Arrians Anabasis

발행: 1849년

분량: 264페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

ου πάντη πιστα φαινεται.

ς ε επέβη Τ Νυσν Ἀλεξανδρος, εὐπέμπουσι παρ' -τιν ι Νυσαῖοι το κρατιστευοντα σφῶν, νομα δε ναυτου Ἀκουφις, και ξυ αυτῶ πρέσβεις των δοκιμωτάτων τριάκοντα, δεησομένους Ἀλεξάνδρου ἀφεῖναι τε Θεφ την πόλιν. παρελθεD τε δ ες την σκηνην την Ἀλεξάνδρου του πρέσβεις και καταλαβεῖν -θήμενον κεκονιμένον τι- της δου ξυν τοις πλοις τοῖς τε ἄλλοις και το κράνος περικείμενον και το δόρυ ἐχοντα θαμβῆσαί τε ἰδόντας την φιν και πεσόντας ε γην ἐπι πολυ σιγὴν χειν. ς

3 εξανέστησέ τε αυτους Ἀλέξανδρος και θαμεῶν ἐκέ- λεισε, τότε δ' τον ' Ἀκουφιν ἀρξάμενον λέγειν δε. υ βασιλει, δέοντα σου Νυσαiοι ἐῶσαι σφῶς ἐλευθέ

ρους τε και αττονόμους αἰδοῖ του Λιονύσου Λιόνυσος γαρ επειδὴ χειρωσάμενος το γνδῶν γνος ἐπι θάλασσανοπέσω κατ5ει την Ἐλληνικήν, ε των πομάχων στρατιωτῶν, οῖ ὁ και Βάκχοι αυτφ ησαν, κτίζει την πόλιν τήνδε μνημόσυνον της αυτου πλάνης τε και νίκης τοῖς πειταεσόμενον, καθάπὲρ υ και συ αυτὸς Ἀλεξάνδρειάν τε εκτισας την πρι Καυκάσου ρει και αλλην Ἀλεξάνδρειαν ἐν τy ιγυπτίων γη, και ἄλλας πολλὰς τὰς μεν κτισας ηδη, τὰ δε καὶ κτίσεις ανὰ χρόνον, οἷ δ πλείονα Λιο-

72쪽

62 ΛΛΕ ΝΛPOY νυσο εργα ποδειξάμὲνος Νυσάν τε υν ἐκάλεσε την πόλιν ὁ Λιόνυσος εστ της τροφου της υσης καὶ την χωραν Νυσαίαν το δε ορος ο τιπερ πλησίον εστ της πόλεως γαχὶ τουτο Μηρὸν ἐπωνόμασε διόνυσος, τι δ'

κατα τον μυθον εν μηρW του του ιδ ηυξήθη. καὶ κτούτου λευθεραν τε οἰκουμεν την Νυσαν καὶ αυτοὶ αυτόνομοι καὶ εὐκόων πολιτευοντες της δε ἐκ Λιονύσου οἰκίσεως καὶ τόδε σοι γενέσθω τεκμήριον κιττος γαρ υκ

αλλὴ της γνδῶν γης φυόμενος παρ' μῖν φύεται. Και ταυτα πάντα Αλεξάνω προς θυμου γίγνετο

ἀκούειν και θελε πιστὰ εἶναι τα πἐρ του Λιονύσου της πλάνης μυθευόμενα και κτίσμα εἶναι Λιονυσο την - σαν θελεν, ς η δη τε κειν αυτις - ῆλθε Λιόνυσος και α' κεῖνα α ελθεὶν Θιονύσου Ουδ αν Μακεδόνας το πρόσω ἀπαξιωσαι συμπονεῖν οι τι κατὰ ζηλον - 2 ιονύσου ργων. και δέδωσιν ελευθέρους τε εἶναι τους οἰκήτορας της Νυσης και αυτονόμους. δε και τους νόμους πύθετο αυτῶν και τι προς των ρέστων τ α λίτευμα πεται, ταυτό τε πῖνεσε και ξίωσε των τε ιππέων οἱ ξυμπέμφα ες τριακοσέους και των προεστώτων του πολιτεύματος, ησαν δε και αυτοι τριακόσιοι, κατὸν του ἀρίστους πιλεξαμένους ' Ἀκουφιν δε Ιναι τον εαμ λεγόμενον οντινα και παρχον της χώρας της Νυσαίας

73쪽

ἐπιμειδιῆσαι λέγεται φ λόγφ καὶ Ἀλέξανδρον ερέσθαι ἐφ' οτφ εγέλασεν ἀποκρίνασθαι δ' ' Ἀκουφιν καὶ πῶς

αν εβασιλευ, μια πόλις κατὸν ανδρῶν ἀγαθῶν ρημωθεῖσα τι καλῶς πολιτευοιτο ἀλλα συ, εἴ σοι μέλει Νυσαέων του ιππέας μεν αγεσθ' αι τους τριακοσίους και εἰ βούλει, τι τοίτων πλείονας ' αντ δε τῶν κατόν, υστινας τους αρίστους ἐπιλέξαι συ κελευεις, διπλασίους τῶν αλλων τῶν κακῶν αγεσθαι, ν σοι και συβ ις ἀφικομέντ

λῆρο ν φ υτφ τούτW κόσμφ φανείη πόλις ταυτα λέγοντα, λέγειν γα δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι Ἀλέξανδρον.

και τους μεν ιππέας ξυμπέμπειν ι ἐκέλεουσε, τους δε εχατὸν τους πιλέκτους μηκέτι αἰτησαι, ἀλλα μηδ' ἀντ'αυτῶν αλλους τὸν δε reaiδα αρα του λοίφιος και τρο γατρις τὴν παῖδα ξυμπέμψαι υτου ' Ἀκουφιν. Ἀλέξανδρον ὁ πόθος λαβεν ἰδεῖν τὸν χῶρον που τινὰ πομνήματα του Λιονύσου Νυσαξο εκδμπαζον.ελθῶν τε ε τὸ ρος τὸν Μηρὸν ξυν τοῖς ταίροις τοῖς ἱππευσι και τW πεζικο γηματι και ἰδεῖν κισσου τε νάπλεων και δάφνης τὸ ρος καὶ λ παντοῖα και ἰδεῖν συσκιον, και θήρας ἐν αυτ ἶ εἶναι θηρίων παντοδαπῶν. και τους Μακεδόνας δέως τὸν κισσὴν δόντας, ια δη δια μακρου ὀφθέντα ου γαρ εἶναι Ἀν τῖ γνδῶν χωρg

74쪽

aυτον των υκ μελημένων Μακεδόνων του τε κισον εστ φανωμένοις και αὐτὴ κατακλήσει του θεου κατασχεθη- ναί τε στρος του Λιονυσου και ἀνευάσαι τον γεδν καὶ βακχευσαι.

Και ταυτα πως τις θέλει πολαβὼν ἀπιστείτω πιστευέτω. υ γαρ εγωγε Ἐρατοσθένει το τρηνα ψπάντη ξυμφέρομαι ος λέγει πάντα σα ες το θεῖον αν φέρεια ε Μακεδονων προς χάριν την Αλεξάνδρου ες τονυπέρογκον πιπημι- ναι και γα και σπήλαιον λέγει ἰδόντας εν Παραπαμισάδαις τους Μακεδόνας και τεναμυ επιχώριον ἀκουσαντας καὶ αυτους ξυνθέντας '

μέσαι τι 'ουτ αρα ν του Προμηθέως το αντρον, ναἐδέδετο, και ὁ αετις τι ἐκεῖσε ἐφοίτα δαισόμενος των σπλάγχνων του Προμηθέως, και ὁ φακλῆς τι κεωε ἀφικόμενος τόν τε ἀετον ἀπέκτεινε καὶ τον Προμηθέα εων δεσμῶν ἀπέλυσε τον δε αυκασον τ ορος ἐκ του Πόν-

75쪽

το ἐς τα προς ω μέρη της γης καὶ την Παραπαμισαδῶν χώραν, ἐπὶ γνδοις μετάγειν τε λόγε τους Μακεδόνας,

Παραπάμισον οντα το ορο αυτους καλουντας Καυκασον

της ἡ λεξάνδρου νεα δόξης, ταἐ τον μυκασον ἄρα ἐλθοντα Αλέξανδρον εν τε -τDU 1νδῶν γη νους ἰδόντας ἐγκεκαυμένας ὀπαλον τεκμηριουσθαι ἐπι φδε τι Ηρακλης εὐγνδους ἀφέκετο ομοια δε καὶ πἐρ Λιονυ- σου της πλάνης ἀπιστω Ἐρατοσθένης ἐμοὶ δ' ἐν μέσφκεέσθων οἱ πἐρ τουτων λόγοι. Αλέξανδρος δε ς ἀφέκετο ἐπὶ τον γνδον ποταμόν, καταλαμβάνει γέφυράν τε ἐπ' αυτου πεποιημένην προς μαεστιωνος καὶ πλοια πολλὰ μεν σμικρότερο δι δἐ τριακοντόρους, και παρὰ ἀίλου του γνδου δῶρα κοντα ἀργυρίου - τάλαντα ες διακόσια, ἱερωὶ δ βοις μεντρισχιλιας, πρόβατα δε περ μύρια, ελεφαντας δε ες τριάκοντα καὶ ἱππῶς λεπτακόσιοι υτφ υδῶν ἐς ξυμ εμαχέαν παρὰ αξιλου κοπι και πόλιν ἄξιλα, την μεγι- στην μεταρ γνδου τε ποταμου και 'Υδάσπου, τι αυτέTαξίλης ἐνδίδωσιν ἐνταυθα τε Ἀλέξανδρος τοις θεοῖς οσοις αυτ νόμος και γῶνα ποιεῖ τμνικὸν και ἱππικον ἐπὶ το ποταμο και γίγνεται αυτφ ἐπὶ τ διαβάσει

Arrian. II.

76쪽

του ρους του Παραπαμίσου η Καυκάσου, καὶ τε κα- σιν - την μεγάλην θάλασσαν την κατα γνδοὐς - εώ νότον ἄνεμον, κοι τι διστομός εστιν 'υδὴς καὶ αἱ βοα αυτο ἀμφότεραι τεναγώδεις, καθάπερ αἱ πέντε του 'γστρου, και τι Λέλτα ποιῶ και αυτὸς εν 4 γνδῶν γη φ Αἰγυπτί- έλτα παραπλήσιον - τουτο Πόττώ- καλεῖται γνων φωνὴ, ταυτα μεν πἐρ του γνδου, τα

μάλιστα - ἀμφίλογα, και μοι ἀναγεγράφθω ἐστε κοὶ ὁ δάσπης και Ἀκεσίνης και δραώτης και 'μασις, και

ποταμῶν πολύ τι κατὰ μέγεθος περφέρουσι του γνατ δε μείονες εἰσι και πολυ δη μειονες, που καὶ αυ- όγνδις του Γάγγον Κτησίας μέν, ε δ το ἱκανος κοικτησίας ἐς τεκμηρίωσιν, να μἐν στενότατος αυτὴς αυτ ὁ γνδός εστι, τεσσαράκοντα σταδίους τι διέχουσιν ἄ-φαὶ χθαι ' να δε πλατυτατος και κατόν τὸ πολ δεῶνα αυτου τὸ μέσον τουτοιν.

77쪽

ὁ Γάγγης η αλλοι γνων ποταμοὶ φέρουσιν, Ουδ τους

μυρμηκας τους τον χρυσόν σφισιν εργαζομένους, ουδλτους γρύπας τους φύλακας, Ῥυδ οσα αλλα φ ' δονη μαλλοντι πεποίηται τ' ἀφήγησιν των οντων, ως τάγε κατ' 'Dδους οσα αν τοπα ψεύσωνται ου ἐξελεγχθησόμενα προς χυδαμῶν. ἀλλα Ἀλέξανδρος γαρ και ι ξυν τούτο στρατεύσαντες τα πολλὰ ξηλεγξαν, οσα γε μη και αυτῶνεστιν νεφείσαντο Ἀχρύσους τε εἶναι γνδους ξηλεγξαν,

οσους γε ὁ Ἀλέξανδρος ἡ τῆ στρατιβ επηλθε, πολλους

δε πηλγε, και κιστα χλιδῶντας κατὰ την δίαιταν ἀλλα μεγάλους μεν τα σώματα, ολυς μεγιστους των κατὰ τὴν 'δσών, πενταπήχεις τους πολλους η λίγον ἀποδέοντας και μελαπιέρους των ἄλλων ἀνθρώπων, πλην Αἰλοπων, και τὰ πολέμια πολύ τι γενναιοτάτους των γε ὁ τότε ἐποικων της Ἀσίας. το γαρ Περσῶν τῶν πάλαι, ξυν οἷς

ορμηθεις Κιρος ὁ Καμβήσου Μήδους τε την αρχὴν της

Ἀσίας αφείλετο και αλλα θνη τὰ μεν κατεστρέψατο, τὰ δε προσχωρήσαντά οι κόντα κατέσχεν, - χω ἀτρεκῶς

ως γε δὴ προς τὰ γνδῶν ξυμβαλεῖν. και γὰρ και Πέρσαι

78쪽

68 IAE NMOY τότε πένητες τε ἡ σαν καὶ χυράς τραχείας οἰκήτορες, καὶ νόμιμά σφισιν ν οἷα εγγυτάτω Πναι Γυακωνιο παεδευσει το δε τραυμα τὸ γενόμενον Πέρσαις ἐν τη Σκο- θικ γ ουδἐ τουτο χω ἀτρεκῶς ξυμβαλεῖν πότερα δι χωρίαις ξυνενεχθεῖσιν η τινι αλλῖ τρο αμαρτό ξυνέβη Σκυθῶν γε των αὐτ καχέους τα πολέμια Πέρσαι ἰσαν. Ἀλλ' αἐ γνδῶν διρι μοι γεγράφεται σα πεσrὐτατα ἐς ἀφήγησιν τε ξυν Ἀλεξάνδρεστρατευσαντες καὶ ἐκαεριπλευσας της μεγάλης θαλάσσης το κατ γνδο μασχος, εα δε οσα Μεγασθένης τε καὶ Ἐρατοσθένης, δοκίμω ανδρε, ξυνεπαφάτην, καὶ νόμιμα αττα γνδο7ς ἐστι και εἰ δη τινα φα τοπα αυτόει φύεται και τον αρε πλουν αυτὸν της ξω θαλάσσης νυν δε οσον ἐς τα Ἀλεξάνδρου εργα ἀποχρῶν ἐφαίνετο, τοσόνδε μοι ἀναγεγράφθω τον αὐρον το ορος ἀπειργειν την Ἀσων, αρχόμενον μεν απὸ Μυκαλης του καταντι ἡ Σάμου της νησου ροτοῦ ἀποτεμνόμενον δε την τε Παμφυλίων και Κιλικων Πνενθεν με ώς ἐς Ἀρμενίαν παρήκειν απὸ δ' Ἀρμενιωνας ἐπὶ Μηδέαν παρὰ Παρθυαίους τε και χωρασμίους 3 κατὰ δε Βακτρίοις ξυμβάλλειν του Παραπαμίστ ορεε, οδη Καύκασον ἐκάλουν οι ἈλεξάνδρW ξυστρατεύσαντες Μωκεδόνες ώς με λέγεται τὰ Ἀλεξάνδρου αυξοντες, τι δηκα ἐπ' ἐκε7ν αρα του καυκάσου κρατῶν τοις πλοις

ῆλθεν Ἀλέξανδρος τυχὸν δε και ξυνεχἐς τυγχάνει ν τουτοτ ορος φ ἄλλφ φ Σκυθικ Καυκάσου, καθάπερ Οαιτω τούτο ὁ αυρος ' και ἐμοι αυτο πρότερόν ποτε επὶ

χονται πως την αρχην μη τοιου λάσσος, des persischen de ama. τοι ἔσονται, οι πολῖται ιοι πονηρου Μeeres.

79쪽

τWδε λέλεκται Καυκασος το ορος τουτο καὶ στερον τουδετ ονόματι κληρήσεται. οὐδἐ καύκασον τουτον κα κειν ἐουτε επὶ την μεγάλην την πρὸς εω τε καὶ 'udoxς θαλασσαν. Ους Ῥυν ποταμους, οσο κατὰ την Ἀσίαν λόγου ἄξιοι, ἐκ του ναέρου τε και του Καυκάσου ἀνέσχοντας τους μεν ς ε ' αρκτον τετραμμένον Ἀχειν τω υδωρ, και τώντων του μεν ἐς την λίμνην κδιδόναι την Μαιῶτιν, τους δ ες την Γρκανίαν καλουμενην θάλασσαν, και ταυτην κόλπον ουσαν της μεγάλης θαλάσσης τοι δἐ ώς επὶ νότον νεμον τοὐμφράτην τε εἶναι και τον αγρητα και τον Ἀδόν τε καὶ τον Υδάσπην και Ἀκεσίνην καὶ Yδραώτην και Γφασιν καὶ σοι εν μέσφ τούτων τε καὶ του Γάγγου ποταμο ε θάλασσαν και ουτοι ἐσβάλλουσι τ εις τενάγη ἀναχεόμενοι φανίζονται, κα θάπερ

ρδ λ τε και του Καυκάσου τέμνεσθαι αα ἀνέμου ζεφύρουώς Θα ἀπηλιώτην νεμον την Ἀσίαν, τουτφ δυο ἐναυται μέγισται προ αυτου του αίρου της 'ουσίας δοῖ- ραι γιγνονται, η ἐν προς μεσημβρίαν τε και νότον ἄνεμον του α ρου κεκλιμένη, ἐπ αρκτον τε καὶανεμον βορῆαν της ὁ ο ἐπι νότον Ἀσέας τετραχ' υ τεμνομερος μεγίστην ἐν μοιραν την γνδῶν γην ποιεῖ Ἐρατοσθένης τε καὶ Μεγασθένης, ο ξυνην ἐν Σιβυρτιφτν σατράπων τ' Ἀραχωσίας, πολλάκις δἐ λέγει ἀφικέσθαι παρὰ Σανδρόκοτον ον γνδῶν βασιλέα ἐλαχίστην ὁλοσην ὁ Εὐφράτης ποταμὸς ἀπείργει ς πρὸς την ἐντὸς την

80쪽

hμετέραν θάλασσαν. δύο δε αἱ μεταξύ Ἀυφράτου τε ποταμο καὶ του γνδου ἀπειργόμεναι αἱ δύο ξυντεθάωαι μόλις αξιαι γ γνδῶν γ ξυμβαλεῖν. ἀπείργεσθαι δε την

αρος με εω τε καὶ ἀπηλιωτην νεμο εστε

ιν τον Καυκασον τ ορος εστ επὶ του αὐ- ολὴν την ε προς σπέραν τε καὶ νεμον

'πὶ την μεγάλην θάλασσαν ὁ γνδος ποταμὸς καὶ στι πεδίον πολλὴ αυτης, καὶ τουτο,

Ἀκ των ποταμῶν προσκεχωσμένον. Hναι

γαρ υν καὶ της ἄλλης χώρας σα πεδία ου πρόσω δε- λάσσης τα πολλὰ των ποταμῶν παρ'Ἀκάστοις ποιήματα, ωστε καὶ της χώρας την ἐπωνυμίαν τοῖς ποταμοῖς απαλαιου προσκεiσθαι, καθάπερ Ερμου τε τι πε

σθαι, ο κατὰ την Ἀσίαν γην ἀνίσχων ἐξ οροι. σινδυμήνης παρὰ πόλιν Σμύρναν Αἰολικὴν ε

SEARCH

MENU NAVIGATION