장음표시 사용
181쪽
Epiphanium haeresi LIX. testatur Eulogius apud Photium cod. CCXXX. Sed Arianos voluisse sollicitare hujus auctoritatem Epistolae docet Theodoritus in limine commentarii, cui congruit quod Epiphanius LXIX. 37. illam ab Arianis rejici affirmat, &Epistolam ad Hebraeos άκ
S. Barnabae a nonnullis tributam esse tradit Philastrius haeresi Hieron. in Catalogo ubi de Paulo Apostolo di morit , & respicit ad Tertulliani cap. 2O. de pudicitia. Placuit haec sententia etiam viro docto Io. Cameroni. Sed Barnabae qui nunquam fuit in Italia esse non posse probat Frid. Spanhemius par t. a. cap. 8. & Rev. Thomas Ittigius di T. de Patribus Apostolicis pag. I a. seq. & Ι 82. B. Luthero in XXVIII. Gene L. auctor visus est Apollo a) ille Alexandrinus, cujus Actor. XVIII. a 4. & in priore ad Corinthios L 1Σ. III. 4. &c. Tit. III. & in Epistola Clementis Romani cap. 47. mentio.Quanquam vero hanc sententiam, si a Paulo discesseris, verisimillimam Spanhemius esse fatetur, probatam quoque Ioanni Clerico T. IV. Bibl.
selectae p. ii o. tamen refellitur ab eodem Span hemio par . cap. 9. neque parvi ponderis est quo inter alia utitur argumentum, quod ne unus quidem veterum hoc tradidit. Lucam esse auctorem , post alios non ita pridem scripsit Elias Boherellus V. C. in notis ad eruditam suam versionem Gallicam librorum Origenis contra Celsum pag. .
143. Epistolam ad Hebraeos Pauli esse vetus es s communis opinio. Os praeter cetera animum inducere non possum ut credam Paulum qui nihil sie a quoquam accepi e aut docitum fuisse assierit Galat. I. v. ia. velle de sie ipso tanquam Apostolorum auditore loqui , quod facit b ) auctor Epistoia ad Hebraeos
cap.2. versa. At sic Lucas Evange cap. I.Pepsc.a. Multaque seunt cur hanc Epissolam Lucae adscribendam putem. Nam ut omittam ipsium cum Timotheo Pauli cs-
mitem fuisse, Acit. XVI. 3.-lo. XXVIL N 37. s Hebr. XIII. V. ne reliquis im-
a) De hoc Apolline Alexandrino quem Corinthiorum Episcopum vocat Hieronyminad Tit. 3. videndus Jo. PrideauX p. 63. seq. Opp. & Clariss Vitrynga III. 2I. Obf.,9 Hoc argumentum movit D. Lutherum,Lucam Oliandrum aliosque de quibus lue. Ger-hardus in exegesi Loci de S. Scriptura *. 27 . ut Paulum auctorem esse negarent. Sed per communicationem Paulus ait ρις , μας , respiciendo magis ad Hebraeos, quibus scribit, quam ad se. Confer quae ad eum locum respondet Seb. Schmidius. μακκρίτης p. I 68. seq. 2 Spanhemiua de auctore Epist. ad Hebraeos put. b. c.s.
182쪽
morer quae aliunde duci possunt argumentis , monere obiter contentus ero de quibusdam socibus Lucae particularibus quae in Epistola ad Hebraeos occurrunt, ut est y
proscribere Epistolam, AII. V. Zo. N XXL T. Hebr. XUL 22. Hγουμενοι pro Verbi ministris, M. XIV. n. O XV. ZZ. Hebr. XIII. g. IJ. a . item vox Σηγος A i. III. IJ. es V. 3L Hebr. IIIo. π ML a. quae nesicio an ahis observata fuerint, certe non memini. Sed non sunt haec pauca ita Lucae particularia, ut
non ab alio illius aetatis scriptore sacro usurpari potuerint eodem sensu. Et longe plures Paulinas locutiones in Epistola ad Hebraeos demonstravit Spanhemius pari. 2. cap. I. seq. qui Lucam auctorem non esse multis disputat cap. . cui adde si placet Eliam du Pin.d a. prole gom.Bib L p. 16. Eodem loco docet Spanhemi' scriptorem non esse c) Clementem Romanum qui Hebraeos nunquam docuit,& ipse testimoniis ex Epistola ad Hebraeos utitur, de quo vide etiam sis Rev. D. Ittigii dissaede Patribus Apostolicis pn 3 i. seq. Nam illud quidem omitto quod c. 9. ab eodem Spam
hemio docetur auctorem non posse esse Marcum, neq; Tertulitanum denique, si tamen cuiquam tam ablarda opinio in mentem venire potuit, ut testatur Sixtus Senensis.
A Marcione rejectam Epistolam ad Hebraeos & forte a Basilidis, quem cum Marcione Hieronymus conjungit ) auctor est Epiphanius XLIL9. Idem de Marcione licet ex Tertulliano colligere , &diserte
scribit Hieronymus praefat. in Epist. ad Titum. Latinorum quorumdam quam dixi opinionem Paulo hanc Epistolam abjudicantium a Marcione descendere existimavit Sandius in Hist. Eccles. po 48. Sed parum credibile est haeretici hominis, suae servientis auctoritatem Catholicos scriptores sequi voluisse. Arianis a quibus similiter in dubium vocatam Epistolam ad Hebraeos jam retuli, succenturiantur recentiores Sociniani quidam, atque ex his Gregorius Enjedinus, contra cujus Objectiones illam vindicatam videre est in Fevvrbornii Theologi egregii Giessensis anti Enjedino, & Hoornbellii Sociniis o profligato T. I . p. 2 3. seq. Cajetanus quoque praefat. ad Epist. ad Hebraeos , quoniam, inquit,
Hieronymum sortiti sumus regulam ne erremus in discretione librorum Canonicorum, nam quos ide Canonicos tradidit, canonicos habemus, quos ide a Canonicis discrevit, extra Canonem habemus,ideo dubio apud Hieronymum auctore hujus Diastoia exissente, dubia quoque redditur Epistola , quam ni t Pauli, nonpersicuum est Canonicam esse. I uost, ut ex bola hujus Epistolae auctoritate non possit, si quod dubium in fide acciderei,determinari. Sed Cajetanum socii Ecclesiae suae vel
183쪽
Lib. IV c. V. I 63 deserunt vel refellunt. D. Lutherum quoque no strum de hac Epistola durius aliquando locutum esse non diffiteor, veritum ne per illam Novatiani vel Montanistici errores stabilirentur , atque auctoritate veterum quorundam Catholicorum latinorum Doctorum abreptum. Epistolas Pauli vel omnes vel plerasque rejecerunt Ebionitae utriusque generis, & Encratitae, teste Origene libro quinto adversius Celsurri extremo. Idem de Helce altis tradit Origenes in Ps. 8Σ. sed ex Epiphanio XXX. 3. constat amnes hos Ebionitis fuisse, quorum in Paulum calumnias tangunt idem Epiphanius XXX. I 6.&2s. Eusebius III. Σ .Hist.& Theodori tus lib. a. haeret. fab. c. I. De Encrati tis sit ve Seve rianis quoque idem Eusebius IV. 19. βλασφημουντες 5 Παυλον τῆν Από λον άλτου ντας Π λἀς μητε πράξεις των Α πώλων καταδεχόμενοι. Hieronymus praef. ad Titum .' Sed Latianus Encratitarum Patriarches, qui ipse nonnullas Pauli Epistolas repudiapit , hanc vel maxime , hoc est ad Titum , Apostoli pronunciandam credidit l, parvipendens Marcionis saliorum Basilidem eodem loco nominaverat) qui cum eo hac inparte consientiunt, asertionem. De eodem Tatiano Eusebius: P I Am λου ψαM τολμηο τῖνάς αυτόν με φ M' Φωνἀς ως δ λορ Θοενον d) αυτων τρο της Φρ σεως σύνταξιν. Victor Capuanus de Tatiano .' Sed s dictis Apostolicis manus profanae emendationis, velut dicam verius corruptionis dicitur intub se. Marcion vero recepit Pauli Epistolas tantum decem, alioque ordine, & passim interpolatas ac truncas, T. ad Galatas,2.& 3. utramque ad Corinthios, ψ. ad Romanos, i.&6. .
utramque ad Thessalonicenses, 7. ad Ephesios quam ipsie inscripsit ad Laodicenses. 8. ad Colossenses,9. ad Philemonem, & io. ad Philippenses. Vide si placet Clarissimi Io. Rodolii Neistenti notas in Adamantii dialogos contra Marcionitas p. I 8. seq. De Manichaeis patet e X Augustini lib. IX. contra Faustum, quod Pauli Epistolas ita admiserunt, ut dicerent vel Apostolum cum videtur stibi contradicere , sententiam suam retra Classe, vel ab aliis inserta quaedam illi esse aliena . Veruntamen si ejus est N prior illa bententia, nune emendata esse se fas non esi Paulum inemendatum dixisse aliquid unquam , ipsi s non est.
d) Cons. Rich. Simonis Hist. Crit. N. T. lib. I. p. g. seq.e) Vide Bion delium in Pseudo Isidoro pag. 1 seq. ac de reliquis Petri praerogativis Cha inierum T. t. panstratia: Cathol. T. r. lib. XI. c. 34. seq. ad i0. & M. Antonium dς Dominis IV. I. Dreteri Coutrovers. cum Ponti sic. disI IX. & .
184쪽
u niti, in celebratur a Pse udo Clemente in Epistola ad Iacobum. Iudaeis maxime f) ad Evangelium convertendis a Domino missius Galat. II. 7. post Apostolatum atque ἐυαγγέλω πεντημης p plures annos gestum denique crucifixus capite ad terram verso gli CHRISTUN suum martyrio honoravit Romae Anno Neronis XIV. CHRISTI LX VIII. UeVita & martyrio Petri praeter eos quos supra in Paulo memoraVI, conlu-Ies Acta Sanctorum XXIX. Ianuar.
Epistola prior Petri, quam majesuosam Ioc Scaliger appella
bant, scripta est sudaris h) CHRISTI nomen professis ἐκλικ-ς -m-λμαι --ορος Πόντου hinc Epistola ad Ponticos dicitur Tertulliano &Cypriano Γαλατίμ, Καππασοκίας, AMM S Βιθυνίας. Conrer, aincta Apparat. de primatu Pontificis p. 19.&qq. Graece utique, non Hebraice ut Batonio ad A C. F. n. 29. Visum, quasi Mauru Graece vertillet. Nam quod Hieronymus Epist ii O. ad Hedibiam ait duas spisso quaerio em1ttir Petri , stylo cT charactere discrepare, fructuraque verborum , non linguarum diversitatem intelligit, sed rationis ducendi. Jam sub Claudio datam putat Grotius ad II. 13. sed A C. sq, atque adeo Neronis anno primo H. Dodvvellus di T. I. Cyprianic. g. s. Ligi otus plane reducit ad A. C. 6s. sed praeplacet mihi media sententia quae Epistolam hanc refert ad A. C.6 i. Neronis VII. Romae scriptam tradunt ex V. I 3. Salutat vos zν Βαβυλωu i) per Babylonem enim Roma ab Eusebio&aliis veteribus i. intelligitur, etiam a recentioribus non paucis ut Valesio p. 3 3. ad Euseb. Grotio ad Epist. Petri & appendice de Antichristo T. 3 Opp.Theol. p. 488 Sed forte uti simplici' ita rectius sentiunt ii qui de Babylone Seleuciensi Asiatica accipiunt, ut praeterScaligerum Salmasium aliosq; Petrus de Marca VI. i. operis de Concordia Sacerdotii & Imperii. Syncell8 p. 3 32. de hac Petri loquens Epistola: μύ- μνηπυ κ, ω -7ν Μάρκου I Uυαγγελιςῖ p. 3 3I. S τῆς ἡλιως ηαςυλῶνΟ ,ἀλοι iοπατης φασίν. Petri pbrasi musto esse peFnexio em qu m
s Censer Frid Spanhemium T. a. Opp. p. 342 seq.S Hieron. cap. I. Catalogi. Ceterum e crucifixione Petri patet Petrum non fu,sse civem Romanum. Paulus enim quod civitate Romana gauderet, decollatus fuit. h) Jo. Braunius lib. I select. sacr. c. I 3.i Alludit ad Elei e nomen . cui Epistolam secundam inscripsit S. JoanneS. k Vide B. Gerhardum in exegesi Loci de S. Scriptura S. ari. Martinum Hanli iunx V.C. lib. a. de Rom. Ier. scriptoribus P. 14.
185쪽
I 61 Paulinum , Erasini judicium est in praefat. ad suam Paraphrastin. Idem in loco I . Petri V. ia. suspicatur priorem aliquam Epistolam I hujus Apostoli memorari, quod visum etiam Grotio& in Observati. sacris Paulo Colonaesio. Verum rectius alii de hac ipsa Epistola sua loqui contendunt Petrum, ut notavi in Codice Apocrypho N. 4 . p. 9O6.
Posterior Petri ad eosdem scripta est & eodem auctore ut III.
I. ipse testatur : τάυάαν ηδε, α 'my i , δευτερ; ν υμιν δὶ λην. Et initio Epistolae: Συων - Am ολ Ιησου adde I. I 8. Sed lcripta longe serius, paulo ante quam martyrium Romae A. C. 68. Apostolus subiret. Vide I. I . Priorem ab omnibus receptam, at posteriorem ab Antiquioribus c. λάλκον haud fui 1Ie habitam, scribit Eusebius III. 3. His . quem alii sequuntur. Petro eam vindicat adversus Grotium Calovius , Hammondus, Rich. Simon I. His t. Crit. N.T. p. I97. seq. Campegius Vitringa IV. Obs. S. p. 973. Guil. Caveus in vita Petri sect. X. num. VI. Diversum a priore Epistola stylum alii diverso interpreti tribuunt, qui in priore fuerit Marcus vel Silas, in posteriore Glaucias: Sed alii verisimilius hoc ni fallor a diverso repetunt tempore m)R aetate scriptoris. Sane nonnulla n) ex ea transtulit Judas in suam, palamque tesimonio idius usus s. Hanc itaque in sacrorum librorum ser te inter Catholicas posuit Clemens Alex. in libris πτυπώσεων , Athanasiis postmodum Synopst, s Gregorii Naz. carmini in quo bacri percensientur libri, inferi merita s.
IX. IACOBUS minor Alphei F. frater o) DOMINI, circa A. C. LX. Hierosolymis scripsit Epistolam Catholicam silve εγκύκλιον,
l b Erasmi verba haec sunt : Cum in priore Petrus resetur st si se e per S manum in posteriore aperte testetur eam esse secundam , non video qui res possit evbcarν, ni i aut posterior Petri non sit , aut Lisanuo eam scripserit 'ussu Petri. Quo si hac ab ipse Petro A pensit, videtur tres siripsisse, quarum prima intercider rism) J ac. Bas age Hist. de PEgli se T. T. p. 4 et r. -- ρourquυ ne dit on ρ- ρωtot que
n Huetius demonstrat. Evangel. P. 4 I. Ο Vide Combesis T. i Auctar novi T. Bibl. PP. p. s43. D. J. Georgii Dorshei semestre Tiburtio Dionysianum pag et 1 o. seq. ubi refellitur etiam pseudoDexter qui Jacobum Majorem Zebedei F. ad Judaeos per Hispaniam dispersos Epistolam scripsisse affirmat. Frater CHRISTI poro vocatur j cobus, quia ea matris ejubilaro xe genituo.
186쪽
sive ut nonnulli p) vocant Canonicam, ad Iudaeos maxime q) Christianismum amplexos qui usque quaque dispersi degebant. 1ιυς λύ κα φυλός τ'ς ον τῆ r) Caesarius quaest. 78. δ λλιον τν υφ
jbri imκάψας. Grotium vero & Rich. Simonium I. Hist. Crit. N. T. p. i0i . seq. qui non Iacobum Zebedei neque Jacobum Alphei, sed diversum ab utroque Apostolo Iacobum Iustum Hierosolymorum Episcopum auctorem hujus Epistolae faciunt, confutant Coulanus & Majusim libris Simonio oppositis. Veteres nonnulli Eusebio II. 1 3. Hist. teste eam pro spuria habuerunt, neque Origenes apud Euseb. VI. et s. inter libros sacros commeminit. Et ipsa ab alio quodam sub Jacobi nomine abferitur , licet paulatim procedente tempore obtinuerit autoritatem, ut ait Hieron.
in Catalogo. Hinc Erasimus dicere ausus est eam non redolere Apostolicam gravitatem , & D. Lutherus s) cum eandem praecipue Paulo contradicere existimaret, non dubitavit paulo contemtius de illa loqui, sequentibus ejus exemplum Magdeburgensibus& Altha mero. t) Sed&iose hoc postea retractavit Lutherus, & post ejus tempora vix quisquam est inter Christianos repertus qui Apostolicae ej8 auctoritati fidem detraheret. Quod vero scopum praecipuum hujus Epistolae u) nonnulli esse contendunt confutationem haereseos Simonis Magi, quae in fide sola sine operibus spem salutis docuerit esse repositam , procul est profecto a veritate repulsum. Nam fides Simonis Magi x) in ipsum ejusque Helenam, nihil profecto ad fidem de qua Iacobus. Quomodo autem Iacobus cum Paulo conspiret, varie dis eptarunt e Reformatis quidem
187쪽
6 praeter Interpretes utriusque Epistolarum Coccejus contra Malamum T. 7. p. a 2. Jac. Altingius T F. Opp. hepiade a. diff. . Turretinus,& Jo. Vorstius singularibus diatribis, Georgius Bullus in Harmonia Apostolica ejusque Apologia adversus Tho. Tullium, Guil. Cave in vita Pauli se ei. IX. Herm. itfius in dis . adversus Caveum, Franciscus Bur mannus p. II 6. seq. Exerc. David. Huygenius in diis de fide dac. Goustetus, &c. e nostratibus videndi D. Jo. Hullam annus in Harmonia Apostolica adversus Grotium, D. Niem annus in disi . de fide incarnata,& Christoph. Franckius o της Exerc. anti Limborch. p. 3 3 7. seq. Equidem si verum Volumus, tota res videtur componi posse tribus verbis,cum luce clariussit merum esse fidei cadaver, neutiquam vero fidem illam actuosam ac salutis compotem Paulo celebratam ) quam veluti ineptam sterilemque Jacobus explodit.
XII. JUDAS Apostolus , Iacobi de quo jam dictum est frater y Epistolam scripsit postquam secunda jam a Petro edita fuisset,
quam vero tanquam Apostolica Epistola testimonium habet ab antiquisΙimis scriptoribus Tertulliano, Clemente & aliis, tamen de ea dubitatum esse a quibusdam, propter Henochi maxime testimonium, Eula bius & Hieronymus referunt: nec lecta est a Syris. Hinc recentiores etiam nonnulli b vix ausi sunt eam Apostolicis scriptis accensere, &
trem appellat , R a Juda Ischario te diversus est , videnda Menologia & Menaea I s. Jun. Martyrologia 28. Octobr. singillatim Florentinius ad Martyrolog. Hieronymi p. II S. seq.Εrasmus de Judae Epistola : Cum Epistolis Petri posteriore non fiammis ac tentiis sed & υerbu mire congruit , quadam illius υelut Aterpretans , quale istud do
a Confer Hammon dum ad 2. Petri et . L Epist. Judae , & Campegium Vitringam U. Coobservati. sacr. IV. s. p. 973. seq Iosiae Glanvilii serm. a. de charitate Catholica.h In his D. Lutherus quoque noster. Conser iam, Pomarii protegomena ad Epist. Iudae P. O .seq.
188쪽
Grotio plane in mentem venit auctorem hujus Episto statuere non Iudam Apostolum, sed Iudam Episcopum XV. Hierosolymitanum
qui fuit Hadriani temporib8, paulo ante Barchoc hebam,& Carpocratianorum maxime errores perstringere voluerit. Grotium confutant Rich. Simon I. Hist. Crit. N. T. p. 2OI. seq. CampegiuS Vitringa Obs. Cacr. p. 97 3 .sie q. Sc.Gvit. Caveus in vita Judae Apostoli,tum Calovius, Hammondus, Coccejus, GOmarus.
XIII. Hactenus de libris N. T. ενδια κοις breviter dictum esto, quibus multa Apocrypha jam olim ab haereticis maxime ) adjuncta fume constat. Eximiam quandam prae illis & antiquitatem & auctoritatem a viris quibusdam doctis, H. Dodvvello , J. Ernesto Grabio& nuper a Jo. Millio tribui video Manuenio duplici, quorum alterum 'cuu-dum 2 3ptior dictum fuit , sive quod Apostolorum discipuli&Christiani Catholici in AEgypto illius e issent auctores,sive quod AEgyptii illo uterentur c) : alterum secundum Hebraeos, scriptum Hebraice, quod legerunt Nazaraei qui ex Hebraeis sive Hebraistis nomen CHRISTO dederant, legis Mosiaicae simul obsiervantes. Sane perantiqua haec scripta eL se licet ante Lucae Evangelium composita, cum viris doctis praestare nolim satis demonstrant testimonia ex illis petita ab utroque Clemente , Ignatio, Papia & aliis. Fragmenta Evangelii secundum AEgyptios exhibui in Codice Apocrypho N. T. p. 3 3 s. seq. Evangelii secundum Hebraeos p. 3 s s. seq. quod posterius in Graecum latinumque sermone in ex Hebraico vertisse se testatur Hieronymus in Catalogo, ubi de S.Iacobo,unde sub Arami d nomine 'uoniam in Aram sive Syria versabatur Doctor Stridonensis perstringitur a Theodoro Mops veste no apud
γει, ον-Eυσεβίου ζ Παλπιώνου β cλο ἡκοως x, πλατlόμενον ἐυρῶν. XIV. Scripta Varia Apocry pha sub CHRISTI,Mariae & Apostolorum nominibus vario tempore jactata, digessi ac recensiui in singulari opere quod jam is p e memoravi sub titulo dicisso Npbi A .LHamb. 17Oῖ. 8. Igitur in praesenti titulos tantum plerosq; perstringam addito quodam observationum veluti spicilegio. Cum illum librum ederem, nondum in manus inciderat meas libellus germanice editus eodem A. 1 os . sine loci notatione S. sub titulo Συ-ις-i σἔ,sapien
tiac Haec ratio magis probatur Clarissi Godo De do eario in eruditis Observationibus ad Novi foederis loca, Lipsiae nuper editis.
db Vide si placet dicta a me lib.IlI. c. 13. S. I s. p. 3 ss.
189쪽
NOVI TESTAMENTI. Lib.IT. c. V. I 69
tua IESU duo ecennis in quaestionibus o re pului siue quar admirati fuerunt Iudaeia a Rabbino qui praesens interfuit, Hebraico idiomate descripta, postea a quodam risiano in Graecam tanslata linguam o e Graeco MSto Budensi Germanice versa.
Sed quicunque librum legerit, facile intelliget recens haud dubie compositum, neque ex Hebraico vel Graeco conversum aut e Bibl. Budensis vetusto Codice Graeco depromtum, sed a Germano quodam vernacula lingua compositum , quasi hujuscemodi armis aut defensoribus istis indigerent sacra de DEO Tri uno & CHRISTO Θεα ρώπω dogmata. Scripta CHRISTI praeter Ethnicos apud Augustinum e) requirunt etiam Multa med ami,ut paret ex his verbis Alimet ben Abdala in Epist.ad Emanuelem Portu galliae Regem & Mauritium Principem Auria cum
uuam cum confutatione sua nuper edidit Rev. D. Zacharias Graptus Rostoch. 17O i. q. p. 1I6. Dicant jam Grissiani , si CHRISTUS est DEUS 1 venit ut Magi sier bominum, ubi sunt libri, scripta velpraecepta quae reliquit Z Feruntur etiam apud Multa med a nos dicta quaedam Sospitatoris nostri, quae in E vangeliis nostris haud leguntur. Ex his sunt quae collegit Levin' arnerus in notis ad centuriam proverbiorum Persicorum proverb. LXIA . 3O .seq. Dixit JESUS sibin Mariae, super quo pax sie: Qui opibus inhiat, simius est ei qui aquam maris potat: is quo plus bibit, sitim plus provo- eat, nec bibere desistit donec pere/x' . . . . Diaeit IESUS siliis Maria Ioanni silio Zacharia: Cum quispiam aliquid de te commemorans vera loquitur , Deum lauda : Si mendacia profert, magis Deum lauda, augetur enim opus tuum bonum ) in catalogo operum tuorum, idque sine omni tuo labore, hoc est illius bona
opera in catalogum tuum referuntur. JESU brate memoriae aliquando Muπώς vi's est Esar avus decrepita esse, cui ille, quot, inquit, maritos habuisti Z Ipsa adeo multos se habuissere*ondet, ut numerari nonpossient. Mortui igitur illi, inquit JESUS, te reliquerunt i Imo ero, i ta ait , ego occidi N se uti eos. Iram IESUS, mirum, inquit, est,t adeo insipientes esse alios, ut cum Viderent quomodo reliquos tractaris,lui tamen amore flagrent,& de aliis exemplum non capiant.
Tempore IESU tres aliqxando iter faciebant , qui thesaurum inUenientes, esurimus, inquiunt, ideoli unus ex nobis abibit o cibum coemet Unin ille qui ibat assatum cibum, consiuitum , inquit, erit , mi cibum UeVstust lusi tam,qust vescentes moriantur, Vosfolin thesauro potiar. Euod fecit G cibo venenum admi . sicuit Sedo duo illi viri inter se convenerant, ut cum cibum VPortaret, eum m i ' Y ter' e Vide Cod. Apocryph. N. T. p. 3o4.
190쪽
LI. IV. c. Vterficerent, quo ob thesauro fruerentur. Cum igitur cibum veneno mixtum aferret, eum occiderunt. Et ipsi cibum issum venenatum comedentes , statim seunt mortui.
Cum ecce IESUS transiens cum Apostolis suis dicebat : Haec est conditio Mundi i Videte quomodo ternos hosce tractaverit, & ipse tamen post eos in statu suo persieveret. Vae illi sui petit Mundum ex Mundo Macarius Alexandrinus sub extremum homiliae XII. videtur
οὐκ ἔχει ὁ κόσμο- ίλ' . Proptersigna quae t tum ipse tum per illos 2 fa
ciebat, Dominur ab Apostolis diligesiatum. Ceterum hic ad eos , quid miramini, inquit, signa haec P Hereditatem magnam do vobis, quam universus mundus non
habet. Non dubito tamen Macarium respexisse ad Luc.X. 17 - ΣΟ.atque aliis verbis expressisse quae apud illum Evangelistam legerat. Idem homilia XXXVII. siub init. Aλλ' ἀκέων ἶ Κυρμου λύγοντο- ἄπιμελ- ἡ ως κορ, ελπιδ' ων γεννατμ η φιλόλο- κ- ψιλάνθρωπ' ἀράχω , η τώ αἰώνιον ζων παρέχουσα. Sed audisne Dominum jubentem sturire Dei abcoei per
quae generatur charitas erga DEUM hominesque, qme operatur in Vitam aete m.
In hoc loco Macarius non unum aliquem locum Evangelistae , aut singulare CHRISTI dictum, sed universiam Evangelii sium mam suis ver his complexus esse videtur. Idem de plurimit aliis veterum locis dici poterit. In eodem Codice Apocrypho praeter integra desicripta a m e &tem monias censitas atque animadversionibus illusitrata, latine quidem Evangelium Nativitatis Mariae , EvangeIium Infantiae fa Clariss. H.Si- Rio versum ex Arabico & Evangelium Nicodemi, additis Pilati Lentulique Epistolis, Abdiae A cta Apostolorum, Mariae Epistolas tres & Paulisnas ad Senecam, Joannis item litteras breves ad quendam hydropicum Graece O latine vero Prote'angelium Iae obi, Evangelium Thomae extre-