장음표시 사용
551쪽
,, Eubuli interpretationein non subiecit Athenae si tentus verbo monuisse , timui. - κληροπικὸν , in inseo. mentane sotae . ulliun dubium est, resereri sim essem hanc descriptionem γριφώδη ad consuetudinem Atticiis fori, ut fiere omnia quae apud Comicos etiam Latinos, m nedum Graecos, leguntiar. Cum autem calculis suffraguim sene moricine in ea urbe, duo vasa in eos usus a
m quorum erant in inae liversissiluae GHu, urna erata. satis capax, me coniectos calculos aut choerinas colisa tineinit eamus, vasculum erat sive terium vimine opiis
noNonnam, is adrex parte latum, ab uter a ustum, murrit alue patens, per quod in cadunt calculi immitte-
π-τηεσαν ἀι ψῆρι ἐπικειμένου - καπαμφ. Docta vi inde eris praelium hunc sunt in retati nos decismo aucton rem griphi sensisse conteruilinii Sed verti inspiciamus. BIta autem vere iis M. sua, irrituit, in basis in B sunm est, in uno hians, a capue a calcem moras , de vi sinens in amniin, ibique fommen habenν, - panem mn nares , id est , po an 'παια γ usura uodque, Wωmm Ansonem vim Mari cunnin, Aerrant. Appalat ἀγαλμα -- munii; quia, ut flatu super sua bali solent collocari,s sic eamus super ore ad cisci sive urnae navin Graecis vl uae vo*nt neque probem anniamran exponi. x nus pro, eruditoriam nominuan sentemias super sequen-Bribus verbis, βεβοδὶς ἀν- τα κατωδὲ χηώς. I- α προμικὸς ἄνω, rannmens superare, sive elauso ore t siciae ut d quod absitritum est. Nam carnus immittebatur in nos calli, per ipsum traiiciebantur sortes in cadunt an quare veteres colo Cinfundibulo comparant camum, recum rarione Durae, tum propter inini. Scholiastea n Κρατῖνος δὲ αὐτὴν έν Νόμιοι πιώνιον ἀ- καλεῖ τοιουτοσνγο- ιγένετο, - ἔν παρω-- χών. Scribendum σχοινι- Μειν ἡ μόν. Gasinus eamiam appestat, colum uinum vis
552쪽
ni M. At Guaecunque fiant in vita, ut collam, insuavi a bulum, & minus, inversae pyraumadi studia sunt, cuius
Nie αἰνιγματωδω , hinninra parem , pro 're dumoream A vita mu morte honi iis sententiam.magis proprie usus Gnset verbo γννῆν tum enim generaturin eone: ur sen-ntentia, cum per canium sortes in urnam mitriinturr - γἀvr autem tum, Prando edens urna inini a calculos palam facit iussicum voluntatem. At de Mnemnone etiam, Non modo de panu, vectum sinti usurpant poetae:
sed in ipho me opus est ciuidem, ut deo struisue s gula Verini aestimentur. J In piam legunt Excerpta AB οἱ μὲν μοιρας ἔλαβον μοιρα ἐλαχον noster codex ' inerque Ligιου eos intelligit qui absolvun- . πλανασι τ est in exilum pelli, quae civilis in re est critimu -- msus est cori aptissimus Breviatori licuit eum praeterinuntem liceat in nobis idem. Hoc malumus ram incide.
553쪽
b et in firmum, vitarum humum i quin scimus aeviissis, nsis qui adhuc de eius interpretii ne aliquid sci ipserunti m Nam quidquid est, quod isto veriti significitur, omnianno ad amuni iudicialem id metinet vi alio reseriint, vereant, WAthenaeum institi e aut sepinae ac dolo proa, i, ximae negligentiae insintulant. Haec CASAUB Nus. ovibus sane quam erudite disputatis uii promittoduni, quod operae pretium si adiacere, suppetit nobis. In mne versae etai, διάτρωτο cum Casau,,ni libris exhibet noster eodex insciis uterque quod nec ad versum nec ad sententiam aptiun vi omnino ne Graecum est quidem. Nec ina is versii convenit διατρητον quod etiamsi conveniret, aineri ob id quod in clo praecedebat, εἰς πόδας. εὐ φαλῆς τετρημένον, minime sere nosse Quid veri, sectatus suos qui essitani scriptiiratn διάτρο invexis, ex-- putare non potui metro quidem si latis consultum v ideo, sed ad sentenuam nihil promotivm At si illi sinu ea coniecturam qualem namque suam in contextu ponere, quae ad hunc diem ibi torvata est quium nobis foret licitum, eidem coniecturae quandoquiden inanifesta Corellpta veterum codicum scriptura est aliam, si quati
equi lena eram. θιαμ πρὲς illud, quod Calaission in
mentem Venerat, pro δι- ωερὲς accipiendum, tam praecise ab eodem abiectum damnariinaque in qui tamen aliud, quod proponeret, non habuerit Pinera interprestariu 'πως ἀνθρώπους τικτε δ ἔκ--ον, .mara omnino hominω pant unumqiamque si modo intellio posset, cur tam signate omnos omnino homino licerentur, cum
tamen nonnisi ad eos hoc pertineat, quinus is capitalis fuisse intentata satis utique superque erat id quod con, tinuo sequitur,at ' λωστον, unumaue 'ae: meustyi, quoει- , cumque illa statua in uterodessisset id est, cuius sors in urnam fuisset coniecta mania, ἔ--ο omnino eum Eρια- ipriini oportuit; quo dein statim refertur οἱ μὲν&g. non P ἐκαπτο in neutro genere. Sed qui Dἀτμσprimus hic posuit, pro quo dein ere Casauboni Animadv. δια τμ receptum in ed Cas. a. o. ix fortasse id ipsum voluerat, quod nos spectavimus cun διάτρις
corrigere auderemus nempe in metri caussa iactum coniectabamus pro δι- χἀ t simur, trifariam, risu nod
554쪽
dimitur; hi rius utique, ut solet in iphis vel Mida b
generis intelligi vi lentur: quare μοιρας in pluraui, - μοῖραν, habent veteres fidi i: nempe alii qui
solvuntur, alia qui ea 'i damnantur. Neque Vero curi sus iam quaerat aliDis, quo pacto, at capitis damnatur, id est, prodeuas, Mi sorum nassi uuae servatae, alia metae ausimniare, alii in ex uan nilumae ouod non τικτον Ιωrii in nis. A. unde Cin editiones omnes transiit pro eo τικτε fortasse scriptum poritimur quod quidem percommodum foret. In Urrano es non minus notas, irini Osaubono inieret u Pro καλέουσι φυλάττειν, Iod erat duum, κἀλέω δὲ ε λάττειν essit venis codex A. quo tamen nihilo clarior nobis facti est huius aenigmatis exitus sortiisse vero . in lucem proti actis his veteris scriptiirae vestigiis, istae nunc verum inveniet seliciis ingenium. Nam Samuel tuidem PETITUM puto, nemo pronaverit, sic cornigentem, αυτ δ' ο αδδος ων αὐτὴν - - φυλάτορον:nec Gallicum interpretem, levi opera si refingendum versum contendentem: τι δ' ἔκαστος εχσι , τομόν γε λέγουσι φυλάττειν. Ubi τοῖ τόν γ ω τουτό γε accipiendum ruti Sententia vero tinni in eo versi laesiverat idem interpres, haudita ab inrta O Pon in que et ararata aras fingara nent re hia est ista Videndum vero ne sententia inediam his lateat huiusmodi, ut cadus, cui camus imponitur, dicat: Ego illain statuam habem, urauia eamdem ea vere Epitoniae ii r non modo Postremum versiam miriens, sed & sequenta verba, ταυτα δ' δτι κλημ/c. oriam linco haec scripsit M. ἐάτει λύσιν id est, O quvire solis mur. Ad κληρωτιῶ consentaneum est ut intelliMtiar -- γεῖον quod etiam . STEPHANUS monuit, hec T. II. m. 48. e. Pro ἡμεῖς διακροῦ ao ex M. Ven in omnmisias imperite propreatum erat, recte inias da ira A.
555쪽
Ἀντιφάνης δ' ιν ν Προβλήματι α Reserimni alaumpta ex ANTIPHANI, Priatimate. Videsur hic comicusis nanc fabulam edidisse, ut inanes Sophistariam logoni
ae leno aliam pnori parem maiauxit Holentem Muran cum pientem simino, Viaraul se uua perea haec relanuraun, BONUS. - Et emendationem tertii versus, cimius a
niginatis interpretationein Cilisubono praeiverat AI CAMPius Mini non liquet ac vereor, ne multum absit ut sic satis sit emendatus tertius versus, qualis est viris doetis constulinis. In Epis omisius totus vfiphus iniam. A. nulla is evitis discessio, nisi quod βουλομένo stat percommode, non 3ουλομένφ. In proverbio fuisse stactum illini , ἔπεται πέρ η μελανου- docuit auctor noster, lux VII. pa . 339. c. ubi Vule notata. v griphus quid fit,i velit nescio & semisso meruinis nu-ngamentum. CASAuBΟ-s. -- Habent hunc griphum ambo nostri codices: & ins A. quidem atrique ulla varietate nec rus. . mutat quilaquam, nisi Dod s. 8. ἄνελιτ hisin non- ουδὲν .ra L H. a a post is ' iset'
556쪽
μοτῶν ἔχεις η uisat in , qu e parocula etiam superiorem d. Ursum latitati Pro illis, ουδ αυτὸς ἔχων, ουἰὲν εδεῆτο, 'MALEC in versione posuit , O oriun quae essit, abar m hil cuius ex praescripto .RsδNus intesraim versum tum aenisina in obscoenana sententiam interpretatus est Dalec in hominem dictum ratus qui virginem sibi ignotam compressisset. Probabilius videtur, quod initio dixerat Casauhonus, traduci hoc grapho inandi Cinem cassas sophist inam disputationM. Sis ADAΜυs accepetrat, A υ- - ἔδεκτο legens, teste quinuniora cunis est a d hunc Iqoum adnotatio haud abiurda huiusmodi: EI Mmmea iamritia tin vim uim hos mintellidbael poterat adliςere, udes istorsis vides de sens ynne is donne en , n e quIl no
rana commutatum, vide II. 3oo. s. cibi not. Coclex A.
557쪽
nminus perspirata senis cuiusdam, Mauri mulam sed cuius vacumen iuveni Sapphoni haud probetur. Ea interpreta ntio ver sse em MN cis smarias continetur quorum repostremus est,n Hinc sumit casionem Sappho improbandae positi uni huius senis quia videbatur inutos facere Atnenien-nsiliit oratores ac demasopus; quorum canina facundi arsorum semper u comitium personaba . Ait ivtu
v st impis versus primus, i. adlicias a fine, πρώ
se quos a V ii cari puto, quod locἄτοὐ ταὐτα. in pleniore opere stripnim fuisse videturi Priorem. solilationem consulto a comico poeta fuisse sis senis persona proe sitam traducendorum Demagogoriun canta, facile sim v. 4s in i sectos mit, absque illi lacuna nota. Nam quod iam subinde monui, nusquam distin4ilant versi in illo vetere codice. In s. mi, prior solutio terminatur in verbo LMυσ1 vers. Ioe uni contini subiiciuntur istae, J. μὴ καλ- λώσαντος , λέγει η Σα- - Θάλει ι μὲν ἄν /c, GRomus Hinc gripniit exiisellens in Excerptis pag. 6as si vocabulum --τα vin s. negotio & rra interpretatus erat:
O li Mise res, O res simul Maia MPm quibus nos, resuluam adoptantekeiusdem versicinens, ninnera quaestus posuimus cum Dalecampio Vein Gn TIUS quatuor versus, una. 3--a6. quorum duo im
558쪽
T πώπων ἐαυρότατον; a Proponitru problema, avd bissit omarum re, vasiae rum idque etiam inter p*HMm votierunt censeri veteres Inmiginentis Danielis, qimem habet ni inter libros Apocryphcra, pulcherrimo dispum ratur haec tinestio, Captae Iosephum ben Gerson i Bbro primo. α rusAUBONUS. -- Bene φησὶν, ad N-qιλο relaturri, edebatur: non ἀσὶν, ut est in vetere codice quod sonat namaaι,- commode quidem ii si aut si aliud praecessisset verbum adisi*ιλο relatum. D. demtum tamen, ne fortasse Mσὶν, ut saepe aliis subi 'telligi debuerit,in verbum *ἄσπ revera sit ex ipsius pomine sue ex eius personae sermone, quan is i inuentem Induxit. Sunt autem utique in ira narratiuncula latis ci mi es an senario in s sim supersunt inam nonnulli integri senarii, Mut, -σκειν τε τὴν χολκεοι πολυ κρείττω φέρεινr eterum nil adfinebati hosce signare distinguere quoviani adparet integram istam ipsiqς poetae verbis adponere noluisse Athenaeum. Verba προβα-ν δ' αὐταῖσι γρῖφον omisit Breviator. αυταῖσι , pro edito αὐτώς, d ait sns. A. Porro quiaι τὰ γριφ. in M. Cas legereriar, in epiose suspicatus erat CORA in No nimis , τι νει
scriptum oportuisse puto in hanc sententiam , propositast. νηπem Aran illis graphum sed nonnisi ex operariini eri oreris illi scriptum erat 'hi diu , tenet M A. iam advi
559쪽
-n communem soranain τάν sed non at lo hic doricas formas cum istis lyaras de cum ins se in contextu i ne ille codex, verum et mori e ταν δευτέραν, ω- τρι-ν. Quare niti iam , cur, ubi de Samiis puellis assetur, quas ianis loqui consennineutri erat, serie lingua artatur poεin Sed viuetur in Samo insulsi , quamauam I a me proxima, inde a Carum temporibus, ii ubi olan. tm uerant, Dorica lin- vulgo invaluisse. Porro , ψώσσουσι , coniimule dedere ambo nostri codices inisti Deitule aia 'ντ εις ἀπαν- habet irri A nesciens 'paraiculam, Qiae in editis a liecta. In Epis prorsus omissa auatuor illa verba Dei in ed. Ven.&Bac sic legebatur: εὐδοκιμού- σαν δὲ τὰν δευτέραν, Φάσκειν εχ c. Qisauhonus in suae l. postia' tacite verbum έπάγε inseruit, nullo sensu. videtur vir doctus . - D pro i- γδ accepisse quasi vigeret Athenaeus, ut a deinde viae Huram. Aa ὲπά-ro in infinitivo oppomane nouis exhil uitis s. A. quod at Actu Murere, pergere. Nec vero .ὐδοι--- habet Hen uis. A se εὐδοκιμουσαι : ubi tota in fine e-nim possis pro toea fias endo accipere, ut esset dativus casus cum ver, .uia vi constri ctus. Sic sententiari in ea notione, quae huius loci in absolute poni solit, non cum dativo casu constrin. Quare, quod saepe alias obseraravimus, id hic intuere suspicatus silui, ut terni natio ae mani terminationeae su permutata, sive utp frema Erera ita Dicta sit, in aegre discernas, utri misit, anι. Denique εὐδοκιμο υσἀς scripsisse Actenaeum nilii persuasi quae est dorica Brina genitivi, pro communi ευδοκιμώσης, ubi subit Eendum pronomen αὐτος, tu sententia sit, qua m est sudata, - - ροι- ρι--- Ρ quam in pariem iam saepius usurpuum embum vidianus Q ullo post videbimus , pag. s 43 f. In extumnis verbis, non ferendum putavi στε- νοντα. aod hismat indem bo nisaei cum editis, sol necessario ποενον τἀ leientani, idem valens accis - , vel Dχυν φέροντα.
560쪽
ἀεσιν, ns. A. Im editis quaei vera est scriptiara, .ebueriint hae verba, cominate post νεεσπ post . ad superiora reseret, contra quam lactum erat in ed. Bac
M tum ab auctore, ita inuat Breviator: Λω γουν πων
ΜΗoriant comparatione illustrari & exponi debet nostr mrum lihrorum lectio. M CASAυ--s. - Quos in A. Hos dixerit, in quibus operamum saeuia ἀώρυγος scribanar, velim iure sane in omnitiis insitionibus aάργυρος --cte expressum viωo, sicin in insuis. In omnibus veroe sitionibus illud peccatum erat, ut, quum ex duariant i mearunt intervallo in vetustis libris repetita legerdiu verba Σπαρτιατην χραεπτὸν, 'viore loco in posteri doni aberiam , missis multis, ista statim sit cerentur. 4, κύρβιν, πτι-- c. Quae in his deerant, ea nostern s. Dis. mium modo, quo ex Hoescheliano collice tam