장음표시 사용
321쪽
Sed ii Os Paraetcs Concurrentes adscivit ex II. Stephano et Aenailii Porii Sianiana vertentis imitatione. Praeterea
ibi suppo inantur in Graeco Paraetes 2 Ne clicari I, qua-lcim l O c ii iii concipiat Pravat aene donnis, ait Plateae aut altera usi CCri tet' concipit, ut ne cogitet Latinus lector exigua , quoci iter rixis piani liuoque in Graecis exstat: Ciir Dori Ciarmana aut nave in i scitet iter' istud acce-vit ala Porio. Ita Est tale lioni in uiri genus, qui orianorat gas colicoque e. ira telligere et conaria cntara et inter-Pretari scit uit. Ila lue ut adiuveriatas ria agi os liorum laO- minuria Coi Iatus, tu εCIas, bone lector, in MS..Mediceo Esse Toυς τοδους, ut agatur de eo, qui nectit Paraetes ci
τινος παλαιοτέρου βασιλlως, quani restituere Harpocrationi non duintiavi. In V. Baroe salis conranode edituraei fuit a viris doctis Mετωνομάσθνὶ μέντοι η πόλις τῶν Αατηνῶν, Φιλίππου του Μακεδόνων βασ. seil duinto an ex sicle ait a quo rarin Coclicti in . Nani certe M S. Medicetis liab et Matωνομάσθησαν et quarti nione in nautationena forsan Non liuelligentcs ita correxeriant, quum ea clare nos deducat ad veram et integram scripturam, quana fuiε8e liolic Opilior, Νετωνομάσθησαν μέντοι σι πόλις τῶν Βοτηνῶν Φίλιπποι, σι-
322쪽
nriatatam ruisse, et quomodo ea mutata suerit, subti- , cere 2 Vi te ivlus a iuear de I ac re Appia uir s. In V. AεLπνοφόρος VoceS αἱ των κατακεκλειμενων παίδων μητέρες reddit interpres fliosum, cu Menissentitiun matres. Quomodo igitur is excepit Graeca 8 certe Nori ut vulgo legi liri sed vel κατακεκειμlνων Uel κατακεκλιμένων. 51 Sed est aliud non mitriis prDpin syriam Uerbiam καζακε κλεισμένων, ut In V. Larφκοdόμησεν, αντὶ τοὐ κατεκλεισεν εἰς οἴκημα. Ita hic cli curarii r matres inclusoriam libero-Tuna, Valesio docente pii ellas vel filias fuisse ex Pausania n. κανηφόρους, Non filios. In V. λκα καὶ ΑεκαJovetoe sunt vella ita pia κατὰ τὴν κατάλυσιν, Miae noster interprctatur quum ab Oga- twn esset imρerium. At Graeca illa notant dum abrogatur illis imperιuni, in a Mogatione MN perii, ut καθ' ημῶς. in V. Aίοπος. quod Praeterclia am nugatorium, etiam est salsum. nec valde rena Otum ab lo linitione ἐπὶ των
τριάκοντα, in V. 'ραμένης. Sed egregie M S. legii μteῶ
τὴν κατάλHuν, ut loquuntur et Isocrates et Lysias apud I Iaussa curri. et Oinnino universi, Et noster in v. Θιμ βοων, unde sic edere non dubitavi. In V. Λεκαδαρχία pro verti O κατασταθείσας MS. habet κατ-ααρεισας. tum idern ἐν ἐάτω Φιλιππικῶ, non Φιλιππικῶν.
In v. Θεκατευεio MS. Non habet ἐδεκάτευον, εed ἐὁt- κατευοντο. MOX et Iana τας δεκατας τῶν αἴριγινομένων τοῖς ῖεροῖς καθιεροὐν, non τοῖς θεοῖςr an intelligit decinias proventu uri ex sacris agras omni O allo letiatus esse diis, non in templa , non in sacerdotes impetu es, las 'In V. Λεκατευτας. Non nusus fui sequi postre animeditorem et interpretem , qui extra lauit ότι ὁὲ ἡψ tέλος ηδεκατη, ut videtur, ex Polluce, quia ira et Ainus et Maussa iacus et Meiarsius lib. I ir. Atti c. lection. v Et MS Medi-ceus legant τελώνιον, Pro notantur non Da octo vectigal fuisse decimaria, sed tale, qtio b soleret coitit actori bris et mancipibus Vetrati et elocari, ut illi simul integrum solverent reipublicae, et mirsus inde per Partes colligendo lucrarentur, ut in μετοικίω infla agnoscit
In V. χερμιστης nuperrimas sine calua edidit dερ-
52μηστὴς) non intelligo, cur ediderit imperiacte μή ποτε δὲ
323쪽
In V. Aευσοποιὸς legitur ex mutatione, ut opinor.Μaussaci ἔμμονον καὶ ἀνεκπλυτον, quale et II. Stephanus ex Polluce notavi . launi Aldus dedisset ciνHλυτον, quod etiam retinet M S. Medicuus. Unde dubito mag'scio probara mereatur Sententia Maussaci, an retinerida potius vulgata, quum Non utique de eluendo agatur, et vere δυσέκνιπτος intelligatur, sed de quocun Pre modoia obsolescendi et evanescendit an denique scribendum ciνέκλουτον, quod certe idem est. et nulla mutatio. Etiam M S. habebat Πλάτων διασαφεῖ ἐν δεκάτω πολιτείας, non πέμπτω. In v. Z1ιαγορευων legHur in MS. ἰδίως κέχρη αι διαγορευε ιν Ωντὶ του διάφορα και Ου τ. α. λέγειν . Et aeirule τὸ Φιαγορευειν τω συναγορευειν, ωσπερ καὶ το inversa Vice verborum. Sed ut notam bonitatis. qua censera exem-riar istud MStum debet. habeas certissimam, in eo mox egebatur plene τὸ συμπολιτευεσθαι τω διαπολιτευεσθαι, quas Postremas Voces citatim omisisset Aldus, Vira doeia in Goesiano codice adscripsissent ἀντιπολιτευεσθαι. Maus sacus in suis MSiis etiam non advertisset. Valesius ex ingenio apposuit, postremis editor uncis inclusa inferiati contextui, nunc Plane vindicata dentrum sunt
Vocem Aιάθεσις laum sic eς egie manifesteque ex Isocrate doceat Harpocration ἀντὶ τῆς πράσεως usurpatam fuisse Graecis, nequeo me continere ab nobili alio exemplo Pessime huc usque intellecto pii ducendo; viocertissima haec significatio demonstratur. Is locus est 53 in fragmentis Scymni Chii ab Cl. Theod. Rycquio nuper editis pag. 576, ubi versiculi leguntur ό Τυρας ποτωμὸς Βαθυς τε ων ευβότανος ἐστι ταῖς νομαῖς Των ἰχθύων διάθεσιν ἐμπόoοις ἔχων. I Os interpretatur L. Holsten iustamnis Tyras Profundus her bidusW- αlendia piscibus, Sittινιe niet caloribus percomnrOG. Quod cum legerem, haerebam in illo herbido fluvio et quidem alendis Iiscibus, quum nescirem herbas etiam filivioraim ad anc rem requirat haerebana in situ illo Tyrae. qui describi deberet ab situ mercatoribus Percommodo, magis scilicet, quam reliqui fluvii in eodem tractu et litore. Sic prave διάθεσιν spectabat Iloistentus et νομῶς, quum Scymnus intellexerat amnis I Fraa Profundus hei bidus. Pae Pecudum Pascuis Et piscium mer catui dana Gγ- Piam. Nam et videtur scrripsisse Tων τ' ἰχθύων. An vero Phrynichus in Tragoedia nam Perperam vertunt D
324쪽
goedias vixerit mi διαθέσει τῶν ἐπῶν, ut ibi notaverat
διοίκησιν, et ut nuper verteriant ipsa carminiιm disposiatione, licet dubitare, quirin longe alio sensu o Surpet I tot omas Siculus lib. xv cap 7. χιονύσιος εἰς τὴν 'ολυμπιακὴν πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὐς εὐφωνοτάτους τῶν υποκριτῶν, δια σομένους ἐν τοῖς ἄχλοις μετ ωδῆς τα ποιήματα, ubi certe ipsam exilibendi et ira odulandi rationem notat. In V. Aιαιτηταὶ quae dicuntiar, concludit auctor λέγει δὲ περι αυτῶν Αριστοτέλης. 'Aθηναίων πολιτεία ζ ut quidem edidit Maussa cus post Alduin, et sic lioque haeceditio: sed quae posterior antecessit. delevit elis Unctionem. Male dicam an bene' Certe ecti opportuit 'Aριστοτέλης ἐν 'Aθηναίων πολ . ut est clare in MS. Mium semper fere addat praepositionem. ut mox in Bιαμε-54 μετρημένη , ubi addunt pronomen tu, PIOd non est in m S.
In V. Bιαμαρτυρία, qutun Aldus marica et trUncat edidisset verba εἰσαχθῆναι τὴν δίκην εἰς το δικαστήριον ἡ οὐκ εἰσαγώγιμος, fere eodem tempore et Maussa Cus edidit et Amita Scholius in obser Vationibus I. XIV. Supplevit ex Sui la εἰσαχνῆναι τὴν δίκην εἰς τὸ δικαστήριον, ἐξηντῶ βουλομένφ διαμαρτυρῆσαι, ως εἰσαγώγιμός ἐστιν ἡ δίκη ἐ
Οὐκ εἰσαγ. Nescio an sufficiat. Sussicit equidem ad sensum; de manu Harpocrationis aliter testatiar ΜS. Μ edicetis. qui et illa integre exhibens. praeterea scribebat
ως εἰσαγώγιμός ἐστιν ἡ δίκη εἰς το δικαστήριον ῆουκ etc. quod
In V. Aιαμεμετρημένη ημέρα habet M S. Σκεπτέον δ' ἐν
τῶ παρ' 'Dαίω. non σκεπτέον τὼ παρ' 'D. In V. χιεκωδώνισε non te tur in ΜS. απὸ τῶν δοκιμα- ντων τας μαχίμους ορτυγας, sed διωκόντων τοὐς μαχ. In v. Aιλόλια leguntur haec verba Ioρτή τις ἡν 'A -ννyι, tanquam tempore Harpocrationis suissent rese-erata et abolita, ut nonnullae clignitates, sic et 8acra Vetusta; MIOd non solet ostendere in aliis festis. Sed ab ΜS. Μ ediceo aberat Veriaurn ην, ut videtur, Summo iure. In v. Λιοικεῖν fit CatatΙΟ Λημοσθένης ἐν Φιλιππικοῖς, quirin MStus habeat ἐν ε Φιλιππικῶν , hoc est , πέμπτωτxit imox ira voce Aioπτευων non habet ΜS. Θημοσθένης ἐν
τῶ εἰς τὴν πικρίτου, ubi viri docti in libro Goesiano notaverant προς τὴν -κρέτου παραγραφὴν, et istud προς veractrat Proque sub calamum Valesio sed Aημοσθένης ἐν τῶ κατὰ Αακρέτου, PIae procul dubio sunt ipsa Harpo.
325쪽
crationis. ut patet ex V. Μένδη. Tum et lani BIS. idem non hal e t Blono et, sed AIoπτος. ut 8ane ex Galeni Glossis Hippocrateis notavit Valesius. 55 In V. Boκιμασθεις MS. liber habetin t μηδ' ηντιναο αρχην εἶχον, non ηρχον-. In v. Boσις scribitur lὁως μ ν 1lγεται , ubi media vocula nullam affert causam cur illic ponatur, et recte eam ΜStus liber laesinc expellit. In V. Λρυμος haec habentur ut Aristotelis verba
Eπειτα Βρυμὸν ἀν 'Ἀττικὸν, και ετερον Βοιωτιον, in qui tuis nihil vadeto, quid operetur vocula αν. et Certe O ttitur penitus in Latinis. Irno et tantundem Patet, ct Ir H aris Pocration hanc citationem addiderit. Sed praeclare AlS. 29, quod ideo non fui Cunctatus in contextum recipere, non tantum ex perpetua Graecorum ista copulatione τῶν ενὸς καὶ ἐτέρου, qua utitur etiam Harpocration in V. παράστασw, sed vel maxilne, quia Harpocration ideo post
Demosthenem citat quoque Aristotelis haec verba, ut Ilitae doceat genus quoque in ista appellatione miratu ira: quae quum sit sententia Harpocrationis . in vulgata depra istione prorsus exstinguitur haec eius significatio. In v. Aυσαυλης. quod vidit et notavit Meia sius vi Atti c. lec t. Cap. 19. non βοβο, legendum, sed
βαυβοῖ, id probe confirmat M S. Medicetis; qui etiam Aήμητρα recte habet, non B μητραν. Quin etiam in Eo Iegebatur Παλαίφατος ὁ ἐννάτν ωικῶν.
In v. Aωροξενta cur Proseria ut amantinue ninnes editiones gno φευγέναι γ Sic Aldus . Maussa cus. sic Frisius tmium M S. etiam manifeste habeat Veriam amoπεφευγέναι, prout iam correxerant viri it Octi in codice Gopsiano.
μάὁας καὶ τὰς δεκατας, et had Postremas ali clunt locis conis firmat, imo etiam ipse auctor Hirsus inlia in v. Ἐνδεκά- ζοντας, ut dubium non sit eos ita vocavisse: sed ta inenMS. Me liceus legit τας δεκάδας, quas certe potuit auctor hic adhibere maluisse aeque ut 1βδομάδας. Est autem Operae pretium confereis nota in Maussae i. prout in ipsius eclitione concipitur, cunn ea prout in Frisi ei interpretis editione consuitur inscite et violente; et ne quid nugarum et stultitiae et audaciae reviari queat, sustinuit iste homo edere πιστευοντες ηδη μῆλλον σωτv Diuitigod by Cooste
326쪽
ola, quum non In MStis . non in prioribus editis appareat istud insitivum μῶλλον, tanto absurctius, quum et e ipse quidem Μaussa cus in verbis Aristotelis, Prae ab eo
In v. 'Eγγυθήκη exhibetur et in exemplaria admittitur coniectura Maussaci ῆ τι τοιουτων Ουκ δλλότριον, quum Aldus Correupte edidisset ητοι τουτων. Sed sciri oportet in ΜS. Μediceo plane te η τι τουτων. Praeterea quum et Aldus et Mausaacus edulerint ἐπιτήδειον εἶναι. Postre naum hoc verbum reiecta omnium auctoritate Postremus e Frasia editor expulit non sane probatali causa, nisi quod eius versio satis indicet eum nescisse quo re ferri deberet. Hi ipsum: sed constraactio est εἴη δ' αν σκευός
τι προς το ἐπιτήδειον εἶναι ἐπικεῖσθαι κρατῆρας ῆ λέβητας ἡ
In V. Ἐδωλιάσαι quum edidisset Aldus sui habet quoque Maussa cusὶ ἐπιτου καθέζεσθαι, viri docti in eodiectooesiano annotaverant αντὶ, ut et fecit. Valesius ex Etymologico. In v. Ἐθνος εolet ad explicationem eius edi μέγα καὶ 57 πολυάνθρωπον γένος : nec Naale. PIuri ἔθνος etiam de aliis dicatur, quam homini Is, perinde ut saepe PVι Ius apud Latinos. Sed quum ea consideratio Harpocrationis non fuerat, qui solum docere voluit, quam varie ea vox respectu hominum usurpetur, Vel potaus Uaam praeter illud nationis generale adhuc particulatimaumatur de portionibus civium tu populo, opinor longo Melius legi in MS. Μediceo noλυάριθμον. Qui Probat mox quoque fidem Alcli et Maussa ci, dum edunt τι πονηρότατον νομίζεται, quod postremus innavit in voμIζετε:ac licet valesius id monuerat ex Suida, et ante Valesium Nevrsius Itb. 8 Attic. leci. cap. 15 ex ipso Demosthene, tamen non tractamus Surilam, aut iesu in Demosthenem, sed HarpoCrationem, qui sic acrripsisse potuit, et ut que sententia Perinde sona. In V. Ἀκατομβαιῶν, MS. Mediceus non habet ' Υπεριδης ὁ τοὐ ' φιωνος. sed 'Aφίωνος. In V. 'Eκμαρτυρία, non legitur in ΜS. Aημοσθένης τε ἐν τω κατὰ Στεφάνου, sed Aημοσθένης ἐν τω nερὶ στεφάνου. In V. 'Εκ περιουσίας habet ΜS. ἐκ πολλοὐ τοὐ περιόντος μου κατηγορεῖ , ubi vulgo quintam voculana negle
327쪽
Ἐκ προαγωγῆς. Ita edidi eum Aldo et Maiissaco Potius, quam Cum Postremo ἐκ προσαγωγῆς, qui in eo etiam morionem agit, quod sic citet notam IIaussaci En προσαγωγῆςJ Ouidam codices ἐκ προσαγωγῆς habent utSιidas, tanquam ira stultus ac stupulus fuisset Maus- facias. ut notaret id. in quo nulla est disserentia vel notandi causa. Perperam vero apud Suidam scribi ἐκ προσαγωγῆς, et vel ab ipso vel ab descriptoribus eiustiori liuellectum fuisse illitii ἐκ προαγωγῆς. inde patet. quod προσαγωγὴ non procellat ad necessitatem usque. 58 quam in προαγωru agnoscit Harpocration. Sed tantum ad delectationem et voluptatem. ut in verbis Thucydi dis ah Μaussaco ad v. Aoγοποιὸς allegatis, ύς λογοποιοὶ ξυνέθεσαν ἐπὶ το προσαγωγότερον. Sed neque H. Steplianusi Huc eam loquutionem trahit. sei , ait, acce8εione sen-8im accrescerue, ut sirinpsit eam explicationem ex Budaeo in commentariis, non aliter illic verba Demosthenis contra Aristo cratem citante et explicante. quae is-Imen ipsa, ut opinor. et legit et explicula aliter IIarpo Cration. ut docent eius M Ssti, Muci dubie melius. Agitur enim de eo qui ex necessitate cogitur anticus esse. non ex ingenio et indolis propensione et simpliciter,
quia sic placet, sed ἐκ προαγωγῆς, ex Tatione eum cogente, quia Putat vires vestras esse masn S, VIIa νομίζει δύνασθαι υμῶς. Haec cogitatio Vestra status, ut Considerat Harpocration, es necessitas illum con Pellens. qtram et mox inustrat vocans metaphoram, non ut lepide noster Frisius edidit, anὸ των Οιχομένων quae lepidius vertit a Princ iacentibus, quod ideo facit, quia in illo et omnia καλῶ et notitia Graeci sermonis Orioαι sed απὸ των Ουχ ἡμένων. Id foret ab illis quae non quiescunt et desident aliquoties Hesychii ῆμενος explicatur κα -
μενος) sed quae coguntur se coni novere. quia ante funibus sunt. alligatae ex Proiecturis: qirasi intelligeretnia cliinas vel alias quascunque, Vel quae in tragoedia Deos commovebant. Sed videndum, an non scripse Tit Harpocration ἡμμένων, ut innuat petitam tralationem ab illis, qui sponte non sunt incensi. non arilent nec flagraru ad aliquid suscipieti tu ira, sed trahuntur ab laibusdam proiectis, quae antea vinculis et tormentis iueriant
328쪽
quod tempus Sane non Convenit, Sed ἐπεσημαίνετο, quod est Opportunissimum. In v. ' Ελάτεια voces Demosthenis non reserebat C dex MS. in clitario casu Πανδοσίαν και Βούχεταν και 'Eλάτειαν, Se i in prirno casu Πανθοσία και Βούκετα καὶ 'Eλάτεια, quom octo prorsus Citata fuisse ab Harpocratione ostenditur in sequentibus, qui laus ilicit in nonnullis melius scri in Eλάτρεια, non autem ' Ελάτρειαν, quod servavisset, si in prioribus ilia artuna casum incepisset adllibere. In V. 'Ελατροτάτους sequitiar mox in MS. Καὶ ἐν ἐπαίνω Eliain tu laudo, quiam vulgo prior vocula Oari latiIr. uirile hic locus utique recte incipit. Ita in se-, qtietui voce M S. Vidutiir bene imitare μὴ ποτε καὶ παρὰ το ἐλεον. non dὲ, ut e litur. Nesciebam autem Hai PO- crationis tim sausta fuisse sata. ut incideret in viros
tam sulniles. iit clii irin Alclus ectritisset ria Ox κατὰ τὸ ἐναντίον τω βαρ. hoc tenue etiam Sic adverteret Maiassa curia, ut inlitaret in τού βαρ. et sequeretur Frisius: ac licet ne nunc quidem sit correctum, scias tanaen in MS. Medi-ceo legi prorSIIS. In v. Ἐλεοκόπων MS. nouo retinui estationem ex Ara: εtoplaane. prout edideriant cum Alclo Maiissa Cus. quoniam plane ita confirmabat liber Medicetis etsi aliter citet Silicias et alii, duntaxat Harpocrataonis codicum vetuatoriani fide intercedente. In v. 'E ευθέριος non erat in MS. oνομάυται δὲ καὶ Ἐλευθέριος, sed multo congrarentius o soμάζετο δὲ 'Eλευθ. Sed et imox in V. 'Eλευσἰνια. qiiiiiii edi Soleat τοῖς νικῶσι τὼ 'Eλευοίνια εδίδοτο ὁ λου, Valesius de quodam desectit ius ustii cal atiir, qua Si clebuerat adcli designatio praemii, quale ici fuerest. Id in Frisia sint ina arreptum ut DPiria una Et insperat utri lucriam, a Lliturque nolenti volenti ab horcle amo isto interprete κριθαί. Scilicet alc cleb -bat ita tegmina et universiani dicere Hyperides, quia illi, ii puit quos de sensione na pro Callippo Iaa HIit, non naagis sciebant. id prae iiiii in Eleusiniis daretur quam
qui ultra Flevum liabitant. An potuit fieri qui l qua in ineptius 7 Setl MS. habet τοῖς νικῶσι τῶ 'Gaυσίνια ἐδίδου τυ αειον, ut videtur, loquvias cle tua beii in in illis ludis. Sic
certo apparet, flua In Procul lainc ablegari debea iv κριθαί. In v. βιος quana an Graecis nil pur eclitum esset
329쪽
tine et fundius alit oribus reoloiscat. An quis intelligero
hanc a.daciana ignorantia stimulatam potest y an σηπε - ὁ ων non est vox bona, ut mutari debeat P An Hebraea tractat. ut τὀ ξυλον putet recte verti arbores 3 An ωβιον γίνεσθαι est reviviscere ' In lignissime tractatus lociis. In MS. Mediceo legitur καὶ η ἐμπεδων του ξ. Manifesta verae restitutionis Origo. Scribe καὶ η σηπεὁων του ξυλου
ἔμβιος γένοιτο. et indoles ligni pilatis sit, in olla vianeat. Idam enirn vocem *βιος explicat Per τω ζην. γένοιτο ἐν τω ζῆν, retineat suum VI verer denique qii id sic intelligi debeat, adnectit, nempe ne eXarescat. In V. πουσα retinui, quod Priores editiones. Piod MS. Me liceus, quod ipsa anti' uitas adeo heri per Valestium illustrata exigunt et stabiliunt, nempe υπερ
menta ausus fuerat nuperias editor id mutare in dυστυχου silσιν. nisi speciosum sibi iure existimavit adhaerere Areu aio lib. II i Atti c. lec t. cap. 17. Sed Meursia erat ditio ni mis persaepe inciam est et ultra securitatis iugiae in odirin acquiescit collationibus similium loco mana. Non Suidae codices et pauci et parum antiqui, non Elynaol O-gaci auctoritas tanta Esse Potest. ut raraatetur Per ea Harpocration , nisi in locis palam perilitis. Certe Empus amnori infelices modo videbant, sed pereg inantes in agris
In v. 'Eνεπίσκημμα quum legis io nupera editione ἐξῆν προσελθεῖν τω φάσκοντι δανειστλῆ γεγονέναι Τουτου τουανδρὸς, καὶ λέγειν, noli tibi imaginari verba et ac ra-Pturana Harpocrationis a te spectari et consi clera rar ille enini aliter sca ipsit, et qui dein ita iξῆν προσελθόντι τ' τάσκοντι δανειστεῖ γεγονέναι τουτου του ἀνδρος λέγειν, ut haliciat priores editi, et MSsti. Iam oro ut mana ex him praestat 2 An non ipse auctor decernit. cluni in V. 'Mαιρέσεως ὁ ἰκη sic ordinat suas voces ἐξῆν τῶ ἀντιποιουμένω etc. λαγχάνειν. in Oυοίας ὁ ἰκη, ἐξῆν τοῖς ἐλουσι κρατεῖν. IuΘεωρικα, οὐκ ἐξῆν τοῖς ἀποdημουσι λαμβάνειν. in Κακώσεως, ἐξῆν καὶ παντι τῶ βουλομένφ γράφεσθαι. In v. 'Eνετιμῆτo legitur πρός τι ποσὸν ωργυριον, δειNS. servat ἀργυρέου, qui etiam habet λογίσαιτο, non
330쪽
nomen eum nomine Demetrii iungentium, ut pateret eiusdem hono is esse Divam patriam et regem. In v. 'M Aίμναις Αιόνυσον certe non exspecta er mali tam perato Graecamran rerram interpreto, ut hanc Uanque Μaussa ci scriapturam emendaret. Proque illa ederet Aιονυσιον, et tamen de Baccho loqui atri hiseero
sustineret. Attende igitur, lector. miid illi homini sit
emendare. Equidem ediderat Aldus Bιονυσιον, Maus- sacris necessario reposuerat Aiόνυσον ' an sperare quisquam potuit tale monstrarin hoc tempore exstituturiam,
62 qui id violaret' Sane et in Goesiano exemplari Correxerant viri docia Aιόνυσον. Sed iam ne quid celem, Stus Mediceus diserte legit Bιόνυσος. Is ipse eo dex,
quum nunc Casum quartum in Priamum mutet, pέiulo
ante, ubi legitur lv Aιομείοις φάκλειον, exhib hat Ηρακλεῖ, quod verissimum puto, quum non magis illic templum Herculis videatur memoravisse Harpocration. quam in hoc loco templum Bacchi; quin et in ipsa explicatione Harpocration in una dativum adfirmat. Certe mcisio Frisius illic insulsissime ista ἐν χιομείοις vertit a Diomensibus. primo, Mila auctor agit de ipso loco,
quem constat Aιόμεια appellatum: delirile quoniam Dionienses nulli sunt. Stephanus certe incolas nominat Aιομειέας. ut debuerat saltem scribere a Diomeensibus.
Sed ille sic vocem 'μτιωυσέας Latine dixit Eetiona d. In v. 'Eξεπρέμνιζον videmus vulgo id tanquam ab
Harpocratione explicara αντὶ του κατεβαλλον τὰ πρ/μνα,
τουτεστι, μέχρι ζιζῶν τὰ στελέχη : in quibus quid aliud fit
ab Harpo eratione. qiram quilibet Grammata caster aut Lexi Cographias fecit aut faceret 8 At non talis noster egregius Harpocration, qui ciet ortas ab proprietate vo- Noa et ingenia elegantiorum sectara solet. Non fuit Harpocrationis. ut ine notris significaret πρέμνα notarct στελέχη. Itaque adorare fas est codicem Medicemn. qui interpretationem sic profert κατέβαλλον τὰ πράγματα. τουv. et C. Demosthenes enim in te metaphorice mi os- dans insectabaturi qui rem sive publicam sive privataria alicuius ab inio everterarit; quod ita proseri. ac si arbQ- Terri penitus exstirpavissent, ut solet loqui Cicero. Ita
certe patet figura, qualis item est in v. 'Hκρωτηριασμένοι. In V. 'E ηγητης verba ponuntur ad expositionem ό63 ἐξηγουμενος τὰ ἱερὰ, non aliter ac si mihi persuadere velu ni isti editores ἀγοράνομοι ah Harpocratione explicari ἀγορανομοvντες, et sic ubicunque nomen a ubstantiumu