Euripidou Ippolytos. Euripidis tragoedia Hippolytus, quam, latino carmine conversam a Georgio Ratallero, adnotationibus instruxit Ludov. Casp. Valcknaer

발행: 1768년

분량: 698페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

531쪽

15 a L. C. V. DIATRIBES CAPUΤ XIV.

Mi, .c i τοι κ - impleret forsan minus absurde versum primum. ΛSintne ista ex Alcmaeonis dramate vel aliunde petita definiri nequit; sed Polynices, Oedipi filius, . οἰή που Euripidi Suppl. v. I 49, 'o οἰδε -

ωνοχον , Ererip. Cycl. v. s1 7. Istimmodi crases saepe viris etiam doctis fi audi fuerunt. Ut cliversi generis quid intersiciam, Clar. Reis ius in Epigrammatum a se publicatorum 497, Euphorionis , vulgavit, γῆθεν dubitatu tamen, hoc sincerum esset an iae pro lectione MS. .. ιιε. . In meo apographo legitur optime: Ω' Ptνῆθεν 2 ἀω κιμος αεξο υν. Αχαρνμ 1 ιψος & 'Aχανειτης κιωἰς memorantiar & in epigriunmatis rhol. Editae I, C. 67, 17. IV, ep. 2. hoc, eiusdem formae ac Ἀταρνει τυ ab 'Aταρνῶς, Suidas interpretatur ,εΓύηθεν ibi Austero placebat 'Aχαρνῆεεν ' nihil mutaeuium persuaslebit Alciphron ii. Ep. 3, P. 238. Sed ut illuc redeam, qui paulo legerit attenti ira in Pindarum Scholia, nemo mirabitur adeo errorem in Oedipodis nomine commissum. Si libri molem spectes, errores istius generis non magno numero re serientur in Eusathii commentariis in Homurum. Codicum tamen iliae suoriam vitiis interdum fuit deceptus, etiam in Euripideis: exemplo sit quod habet in Il. 13, p. s 3, 4o, Tragico: Τν μ ὀκτινει σἔπν,- σε)-Nostris in exemplaribus recte legitur in Eur . Me leae v. s8s, , μ οῦν κτενει ἔπν.

i His Editioni paratis Adnotationes in Hippol. typis iam

crant descriptae) pervenit ad me libellus elegantis linius Gupii, - Partem Ii I exhibens Emend. in Suid. in cuius praesitione ingeniose corrigit hunc versum P. XI, Ου σοι ἀπωλε , Οἰλνειν δέ με sed primum in ve bis Moliasae Euripideis substituit vocem πατio: voci rax ῆν, per omnos Editiones a Romana Z. Cassier.

532쪽

IN PRAGMENTA VARIORVM DRAMATVM iss

s vidit scribendum, Tειγάρ νυν id est Tοιγαρουν) αυτας - δόμων εἴςeην ,γω ' prout legitur in Bacchabus V. 32. D ad Oxoniensem usque vulgatae: deinde difficulter mihi persuadebit, Polynicen a Tragico potuisse designari nomine Oe- inpossis. E Hoc etiam in loco Clar. Novius, Ena. in Suid. III, p. 63, sὶς -χῆ εν reponens, dum Grais te putabat lectionem res itue-'re, ' Hμἔροτεν, ἔτυχεν. Atque in hoc genere litcrari ina saepius monit, ut, quos Velut genuinos veritatis filiolos amplectinivir, amore refrigerato, tanquam ἀμύλαι θεώια proiicere non recusemus.. I

533쪽

ivisse Uuletu '. Error Sesosi asae Pindari liic dicendi milat pracbebit materiam. Ha rum renam scientibus initum videli quoque des, uit, 'tio 1 lcgitiir in Scholiis in n. . Ili, IJ6, Θυω, i J Tῆ Σει λη φησι , ὸ ωρομία μ

rixs in Exc. ex Euripio Antigone p. 37i, Dionjio Diones filio non videntur dubitasse. ac d scriptum in . ni m. ad Ammon. p. 2c8, istius Sisoliastae soli iis dubia fide nititit r. In coelum illata Semele mater a filio dilua fuit Quω, η' vid. D. Daviti in Cicer. de N. I9. III, 23. & P. IV Uing in Dio dor. i, p. 232. Semelen qui cti dixerit,

inter Veteres nervinem, citiae Bacclauni dixisse videatur Diones aut Veneris filium, unicam cκ antiquitate Praxillam novi'. hoc tamen ubi tradit He uius, alii Δι ης nomine Semelen intellexerrant , ubi Poeta nobis ignotiis naena inerat Διώνης. unicum in suo genere locum adlcribani Hebcsu: Βακχου Διὶ.νης' οἱ Σεμέλης. οἰ γ Βάκ-

534쪽

mannum Secundum MSS, u τῶν πιμπαδε ὀ νψ6, ὀ 1 , ε 3 3ακροανελαμcανετο L. . ανελαμσανε το) χῆμα. Bacchum litum Veneris filium Grero, quique priaeter illurn Ueos recensuere cognomines, ignorarunt omnes. An itanue Dionysum, Veneris,aia certe Diones filium iit hoc Euripidis loco designnum credentiis Z Non opinor. Plinium quia non solet in his' opinione recepta Tragicus dissentire, nedum talia confectui. Ipse Amor, puer Diono, ut in Veneris dicitur Pervigil . v. 76, meo iudicio hic etiam intelligendus es Sed dicit quis Dion sιm tamen nominari , & hic loean mihi Poetamini excitet, ciui plurimi cecinere Bακχον Eρωτα ' quod Sophoc. ran in choricis fecisse carminibus scribit Hermesan Eun. XIV, p. 1 pS. D. de se senex amabilis Solon apud Plutaris. in Solone p. 96. R I νυν μοι ψιλα φ Διονvola,

Cum Vmeris pureo non male Bacue facis, Ovid. Are. An . Iri, 762. Au illi Cat. II, p. 7I, ψ αὐώσω iuro

Mur, & Liber, durara uter Deus, Properais I, El. III, I 4. - Sed praeterea in Bacchum, prae Euriipi tela, aptim conveniunt ista Diphili ap. Athen. II, p. D.

535쪽

356 L. Q U. DIATRIBES CAPUT XV.

iure vidctor egregii iuvenis ἀπάτας λεχ ων-Soph. Ant. A6so. interiecto nomine Conexisse vulgata: Μη ουν εθελε λυπῶ σαυτeν' ἀδως ποΜάκις se Got. posuit pira M-- Θέλε' ut evitaret anapaestum secunda sede, quarta nobis pedem dedit Creticum; nam Mi; si Tragicis & Comicis niticis in unam semper sHlabain contrahuntur 3 nu,quam, si bene me mini, ουν. Ad haec accedant vitiosi Codices, quibus toties se de .cipi pas Ius est iste P ara Sualiasta, neque tenium videbor sic Eurisdis ex Antigone veri us restituisse: ΤΩ πῶ Διαι ης, ας εφυς μίγας Θεος,

nequa uam to andus: de Graecis hos fecit Latinos senarios Ioann. Noster I et et Puer Dionra , quantus es f morialibus Tu parvula , Deus , sius intolerabilis sta,quitur non I lis, cui placidus leniter assat Amor, Hed unus ex miseris, his graviter Deus NMιP. H, El. I, ex omni quem pronis ille Deus,

Propert. III, El. XX, 6. in quem tota ruit Venus, Horat. I, Od. Ist, s. - Mόνγ τε scripsi totidem literis Pro Διώυ , quod nOmcn ex versu praecedente ficile potuit in hunc irrepeIe. Sed hic cornino itini memini, Ruis enis nostro , quocum olim hanc coniecturam communicabam, placuisse quidem meam de erTore Grammatici sententiam, sed in mentem mox venisse vocem non miniis aptam,

oannes Piersonus, cui primiis ad has literas auctor fili tractandis, quas ingenio felicissimo, longiori vita clignissimus , unus omnium inter nostraues m inae exornasset, haec posuerat in sciaeclis suis, quas Pater erit litissimus Iacobira Piersentu, filio clarissimo etiam nunc inter Frisios meos superstes mecum communicavit: In Διόνυ gnivissima ,, haerere videtur macula, nam Scholiasten decipi certum est & lo-,, quitur Euripides de Amore Diones filio. Fortes, Sta , λητοις τ'

536쪽

A ,, ut Διονυσο e praeceis. Versu su Xerit, vid. fragm. Androni. ubi Tι,, α, θρμων. Haec nostra quod ad suininam rei conisipiratio non nihil esticici ad Grain malicuin erroris alguendum. Venus autem saepe Ltione dicitur, dc Diovcrea, a matre, quana Διωilia Vocantem Honrerum I l. E, 7O, plerique se Pluti sunt, Euripides etiam

nomen ponendum censuit. - De pucio Diones nihil laic dicitur, quod non conveniat in Amorem. Hic μέγας γεος & μέγις Θελ Euripies, laac etiam, in re Socrateni sequuto, qui Amorem vocabat δώ- μονα μεγαν & μἐγιςον π α 2.ιών δαιμονων , te ite Noenis io Or. X II, p. I 62. B. Praeter cetera, in Plaunts Synapos. Sociatis Phaedriis indignatur T. I, p. I I. A, Poetae I sis vμπιις & paeanas cecineis

537쪽

r58 L. C. V. DIATRIBES CAPUT XV.

stia probabiliter Menandro debet, qui libenter exprimebat Euripidea, Aquod vere monitit illic Davisus. Eadem Oobari pagina hoc ex co

Inclignantis illud P τ, ου sequente , frequens apud Comicos; ctiam in ipsius Alexidis versiolis ap. Eun. III, P. I 23. F. X, P. A I. P. ec C. -- Mirabili Abderitanorii in morbo probabilem sane causam adsignat Lucrianus T. H, p. 2, per plateas ex Euri dis Andronaeda vcisus magna voce recitantium , praesertim π ἔ Περσέως ρῆσιν , cuius, ut literatis honainibus notissimae, primum tantum versiam ponit:

Σὐ σ ιι θεῶν τύροννε 'Lucia; i itaque beneficio didicit Gata erus, docuitque Barn sum, sep- diem veritis continuos, quos exhil et Athen. XIlI, p. s6 I. B. ad Andromedam esse reseremtos Euri dii; sed hanc fabulam, de qua mill-ta dici possent, nunc suo loco relinquam. Mos sint Euripio vers una interdum inurriclem in diversis repetere Tragoediis; dilobus versi hus illius ex AndiUmecta iωεω; simillimis in Moώaeo Grotia praefigitur alius csigeriae sententiae p. 2οι, Σῖ δ' α κάκιςε ρπ- Θεῶν τε ψ βροτῶν 'Uidcientur itaque & ista ex alio dramate petita. Scd videamus tamen: versus ille Scaligero debetur; laoc usi nos docet carotiau, vulcatam nobis cxhibet cx SIobaeo Gesi. p. 399, s, lectionem, Plana prae uel etiam Stobari Lei densis: δ ω κάκιςε πίτων θεῶν τε κανθρύπων. CFac scriptum:

ia . . . . τε κανθούπων . . . .

τρις ερῶσιν α μὴ ἐς παρυς-α ubi sequentia sunt eadem, quis tandem ex auenaeo supplere desinum pransi versus dubitaret pΣυ δ' 2 sti: FnεJ Θεῶν τε κἀνθρύπαν ego quidem ista praeferrem , supplemento scioli literatoris vitiosissi

538쪽

A tulus iste Puer qui de se ipse testatur in alis Signaniae Q. Δ δα

σκια 'cee 3α λαχ α μα') diceretur Eu - πα- κάκιeω βροτῶν, nedum 9εῶν. Vt erat tamen , saepenumerra experiis dicebatur etiani Mesus ille Puer, saevus, impraένs3--gitio Ciri v. I 3, Aen. Iu i 2. I, VII, 3. Horat. 11, Od. 8, ΙΑ. Apollon. Mod. iv, 446. &e Oppiano 'Aλ. rv, II &c. ipsa matre teste in Momi Ei l. 3. Bιεπα--ε- κακου 'Eε-α vixit in illis apud Sisiaeum Versi H p. II, 23 p. 267,in quos in o Bionis reliquias colligenti na tui onaissos Tlu od Canter U. L. I, XX. & nemo tamen bene mγnenti morem gessit. Neqtie in eodem dramate hoc nes averat Eum des, cuius tribus versibin paulo ante positis haec ex Athironaeda subiicit Stobaeus:

ire Veneri dilectus Adonis ovidio Met. X, sto. R. ccentiores hic niti poterant auctolitate mi ante Virgilimn , aut citis aetate , vel proxiura , dixerit love natum de Venere, nenrinon, opinor , habenius. Dicitur nultria quidan in exena plaribtu Euripi-

Hanc

539쪽

I6o L. C. U. DIATRIBES . CAPUT XV.

Hanc coniecturam ante hoc serine decennium per literas memini me ACommunicare cum Clar. Masgravio, cum sito me donasset Hippolyto. Hic postea vulgatae se lectionis, prolatis aliisque sed istis inprimis versibus Virgilianis, patronum professus est Exercit. in Eurip. ai: e. Iv. Nostra nilail te seri , utrum inter tot alia hoc quoque flagitium imputandum Iovi sit , ncc ne: libenter tamen viro elegantistimo, mecum Euripidis & vcritatis amatori, persuaderem, hac in pariemim ceteris popularibus conlpirasse, Cum vulgo certe loquutum Traglaum. Hoc futurum autumo, si quae in istum Hippolyti locum a me , scripta sunt Ausgravis non displicent. Ex antiquitate Graeci eterem certe nemine in actitror te it cm citari posse , qui patrent di avum Cupidini Iovem dccleiit. Recentior ille conditor fasulae sitis absurdae de Amor. Ismen. EUGErius, ut cX Euripiae longe plurima descripsit, haec etiam habet IX, p. 3 2, Ωπῶ Διος, τὰyivra ' Ερως &c. X, P. a Διος πώς-id' ἔ πατρός. is itaque id ipsu in Bin suo cod. legit , quod in omnibus qui supei sunt Euripideis codd.probabiliter invmictur. Virgilium quoque iuvenena si Ciris est Virgim , quod erudite probabile reddidit Clar. D. Miur aderras Observ.L. U, C. 3. voce vitiose scripta potuisse decipi, quis tandem auderet suspicari Si rem tracti dii aliunde notam, a lintrabile vi labitur nemini Poetarum vetemn Nonnum eXcipio qui centena sine teste protulit:) Arnorcni usqtiam dici in Patrem quove suum imperium exerincere , ubi toties ipsum Iovem coelo detraxisse suisque sagittis victum domuisse nanatur, di Uentis aurea celebratur, ut amatori Helena, Iove digna viιro, ni Iove nata foret. Cum Puer Veneris, nusquam a veteribtis filius ille Iovis vocatur; ne alb illis quidem , qui in Anthologia sive edita , seu inevita, Ctot centena nobis epigrammata concidere, qui toties Amoris, ut Veneris filioli meminere , quique , ut sua homuncionum excusent vitia , pristina Maximi Iovis & omnivoli surta tam libenter commemorant: exercitatus in hac palaestra Atileager patrem se Cupicinis agnorare latetur:

Πατρος έκετ' ἔχοι τίνω 'Anthol. v II, ep. I s. Non ille Veneri natus, ut Mineri a Iovi, Iunoni Vulcanus, habuit inter coelicolas patrem o)αμφιθαλῆς σbani Av. v. i7 s. Amorem honeste quidem Vulγs hominum, sicundum Senecam Octav. sco,

540쪽

A Gmitumque ciredit Venere, Vulcano satum. ocillatiores Vulcani coniugi natum noverant ex furtivo cum Marte, vel fratre Mercurio, concubitu: Simonidea legantur in Susti. ad Apo Ion. Rhod. II 3, 26, ubi variorum opiniones recensentur de patre Chipidinis: id quociue peculiare fuit Alcaeo , ut Amorern Zephyri

statueret & Ericlis filiolum : in Eomologico MS. Parisiis ista legit

bitur L. GFratri comparanti Hist. Dcor. Synt. XIII, P. Us. F. diuua8lis Ru, monili Dissere . de Venere insertam Actis Academ. Reg. Inscript. T. v I, p. 2s, 26. -- Mari, Vulcanus, alii nominantur Servio in Metil. Aen. I, 66 . veterum Genealogoriam, qui diversis G1R pidinibus viversos etiam dedere genitores. quis tariclem Iovem suspi- Catus est 3 nemo. Cicero de N. D. III, C. 23, Cupido primus Mer rio N Diana prima natus iucitur; seciundi s Mercivrio Veno seciunda, tertius Marte is Venoe icitia: haec tertia, Iove nata Uulcano nupta, man Marte se misiuit, unde Cupido natus esse dicitur , ut scribit Ampinus c. I x. Tredecim Cupidines, GFraldum sequutus, invenit apud veteres Murmontius , nullum Iove iratum & Venere. Sed Christiani Scriptores Graeci, sui tot nobis Iovis fla ilia commemorant, hoccine praetermisissem intactum, si legissent a scubi, Iove natam Venerem patri filiolum peperisse tSi ne haec quidem Iovem huius unius flagitii poteriant absolvere, sit sanequani Malas ille puer, nec tamen deterior avo genitore maius assieritque secundum nonnullos, priveter ceteras , Iovi Venus,

ri,in

SEARCH

MENU NAVIGATION