Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim

발행: 연대 미상

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

p. 43x IN LIB. x CAP. LXXIV. n

dii nominisbantu abul e lem, Maio a serta a Laconκαpti iniunt disserebam Nani levis quidem admoduni illa Manilitudo est, iam Hadri Iumus, Mnclo ni tractans

Aniit adv. lib. IV. cap. 4. notavit, ubi ait: Ut in -- νβ- leges exararae erant, ita in scylsa praecepta adm luce A im ratoris militia instri hamur a Cam mini, in ipsis merae verbis quo pacto constructinni ve horiam constet ratio, aut quo pacto omnino concipiemis sit orationis structura, minini adpares; de v, sana esse videria illoriam verboriam scriptura. aut haec quidem sententia, ampulla suprarsa emo ex inosa, Graece illis verbis exprimi nullo ninio posse viderire, ολπη παρ ωρμο κύρβιν. Constaret te inque ratio, si eonversis nominum casibus 'ixisset poeta, 'πην παρηπεῖτο κύρ- : hin sininte

scio, utrum in vo bulo a P etiam obscuritatein quamdaui iam olim fuisse dicam, an nobis an uin tu eoMmirum esse, quid sit quodἈδάργυρον ampullam Achaeus au λιθαγρεο pellaunuae Stesichorus dixerit ouantimi tur, vas conne nequeunt duar λιοι γροε .ampullain

Actaeus v at, earn ἀργυρῶν στιπι-Linm pretari r Athenae , sive apud Athenaeum Clearcias. Suspicari autem licet, non intelligi debere prorsus argenuam, sed Epi ramula in AnaleAis Briintali T. II. p. 42. num. s. apud Suid voc 'ολπη - conse IACOB Animadv. in An hol. T. R . l. pag. 338. , quem is laudavit, SCHNEIDERuΜ in Iaxic Graec voco MMργυρα. Caeteriam de Lithargyro, ex mente arilae sermone aemum,

ndirat praeclarae θεωρ. de generanon m . Sed neque ia-nstituto nostro convenit, laestiones philosophicas plurininis explicare & de ea re gri oque hoc Ionisini octo.n it tanti viri pudor vel minima ingenia ad Lucilianumn in iure possit adigere Studiosi laent quae sirpe hoc scri--psu vir ineon parabilis cum ad Mophrastum De Causis mPlantariani lib. I . cap. 3. tum in Exemitationiblis mssotra Cardamum I Is sunt m ha de ancile quodam:

562쪽

fuit adiiciendum. Initium fragmenti sic scripsit TouPIus , δε ἱδ- δρυὸς Epist oit pay 89. transpositis Voc

Grii s de mora nihil obiniri habet. Hexauretros non adposuit Breviator, prostica solutione contentus quam praemisit Athenaeus. Quae vesci post ii, b dis in aes.

A. adlicitur particulati v ε', ea interpretatinnis caussa. Clamante metro, assiecta erat merito reiecta ab istomburu Recte item me s. ii vi habent ecla tibi,ώῖς. - Infiniit illud amnis in Anainiis sitis Briinckius, T. III. Pag. 3as M. Adin mi de eis nocte, satis quulea lepidum, quum se sciriptum esset in editis, την ρον αὐτὸ δὲ τε υσα πάλιν γ' ὐαν --πalud incommossi habebat, avid minus esset rorundunt, nec duobus hexametris conclusum, sed sileeresis verinina et via versunt positum Ea soniae cautaruit, cur in ruin

563쪽

lectis exhibere dedignatus sit B inctius. Cui it comiti lopraesentissimum remedium adniterunt anabo nostri coeli- c. nissit duobus illis persectitan is hexametris, quos e lubuimus, totum aenigma complectentes. a καλλισθένην εν ταις Ἐλλιενικαῖς. Si vera ista se, plura, subintellim Ἱσπορ-u vel Πράξεσι. Sed solent re In neuci o genere concipi eiusmodi thus libromni Sic viades apud ossium, Demistoric Graec. lib. I. c. 9. itana eiusdem Callisthenis Μακεδονικοι, Θρφώκοι, Περσικά. Qua- e consentaneum est, horum librorum titulum fuisse 'E-

I, Quod dein in eclitis legebariir, ἐάν τι παρέλεω , Darmitam haud satis adparet aid ita valeat vocula τὶ, serendaramen fortasse illa fuerat hoc sensu, jorte illi aera prae sertissem. Sed aliud dabant inssti libri & codex A. quia

dein protius corrupte in hunc nimium, ιν αυτοι παρολ- ωσου,- super postrema vocali vocis in notata littera, In nas. Dis ver perspicue εοιν αυτοις παρελε. seri-hiriar ulsi verbum παρέλθωm active accipiendum, & ad Spaminos referendum, si panan illos decem dies praeter mi, id est, praeterani sent, praeterire passi essent. Quam scripturam eum adoptetiverim, tamen nongissimulo, sini-Ea exempla eiusdem usus verbi πα-ρ ηεσθαι 1 require

re. Quod supra dicebatur, δέχ' ημερων, ita satis constat praepositionemviri is vitantestigendam. Sub ipsum finem narrationis, ubi ιβ ησαν κατὰ κράτος dabant edd, cumans A. ita longe probatisior nobis visa erat scriptitrii Esi

Πολλοι δὲ γρίφων καὶ τοιοῖτο τινές εισιν. Non est plena a rario erit hoc aut simili nuiuo: Πολλων δὲ γρι α νω ἔντων, κοὐ τοιούτο τιν- εισου. α CASAUBONUS. - -

his ad intemtatem dictionis nihil deesse videiratur. Amni de aenimatibus sinit quadam ratione conceptis' expressis atque istud pervulgarii xi de invisael , aut illivide eunucho O,4 nilimis. Aνδρ εἶδον ωα vGriphias subiicitur ruinis editiune πυρι χαλκον. Sic quidem una voce

564쪽

serit,ini apud Nostriam non mino in edd. - in utro hque cod. n sto. n Melius apud alii , πυρὶ χαλκόν t. neque aliter potest . Sic apud Aristoti netori lib. III. c. a. al. c. s. Oeric cap. 23. s. item apu3 Deine trium περὶ Ἐροηαι- , P. Oa. non nis grata lal is scuritas huius riphi est in duabus vocibus O ἀν- ωσύνα α sed niaxime in illa; sicut docet Philosophus ni tertio Rhetoricorum 'Eτιὼὲ, im sibοὐ-- ωιεν δει. v ἀνώνυμα νομισμένως , 4 λε Ῥὲν δῆλόν εστιν ἔτι σιο-m sophus esse propriam in Graeca lingin vocem ad den

, Medici fere ar'MMi vocant Galenus κόλλησιν saepe . v non sine allusione ad hunc griphum cornesius Glsus

Blius Pollux, qui ibro quarto seα 79. scribit, 'mMλλῆσαι vocabulum esse medicae artis, non horsum v spexit, ut aliquis putet verum ad coastionem partiunxv vulneratarum aut ali casu divulsarum , quae etiams κολλησις dicitur Graecis medicis in Meno περλ' ἀπι. πή μεῖναι - διοι βάθους. ita semper. s. Aialisa in ed.

m natio ut in libris Aureliani saepe, ut uras conglintnam molim, ut opinio nostra est, solo hexametro hoc ensem ma constabat posterior aetas hexametro adiecit e m tametrum cuius apud anti4uissimos audibres friuos su-npra noniinavimus Dranentio vita. Inest v lut alter via mphus in voce σύναιμα, id est, consequisisa, vae iamdem msan nra earici raria; quod verrum est, cum A. ωλι σε adiicitur carificatio a CASAUBoNus M. SCHNEIDERUM ad Demetitum De Hoc . QBuHL ad Aristot Rhetori locis ciruta. Κόαὶ τὸ Παναρκους δὲ ε e. παναρκω scribebaria in e d. tamquant eum at pellativum nomen Recte Vero, ut videtur. ἀναρ v nas. D. ut sit no rat proprium n men viri de a caeteroquin quiues nihil nobis conse

565쪽

quirebat. Nam qualis apud Suidam exhilaeni dic griphus. tinnis his hexametris conclusus fuisse videniri

- ξύλου τε κοὐ ξύλου ἀρημένην , dein pertinet, quod apud Platonem, loco mox cita do, in oti scribitur. Sed quum in aeniginatibus versemur, Rivabit huc transis urere idem adimgma duo,ssius membris auctum, quale ex nescio quo auctario ad Phaedri fabesias exhibuit Brunci in Notis ad Analect T. III. p. 3 . praescripto hoc lemmate: Esνουχος, στραβὴς ον, νυκτεριδα νά-κος κα/ημένην κισσώρει βάλλει καὶ ἀστοχά.

Gra maricis sequioris aeri subinde uno a Ie altero memio auctum circumferri solitum esse illud aenigmaria..tellig ex Eustathisu qui mentionem illius iaciens ad Iliadre pag. 399. l. 6. non Mino omnia eadem posuit, quae in verssus a Branchio prolati, leguntur, is insuper m-

Iani ad verbum Mημενη reclamante lic metro assi cit 6 κ' οὐ καλμένην quae ciuidem ille non ex Athenaeo

d. ' ου. ut in Athenaei libris, i. scribitur, scit... οὐ καθηε ενην. Possis tamen ἀφ ο ad 3ἀλsis reseree. intelligere qua de a re avem non avem aurem rustium dehausit minimae, utra , ad arborem spectet, A.' - vero ad malinam seu in amentum, quo seriit euntis

566쪽

iniis sed tabent etiam alias in iuretes illa Platonis edi ni huc citata; vae nunc non mat sit,ilii excuter

A C A P. LXXVII.

Nullam habent dissimaltatem, vel pueris ora si

ista, quae Pythaeonae aenseat perhibere solent. Illininia.xatus uim a nemine interpretum esse observatuari des ctam esse sub finen huius catuis orationem Pro sto enim Φρος - καὶ πεμ υνης ὁ θανατου. In superioribus verbis temtinatur interpretatio illius aenigmatis. μὲ καιῆσαι χοινικἀ cui interpretationi fortasse etiam causis erat a secta , in illud praeceptitur tali potissimum aerimate fuerit cinneresimalum ruinde vero dubitari non potest, quin sulae in fuerit aliud aenigma, cum ipsius irite rein latione cuius riuio cinde redditur in eis verbis M/upersunt, δρες flve, ut exms. A. dissimus,

his facili etiam coniecturi intelligi poteriit, quodnam silicset aenignia, Prod hic ab Athenaeo positum fuerit, sed p librarioriam lapsum inrerciderit n*mpe illud,suculapii lutarchum De Puerorant Educat. lib. III cap. a. cap. x7. στρέφεσοπι - τῆς δρους --σ. Cui aenigmati iniis quae dam umero ario adiecta fuisse videtur: ἀντὶ τῶ

anu me ectandam vel a intrariam. Ac fortasse loco verti/προσειχεσοαι. qii Muro si proxime post ri ---- legetitur, aliud olim verbiam erat positum, velut προ- νῆσεαι, προνοεῖν, aut tale aliquod ut d vis nota recti inter duo ve- -- προσδέχεAα fumis ponenda Naari verbum quidem προσδυ-M ad ista 6 ιανιῶσαν - nempe μέμν) haud taris aptuni vicietur pro ea se tentia de qua hae agebaturi Apud Plutarchum l. c. sch- ρασκευάπωμεν τροφεν. Ruri Pae apud eunulem Syam fac. u. 3. ει τι του ἀμντος ἐς τὸ μέλλον πολιπῶ, καὶ τῆς αυριν ἐν τῆ σάμερον --.πευειν. Repererat tam a Mitoinae vastor in suo operis plenioris exemplo untum iuncta ista vecta, την επιῶσαν ---ἐχ--

567쪽

p. 4set. IN LIB. X. CAP. LXXVIII. 36a in C A P. a X X V III.

πteres aeniguratum auctores συφυεῖ inque his AH π-nmus in Manstra, o Geon promine an aulas. An hos visis panis nam saltationis Italiavi an res, non obscure vinclicatur eum, ubi dixit de Cleone , ωπερ καὶ των π ταλικῶν μέμων στος γέγονεν ἀυτοπρόσωπος ποκρι- ντης, adest ipnosophista , και γει Νυμφοδωρου πιμην ρεν - μνημονευομέν μφφ. Videriar licere, tum ' γημnpirotarum a Gram, cuin ambo urimum quemdam Romaon recitarentis gestum agerent in theatro. Sed quis illenμνημονευόμενος anti us Aut titulus sic latet alicitius mis nisu corruptias aut aliquem celeberrimum inimiam intelnsim, Vulis omnibus tum notum, cuius tamen iana sit hodie extIncta . in hac bonormi librorum penuria ACAsAUBONus. - At mihi perspicuum esse videbatur, quem dicit auctor τὸν μνημονευόμενον μιμον h euntilena quem modo memoraverat Italicum mimum. Pro eo quod

modo in plurali vixerat τῶν 'Iταλικῶν μέμων ποκριτὴς nunc sngulari utitur, non diversa sententia. - μνημονευο- μιν μέμφ idem valet ac si dixisset - προειρημέν γένει των γάμων , nempe τοῖς Ιταλικοῖς μέμοις. Neque hic da homininus agitiar, siti Romae ut existimavit Castula nus minios recitassent & gemini eψssent, sed de iis qui in i nore Italia, quae magna Graecia victa est, arientillam xercuerunt Nymphodoris Syracusius, de quo hic agitur multo prius vixit quam Graecos artifices urbs Roma vidisset: nam quod ipso Athenaeo teste scinatis, La f. ubi cons norata illius meminit Dum historicus, qui Ptolemaei Philadelpri aetare scr*sit. An umus, aipaulo ante nominatur, Atheniensis fuit, citharamque pulis savit in nuptiis quas Alexancler M. sublato Dario celedravit, ut docet oster XII. 38. e. Quare cum Aristonymo comico poeta, qui sub Ptolemaeo Philadelpho JΚι. Iopatore vixit, non confundi debuit quod factum a viro docto in nova editione Bibliothecae Graecae, T. II. pag. 288. Nec vero I omaehus, quem continuo deinde ait Athenaeus fuisse aemulum Nymphodori, confundi de--Mnasi. Hol. V. Nn

568쪽

buisse videtur quod nobis aecidit, in Animadu ad I 8. f. cum parasito illo sthon acta , cuius memineriam Cratinus cornicus WAraros, Aristophanis fisius, apud Athenaeum I. 8. f. vi I. 37. Asinae mox in auctor, ἐν τοῖς θώμασιν, de eo vocab. Vule Aniinadu ad L 6. d. T του Ἀριστωνύμου μ. Mutila int, viri Dan preti ver , τῶν-λρατωπρι- δ' ἔν εὐπαρύεων λόγων. Sus ne iun is ne hiscere luviem licet notas. Desunt se, Mn non pauca. Nam Gur his verbis transitum facere ad n An um aerumtata: micπumali tot opinor, mel a lila posuerat. α CASAUBONUS. -- e nobis qui lentaneliores se quidquam profuerrunt nil minat in A. in Epitoma vero sinunt ipsa ista retra, quae emacem figebant doctissimo viro. At vel sic hiscere nos ausi fiamus; -- hisque persuasernis, aut tali prorsiis modo, si usi s mus, aut in arrident sententiam simili alio, configetvluin suppleniliumque esse desperatum istum locum neque aliud quidquam hic desiderari. νυπαρύφους λόγον Amenaeus, Romanoriam sermonem ut passim alii ixitniratus, ea leni prorsis notione stixit, quo Romani pra extata veria fixerunt, quae essent lasciuiora o osse na. Σωσιφάνm o ποιητης. Ex Pleiade, suae dicebatiar, Tragicorum poetarum Sosiphanes ait aliis quidem pasmin citratus, Athenaeo vero nusquam nisi hic nominatus. Articulum ante 'Σ Mφἁm adrectaran desit nas A. Iunguntur auten haec verba cum superioribus, non, ut pleruantiae solet oster, per ' particulam, sed per copulani vi, qua in scaret auctor Garan Sosiphanis dictum rius uri re generis fuisse quo delectatus erat Aristonymus.

sophos etiam hic, sane αἰνιγματώδης. milii quidem: ais HBρῶν--ν Οὐουστομον ἐνέβαλλον ,οι ἄν σου, φησὶν, Μ εις τοι ἰσχιοι λιθον, εἰ μὴ κατα ραινειν ἔμελλον τῆς προπιστηκότας. Ostendit me ista laetio multis mossis nam clx Iasius, nisis, Actum os quid enim aliud, ----πι ριον Interi reris ille ex pituita uor ineptiam commen-nnini est: Cephisocii ivit obiectum Sosiphanes; liis

mattinebat, Wχέων, id est, Marium Mutinatum facere mersentionem Deinde ibi penitus video in his verbis un ian colligi possit ulla ratione Cephisociis deforinitas ex orisn lautudine. Postremo illud -- hae M in hami scio

569쪽

φ. 33 IN LIB. X. CAP. LXXVIII. 36i

a nati satis probuni censeri debeat genus tomitionis. In Ex nee tis καταρρέει of ndim . Acutiores excogitabunt maliquid melius. Nos ita censemus non .eυρυστομον, is sed et si b, Νωα πιο ν exprobra Sosi an ce hoeli. Id nomid sit noriant omnm qui non sunt in Graecorum str nptoriam lectione peregrini Pr κατα ροι- σιν , eg κατα πραττειν. Quid poterat ingeniostiis dici ad declarandamn ευρυπρωκτέα quam hoc tabi in narra convciremesa vides; nr vererer ne transnuris saxis v-- αις μι-αn In corona horninunt haec aicta sunr, , ut opinor, in sustieatro uita mons errat malos poetas histriones in, n peritos lapidare, quemadmodum antea probavimu ἀCASAUBONUS. - De priori emendatione merito, uti videtur adsentiens Casiau, no PALMERIUs, in Exercitationita pag. si . recte defendire verbum καταφραινοιν, quod mi insitis tenet M. A. in καταρ-ι detorium in nostro Tis. . Nec vero quod Casaiib. existimaverat ini et i debet λλις καταρραινειν sed, quod Patinerius ait: nqui in lacunam lapidem violenter iacit, is ad persertar nem antra. α- Gallicus interpres, suo sensu abundans, quo Casaubono obganniret, Vulgatani sim ipturai εὐρώστομον defendit aut quod ait, ipsum vocabulum ci reo, quod suspeetam Casaubono secerat scripturam istam, contra ipsium pugnare id quo pacto ita nucle nulla prolatarratione adrirmare potuerit, viderit ipse.

genus griphorum quod prae caeteris si inni logicum sive rational- adpellat auctor; aut, cur ad noc genus tres illos potissimum griphos, qui mox subsiciuntur, retulerit, pr fiteor milii non liquere. Vellem mentem suam aperitisset Casailbonus nec enim probabile est, DALECAΜPIO illum adsensisse, verba ista graeca, 'Ρχαιότατος δ' ἐστὶ λογικὸς γρῖφος , his latinis reddenti Mi autem vetussima griphorasm ora a Paasi legisset, λόγος γρι*iῶς. aius 4ssimili vero ratione dissicultatem elusit Gallicus interpres.

maxinuq- aceonranodatum naturae aenis tum Sed videtur

γρῖφος λογικὴ opponi τῶ μ-ονικφ. cf. Poss. I. Mola soc sola memoria, in illo vale ingenium.

570쪽

T πάντες υκ μισῶμενοι διδάσομεν; Etiamsi non m adiecitat suam liuerpretationem Athenaeus tribus qua a stionibus aenigniaticis Maae sequuntur statim, non erata, aratuum illas solvere Nos ita responissimus, partim ut m ab eo factum, partim paulo aliter. xen pli gratia Quids est pini omnes docinnu , eum nesciamus tamen 'si quis mea aeget dicam , praerepta M-mM. Etiam imperitissimos,

s etiam aniculas praecepta recuperandae aut conservandaen valetudinis aliis dare videas nobilissimam redire paucis rem tenent, quos aequus amavit Apollo Athenaeus ab vero responήει, τὸ ψυχοι ἔχειν qinis antinas haleantiu eis Paralvisitius in in hac responsione: nam verum quindem est, ignorari vulgo quid animus sit, iter ii alia nouae de antina & animo quaeriant sapientes at illini 1, falsum est, nesciri a nobis quod animam habeamus. Hoc ωigini omnes vimemus, quod scimus onines illud ait Brum, quod scit nemo, docere etiam Ureditur nemo, is nisi soli sapientes aut sapientiani professi ci CASAUB NUS. - Sane, si de anima, Quam via o dicimus, id est. de animo ut latine reddidit Dalec. intelligi debet Ain nae interpretatio multo mirabilior nobis accidat opor- tet interpretario griphi, quam griphus ipse. Et, ut dicani quod sentio, prorsus non percipio Pio pacto in eani sentemiam interpretari E phum istum quisquani potueriti

Quare mendae suspessii mihi ficta vox 'χἁσ sed neenim coclices aliam dedere , neque occurreruit quislquain

ex mi illam omni aut huc invectam esse hariolari possem. Itaque videndum putavi, ne notione uadam plummum civera hic accipieri tum esset illud vocantilum; nempe, de halim ex ore ivlmonibus nodeunu quem siquis Daidum Mil K., non anιmadver uisse . - διδασκει τὸν

, spondissem, Infinuum sive, Deus; de quo noti suntis Arati versus, ct illud Iovis omnis plena Olympiod Briis, in Phaedonem Platonis: Mγορον ἀνιιι ν ουρον ἔπι sti em, TLταυ- έν ουρανῶ καὶ - γῆς καὶ ἐν θαλαπιν;

νγ etsi potest etiam aliter, malim tamen cunt Athenaeo re. a spondere, anu apula, usio serpens. Etiam marinos a serpentes is pluraque oriani genera, auctor Aristot

SEARCH

MENU NAVIGATION