοις μῶν εἰσι μνημεῖα της τε αρετης της μετέρας

- της ἐξ ἐμοὶ τιμης ἀθάνατα. στι δἐ δη και - θανεν, ευκλεὴς ἐν αυτρο η τελευτὴ γένετο, περιφανης δ ο ταφος, χαλκα δἐ αἱ εἰκόνες τῶν πλεέστων οἴκοι εστ ιν οι γονεις δ' εντιμοί εἰσι, λειτουργίας τε ξυμπλ

403쪽

σης καὶ εἰσφορας ἀπηλλαγμένοι - γάρ τις γε φευγων

τμῶν τελευτα μου γοντος.

καὶ νυν του ἀπολεμους μων ζηλωτους τοῖς οἴκοι ἀποπεμψειν ἔμελλον ἀλλ ' πειδη πάντες ἀπιεναι βου-

λεσθε, απιτε παντες, καὶ ἀπελθ όντες οἴκοι απαγγείλατεοτι τον βασιλεα μῶν Ἀλέξανδρον, νικῶντα με Περσας καὶ Μήδους καὶ Βακτρίους και Σάκας, καταστρεφόμενον δε υξόους τε και Αραχωτους και Θράγγας, κεκτημένον δε καὶ Παρμαίους καὶ ωρασμίους καὶ Γρκανίους στεμ την θύλασσαν την Κασπίαν, περβόντα δε τον Καυκασον περ τας Κασπίας πυλας, καὶ περήσαντα 'Dξόν τε ποταμὸν καὶ άνaῖν, ετ δε τον γνδὸν ποταμόν, ουδενὶ αλλτ ει μη Λιονυστ περ εντα, καὶ τον Υδάσπην καὶ τον Ἀκεσίνην καὶ τον Yδραώτην, καὶ τον 'μασιν διαπεράσαντα αν ει μη μάις ἀπωκνήσατε, καὶ εἰς την μεγάλην θάλασσαν κατ' αμφότερα - γνδου τα στόματα ἐμβα

λόντα, καὶ δια της Γαδρωσίας της ἐρημου λθδντο, ἐ

ουδείς πω πρόσθεν ξυν στρατια ηλθε, καὶ Καρμανίαν παρόδφ προσκτησόμενον καὶ την Πρειτῶν γην, περιπεπλευκότος δε ηδ αἰτφ του ναυτικου την α γνδῶν γηλεις Πέρσας θάλασσαν, ως εἰς Σουσα ἐπανηγάγετε, ἀπολεπόντες οἴχεσθε, παραδόντες φυλάσσειν τοῖς νενεμημένοις βαρβαροις ταυτα μῖν καὶ προ ανθρώπων ἴσως ευκλελκαὶ προς θεῶν σια δήπου σται ἀπαγγελθεντα. πιπιτε.

404쪽

οσους συγγενεῖς πέφηνε, τούτοις δα νόμιμον εποίησε φιλεῖν αυτὸν μόνοις οι δε Μακεδόνες ε τε του παραυ- τέκα ἀκούσαντες τῶν λογων ὐπεπληγμένοι σιγὴ μενον

αυτο προς του βήματι υδέ τις κολουθησε το βασιλεῖ

ἀπαλλαττομένφ τι- οι ἀμφ' αυτὸν ταῖροι τε καὶ ι σωματοφυλακες - δε πολλοι υτε μένοντες ο τι αρμ- τωσιν λέγωσιν εχον ουτε ἀπαλλάσσεσθαι θελον. ς

δε τα Περσῶν τε καὶ Μήδων Πυτοῖς ἐξηγγέλλετο, αντεηγεμονίαι Πέρσαις διδόμεναι και η στρατιὰ Ῥαρβαρικὴ

ἐς λόχους τε -ταλεγομένη και τα Μακεδονικα νόματα πημά τι Περσικὴν καλοίμενον, και πεζέταιροι Πέρσαι

ναι ἀσθέτεροι ἄλλοι καὶ ἀργυρασπίδων τάξις Περσικὴ

και τῶν ταίρων ἶππος, και ταύτης αλλο αγημα βασμολικόν, ουκέτι καρτεροι σφῶν σαπι ἀλλα ξυνδραμόντες ώς πρὸς τα βασίλεια τα μεν ο τλα αυτο προ τῶν ρῶνεήρμιτουν, ἱκετηρίας ταύτας φ βασιλεῖ αυτοὶ δ' ἐβδων πρὸ τῶν θυρῶν στηκότες δεόμενοι παρελθεῖν εἴσω τούς τε αἰτίους της ν φ τότε ταραχῆς και τους αρξαντας της μης εκδιδόναι ἐγέλειW υκουν ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν -

405쪽

3 ουτε μέρας ουτε νυκτός, εἰ μη τινα ἶκτον σφῶν ἔξει Αλέξανδρος.Tαυτα ς ἀπηγγελλετ αυτου, ὁ δε σπουδὴ ἐξέρχεται,

καὶ ἰδών τε ταπεινῶς διακειμένους καὶ ἀκουσας συν οἰμωγὴ τῶν πολλῶν βοώντων καὶ αυτ ἱ προχεῖται δάκρυα. καὶ ὁ μεν ἀνηγετο, τι ἐρῶν οἱ δε μενον λιπαρουντες. καί τις αυτῶν καθ ήλικιαν τε καὶ ἱστα χέαν της 1 του της ταιρικ' ου αφανής, Καλλένης ονομα, τοιαυτα ῶπεν ' βασιλευ, α λυπουντά ἐστι Μακεδόνας τι, Περσῶν μεν τινας ηδ πε=ποίησαι σαυτου συγγενεiς καὶ καλουνται, Πέρσαι συγγενεῖς Ἀλεξάνδρου καὶ φιλουσί σε Μακεδόνων δε υπω τις γέγευται ταύτης της τιμης. ενθα - πο-

τίθεμαι συγγενεῖς και - γε α τουτου υτω καλέσω.

ταυτα εἰπόντα προσελθών ὁ Καλλέν' τε φίλησεν καιοστις αλλος φιλησαι θέλησε. και υτω δη ἀναλαβόντες

τα πλα βοῶντές τε και παιανίζοντες ε το στρατοπεδον ἀποεσαν Ἀλέξανδρος δε ἐστι τουτοις θυσίαν τε με τοις θεοῖς οἷς αυτ νόμος και θοινην δημοτελη ποίησε, α ήμενος τε αυτ' και παντων καθημένων, αμ αυτὸν μεν Μεχαεδόνων, ε δε του φεας τουτων Περσῶν, εα δε-έτοις των ἄλλων ἐθνῶν σοι κατ' ἀξίωσιν ' τινα αλλη ἀρετὴν πρεσβευόμενοι, και απι του αυτο κρατῆρος αυ- τός τε καὶ οι ἀμφ' αυτὸν ἀρυόμενοι σπενδον τὰς αυτὰς σπονδάς, καταρχομένων των τε Ἐλλήνων μάντεων και τῶ

406쪽

δε την τε μισθοφορὰν ου του ξήκοντος ὁ χρόνου δωκεν Ἀλέξανδρος μόνον, ἀλλα καὶ του ἐς την ἀπονόστησιν την οἴκαδε ξυμβαίνοντος. πέδωκε δε καὶ τάλαντον οὐ στω υπ- την μισθοφορὰν σπαῖδες δε ει φ ησαν Εκ των Ἀσιανῶν γυναικων, παρὰ καταλιπεῖν ἐκέλευσε μηδεστάσιν κατάγειν ς Μακεδονιαν ἀλλοφυλους τε και ἐκ των βαρβάρων γυναικῶν παῖδας τοι οἴκοι πολελε ρεμένοις παισί τε καὶ μητράσιν αντῶμ αυτὴς δε πιμελήσεσθοιως κτρεφοιντο Μακεδονικῶς, τά τε αλλα και ες τὰ πολλμια κοσμουμενοι γενομένους δε ανδρας ξειν αυτις ς Μακεδονίαν και παραδώσειν τοις πατράσι ταμ τε

ὰ παλλαττομένοις ἀστάθμητα και ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο

407쪽

Κρότερον ξυμπεμπε αυτοῖς φυλακά τε καὶ ηγουμενον του στόλου. ουτω δὴ ἀσπασόμενος ξυμ παντας αυτός τε δα- των καὶ δακρυοντας ἐκείνους απι υ ἀπήλλαξέ μα- τέρφ δε τουτους τε γειν κέλευε καὶ ἀπαγαγοντι Μακεδονίας τε καὶ Θρφκης καὶ στολῶν ξηγεῖσθαι καὶ των

Ελλήνων της ἐλευθερίας Ἀντίπατρον δε διαδόχους τοις

αποπεμπομένοις γειν Μακεδόνας τω ακμαζόντων κέλευσεν. στειλε δε και Πολυσῖτέρχοντα μου φ ματέρου,

δώτερον αα κρατεροι γεμόνα, ο εἴ τι κατὰ την

πορείαν Κρατέρφ ξυμπίπτοι, τι και μαλακῶς το σῶμα ποντα ἀπέπεμ=πεν αυτόν, μη ποθησαι στρατηγὸν τοις ἰόντας. ὀγος δέ τις κα οττος φοίτα φανῆς παρὰ τοῖς τ βασιλικὰ τρώγματα, στ επικρυπτεται, τοσvd φιλοτιμοτερον ελγουμένοις, και τὸ πιστὴν τι χεῖρον ἄλ-

408쪽

Ἀλεξάνωψ γρίφοντες ὁ ἐν την αυθάδειαν τε της πιλυμπιάδος καὶ ξύτητα καὶ πολυπραγμοστνην, κιστα ὁ τῆ κλεξάνδρου μητρὶ ευπήμονα, στε καὶ λόγος τις τοιόσδε εφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ' οις πἐρ της μητρι αυτου Dγέλλετο, βαρυ δ το ενοικιον των δέκα μηνῶν εἰσπρα ντεσθαι αυτὸν την μητέρα η δέ, πέρογκον ἐναι τῆ τε αξιώσει και τ αλλῖ θεραπει Ἀντίπατρον ουδ μεμνη- σθαι του καταστήσαντος ἔτι, ἀλλ' αυτὸν γαρ ἀξιοῖν τα πρῶτα φέρω ι εν τοῖς ἄλλοις Μακεδόσι τε καὶ Ελλησι. και ταλα ἄλλον τε ἰσχυειν παρ' ἡ λεξάνδρW ἐφαίνετο, υσα ες του Ἀντιπάτρου την διαβολὴν φέροντα ν, οια δ' και φοβερώτερα ν βασιλείqe nou. ου μέντοι καταφανές

γέ τι η ἐργον η ὀγο ελγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ' τοι

409쪽

υτφ φ λόγου πειξαντα φαιστίωνα συνtiλλαγηa3ναε υμένει, οπ εκόντα κόντι - τὰ τ τ οδψ καὶ τοπεδίον λέγεται ἰδεῖν Ἀλέξανδρον το ἀνειμένον ταῖς ποις ταῖς βασιλικαῖς. αυτ τε πεδίον Νησαῖον καλουμενον καὶαὶ ωποι τι 'σαιαι κληῖζονται λέγει Ηρόδοτος εἶναι δε παλαι μεν ἐς πεντεκαίδεκα μυριάδας των Ἀντων τότε ὁ Ἀλέξανδρον ου πολυ πλείονας των πέντε καταλαβεiν προς ληστῶν γα διαρπαγηναι τὰς πολλα αυτῶν.

Ἐνταῖθα λέγουσιν τι Ἀτροπάτης ὁ της Μηδίας

σατράπης γυναῖκας κατον αυτεῖ δωκε, ταύτας φάσκωνεινα των Ἀμώζόνων, και ταυτας σκευῆ νδρῶν ιππέων ἐσταλμένας, λην γε δη τι πελέκεις ἀντὶ δοράτων φo- ρουν και ἀντ ασπίδων πέλτας οι δε και τον μαστὸν λέγουσιν τι μείονα ειχον τον δεξιον ον δη και ξω εἶχον εν ταῖς μάχαις. ταύτας μεν δ' ἀπαλλάξαι της στρατιῶς

den. Die Iuub sir ligkeit d. Sagebegiveisel aias alantichen runden vi Arrian aucti Strabo und charaicteristri die liui scheanet dote bet Plut Al. 46 λέγεται δε πολλοῖς χρόνοις νοσίκριτος στερον ζ βασιλευονει Λυσιμάχφ των βιβλίωντο τέταρτον ἀναγινώσκειν, εν γέγραπται περ τος Ἀμαζόνος ' ονουν Λυσίμαχον ἀτρέμα μειδιάσαντα καὶ που, φάναι, τότ μην πώ

410쪽

'δλέξανδρον, μη τι νεωτερισθείη κατ' υτὰς ἐς βριν προς των Μακεδόν ' η βαρβάρωπι κελευσαι δε ααγγεῖλαι

προς την βασίλισσαν σφῶν τι υτὴς ξει στρος ἐτην παιδοποιησόμενος ταυτα δε υτε Ἀριστόβουλος ιτε Πτολεμαῖος ουτε τις αλλος ἀνέγραφεν στις κανος περ των τοιούτων τεκμηριῶσαι Ουδ δοκά μοι ν φ τοτε

σώζεσθαι το γένος των Ἀμαζόνων, Ουδ ετ προ λε- ξάνδρου η Ξενοφῶν αν μνήσθη αυτῶν, Φασιανῶν τε μνησθ'εὶς καὶ Κόλχων καὶ σα αλλα - ραπεζουντος ορμώμενοι η πρὶν ες ραπεζουντα κατελθεὶν οι Ελληνες επηλγον θνη βαρβαρικά, ναπερ καὶ ταῖς Ἀμαζόσιν επιε-

μεν α παντελῶς το γένος τουτων τῶν γυνasκῶν υ πιστον δοκεῖ μοεγε, προς τοσοττων και τοιούτων μνηθεν.

ως ' Ηρακλέα τε ἐπ' αυτὰς λόγος κατέχει τι εστάλη ut

εαεούσας τὰς γυναικας ταύτας την Ευρώπην ρῶτοι μηθνικήσαντες ανέστειλαν καὶ γέγρααται Ἀθηναίων κω