Arrians Anabasis

411쪽

καὶ Περσῶν. καὶ Ηροδότφ πολλάκις περὶ των γυναι κῶν

τούτων πεποίηται, καὶ σοι, Ἀθηναιων τους εν πολέμου

τελευτήσαντας λόγφ ἐκόσμησαν, καὶ του προς Ἀμαζόνας ἐρρου 'αίων ν τοῖς μάλιστα μνήμην ποιήσαντο. εἰ ει νωικὰς δ τινας ινεικας Ἀτροπάτης δειξεν ἈλεξάνδρW, βαρβάροις τινὰς ἄλλας γυναῖκας ιππευειν κημένας δοκῶ τι δειξο ε τον λεγόμενον - των Ἀμαζόνων κόσμον ἔσταλμένας.

Ἐν Ἐκβατάνοις δ νυσέαν τε ε σεν Αλέξανδρος,14 ωσπερ αυτρο εα ξυμφοραῖς ἀγαθαῖς νόμος και γῶνα

επετέλει γυμνικόν τε καὶ μουσικόν, και πότοι αυτου ἐγίγνοντο σπαρὰ τοῖς ταίροις. και ἐν τουτου Ηφαιστίωνεκαμε το σῶμα εβδόμη τε μέρα ηδ ην--φ της νόσου καὶ λέγουσι το μεν στάδιον πλῆρες ιναι παίδων γαρ

412쪽

στιωνα η φθονου ειχεν η καὶ τρος αυτιν Ἀλέξανδρον. ευν ι τα ἀτάσθαλα ἀναγραφαντε οι ἐν ε κόσμον φέρειν μοι δοκουσιν οἰηθηναι ἈλεξάνδρW σα περαλγήσας εδρασεν λε εαὶ το πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτφ ο δε ες αἰσχυνην ἄλλο τι ς υ Ῥέποντα υτ μνβασιλεῖ υτε Ἀλεξάνδρου, οι μέν, το πολυ μέρος Ἱδημώρας ἐκείνης ἐρριμμένον επι του σώμαgo Tot maέρου ὀδη- ρεσθαι Ουδ εθέλειν ἀπαλλαγηναι, πρίν γε δ προ βών 4 ἀπηνέχθη προς των ταίρων ο δε την τε μέραν λην καὶ την νυκτα λην ἡ Ιφθαι επὶ του σώματι - δε ωιτον ἰατρον Γλαυκίαν τι ἐκρέμ/3ε, και τουτον ἐπὶ φαρμά, φ κακῶς δοθέντι, οι δέ, τι οἴνου περιεῖδεν εμπλησθέντα θεωρῶν αιτός. και εἱρασθαι Ἀλέξανδρον επὶ τW νεκρν την κόμVν, τα τε αλλα ου ἀπεικότα τίθεμαι και κατὰ ζῆλον τον Ἀχιλλέως. προς οντινα ε παιδὸς φιλοτιμία αυτW W οι δἐ και τ αρμα ἐφ' τφ ο σῶμα ἐφέρετο αυτὁ εστιν τε οτέ νιόχει, τουτο ουδαμ πυ- στὸν μοιγε λέγοντες αλλοι δέ, τι και τοι Ἀσκληπιοι

413쪽

τιμωρουμενον δῆθεν τον Ελλήσποντον. αλλὰ καὶ ἐκεῖνο ου πάντη ξω ο εἰκότος αναγεγράφθαι μοι δοκιῶ, δενα Βαβυλῶνος λαυνεν Ἀλέξανδρος, εντυχιῶν αυτου κατὰ

την δον πολλὰς πρεσβείας ἀπὸ η Ελλάδος, ῶναι δε

δη - τούτοις καὶ ὐτιδαυρέων πρέσβεις και τουτους ν

τε Ἀδέοντο ε Ἀλεξάνδρου τυχεῖν και Ἀνάθημά δουναιαυτοῖς Ἀλέξανδρον κομίζειν φ Ἀσκληπιφ, ἐπειπόντα οτι

καίπερ ἐκ ἐπιεικῶς κέχρηταί μοι ὁ Ἀσκληπιός, ου σω- σας μοι τον ταῖρον οντινα ἴσον τη ἐμαυτο κεφαλὶηγον. ἐναγίζειν τε τι αε ώς ρωῖ κέλευεν Ηφαιστίωνι, τουτο μεν προς των πλείστων ἀναγέγραπται ' ι δε λέγουσιν οτι καὶ εἰς ' Ἀμμωνος πεμφεν ἐρησομένοις τον θεὰν εἰ και. Θεφ υειν συγχωρε Ηφαιστίωνι τον δε Γ συγχωρησαι. Ἐκεῖνα δε αρὰ πάντων ξυμφωνούμενο ες τρίτην - ετοῖ θανάτου του 'φαιστιωνος μέραν μήτε σέτου γευ- σασθαι Ἀλέξανδρον μήτε τινὰ θεραπείαν ἄλλην θερaπεῖσαι τι σῶμα, αλλὰ κεῖσθαι γαρ η δυρομενον η πενθικῶς

σιγῶντα καὶ πυρὰν κελεῖσαι αυτ ετοιμάζεσθαι εν αμβυλῶνι α ταλάντων μυρίων, οι δε - πλειόνων ανέ- γραφαν και τι πένθος ποιεῖσθαι περιηγγέλη κανὰ πα- σαν την χώραν την βάρβαρον κα οτι πολλοι των ταίρων των ωλεξάνδρου ες θεραπείαν την κείνου σφας τε υτους

414쪽

192 AESA MOYὐχὶ τὰ οπλα Ηφαιστέων ἀνέθεσαν ἀποθανόντι πρῶτον δἐ υμένη αρξαι του σοφίσματος, οντινα λέγου γπρόσθενἐ φαμεν τι διηνέχθη προς Ηφαιστίωνα καὶ τουτο ἐδρασαι, του Ἀλεξ-δρου - μ εφήδεοθαι δοκοίη τελε- 10 σαντι μαιστίωνι οἴκουν Ουδἐ ἄλλον τινὰ ἐταξεν ἀντὶ μαιστίωνος χιλίαρχον επὶ τῆ ππου ταν ταιρικὴ Ἀλε- Ιανδρος, ω μ ἀπόλοιτο τ ονομα του 'φαιστίωνος κτης τάξεως αλλὰ μαιστίωνος τε η χιλιαρχία καλεῖτο

και - σημεῖον αντης ήγεῖτο εξ Ηφαιστίωνος πεποιημένον. ἀγῶνά τε πενοει ποιησαι γυμνικόν τε καὶ μουσικαν πλήθει τε των γωνιζομένων και τὴ εἰς ωυτὸν χορογίς πολι- - των ἄλλων των πρόσθεν ἀριδηλότερον τρισχιλίους γὰρ ἀγωνιστὰς τους ξυμπαντας παρεσκευασε. καὶ ουτοι δεδωυστερον εν Ἀλεξάνδρου του τάφφ λέγουσιν οτιήγωνίσαντο. 15 μόνος τε ν συχνδ του πένθει και υτός τε υτὸν ηδ μετεκάλει α αυτο και ι ταῖροι μαλλόν τε ε ροτοιφδε νυτον. Ἀνθ δ εξέλασιν ποεμιταε επι Κοσσαίους, νεθνος πολεμικεν, μορον του υξέων εἰσὶ δ ορειοι οἱ Κοσσαῖοι και χωρία πυρὰ κατὰ χώρας νέμονται, κοιJοπότε προσάγοι δύναμις ες τὰ κρα των πῶν ἀπηυμ ροῖντες θρόοι ως α προχωρ' εκάστοις υτ δι φευγουσιν, ε ἀπορίαν βάλλοντες τοι ξυν δυνάμει σφω ἐπιχειρουντας Oπεὶθ όντων Ἀλ αυθις εἰς τὶ λούστεταγ3 τρεπόμενοι απὸ τουτου ον βίον ποιουνται Ἀλέξανδρος

415쪽

σβῶα ἐνετυγχανον παινουντων τε και στεφανουντων ἐπὶ

τὸ βασιλείρ της Ἀσίας και εξ μαλίας Βρέττιοί τε και

Θεικανοὶ και υήρηνοι επὶ τοῖς αυτοῖς πρέσβευον και Καρχηδονίους τότε πρεσβευσαι λέγεται και απὸ Αἰθιόπων πρέσβεις ἐλθῶν και Σκυθῶν τῶν ἐκ της υρώπης, και Κελτους και 1βηρας, πἐρ φιλίας δεησομένους - τα τερν0ματα και τὰς σκευὰς τότε πρῶτον ὀφρονα προς Ῥικνων τε και Μακεδόνων τους δε και πω τῶν εἰς ἀλ

ληλ0ις διαφορῶν λέγουσιν τι γάλεξάνδρW διακρῖναι ἐπέ

τρεπον και τότε μάλιστα χυτόν τε υτψ Ἀλέξανδρον και Γ0ῖς ἀμφ αυτὸν φανηναι γης τε πάσης και θαλάσσης

κυριον. - ιστος δε και Ἀσκληπιάδης τῶν τα Ἀλεξάνδρου Π/αγραφάντων και Ῥωμαίους λέγουσιν τι ἐπρέσβευσαν ηαι ἐντυχόντα ταiς πρεσβείαις Ἀλέξανδρον πἐρ Ῥωμαίων

τι της ἐς ο πειτα ἐσομένης δυνάμεως μαντευσασθαι,τον τε κόσμον τῶν ἄνδρῶν δόντα καὶ το φιλόπονόν τε και ἐλευθέριον και περὶ του πολιτεύμαgος - διαπυ-

416쪽

πρεσβείας ταύτης, παρὰ Ἀλέξανδρον σταλείσης μνη- ἐποιήσατό τινα ἀτε των τα Ἀλεξάνδρου γραφάντων, οις τισὶ μαλλον γ- ξυμφερομαι, Πτολεμαῖος ὁ Θάγου -ὶ

μιστόβουλος Ουδ το Ῥωμαίων πολιτευματι πεοιώςην, λευθέρφ δη τότε ες α μάλιστα οντι, παρὰ βασιλεα ἀλλόφυλον, ἄλλως τε και ἐς τοσόνδε αδ της μείας

πρεσβευσαι, υτ φόβου ξαναγκάζοντος ουτ κατ ελπέωωφελείας, μίσει τε, εἴπερ τινὰς αλλους του τυραννικοῖ γένους τε και νωατος κατεχομένους.

16 Ἐκ τούτου δ' Ηρακλείδην τον Ἀργαίου εκπέμπει ἐς

μακρὰς ἀφράκτους τε και πεφραγμένας ἐς τον κόσμον τον2 Ἐλωικόν πόθος γὰρ εἶχεν αυτδ και ταύτην ἐκμοθῶν την θάλασσαν την Κασπίαν τε και Γρκανίαν καλουμένην ποί τινι λμβάλλει Θαλουσων, πότερα τῆ του πόντου τοι Ευξείνου η α της ψας της κατ γνδοις ἐκπεριερχομέν η μεγάλη θάλασσα ἀναχεῖται εἰς κόλπον τὸν Yρκάνιον, καθάπερ υ και ὁ Περσικὸν ξευρε, την ρυθρὰν ' καλουμένην θάλασσαν, κόλπον ἐσαν της μεγάλης θαλάμ σης. οι γάρ πω ἐξεύρηντο αἱ ἀρχαὶ της Κασπίας θ λάσσης, καίτοι ἐθνῶν ταύτὴ περιοικούντων Ουπιολόγων καὶ

417쪽

ποταμῶν πλο*ων εμβαλλόντων εἰς αυτήν καὶ ε Βάκτρωνμἐν Προς, μέγιστος των Ἀσιανῶν ποταμῶν, πλην γε δὴ τῶν 'νδῶν, ἐξίησιν ς ταυτην την θάλασσαν, δια Σκυθῶνδε μωρτης και τον Ἀράξην δε τον ξ Ἀρμενίων ἡέοντα ἐς ταυτην σβάλλειν ὁ πλείων λόγος κατέχει μέγιστοι μἐν δυτοι πολλοὶ δε η καὶ ἄλλοι ες τε τούτους εμβάλλοντες καὶ αυτοι ἐπι σφῶν ἐς την Θάλασσαν ταυτην ἐξια- σιν, οι μἐν και γινωσκόμενοι προς τῶν ἀμφ' Αλέξανδρον ἐπελθόντων τὰ εθνη αὐτα, ι δἐ κατὰ τ εα ἐκεῖνα του κόλπου, ως εἰκός, ἐς τους Σκύθας τους Νομάδας, ο δηαγνωστον πάντη στίν.

Ἀλέξανδρος ὁ ως τον θρητα ποταμὸν ξυν τῆ στρα- τι διέβη ἐλαύνων α Βαβυλῶνος, ἐνταυθα ἐντυγχάνουσιν αυτ παλδαίων Οι λόγιοι, και ἀπαγαγόντες ἀπο τῶν τaiaρων ἐδέοντο ἐπισχεῖν την επὶ Βαβυλῶνος λασιν λόγιον γαρ γεγονέναι σφίσιν ἐκ του θεου του Βήλου μη προς ἀγαθου οι ναι την πάροδον την ἐς Βαβυλῶνα εν του τότε. τον ὁ ἀποκρίνασθαι αυταῖς λόγος τοι Ευριπίδου του ποι ποῖ πος ἐχει δἐ τ επος υριπίδη δε Μάντις δ' Ἀριστος οστις εἰκαζε καλῶς. ου δέ, ἡ βασιλευ, φασαν οἱ λαλδαῖοι, μη προς δυσμὰς αφορῶν Ῥυτις μηδοτην στρατιὰν ταυτη ἐπέχουσαν γωνπαρελθεῖν' αλλὰ ἐκπεριελθὼν προς ρ μαλλον αλ δἐ

οτδἐ τουτ ευμαρἐς διὰ δυσχωρίαν ξυνέβη αλλὰ γε γὰρ

418쪽

σαι. καί που τυχιν και μεινον αυτ η εν - ν της τε αλλης δόξης και του πόθου του παρ ανθρώπων

ἀπηλλάχθαι πρίν τινα ρομβηνα αυτ ξυμφορὰν ἀνθρωπόν ν ης ἔνεκα καὶ Σόλωνα Κροίσο παραινέσαι εικὸς τέλος ὁραν μακρου βίου μηδε πρόσθεν τινὰ ανθρώπων ἀποφαίνειν ευδαίμονα επει καὶ αυτο Ἀλεξάνδρφ Ηφαιστίωνος τελευτὴ ου σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο, ης καὶ αυτις Ἀλέξανδρος προαπελθεῖν - δοκῶ μοι ἐθελη- σαι μαλλον η ζῶν =cεερα ναι, ου μεῖον η καὶ Ἀχιλλέα

δοκῶ ν λέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου ἄλλον η του θανάτου αυτου τιμωρὸν γενέσθαι.

ου κατὰ μαντείαν τι μαλλον η ς ἀφέλειαν την αττῶν

φέροι αυτοις η κώλυσις της ἡ λεξάνδρου ες Βαβυλῶνα εντο τοτε λάσεως. ὁ γὰρ του Βήλου νεὼς εν μέσων τῆ πόλει ν τῶν Βαβυλωνίων, μεγέθει τε μέγιστος καὶ - 2 πλίνθου ὀπτῆς ἐν ἀσφάλτου ηρμοσμένης τολον τιν νεών, ῶσπερ και τὰ αλλα ερὰ τὰ Βαβυλωνίων, Ξέρξης κατ σκαφεν, τε ἐκ της Ἐλλάδος πέσω ἀπενόστησεν Ἀλέξανδρος δ εν φ ειχεν ἀνοικοδομιῶν οἱ μεν λέγουσιν τι

ἐπὶ τοῖς θεμελέοις τοὶς πρόσθεν, και τοίτου νεκα ὁν

419쪽

χουν κέλευε σφέρειν του Βαβυλωνιους' οἱ δέ, τι καὶ μείζονα ετ τυ πάλαι ντος. επε δε ἀποστάντος αυτου μαλθακως ἀνθη φαντο του εργου οἷς αὐτ επετέτραπτο,

και απὴ του πάλαι με τον νεὼν ἐπισκευάζεσθαι και τὰς σέας φ Θελ εσθαι τότε ὁ τους αλδαίους τ τουθ εο νέμεσθαι, - ντος ες ο τι ἀναλωθήσεται τα περι

γιγνόμενα. τούτων δ' εἴνεκα ποπτοι Ἀλεξάνωφ σανουκ θέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ἰς

μη δι' λέγου τον νεὼν πιτελεσθέντα ἀφελέσθω αυτους τὰς - των χρημάτων φελείας. 3μως δε τά γε της επιστροφῆς της κατὰ την εἴσοδον την ς την πόλιν θελησαι αυτoi πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλος, και τ πρώτη μεν

παρὰ τον ποταμον τον υφράτην καταστρατοπεδεῖσαι,ες δε την στεραίαν εὐ δεξια εχοντα τον ποταμον παρ'

αυτὸν πορείεσθαι, θέλοντα περβάλλειν της στόλεως τομέρος ὁ ε δυσμὰς τετραμμένον, ς ταύτη ἐπιστρέψαντα στρις ω γειν αλλὰ οι γὰρ δυνην ναι αὐ δυσχωρίας Ουτως Ἀλάσαι ρυν τῆ στρατιῆ, τι τὰ Ἀπι δυσμῶν τῆς πόλεως εισιόντι ει αὐτ αρὴς εω ἐπέστρεφεν, λώδη τε

420쪽

198 AA ANAPDYκαὶ τεναγώδη ν. καὶ ουτω καὶ εκόντα καὶ κοντα ἀπεμ σαι του θεου. 18 Ἐπεὶ καὶ τοιόνδε τινα λόγον χριστὀβουλος ἀναγέγραφεν Ἀπολλόδωρον οὐ φιπολίτην των σαίρων Ἀλεξάνδρου, στρατηγον της στρατιῶ ην παρὰ Μαζαίωτφ αβυλανος σατράσον ἀπέλιπεν Ἀλέξανδρος επει σπινέμιξεν ἐπανιόντι αυτ ἐξ υδῶν, ὁρῶντα πικρῶς -- ρουμενον του σατράπας σοι εα αλλα καὶ ἄλλη χώρ γ τεταγμένοι ησαν, ἐπιστεῖλαι ΠειΦαγόρqt w ἀδελφW, μάντινγα εἶναι τον Πειθαγόραν της - σπλάγχνων μαντεως, μαντευσασθαι καὶ υπ- αὐτου της σωτηρίας ἀντεπιστεῖλαι δε αυτου. Πειθαγόραν πυνθανόμενον τίνα μάλιστα φοβούμενος χρήσασθαι ἐθέλοι τ 3 μαντεώδ. τον δε γράψαι αυ--θις οτι τον τε βασιλέα υτιν και Ηφαιστέωνα θύεσθαι - τον Πειθαγόραν πρῶτα μεν ἐπι τε Ηφαιστίωνι ως

δε ἐπὶ του πατος του ἱερείου ὁ λοβις φανης ν ουτωδη ἐγγράψαντα και κατασημηνάμενον τὸ γραμμάτων πέμψαι παρὰ τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος ει Ἐκβάτανα, δηλουντα μηδέν τι δεδιέναι μαιστέωνα ἐσεσθαι γαρ

αυτοις λόγου χρόνου ἐκποδών. και ταυτην την επιστολὴν

λέγει Ἀριστόβουλος κομίσασθαι Απολλόδωρον μι πρόσθεν μέρ δ η τελευτησαι μαιστίωνα. υθις δε θυεσθαι τὴν Πειθαγόραν ἐπι φ Αλεξάνδρου και γενέσθαι και - ἀλεξάνδρW ἄλοβον τι παρ του ἱερειοι και Πειθαγόραντα αυτὶ και ,αἐρ Ἀλεξάνδρου γράψαι Ἀπολλοδώρο.