Harpocrationis Lexicon cum annotationibus interpretum lectionibusque Libri Ms. Vratislaviensis. Vol 1. 2.

311쪽

mie Ita ΜSstis monstrantibus tandem ad Wm ira Uerii. Σάνθον ἀπα- ων ό μέλας ονομ' ἔσχε Μελαωας. Etiam M S. egregie habebat τῆς Μελαινίας χώρας Μέλανθος, non τῆς τῶν Κελαινῶν χώρας Μελάνθιος.

tio alicuit Z Cur quod in Graecis singillare efferetur εἰργάσατο, ille reddidit meri erasney Immo in Graecis de eodem dicitur norύσato , de qsso gnodove. Et utique

Vert, Ino αποδους ΡIlIra norat quam trabbens, quod sero illi videtur suisse ignotum. Certe mox in v. 'Aποδιδόμενοι ostendit etiam synonymirin esse etφ πιπράσκειν. Unde Ciar non rectili potest oenitens ex Vetribus Vitae e 36 cerat. Et iam Aeschinis oratio περὶ τῆς ἀποδόσεως celebratur ita laoc ipso scriptore, alia notatione. Sed raram hic e ins ver in significationem tractit aluctor, ut note trirTationem praebens vel rectilens ex ore rarias quae fecit, non scilicet verbis aliisve Oviestationi Mis. In v. 'Aπόλλων πατρωος restitui. prout ex MSS. ediderat Aldus ac Maussaeus. et ipse in MS. esse intellige-ham, non prout Corragebat Meursius tua. 2. Athen. Attic. c. 12. cuius mutationem integram recepit Fra neque- TaniIs, nempe ut omisga particia a ce e latur 'Aκόλλωνα Iurρωον αυτοῖς πρ. qt Oriun nihil est necessaria rara, nihil ab MSS. firmatiar, nihil consere ad docendum. Se lin primis peccant Maussa has et iste, qtririn edunt τόν ὁ ' Απόλλω, sine ulla iusta causa, quum et Aldus et M S. Plene edant 'Aπόλλωνα. Etiam ut scias omnia, ab ΜS. quinque postremae voces absunt. Iam Vero quod in verbis πολλῶν καὶ Δλλων Ουσῶν nos doe et Harpocration alia quoque milita fuisse Apollinis cognomina, an id ignoravit quisquam 2 an id debuit docerep Eoo sane opinor Potius Voluisse significaro προσηγορίαν πατρώου contigis- se apiid Atlaenisnses pluribus aliis Diis. Certe M S. non oυσῶν exhibebat, scd εἰδῶν. An non pro Otῶυῖ Habesalivit in Dθρυnta, item Pas noρkιs in Pausania. In v. 'Anoράττων quiana Alitus eclidisset δεινότατοι απο- μάκτ ες μεν. ad nescio unde Vel qhii satiare volitit Mausis lactis scribe IH O δεινότατος ἀπομάκτηρ τε. Supposuit ergo Pel' copii lativam istam haec coniungi praecedentit, iis apirii Sophoclem, quae Harpocration omisit. Se i eritiliti in libro Goesiano acinotaverant diiνίεατοι gno μακτῆρες Velono κτοι ra. Ego tu MS. copulati vana non exstare ani-37

312쪽

2M IACOBI GRO NOVI I

ma ivertens. undecunque Aldus arcessivit non dulsito scripsisse Sophoclen Λεινότατον ἀπομάκτης μεγάλων συμ- τορῶν. scit. πρῆγμα, χρῆμα, ut solent eleganter Graeci

et PasSim. In V. 'Aπο μισθωμάτων egreMam operam praestuit Maussaeus, dum docuit τεμενικὰς προσόδους sic appellari. Verum codex Medicens ingerat voculana. ῶνἀ τοὐ γῆ ἐκ των τεμενικῶν προσ. Quasi Didymus egisset de agro ExsacrIa rediti trias comparator scilicet terra Plo prinata In po alto colliεebant pias religiosorum stipes, ut inite emeretur talis ager, vii sufficeret deinde solennibus sacrificiis.

In V. 'Aπορρή αὐτte notavit etiam Maussa cus et Suidam et omnes manu exaratos codices habere post hoc Vertum α μερίσαντες. Id nobis ad fimavit etiam codex Μedicetis. Ici tamen noluit agnoscere Maussaeus. Quum eius detrectationis causam non intelligarn. prorsus restitui, et ex eodem libro eclidi δόντες, non διδόντες.

Quid an displicuit insi ni viro gemina explicatio' Atiam1i idem ab Harpocratione fieri vide s in V. Aιήλλαξεν. Ἐξητάσθης, 'Oνομάζων, Σκευοποιουντα, -υτωμαι. Ita-xe qmina id sic placuisse cernerem auctori nostro, non

Tentur ista oυδεμια συγγνώμη.In V. 'Aποστασίου ΜS. non habebat τοῖς ἐπελευθερίσασιν, sed tanturn τοῖς ἐλευθερώσασιν. Sed neque causam probavi editoris postremi contra MSstos, contra priores editiones exhibentia ἐῶν ἀφιστῶνται ἄπ' αυτῶν Pro ἐὰν ἀφιστῶνται τι απ' αυτ r multo minus ut in fine 38 adi ceretur τοῖς μετοικοις. quae in nullo habentur lil rovetere, et sponte satia sub Intellieuntur, quum gneoστάσιον de illis praecipue soleret dira.

In V. 'Anοτιμηταὶ καὶ 'Anoτίμημα. καὶ 'An ortμῶν. καὶ τῶ an ' αυτῶν. Sic auxi haec ex MS. Patarn Pratuor PD- tremae voces antehae in editia non coni paruissent:

Certe enim passivum quoque in hac periodo digessit. Et solet ab Harpocratione aut istud addi, aut formula καὶ τα ἐξῆς, ut patet in V. Θεωρικὰ , Κυρία, Περίστασιν. Sed et idem MS. προῖκα ἀποδιδοῖεν. In v. 'Aποψηφιζονται non videtur serri possis a Mandantia loquiuionis elug καταδικάζουσιυ αυτὸν μὴ εἶναι πο-

ut , quod Latinus esseri sententiam ferrunt adperat

313쪽

eum, non elae cloem. Nam si vectum ἀποψηφίωνται suu proprium in iudicio de iure civitatis, et quidem quumici negatur alicui deberi, quum id explicatur petr καταδικάζειν vel sententiam serae adversus aliquem, Patarn Patet, quo territam, et nimis Curiosus est qui acidit autoν

μ' εἶναι πολιτην. Itaque perplacet inihi lectio libra Me dicet non agnoscentis nisi simpleκ δικάζουσιν. πι οσα ηἐξ ' Aρείου πάrου βουλη ἐδίκαζεν, in επιθέτους. Is ipse

etiana citat Dina luim κατ' 'Αρχεκράτους.

σHωυ: et vita docti in Goesiano exemplara apposuerant m O clo asteria SciIrra. Scit si v v Π ea vox plane nihil boni contineat, quod hodie in Graecia notum est, vide an non ea corruptana tradat coniecturam Harpocrationis,

qui scripsemit ωσπερ 'Aττεσλάβων. VI i enim ut rενος ακριδων noti sunt Eustathio ad Dionysium. In v. 'Αργῶν post finem a diecta habebat MS. codex asla : 'Αργις, ὁ δεινότατος παρ' ηλικίαν αργῶς καλεῖται. ciλλοι δε τὸν δεινότατον καὶ θηριώδη τον τρόπον. καὶ μάλιστα 'Αργεῖοι τὸν ἄφιν αργῶν ἐκάλουν. 'uunt in ipso Harpocra-39tione laabeatur ωργῶν καλούσιν, ως etc. In V. 'Αργα ς citantur Theopompi Verba του 'Aν ἔ- λαον καλουσι ut edictit Maussa Cus, quum Aldus de lisset ἀγγέλεων, et noster quoque facit Latinum quendam A

Eemrιm. Sed quis ignorat inter Philippi fratres fuisse Aρχέλαον Ζ illii restitui clebet. In v. ' ργυρὶς Θήκη quum sic viderem editum ab

Alclo. et prohaturii quoque ab Maussa eo . etsi hic testetur etiam de qui traas clam membranis habentibus ἀφγυροθήκη, quod ab Frane literano ut aliquod emen lationis 7ρμαιον statim adscitum fuit; sed mox etiam viscerem In Mediceo ΜS. esse ἀργυριοθήκη, quod vocabul una Vulgatae scripturae titeras adaequabat, Putavi eam veram et pristinaria Harpocrationis maritim fuisse, Consentie n. timas ita MStis, et re ipsa exigente, PIum non quo illi. het αργυρον in eis absconderent, sed gργύριον nummuis os nempe aliquos. 'Αργύριον quoque in MSto, non oργυρίδιον, ut cum Aldo Maussaeus ediderunt, nec scio qua auctoritate nuper mutatum fuerit, praesertim quum et in V. Aυτολήκυθοι noster scribat

εἶχον ἐν ταῖς ληκύθοις ἀργύριον, et iii v. 'Aφορμὴ . imo passim . Unde autem titilucti fuerunt, ut ex berent ῖπερ καὶ Βοιώτια γραμματεῖα ἐκάλουν, idque adlectis aliunde vocibus καὶ ἀργυροθήκας Τ quum omnes et

314쪽

232 IACOBI GRO NOVII

MSti et editi antea tantum habeant απερ καὶ κιβώτια ἐκλλουν. Pollux non est Harpocration. In v. 'Αργυροκοπεῖον non legitur in m S. σημαντηριον, sed σημάντριον. In V. Moγυρόπους διφρος, antivius non habebat ἐφ' , sed ἐξ Ου, ut non curia Participio καθεζόμενος iunga-40tur, ut in v. 'Αρτάβη, ἐφ' ου οχουνται , sed Clim Verbo ἐθεώρει. Soci etiam Tla. Stanicius ad Aeschyli Persas monet non punCto haec se Catula ab prae Cedentitata, sed sola lineola, quod nescio an monitu dignum. In v. 'Αριοβαρζάνη e viri docli in libro Goesiano emendabant notεμήσοντας, et sane M S. habebat πολεμή

σοντες.

In v. Ἀρκτεῖσαι rabar dici προ γάμων τας παρω- ωους, quasi et alterae essent μετα γάμους, aut si intellia gal καθιερωθῆναι προ γάμων, impe Aecimn valdo tempus aescriM: Immo id incontino de addi, Pata in V. Aε κατεύειν ex Maussa cl Iasa docemur circa deci in una aetatis annino id fieri, quod certe erat tempus ante nuptias, et quisque noverat. Quum in MS. Vidi exstare προς γάμον, ut intellexerit tempestivas et nutriles vel nupturas. In v. 'Αρκυωρὸς occurrunt Vocabula ἄρκυς λέγονται, quae in editione Atili ab cultantur ah praecellentitius,

Maus sacO ita connectuntur, ut solun COIDna a Praeis

cedat. Sed in MS. lia,uur ἄρκυς δὲ πάντα, qui etiam legit Kραtῖνος Θριτταις, non άτταις. In V. 'Aήρη φορε ιν non aliter habet M S. Mediceus. Pia in est editum ab Alclo ca τῆς υφῆς του πέπλου ηρχον. In v. 'Αρτεμισέα edidi ex Verissima Valesii restriu-tion o θυγάτηρ δ' ἐν Λυγδάμιδος, nisi quod mollius liae a

componi poterant: nam illud A, unde finxerunt ad verissati vana, maiuscula forna a conceptum tu in nomine Proprio convenit Cum litera A, et sequentes literae ηυNon sunt longinquae ab vir, ut videatur auctor scripsisso

In V. 'Αρυμβας. Ita sane venditat se ut melliis scripsisse Maussa cuε, tantum ex Demosthene. sequiturquo

4 irrisius, etiam senserunt ita viri docti in libro Goesiano, cui adscripserant β vel μ, quum Aldus il oderit 'Aρύβας. Sane M S. Medieeus non aliter legit. Et 'Aρύμβας vol - ὼερυμ μαρ est Macedonicum nomen. EPiloticum etiam in aliis scriptoribus sine literaμ Proseriuri Itaque hactenus illia pariti.

Di illa d by Corale

315쪽

ANNOTATIONES. 233

I ah tur viri docti in codice Goesiano. In v. 'Aotυνόμος edulit Maus sacvs πlντε μεν ἐν Πειραtει, ut etiam est in rari Pero ex Fressi a proventu. Sest Atilias extulerat πέντε μεν Πειοαιεῖ, et Sa C quoqiae M S. Nodi ceus. Sane etsi in V. Σιτοφυλακες quoque sic FCra-laat. ad cuius forsan exerra pluria laaec ita formavit Matia flacias, fuit taria era vetoris elegantiae ibi onnitere praepositionem. Videbis simile in v. Σκιρόφια. In v. 'Aσυνθ1τώτατον in citatione Homerarca non ha- .

διατιμησαι, ut i MS. habet ως Ουδεν δ. τ. δικαστὰς τιμῆσαι. Quod opinor verius. Neque et Um composituria dιατιμ in hac parte usi irparunt; ut viileatur m Oilo sui os e terue raria repetitio lii eramina dι in principio ili triana Vocurra. Sic quoqtie Demost lienes contra Calliclem: Autoὶ τηνΩἱμασιὰν προι γαγόντες και την ό oi ανακεχωκοτες ἐτέροις βλάβης δικάζονται καὶ ταυτ)ὶν χιλίων δραχμων οτίμητον. In v. Στιμος non e dici 1 καὶ ὐtἱμους εἶναι , ut ni per e Frisia contigit, sed prout Aldi 8 et Maussa cus retiri ueriint ἄτιμον, si ite id ubi O ex fide M Slorum Codiciana. qui met Mediceus liabeat ἄτιμοι parvo discrimine: ut qtie iste 42 singularis eo usque ex lenili potest, quo nuNaerias alter. Sect iaeque relinui naoκ ην ἀν Ουτωσι τις φήσειεν, ut delicatus noster ex indicio Valesii; sed prout M Sti dictant

H;irpo Cratione na id edisse. qi I potuit Inon orater haec citavisse non inspiciens Demosthenem. Unde et in sequentilarus ut lector dignosceret calan una At Cloras et alteria supplementa, quae facile erat recuperare, virgulas adlii bui . praesertim eiiciens post Verbum δικάσασθαι insiticia ista ἀλλ' εὐαγες ην το ἀποκτεῖναι, quiana plene insequentibus existant. Sed etiam M S. non liabet, at του τουτων τινα, ut est in editas, sed τούτου, ut videatur innuere τουτον talem ali ιem.

In V. Aυειν ς ait Harpocration. ὁ γὰρ συθέννης αἰεὶ

τον αυτόχειρα δηλoi. Quae sane mirara lector debet. Si enim semper id denotat, cur contra murra et peculiarenos docet de Lysia 2 PiIum enim L0s Ias aliter auri PSerit, apparet non dena per isto Ino gensu occurrere. Certe Vocula aιεὶ non eat in MSto, qua In deleas licet. Diusti orale

316쪽

234 IACOBI GIIO NOVI I

μάρχου ' Κηδωνίδην καὶ Αὐτοκλείδην και Θέ'σανὁ0ον. Oυgo παιδερασται etc. Quoci Cert E videtur ala ipso Harpocratione venisse, quit m citet ipsa Aescia in is verba. quae ex Stant pag. 173., Prae in Ur arto Casir protulernant Istos tres; praesertim quirin ea ipsa maraias citet in V. Κηδωνίδης. trivile patet eum locum Aeschinis inlaaesisse memoriae Harpocrationis. In V. Aυτόχθονἔς, quum et Aldus et Maussa ciis citant μονοι γαρ τῶν πάντων , et in MS. Mocliceo iron aliter

legatur, ut adeo itinc vioque siclos fiat eos sic invcnisse in scriptis, non intelligo. cur nuperiis e lici crat μόνοι γὰρ έ3 απήνtων. Solumnio do MS. idem sic aliget αὐτόχθονες υμεῖς ἐστὲ, quotl aditi oportuerat. Paulo post amavi indici lim Meiarsit in lib. vi. Arii c. lec t. c. i6. in Creonea lectione se Prenti tam 'Ενιχθόνιον και 'φαιστον ἐκ Γης γεγονέναι. Ganspositionem ac medicinam eius. etsi placuerat e litori Frisio. ileserui, quum lenius haec sedari Possunt, tu ex ipso Contextu videliis.

In v. 'Aφ' Εστίας verba sunt Isaei καὶ όρῶ δὲ Αίκων ἐμυεῖτο, in Piibus nullus cst sapor, nisi quena Frisia dedit et ea n hi intelligo ιod Lacon sareis inditebatur. An potest aliquid acta ius clarat Ergo bene est, Proci I s.

vossius Catullianas notas in ira ustiam te Pangens me miri sal insuderat corragen to σκαιῶ έω δε Aάκων, Cui inveniendo irri par erat ei t s senecta.

In v. 'Aτυας NS. Mediceus non habet ἔστι δὲ καὶονοματα, sed ἄνομα. Ιri V. Βασανος Πnmen Proprium quod seolitur 'Aντιφῶν Non agnoscit M S. In V. Βασιλικη διαδρομη, quae tantoriam Iaborum, ut patet ex una Maussa ci nota, et laidem saeculo. viras doctissimis causa fuit. Praeclare omnia vi leor restituisses ope et interventu codicis medicet, qui sic habebat: Dικεν η γενομένη διαδρομη του βασιλέως παρόντος ουπερ εἷς ἐσροὶ των 'Aθηνησιν ἐννέα αρχόντων βασιλικη διαδρομη καλεῖσθαι. Hinc egregie intelligebam, qi an topere hic se fata gassent malae manus interponen lO αφ' ου, mutando καλεῖται. tum tra Iasponerulis vocibus, qMIDI

317쪽

ἐν ταῖς δἰκαις κrκώλυνται etc. attamen non video qn I verti in hunc sensum possint incleqιιe for san etc. huntaxat enim ἐνθευda aut ἐντευθεν εcrabi oportuit . ut in v. Eυ- 44ρυβάτης, καὶ ἐντευθεν τους πονηρους Ευρυβάτας καλεῖσθαι,

In v. Βεβαιώσεως putavi commodissime et molliter omnia restitui in verbis illis desectis et mirifice vexatis

αν Περος μεν ἀμ*ὶσβητῆ, του προθέντος δὲ μη βεβαιοῖ, ut

editteriint distinxeratntque Alcitis et Maussa cus; ubi viii in Melirsitis et Valesius consensissent in πραθέντος. alesius ut porreo sit c cur rerat nescio. Meiarsius in Atticis Lectionibus vi, 2 O. tyr D miuiliun qtiovire locum esse aii imadvertisset, ita conatur sanare, si*ισβητῆ του

πραθέντος, ό πωλήσας δὲ μὴ βεβ. Viri docti in Goesiano libro inscrapserant ό ὁὲ πωλήσας. Id non placuit ni per eduori, rinde supposuit ἔτεροςJ δὲ μη βεβ. non alia in

parte i alici a n il iis aeque, ac in eo. qimia virgulis inclia sorit stippo sitiarn vocem. Nec erit ni est ea magis Harpocrationis, Pram alioriana πωλήσας . Nec ab I arpocratione duplicatur 7τερος, ut patet in V. βουλευσεως, τὸ μεν γὰρ . . . τὸ δ' ἔτερον. Ita ae mitius. quum Posset,

agi oportuit. Uiod opinor iaci legendo dμφισβητῆ του πραθέντος, ὁ ὁὲ μη βεβ. Nam una ista literat tantiam intercidit ouoci inque fato equidem ignoto. Is autem est cona in unis Graecismus. Ut voci ἔτερος in uno respondeat in altem o, ubi de clitobias agitiir. In V. 'Eπώνυμοι, οἱ μεν δέκα τον αριθμόν, ἔτεροι δὲ δυο καὶ τεσσαρ. etc. Item in Kεραμεικός. In v. Βουλαία MS. Μe liceus non referebat memineoμαι τὴν Εστιαν. εEd Μαρτυρομαι γαρ Eoτίαν. In v. Βουλευσεως ex illis veri is τοὐ μὲν ουν προτέρου deleri vult MMus liber tertiam Vocem; nec εine specie. Non enim est collectio, sed sermo eius qui progre litur ulterius in illustrando. et qui Hic has Pie egit de ipsa re, nunc inspicere vult de loco. In V. Boυτης singularis videtur locus, Paum scribi-45tur qιιi a Bιιte descendebant, squas voces vides sublectas ex Nota Maussa ci ad sequens βοώυηρ βουτάδαι dictiaunt; et lτεοβουtάdai Meti Butae posteri. Quid igitur 3 an qui ab Bute descendebant. non erant veri Butae posteri, aut alii ac diversi ab illis 8 Sane ea varietas quidem perridicula est. Et tamen negari nequit, eademidici in Graecis. Sed vide. quam facili ratione ea labem Contraxerant. Nam MS. Mediceus non habet καὶ οι απὸ

318쪽

sententiae differentia. Nempe dicit Harpocratiori ab isto Bule appellatos ei se Butati as, sacerdotes scilicet se Pientis aetatis. in liorio rein eius et memoriam sic di-Ctos. Pii Utique nori erant ex postera rate eius. licet appenatio ista id victeretur eis trubuere: sed sini vere originem ab illo ducebant, i lii se appellabant i leo ad distinis

guendum 'Eτεοβουτάδος, at de illis etiam stio loco iterat auctor. omnes qui si iccesse mini in istini sacer lotium, Buta lae dicti; sed qui vero ex sanguine hiatias erant. soletiant dici Eteo Haradae. Quin etiani idem MS. οἱαπόγονοι τούτου, non του Βούτου. Sed praeterea Mao Paeis ipse liber luiliet εἰ ἐτνὸν σός ειμι, non tἰ ἐπον ετι σός εἰμι. Nec 'urata admonitio. Quem eni pa locum in carnaine Homeraco lia iraturus esset iε te vori oriam nrito Novi rariis in Oclys s. n. 5oo. εἰ ἐτεον γ εσσι. Et ei Isdem operis ι, , 519. supplicans Neptuno Cyclops εἰ ἐτεόν γε σός εἰμι Sane hunc locum innuerat Harpocration: et hinc uti vi e soret reparatulus. In V. Βωμολοχεύεσθαι illa urn Μaussa cus ex Aldo e i- disset και ἔπειτα, ῖνα μη προς τοῖς βωμοῖς πΩ παχου et C. iclena postea in Appendice monuit versus Hierecratis

46 ita distinguendos: Κ' ἐπειτα, λα μη προς τοῖσι βωμοῖς

πανταχου. Id probo adscivit rata periis e Frasia editor. Nec cul P . εi Maidem haec vera scriptura sit, in litu animis plane βωμολινχου origo et officium ostendi videtur. Certe M S. Mediceias le Vt προς τοῖς ναοῖς, unde constaret optime et versus et Senεus K' ἔπειτα, ῖνα μη προς τοῖς

In v. Γάνος non sustinui discellere ab scriptura Aldini eo dicis Γάνος θηλυκως και Γανιάδα, quum Meursius Te poneret I νἱda, quomodo in Aeschinis oratione offendebat. Nam et Γάνις dici potuit Pro Pae Γανιὰς. et Harpocration potuit in tale exemplar incidisse. Modonori et εic scripserit. Certe aut Harpocration nobis abutituri aut editores, dum persuadere volunt in Oratione Aeschinis Γάνος Occurrere θηλυκῶς, foemineo genere, quum in accia Fativst ponatur Μοργίσκην και Ιανος, ut citavit Meiarsius. Non taceo sane, M Strina Mediceum habere Γάνος και Γανιάδους, sine Voce θηλυκῶς. In V. Γεννηται Verba Sunt etα μεν πρῶτα καὶ μάλιστα

μlon, in quibus nequivi ulterius cernere illiti μάλιστα sic splendens in omnibus editionibus, praesertim qiIum veniam daret codex NStias, in quo legehatur μέριστα.

319쪽

ANNOTATIONES. 237

Etiam viri docti correxerant μέγιστα in Goesiano exemplum. ut et Valesius ex Suita a confirmabat. Mox non intelligo, quo Patrocinio Postreina editio legat τριτάς και ἔθνος και φρατρία, Ῥ1um illae Voces και ἔθνος non ex-atent in eclitionc Alcli, non agnoscat AIS. ident codex, sed neque et nologus in loco. quem citat Valesius. Tantum quia Maussa cus ira nota scribit debuisse addi ἔθνος, ut inti a in voce τριττὐς, id scilicet satis est ad voces alienas sic inferendas auctori nostroy Atqui 4 Ietiani quirin illic dicit THitτυν, non adest ἔθνος, seclἔθνη. Ego quidem contempsi . Etiana MS. αἱ ἱερωσυ-

In v. 13ἐρα nescio qui iri aluerit exhibere ητοι Ουν ταυτον το χω ὐπερ Κτησιφ. et ici sequi novissi inus editor.q ita m ex Alclo repetere O οι οὐν ταυτόν ἐστι τῶ ἴπερ, quod est etiani in m S, et sine Inoia restitui debet Harpocrationi sutina etiam in liac editione, ubi Ocirassum ve Ira substantivum. In v. Γεωφάνιον ξcre ad lectionem I Storiin Μaiis-gaci servat Nemceus Eυτορος δεδήλωκεν εν τῆ θ', ita ut Voces περὶ χωρίων οHaittat, quas Omnino non cressi leest ab Harpocratione venisse, quiana Ephorias non Publicarest tale scriptiina, cui iis index crat περὶ χωρίων, sed tu historia sua id memoravit, perinde nunc citatus, ut in v. Aάτος. . inde patet in libro quarto historiae evinegisse de Thraciis oppidis, quo motio intensigi etiam deberit Verba auctoris nostri in v. Αἶνος quae I ossius de Historicis Graecis pag. 56. εcribit se legere, sed non quo modo et sensu. Haec igitur ita ea est serit tia, licet reliqueram vulgatam. Sed ut pateat qua I sint luxata haec verba, operae est aucti re sequentes haec verba voces in YSto, quae sic habent: 'πέδων. Βεἰναρχος, ἐν τω κατὰ Στεφάνου. ΓηπέZων ἔφορει καὶ χωρίων. Πλάτων γούν etc. An voluit Triπεδον ἔστι τόπος και χωρίον'

In V. ματεῖς quam prave intelligi debeant liaec Graeca, patet ex Latinis illis: Veletes Attici tu no/nen

hebant ergo veteres Attici aliud quod sic esse rebant. aliud commune inter ipsos ct Graecos alios, quod per γ. Longe naelius a MSto abigitur Vocula d. post vocem κοινόν. Sic εensus est: id veteres Attici per literana x 48di cohant, quod coannaune inter Omnes reliquo Graecos fili cutiatur Per P l . mui

320쪽

238 IACOBI GRO NOVI I

In V. Γραφεύς Non leguur iri MSto καὶ γράφειν τὸ ζωγραφεῖν ἔλεγον. sed καὶ γρωφειν δε το ζωγραφεῖν ἔλεγε. iii inpe is ipse Demosthenes, etsi qui clerii et omnes sero alii sic locuti sint. In V. Γρυπάνιον pro his Vertus σεισμὸς γέγονa legitur in MS. Μe iliceo σεισμὸν γεγονέναι φησιν. In quo Vix colligo quid statui lebeat, quiriti et in Elymologico haec

vella sic legantur σεισμός φησι γέγονε. Equidem quod hic occulait εἰπών φησὶ, non e3t Pleonasmias. a quo Har pocration abhoreet, quin saepe illi exciderest nερι τινος λέγων φησι. Quin in nro derelictas his statui debet rectissime legi in MSto, et ex pti Carula ea priora ta HV a ravei ha Harpocrationis, c tu in postrema tantiana Sint Melanthia verba, hoc nio lor Melanthius saeti MS. habet Nελάθιος libro secundo AtiliuLε Παι'rans tetrae motιέn

contigisse disit; και ἔγρυπεν η γη. Ita vides niihil ab

priorariis intellectum. Notavimus similena confusionem

supra in V. 'Aμιπποι.

Seqiratur in eiusdem vocabuli expositione. Μή ποτε δ' ἐμφαίνουσιν οἱ συγγραφεῖς ως γινομένης et C. quae si vides intelligi ab Latine loquentibus. Sed Dide nuntsci iptores illi indicate Gelini, in te/rae sedassationibus feri aliq-arn citca εOluvi incurritatenm. Prosecto id non opus furi monera ab Harpocratione; id clare illi

dicunt tam in remotis rρυπάνιον ποιεῖ quam proximis kροπεν η νῆ; etiam in Propinquioribus, quiana ut tenerius lignum incurva tu In rearat tit ira , sic teria quasi tu In Oetem intus concipiens incurvat 8uperficiem, quae mox aperitur et dissi insitur. Hoc omnia igitur manifeste 49 dicuntur in prioribus. MS. habebat μη ποτ' ἐμφαίνουσινοῖ συγγραφεῖς γινομένης , quae parum iuvant. Sed vult innuere Harpocration, an non utique de ista terr e cur- vita is intelligi debeant eorum auctoriim verea, Pro ut intellexit talitiam interpres Latinus; veriana de tali, quae manet, ubi terra Post motum finitu ira non iter uiri complanatur, sed Verrucae aliqvul aut colliculi relinquit, qui dei itile semper existat. Ita v. Γωνιασμὸς Verba sunt Lysiae, ἔστι δὲ κάμψαντι του τείχους γωνιασμός. Ea Latinus interpres ut intellexerit, aperiunt verba et iis, Iter sectenti ad sinistram anguites ost Paraeturai Conmιmentitran. AH potest alius angulus, Inaxime acutus, εupponi. Misi ubi parietes vel ineae concurrunt' ut lepilla stultitia sit in laoc auppleniento. Et cur non natui suste cit, ut in dια μισου τεῖχος Τ: Diuisi oci by Cooste

라틴어 텍스트