Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim

581쪽

h viderit ei Maeandrio , quem Strabo citaviti sed istans venerarim intelligi σογραφευ poterit missaeus D tor: uemadmodum apud Isocratem norantem Stephano.'lies. I. 8 6. e. - apud ostriani IV. 64. e. συγ ἀμ--τἀ distinguuntur a poetariani sciriptis. Et hoc ei AuΜaeandrium Clearchvs συγγρα α nc vixisse videriir,

Prodcinstat etiam ora ne illian uiserae lusum sit inliniis tiri Caeterum morose nimis fecisse Casau nus videtur, quod ita praecise nequiriarum se torra nominaverit. Quodnam autem sive Mandatum sive 'Me tum sit, lod 1enominatur, haud liquet illud satis ititelligi videriir, suis

se aut libri titulum , aut partis alicuius libri. ποιῆσαι ρῆσιν. 6 e. Si abesset ili arriculus ante ὲν φ Θη--, nemo eum Iphito esset lesideriiturus. - 'Pῆσιν εγ- γγ γραμματω vocat auctor Elas Io versu sinus liserae, mpi mrur hoc enim est -ι , M saepe Giximus. Recim tantur autem tres ώσεις trium tragicorum, quibus et adigantissime describunriirώterae hominis ΘΗΣΕΥΣ. iam SAUBONos . Quod ait auctor ἔοικε ποιῆσαι, vider r

eo id, ni fallor, eo speetat, quod videatur Euripides

in Ilo lusu inviatus est caltiae exemplum. Quod deincie in .ed Cas. leghue, αυτ ει , id ommoω quidem hahere videtur sed mirer rursus hunc Editorem, quum ex in in coniectura voeem istam, multum adiurorum scriptura diversam, nam i αυτ τι consentitans A. citin tu Ven. mat in E mana vero omisti duo illae voces in contextu posuisset, nihil prorsus de ea aut de libroriam scriptura monuisse in Anima iv. Desecampi nempe coniecturanti secutus erat, qui illi in versione posuerat atridendum etiam atque etiam , ne sub vetere illa scriptura aliud nescio quid, ae sonasse proprium aliquod personae nomen lateat Euripissis versibus latinam GROTII versi nem subiecimus ex eiusdem Excerptis pag. 386. Planio rem qui desiderat, soluta oratione concepram adeat UD GRAVI Fragmenta Euripidis, T. IIl. p. 39a. Vers. 7. n Literae Asina figuram hoc versu declaratis

MDιτον δὲ βόστρυχός τις ως,λομένος. B Ubi non assentior vim ma ni nominis, eruditionis f Maligerum puto, dicit 'Dnqui describi putarunt figuranin v ni Latino similem de quaminiasis,

582쪽

nΕgo non vuleo, qui recte appellerii talis figura cindi nnus eontonus nam astud longe est a- πὲ, sive hemicy- clus, aliud ελιξ. Et auod in eamdam sententiam dicit m mox AGATHO de Amtiantisine luterae Mius ramatis Sex danihleo, non illi figurae quadrat, verum isti . quod plus, laus alibi ostendimus ti CASAUBONUS. -- De arcus Scriauci firma cons havi. VossIUM ad Pomponium Melam,sib. I. cap. 9. pan 638 4 In AGATHO IS s. 4. recte πλαγιος ndit codex nasuas uterque Titin προσκειμε- νος ex ms. D. recepi id est, adiacens. Nec tamen viis, nariis praecise velim προκειμιενος, id est, procumbens; Io cum insitis tenet ni fallor codex A. Ueris. 6. Ret o v δ τριτον edd. absque articulo, quem damnabat metriina Et sicut Mυταῖον absque artis ponitur, sicin Viso percommode carere illo potuit. Θεοδεώτης δ' ο Φασηλέτης. De hoc cons pag. 4 I. &4s a. f. Animadu ad IV. 134. b. c. In e a. o. Anim- aqversionum CasAUBONI ad huyc locum adnotatur: Inae THEODEcTAE ersu primo scribebat SCALIGER:,-- Nobis κύκλος, pro edito olim κλφ, dedit ars ML Sed μαλακόφθαλμος cum editis tenet codex n sitis uterque, idque mutare non sum ausus quod si voluissem, dbia inurus eram quid potissimum amplecterer. μελαινο- correxit GROTIUS in xcerpt. afi. 447. μεσόμφαλος, qti l est apud Agathonem . etiani Theodectae restiriuum malebat ALCRENARIus ad Phoenisi pag. 6 r. Sed versi a. quin mσσο corrigerem pro vulgato Iυ οἱ, monente eodem doctissimo VALCKENARIO, non dubitandum obstinavi. Versu . enui quod commode insinu erat, τριτον, quod cins. A. agnoscit, ubi Diso hise ins es. προσεμφερὲς tenuimus cum editis, in neutro genere, Dimasculinum habet uterque codex. Id vers s. πλαγι- ον

δ' ἐφαινετ sua de coniectitra tacite correxerat Casauhonus, cum mendose 9 δ scriptum in ed. Bac reperisset tqui si Aldinam inspexisset editionem, haud dubie a Fex ea erat restituturus. Sed, istud nonnisi coniecturae nescio cuius docti viri debetur, commoda illi quidem: facile cressi potest, ἄστ illius, quod codex A. iamin, ex ῶς γ' corruptum esse. Quum vero inlun - Ἀφαλτο , quod ex coniectiara etiam Graiau posuerat, dedent

583쪽

eoden Epitomae, in hoc si Ruiescendum putavi meis . Probum videbatur,4 μ ατ αι, quod a uiri A ad Gfδο resaeum. Postmenis verser, in edita scriptura , μι καiπρόσειν ἔπον β viri oc nihil quidem desiderasses se. non temere factum, in nodis inire, quod raterque de anstus o M τρυχος habet, eum auo consentiebat quo in ins D. alm' ὁ βοστρ. sci ibituri quod ,στρ. haham axis A. id haud duNe ex antiquo codice propagatum , in quo neglecta elisione vir. ο βοστρ. scrimini fuerat. καὶ ο υῶ in Oe. Conter BRUN-u Frum. SOPI Is ex Ampiliarao, num. 3. Ibi Brunchius minea in a S phocle induci ait saltantem &aemcuilantem. At nulla m ei mentio apud Athenaeua re videndumiue ne satyrus Dieris, quem raseam induxerat poεta. f. l. 66 cm notione qua in accipitur verbum k ι--γns. I.

νεοπνελε εος ο Πειριανὸς ε α --ο--ΕΜ- Parianus, is cuius citaturiarer .s- ε, νιγραμμάτare, videtur collegis nis in unum inscriptiones statuarurn, aliorumque monu-3 mentoritat, a sum per urbes Graeciae visebantur. Sini , liter Polemo librum edulerat, raρὶ τῶν κατἁ πολοις επι- ν χραμματω : de eo dictum aliunde in superioritus. Ex v Neoptolemo refertur huiusmodi Epigramina: . Ita editum in inminis Bris ita etiani scriptiun in ple-mri ae Ariui MMit mendae priorem verium lex aere .ca detriae, cum aliae omnes sterae separatim positaen sint, ii caussae est cur duae solae vi cohaereant i

nullunt alsiud erat nisi ipse sonus i , medias inter sonum, alis ista deis Gallo rancorum nomen uter voealismiaerim illiis eratis, quod phonunciasse mentur fere ut Angli sitam diphtho uni mo De quo iam paulo ante nom

584쪽

rarum erratiun est editionibus Cal. a. proprium. T. δὲ Καστορέωνος του Σολέως μ. STOMONIS μι--nfis artificium, quo usi est cum amen in Parim conr-mponeret, est huiusmo si Versiis eius Gniatis senarii ani unt iambici, quorum omnes peris una pluribusve in iam 3 bus integris Huntur: unde evenit moram ni Mosi,

Bd in varias fias tuto pos . Omnes enim pedes aeque Wηγεμονι ι a ἀκολουόητικοι - , intellige iam easndipodias. α CASAU BONUS. - Sed initio, ubi vulgo aurοδων ἔκαστο stribitur, ibi potiusπλ τέχων μαστο scriptum oportuisse peripecte PORSONus monuit, in Praelati ad Euripidis Hecub eisi secuivi. Qintata'. 8oa. pag. 7. At egregie equidem fallor, aut imul deinde pro e ἔχει τους πόδας. - Pergit CasAUBONus v taenismplum esto in hisce versibus: n Inseundo versu, vitio scriptum οδω nec minus maler, οδο inanistis. Noster vetus cossi A. δὴ. tenet in Epis. vero desunt isti versus.J Iaego , να- οι Te piata antiu nivis r na--, id est, me sat si ronat, in id fuerit, non nix mani impetu quiaeni decidere, ita mole premere tecta, arbores potest, quibus incumbit; nare nix non solet Inm am colis amen , o Pan , passor

Haud duti verissime emendatu ἔδος,4 in , sedem,

585쪽

vitque At, marracinde durum Hsι iiuncaverit Calain bonus, nullani prorsus caussam video non magis quain

cur, si ita legetis, o, ' valere diseret ονέ. Immo per- comtrio te habὰ νικiονθη , quod tacite Cai aut onus in sua editione posuit pro mas', ita erat in ed. Ven. Bac in nis A. Recteque idem Casaubonus,θό, id est , να in sua edit posuit, pro Mi, quod nabebant ecl. Ven,

Bas cum ins A. .n In ultimo versu cori upte in omnibus libri κηροχέ-nτωνος, pro Miωτατον γ orto errore ex repetitionen vocis N i deinde et ror em orea peperit , ut fieri amat.

moue manatis ceream es a istaeis e sane quam absurde is sive sententiam spectes, sive metriin . Sunt enim, urat

a ximus , senarii iambici, ita facti ut singuli pedes trans ae poni commode possint, hoc modo: bis sic in caeteris me amplius servatum est a Castorionen inunis versibus, ut esset'ων ποδῶν ἔκαστος δεκα γραμ

n in sequente dipodia, nisi legas 'e 'Aρκάδα familiarin figuriora a Latinisque poetis Diphthonsus pro lueransimpsic censetur, contra quam soleat fieri Martialis ii Naevia sex Fausi , septem Iustina bisaturi , idem Sese sabeo e Mos uendere : caesar rem, CASAUB Nus , At non e ara non nul ira, sed plerι squa sunt unde ei ni rarae imo si diphthongum, ut par est, ut sere usus, pro dii usaiteri numeres, smiabus pia, bus nempe spodiis sunt Aterae underint. Quare sere non

586쪽

Avienaeum. Nonnullarum quidem spo simiain veri l. ratio poterat vulari verbi caussa, ill ναιοι θ m nonni amiseem habet elementa quin immo, si siphthongum M pro una liter tabes, nonnisi novem fit et ni se a haud subie pro duabus fueris numerabat subtilis ille poeta et inde fere non dubitandum, ναιον τα absque Aisi - ut est in ed. Cas cirum iota subscripto scribas, quod ad Iatus sim ponebattar, constabit duodecim literis sed potyi κλώσω usque tota scribi, unde etiam -ἡσώ- κλιμδη absque tota scaeibuntur confatymol. . p. 29. l. 32'. 4e striin h. l. a poeta debuit ut artificio ipula consta et mitio. Eodem versa, di possia M'ε σὸς , sive ut metri caussa conein Casaubonus , I ex eiusdem Casauboni ratione, si duphathiongum pro una liter habes, nonnisi octo luteris convictili si Dro duabus numeras cliphthongum, erunt literae dectim sed, si pro vitioso τ ε σι- i. cum PORSONO V ιν σοφῆ ponas, quod nobis faciendum putavimus, habebis undetam. Suspicari tan En fortasse aliquis possit, mutata verborum serie scriptunx Olim sic fuisse , λ συ σοφῆ τῆ δε γραφῆ sc rursu, iamque sipocliae ad.in ratio constiterati nidem, pro

Elissimo Viro Miletur in postremo versu tisicissima ementi tio, κηρόχυτον ὸς μειλaγμ' ἱεῖς quae vecta sic ille

anterpretatu est, in malossiam si Iamri compacta e-tas. Et, quam ille serieturam doctrina sua cin-io fretus

vivinaverat, eamdem ipsam nobis optimus coiis anfrias e hibuit. κηρόδετος συριγξ, ast alitur apudNostriam, IV. 184.

Denique, si constantea Volumiri illam legem, quan sinde undecim lueras, auibus quaeque ilipodia constam, im-νositi utique viueriar poeta non serenda fuerit eris peniamus illa sipoclia, σοφοῖς κλυσιν , duodecim steris

587쪽

s. 4s IN LIB. X. CAP. LXXXII. 38r

pe atrum enat in M. Bas indeque in M. Cas traductum Recte' ἀυτὴ τρον l. m. curn nassiis. sok ἀπο- δώσει commode tenetrans A. ciam e id tibi ἀποδώσει--.Eρ. Deinde loco diloriani ve inani, Pios fidae utriusque dicis metu edidimus,

α - βόλοι νιφοκτύποος δυσχείμερον:omita a volnis ominilis nivi se legebatur in ianis, ah Quod seciuinar, τε πλει πρω την μυησιν ἐκ - έ ἐχειν, uiud sane perspicue nunc arunt, ut mulis alia Cleareta. In Dale inpii veto versione , iae Casai , nianis editionissius Athenaei adiecti est, proris etiam Metiose legirur, tu aisior ex uno si amur pro quo ut erat consentaneum hi ipsius Deserat pii editione sine vers aris, ex uno usus, legitiir. Nempe tu e vixit, puto,

Clearchus unum ea dempse res Ru modis variari Eosse, verris vana ratione transminis Adnotavit hac occasone Gallicias Inten res, ad Qtesii Minerviosiam lib. u.

cap. a. pag. M. proVocans, latis In hunc versum, Tot tibι sunt dotes vir quot Ana coelo,

mille diacilaus mas posse variari. nus quatuor visura qui sequiaruur, im sic vulgo scitissieretiar, Μέτρον φριμ ευ τῶν ψων. haud dubie decuriatiis erat; adiiciendamis fuerim Moverba, μέτρον λαβοι ν, in monuit m YUS noster, inmmis irristis aut vi- μετρον, ut Gallico lapia iiD. terpreti Q amo Hrsu , inam diasis superioribus editi ribus, adiectus est in ed. s. ex veteriam codicum pira sci ipto, ut his nostri astasti actantiuntur.

588쪽

nscuro ex istis verbis quae hic leguntiirles en fame c

n verbum initio i a uin oςcurrit, ἀσιγμοποιεῖ εαι sodmouin extra omnem suspicionem est, per uten brana m Epitomen, Eustathium. Tenet sane id verbum nosternas A. Item is M. is quo totus locus leviter timoriar his e biis, 'ON εὐμεται, παρα Πινδάρ ἀσιγμώποιηρῶσα - uenique iustath ad Iliad. pag. 46a sub sin. r. Pro τουτων προση μέντεμ recte emerulari anciuis Wo. τ', ω Mes diibitatur an confido. Et id ipsum, --φ, nobis codex notis A. exhibuit. J v Atqui hinc primum nodorari conrisit nobis veram sententiam totius loci maiiae, nisi fallimur, baeo est Lau4em niunam tulerm:s, Pindariis ex sigino illo cantico Secuta est comes invis . cl- π έ των ἐκυντιτέχνω non adeo felicis inmutinuisis tonantisus , non araseesu. cum si uitiae Pindaro o virectarimι tum assi non minus, vi fluduini uia mira νώ Γι ao huius, quin fuit in veteribus, se non ria enacebam. mos malevolos obtrectatore si os perstrinxit ti Pindariis prolatis ab Athenaeo verbis Scripsimus Dοι, ν δυνατοὶ ον διιι id enim visum est convenientissi

589쪽

- ibit Dionysius in Miro De Compositione dictionum, ni m. V. essit. Reis . pag. 8o imis de hirema, ,

πρων, - τὸ ν κιβδηλον sal auig. λον ἄνδρω νω. Haec me lectio lil sortiti Dionylii Atque, ut haec scripturam est, Mari mens erat: Disse rinpus eum dubrandorum

590쪽

Munde patet liquido liquos homines evitasse Aia. QC

Equidem suu inagnopere pronunuri eranius, si cum Dionysianis libri σχοινοτεπη Φι- ω - l eremias, haud satis vi i sed illud praeseritur miratus sum, quo pactorum praecise conten ure af Laus ponierat. σχοινοτμxri non longas, sta ex is unias sonet Males intellige seta cun tamen omnia auae ipse citavit exempla li- uido probent σχοινοτενὲς - id, quod L - ρ -- sum, prosiπι- dmique feralis sm, sive inciarum iso rectum se civibus Memplis plura etiam, e que ins in .exm Stepilani Thec in raoa adiici possent. Porro p tuerat utique vomit ulum ' νάεντἀ sive lorice φωνάεντἀ sub initium illius in larici carminis legi coitu e prirn ribus versibus alii auctores alia verba selegerant, mimp cprum ea in designare vestent sed potuit Henio . cabulum istiam vel ex Dionysii interpretatione in pom, vel ex re nitioris alicuius crura tostato qui qiud isto loco in vetustiore codice scriptum repererat pariam interu