장음표시 사용
41쪽
Σογδιανῶν τα ρύματα ξυμπεφευγέναι γγέλλετο υδἐ
εθέλειν κατακούειν του σατράπου στις αυτοῖς ξυλεμ ξανδρου πετέτακτο στρατοπεδεύοντος δε αὐτο επὶ τοποτρομφ φ 'nis oυ μακρὰν της σκηνης τ' αυτοῖ λε- ξάνδρου πηγὴ δατος καὶ αλλη λαίου πηγη πλησίον αυ- της ἀνέσχε καὶ Πτολεμαίον φυάγου φ σωματοφύλακι επειδὴ ἐσηγγέλθη το τέρας, Πτολεμαῖος ἈλεξάνδρW φρασεν Ἀλέξανδρος δε μεν ἐπὶ τ φάσματι σα. οἱ μάντεις ἐξηγοῖντο Ἀρίστανδρος δε πόνων εἶναι σημεῖον τουελαίου τὴν πηγὴν φασκεπι ἀλλα και νίκην ἐπὶ ταῖς πόνοις σημαίνειν.
Λιαβὰς ουν ξυν μέρει της στρατιας ες τὴν Σογδιανην, 16 Πολυσπέρχοντα δε καὶ ωτταλον και Γοργίαν καὶ Μελέα γρον αυτου εν Βάκτροις πολιπόμενος τούτοις με παρήγγειλε τήν τε χώραν εν φυλακκ πειν, ς μή τι νεωτερίσωσιν οι αὐτὴ βάρβαροι, καὶ τους δ' ἀφεστ δτας αυτῶν ξαιρῶν αυτὸς δε ες πέντε μέρη διελὼν τὴν αμα
οἷ στρατιὰν των μεν Ηφαιστίωνα ρχεεν ταξε, των δε Πτολεμαῖον τὸν ἀγου τὸν σωματοφύλακα τοι τρίτοις
δε Περδίκκαν ἐπέταξε της δε τετάρτης τάξεως Κοινος καὶ Αρτάβαζος γοεντ αυτο τὴν δε πέμπτην μαψαν ἀναλαβὼν αυτις ἐπήει τὴν χώραν ἐπὶ Μαωκανδα. καὶ ι αλλοι ς κάστοις προυχώρει ἐπήεσαν, τους μέν
42쪽
32 AE ANAPOY τινας των ε τα ριματα ξυμπεφευγότων βέ δ ἐξαιρουντες, τους ε καὶ ὁμολογέρ προσχωρουντάς σφισιν αναλαμβάνοντες. δε ξυμπασα αυτW ὴ δυναμις, πελθουσα των Σογδιανῶν της χώρας την πολλήν, ε Μαράκανδα ἀφίκετο, μαιστίωνα με εκπέμπει τα εν Σογδιαν πόλεις συνοικίζειν Καῖνον δε καὶ Ἀρτάβαζον ς ε Σκυθας, τεες Σκυθας καταπεφευγέναι Σπιταμένης αὐτφ ξηγγέλλετο, αυτις δε ξυν Ἀ λοια στρατι επιὼν της Σογδιανης σαετι προς των ἀφεστηκότων κατείχετο ταυτα ου χαλεπῶς ερῖρει. Ἐν τούτοις δε Ἀλεξανδρου οντος Σπιταμένης τε καὶ συ αυτW ων Σογδιανῶν τινἐς φυγάδων ἐς των Σκυθῶντων Μασσαγετῶν καλουμένων την χώραν ξυμπεφευγότες ξυναγαγόντες των Μασσαγετῶν Ἀππέας ξακοσιους ἀφέλκοντο πρός τι φρουριον των κατὰ την Βακτριανην. καιττ τε ροτράπφ υδἐν πολέμων προσδεχομένW πεπεσόντες και τοι ξυν τούτου την φυλακὴν πουσι τους μενστρατιώτας διαφθείροισι, το φρούραρχον δ ελόντες νφιλακη hor. θαήkήσαντες ὁ ἐπὶ του φρουρέου γ καταλήφει λίγαις μέραις στερον Ζαριάσποις πελάσαντες τῖ ἐν ὁλει προσβαλεῖν ἀπέγνωσαν, λεία δἐ oλλὴν
περιβαλλόμενοι λαυν0ν. 'Hσαν δ εν τοῖς καριάσποις νόσφ υπολελειμμένοιτων ταίρων ππέων ου πολλοὶ και ξυν τούτοις Πείθ ων
τε ὁ Σωσικλέους, ἐπὶ της Τασιλικης θεραπείας της ἐν
Ζαριάσποις τεταγμένος, και Αριστόνικος ὁ κιθαρφδός. και υτοι αἰσθόμενοι των Σκυθῶν την καταδρομήν η γαρ - της νόσου ἀναρρωσθέντες πλα τε φερον κα τωνἔμπων ἐπέβαινον ξυναγαγόντες τους τε μισθοφόρους α
43쪽
πέας ἐς ὀγδοήκοντα, ο ἐπὶ φυλακῆ των Ζαριάσπων πο-
λελευ μένοι σαν, καὶ των παίδων τινας των βασιλικῶνεκβοηθουσιν ἐπι οἰς Μασσαγέτας και την με πρώον προσβολῆ ουδἐν ποτοπήσασι τοι Σκυθαις ἐπιπεσόντες την τε λείαν ξυμπασαν ἀφειλοντο αυτους και τῶν γόντων την λείαν υκ λόγους ἀπεκτειναν ἐπανιόντες δε αδ- τοι τακτως, τε Ουδενὁς ἐξηγουμένου, ἐνεδρευθέντες πρὸς μεταμένους και των Σκυθ'ῶν των ἐν ταέρων ἀποβάλλουσιν επτά, των ὁ μισθοφόρων ππέων ξήκοντα και
Αριστόνικος ὁ κιθαρουδὸς αὐτου ἀποθνησκει, ου κατὰ κιθαροδὸν ἀνηρ ἀγαθὸς γενόμενος Πείθων ὁ τρωθεις ζῶν λαμβάνεται προς των Σκυθ'ῶν. και ταυτα ς Κρατέρφ ἐξηγγέλθη, σπουδῆ ἐπι τοum
Μασσαγέτας λαυνεν οι δἐ ως πυθοντο πλησίον ἐπελαυνοντά σφισι Κράτερον, φευγον ανὰ κράτος ως ἐς τηνἐρημην. και μάτερος χὀμενος αυτῶν αυτοἔς τε ἐκεένοις περιπέπτει υ ὀkἡ της ἐρημου και αλλοις ἱππεῖσι Μασσαγετῶν πἐρ τους χιλέους. και μάχη γίνεται τῶν 2 Μακεδόνων και τῶν Σκυθῶν καρτερά και ἐνέκων οἱ Μακεδόνες τῶν ὁ Ἀτθῶν ἀπέθανον ἐν κατὰ καὶ πεντήκοντα ἱππεῖς ο δ αλλοι υ χαλεπῶς ἐς την ἐρήμην διεσώθησαν, τι πορον ν προσωτέρω τοι Μακεδόσι διώκεεν.
καὶ ἐν τούτ0 Ἀλέξανδρος Ἀρτάβάζον ἐν της -- τραπείας της Βακτρίων μαλλάττει δεηθέντα διὰ γηρας,
μυνταν δ το Νικολάου σατράπην ἀντ αυτos a έστησι Κοῖνον ὁ απολείπει υτο την τε αυτοῖτάξιν και την Μελεάγρου χοντα καὶ τῶν σαέρων - 1τέων ἐς τετρακοσίους καὶ του. ἱππακοντιστὰς πάντας
44쪽
34 AE NAPOYκαὶ των ωπρέων τε καὶ Σογδιανῶν και σοι ἄλλοι μετὰ Ἀμυντου τάχθησαν, προστάξας απασιν κουειν Κοίνου καὶ διαχειμάζειν αυτου ἐν τῆ Σογδιανη, της τε χώρας λεκα της φυλακης και ει πη ρα Σπιταμενην περιφήρόμενον κατὰ τον χειμῶνα νεδρευσαντας ξυλλαβεῖν.
πάντα κατειλημμένα εώρων - των Μακεδόνων και σφωσιν απορα πάντη τα της φυγης ἐγέγνετο, ώς ἐπὶ Κοῖνόν τε και την ξυν τουτW στρατιὰν ἐτράποντο, ς ταυταν μαλλόν τι αξιόμαχοι ἐσόμενοι. φικόμενοι δε ες αγας, - ριον της Σογδιανης χυρόν, ἐν μεθορίφ της τε Σογδιανῶν γης καὶ της Μασσαγετῶν Σκυθῶν κισμένον, ἀναπείθουσιν χαλεπῶς των Σκυθῶν ἱππέας ἐς τρισχιλίους συν- εμβάλλειν σφίσιν ἐς την Σογδιανὴν οι δε Σκυθa ουτοι
φιλτάτων, Ου χαλεποι ἀναπεισθηνα εἰσιν ἐς αλλον καὶαλλον πόλεμον. ς δε Κῶνός τε και ι ἀμφ' υτὸν - θον προσιόντας τους ξυν Σπιταμένει ιππέας. ἀπήντων
και αυτοι μετὰ της στρατιας. και γίγνετα αυτῶν μάχη καρτερά και νικῶσιν ι Μακεδόνες, στε των με βαρβάρων απέων πἐρ τους κτακοσιους πεσεῖν ν η μήπω τῶν δε ειν Οἰνφ ιππέας με ες εἴκοσι και πέντε, αε- ζους δε δώδεκα. 7 τε υν Σογδιανοι ι τι πολειπόμενοι ξυν Σπιταμένει και τῶν Βακτρίων οἱ πολλοι ἀπολειπουσιν ἐν την φυγὴ Σπιταμένην και φικόμενοι παρὰ
45쪽
ξυμπαραταξαμένων σφίσι Βακτρίων τε καὶ Σογδιανῶν διήρπασαν, αυτοὶ δε υν Σπιταμένει ἐς την ρημον φευ
γον. ος δε ε 'γγέλλετο αυτοῖς Ἀλέξανδρος εν ὁρμὴ ν
ἐπὶ την ρημον ἐλαυνειν ἀποτεμόντες του Σπιταμένους την κεφαλὴν παρὰ Ἀλεξανδρον πεμπουσιν, ὼς ἀποστρέψοντες απὸ σφῶν αυτὸν τουτW τ εργW. ι εν Ουτρο κοινός τε ες αυτ α παρ' ἈλέξανQ8δρον πανέρχεται και ι ἀμφὶ Κρότερόν τε και Φραταφέρνην τον των Παρειαίων σατράπην και Στασάνωρ ὁ Ἀρείων, πεπραγμένων σφισι πάντων σα ἐξ Ἀλεξάνδρουετέτακτο Ἀλέξανδρος δέ, περὶ Ναυτακα ἀναπαυων την στρατιὰν ο τιπερ ἀκμαῖον του χειμῶνος ην, Φραταφέρνην με αποστέλλει ἐς Μάρδοτ και αποέρους, υτοφραδάτην ἐπαναζοντα τον σατράπην, τι πολλάκις ὁ μετάπεμπτος ἐξ Ἀλεξάνδρου γιγνόμενος ουπυπήκουε καλουντι. Στασάνορα δε ες φάγγας σατράπην ἐκπέμπει, ε - δους δε λάτροπάτον επι σατραπείρ καὶ τουτον -δων, τι 'οξοδάτης θελοκακεῖν υττ ἐφαίνετο Σταμένηνδε μι αβιλῶνος στέλλει, τι Μαζαῖος ὁ Βαβυλώνιος υπαρχος τετελευτηκέναι αυτφ ἐξηγγέλλετο Σώπολιν δεκα ' δκιλλον και Μενίδαν ες Μακεδονίαν εκπέμπει, την στρατιὰν την ε Μακεδονίας υτφ ἀνάξοντας. de W ρι ποφαίνοντι προυχώρει επι την ἐν τῆ Σογδιανὴ πέτραν, ε ην πολλοῖς μεν των Σογδιανῶν
46쪽
ξυμπεφευγέναι αυτεἐξηγγέλλετο καὶ 'Oξυάρτου ει γυνὴτου Βακτρίου καὶ αἱ πῶδες αἱ πιξυάρτου ἐς την πέτραν ταυτρο ξυμπεφευγέναι λέγοντο, οξυάρτου αυτὰς ς ἐς
ἀνάλωτον δηθεν το χωρέον ἐκε7ν υπεκθεμένου, τε καὶ
αυτος ἀφειστήκει α υλεξάνδρου ταύτης γαρ ἐξαιρεθείσης Ουκέτι ουδἐν στολειφθησεσθαι ἐδόκει των Σορο διανων τοῖς νεωτερέζειν ἐθέλουσιν - δε ἐπέλασαν τῆ πέτρg καταλαμβάνει τάντη ἀποτομον ἐς την προσβολήν, σιτία τε ξυγκεκομισμένους τους βαρβάρους ς ε χρόνιον
πολιορκίαν και χιὼν πολλὴ ἐπιπεσουσα την τε πρόσβασιν ἀπορωτέραν ἐποίει τοῖς Μακεδόσι και - ἐν ἀφθ νὼρ υδατος τους βαρβάρους διῆγεν. ἀλλα και ως προ 6 βάλλειν ἐδακει φ χωρίφ. και γάρ τι και πέρογκον αδ
των βαρβάρων λεχθἐν ε φιλοτιμίαν ξυν ὀργῆ εμβεβλήκει
ἡ λέξανδρον προκληθέντες γὰρ ἐς ξύμβασιν και προτεινομένου σφίσιν τι σώοις πάρξει ἐπι τα σφέτερα ἀπαλλαγηναι παραδοῖσι το χωρέον, οι δε συν γέλωτι βαρβαρίζοντες πτηνους κέλευον ζητήῖν στρατιώτας ἈλέξανΦρον, orτινες αὐτο ἐξαιρήσουσι τ ορος, των γε ἄλλων ἀν- θρώπων ουδεμέαν ραν σφισιν ουσαν ἔνθα δ εκήρυξεν
Αλέξανδρος τ μεν πρώτ ἀναβάντι δώδεκα τάλαντα εἶναι το γέρας, δευτέρφ ὁ ἐπι τοὐτ τα δεύτερα και
47쪽
τρίτο τα φερης, τελευταῖον εIναι φ τελευταίφ ἀνελθόντι τριακοσίους αρεικους το γέρας. καὶ τουτο τοκήρυγμα παρώξυνεν ετ μαλλον καὶ ἄλλως τους Μακεδόνας ορμημένους. μνταξάμενοι δη σοι πετροβατεῖν ἐν ταῖς στολιορQsκίαις αυτῶν μεμελετήκεσαν, ε τριακοσίους τον αριθμόν, καὶ πασσάλους μικρους σιδηρους, οἷς αἱ σκηναὶ καταπεπηγεσαν αυτοῖς, παρασκευασαντες του καταπηγνύναι αυ-
τους ες τε την χιόνα που πεπηγυῖα φανείη καὶ εἴ που τι της χώρας ερημον χιόνος ποφαίνοιτο, καὶ τούτους καλωδίοις ἐκ λίνου ἰσχυροῖς εκδήσαντες της νικτὰς προυχώρουν κατὰ τ ἀποτομώτατόν τε της πέτρας και ταύτyἀφυλακτότατον. και τούτους τους πασσάλους καταπηγνέντες τους μεν εις την γην, που διεφαίνετο, τους δεκα της χιόνος ες τα μάλιστα Ου θρυφθησόμενα, ἀνεῖλκον σφῆς αυτοὐς αλλο αλλην της πέτρας. και τούτων ε τρι
άκοντα μεν εν ἀναβάσει διεφθάρησαν, στε υδ τασώματα αυτῶν ταφὴν εὐρέθη, ἐμπεσόντα αλλῖ καιαλλα της χιόπς ο δε λοιποὶ ἀναβάντες αδ την εω
καὶ το κρον του δρους καταλαβόντες σινδόνας κατέσειονώς επὶ το στρατόπεδον τῶν Μακεδόνων, ουτως αυτοῖς ξ
Ἀλεξάνδρου παρηγγελμένον. πέμψας δε κήρυκα ἐμβοησαι
12 praemium eri ei qui primus o eupaverit verticem talenta 10, uno minus accipiet qui proginius ei senerit eademque ad de em homines serr bisur portio. - τριακοσίους, . h.
ευκω, ας εἶχον, λυσαμενους κον- τοῖς Ῥηκεσι περιάψαι και τουτους περ την λην ἀνατείνειν, ωστε ἀθροα καὶ λαμπρας - ζω- νας επὶ πλεῖστον τινασσομένας καὶ τοις --βαρβυροις και τοι κάτω Μακεδόσιν ὁρῶσθω - παροπελ- μενον, . t 23, 7.
48쪽
φῆς στρατιώτας. οἱ δε βάρβαρο εκπλαγέντες φ παραλόγε λοφεως
καὶ πλείονάς τε ποτογιήσαντες ιναι τους κατέχοντας ταωιρα καὶ κριβῶς πλισμένους ἐνέδοσαν σφῶς αυτούς' ουτω τρὸς την φιν τῶν λέγων κείνων Μακεδόνων φο βεροι γένοντο. ενθα δ' ἄλλων τε πολλῶν γυναικες και
παῖδες λήφ σαν και γυνὴ οξυάρτου και οι παiδες. και η γαρ οξυάρτῖ παῖς παρθένος εν ἄρ γάμου, - ξάνη νόματι, ν δ καλλίστην τῶν Ἀσιανῶν γυναικῶν λέγουσιν ὀφθῆναι ι ξυν ἈλεξάνδρW στρατεύσαντες μετά
γε την Λαρείου γυναῖκα. και ταυτην ἰδόντα Ἀλέξανδρονες ρωτα ελθάὶν αυτης ερα-έντα δε υκ θελῆσαι βρέ- σαι καθάπερ αἰχμάλωτον, ἀλλα γημαι γαρ υκ ἀπαξιῶσαι. 6 και ουτ εγὼ Ἀλεξάνδρου το εργο επαινῶ μαλλόν τι μέμφομαι. καίτοι της γε σαρείου γυναικός, η καλλίστη δη λέγετο τῶν εν χν Ἀσέ δ γυναικῶν η υκ λθ ε ες ἐπιθυμίαν η καρτερὴς αυτδ αυτο ἐγένετο, νέος τε γκαι τα μάλιστα εν ἀκμὴ της ευτυχίας, πότε βρίζουσινο ανθρωποι ὁ δε κατ νδέσθη τε και ἐφείσατο, σωφρο- συνχν τε πολλὴ διαχρώμενος και δόξης - ἀγαθῆς ουκατόπφ εφέσει. 20 αι τοίνυν και λόγος κατέχει λόγον μετὰ την μάχην
49쪽
θέσθαι εἰ ζῶσιν αυτφ οἱ παῖδες καὶ γυνή τε καὶ
μ' ηρ ος δε ζώσας τε πυθετο καὶ βασίλισσαι τι καλουνται - θεραπεία τι ἀμφ' αυτάς εστιν ηντινα καὶ ἐπὶ Λαρείου θεραπευοντο, ἐπὶ τWδε α πυθέσθαι ει σωφρονε αυτ η γυνq τι ος δε σωφρονουσαν ἐπυ- θετο, αυθις ερέσθαι μη τι βίαιον ξ Ἀλεξάνδρου αυτη ἐς τ ιν ξυνέβη καὶ το ευνουχον ἐπομόσαντα φάναι τι, ε βασιλευ, υτ τοι ς ἀπέλιπες εχει - γυνή, καὶ Αλέξανδρο ανδρῶν ἄριστος τέ εστι καὶ σωφρονέστατος. επὶ τoiσδε ἀνατεῖναι Λαρεῖον ε τον ουρανὸν τὰς χεῖρας καὶ ευξασθαι δε αλλ' αευ βασιλευ, οτο επιτέτραπται νέμειν τα βασιλέων τράγματα εν ἀνθρωποις, - νυν μc- λιστα με ἐμοὶ φυλαξον Περσῶν τε καὶ Μήδων την ρχήν, ωσπερ υν καὶ δωκας εἰ δε δ εγὼ υκέτι σοι βασιλεῖς
δουναι τ εμιν κράτος ουτως ουδοστρος τῶν πολεμίων ἄρα μελεῖται σα σώφρονα εργα.'Oξυάρτης δε ἀκουσας τους σταῖδας εχομένους, κούσας δε καὶ περ ρωξάνης της θυγατρὸς τι μέλει χυτης
ἈλεξάνδρW, θαρσήσας ἀφίκετο ταρ' Ἀλέξανδρον, καὶ ν
ει τεμ παρ' υτψ, κνπερ εἰκὸς επὶ ξυντυχὼ τοιαυτ Τ. Αλέξανδρος δε, ς τα εν Σογδιανοῖς αυτφ διεπέπρα-21κτο εχομένης δη καὶ της πέτρας ἐς Παραιτάκας προυχώρει, τι καὶ ε Παραιτάκαις χωρίον τι ὀχυρόν, αλλην πέτραν, κατέχειν λέγοντο πολλοὶ τῶν βαρβάρων. καλειτο δε αυτ λοριήνου η πέτρα καὶ ε αυτὴν αυτός τε λ ριήνης ξυμπεφευγει καὶ αλλοι τῶν πάρχων υκ λέγοι.
50쪽
τοσόνδε τόλμης τε πιι ευτυχίας προκεχωρήκει τέμνων
δ' τὰς ἐλάτας πολλαὶ γαρ και περυφηλοι ἐλάται σακ
δον εἶναι ἐς την φάραγγα τῖ στρατιβ' ο γαρ ν αλλως κατελθεῖν ἐς αυτην. και τὰς μἐν μέρας αυτις Ἀλέξαν-dρος ἐφειστήκει το εργου, το μισυ του στρατου χων ἐργαζόμενον τὰς δ νύκτας ἐν μέρει ι σωματοφύλακες αυτφ εἰργάζοντο Ιερδίκκας τε καὶ Αεοννάτος και Πτολεμαῖος ὁ άγου φ λοιπφ μέρει της στρατιῆς, τρα διανενεμημέντ περ αυτου ἐς την νύκτα ἐπετέτακτο ηνυτον δε της μέρας ου πλέον περ εἴκοσι πήχεις και της νυκτὸς λέγον ἀποδέον, καίτοι ξυμπάσης της στρατιας ἐργαζομένης χυτω ο τε χωρίον απορον η και το εργον ἐν αυτW χαλεπόν. κατιόντες δ ἐς την φάραγγα πασσάλους κατεπήγνυον ἐς το ὀξύτατον της φάραγγος, διέχοντας αλλήλων σον ξύμμετρον προ ισχύν τε και ξυνοχὴν