Harpocrationis Lexicon cum annotationibus interpretum lectionibusque Libri Ms. Vratislaviensis. Vol 1. 2.

발행: 1824년

분량: 428페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

ANNOTATIONES. 219

ο δημότης Φαληρευς. Sic Πειραιευς apirii eunde in Ste-pli an uni δῆμος Ἱπποθοωντίδος φυλῆς, o δημότης Πειραιευς. Sic non ilutato, quin etiarii 'Aχαρνεὐe dixerant pro ipso demo, virile testatur Stepliarius Herodianum ilixisse 'Aχαρνευς pro 'Aχάρναr et sic fecit fortasse Lucianus Tanaon. P. M. ηρίστευσε δε υπερ τῆς πόλεως πέρυσι προς Ἀχαρνίας. Sic Tρινεμεῖς, 'Aπολλωνιεῖς et Φλυεῖς dicuntur δῆμοι, unde δημότης 2 ρονεμ ευς, 'Aπολλωνιεῖς et Φλυευς. Cente en ini H δημόται si dicendi erunt non ero pim ali, fieta ne lirit, ut non conveniant, et haraci clutae etiam ipse disqς oli in sina: lara n II meio est erebatur. Sic clicitur Stepliano 'Eλαιευς δῆμος τῆς ' Ιαποθοωντίδος φυλῆς. Nec clubitari lana, quin si in iliter ab aliis vocatus fuerat δημότης, quod alis declaratur ex Stephani verins in Mελαινεῖς. ubi is conficienter ait ὁ δημότης ομοίως Πελαινεύς. Sed et ipse Meuratust in indicem populo mini Atti

equi dena nescio, Ut alia sint, PIae illic sequuntur apii ISic plia iiii an ex Diocloro, Cui 'Eλαιούς dicitur, cuius tamen scriptiarani sibi ma is placere testatur Meursius. Quod liic holitis vir a deo sine causa Proiecit, ut ille adleursius in Hesyclito non dubitet scribere, ἐστι γαρ ὁ Κριωευς δῆμος φυλῆς τῆς 'Αντιοχίὁος, cliau in prorsus ibi

revia iratii r δημότης. Si initis est etia in plaiae Otλλεὼς satis notus. Adde Harpocrationem.DOStriina in 'I καριεύς et Kητησιευς, ubi noster assidue intermiscet vocabulum Harpocrationi ignoratum. Nana cur novissi naus edat Aλαεῖς, videat cum Me ursio. In v. Aiίπεδον legitur, αυθις δὲ πεδίον ἐγένετο. quod Latine vertit iter unuIste camPlis esse coepit. Non potes trai terilan Cani pus sieri, nisi quoci ia in ante Sein et campus fuit. Id vero non dicit Harpocratiori secunda vico mutari in campum debere, sed Postea vero camPus jactιιs eSt. In v. inoroι ἐρανισταὶ, Primo notan illina est, qua significatione communi recens interpres putet has voces accipietidas esse. Latine enim estert, pia Pensionem nonaiam sol rami. Vellent scire . quas Sic locutus sit. Nullus Graecus unias clicit aut clixit, nullus Harpocration aliquem ita usurpasse scripsit. Sed tantum has voces citat ex Dinarcho, non addita sentent Iae explicatione alia nisi quae se Diivir, sed dubitanter proposita.

Sed quia dixit couununiter Graece αλονον ease, qui non

302쪽

220 IACOBI GRO NOVI I

sol vit pensioneni 2 Talem Graeci g συμβολον in hoc casu

vocant, ut scitant omnes. H. Stepla antas scribit sine auctore. Et Privari belle accipit expositionem HarpDcrationis. οἱ μηπω ἐζειληχότες το ἐπιβάλλον εαυτοῖς. Latine vertit, qui ratam inain Patreur nonduvi consecωli ar nt.. Inao nuirituam apirii Graecos τὐ ἐπιβάλλον εαυτοῖς ustirpatur ratione commodi, et ut Notent partem, si uaria Consequi aliqui debent, Sed tantuni BOlvere, et sena Per onus

notant et expendere. Ideo longe alimi quid intelligiti

et certis temporibus singuli in medimn iuberciatur conserae, eos ad Pros vices confercirili noli luna laactenus Veneriant. Pium atra Pliores sortiti iam id fecissent, hos significat dici tiλόγους ab Dinarcho, quae rara estellas vocis significatio, et qua in volgo non habet ant, uti male putat laic tioni O. Sed et vox quae sequitur,

ἐκφερομένων plane nihili est. Quis dixit 6νόματα εις ἔρα-

24υον ἐκφέρ1σθαι Τ Certe MS. Percortina Ode luφερομένων. Et quoniam in eo nunc εumus, ut περι τού ἐράνου loquamur. DON possum quin exsiliam ad inspicientium, clua. leni se hic ipse interpres gesserat in V. ἐρανίζοντες. Ne inpe dicit illic Harpocration Demost lacri cin clixis Soἐρανίσας Δντὶ τos Dανον αἰτήσας. IIaec is intellexit ci Latine vertit, via si Detra Ost lienes id dixisset pro cum cOMiationena coegero. Quod Mian salsum et longi ii Minna est turri a mente Demosthenis, tum ab expositione Harpocrationis i Quid, an titilis est cogere 2 Quum igitii r in Iuvenali legimus Sat. 6. Meretrix Air ista Excepit blande intrantes citque aera. POPOscit, iclena esse dicemus, quod accepit. At quanto illitii foemus 2

Nemo potest dicere cum collationem coegera alio sensu, quan1 quirin nurn mos in eranum Conseret solitos accepero: a II hoc est aἰτήσας Τ inao αιτήσας est. Petito et Togato ut Conserant. dent velut pauperi stipemr quod Ionge antecedit alterintra et ab eo disseri. An ci u u in dicebant Graeci, ' ρκαδίαν μ' αιτεῖς, intelligebant Cogere et post petitionem semper acquirere 2 imo sequitur oύτοι δώσω. Longe aliud hic sedet. Proprie ἐρανίσας Graece notaret euna, qui suit in erano, qui fuit ἐρανι-οτης. quem εtatim exponit, atriue ideo ἔρανον εἰσενέγκας. ut ait Valesius hene. Sed Harpocration non Solitus Proprias notiones ex auctoribus colligere, ut quae satis Cognitae sunt, refert. qiIam tra II 8 late et varie iit Sumant. Ex his Demostlienes ἐρανίσας dixit raro et Fingula ra

303쪽

modo, pro flagitato ei ario, postulata ab amicis et crani Conso itibus ope. Ipsum locutra inspico vel apirii Vlalesium vel ipsu in Dena Dulienem, et viilebis Sane. In v. 'Aλόπη edittit Maussa iis ociλληρέων , tat habent quoque priores editi. Itane hoc pulchrum est, ut lia cc ii ova cilitio non Irando in Graecis sequiita sit, 25 se id etiani Latine praeserre debuerat Phallereoratur.

initiat ilicana. ω φαλλέ Τ Nonne in litera m , nonne in. 9ιὰ μέσου τεῖioe exstabat melius 8 In coclice Goesia nota in prius L inductum fuit, et in Als. plane legitur φαληθέων. μιπποι vertuntur, qui ex epiis p nabant. At

hi striat omines equites. tanto laeduis quoci ipse Harpo Cration dicat οἱ Ουν irinoiς στρατευόμενοι. Seci et deinde in versione nexas arenas vi leas, quum Graeca OP time cola aerea iit. Post Horia eri versiam scribit, silui et zμια- ποι 'eclites. Id vero iam dixerat IIarpocration in praece lenti laus, illium rixat tales esse. Οἰουν ῖπποις στρατευόμενοι. Nunc repetit filiam prius parva interjectione ab-riaptum, et Probat expositionein sua ni dicens, Seu δμιπποι ευριt Pedites, ut claret o Tma cyclidis et Xenophontis historias rorum Graecaria ira, Et fortasse sic enirn erant vertensia, Ut manifesta sit connexio) est genus quoddam a I tecursorum. Iani vero quod sequitur ex Plii loci, oro . quid iacit ad stabilie tritos ὐίππους et e Oriana expositio item ab Harpocratione tractitana, si I)hilocliora s

licat tantum κοὶ πρoὁρόμους sic enina cistinguunt illi Hero es. Nihil ego inde probatum videre queo. Et alteri alteros nihil tangunt: non magis. Pram si ego alivaldprobaro volina de die, et ad ici Cite In alter u In querulam, qui ilicat et noctem. Sed Harpocrationis sententia est, quiana 8us Picat iis esset et Pro tronais accensera, vel gerius quo illlam ex iis esse , Philochoi s igitur' in sexta decinia historia Docat cliana prodromos. II avit dubio aliqui l tale secit illic Philochorus. Nec semel sane Conintigit, tu vel verba citata ex aliis haberentur pro HarpO- Cration eis. Vel marsus verba Harpocrationis pio alterius auctoris Citatione acciperentur. Praecipue id elucet ex 25 aclventu Latinae huius interpretationis. In V. 'Ἀμφισσα nobile eius confusionis exemplum est . ubi citari videas Aristotelem, et haec verba velut ex ipso a toptata, allis literis exprimi: Ani aemon condito cioitatis fili. Post liaec qiIasi Harsi in1 ε eqllatur Harpocration, videas expesmi alio charactere, pinna

304쪽

Ἀμφισσαν dixere . plod montibus hircumdetram Unde fit, ut quae ex Aristotele huc inprimis pertinentia allegavit Harpocration, pro non Aristoteleis habeat hie

honus interpres. In Goesian O codice apparetrat clare aberii sita Inanu PO St φησι erasum esse signum distinctionis, idque repositiina ante eam vocem. In v. ' φιδέαι verba sunt haec Lysiae, Oυ δυνάμωνος δ' ἐκβαλεῖν διὰ το ἀμφιδέαις δεδέσθαι τὰς θυρας. Ut

scias, quam nihil humile cogitet, ecce elatam Larinam versionem: c uiam non POSset erux ere, pιod portas essent catenis obfi'matae. Gedo portas Caspias cogitavit; an ipsius urbis Athenariam 8 Sed videlicet ἐκβα-

' λεῖν Graece respondet Latino erain Pere, ut sic auctoritate suae Latinae versionis momentum addat ineptiis eoririn, qui in Marco Petriana ἐπιβαλόνtre Potueriint accipere iniicientem se aut ii maentem et quasi inuri pentem in exitum et januam vel exterius atri iana. Hatuldubie apud sesiam agitur de causa pravata, ubi Vel ma- Titus uxorem Vel alius alium Voluit domo expellere; quod facere non potuit, quia teri iras in ea dona domo id su tiiririn praeviilens, lares catenis obseraverat. Et fortassis ne domus ciuic cur intelligenda est et 8 d modo

taberata. Itespondit enim plane Iuvenalis III, Sol Postqttirna omnis Migus Fixa catenatae siti/it compago tabemra es. Ubi sic notat Scholiastes eclitust tita catenan g 'andes ferreas Per singidos axes inducunt. Ipse collegi Scholia MSS. in quibus erat: Talallae tabernamιnt Olim catenis iungebantur, ideopte dixit catenatae tabernae. In V. 'Aμφιδρομια legitur παρὰ την ἱστίαν ἔφερον τρέχοντες; et sic cinoque apud Hesychium legitur in eadem voce, nisi quod περὶ, ut et recepisse Valesius vi detur. 27 Sed non sustinui ei assent ira. qtirum in verbo τρέχειν Η, intelligi possit. Quo enim currebant, aut pote 'ant CN Tere, nisi circa eam' Itaque et in Elymologico apii ICastellarinni legit tir παρὰ τὴν εστIaν περιφέροντες. Sed tamen idem Hesychius in v. Βρομιάφιον invertit verba βρέφος βαστάζοντες τρέχουσι, et in hoc loco IIarpocrationis ΜS. praesert ἔτρεχον φέροντες, quod videtur esse genuinum prae auero. Nam sic etiam in v. 'Aποκηρυττοντες εcribit ἐκφέρων ἐπώiησεν. Ne dicam , quod soleant Graeci elegantiores illud Participi u φεροντες eX abundanti inserere.

In v. ' φικτυον ερ editur συνέδριόν τί ἐστιν Ελληνικόν.

305쪽

An igitur in v. 'Aλκμαιωνίδαι dicit γένος τι ἐσtiν2 aut similiter in Mνεῖδαι Τ Non profecto. Et tamen hoc

syne trium illis multo suit nobilius ac potentius. Ne igitur toleremias istas vanas Vocillas τι ἐστιν, quas Plane abigit quoque M S. In eadem Voce Parum est, quod Graecariam historiarum interpres Boιωτοὶ Latine verterat Boeotia; prae cedentia de Amphic one Dam projecte vertiti qιii et inse populos e*ra regnaret ad con Mentiιs con MocaMit. duas, oro, rex illud non secit 2 sed non id vult Harpo Cratio a. quod Uirilem notius est . quam ut ipse hic ex Pri Inarra, quum Omnes scriptores dicant. Similis eruditionis titilici uni sedet in sequenti v. 'Aμφιπολις. ubi in Latina versione potest suis ostexre Antiphontem de tria buto Lenaeormna; nec satis: etiam in erit lito et elaborato Isto elenclio Veterrum 8craptoririn Pro8tituere eu m potuit. In v. 'Aμφισβmtis difficilior occurrit locus, In Ver-b Is οι μὲν φασκοντες ἐπίδικον εἶναι τὸν κλῆρον, ως ἔντος παι ὁOς τω τετελευτηκότι. cluae Latine Vertuntur, curn illi hereditatem contι -ersam esse asse 'erent, quia fluus extaret ni Oretuo. Exposita: oncm vocis ἐπίδικος videtur raex inferiore loco accepisse, ubi ea exponitur' οἱ ἀμφισβη- - τουμ νη ἐπίκληρος, οτφ χοὴ αυτην γαμηθῆναι, Τ1t si C επίδικον sit. de quo in ius ira debet. Nihil ontinus ego non capio id actunen. An quia exstat mortuo filius, hereditas controversa i leo est 2 et quando imitur certa et fi ranu in iustumiue successorem habeti Inrino intelligerem, alia 3uidem dicentes legitimam esse hereditatem, et constanti iure pertinere aci eum qui filias mortuo

relictus est.

In V. ' Aμωσγέπως pro Vulgato ένί γέ τινι τρόπω MS. habet emuli te ἐνι γε τω τρόπω , laod omnino Uάirpo crationis. In V. 'Aναβάλλtι egregie ostendit, et quantam Possideat Latini seranonis ab uir tantia In et quaino valeat iudi-eio. Scribit illi Latine vertens, renromittιr. Prolatiati nil tra implicat. et ceu detrectat facere. Qitu in leniter et liqui de elaboratum hoc postreinum Z Niliit sane curiosius. Et quale est illud Graecum, ilii Od ei tam molliversioni causam dedit 7 Neriape non aliud quam oιονεὶ ἀναβάλλελι. Fieri nequit, quin sit magnus in hoc in et ni o lepor. Sed ut ad reni: quid, socies, novi in eo est,ai αναβάλλει notet illa omnia tria 2 An non communiter

306쪽

224 IACOBI GRO NOVI I

et vulgarater ita passim aecipitiar 2 D innia Lexi ea id tibi dicent: et sane tant illud prolatationibus serplicare

quam ciet rectosacere sublegu rapiens ex Brula eo. Immo longe alia mens est Harpocrationis, et maioris Ino menti

aliquid hic docemur. Nempe ἀναβάλλειν, quod videtur

esse activum. et est, interdum ustrepara velut neutrum

passiva significatione, ut sit in morias liae rere, in clitatio. nos incidere, et velut clifferrei. Hoc ignora ria, thocsIn-29gulare est apii l Demost lienem in Philippicis. I oc solet

observare Harpocration , ubi verbuni natura sua et usu vulgato activirara degenerat in neutruri ac plane tandem passi viriti. Sic contia Passivum notat recli isso. in activam significationem. 'Anodιὁόμενοι, 'Aντιέῶν ἐν τω περὶ του Σαμsθρακῶν φόρου, αντὶ του ἀποδιδόντες. In V. 'Ai αγινωσκόμευος lege Observatio irem Mau

instituere. Quid alitui ab Cliristianis exigitur, et quo-iim o illis inculcatur Si id non licet, quo illi incassum labores' O innino negari nequit licere id Christianis,

imo etiam incumbere; sed et ineptam penitus esse lianc versionern . Agittar enim de gentibus, qui Mis etsi idipsurii quoque licuerit, tarmen alia in his veri,sis est consideratio. Sensus erat, dies Priores. quos Nais iam

vixit, revocare et reserae et rursus agere nullius ea potestas est, ut quidem tesserae Semel n Otae et traductae

reduci et revocari possutit. Reddere Suai quis Pueritiam vel adolescentia in quana peregit. et quidem mal peregit, nequit, letiana Si iam alio moclo agere vellet. Sed unde noster homo hausit suum oυκ ἔξεστιν, quum Aldiis Maussa cus et aeque M S. tantum habeant ouκ ἐστιν, quod revocavi, ut et in V. Λιαμαρτυρία, ην προβάλλεσθαι. Caeterum liis in MS. subiungitur, alia tarnen maIHI: ἀνα

In v. 'Aναξαγόρας, etsi Iana tot annos motiuerant viri docti iusto 'eneralius sacere eos qui μύδρον διάπυ-30oni, Latine vortarit glo&im i Turiun vel ciuiente n. tamen sic quoque iit recantat noster, quod miror. Nam certe de globo nillil est in voce Graeca, nec sol Ostendit glo- goo by Cooste

307쪽

hum, sed octem, etsi interitum aliter loquantur. Veni debebat. massam rn foraria ortus ignei. In V. 'Aνασυντάξας Maam Harpocration exponit ciνωθεν συνταξας, Latina Versio interpretatur. qui census

et σύνταςις talo quid occurati, ulai συντάττειν notat imperare et tria ponere tributum; a C dein quia vox ἄνωθεν supra videtur poni pro marsus, iteriam. At ego non vi. deo eam interim relationem Harpocrationi placituram. aiat Hyperidae usurpatam; sed intelligo narratione nancti ab alto et principio deductam, Maalis Hyperidae

In v. Aνδραποδιστης MS. Pro μόνον θανατω ditiιουν, habet, μόνω. Sed ne Paeo supprimere, quod elegantissim uni al3 emadita manu adscriptum habet CO lex Goesianus, εἰ τους ἀνδραποδιστας, τῶν οἰκετῶν ημῶς ἀποστερου να

gi Ore et alictoritate.

In v. 'Aνελουσα occurriant vecta ἐν δὲ τοῖς 'πιτικοῖς, olbi Latine verti videriaus aρtιd Atticismormm collector es. Ea leni loci irinio exhibetUr saepius in hoc libello, ut in καολεμῶσαι , in aliis locis Pro eo legitur ἐν τοῖς 'Aττικιανοῖς ut in 'Αργας, Λαυκραρικα, alibi denique L τοῖς 'AOτικισμοῖς, ut in θυστιον. Quo postremo loco itu uetus Maiissaciis ad V. 'Αργῶς et Nαυκραρικὰ, in hac quum M S S. et oditi legunt - τοῖς 'Aττικοῖς, scias oportet non cessavisse lasciva In FGH inanilna. quin ederet ἐν τοῖν tibi legitur 'Atrικιανοῖς, censuit cis atticisnus intelligen- cluni, in quo parilit illi hic interpres. Nec satis: sed

eodem motio facii e tabique vertit . etiam ubi occurrit ἐν eoiς 'Aττικοῖς; negotium inrito ineptius, quod ipsa Maussa cus loco citato statuit inter eos esse differentiam. Sed licet Iaaec concedamus, licet etiarn praestantisεimus 3Iille Valesius i concedat, et αττικιστώς victos eos filisεenotet; certe nec Maussacris nec fluisquam Atticis in una mihi ostendit vel ostenc et sive iri Voce μυκραρικὰ seu μυκρατικὰ , Sive in voce αρπαξ: inro nec in iras verbis, ut plano haec interpretatio non Satisfaciat. Et certe viis dentur linec potius explicaticia ex claro Pollucis loco li. hri vii. cap. 2. quem Citat Maus sacus ad V. ἀρατευσαι.

Verba sunt: Tης δὲ εἰσωνίας χυσίας ἐποίησεν ἐν τω περὶ ἀσπονδοποιού. ἐν δε τοῖς 'Λττικοῖς ψηφίσμασι, οῦ τοῖς ξένοιεμί τι μέγα ἐγράφετο , Dτιν ευρεῖν εἶναι αυτῶ καὲ οἰκείανωνησιν. Sed male lianc concludit Maussa cus Lysiam

308쪽

226 IACOBI GRO NOVI I

hic clica scripsis8e φηφίσματα : quum prius comma modo ad 1busiam pertineat, reliqua nihil. Talis codex Attiκῶν ψηφισμάτων exstitisse videtur, unde viri docti milia v1dentur observasse ad Atticae linguae proprietatem, an qu hus etiam saepe mentio fieri clebuit regio uuam et urbium. et maxime somnularii ni ab illis adhibitarat . Ut Crate-xus collegit ψ ματα, ita oriam Pericles Plutarcho teste. In V. 'Aνετον, qutun legatur ciντὶ τοὐ τον ιερον καιόνειμένον θεῶ τινι. quamque nupertas interpres vertavLatine s- άrn, terviunI. et Deo COPram issicatmn, alγParet nihil ab eo bene perceptum. Tanto ei Ina ririnus hoc loco de templo cogitalidum erat, quia clare Harpo cration masculinurn indicat. Aνετον subintellife zππου

υδ αγρου, vel τόπον, vel qualeΠicunque at Iau reua,.quarnsolebant veteres, si res singulari modo prosperae e sevenissent . di itere eximentes OmnI usuI ac labor , ut Caesare uos in traiiciendo Rulsi cone flumine Consecrasse et vagos et sine Custode dimisisse dicitur Suetonio.

32 et 'alii aliis. Sic Hesych. Aιος βοῶς, ὁ τῶ - ἄνετος βους.

Drι δε εορτη Μιλησια - . 3In v 'Aυήκει latet indigna et IIarpocratione et vel parianaper aculas in sermone Graeco aures habentibus e litoribus loquutio. Le itur αντὶ τοὐ ἀπλοὐ τού ηκε Ouid precor insulsius clari Potest Ista repet tione ariI- li 2 Ati non satis ab uncteque supplet Onraria prior vel posterior' An etiam sic loquitur in V. Mnoλαχεῖν Θ non sane sed apponit, αντὶ απἐοὐ τοὐ λαχεῖν. Itaque nectrae illi, ut non elegantissime nunc etiam Harpocrationi succurreat M S. similiter exhibens avrὶ -λοὐ τοὐ ηκει. Ut

nunc edidi. . v K

ferem a fuit Harpocrationi r Rursus quia Plern Stephanus ἀνθυπωμόσαντο clicit simPliciter capi pro Mamam uiurarami. ideo noster id pro re debebat et Harpocrationi osterre 2 Res ipsa malii feste Blimi docet. Etenim

Iioc verbum Contrari uin τω υπόμνυσθαι : quum scilicet

ad differendam litem altera pars iurasset de iusta eius

insterendae causa quam praeteXebat, Blima Pars Contrario iam: iuratula Causam istam recidebat . certe conatatur

reddere irritani: id est ανθυπομόσαι. Hinc est quod In Harpocratione non legi debeat υπεῖπον. sed ut egregie

309쪽

ANNOTATIONES. 227

et sancte custodivit manum auctoras in er morentinus

. In v. 'Aντιβληθέντας, additur talis explicatio gντὶ Ψούυπαγορευθέντας. HHac cinum editor ultimas vidisset vo-AACern υππορευω ab numi eo explicara sermonem excisio Ct Iam υπαroρευoμαι Obεervare eundem sumi active r hine creaulus Ille interpretatus est etiam in Harpocrationesernionem exclytentes. Quasi auum praesens passivum Eaepe pro me clio acc piatur. 8ac quoque fieri soleat in norasto. . nunquam nisi Fignificationis passivae. Certe nemo Iaisi ineptus non erubescet Lexica Graeca Latine Interpretara. Quot enim hic significationes excogitaret Possent, quartim tamen Verissima eligi necivit, nisi irisas voces Dinarchi haheamas. Quaecunia ue auiam vera lat. cerae linec vine Posita est. non nisi falsissimati fera potest. Uluiue alia pror8us docuit eum Sal 1siusa a VopiScum. In . licet Μaussa cus dicat omnes honasilotae Colices Ita lial ura- υπὸ Φιλέως γνωρίμου Me, in nostro MS. tamen non est Vestigium duarum postrema Tum vocum. Certe ut notavit Glesius, Vox φιλέωe nI-ml est. Propterea Videndum, an non laesus nunc sit ipse Demostiaenes. Nam Dum is sic constitinat antitheiasin. de Illo ciui dena. ό μέν τοιγε υπὸ γνωρίμου καὶ τούτου μεθυοντος, le se autern , ἐγὼ δὲ -' ἐχθροὐ νητοντoe ete. In In Icus Potest eaSe γνώρinoe, ut Demosthenes Μidiae, ut plane ea disconveniant. et antili laesinene 'ent HarpocratIOn igitur, quantum ex scriptura collicia Medicet patet, vuletur legisse in eo suo uteba.tur Demost laenas exemplari ό μέν τοιra ύπο φίλου, ovibus I eniosthenis Vertas addit auum 7ως. Hoc certe et ad antithesin absolvendam necessarium est, et ad priscam in MSto leel one in aptissimum. Adde in V. ἐπὶ κόdonei In V., Αντικυρα . Verba Funt, ὁτι συνέπινε παρακοῦούει και πῖνο , quae anterpretatur quod deliras et Maaniara

Mera traιm Pt OPrnabat; Vel potius non ipse, sed tue Dalecan pia versaonem ex Athenaei libro xi Ir Dag 5Rfisai Ie pessimam. Quae enim in his mentio veratri ' Anxero meretrix est, quae II sanis restitutam bonam mentem cupiat 2 Utaque haec una rea eat, quam unaquaeuue

310쪽

228 IACOBI GRO NOVI I

rirnatori suo invidet. Ut alii recte dixerunt. Nampo vero Anticyram dixerunt; quod cirari deliras si insatias Potaret . atque adeo fieret prorsus similis regioni Anti- Curae, quam Int1lti ex stultoriun genere ob irini eborii in illic diversantes obsiderent. Iii v. υντιτῶν. 'Aπὸ τῆς φυλης -μνούσιοςJ Equi deni noti satis isto nomine duo, uteique Rhamnusius, ut id dubitari nequeat, etsi Goesiano libro, in quo exprimebatur 'Aμνούσιος , adscriptum eεSet άγνου σιος , quum et id sit notuin in Attica vocabulurn turn ἔiptul au Ctores, turn in lapidibus. Sed tamen verius est Omissam Videri literam priorem P. ut soliti suere nonnulli librarii inscribe licto eam disserae, ut lilbro demina absoluto eam interponerent; MIae facile uno loco politit negligi. Ida nae moratur, Cur di Cere maluerat an o τῆς φυλῆς Pαμνούσιος. Neque enim 'Pαμνοῖς est φυλὴ, sed Aῆμος. et hic dicexe oportuerat uno του δήμου. ItaqRe neεcio Pa id la

teat.

In V. 'Aξιοῖ. 'Aντιπῶν υπερ τῆς εἰς τον ἐλευθερον παῖ-ὁάJ Goesiano exemplari ad Ocra:Ptuna Crat υβρεως. In. v. Aξονες. χταν ἐπὶ τὸ στενὸν κλιθῶσι τῆς γωνίαςJOuunt in angulos inclinati Oculis occterrerent. Itane tigna1n quadratum, et utroque capite alicui rei innitens inclinara potest y Itane in angulos inclina A potest y Ita ire airguli no nata tir in Harpocratione ' MS. Medi-ceus habet τεθῶσι. Qi1Od vel rectiana est, vel ex eoi M vulgatum κλιθῶσι debet intelligi, nempe qmini in acutam angilli pariem axones si in topo Sili. versi et Cona Inoti: nanI κινεῖσθαι κώ μεταστρέφεσθαι alia de illis dixerariit, ut patet ex Valesianis. Certe enim, quum unus angulo mitti obversias esset conspectui adstantis, tres angtili apparetaint, qIIarius at postica latebat. Sed De Uae tacera debet, glossana ipsa ni in MS. non concipi 'Aξονες, sed Aξονι, ut est et is in in eclicione Aldina, cimo A eso temere mutatum opinor, quum eX Verbis De in Osthenis, quae citat auctor, apPareat. quo respexerit in laoc dativo. In v. 'Aπατουρια et hi Stoi ia eius ala Polyaeno relata nota est tabes versiculi ab oraculo editi, notus laborer litorum in eo instaurando; et- nos quoque Conati εlirariis. Sed nee μελάγχροος, areC μελασφόρος εatis Omnia reconciliant. nec ad Hi quoci in AISS. est μέλας φόνοι , ex iusto conveniunt. Itaque saepe id revolventi vide tur ambiguitas oraculi in eo constitisse, quod in nomini is essent habituri alter flavectinem, alter nigrum, at

SEARCH

MENU NAVIGATION