Scriptorum veterum nova collectio è Vaticanis codicibus

451쪽

4o THEORIANI DISPUTATIOφου φωνης ην ἔχει προ τ λογικην, μιγνυουσι τα ἄμικτα μαθως. μη ινωσκοντες rερὶ τίνος λεγουσιν, ἡ si ' τίνος διαζ βαιουνται.

κόαμO G Sα πολλων, ὁτι συνέρχονται μῖν νυν ἐν πασιν ζημῶ δε ι -- ροι Θεου χάριτι νωμένοι ἐσμεν πάντα τοῖσἈωμαίοις υμ ιν πλὴν νοερ χριστὸν υ λέγομω δύο ουσίας , ἔνα μή τις εν ἡ τριάδι προσθήκη γέ

νηται, ψ εὐζιθὼμεν τετράδα - ου τριάδα σiβοντες μονάδα γὰρ κὰ τριάδα χα πατέρων κ υις εὐειν, ὁμολογῶν ἐδιδάχθη , οὐ μονάδα

κ τετράδα κ διὰ τουτο λέγομ ὀμοουσιον τὸ σωμα τω λύω, ιναχ ετε- ζουσιόν τι τη τριάδι προσάψ- . Θεωρ Προείρηκεν ἄνωθεν η γιωσυνη σου, τι εν οὐδενὶ ἔθνει ἴτω σωφία ἐμπολιτεύεται νυν - , τω ἔθνει ὰ σύρων καὶ νυν ἀκουω, τι - τουτο οὐ λέγετε δύο ουσίας Ἀρις ὸν ιν γένηται τρας τριὰς τοῖ-το τοιγαροῖ εκφυγεῖν ουλό μοι, λέγετε φ λόγον τω σωματι ὁμοουσιον

ταυτον δε εἰπεῖν μοουσιον τὸ σωμα τω λόγω. π E λεγεις , ἴτω λέγομεν. Θεωρ. α, μην εα λέγηται τὸ σωμα ὀμοουσιον τω λόγω, με μαλ-

σιον τω πατρι α τω υἱω κα που τετρας η τριὰς προφανως καθ' ὐμας προσωπων αρ υκ ουσιων η τριας κἀκ τούτου εὐρίσκεται το σωμα ὁμού-

452쪽

CEM STRIS IACOBITIS. 4 ,5 te Arinensi , interite niscent pugnantia , neque ibi dicant neque quid

aelfiment, intelligunt. . Qui Ptitii de Armeniis videtur Vobiscum ne coniungentur, nec ne P m. Quod qui lem adtinet ut Generalis votum, prorsus fiet unio.

EP. Amilium uoc est Armeniis; multa enim eos arcent nillilominus a maliis audivisnus , illos nunc vol,lscunt in omni Dira coiispirare Nos autem SIri , Dei Deneficio, voDuctu in omniinis concorde sumus , uno excepto , nempe Piod am ii duas substantias non dicimus , ne piod acliditamentum trinitati fiat, nobisPieaeei lili Ut Iaternionem pro trinitate eolanatis. Nam que unitatem ac trinitatem credere et consteri a patriDus edocti sumis , non autem unitatem et quate nionem ideoque consubstantiale dicimus corpus VerDo , nequul alterius substantiae trinitati alliungaInus. TvEOR. Modo dixerat sanctitas tua , nulla in gente emi nunc versari Sa-Pientia in titue apud Syros. Ecce aut cui audi os duas substantias . limstum non dicere , ne trinitas vadat lateriaio in rigo id vitelis, Vel buni corpora consul stantiale dicitis perinide ni in est colpus consulis lantiale Vecto dicere. xp. Recte ais , sic dicimus. maeon Atrii si corpus consubstantiale Vecto dicatur , tunc potitis de trinitate facitis luin inio in et quam ovem vitare situletis, in eam deciditis: idemque facitis cicutar l,ibentit,iis , ne moriantur. Quarii rem volenti ilia pers cile est intelligere. Consulastantiales, in una persona non duritiar ne iue ni in quidpiam dicitur sibimet consubstantiale, sed innino lioe vocalniliun in alterii nirem tendit est enit ex iis quae ait aliud reseriantur: ita ut violi est consulmstantiale consubstantiali, id consulis lautiale dicatur Ianivero Vectu in dicitur patri consubstantiales est ergo alia persona pater, alia illius pii patri consulistantialis est. Si erreo ex sentcntia vestra concedamus , corpus Ploitu ConsuDstant Iale esse I ertio , ain et corinis aliam persona in esse conapidi Trali ut , praeter silium.

Nain sicuti quia silius est patri consul Maii lis, ii l 'l'li; a patre persona Vaclit; ita etiam corpus ut utilem ci Do consuDstantiale sit, diversa a filio persona erit: sequiturque ut filius duas Personas lial,eat , ut Nestorius aiebat. Sed i abstinus etiam spiritii in sanctu in patri licuiue consubstantialem en igitur malit seste in se citeritia vestra quaternio pro trinitate Est enim personari na , non siil flantiarunt, trinitas. Sic ergo accideret ut corpus non sis solui esset consubstantiale

453쪽

ij iite lioe adanivmini molinium iii ius est 3 Recte episeopus Tl, oro disputandi

454쪽

CUM STRIS IACOBITIS. 4o sed etiam patri et spiritui. Si enim Vectum patri est consuDsuintiale , iuxta patriin consessionem , aevi est consu tantiale spiritui, ut omnes gentium It Iem in ira , ut vos uicitis, consutistantiato silio est, tam sine duuio corpus patri quo die et spiritui sancto cons stantiale erit. Et es quatuor in aer se consuustantialia. Vitiari , o philosophi , duin laterationem fugitis, in eum uita iustis ut ait magitus Allianasius in epistola ait Epictetuna Coraninionii episcopum laec duam aiunt, Ioui se ipsos evertant, nesciunt , Ego vero Iuro , PIomodis os

ut dicitis in pliatos lita nutriti, incauto voDis ipsi negotium lacessitis Olim I

linianus tuus in Cessunt episcopatu decessor Arinenioriin svnodum me absente ingressus, imperatissima voce missa consci iii omnem pertur Davit. aucis ver inter iceiis tu Dus,irsus ausui me praesente in svnodo Guumpie ille o gredi nollet, utpote qui in aliena su nota versaretur, ego ad Armenioriam Gen ridem veIba Dei tum seranonis iniri unainam in laedictuin episcopuli detor- cluens, deprimps , domine, quaesitum illud uod in priore disputatione scripturi est usque ad verba sine pati arcti ineo , Sed vin illo pulsen philos Phiae ignaro, tunc exemplo albusus una nunc vero tibi Pliilosoplio, logicaria Obtuli deinonstrationein. Et illi qui dein suasi , non ueri a trinitate Piate rationi in ob alterius naturae adiectionein til,si veri cistendi, tunc ninxtine de trinitate si riis ternionem, Pium corpus lixeramus consuDstantiale Verisi divinitati. His dictis , respondit episcopus Eliasci nos Clii istu in initan talistantiam compositan ilicimus, ut sancti patres docent. Cetero luin ego lia in veni displitatumis, sed fraterii inore luin conunovi sermonem , ut Ilonia norit ni de linore sententiam cognoscere in Philosopluis autem Theotarus, qui a nostro Patriai clia ad te imissus est, pro suo lotruatur liluto.Τlieor. Dixisti, doinine , vos uiuam compositam substantia in ias iure Astor ne explicare nailii graveris quill sit luod ait theologus Gregorius in suo de spiritu sancto sermone: si auteni sutistantia est , et non aliquid eoruna, quaeciuustantiae accidunt, superest plane ut vel creatura sit c Deus. Nam, ins stilli Paul inter liaec, vel Deuti ius particeps , vel ex arisbolius composi- tum, ne si nil dein cogit uni tui centauros siti confingunt Cur ergo vos eo mi tam substantiam Christurn dicitis, Pium cologus coinpositam sit n. stantiana prorsus ignoret p

hraeus apud Auenianum lI Uictui orient T. II. coriam partes se propen, Huni transire dieit Milii

Theoriano aerat, Theodori disputationem . Exee potius quain perfreta videtur. ris elausula a qua iam Dieodorus ad uiol,

455쪽

ζό ρος , ει αεν οὐ τὰς δυο φύσεις Ἀρις ου σημαίνοντες υτ δρωμεν, ἀλ-λα ἡ τυραννίδος του διαβόλου παλλαγέντες ἐδιδάχθημεν παράτα ιν ποιεῖν κατ' ὀκείνου, πολεμον, ἐν χερσὶν ἐργαζόμενοι δικαιοσυνη κ ἐλεημοσυνην, τὰς λοιπὰς ρετὰς ὁπερ ες ιν η παράταξις, διὰ δὲ τ ρακτίλων τοῖς μετωποι ἐπιτεθέντες Ἀρις οὐ σφραγίδα συνις ωρον πόλεμον, οἱ τω τοῖτον καταγωνιζόμεθα, - Δαζὶδ εὐλογοῖμεν κύριον, εὐλογητος κυριος ὁ Θεός μου, λεγοντες ἔκασος ὁ διδάσκων τὰς χέῖράς μου εις παράταξιν, - Α δακτυλου μου εἰς πόλγον οὐ δάκτυλον ἀλλαει δακτύλους. Ἐπι τούτοις ειπεν ὀ Θεόδωρος, τῆ Θεω πέποιθα, τι το μιας φύσεως σκάνδαλον ἀφαιριθήσεται , μέσου μων, κὰ διξόHθα ν τετάρτην σύνοδον, κὐ φ πάτταν Λεοντα i), ἐὰν οἱ ρωμαῖοι οὐ κατανα&άσουσιν μῆς ἀναθεματίσαι Σεβηρον, διότι υδαμοῖ λίσκεται Σεβηρ μίαν φύσιν ἡ οὐσίαν λέγων χριςον, ἀλλὰ μίαν υπός-ασιν ἔν πρόσωπον αλλως τεσαν ἀκολουθίαν κκλησια κην, στιχερα - κανονας η 3λων γιων, παρμένου ἔχομεν, κὰ πάνυ δυσχερες ημῖν ἀναθεματίσαι εχομεν διδασκαλον πλην τοῖτο λέγω, τα ὀ ΚαΘολικος Ἀρμενίων ποτέλη εἰς ὁ βασι

456쪽

Ep. Dixi iani, ni ad disputan illatin huc non venisse. Aio tarnen laudistagnani esse nostram a volsis discrepantiam. His dictis furiis pii tam sal di illis exsurgens ait lieoriarior cur ronteria signatis duolnis digitis nonne digiti singillati in divisi sunt Sequitur ut duae Clitasti naturae, paratae apud vos credantur. Cui heorianus uasi iocabundus respondit: non ut duas Christi naturas significet nu' id agimus; M il lini iras in I iiiii iliaboli liturali edocti sit inaus aciem linet ni illii Im bellum Pae instriaeres et laniimus quulein iustitiam, eleemosynain, ceterasque virtutes operamur , viae est veluti acies instructa cum autern digitis signun Christi imponimus fronti , proelium cientiis , alque ita iliabolum debella in iis , et uiri David Do num lati lanius , benedictus donii iiii I exis neus , dicentes , at locet nanus mea stritendam aciem , molos meos ad proeliuin Haiul digitum , ait , sed digilos. Post liae Dieodoriis ait: lio a I eo spero , fore ut unius naturae Scanti tui de uindia nostra tollatur, et illi arta in synoditi ac Ibeonem a parra recipia- iniis, si certe Boniani anathenaatigare Severiani nos haud cogent, ala nusquana Severus in suis scriptis unain .lim si naturiim vel substantiam scit, sed unami postasi in et una in personam Iann vero quum ii versum nos ecclesiasticum ossimurn , Uuinos , et caulica de oninibus sanctis , ab ipso liab ea inus , alite inolestu in seret illiin anattienui tirare viein nui struim habemus Hoc tamen aio stati iii ac Arineniora1in Generalis legationem ad regiam urbem naiser it, ut sulei articuli synodice eonfirmientur; tunc nostriit quo lue Ceneralem legato missu-rtini, ut ut quod Deo visum silerat perficiatur.

sti lim vigesimo sellieet post hane disputatio

457쪽

SUPPLEMENTUM INEDITUM.

I nooriani disputatio prior cum erecte, iam Primus . Frilita silvius edulit, desecti nactenus lat oravit, quia codex is ii sui principis sons editionis , uno solio carebat. Eam lacuna in editio L.eunis clausi demonstrat in pagina ii 4 parisiaca vero Patriin Ilibliotheca . I. p. 466. Ego vero codices vaticanos inlibatos integi Osque nactus , laciniana iiisignum praeclara operis in lucena prosero, et Tneomani lucubrationem integritati suae demum restituo.

. . . I ii est imitti in alietia synodo de liis rubiis loqui l sine inanilato

patriarcliae mei. Tunc exsurgens Stepliatius doctor stri rogo Micitiaiem vestrat ut a. MIn ipsa me audiatis. Postquam ei copia diceruli data est; plulam, in luit, lu- liinagister coepit pile illuni edoceri , in liati piae ipsi dic alplia. Is autem nolebat dicere. Rursus ludi magister aiebat ipsi , dic alplia I vel similiter silebat. Tuin ludi magister stonia clians ait puerulo . ii non to litet is p tu rer, ponitit, al-plia dicere expavesco ni me deinceps ceteras quo lite litteras pronunciare cogas. Eadem ego responsione utor nam si litas in Cliristo salebitnuris alii ras

ti Hactenus litio. Posunt deinde eodines vaticani.

458쪽

DISPUTATIONIS PRIMAE SUPPLEMENTUM. II

μενον εὐποι τις αν.

σικον - ἄνθρωπ tris mi , τω αὐτω Θει κω Θελήματι τυ ποί - ον οὐκὶ αντιούμ ον οὐ γὰρ λαντίωται παντάπασι τὼ Θείρ, ο φυσικM , πεὶ zτοικτιε αιτιατέον πεποιηκ4τα το φύσει μαχομενον. Στέφανο ὁ διδασκαλίλ εἶπε. ην-αν ὐπός ἀσιν δύο λέγειν θελησεις pirarsus opus erit duas amoque dicere operationes et duas voluntates alvi ita unus tib Ilii Curastus unam eandemque reni volet nolet, et pugna quaedam adversus se ipsum uni subiecto erit Ploci qui lem ne millibet itidem homini accidere vel congruum vel probabile quispiam dixerit.

Τheorianus Ela in qui ilicat tuas invicein contrarias voluntates, et duas scordes in Cliristo operationes, o doctor , ne lantisper pla timn audire patiemur. Nam et quatenus liomo volemi sacultate praeditum erat in caritatum Verbum; illatainen a voliintate divitia perinovstiatur et insorinabatur . non aut et repugnabat. Nanuliae litimana voluntas, ut ait divus Gregorius , Deo non adversa Datur, quia tota diriscat a tui: Quod si te iscat,atur , a unione scilicet una Deo leuicalvitur. Ianivero tot sicans et luis ea luna, duo prorsus fiunt, non unum; llillini. In relativi terinini in i dedicans et deis catum relativi atili: in teranini OInnino invicea connectuntur, ei alter in mini alteri, cogitatur. HuDuit igitur nati Nili In voluntati In ut liona Sprvator ilivinae ipsi conformem non adversantem : nam quod natu lillh est , prorsiis 3 eo non adversatur olioquin creatoriae preliendendus esset qui natura sibi contrarium creasset. Stephantis doctor ait. Atqui in unica is postas duas ad nare voluntates

459쪽

φαντασίαν εἶχε ταυτα.

unpiis altili , inexplicat,ile , et incredit,ile est. Qui enim sim potest, ut qui unus est, in se clivulatur Tlirmnlanu Fateris ne mi istun esurisse Gilisses, lorinitavisse . et tum esse, ut honuncim veriun nec ne Doctor Quid ni VIIonio pium esset ratae omnia vere non secundum phantasiain liatiuit. Theorianus. Num igitii esuriens comederi voletiat, sitiens volebat biliniet SOIIIn gravatus dorinire . et cetera similiter pDoctor Maxini voletia , etiam quatenus laeus , sanctam eius cari emcibo uti. Tlieorianira Aliter usurpasti dictionein quatenus , non autem iuxta Psitis magis propriuin significatum Niliilominus tit, obsequar Volebat, ais , Niana ratenus ancta in ipsius carneni cibo uti I octor nectissime dicis. Theorianus Age vero caro eius , sive liuinanitas , voleuat ne divinitatem

ipsius cibo uti pDoctor Minime gentium.

460쪽

Theorialius Divinitas autem eius volebat ne ipsa manducare pDoctor Apage.Τheorianus Quid ergo hinc concluditur P Nempe duo esse , nec sibi contraria Caro enim volebat comedere , sua Iue viscera sarne exinanita complere: divinitas autem nolebat conrederes, nec sua viscera quasi laine exinanita complere neque enim exinanitur divinitas. Doctor Haec Paulei verissima. Ilieotiatius. En sanctissii milii isti caro voleuat oli sui, ut ita dicam , conservationein , comederes quoi quide in divinitas sibi ipsi tolebat. Rursus divi nitas volet,al, nctissi, in PerDi carnem cibo utici et caro ipsaine volebat mini ili N . En ita ut it nulliit Clitasti voluntas divinae suaeine es, secunilabat. Doctor Cur dixisti, ne dicitionen tua tentas , laud usurpasse prout eius minarius significatus serip si te orianus. Quia dixisti, quatenus Deus, vult coinedere. Nam reapse ulleomedere, quatenus esurit esurit autet non quatenus Deus, sed quatenus lion o. Doctor Hoc quidem innes sciunt. Tlieorianus. Ain vero, satis ne in persuasimus , doctor , ut duas latea-

라틴어 텍스트