Arrians Anabasis

발행: 1849년

분량: 264페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

χοντο ἐπανακαλέσασθαι, ἐπὶ το στρατόπεδον καὶ τῆτετόρον σαύτως επ' ἄλλης μηχανης αλλ' ἐπιβάθρααττω προσήγετο προς το τεῖχος.

Kαὶ οἱ γνδοί, ἐώς μεν αυτοῖς ὁ γεμὼν του χωρίου περιην, ἐπεμάχοντο καρτερῶς' ς ε βέλει απὸ μηχανης

62쪽

M AESA POYπόλιν, παραγγειλας περιτειχίζειν την πόλιν ἔστ' αν ἀφέμ6κηται, αυτός. καὶ γίγνεται. εκδρομὴ των ε της πόλεως επὶ τους ἀμφὶ Ἀλκέταν ου χαλεπῶς δε τρεφόμενοι αυ- τους οἱ Μακεδόνες εἴσω του τείχους ες την πόλιν ἀποστρέφουσι. και Κοίντ ου προχωρεῖ τα εν τοῖς Βαζίροις, ἀλλα πιστεύοντες γαρ του χωρίου τὶ χυρότητι, τι περυφηλον τε η καὶ τάντη κριβῶς τετειχισμένον, ουδεν ξυμβατικὴν νεδίδοσαν. αυτ μαθών Ἀλέξανδρος ωρμητο μεν ως ἐπὶ μυρα γνους δε τι των προσοίκων τινἐς βαρβάρων παροιέναι ς τα Πρα την πόλιν λαγόντες μέλλουσι, προς Ἀβισάρου εαὶ,φδε ἐσταλμένοι, ἐπι τα Πρα πρῶτον γε Κοῖνον δε ἐπιτειχίσαι τῆ πόλει των Βαζίρων καρτερόν τι

χωρίον προσέταξε, και ν τουτW φυλακὴν καταλιπόντα ἀποχρῶσαν, ως μ αδεια - τοις ν' πόλει χρησθαιτ χώρqr αυτὴν αγοντα 'ης στρατιὰς την λοιπὴν παρ' αυἱιν ιέναι. ι δε ε των Βαζίρων ως εIδον ἀπεόντα ει το πλείστW της στρατιὰς τὸν Κοῖνον, καταφρονησαντες των Μακεδόνων, ως υ γενομένων ν σφισιν ἀξιομο-χων, ἐπεκθέουσιν τι πεδίον και γίγνετα αυτῶν μάχη καρτερά. καὶ ε ταύτη πίπτουσι μεν τῶν βαρβάρων ς

πεντακοσίους, ζῶντες ὁ ἐλήφθ)ησαν αἐ τους βδομήκοντα ' o δε λοιποι ν τ πόλει ξυμφυγόντες βεβαιότερον δ' εἴργοντο της χώρας αι τῶν εὐτου πιτειχίσμα-

63쪽

τος - Ἀλεξάνδρου δἐ των ρων' πολιορκία ου χαλεατ εγένε το, ἀλλ' Ἀτθὶς ε εφόδου προσβαλὼν τοῖς τείχεσι

της πόλεως ἐκράτησε, καὶ τους λέφαντας τους Παταλειφθέντας λαβε. Καὶ ταυτα οἱ εν τοις Βαζίροις, εμαθον, ἀπογνόν-28τες τα σφέτερα πράγματα ἀμφὶ μέσας νίκzας την πόλινεκλείπουσιν, φυγον δε ες την πέτραν. ως δε καὶ ι αλ-

λοι, βάρβαροι πραπτος πολιπόντες τας πόλεις ξυμπαντες φευγον ες την πέτραν την εν χώρρ την Ἀορνον καλουμένην μέγα γάρ τι τουτο χρημα πέτρας εν νχωρρταυτ εστί, και λόγος πἐρ αυτῆς κατέχει ιδἐ φααλεὶτο Λιὰς Ἀλωτὸν γενέσθαι την πέτραν. εἰ με ὁ και ες

Aιγυπτιος ες ιδέτερα εχω ἰσχυρίσασθαι μὰλλον δε - δοτ οι ἀφίκετο, αλλὰ πάντα γὰρ σα χαλεπὰ οἱ ανθ ρωποι ες τοσόνδε ρ αυξουσιν υτῶν την χαλεπότητα ς και φ Ηρακλει ν πορα γενέσθ)αι μυθευειν. κἀγώ σε ἐρzης πέτρος ταυτης Ουιω γινώσκω, τον μακλέα ες όμπον του λόγου ἐπιφημίζεσθαι τον με ὁ κυκλον της πέτρας λέγοισιν ε διακοσιους σταδίους μάλιστα εἶναι, υφος δε αυτος, ναπερ χθαμαλώτατον, σταδίων ενδεκα, και ἀνάβασιν χειροποίητον μίαν χαλεπηπι εἶναι δε καὶ υδωρ εν g y cέτρρ πολυ και καθαρόν, πηγ ν ἀνί

64쪽

εξελεῖν και τουτο τ ορος ου ηκιστα επι του ἀμφι τον

Ηρακλεα μυθφ πεφημισμεντ τα μεν δη Πρα και τὰ Μάσσαγα φρουρια εποίησεν επι τῆ χωρρ τὰ ό ρα δἐ 5 στόλιν ἐξετείχισε. και ι ἀμφι Ηφαιστίωνά τε και Περδίκκαν αυτ αλλην πόλιν κτειχέσαντες 'Oροβάτις ονοματη πόλει ην, και φρουρὰν καταλιπόντες, λεα τον Ἀδιν ποταμὰν ξεσαμ . δε ἀφίκοντο Ἀπρασσον ηδ οσα ες - ζευξαι τον γνδιν - Αλεξάνδρου τέτακτο. Ἀλέξανδρος δε της με χώρας της επι τάδε του γν-δου ποταμο σατράπην κατέστησε Νικάνορα - εταίρων.αυτος ὁ τὰ μεν πρῶτα ς ἐπὶ τον γνδι ποταμὸν γε, και πόλιν τε Πεικελαῶτιν ου πόρkω του Ἀδου κισμένην ὁμολογέε παρεστήσατο και ἐν αυτ φρουρὰν καταστήσας των Μακεδόνων και Φίλιππον επι τῆ φρουρῆ γεμινα,

ὁ δε και ἄλλα προσηγάγετο μικρὰ πολίσμιχτα προς έ. Ἀδφ ποταμW κισμένα ξυνείποντο δε αυτW μφαλός τε και Ἀσσαγέτης οἱ παρχοι της χώρας ἀφικόμενος δε ἐς Ἐμβόλιμα πόλιν, η ξυνεγγυς της πέτρας Aόρνου

κεῖτο, Κράτερον μεν ξυν μέρει της στρατιας καταλελειαυτου, σῖτόν τε ἐς την πόλιν ς πλεiστον ξυνάγειν καιοσα ἄλλα ες χρόνιον τριβήν, γεντευγεν ὁρμωμένους τους Μακεδόνας χρονίφ πολιορκέρ ἐκτρυχῶσαι τους κατέχονTας την πέτραν, εἰ μη ξ ἐφόδου ληφθείq. αυτος δε τους τοξότας τε ἀναλαβὼν και τους Ἀγριῶνας και την Κοινου τάξιν και αὐτος ἄλλης φάλαγγος πιλέξας τους κουφοτάτους τε και - ευοπλοτάτους και των ταίρων αντέων

65쪽

-Λ ΣΙΣ. 4, 29. 55ες διακοσίους καὶ ιπποτοξότας ἐς κατὸν προσηγε - πέ- g. και ταυτηὶ μεν τ' ὴμέρεὶ κατεστρατοπεδευσατ Dα ἐπιτήδειον αυτ ἐφαίνετο δε στεραέ δ λέγον προειθών ς πρῆς την πέτρὰν αυδις στρατοπεδευσαTO. Kα εν τουτW κον παρ' υτον των προπυρων τινές,2soφας τε αυτους ενδιδόντες και γησεσθαι φάσκοντες ἐς της πέτρας το πιμαχώτατον, θεν ου χαλεπὸν αυτέεσεσθαι λεῖν το χωρίον και ξυν τούτοις πέμπε Πτολεμαῖον τον ἀγου ον σωματοφυλακα, τους τε Ἀγριανας

ποντα και τους φιλους τους αλλους και των πασπιστῶν

ἐπιλέκτους, προστάξας, ἐπειδὰν καταλάβ' τ χωρίον, κατέχειν μεν - ἰσχυρῆ φυλακy, ο δε σημαίνειν τι πεται. καὶ Πτολεμαῖος ελθὼν διν τραχεῖάν τε και δύσπορον λανθάνει τοι βαρβάρους κατασχών τον τόπον και οὐτον χαρακι εν κυκλW και τά φ ὀχυρώσας πυρσὸν α ει απὸ του ρους νθεν ὀφθησεσθαι α' Ἀλεξάνδρου μελλε καὶ

την στρατιάν αμυνομένων δε των βαρβάρων ουδἐν πλέον

ουτ υπὸ δυσχωρίας γίγνετο. ς ε ἈλεξάνδρW απορον την προσβολὴν κατέμαθον οι βάρβαροι, ἀναστρέψαντες

τοῖς ἀμφὶ Πτολεμαῖον αυτοι προσέβαλον και γένετα αυ- τῶν τε και τῶν Μακεδόνων μάχη καρτερά, τῶν μεν διασαλσαι τον χάρακα σπουδὴν ποιουμένων, τῶν γνδῶν, Πτολεμαίου δε διαφυλάξαι το χωρίον και μεῖον σχόντες οἱ βάρβαροι εν του ἀκροβολισμW νυκτις επιγενομένης απεχώρησαν. Ἀλέξανδρος ὁ τῶν γνδῶν τινὰ τῶν αυτομόλων πιστόν τε αλλως και τῶν χωρέων δαήμονα πιλεξάμενος, πέμπει παρα Πτολεμαῖον της νυκτὸς γράμματα φέροντα τον γνδόν, D ἐνεγέγραπτο, πειδὰν αυτὸς προσβάλmu πέτρq, τὸν δε

66쪽

56 AA ANAPOYἐπιέναι ταῖς βυρβάροις κατὰ τ ορος, μηδ αγαπαν ἐν φυλαον ποντα το χωρέον ἰς ἀμφοτερωθεν βαλλομένους τους Ινδορ αμφιβόλους γίγνεσθαι. καὶ αυτδ αμα θήμερρ αρας ἐκ του στρατοπέδου προσηγε την στρατιὰν

καὶ τὰ την πρόσβασιν Ι Πτολεμαῖος λαθών ἀνέβη, γνώμην ποιοίμενος - εἰ ταύτὴ βιασάμενος λι μιξε τοῖς ἀμφὶ

Πτολεμαῖον, ου χαλεπὸν τι σόμενον αυτW το εργον καὶ

ξυνέβη υτως. εστ μεν γαρ ἐπι μεσημβρίαν ξυνειστήκει καρτερα μάχη τοις τε γνδoi και τοiς Μακεδόσιν των με εκβιαζομένων ε την πρόσβασιν των δε βαλλό-ων ἀνιόντας - δε υκ ἀνίεσαν οἱ Μακεδόνες, ἄλλο εντ' ἄλλοις πιόντες, οἱ δε πρόσθεν ἀναπαυόμενοι, ὁγις δ' ἀμφι εἱ- κράτησαν της παρόδου καὶ ξυνέμιξαν τοHειν Πτολεμαέτ. κεῖθεν δε μου ηδ γενομέν η στρατιὰ ποσα ἐπηγετο υ9ις ς εα αυτὴν την πέτραν ' αλλὰ γαρ ετ απορος ν αυτ ὴ προσβολή ταέτ μεν δη νημέρρ τοιτο το τέλος γίγνεται. frixo δε τὴν εω παραγγέλλει στρατιώτη Ἀκάστρο κόπτειν χάρακας κατὰ κατ' ανδρα. καὶ ιτοι κεκομμένοιησαν και αυτὴς χώννυεν ἀρξάμενος απι της κορυφῆς του λόφου ἔῖνα στρατοπεδευκότες σαν ς επὶ τὴν πέτραν

χῶμα μέγα, ενθεν τοξεύματά τε ν ξικνεῖσθαι ες οες προμαχομένους δυνατὰ αυτ ρ ἐφαίνετο και απὸ μηχανῶν βέλη ἀφιέμενα και εχώννυον αυτρο πῶς τις αντιλαμβανόμενος του εργου και αυτὰς ἐφειστήκει θεατὴς καιεπαινέτης του ἡ προθυμέρ περαινομένου, κολαστὴς δετου TQ παραχρῆμα κλιποῖς.

στρατός. ες δε τὴν στεραίαν τε σφενδονῆται σφεν-

67쪽

δονῶντες ε του γνδοῖς ἐκ του ηδ κεχωσμενου καὶ πιτων μηχανῶν βέλη ἀφιέμενα ἀνέστελλε των 'Ινδῶν τὰς ἐκδρομὰς τὰς επὶ τους χωννυοντας. καὶ χώννυτ αυτνες τρεῖς μέρας ξυνεχῶς τι χῶμα τη τετάρτα δε βιασάμμενοι τῶν Μακεδόνων ου πολλο κατέσχον λέγον γηλοφον ἰσόπεδον τῆ πέτρρ καὶ Ἀλέξανδρος ουδέν τι ἐλινυων ἐπῆγε το χῶμα ξυνάφαι θέλων τι χωννυμενον του γηλόφφοντινα οἱ λέγοι αυτου ηδ κατάθον. O. δε υδοὶ πρός τε την ἀδιήγητον ὁλμαν τῶν ε τον γηλοφον βιασαμένων Μακεδόνων καλαγέντες και τὸ χῶμα ξυνάπτον ηδ ορῶντες, του με ἀπομάχεσθαι τι πείχοντο στέμφαντες δε κήρυκα σφῶν παρ' Αλέξανδρον

ἐθέλειν φασκον ενδουναι την πέτραν ἀ σφισι σπένδοιτο. γνωμην δε πεποίηντο ν φ τι διαμέλλοντι τῶν σπονδῶν διαγαγόντες την μέραν νυκτὰς ς καστοι διασκεδάννυσθαι επι α σφέτερ ηθ q. και Ουτ ος πυθετο

υλέξανδρος, ἐνδίδωσιν αυτοῖς χρόνον τε ες την ἀποχώρησιν και της φυλακῆς την κυκλωσιν την πάντη ἀφελεiν. και υτις μενεν εστ ηρξαντο ζς γε πωρήσεως και ντουτW ἀναλαβών τῶν σωματοφυλάκων και τῶν πasπιστῶν ς επτακοσίους κατὰ τὸ κλελειμμένον της πέτρας ανέρχεται ες αυτὴν πρῶτος, και οἱ Μακεδόνες αλλος αλλη ἀνιμῶντες ἀλλήλους ἀν5εσαν. και υτοι επι Ους ἀποχωρουντας τῶν βαρβάρων τραπόμενοι α ξυνθήματος, πολλους μεν αυτῶν Ἀ φυγὴ ἀπέκτειναν οἱ δε και

πεφοβημένως ἀποχωρουντες κατὰ τῶν κρημνῶν όφαντες

δρος και κατεσκευασε φρουριον, παραδοὰς Σισικόττφ επι-

68쪽

58 ΛΛESA MOYμελεῖσθαι της φρουρας, ο ε γνων μεν πάλαι ηυτομολήκει ς Βάκτρα παρὰ Βησσον, ἡ λεξάνδρου δε κατασχόντος την χώραν την Βακτρίαν ξυνεστράτευέ τε αυτο καὶ πιστὸς ἐς τα μάλιστα φαίνετο.

'Αρας δ' ἐκ της πέτρας ἐς την λάσσακηνῶν χώραν ἐμβάλλει τον γαρ ἀδελφὸν τον Ἀσσακηνου ἐξηγγέλλετο

τους τε ἐλέφαντας ποντα και - προσχώρων βαρβάρων πολλους ξυμπεφευγέναι ἐς τα ταυτην ρη. και ἀφικόμενος εις Λυρτα πολιν των μεν ἐνοικούντων Ουδένα καταλαμβάνει ιδ εν πιν χώρg y προς πιν πόλει ες δε την σου ραίαν Νέαρχόν τε και Ἀντίοχον τους χιλιάρχους των πα- σπιστῶν ἐκπέμπει και μάρχου με του Ἀγριῶνας τους

ψιλοὶ αγειν δωκεν, Αντιόχου δε την τε αυτοῖ χιλιαρχίαν και δύο ἐπι ταύτὴ ἄλλας. στέλλοντο δε τά τε χωρία κατοψόμενοι και εἴ πού τινας των βαρβάρων ξυλ βεῖν

ἐς ελεγχον των κατὰ,την χώραν των τε αλλων και μόλωστα δ' τὰ ι φι τους λέφαντας εμελεν αυτW μαθειν.

Aυτος δε ς επὶ τον γνδι ποταμὸν δ' ηγε, καὶ στρατιὰ αὐτου δοποιεῖτο πρόσω ἰοῖσα πορα ἄλλως οντα τὰ ταυτη χωρία ἐνταὐθα ξυλλαμβάνει λόγους των βαρβάρων. και παρὰ τούτων μαθεν τι οἱ μεν εν τὴ χώρ 3 1νδοι παρὰ Ἀβισάρ ἀποπεφευγότες ἀεν, τους ελέ-

69쪽

φαντας δε τι αυτου κατέλιπον νέμεσθαι προς του ποταμφ φ υδφ καὶ τουτους γήσασθαι οἱ την ὁδον λα- λευσεν επὶ τους ἐλέφαντας εἰσὶ δε γνων πολλοὶ κυνηγέται των ἐλεφάντων, καὶ τουτους σπουδὴ ἀμφ αυτὸν εἶχεν Ἀλέξανδρος, καὶ τότε ε ρα ξυν τούτοις τους ελεφαντας καὶ δέ με αυτῶν ἀπόλλυνται κατὰ κρημνου

σφας ίφαντες ἐν τῆ διώξει, οἱ δε ἄλλοι ξυλληφθέντες

εφερόν τε τους ἀμβάτας καὶ τὶ στρατι ξυνετασσοντο. ἐπει δε και τλ ἐργασίμφ ενέτυχε παρὰ τον ποταμόν, καὶ αυτη ἐκόπη αυτου αὐτης στρατιας και ναυς ποι - Θ σαν. και αυται κατὰ τι γνδὸν ποταμὸν γοντο ς ἐπὶ την γέφυρα ηντινα μαιστίων και Περδίκκας αὐτφελκοδομηκότες πάλαι ησαν.

70쪽

ηκε στρατιὰν ἄγων, τοσαυτα ἐν Θν μάχιμα καὶ γνωστα τοι τότε 'χλλησιν πελ9ών, ουδἐ δε ἄλλο αυτῶν οτιμ το γνδῶν ἱρ χειρωσάμενος πλην γε δὴ τι - ἀκριβη ξεταστὴν χρὴ εἶναι των πἐρ του θείου γ παλαιου μεμυθευμένων. τα γάρ τοι κατὰ το εἰκος ξυντι-

SEARCH

MENU NAVIGATION