Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

발행: 1858년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

ταυτα φημί, τωτους ποιουντας α δοκεῖ αυτοῖς δίχα νου μη ποιεῖνα βουλονται ει δε σοὶ ουτ μὴ'orαι,-ἀγανάκτει, αλλα τον λόγον ἔλεγχε. . B. κατα σε καὶ γαρ Γοργί - τως κατ αυτον οἱ παρισώσεις ετ τηδεύοντο. R. D. χρηματισμον τον των χρημάτων πόρον. R. E. πάνυ - οντα φενεκά του, ς ταχειροπ ῆ- νεκα,

σω εἶναι, ως κά ἐν τοις -οις λεγει. O. D. τι - αποκρίνει ο μὲν Γοργίας ἐπιεικέστερος ων--ἰλοἰμως ἀπελογειτο καὶ λωει τα ἐρωσώμενα ἰ δὲ Πῶλος σι ρομυθαδέστερος Καλλικλης παντελῶς - θρώστως δε ανέχεται - συλλογισμῶν, αλ ιταμῶς διακείμενος τρι κράτει παDαχωρεῖ καθ αυτον συνάγειν α βούλεται μέσος ουναρα ο Πῶλος αμφοι- του μ ν --ί του δὲ τῆουθαλμ ολειπόμενος. o.

δε-τημονα ἐκ τουτου εἰς ἀντίφασιν, - δοκεῖ, περιάγων 0.469 A. ευφημει σιωπα, μη ἀκαιρολόγει. R. A. ζηλωτουςναζηλωτος γαρ ἐστιν, ὀστις 'χει τι, O μη ευχόμεθα γενέσθαι ἡμῖν, θλιος δνο πάθεσιν ἀνηκέστοις νωχό-

352쪽

B. ἡ γαρναντὶ του ει συναπτικολως παρ ομηρω ' οὐδ αφαμαρτοεπης η καὶ γένει στερος ήεν. . B. οἶδεν ο Σωκράτης καὶ καλην τυραννίδα ' εν τοῖς Νηιοις καὶ δια τουτο νυν ερωτῶ ποῖον, φησί, τυραννεῖν. . D. πο μάλης πάντες οι παλαιοι προφέρονται νικῶς τάττονται δὲ αυτ επὶ του κρυφίως τι πράττειν, και αεὶ μετὰ της προθέσεως, ως Λημ0σθένης εν ω προς Ἀφοβον αλλα μην ουχεις Ουθε δυο αὐτ σασιν, ουδ πο μάλης η πρόκλησις γέγονεν, αλ ἐν τη γορα πληθυντικῶς δε - μάλα λέγουσι αλλα μασχάλας, και ἄνευ της προθέσεως. υσίας εν τῆ προς μετάνειραν επιστολῆ και την με κομην φιλην χεις, ας ὁ μασχάλας δασείας το μέντοι πο κόλπους ταυτον καὶ αυτο κατατο σημαινομενον πάρχον αμφ0τέρως χρησαντο, νικῶς φημὶ και πληθυντικῶς, και ἀεὶ μετα της προθέσεως, οἷον - κόλπου και πο κόλπους. O. D. τεθνηξει ενεργVrικον αντι παθητικου του τεθνηξεται καινοπρεπῶς παρεληφθη. R. ἐνέργεια ἀντι πάθους, Ἀττικῶς. D. D. της κεφαλης - κατεαγῆναι και τουτο Αττικόπι το γαρ κοινον την κεφαλην κατεαγηναι το γαρ ἐπὶ μέρους λέγειν 'Aττικόν, οἷον ἔφαγον του ἄρτου. υτως ουν και κατεάγην της κεφαλῆς. . 470 B. σκεψωμεθα ἐντευθεν ὁ περὶ δικαιοσυνης και αδικίας ἐπεισέρχεται λόγος. R. μέχρι τουτου δέδεικται φήητορικηειδωλον τοὐτης πολιτικης μορίου καὶ Θι η ποιφικη τηλευ- δαιμονίας ἐπιστημη ἐστίν, και οτι η δυναμις τέλος ἔχει, αγα-θow καὶἰτι η βουλησις αεὶ των αγαθῶν εστιπι και - ουδεις κακος η μέγα δυναται χοιεν βουλεται αλλα μονον ἐπιστημων και δυναταιῶσα βουλεται καὶ ζῆ κατα νουν ἐνεργῶν. 0. B. ρον - ορισμον λέγει ἀλλα τίνα τρόπον καὶ διορισμόν. R. c. χαλεπον κα εἰρω νεία, τουτο φησιν, ως δηλοιτο ἐπαγόμενον. R. C. φλυαρία παρῶ Πλάτωνι πανταχου πῶν το περιττόν, εἴτλόγοις ελ εν πράγμασι. R. Ε μέγαν βασιλέα τον των Περσῶν βασιλέα. R.

Ε παιδεία η ἐξ ἀρχης τροφη, δικαιοσυνη η τελεία ρε

353쪽

47 B. τον δεσπότην καὶ θεῖον το μὲν δεσποτηλανελεῖν παράνοιμν το δε θειον ανοσιουργον παρίστησι τον πέλαον,εῖπερ ἐν τάξει πατέρων οι θεῖοι. . . B. νεφιον τον παρ ἡμῖν ἐξάδελφον. R. B. φάνισενJ της ταφης αφείλετο. B.

των τοιοντα. R.

πάντα ανθρωπον ἔχων. R. B. χαλ-ώτερον καὶ τουτο κατ εἰρωνείαν φησὶν η κατ

χρῆται, εἰστων ου χαλε- αδε αδυνατον αμορμολυττει φοβεῖς παρηκται δὲ τ ρῆμα π των προσωπείων των εὐταῖς τραγωδίαις υποκριτῶν, δεκάλουν μορμολυκεῖα, ωριεις δὲ γόργια τοιουτοις δε καὶ αἱ γυναῖκες ταπαιδία - ῶσιν. .

D. ἐμαρτύρου αντὶ του μάρτυρας προσεκάλου. . E. αλλο α τουτο εἶδος ἐλέγχουντ α παράγγελμ- ν

354쪽

γχυ,- τας σπουδας των αντιδίκων γέλωτι ἐκλυειν, τὰ δε γε λοῖα ταῖς σπουδαις ἐκκρουειν. R.

E. βουλευειν λαχων κληρωτοὶ γαμησαν οἱ βουλευταί, φλασπὶς τῶν δέκα ρυλῶν εἷς πή-ς ἔ- ἐπιαυτόν, καθ ο κιὰ ἐλμ' πρυτανεύειν η υλη. R. E. ἐπι- ροιν ἐπι - τινὸς προπι/ε-ύσης φυλῆς ἔνακληροτμενον - αυτης τας - ους λάστων ἀπαριθμεισθαι-ν τε τιμένων δειν γενέσθαι περὶ Ου η σκέψις κῶ των ἀπαγορευόντων, καὶ ἔτι τὰς των - βάλλειν λεγόντων αποφα νειν τε εἰς το κοινον τίνες τούτων αἱ ψηφοι πλεί-ς η ἐλάττους

ξις προς αἰτι- --. 0.474 B. ια - καὶ σὲ κατα τα κοινας καναληθεις ἐπινοίας δηλονότι. R. c. λέγε δη μοιJ τῶν δυο προβλημάτων του πρώτου ἐντευθεν ἡ κατασκευη, οτι χεῖρον του αδικεισθα το αδικεῖν. R.

E. ἐπιτυσματά ἐστι τά δια μόνων τῶν ἐθῶν μελετῶ

μενα. R.

E. α ματά ἐστι τα κατα τα τέχνας καὶ ἐπιστημας διαδιδασκαλιας τοῖς ανθρώποις παραγιγνόuενα. R. 476 A. μετα τοὐτ δε του δευτέρου προβληματος κατασκευη, οτι τῶν ἀδικουντων κρείττων ο δίκην διδους m. R. B. εἴ τίς τι ποιεῖ ἐκ τουτου δηλον τι το νοεῖν καὶ βαδίζειν - ποιεῖν -ὶν αλλ' ἐνεπεῖν μόνον - γα πρός τι πειον γίνονται. R. 477 A. λάζεσθαι ἐστι κυρως το της πονηρίας κολοῶμσθαι, ο ἐστιν ἐλαττουσθαι η ἐμποδίζεσθαι. R. A. α Ουν του μεγίστου ἐντευθεν αποδείκνυτρα ἀου,

355쪽

480 A.χονταJ προσυπακουστέον το προς κακοδραμονίαν. R. Α τάχιστα δώσει δίκην παρα το διγιωστην δηλαδη τονοικεῖον λογισμόν, βασανίζοντα αυτου τας φαντασίας καὶ κολα- ζοντα τας παραλόγους ἐννοίας. υκ εἰσαrειν Ουν εις δικαστη- ριον, αλλα νουθεσίαν καὶ επίπλψ ἐφ ἐαυτον καὶ τους οι-

-ους γειν παρακελευεται. R.

E. εἰ αρα δει φησὶν ὁτι, εἰ δε ἐστί τις ἐχθρος σου, μη ἀδικεῖ ὁμαλλα αλλον τινά, μη θελησνς αυτον δουναι δίκην, αλλα και βοηθησον αυτῶ, εἰ δυνασαμῖνα ἐτι πλεον τιμα-s R. 481B. AH αντὶ του θαυμαστον ἐνταμα. R.

ει μον. R. D. θη τα ἐν εθει κείμενα φησί. R. E. τα ἰαμβεῖα ταμ ἐστιν Αντιόπης του δράματος Εὐριπίδου, της ηθουχησεως προς το Ἀδελφον ' φιονα -- τοι ὁ Αντιόπης υιοί. I S. 485 A. παιδείαν φησὶ την πρὶ τα μαθημοπα ἐν στωιοὶ τροφήν τε και αγωγην. . B. το διαλεγεσθαι παιδάριον πικρόν τι δοκεῖ - παραφυσιν και βίαιον οπι καταγελαστον δε οταν ψελλίζηται νηλ

356쪽

A. πάντα ἔχειςJ προσυπακου-ον, ς συ τε ἀει καὶ ὁ πο-λὐ των ανοητων συρφετός. R. c. φωνα δημος Αἰαντίδος φυλης, ε - οὐτος. R. C. Mλαργος δῆμος 'Aκαμαντίδος φυλῆς, ἐξ - ουτος. R. E. το μεν ποῖον την εἰδικην σημαίνει ἀρχην,--τεστι δίκαιον Ἀδικον, το δε τι επιτηδευειν την ποιφικηνὴ αντὶ του δημαγωγίαν τε καὶ ρητορικην η φιλοσοφίαν το ε καὶ μέχρι του, ο&ν παιδείας χάριν η περαιτέρω μεχρι του κριβους. B. 488 Λ. υχ κων ἰδου, κουσι τ αμαροηματα φησιν. ακουσων γαρ το ψευδος παρα- όμεθα δναυτους σκοπα τηροκαθόλου πρότασιν. R. Ar ἔκανως ἐνταμαὰ με αποδεἰξεμος θετια. R.

357쪽

B. Q νδυνεύεις, τουτέει - , ἀμφιβάλλων σπερεδεμπι, αλβαμ των ἐλέγχων παραμυθούμενος. R. B. -- ἀνηρ ορα την προς τέρους του λόγου -- o

D. προδίδασκεJ περιττευε η πρόθεσις Ἀττικῶς. R. E. ειρωνεία ἐστὶ προσποίησις αδυναμίας - τις δύναται ποιεῖν ε ης καὶ το εἰρωνευω ρῆμα ταυτηὶ δε την αλαγνείανεναντίαν εἶναι ἔστι γαρ α ζονεία προσποίησις δυνάμεως ων τις οὐ δύναται ποιεῖν. R. E. μνυσι κατα του Ζηθου ς τινος των ηρώων οντος,

ως χαριζόμενος Καλλικλεῖ, σπιδη--ώτον -- προ μιηρ

εἰς παραίνεσιν χρησαTO. R.

E. -δεις οστις --γνοίη ἀδαὶ τορουδείς ἐστιν ος οὐκ ἄν μοι μαρτυρησειεν ο τι λέγων Ους σωφρονας - λέγω τούς -ους τουτέστιν ουδείς ἐστιν ανθρώπων ος τους σωφρονας ηλιθίους λέγει στρος ο ὁ Καλλικλης τουναντιον φησίν, λιπανυ πολλοὶ οἱ τους σώφρονας λεγοντες λιθίους. R. E. ἐστε πῶς αν ἐντευθεν ο σαρ της τελικης αιτιας τῶι

358쪽

ν EIS TON TOPTIAN. 317μικῶν λόγος ἔστι δὲ ἄρχη κατὰ Σωκράτην ταγαθά, καταλαλλικλέα αἰσχρα ηδονη. R. 492 C. ἐπικουριαννη την εὐπλούτου καὶ περιουσίας,

τε και λυμπιος ο μελοποιος Σικελον δε η Ιταλικον φησιν, ἐπειδη πλησίον Σικελίας ο τε Κρυτων καὶ το Μεταπόντιον , αἱ πολεις - οἱ Πυθαγόρειοι διετριβον ἀ της Ιταλίας εἰσίν. R S. A. μύητοι ημεῖς οἱ τεθνεῶτες οἱ ἐν σώματι ζῶντες. R.

B. δωρντ ρευστον και αστατον των δονῶν. R. D. ἐκ του γυμνασίου φησὶ του αυτου, τι το με προ αυ-

τλ ἐπιχείρημα ἐν μυθου προῆκται σχηματι, τουτ δε εν παραδείγμωος. ην δε ἐκεῖνο με των Πυθαγορείων οικεῖον, τοὐτοει Σωκράτους, ως σαφέστερον τε και πλφιτικώτερον. R.

D. σκόπει γὰρ ἐντευθεν αἱ πραγματειωδέπτερ- - - πρωτον ἐπιχείρημα ἀπό τινος εἰη - ἄρχεται. R.

359쪽

495 A. - δη μοι τούτο γω ἐγω μὲν ἔτερον εἶναι -

αγαθον του ηδέος διανοοῶμαι ' u D μη ἀσύμφωνος ω εαυ- τλ ταυτα εἶναί φημι τα αυτά. R. A. τους πρώτους λόγους τους αυτου δηλονότι ἐν ἐμέμφετο Γοργια καὶ Πῶλον ως παρα τα δοκου αὐαυτοῖς διαἰσχύνην ἀποκριναμένους , αυτος ὁ ἐπ innuτο το*-ια - μενος πῆσαν ἐρεῖν την ἀληθειαν. R. B. αἰνιχθέντα τ'. γαρ - κιν-ων βίον νόματι κακα πολλα - εσημαίνετο. R.

360쪽

E. αἰσθάνη ουν τ συμβαινον εἰ προηγειται μὲν ἐν- φδιφην λυπη, ἐν δε τω πίνειν επιγίγνεται ηδονη και συνυπάρχει αὐτῆ αμα μεν ου παραγίγνεται τἀναντία, καθως ἐν τω Φαί

ματι. ακκίζη ουν φησὶν ἀντὶ του νοηταίνεις οἷ γυνη, μη εἰδέναι προσποιουμενος. R S. ἀκκίζειν το προσποιεῖσθαι, το θρύπτεσθαι, το μωραίνειν' πέπλασται δὲ η λέξις απο -κους τινος μωροτάτης η τον τε ἱστον διελουσα τους στημονας, ἐπεὶ υ ετέρας ἐκαλεῖτο, ἱστουργουσα προηλθεν καὶ μιτέλεστον ἄλλο ἱμάτιον πεποίη πι, ιέρος του ἱματίου μνους τους στη- μονας αφορίσασα. U. '

ριτμηματα αυτους ἐκδεσεν. R. e. τὰ μεγάλα γε μεμυησαι, πρὶν τα σμικρα δηλονότι μυστηρια διττα ην τα μυστηρια παρ Ἀθηναίοις, και τὰ μὲν μικραεκαλειτο απερ εν ἄστει ετέλουν, τα δε μεγάλα ἀπερ Ἐλευσῖνιηγετο καὶ πρότερον εδει τὰ μικρά μυηθηναι, εἶτα τῶ μεγάλα αλλως δε των μεγάλων μετασχειν Ου ην θεμιτον ἐτελειτο δεταυτα καὶ Ληοῖ καὶ Κόρη, τι ταυτην με Πλουτωνέρπαξειε,

Ληοι δε μιγείη Ζεύς' oh πολλὰ μεν πράττετο αἰσχρά, ἐλέγετο δε προς - μυουμένων ταῶτα ἐκ τυμπάνου ἔφαγον, κνωμάλου ἔπιον, κερνοφόρησα κέρνος δὲ τ λίκνον γουν τοπωρω ἐπιιν , - τον παστον υπέδυον καὶ τα ἐξῆς. R S.

SEARCH

MENU NAVIGATION