Harpocrationis Lexicon cum annotationibus interpretum lectionibusque Libri Ms. Vratislaviensis. Vol 1. 2.

341쪽

ANNOTATIONES. 259

a urita et perversa grassatione in lita Os vetustos. In V. Θέογνιe videmus luxatum esse IO Cum, quem pectelle sita opinor gratulantur e Frisia sanatum hoc modo, ἐν πρωτω νόμων εἶπεν ' πολίτην των ἐν Σικελία Μεγαρέων. πόθεν γὰρ ἔφασκεν, εἰς Σικελὴν γαῖαν, Couun Oda fiatis. quod negara nequit. Stria Ct a VOCON: Sed sodes, qua auctoritate 8 qua fideΤ qiuina Alclus ediderit, ἐν πρώτω νόμων των ἐν Σικελία. μέγα πotε ἔφασκεν, ut est quo.que in MStis, vel Maus sacvs νόμων, των ἐν Σικελία Μεγάρων - - - - ποτὲ ἔφασκεν. Unde enim istud γὰρ, nisi ex malo cere tuo hominis hodierni, non Harpocrationis 2 et Milto gravius dominatur, quum Vocen πολίτην quo que non Veretur insuere, praesertim quae nihil mo-TI menti adieri, lino abesse debeat, vi una res pollineat ille genitimas praecedentibus ἀπο των προς τη 'Artικῆ Μεγάρων. Ulule siri, iri etiam Valesiana pro alienissimis haberi oporteat. Mi MN praeclare Harpocration si C procedat, ω μη ἐπιστησας Πλάτων ἐν πρώτω νόμων φησὶν εulis intelligitur repetendum ex Priora trias aut γάρ φησιν ὁ ποιητὴς των ἐν Σικελία. μη γάρ ποτε ἔφασκεν εἰς Σικελίαν. Refutat Platonem Harpo eration , arg tunentando DNnquam eum dicturiun fuisse in Siciliana, sic resolvens poetica Theograidis vertia in Prosam. In v. θέσθαι Μediceus codex Dori legu ως ἔθηκε μὲν

ὁ νομοθέτης, ἔθετο καὶ ὁ δῆμος, in quihus nihil est, quo

seritentia Harpocrationis exprimitur, milito mirilis Iu ad Harpocrationem pertinere piri et tu ineptissina a versiorit legislator legem tulit et Populus conry Oba Mit, Certe perii rete stolida, qua in V. Θέτης interpretatur toν εἰσποιησάμενον qui in acimtionena datur: Sed egra Eie ως ἔθηκενό νομοθέτης, ἔθετο καὶ ό δῆμος, quo sigi aificat vermini activae formae ἔθηκεν solere dici tantu in de legislatore, qviam veri in mediae lamnae etiana de Populo usurpetur. Hoc est . quo ii notat Harpocration. Cui constat sua ratio; unde etiam non videntur eam intellexisse viri docti in libro Goesiano, qui annotaverat i ἔθετο ὁ

342쪽

260 IACOBI GRO NOVI I

quiram Voluerat opinor libra. certe ille singularis suffe-78 cisset Tlieopompi, quem deesse arbitra ira , unde id sequunt tir aliae editiones. Sed potuit nil ait deesse, quirinscriptiua in liceret ar uere com raptam, uirile Dia IneriIS

libri transiit in articuluria, quia In esset scriptum εν ιη, i l est. ἐν δεκάτη; ut entiri ria Odo praeponitur iri tali citatione articulus. ita interitum Oniat titui . ut fit in citatione huius ipsius libi i ab ipso nostro Harpocratione. Sed tamen, ne nescias. MS. liber cui multum tribuo habet optime ωρ Θεόπομπος φησὶ, etsi alter MStus esset cum Vulgata conveniens, ut liceat eligere. In v. Θυρνωνίδαι non habet liber NS. μετέθησαν, sed amplius μετετέθησαν. In V. Θύστιον nescio an recte perceperans mentem auctoris. qui edunt dιὰ τού τ Ἀτιον εὐρομεν γεγραμμένον, ut Maussa Cus et nuper e Frisia, qtium Aldus exhibeat διὰ του τ Θυτιον, ut vis rentia sigiletur non in littera . Prima, sed tertia, quod veriam puto, atque ideo repo Sui, . nisi fallor, quiora id ipsum significet aperte codex MStus, habens quoque adsentientem valesium, qui ex Aeschine hodierno p traduxit Θυτεῖον. . In V. Ἱερὰ όδος citat iv Κρατῖνος ἐν Αραπετισιν, q uociorum est, si et Aldus et Maussa cus in suis MSStis invenerint, quum liber Mediceus manifeste exhibeat Admnεταις. Equide m Suidas in vV. άμαρτεῖν, ύνεικάσασει, ἀπο-πάιημα et plurimi seitat Cratin'm et eius fraginenta producit ex fabula Bραπέτιδες; sed tamen et ait Hesyctali lo-Cirin in V. 'Aγερσικυβῆλις notant viri docti Baisse Cratini

corrigit mutans in iv δραπέτνσινPAmeus, Pricaeus, qui in 79 indice. quena fecit, auctoriana ab Hesychio iam latorii , scribit in isto ipso loco se putare lege tuturi ἐν Βραππαις. In v. 'Iόνιος citantur ad liun C ria Od una versa Thucydidis, 'Eπίδαμνός ἐσtι πόλις ἐς δεξιὰ εἰσπλέοντι. s. uas

non damno, sic nec viros doctos, si ex fide veterum li-hroriam ita ediderunt. At qaanta hinc acceS6ione augetur pretium codicis Medicei ἐν δεξιῶ quum hodieque non aliter legatar in ipso nostro Thucydide, cuius loquutioni consentientem habuimus Lysiam in V. Γωνι σμὸς , cuius illa verba ibi allegantur: Εστι δε κάμψαντι του τείχους γωνιασμὸς ἐν αριστερῆ. In V. Uπνος, quum ab Harpocratione additur. Oθεν και ἰπνοπλάθους τινας όνομάζουσιν, ex eo Patet, quam plane non diligenter hic liber ab Henr. Stepliano fuerit

343쪽

lectias et evolutus, etsi inde Isocratea selegerit. Narii in magno isto Thesauro de hac voce sive ἰπνόπλαθος sive ἰπνοπλάθης nihil prorsus Inera oratur, non aliter ac εi ex Graecia excluserat, quum non pauca de verbo πλά- Onu colligeret. Et tu intellexisti Harpocrationem. aut aliis intelligetillum prae iisti, qui interpretaris Latine uncis etiani nonniαtis Docant taνοπλάθους. Ergo et tu

qui Graece ignoras . iam potes legere. iam intelligis

Harpocrationena 8 Quaeso te. Ini Interpres. Cur hos Latine non reddis, quum in sequentibiis Xoροπλάθον Latiniana iacias pupam ni torem p Hos igitur ad istam normam dices carminoratur Ictores. Enimvero sunt Oinalia quisquiliariana plenissima, quae iacile spernes et coii culcabis prae iii signi auxilio . Piod exhibeo ex codice Mediceo ἰανοπλάστας. Vox ipsa praedicat bonita

In v. 'Iππαρχος recte mutavit Maiissacus editum ab

Aldo ἐν δευτέρα φιλιππικῶνr sed mirum . si CO dex Mo-80 relli habebat ἐν Λω φιλαπ. quum NIS. Mediceus clare legat ἐν ὁ ' φιλ. hoc est: τετάρτst, et sine dubio non.allier liti tria it coclex Aldi, unde hic in seminino genere extulit. Quod simile his prorsus est, edidit in voce Καθήκοντα Duper Frisius ἐν δεκάτω φιλιππικῶν , ubi et Alcliis et Maussactis praecesserant ex MStis ἐν ἐνδεκάτidque quum Valesius moneret etiam legi debere ἐν δεκατη. Talis ille est Harpocrinion. Qui prosecto ne se qui-dhni cognosceret in sequente yemocha v. Iππας. ubi integriorem locu in Isaei reposuit, qlia in poni Harpocratiori voluit, et, quod notari oportet, voculam oυχ Praefixit veri O ἀπεγράφατο, Ουχ απεγράφατο; nesciebam Sic Frisios docere et scire Graeca.

nati iri Citatione Etaἱρα πολυτελὴς, Miam appellationem eo lagma ana illis saepe queriintur etiam theatra: sed ianaen MS. Me liceus habet πολυεtης-; Piod ipsum et alibi Persaepe novimus in eis considerat una, et ex Athenaeo vicies ci taliam ab Maiissaco ad V. Nάνν:oν, τὴν αἶγα κώπρεσβυτέραν Ουσαν ποτέ.In V. mortλὴς quum praecessisset Aldus in tali sen

344쪽

tra E pagoram. Subinde honor etc. Oro , quid prodest illud aubinde Z Utique non potest Harpocrationi se

applicare ista trias et qui non omnes Observariant vocem πολλάκις ab Harpocratione frequentara in a II toribus, quos citat' ut hoc loco indigetare voluit Isaeum in ista 81 oratione crebro alterutra usum fuisse. Ineptum est talia monere, sed ineptius quoque in talibus abereare. Vide modo in Κάδμεια, Κπιαχειροτονία, et in Kατωκοδό- οεν nominatim 'Iσαῖος εν τῶ κατὰ Λιοκλέους πολλάκις. Ita hic quoque debet intelligi, et vox πολλάκις apPO-nenda praecedentibus. In v. s legit liber Μediceus υιος δε 'Oρθομένους, ἐπIκλησιν λυθου . non ἐπίκλησιν δὲ Ξούθου, quum soleant in hoc negligere adversativam In V. 'Dνέα χώρα Piam adscribunt Harpocrationi Te ensionem uitium, ea periluarn est dubia, quiana ΜSsti Conveniant in haec tantum verba πόλεις ενδεκα, Εφεσος, Ἀνδροκλος, Μίλητος, Μυους, Κλαζομεναὶ, πιος, Σάμος. quae sic plane expressit Aldus, nec plura. neC alia; unde hoc tuique patet non recte suspicari Holstentum

In Annotationibus ad OrieliumἈνδροκλος legi pro Chio; quale qui l ex Aeliano etiam notat Valesius) nam in ΜS.

ista appellatio 'Aνδρόκλου simul cum Chio servatur. Quod quum ita vigesserat Maussacus, ut pro V. ενδεκα scriberet δώδεκα. et tot alia urbium vocabula inserere Praetulerat, quam derelinquere, et opperiri meliora ex antiquis codicibus, conatus est sane pariana laudabilia. Duodecim urbes Ioniae facile quis convocaverit; sed quum manus Harpocrationis non nigi undecim cona- Pellarit, et inter eas Samum Chiumque numerans. ut novem solummodo urbibus restet locus. clifficile dicta

est, quas Praeter illas quinque acidi clerit. Cui ista libido allubescit, hahet in Latinis Velleium, Pompostium Me Iam aliosvae . ex Graecis infinitos; nec sic tamen inventa erat ista laνδροκλος, quae forsan eoaluit ex duabusTράμπη, Κλάρος. Μox non habet liber Mediceua άβρῶς, τρυφερῶς , sed Dro postrema Voce τρυφηλῶς. 82 In V. Καρυλη videmus ab praeclaria viris talem statui Geographiam , quasi auctore Anaximene Axius fluvius in medio Thraciae recenseri deberet nρος τῶ 'Aξιν ποταμῶ κατὰ μέσον τῆς Θράκης ciuem in tam enormi doctrina qui potuerunt credere ab Harpocratione allegatum iraΤ Λn media regio Macedoniae, an ipsa Pella Ludiae et quantum distat ab Axio 8 adsita tam ignorata

345쪽

fuit simul Anaximent, simul Harpocrationi 3 Nec scio cuius id fuerat inventum, nisi postremae ex Frisia editionis, quae iii traxit ex Meursio libro V. Atti c. lec t. Cap. 22. Certe et Aldus et Maussa cus edideriint προς τῶ Tάξω, nec aliter MS. Mediceus, nisi quod nesciat M ticulum; probat eni in solii modo πρὸς γ άξω. Etiam hinc Taxum n. ad ortellii in suum annotaverat Holstentus. Nec scio decernere. si neges in Thracia suisse quoque fluvium Al-παξον. ut fuit isto nomine urbs, commemorata Stephano in ἐθνικοῖς. In v. Καρκίνος legit codex Medi ceu 3 εἰσφοιτῶσαι αἱ

In V. λατάγων τὰ πλοῖα, quum Aldiis ediderat βιαζε- σθαι και κακοίν, nec aliter legatur in MS. Mediceo, non intelligo, cur Maussa cus Oitaverat prius vectum in 1η ζεσθαι, quod et sequuntur recentes editiones, sine ulla iusta causa. Nam vicies egregie Uarpocrationem velle innuere. quousque εe extendat significatio huius locutionis apud historicos, nempe ut ab cursu cogant deflectere, et in potestatem Portumque pilatariam deducant. . Quod nota uilius est, in IIS. Mediceo non legit ira εἰς τὰ οἰκεῖα χωρια τοῖς λρστευουσι κατάγειν, etsi illa sint conranoda, sed rarat titur vox οἰκεῖα, et quidem doctissime, Vel ut iste dativus notet illuc abigere captas naves, ut sint COImmodo et lucro praedonibus . vel ut χωρία τοῖς λIστευουοι dicatur, ut apiui Stephanum in v. υβαι oste irili recte 83 clictum 'Aβαι, πόλις Φωκευσι. In V. Κηφισόδωρος non bab et M S. Medicetis o ια-

φουσι κισθοφόρον, et mox tamen retinens κίστας, ut alter iste Morelli, quae eadem variatio est in v. Κυπασσις. ut Vulgo, quum codex scriptus κυπαστις et κυπαστιν et

κυπάστεις) non habet εἶναι, sed ἐν αἱς. Vertam de his optime iudicavit Alb. Ruben ius in dissertatione de num ianio Augusti . cui incrabitur ASIA RECEPTA. In v. Κλητῆρες in MS. Mediceo non legitur noIὐ δέ ἐστιν ολον του νομα, sed ῆλως, quod propterea recepi: qui etiam in superiorIbus habebat o I dικαζομενοι τισιν, non dιαδικαζόμενοι.

346쪽

264 IACOBI G BONO VII

In v. Rotoωνέδαι tibi extre ina haec leguntur καὶ γαρ Κοιρωνίδας καὶ Φιλ. καὶ Περιθ. duae priores voces ignorantur ab codice Mediceo , nec immerito.

In v. Κολυττεὐς legular δῆμος ἐστι τῆς Αιrhἱδος φυλῆς Κολυττός; quod quid cim iniquo Maias faci supplemento sic

ampliatur, qu una vocabit luna φυλης non exstet in exeniplari

saepe ici ab auctore Omitatur. Clutina et Po Stea Scribat

Aευκόνοον δῆμος τῆς Αεοντίδος, et Paulo ante in V. Κητ- τοι scripserat dῆμος ἐστι τῆς Αεοντίδος. ως Αιόδωρος. ERquo exemplo videtur etiam memorabilis codex illo Me-84 liceus exhibens non ut vulgo Κολυττὸς, sed Koλυττοὶ, ut est Ista terarii iratio Attica. quam do Cet τοὶ, Συπαλητ- τοὶ, Κορυδαλλοὶ, et plura alia. potestque Harpocration innuere locum Aesci in is, ubi locale deo vativum usurparat. PIaru iam in V. 'γσχυνδρος ex felici restitutione legatur ἐν Κολυττῶ. ubi et ille ipse AIS. habet Καλυττω, nisi quod Sponius ex mar Oribus probet scripturam Roλλυττοί. Vocem RoλωνItας etiam haec editio protulis. ut Postrema nil per. Sed tamen sciri oportet, ut Aldus et Maussa cus, εic ab Mediceo eo dico scribi bis Koλωναλας, a qua forma non decet aios nimium alienos esse. qutun loca ista Attica in oς multam varietatem in τοῖς ἐθνικῶς adimittentia, modo in tue, modo in ioς, ah his excipiantlianc vocem, vel ipsis viris doctissimis concedentibus. dum exhibera volunt Eoλωνίτης , quam formam in Onant.bus illis pagis non reperio. Itaque sicut hactenus Statuitur singulare in derivato ab voce Κολωνὰς, cur Hime- sanaus procedere Posse et extendi ad Κολωναλης, Perando ut genianum quid acci lit in Eoλασσεῖς, Κολασσαεῖς, Κολοσσαεῖς, Colossitis n/ιs p Vocem Eραυαλλιδαι non sic etiam esseret codex Me- eicetis, ut Vulgo, sed Xραυαλίδαι. Perande tri Stat in quo-wae Κραυγαλιdαι , non Κραυγαλλιδαι, ut marsus Vulgo; lteriaque Kραυγάλιον, non Xραυγάλλιον. Id certe accedit ad Hesychiatia, quae citavit Vale sitis. Loακαλίδαι των Κρισαίων δυραννοι. Quin immo hanc veram esse scripturam docent illa Ovidiana I vilice Craugaleo.

Κρώβυλος legitur Ηγήσιππος μέν ἐστιν ὁ Κρώβυλος

ἐπικαλουμενος, quomodo sane non etiam legit liber Medi 85 celas. sed ὀνοαζόμενος; quasi notaret non esse id eius

cognomen. ut vulgo intelligunt. sed utrocunque Domine eundem Censer . et nunc ista , nunc illa appella

. lione iii dicari. Certe in v. Otι χιλίας ab Harpocratione

347쪽

ANNOTATIONES.

nostro citatne Κρώβυλος ὁ κωμικῖς, ubi Frisius interpres re Midit o obuliis, quum in nostro loco Crobius: illide etiam in Elericho veteriam scriptoriini instat diversis locis tum ci obιιlus. tum Hegesi mus Crotollιs. Ne dubita igitur haberi ab imprudentibus egregium HarpOcrationem L,atinum.

. In v. Κτησίου χιόρ locturaΜenandri non ita distinxi, ut Aldus. εἰσιόνθ', oταν ζMω, ut Maussa Cus εἰσιόνθ', οταν. Iδω, ut nuper Frisius εἰσιόνθ' οταν, Idω παρ. Multo minus ut curia hoc novissimo intelligerem Nunc, quum intrarent in conclaDe inruier um, Midi Parasiturn agnoscis carcinoma elegantiae Menant ira in sest: ιnc ait temin gynaeceum ingredientem sideo Parasittinet. At tanaen in MS. Mediceo legitur ἰδὼν, quod largara Verius. In V. Κυθν ριος non legit liber Mediceus Κύθηρον, sed Kυθηρος, ut laabet quoque Stepta anus: ut etiam mox μία των Κυκλάδων νῆσος, non νησων. In V. Κύκλοι legitur in editionibus απὸ τού κύκλm περιεστάναι et vertitur in Oliberar circi Mnsteterant. Qui mi id a Iiud nisi pleonas is affatim invenustus, an scilicet ne circumstetisse victeantur in oblongum 2 In v. περIστατοι tamen cX ponit περὶ δς κύκλω τστανται. Sed longo magis allubescit, quod est in Me liceO παρεστάναι a istitisse sibi invicem orbicula ira, ut quilibet posset inspicere. Sed mirari nequeas, Si d xero editores Harpocrationis mihi videri vertiginem passos; adeo ubique illud περὶ inculcarunt. Praeter enim quod notavinius lana pag. Sic in v. Αἰπαρα edunt 1 Ια των καλου- μένων Αἰόλου νήσων περὶ τὴν Σικελίαν, ubi circumspecte 86 Frisius . ci 'ca; sed egregie Mediceus liber παρὰ τὴν, perinde ut Aεὐκτρα χωρίον Βοιώτιον παρὰ Θεσπιάς, ut ab Maus sacci edi inceptum admisit etiam Frisius, nec aliter MS. Sic in v. Παρασκήνια ε olet edi o περι την σκηνην ἀποδεδειγμένος τόπος etc. quum egregie in MS. Me diceo exstet o παρὰ τὴν. Utique quum in V. μάλθη citatur versus Hipponactis, ἔπειτα μάλθη την τρόπιν παρα-χρέσας, non dubitavit nuperrimus interpretari carinisum

ynalia cis trusirit, si Diis Placet; quanqua in ibi non sit περιχρίσας. Ibidem quis apud editores sit ille lauabus M andri ἐγώ μεν Ουν ηδη μοι δοκῶ νη τους θεοῖς, non sine ioco spectes. At i aio Is. Casau bonus ad Suetonii Augiistum cap. 69. citavit 'Eγὼ μεν η ὁη.

In V. Κυρεῖον an cie limus ita Graece calluisse Maus-

348쪽

266 IACOBI GRO NOVI I

a Cum, ut astu scriberet συναβεβηκυς. PIOmodo quidem edi lit8 Gedidit sane Frasius ii oster, et hinc fiancto etia'm imitatus suit. Sed haec sallax negligentia non debet fraudi esse Harpocrationi, qui quemadmodum scripserat, meliore fide perliabent Aldina editio et M Stus Medicetis, lailrias hanc edi non ena applicui: tanto cautius a Diaerens fidelissimo praestantis illius exempla auxilio. quod et Aldus et Μaussactis et Frisius mox PO-tuerant quoque consentire in ἐπιστράτευσεν. quod quia

tironi indulgeat pIn v. Κυρηβίων legitur oτι δ' ἐπώνυμόν ἐστι, ubi HS.

ille ipse non agnoscit ad versalivam, omnino supervasuari . In V. Aανισκα exhibetur versus Strarii dos iste καὶ την Ααγίσκαν 'jσοκράτους παλλακην. ut edidit modo Frisius, quum Μaussa cus nescio unde daret Aαγίσκαν την,87 Aldus atriena Aαγίσκαν καὶ την, quae lectio ut in Medieeo exemplara, sic fideliter Aldus videtur expressisse ex suis NSStis. ut de isto Vocum ordine dubitara nequeat, et infrianitus ait, qui eum invertere sustinet. Idcirco ut constet versiit aua ratio, vide an scripserit Aarέσων αυτηυ 'Iσοκρ. In V. Aαμπὰς legitur τρεῖς αγουσιν 'Ἀθηναῖοι εορτας καμπάδος, quum tamen codex Μe liceus retineat Aαμπάδας, aeque in plurali, Piam appositionem egre giam esSaopinor. Significat enim ut in sesto matris Deum distinis eti erant varii dies separatis appellarionibus, ita tu nominarentur Sanguen. Hilaria, Requietio, Lavatio, ut Patet ex Valesianis ad Antinianirin Marcellin. lib. xra I.

cap. 11I; sic et in tri Mis illis sestis fuisse quoque dies

solennes, qui ab accensis sine dubio lucernia dicerenturAαμπάδες, idque ex usitatissima loquendi de sestis con-εuetudine, qua etiam Romani dixerunt celebrare ludos Consualia. iii ce Livio lib. r. Ibidem edidit recens Frisius υμνούσι τον Ηφαιατον θέοντες, Vertitque currentes Vulcaniam laudare, ut videtur ex Valesii admonitione. Et ambigi nequit, quin apud Graecos festivus ac solennis in cereis et funalibus suerit cursus, sed eum institutum in honorem Vulcanimiis Persuadebit Nota est eius pedum ineptia ad hanc

rem. Sacra autem solent ad fabulae commemorationem

et similitudinem institui. Etiam quuni Μeuratus libro v. Graeciae Feriatae habeat multa de festa Lampade. videas, Herodoto et Themistio in honoxena Vulcani institutam festivitatem appellari non Aαμπαδηδρομιαν,

349쪽

sed Aαμπαδηφορίαν. Porro et Aldus et Maussactis edi. deriant oυοντες, Pria 'agnoveriint in codicibus scriptis eam Vocem . quae era aria servatur in Codice Mediceo. Sed nee aliter legit Suidas haec ipsa describens. An pthira aut liqui liora fidei pignora petere . itrio optare audemus' Cursus cum cereis peragebatur in honorem Minervae et Premethei: de illis testantur Scriptores, non de Vulcano. Itaque vocem θύοντες adscivi et ipse. 88 Etia in NS. Mediceus legii λαμβάνοντες. non λαβόντες. In V. Aαμπτρἔῖς non fuit concedendum ainlaciae nuperae Frrisii editoris, dum contra editionem Alcli ex JUSStis progressam, contra Maussa Cum inspectorem. Codicis Morelliani licet dissentiat M Stus Medicetis,

reponit Aciliπρεῖς : in qua voce dissederant quantumlibet antea viri docti scriptura lue nrii avertiri, nunc in ea haerere nullus debet aut potest, postquam Sponius duas trans mare Inscriptiones advexit, ubi literae nτρ penitus confirmantur; tuique in locis auctorum, ubi veteres libra similiter legunt. Sed neque eidem concedendum. quum sine u lla fide et aequitate tam hic quam in voce

rinthou edit 'Aριστοφάνης ' φιαράφ, ubi Omnis vetustas agito scit 'Aμφιάρεω. In v. Aέσχαι citatio Homerica in MS. Mediceo non concipitur 'Bέπου ἐς λέσχην, sed II που ἐς λεσχ. Sicut in v. Αεύκη non 'm πίτυς, sed Hύτε πίτυς.

pat ipse Harpocration istam Vocem in V. 'φιολιασμὸς, quum dicit αντὶ του τῶν ημιολίων ἐν τοῖς λογισμοῖς. SIGPorphyrius de vita Pythagorae pag. 4. iungit ἀριθμους etsκαὶ λογισμούς. Et quaeso quis non sic eo usus fuit' Habet Henr. Stephanus bene loni in seriem. An igitur id tanti visum fuit Harpocrationi, ut brevitati huius opusculi id insereret 8 Itonio ex Harpocratione id transcripsit quoque Suidas . nec in eo aliter vertit Latine P Orius. Sed quid ' Utique si inspiciantur verba Isocratis. quae citat ipse Suidas, longe ornriino aliam illic sententiam animadvertes residere. Quid multa 8 nugacia 89 sunt Omnia, et Corrrigendu In λογικη τέχνη, ut extante servavit codex Mediceus. Id patet ex ipso Isocratis illo loco. me In V. Aoυτροτορος editur τον ἐχγυτάτω γένους. Sic

eerte noster Frisius, ut Corrageret Maussa ianuria toν ἐγγυτάτφ. Nonne haec pulchra et convenientia noStrae Distriato Go

350쪽

aetata ' At Aldus edidit H1 ύtatu, quod testor exstare in

DIS . Mediceo, Ut inde etiam fi les Aldi constet pro certo. Harpocration in v. Θῆτες dixit os Dyιστα γένους, et in V. 'Eπιδικος, οἱ ἄγχιστα γένους. Id si nunc sic voluit mutare. Iure suo utitur, et 1 Irimi est scriptura eius. Est

autem in Mediceo τον εγγύτατα καὶ γένους; forsan Pro τον ἐγγυτατα κατὰ γένους. ut en ina istud notum, Ita forsan hoc non sine usu. Sed etiam codex iste legit καὶ τῶν ωγάμων ἀποθωρόντων, non et oῖς ἀγάμoiς ἀποθανούσι. In V. Aυκειον non bene intelligo, cimici venditet Maussa cus. Locutus enim fit erat libro xx I Theopompus de Lyceo et Pisistrato: in quibus verbis restat illa sententia Pisistrato ressu ante exstimctumst isset Pras voces ex nota Maias faci sublegit Frrisius interpres. An Πεισιστράτου ποιῆσαι habet sensum ' Profecto potuit progrecti ac debuit lν τῆ κά Πεισίσrρατον ποιῆσαι.

In V. Aυκιουργεῖς sic edi vides ἀντὶ του προβόλουρδύο Αυκοεργέας, nec tanaen addi vel particulam oῖτως, ut solet, nisi in expositione; vel quomodo illic scribi cen

seat. Certe tacent omnes. ut eo ria agis nitrer ac Vene

Ter codicem Medice una, Pii cum liabeat δύο Αυκοεργίας Αυκιεργέας, id cora ectum adscivi. In V. Μακροκέφαλοι non est visum faciendirara . ut mutaretur scriptura ab Aldo et Maussa eo ex MSStis

prodita ἐν τῆ Αιβῆ, quum sic quoque legeret Medicetis,so quam tamen nuper Contuleriant in Aιγυη. omnino Sine

certa Veritate. Uiuis et vulgatani tueri voluit Luc. Holstentus in stepilanian Is ad VOC in Aιγυστινοι. Vocem Μαλακίζομεν parum intelli FO, uri de hauserint editores. Nam Mimn Harpocration citet locum Demosthenis. in Guo ipse allegat μαλακιζόμεθα, sed ita,

ut notet in nonnullis libris ilii Iegi μαλακέομεν, quis locus

iam supererat Verbo μαλακίζομευ Τ quod non exstare ii nauis exemplaribus, non in alienis aperte testatur. Accedit, quod MS. Mediceus plane te Vt Μαλακίομεν : ari Non sic quoque exemplaria scrripta et Aldi et Morelli liabue-H1nt2 Cur dum: tem y Illi tamen aliter ediderunt. At ego contra etiam in loco Demost lienis opinor ab Harpo cratione illius cnon sirisse appositum, sed scrripsisse uαλακιόμεθα. Non enim aliud vult auctor annotare. nisi in aliis libas passiva forma, in aliis activa concipi. Et id solere annotari ab Harpocratione iam supra observavimus in v. 'Aποδιδόμενοι. Est vero ingratiam ita nosatis pendi ab I aussae O in sensu Vocurn δρον φρίττειν, quem

라틴어 텍스트