장음표시 사용
201쪽
XOHΦΟPOl. εγω γὰρ εἰκως, παντελη σάγην εχων, ηξω ξυν αυδρὶ τὰ δ' ἐφ' ἔρκείους πύλας ΓΙ υλάδη, ξένος τε καὶ δορυξενος δόμων. ἄμφω δε φωνην ησομεν Παρνησίδα, γλωσσης ἀύνην Φωκίδος μιμουμένω. και δη θυρωρῶν ου τις αν φαιδρα φρενὶ δεξαιτ , επει- δαιμονα δόμος κακοῖς. μενουμεν ουτως ἄστ' ἐπεικάζειν τινὰ δομοις παραστει χοντα και τάδ' ἐννέπειν, ' τί δὴ πυλαισι τον ἱκέτην ἀπεώργετε, Αἴγισθος εἴπερ οἶδεν ενδημος παρων 'ει δ ιυ, ἀμει ψω βαλὸν ἔρκύων πυλων
η και μολων επειτά μοι κατὰ στόμα ἀρει, σάφ' ισθι, και κατ' οφθαλμους βαλεῖ. Iv αυrον ειπειν, ποδαπὸς ό ξένος οῦ νεκρον θησω, ποδωκει περιβαλὼν χαλκευματι.
ακρατον αιμα παται τριτρο ποσιν. νυν ουν συ μὲν φυλασσε τὰν οι κω καλως,
όπως αν αρτικολλα συμβαίwη τάδε υμῖν δ επαινω γλωσσαν ευφημον φέρειν, σιγαυ θ δπου δει και λεγειν τα καίρια.
Y α δ ἄλλα Yούτω δεῖρ' ἐπιπτεῖσαι λέγω, ξιφηφόρους αγωνας ὀρθωσαντί μοι. XO. πολλὰ μεν γα τρέφει δεινα δειμάτων ἄχη,
ποντιαί τ' ἀγκάλαι κνωδάλων ἀνταίων Φιτιῶσι πλάθουσι ΓβλαστοῖσιJ και πεδαίχ9μιοι λαμπάδες πεδάοροι, πτανά τε και πὼδοβάμονα κανεμοέντωναιγίδων φράσαι κότον.
αλλ' ὐπέρτολμον ἀνδρος φρόνημα τις λέγοι
202쪽
παντόλμους ερωτας αταισι συννόμους βροτων ἔξυζυγους δ' ὁμαυλιας
θηλυκρατης απέρωτος ἔρους παραγι- cxνωδαλων τε καὶ βροτων. ἴστω δ' οστις ουχ υπόπτερος φροντίσιν δαεις, ταυ ά παιδολυμὰς τάλαινο Θεστιὰς μησατο -3πυρδαη τινα προνοιαν, καταίθουσα παιδος δαφοιυουδαλον ηλικ επεἰ μολων ματρόθεν κελάδησε ξύμμετρόν τε διαὶ βίου μοιρόκραντον ες αμαρ. ἄλλαι δεῖ τιν εν λόγοις στυγεῖν 6i3 φοινίαν Σκύλλαν, ατ εχθρων ὐπιρ φωτ ἀπωλεσεν φίλον Κρπικοῖς 6i s
πόνων, ακαίρως δε δυσφιλες γαμήλευμ' ἀπεύχετον δίμοις 62sγυναικοβούλους τε μητιδας φρενων ἐπ' ἀνδρὶ τευχεσφόρω, .. ἀυδρὶ δάοις επικότω σέβας, νίω δ' ῶθερμαντον εστίαν δόμων
γυναικείαν ατολμον αἰχμάν. 63oκακων δε πρεσβεύεται το Λημνιον λόγω' γοαται δε δ ποθεν κατάπτυστον. Ρασεν δέ τις το δεινον αυ Λημνίοισι πήμασιν.
θεοστυγητω δ' ἄχει 63sβροτων ἀτιμωθὸν οἴχεται γενος. σέβει γὰρ ιυτις το δυσφιλες θεοῖς.
203쪽
διανταίαν οξυπευκὲς οὐτἀδιαι Δίκας. το μη θέμις γὸρ ον λὰξ κέδοι πατούμενον,το παν Διος σέβας παρεκβάντες ου θεμιστως. Δίκας ερείδεται πυθμην
προχαλκεύει δ' Αἶσα φασγανουργός
τεκνον ο επεισφερει Οομοις αιμάτων παλαιτέρων
τίνειν μύσος πόνου κλυτὰ βυσσόφρων Ἐρινύς. P. παῖ παῖ, θύρας ἄκουσον ἔρκείας κτύπον. τίς ενδον. ω παῖ παῖ, μάλ' αυθις, εν δόμοις ἔτρίτον τόδ εκπεραμα δωμάτων καλω,
εἴπερ φιλόξεν εστιν Αἰγίσθου διαί. ΟΙΚΕΤΗΣ.
ε ν ακούω' ποδαπος ό ξενος οῦ πόθεν ;OP. ἄγγελλε τοῖσι κυρίοισι δωμάτων, προς οἴσπερ ηκω και φερω καινοοῦς λόγους. τάχυνε δ', ίς καὶ νυκτὸς ἄρμ' επείγεται σκοτεινον, ωρα δ' εμπόρους μεθιεναι ἄγκυραν εο δόμοισι πανδίκοις ξενων. εξελθέτω τις δωμάτων τελεσφόρος γυνη τόπαρχος, ἄνδρα δ' ευπρεπέστερον αδως γὰρ εν λεχφεῖσιν οἶσ ἐπαργμους λόγους τίθησιν, εἶπε θαρσησας δ' ἀνηρπρος ἄνδρα κασημηνεν ἐμφανες τεκμαρ.
ξένοι, λέγοιτ αν εἴ τι δεῖ' πάρεστι γὰρ ὁποῖάπερ δόμοισι τοῖσδ' επεικότα, και θερμὰ λουτρὰ και πόνων θελκτηρία στρωμνη, δικαίων τ' ὀμμάτων παρουσία.ήἰ δ' ἄλλο πρῆξαι δεῖ τι βουλιωτερον, ἀνδρων τίδ ἐστὶν εργον, οἷς κοινωσομεν. OP. ξένος μέν ειμι Δαυλιεῖς ἐκ Φωκέων' στείχοντα δ' αὐτόφορτον οικεία σάγηεις ' ργος. ωσπερ δεῖρ' απεζύγην πόδας,
204쪽
αγνως προς αγνωτ' εἶπε συμβαλων αν
ἐξιστορησας και σαφηνίσας όδον, Στρόφιος ὁ Φωκεύς' πεύθομαι γὰρ εν λόγω
επειπερ αλλως, ω ζεν , εις Αργος κμις, προς τους τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τελεωτ' υρέστην ειπε, μη δαμως λάθη. εἴτ' οVν κομίζειν δίξα νικησει Φιλων,ειτ ιυν μέτοικον, ἐς το παν αει ξένον, θάπτειν, ἐφετμὰς τάσδε πόρθμευσον πάλιν. νῖν γαρ λέβητος χαλκέου πλευρωματασπιδον κέκευθεν ανδρος ευ κεκλαυμένου τοσαῖτ ακούσας εἶπον. εἰ δὲ τυγχανωτοῖς κυρίοισι και προσηκουσιν λέγωνουκ οἶδα, τον τεκόντα ο εἰκος εἰδέναι.
ΚΛ. Oi 'γω, κατ' ἄκρας ελας ως πορθούμεθα. ω δυσπάλαιστε τωνδε δωμάτων ἀρὰ, ὼς ἀλλ' εατωπας -κπόβων ευ κείμενα, τόξοις πρόσωθεν ευσκόποις χειρουμένη, φίλων αποψιλοῖς με την παναθλίαν.
και νυν ορέστης-ην γαρ εὐβόλως ἔχων, ἔξω κομίζων ολευίου πηλου πο*α- νυν δ' ηπερ εν δόμοισι βακχείας καλης ιατρος ἐλπις ην, παρουσαν ἐγγράφει. OP. εγω μὲν ουν ξένοισιν ωδ' εὐδαίμοσιν κεδνων ἔκατι πραγμάτων ἄν ηθελον γνωστος γενέσθαι και ξενωθῆναι' τι γαρ ξένου ξένοισιν ἐστιν ευμενέστερον ἔπρος δυσσεβείας δ' ην εμοι τοτ ἐν φρεσιν, τοιόνδε πραγμα μη καρανωσαι φίλοις,
καταινε σαντα και κατεξενωμένον.
205쪽
οπισθοπους δε τούσδε και ξυνεμπόρους' κακεῖ κυρούντων δωμοσιν τα πρόσφορα.αινω δε πράσσειν ως υπευθύνω τάδε. ἡμεῖς δε ταῖτα τοῖς κρατοῖσι δωμάτων κοινωσομέν τε κου σπανίζοντες φίλων βουλευσόμεσθα τησδε συμφορῶς πέρι.XO. εὼν, φιλιαι δμω δες οἴκων, ποτε δη στομάτων δείξομεν ἰσχυν -' 'Ορέστης ω ποτνια χθων και πότνἰ ακτηχωματος, ἡ νυν ἐπὶ ναυάρχω σωματι κεῖσαι τω βασιλείω, υλ ἐπάκουσον, νυν ἐπάρηξον
νυν γὰρ ἀκμαζει Πειθω δολίαν ξυγκαταβηναι, Ῥίνιον δ' 'Ερμην
και τον νύαιον τοῖσδ' εψοδευσαι
ξιφοδηλήτοισιν ἀγωσιν. εοικεν άνυ ό ξένος τεύχειν κακόν τροφου δ' 'ορέστου τε ν όρω κεκλαυμένην. ποῖ δη πατεῖς, Κίλισσα, δωμάτων πύλας ς λύουη δ' ἄμισθός εστί σοι ξυνέμπορος. ΤPOΦΟΣ. Αἴγισθον ἡ κρατουσα τοῖς ξένοις καλεῖν
ἄπως τάχιστ ἄνωγεν, ως σαφέστερονα ρ απ ανδρος την νεάγγελτον φάτιν ελθων πυλται τηνδε. προς μεν οἰκέτας θέτο σκυθρωπων εντος ομμάτων γέλων κευθουσ επ εργοις διαπεπραγμένοις καλως
κεινη, δομοις δε τοῖσδε παγκάκως ἔχει φήμης υφ' ης ηγγειλαν οι ξένοι τορως. η δη κλύων εκεῖνος ευφρανεῖ νόον,
ε υτ αν πυθηται μυθον. ω τάλαιν' ἐγω
ας μοι τα μεν παλαια συγκεκραμενα
206쪽
τυχόντ ἐμην ἡλγυνεν ἐν στέρνοις φρένα ἀλλ' ο υτι πω τοιόνδε πημ ἀνεσχόμην. τα μεν γάρ ἄλλα τλημονως ηντλουν καxά' φίλου δ' Ορέστην, της εμης ψυχης τριβην,
ον ἐξέθρεψα μητρόθεν δεδεγμένη,
και νυκτιπλάγκτων ὀρθίων κελευμάτων και πολλα και μοχθήρ' ἀνωφέλητ' ἰμοὶ τλάση' το μη φρονουν γὸρ ω σπερει βοτον τρέφειν ανάγκη, πως γὰρ ου ς τρόπω φρενός. ου γάρ τι φωνεῖ παῖς ετ ων ἐν σπαργάνοις, η λιμος η οιψ ει τις η λιψουρια ἔχει, νέα δὲ νηδυς αυτάρκης τέκνων.
τουτων πρόμαντις οὐ σα, πολλὰ δ', οἴομαι ψευσθεῖσα παιδὸς σπαργαvων φαιδρυντρια, κναφεῖς τροφευς τε ταυτοv εἰχέτην τέλος.
ἰγω διπλας δὲ τάσδε χειρωναξίας ἔχουσ Uρέστην ἐξεδεξάμην πατρί.
τεληκότος δε νυν τάλαινα πεύθομαι. στείχω δ ἐπ' ἄνδρα τῶνδε λυμαντηριον οἴκω9, θέλων δὲ τονδε πευσε ται λόγον. XΟ πως ουν κελευει νιν μολεῖν ἰσταλμένον :TP. ὁπως ς λέγ' αυθις, ως μάθω σαφέστερον. D. εἰ ξυν λοχίταις, εἴτε και μονοστιβη. I P. ἄγειν κελευει δορυφόρους ὀπάονας.XO. μη νυν συ ταῖτ' ἄγγελλε δεσπότου στύγει' ἀλλ' αυτον ελθεῖν, ως ἀδειμάντως κλύη,
ἄνωχθ' ἴσον τάχιστα γαλύση φρενί. ἐν ἀγγελω γψ κρυπτὸς ὀρθου ται λόγος. TI'. ἀλλ' η φρονεις ώυ τοῖσι νυν ηγγελμένοις
ΚΟ. ἀλλ' ει τροπαίαν Ζευς κακων θησει ποτέ.TP. και πως; 'Ορέστης ἐλπὶς οἴχεται δόμων. XΟ. ουπω ' κακός γε μάντις ἄν γνοίη τάδε.TP. τί φης ; εχεις τι των λελεγμένων δίχα ;XO. ἄγγελέ ἰουσα, πρῆσσε τἀπεσταλμένα μέλει θεοῖσιν ωνπερ ἄν με λη πέρι.
207쪽
I P. ἀλλ' εἶμι καὶ σοῖς ταλα πείσομαι λογοις. γένοιτο δ' ως αριστα συν θεων δοσει. XΟ. νυν παραιτουμενη μοι, πάτερ Ζεῖ θεων ολυμπιων δος τύχας, τυχεῖν δε μοι κυρίως τα σωφροσιν ευ μαιομενοις ιδεῖν. δια δίκας παν επος ελακον. J Zευ, συ νιν φυλάσσοις.
προ δε δὴ 'χθρων τον εσωθεν μελάθρων, Ζεῖ, θες, επεί νιν μεγαν ἄρας, δίδυμα και τριπλαπαλίμποινα θέλων ἀμείψει. ἴσθι δ' ἀνδρος φίλου πωλον ευνιν ζυγέντ' ἐν αρματι πημάτων, ἐν δρόμου προστιθεις μέτρον. τις αν σωζόμενον ρυθμον τοῖτ' ιδεῖν δαπεδον,
πλουτογαθη μυχον νομίζετε, κλῖτε, σύμφρονες θεοί. ἄγετε, των πάλαι πεπραγμένων λύσασθ' αἶμα προσφάτοις δίκαις. γέρων φόνος μηκέτ' ἐν δόμοις τέκοι. το δε καλως κτίμενον ω μέγα ναιων στόμιον, ευ δος ἀνιδεῖν δόμον ἀνδρος, καί νιν ελευθερίως λαμπρως ιδεῖν φιλίοις μασιν ἐκ δυοφερῆς καλύπτρας. ξυλλάβοι δ' ειδὼ ως παῖς ό Mαίας, επει φορωτατος πρῆξιν ουρίαν θέλων.
208쪽
κρυπτ'' ασκοπον δ' ἔπος λέγων νύκτα πρό τ' ομμάτων σκότον φέρει, καθ' ἡμέραν δ' οὐδεν ἐμφανέστερος.
και τότ' ηδη πλουτον δωμάτων λυτηριον, θηλυν ουριοστάταν
ψοῖ κρεκτὸν γοητων νόμον μεθήσομεν πόλει' τα δ' ε
συ δε θαρσων, Παν ηκη μέρος εργων, ἔπαυσας πατρος ἔργου, θροουσα προς σὲ, τέκνον, πατρος αὐδὰν, και περαίνων ἐπίμομφον ἄται Περσέως τ' ἰω φρεσὶν καρδίαν σχεθων,
τοῖς τ' ἄνωθεν προπράσσων χάριτος οργὰς λυπρὰς, ἔνδοθεν φοινίαν ἄταν τιθεὶς, τοι αἴτιον δ' ἐξαπολλυς μόρου.
ῆκ ω μὲν ουκ ἄκλητος, ἀλλ' ὐπάγγελος νέαν φάτιν δε πεύθομαι λέγειν τινὰς ξένους μολόντας οὐδαμως ἐφίμερον, μορον γ' Dρέστου. και τοῖ' φέρειν δόμοις γένοιτ ἄν ἄχθος αἱματοσταγὲς φόνωτω πρόσθεν ἐλκαίνοντι και δεδηγμένω. πως ταυτ' αληθη και βλέποντα δοξάσω ;η προς γυναικων δειματουμενοι λόγοι πεδάρσιοι θρωσκουσι, θνησκοντες μάτη
209쪽
ώς αὐτον αυτων ανδρα πεύθεσθαι πάρα.
AI. ιδεῖν ἐλέγξαι τ' αυ θέλω τον ἄγγελον,ειτ' αυτος ῆν θνησκοντος ἐγγύθεν παρωνειτ' ἐξ ἀμαυρας κληδόνος λέγει μαθων. οἴτοι φρέν αν κλέψειεν ωμματωμένην. XΟ. Zεῖ Ζεῖ, τί λέγω, πόθεν ἄρξωμαι, ταδ' ἐπευχομένη κἀπιθεάζουσ
πως ἴσον ειποῖσ' ἀνύσωμαι; νυν γὰρ μέλλουσι μιανθεῖσαι
δαιμν ἀρχαίῖς τε πολισσονόμοις
ἔξει πατέρων μέγαν ἴλβον. τοιάνδε πάλην μόνος ων Θεορος δισσοῖς μέλλει θεῖος Ῥρέστης
πως ἔχει ἔ πως κέκρανται δόμοις ἔἀποσταθωμεν πράγματος τελουμένου, ἄπως δοκωμεν τωνδ' ἀναίτιαι κακων εἶναι μάχης γάρ δη κεκυρωται τέλος. ΟΙ. οἴμοι πανοίμοι δεσπότου τελουμένου, οἴμοι μάλ' αυθις ἐν τρίτοις προσφθέγμασιν. Αἴγισθος ουκέτ εστιν. ἀλλ' ἀνοίξατε
οπως ταχιστα, και γυναικειους πυλας,
μοχλοῖς χαλατε ' και μάλ' ἡβωντος δε δεῖ, οὐχ ωστ' ἀρῆξαι διαπεπραγμένω' τί γάρ ἔ
210쪽
αυχην πεσεῖσθαι προς δίκην πεπληγμένος. ΚΛ. τί δ' εστὶ χ ημα; τίνα βοην ἶστης δόμοις ἔοI. τον ζωντα καίνειν τους τεθνηκότας λέγω. ΚΛ. ι; γώ. ξυνηκα τούπος εξ αινιγμάτων. δολοις ολουμεθ ωσπερ οἶν ἐκτείναμεν. δοιη τις ἀνδροκμητα πέλεκυν ως τάχος εἰδωμεν εἰ νικωμεν, η νικώμεθα. ενταῖθα γὰρ δη τοῖδ' ἀφικόμην κακου. GP. σε και ματεύω' τῶδε δ' αρκουντως ἔχει. ΚΛ. οι 'γώ. τέθνηκας, φίλτατ Αιγίσθου βία. P. φιλεῖς τον ἄνδρα ἔ τοιγὰρ ἐν ταὐτω τάφ ω κείσει. θανόντα δ' ουτι μη προδως ποτέ.ΚΛ. επισχες, ω παῖ, τόνδε δ' αἴδεσαι, τέκνον, μαστον, προς ώ συ πολλα δη βριζων ἄμαουλοισιν εξημελξας εὐτραφες γάλα.OP. Πυλάδη, τί δράσω ς μητέρ' αἰδεσθω κτανεῖν ἔ
που ο η τα λοιπὰ Λοξίου μαντεύματατα πυθοχρηστα, πιστὰ δ' εὐορκώματα νἄπαντας εχθροῖς των θεων που πλέον.
OP. κρίνω σε νικῶν, και παραινεις μοι καλως.
που, προς αυτον τόνδε σε σφάξαι θέλω.καὶ ζωντα γάρ νιν κρείσσον ἡγησω πατρός τούτω θανοῖσα ξυγκάθευδ'' ἐπεὶ φιλεῖς τον ἄνδρα τουτον, ον δ' ἰυην φιλεῖν στυγεῖς. ΚΛ. εγώ σ' ἔθρεψα, ξῖν δε γηράναι θέλω. P. πατροκτονοῖσα γὰρ ξυνοικησεις ἐμοί; ΚΛ. ἡ οῖρα τούτων, ω τέκνον, παραιτία. OP. και τόνδε τοίνυν Μοψ' ἐπόρσυνεν μόρον. ΚΛ. ουδεν σεβίζει γενεθλίους ἀράς, τέκνον; ΟP. τεκουσα γάρ μ ἔρριψας ἐς τὸ δυστυχες. ΚΛ. οἴτοι σ' ἀπέρριψ' ες δίμους δορυξένους. OP. διχως ἐπράθην ων ελευθέρου πατρός. ΚΛ. ποῖ δηθ' ο τῖμος οντιν ἀντεδεξάμην P. αισχύνομαί σοι τοὐτ' ονειδίσαι σαφως. λ8589O