Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

341쪽

Ο ὐποκρίνεσθαι πολλάκις. . D. δε γινώσκειν οτι τας τέχνας ἐνταυθα διαιρει καὶ ἐν Σο- στη καὶ ἐν Πολιτικλέα ου κατατον --ν τρωτον αλ ἐνταυθα μευ κατατο δἰ ου καλῶς Ἀαλῶ, M auso μα- δὲ--

E. την αριθμητικην ἄρα οἷ γαρ ῖροι πιντιστρέφειν βου- λονται, εἴπερ γιῶς χουσιν. . 451 A. ἴθι νυν το μεν ργανικον αιτιον λόγος εστιν ζ σνυν το γένος περὶ τι των ὁντων καταγίνεται. . A. εἴποι αν ἐπίστησον - η αριδμητικη κατα την εαυ- της φυσιν τα εἴδη του αριθμου σκοπεῖ, τα δε σχηματα τα εα αὐτοῖς καὶ τους λόγ/ους ς αρχην γεωμετρίας καὶ μουσικης. πάντα γαρ πρωτως ἐν τοῆς ἀρωμοις - ἔστι δε ταυτον

342쪽

, ψηφίσματος η νόμου τό τε νομα του ψηφιζομένου καὶ τιθέντος τον νόμον, και δη του πιπρο αυτου καὶ του δημου ἔλεγεν, οἷον Θημοσθένης ημοσθένους Παιανιῶ -ρίζεται τάδε εἰ δὲ --ς - ζεύθαι, ἔλεγεν ο κηρυξ, D μη περιττολογῆ τα με αλλα κραντα αυτά, φηφιζε ται δε καὶ τάδε

ἔχει, προ αλληλα κατα το πλῆθος τοὐτο ἐνδεικνυται, πῶς πουλαπλασιάζονται καὶ μερίζονται παρ αλληλους κατα το ἐμαυτοῖς ποσόν. . D. τα μεγιστα ωσπερ ,Πῶλος ου τίς εστιν τρητορικη-Lπεν, αλr ὁποία τις οτι καλλίστη των τεχνῶν, ουτ καὶ Γοργίας - τίνα ἐστὶ περὶ ἄν οἱ λογοι αυτης λέγει Ἀλλ' οποῖά ἐστιν, ὁτιτα μέγιστα των ανθρωπίνων πραγμάτων και αριστα. R. D. αμφισβητησιμον δει τον δρον ναμφισρητητον εἶναι καὶ σαφη καὶ διδασκαλικον της του οριστοφουσίας. τα ων

343쪽

-λεισθαι σκόλιον. δὲ Αριστοξενος κά Φυλλις ο μουσικός, οτι ἐν τοῖς γάμοις περ μίαν τράπεζαν πολλας κλίνας τιβέντες, τορα μερος ξης μυρρίνας ἔχοντες ὐδάφνας ηδον γνώαας καὶ ἐρωτικα συντονα η δε περίοδος σκολιὰ ἐγίνετο δια την συνθεσιν τῶν κλινῶν ἐπὶ οἰκημάτων πολυγωνίων Ουσῶν, καὶ τουτεκαὶ τοις ἐπ uras asini misσεις - φιβυστους γινωθαι - δια τον

4MA. πρῶτον φησι τον ἰατρον ουτος γαρ περὶ τα στοι- χει αυτα κακαυτα καταγίνεται, ο δε παιδοτρίβης περὶ την συνθεσιν αυτῶν καὶ την τοιανει των μορίων συν κην καὶ τοκαλλος αυτῶν. R. . . πλουτουνιδού, τὐαδόλως ου προσέθηκεν, ἐπιιδη αυτος χρηματιστης λέγει ος πάντων καταφρονεῖ. R. D. μεγιστον αγαθυν εἶναιJ δια τουτων ο Πλάτων εναργῶς ημῖν πεκάλυψεν, τι περὶ της ποιητικῆς αἰτίας ανθρωπίνων

344쪽

A. πιιβους δημιουργοςὶ ἐνέπεια καὶ το, ἐνεπείας τέλος ου γαρ ι ανάγκης πεί- ωρητωρ. . A. μαυτον πείθωνεπίστησον ὁτι ὁ με σπουδαιος ἐαυτὴν πείθειν βουλόμενος, καὶ τὸ εν αυτ πάθη της λόγου ρμης πείθει πείκειν τω λόγω ο δε σοφιστη τον ξωοχλον κολακεύων πείθειν δοκεῆ, κα-οπῶν - λυτρειψ-βῶς - τοις

πειθομένοις. O.

ηρξατο του δικανικου κρεῖττον δε δηλον ὀτι το συμβουλευτι - - ἐκ ταγαθου γαρ την υπόστασιν εχει), μέσον δε το πανηγυρικον απο ου νου προελθόν, καὶ χειρον το δικανικόν ώς ἄποφυχῆς προῖόν ταγαθὸν συμβουλευτικον συμφερον κρεῖττον' νους πανηγυρικον μέσον ψυχη δικανικον δίκαιον χειρον. O. 455 B. υδ αυτός πωνέαυτον ὁ Σωκράτης ποιεῖτὐ πιασvμφυρόμεν- ῖνα διαλεκτικὴν απιον συνουσιαν προκαλέ

σται. R.

345쪽

λιτικος αλλος, ρητωρ αλλος, πιστημων αλλος, συγχυτως ' δι στροφος πολιτεία δημαγωγὸς λαυτός, τωρ λαυτός, ἐπιστη μων ο αυτός, συγκεχυμένως. O. D. πάλιν ο Γοργίας την εἰdωλικην προορικην βουλετιαπαρεισάγειν. O. E. δια μέσου τειχος λέγει ὁ καὶ ἄχρι νυν ἐών ἐν Ἐλλάδι. τη Μουνυχία γαρ ποίησε καὶ το μεσον τεῖχος το μει βάλλον ἐπὶ τον Πειραιὰ το δε-Φάληρα, D εἰ τοῖν καταβλνὶθῆ,

τὸ αλλο υπηρετοιταχρι πολλλ. Σωκράτης δε νεολως μὲν μιμοκλέους, σύγχρονος ὁ Περικλέους, ως δια τούτων δηλου- ται R. α παιότερος Θεμιστῶιλῆς μέμ-συς ων --ων τῶν

πεντηκοντα. O.

της ῆητορικης--μνησεν ο Γοργίας, ἐντευ--την βούλησιν των χρωμένων, δυνάμει ταυτη ' πῶσα γαρ δύναμις αλλου ἐστὶ δύνασις του χρωμένου. περ και κρειττόν ἐστι πάντως της δυνάμεως. O. E. τι της αυτης γνώμης εστὶν Αριστοτέλης και Γοργίας περὶ της ἐφορικης καὶ γαρ ἐκεῖνος γνῶσιν με την αὐτην του τε σπουδαίου και μοχθηρο - πηπεν εἶναι, προαίρεσιν δὲ

διάφοροι. O. 457 A. εμβραχυ ἐπιρρηματικῶς ακουστέον αντὶ του συν

e. ἐνταυθα --ης τίς τε μ συνουσία παραδίδωσι καὶ τίς η δι ορροφος, καὶ τί το τέλος αμφοτέρων,---σως τρόπος διττός . - αληθειαν προς - πραγμα σωκρα- κός - ὰς νίκην αὐτον προσδιαλεγόμενον ἐρο- πηγός. 0.

346쪽

η κολασις - τω λόγω μαχόμενον πάρος σωφρονίζουσιx. 0 D. σῶό περ την- σαφῶς περὶ την φράσιν. R. 458 B. σως μέντοινδέδοικειῶ Γοργίας καὶ φευγε την μι- λεξιν, αιτιμο ι-τους παρόντρου πανουργως, ου ἀνεξομέ

νους. R.

C. προυργιαίτερον προτιμότερον. l. D. νη του θεους μεν πιιρεφῶν φιετα των Σωκρατι- κῶν λογων ως ἀγαθῶν προηγουμενως, κατὰ δευτερον δε λόγον ηδέων , φιλόσοφος γάρ στιν ' ο δε Καλλικλης φίετα αυτῶν

προπουμεν- ώς ηδέων, κατα δεύτερον ὁ λόγον λ ἀγαθῶν,

φιληδονος γαρ εστιν. . E. ακουε δη εἰ υπετίθεσο, φησί, την τῆ πολιτικχὶ συνέριθον ρητορικην διδάσκειν, τους δε μα-ανοντας κακῶς αυτ iχρωμένους εἰς την εἰδωλικην καταφερεσθαι καὶ δημοκοπικην, ου αν ευθύνας δίδως τω λόγω, αλ οἱ μανθανοντες εἰς κο--πιν-- θυνοι το γαρ ἴσως προσκείμενον ἐνταμα --την την ἔννοιαν ουλεται λανθανόντας εἰσάγειν. .

Ε ΘορικονJ ἐκ μεν ο πρωτος ἐκ του τρόπου τῆς - ηρίσεως Γοργίδεω ἐντρεπιμος ελεγχος. B. Ε ενδέχεται γὰρ ν πληθε διαλεγομεν- ω 'πιθανον φαίνεσθαι, αλὶ ἐν ἀμαθε καὶ πλημμελῶς κινουμενω. . 459 B. OG μὴ ἰατρός γε δη που τόπος ο κατά μετάληψιν μεταλαμβάνει γαρ αντὶ του - ἰατρος το ἀνεπαστημων. .

καὶ τὰ λοιπά, η ἐπίστασθαι η προμαθόντα η ἐπιμαθόντα. . PLATO VI . 20

347쪽

E. νὁέχεται γαμ εν πληθε διαλεγόμενον στορα πιθανον φαίνεσθαι, αλλ' εὐαuαθεῖ καὶ πλημμελῶς κινουμένω. . 460 Α ἔχε δη, αντὶ του μεμνη . . 'Α τοι πρότερον ὁ τρίτος δε ἐντευθεν ἐκ των πραγμάτων

B. ' ου δει θαυμάζειν εανώ - ἐπιστημην ἰατρικλει- δω Io οτε καὶ παρα τον σκοπον της οἰκείας ἐπιστημης ποιει, δηλητηρια διδους καὶ κατ ἐκεῖνο ανωτρος ν. δε κατ επιστη-μην τὰ δίκαια εἰδως ε ανάγκης δί-ιος ει γαρ καὶ οἱ δυο επιστημονες , ἀλλα τω τρόπω διαφερουσιν, ὁ με περὶ σῶμα, ο δεπερ ψυχην ἀσχολουμενος, καὶ εαυτον γινωσκων και ταυτον εχων γινῶσκον και γνωστό δε ἰατρος ἄλλο εχειτο γινῶσκον καὶ ἄλλο το γινωσκόμενον. . D. σαυτως δε υτως η εὐπαραλληλ0υ χρησις των πιρρημάτων 'Aττικῆ, ως ο εγω εἰμί, και ς το ς και αυτος των σπουδαίων και φίλων. . 46 B. πεπληρωται εως τούτων τα περὶ Γοργίου. . B. ρητορικον Ο πολιτικος φιλόσοφος κρειττονως ἐπίσταταιτα εἴδωλα της ἐμαυτω νοερῆς ξεως. . B. τα δίκαια ο με Γοργίας και αγαθα δοξαζεν ο ὁ Πῶλος καλὰ μεν ου ἀγαθὰ δέ, ὁ δε Καλλικλης ουτ καλα ουτε ἀγαθά. δια τουτο Ουν ο Γοργίας συγχωρεῖτον τα δίκαια εἰδότα δίκαιον, ως αγαθῶν οντων και δια τουτο ἐφετῶν. . D. ἀναbεσθαι το θέσθαι το αντικείμενον τω ὁ κειμένω. i.

462 B. σαφης η του Πώλου ἐρωτησις, πότερον τυ ορι- σμον της λτορικῆς ἐπιζητει ντο γένος κατα γαρ των δυο σημαινομένων φέρσαι τὰ τίνα, ρὶς εἶναι ὀθενί ἐπιστημων ἐπανορθοιαυτόν. . B. ψητορικη ἐστιν εμπειρία κολακευτικη περι ... ν πολιτικης μορίου εἴδωλον του δικαστικου ... τό τινα ἐνταυ ... κατηγορηuοτα αλ ... προσδιορισμος. .

B. συγγράμματι ἐκ τούτου δηλον στι υ ο ἐξ αρχῆς του Πωλου λόγος αυτοσχέδιος η' αλλα σύγγραμμα. R.

c. ἐμπειρία μὲν γαρ ποιεῖ μῶν τον βίον πολιτικον κατατέχνην τουτο αἰνίττεταιῶς του Πώλου τοιουτο σύγγραμμα συγγράψαντος. . .

348쪽

σπιέπαζομένης ημνην καὶ χάριν. . D. ο αμαθης σοφιστης πλημμελει καὶ περὶ τα ἐρ-- καὶ περὶ τας,ποκρίσεις ἡά τα επόμενα ταυταις. O. D. -- γροσί, τὰς συστατιγιας διαφορὰς του ορου ἀποδι μαά σοι. 0. E. υδαμῶς γε εκ δυο καταφατικῶν ἐν δε-- mi Me ουδὲν συμπεραίνεται ει μη ὁ ἀντιστρο ης. 0. E. ἡ δρους ξισάζοντας λαβεν ο Πῶλος τοις λόγοις. O. E. ἐπιτηδευσεως ἰστέον οτι διαφέρει ἐπιτηδευμα καὶ ἐπιτηδευσις αυτη μενσαρ ἐνέργειαν δηλοι, ἐκεῖνο δὲ οἷον ουσίαν, ως φησι Πλουταρχος -τως - καὶ ἀκοὴκιὰ ἄκουσις, κάὶ - σ

. . . ηδονης απεργαστικόν. O. O. πασα κολακεία ἐκ τριῶν τινων οφείλει σ-νίστασθοα, ἀ

στικην οργανον φησιν εἶναι της πολιτικης, ἐνταυθα δε μόριον και η .... που με γαρ συμπληραπικός ἐστι του πολιτικου συνυπάρχων τω νομοθέτS. D. 46 B. πολιτικην η πολιτικη διαιρεῖται-ς ὀλο εις μέρqτην νομοθετικην και δικαστικη ' αυται γαρ αλληλων προσδεον--ται, τα δ' ἀντιδιαιρουμενα - καὶ ἐπὶ των λοιπῶν σαυτος διαιρέσεως τρόπος. R. B. δικαιοσύνην ἀλλ' ο δικαστικην προσεῖπεν, λα μη τοδικαστικον μόνον ἀλλα καὶ το διανεμητικόν, μῶλλον δε και αυ-

349쪽

οι μενσα ημῶν ποιεῖτον βίον. 0. τα γαρ παραθειγματα συγχυτως θυναται σωζειν τας αὐαλληλων διακρίσεις δια την χραντο αυτῶν παρξιν, ταεῖδωλα συγκέχυται αναλογουντα , Κυλη. δια τουτ αρα συχκέχυται ἐφορικῆς καὶ σοφιστικης διάκρισις, ψοποιικης δε καὶ κομμωτικης φανερα εισιν αἱ διακρίσεις. . c. τε ὁ ἐγγυς ἐπὶ γαρ των περὶ σῶμα η διαφορα τουτων γνωσθηναι υχερης' φωχη γαρ το κρινον, σωματικον δε το κρινόμενοπι ἐπὶ δε των περὶ φυχην ψυχῶν ουσῶν των συμπεφυρμένων, σοφιστῶν λέγω καὶ ἐητόρων, και φυχῶν των ταυτας κρινουσῶν διαστρόφων συμπεφυρμένη καὶ η διάκριπις, ου τῶν

ἐπιτηδευμάτων δῆλα γάρ αλί--τοι τε οἱ μετιόντες, καὶ η τῶν ονδι- ἐκείνων μετάληγις δια - -τηρο, ηαὶ - κρίνοντες

350쪽

ἔχουσι διὰ την εὐνομίαν. . B. ἔοικεν ο Πῶλος αγνοεῖν την διαφορὰν βουλήσει - ἀ

κατα- κωται; -την πλῶσαν το δὲ βουλεσθαι παντως προς το αγαθον ἄποτεινετια. R. E. - τον ἐλλιστῶς μνυσι προς τε ευμμας καὶ προὐτροος ἔνδειξιν. R. E. τρία ταυτά ἐστι περὶ τα οντα, α ανωθεν αρχόμενα μέχριτων μετέρων φικνοῶνται ψυχῶν, βουλησις, δυναμις, ρος. ταυτα καὶ ἐν τω δημιουργῶ θεωρειται καὶ ἐν τοῖς ξης κασι, καὶ πάντα τελειουνται δια των τριῶν τούτων ἐπιστρέφοντα προς ἀγαθόν Ἀλλ εν με τη προόδω η βουλησις προτέρα , δευτέρα δὲ η δυναμις, τρίτη δε η του Οὐελλαμψις ἐν δε-ἐπιστροφη δια

του νου πρώτως τελειουται τα οντα, και δευτερον δια δυνάμεως,

και τρίτον δια βουλης αναπαλιν γαλεχε τη προοδω η ἐπιστροφῆ διο καὶ ε νταῶθα ψητωρ, ἐπειδὶν Ἀμοιρεῖ μπειρικος δηλονότι και δυναμία συνέχεται, δια τοsτο βουλης μέτοχος εστιν. εἰ γαρ κατα βουλην ποθώμεθα αυτον πράττειν, πολυ

ἄλλο καὶ δυνάμεως με,έξει καὶ δια τοὐτο κιχὶ,- ωοτε κα ὶ ἐπιστημων ἔσται πιτερ ατοπον. 'MI B. ουτος ανηρ ὁ Πῶλος ως παρα πόδας του Σωκρά τους ἐναντία λέγοντος προς λυτόν, καὶ ποιεῖν α δοκε αυτω ον ῆητορα, καὶ μὴ ποιεῖν α βουλεται, σπερ ἐκπεπληγμένος - ληροαφίηλ την - ην ουτος νηρ ωσανεὶ ἔλεγεν ο ἄνθρωπος ουτος