Joachim Jungius und sein Zeitalter

발행: 1850년

분량: 401페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

burgi negotium de scriptis lungi an is Vogelio commendavi. Is vicissum libi, illustrissime Domine, studia sua accepta esse gaudet, ac se porro commendatum esse cupit. Ex Anglia Societas Regia sumi us nuper obtulit, quos editio illius operis vel in Germania vel alibi, et, si placuerit, luondini exiget: operam quoque Si verti, discipuli Iungiani. qui ex schedis Jungianis aliquod disciplinae corpus, nullo tamen alio addito nolunt enim aurum plumbo misceri , remune

t humis sperandum est Philonomiam ejus b. i. bie Harmonica tum de Insectis lucubrationes, nemo est . qui in publico conspicere non optet. Si qua alia reflant, per te discere desidero. α

in miserrimo sunt flatu. Ex quadringentis ne vix centum restent fasciculi, et hi nullius sere pretii. Optima quaeque perierunt omnia eum exemplis autographa. Eier Dalire ipsti ex sei rei bi 2eibni3 vom 25. buni 1695 uber bieten Segenitalib: Raro postuma recte eduntur, quod vel exemplo vides schedarum Iungi auarum , quas plerasque interiisse

292쪽

irreparabili jactura, magnopere doleo. Fae mihi, quaeso, hane gratiam. ut cures indiculum eorum, quae supersunt, pro me transcribi: qualescumque enim tanti viri reliquias non spernendas censeo. 2n NIaeciuo'stini mort vom 8. Ruguit 1695 hetiit ed mi eberum: Scheclarum Iungianarum lasciculos ecce titulis splendidis, conlentis plerosque jejunissimis, constantes. Ε. gr. historia literaria continet aliquot libros in nundinis emendos, aut nundinali calalogo promissos, cet. Ego jam tandem combustis omnibus melioribus, in testamentiorum etiam Iungianorum numerum allectus, decrevi adscripta, si quando editur inveniatur, publicare. Sed negre tam parum lucrosis sumius a hibIio

edendi dungiana omnia, ut juvent, non improbandum censeo: nec hoc sine exemplo est vom 27. Nov. 1686 Opp. IV, 33. . et ebei ivied et aufhie Pense es de Pascat hin, melere, obfΦon ite beδ nnexus systematicusα

saepiust non ita frequenter perirent egregiorum virorum labores, eo praetextu, quod imperfecti sunt. 8 I.

293쪽

Logica generaliS. De Metaphysica. De formiS. Defensores principii hypostatici. Doxoscopiarum definitiones. Doxoscopia physica.

Doxoscopia sporadica. Schemata geometriae empirica . Geometrica . Gefmetrica toxostatica.

De XIII. corporibus Archimedeis. Logistica VI.

Mathematica varia. Mathematica. Arithmetica et Stereometria. Geometria numerOSR. StereometriCR. Sphaerometrica.

Cyclometri ea. ZDoxoscopiae majores phΤSicae. Physica examina demonstrationum. In Iaehei '' physicam. Sennerti physica. Litteraria et phySim.

Disputationes physicae. De Geometria Rami. Circuli locum replenteS. Analytica aequati . Analytiea.

Astronomica.

De stellis. Observationes opticae. Praelectiones opticae. Optica. Munitoria. Τopasmata ab Apollonio neglecta. Medica. Philosophia praetica. Eihi a. Lectiones Ethicae. Politica.

Politica specialis. Relata juridica. Observationes juridicae variae. Disputationes aliquot ethicae in collegio privato disputatorio habitae, in einem Digeellanassober, uberrarie ben: Variorum juridiea, philosophica et philologica.

mela physicae, medietnae etc.

294쪽

Chronologica historica. Chronologia antiqua. Historia antiqua, Res publica Romana. Historia Hispaniea. Historia Ecclesiastica. Geographia generalis. Germania geographica. Germania inferior. Geographia Asiae. Palaestina et AegyptuS. Africa et America .

Poetica. Rhetorica . Analogia Τeutonica. Lexicon Germanicum. Vocabula technica Germanica. OrationeS. Orationes et poemata.

Epistolae Jungit. Epistolae ad Iungium.

Sehedae variae. Digerenda varia.

olle taneen unu einhel ne thalatteristis e lituo luxu he enthali enh 3. S. De poeιis ludicare, non Grammaticorum est, sed potius philosophi officium. Comi eus magis est poeta quam Tragicus, quia hic ianium episodia sngit, ille lotum . . iunte seri lch, et Maaclionem . Prologus a parabasi non vere disserre nisi loco. Heinsius lDe tragoediae eonstitutione l. Ego disserre propterea dico, quod in parabasi poeia ipse loquitur, in Prologo alius poetae nomine aut poetam defendens. uebet haε gule*lsche aheateriit vehrereε gelagt. in Euri vite ε 3. B. ivlxv hie mala dispositio gelat et t.

295쪽

furie fraxit et in hex Doxoscopiae physicae minores: De principiis Anaxagorae.

Anaxagoras Claromenius posuit Principia corporum naturalium corpora similaria. Id si intelligatur de corporibus exquisite similaribus, rationi et experientiae congruum existimamus. Corpus autem otioιοι ερὲς est, quod Similium est Partium. Hinc ὀum ηιέρεια. II. Seripsit forsan Anaxagoras partes sanguinis, ossis, starnis, Prae exstitisse in pane, gramine, aliore nutrimento, quod assumitur ah animalibus. Id ita a nonnullis vel intellectum, vel depravatum . quasi alimentum plenum esse guttulis sanguinis, ossiculis, carunculis opinaretur. Adeo ineptam opinionem viro ob sapientiam celebri, Periclis Atheniensium prudentissimi, samiliari, ego non tribuerim. ii I. Verisimile est, statuisse Anaxagoram corporum exquisite similarium species esse numero indesinitas, sicut dicimus infinitas esse species plantarum. Hinc orta calumnia, quasi infinitas similarium corporum species pro principiis sensilium corporum venditaret.

296쪽

menbigleii get heben καε ἀνύγω νγ. Casu enim aut temere oritur, quod praeter consilium mentis, vel per errorem etiam mentis oritur, praesertim mentis liberae et ad utramque contradictionis partem indisserentis, item ob interventum alterius mentis liberae.

91. De probationibus eminentibus disquisitio 3. T. S. Hodie reperiuntur nonnulli, qui statuunt eniis assectiones non demonstrari, ne per rationes quidem a priori, deduci tamen ex principiis summis et eminentissimis, Metaphysicamque esse certissimam ratione probationis eminentis, non demonstrationis evidentis, qualis potius mathesi adjudicetur. Quin et persuadere nobis conantur, eminentes istas probationes non tantum apodicticas rationes aκριδεια cognoscendi superare, Sed et ipsa demonstrationum principia confirmare. Caeterum clarissimus et experientissimus Dominus praeses, praeceptor meus honorandus, constanter hactenus sustinuit, nullas in ea Metaphysica, quae nobis ad hoc usque tempus innotuit, assectiones de ente demonstrari, nullas aliis quam dialecticis argumentis de cnte concludi: quod si quis de ente demonstrare eas studeat, id non ita nude et jejune fieri debere, ita videlicet concludendo: Ε. Omne enS eSt unum, E. Omne ens est persectum, E. Omne ens cuivis enti vel idem est vel diversum, item simile vel dissimile, E. Omne ensvel necessarium est vel contingens. Sed eo modo, quo Arithmetici paritalem, imparitatem, commensurationem, aequalitatem, exceSSum, desectum de numero; Geometrae aequalitatem, excessum, desectum, Proportionem, symmetriam, a symmetriam, parallelismum de magnitudine demonstrant.

vern etnen es eigheit belleber genanni. '' Sabin gehoten 8d te mle se Igenve in den Corollaria ver Disput. de naturalis scien ita e principiis prima l1636l: ll Meia physicam quidem principem et reginam scientiarum vocat Alexander in eomment. ad init. lib. V ., E. uela phys. : verum id de ea intelligendum . quam Aristoteles toties in metaph Ssicis σῆν proυιιἐννν si e seientiam . quae quaeritur, voeat. 2ὶ F nseca liti. I. metaph. e. II. q. l. s. 2. eonel. 3. mPinphysicam reliquarum scientiarum ludicem eonstituit: id ne rq ζ roDi ἐνη quidem competit, nedum illi, quae hodie festinantes philosophiae l3rones illaqueat.

297쪽

Scripsit. . . . in Principis feminae inprimis obsequium . quae Carlesium summo in pretio habebat. Ruε bem Exiest Gungiuε' geht bieθε nidit heruer. I. Iungit epistola de Cartesii philosophia.

S. P. Intellexi ex clarissimo viro, parente Tuo, quandoquidem Tibi contigit, eonversatione et quasi institutione laui Serenissimae Principis Palatinae in philosophia Cartesiana, cupere Τe a me rescire, ecquid in ea desiderem. Difficulter haec fiunt per literas, tamen ne omino repulsam seras, pauca e multis asserre constitui. Mallem sane tecum conserre de physicis rebus ex libro II. de Princi p. ilibros IV in schedis meis voco, quos ille IV partes J. Verum oportet prius nos in logicis principiis convenire, alioquin frustra sumetur labor in reliquis. Valde enim hoc improbo in Cartesio, viro alias magno, quod adeo exiguam logicae curam habet, eamque quasi

cum metaphisica confundit, scientiam reflexivam cum recta.

Liber primus de principiis totus occupatur in methaphysicis, admixtis nonnullis ad logicam perlinentibus. Articulo M. proponit Perceptionis clarae et distinctae offinitiones, quae utrum bene sint traditae, in tuo intellectu experiri poteris, praesertim si conseras desinitionem notionis distinctae in Ham burgensi Logica lib. I, c. ult. 3. 4. traditam. Nosti logicam landari in experientia interna, de qua logica IIamburgensis lib. IV. c. 4. 3 9, quam etiam Cartesius magni lacit, dum initium spei a dubitationibus emergendi collocat in hac propositione:

Ego cogit O. Sensus perceptionem posse claram esse simulque confusam concedo, verbi gratia, clara visio sit, ubi multi radii ab objecto pupillam intrant, eodem tamen confusa est in senis oculo, si perspicillo suo careat. At intellectus perceptionem sussicit distinctam esse. Est autem talis, si partes a se invicem sint satis discretae. Nequeunt autem secunda et tertia mentis operationes distinctae esse, nisi compositae notiones sint distinctae. Nam protonoema, sive simplex notio, nec confusa, nec distincta est. Cartesius quidem ubique inculcat cognitionem distinctam, sed saepe parum auxilii ad eam assert, dum populariter aut negligenter loquitur potius, quam accurate. Quomodo autem potest demonstratio distincta et evidens esse, si resolvi in Simplices suas consequentias omnes nequeat, si primae ejus sumtiones

298쪽

Cartesius lib. I. Princi p. arti c. M promittit, se enumeraturum omnes simplices notiones, ex quibus cogitationes nostrae componuntur, sed aliud promittit, aliud praestat. Proponit enim hac occasione quasi categorias quasdam Sive rerum Summa genera, simulque importuno admiscet modos considerandi, et multa alia perplexa. Τandem arti c. 49. huc evadit, ut propositionem in demonstrabilem ex Entibus vere existentibus excludat, quippe quae nec res, nec modus sit, sed veritas quaedam aeterna, quae tamen in mente nostra sedem habeat. Atat omnis propositio, si vel topica et veri similis tantum sit . est mentis operatio, et Ens vere in mente inhaerens, a mente modaliter diversa. Quid opus est, hac catachrest uti, ut axioma veritas aeterna dicatur, quod rectius veritatis aeternae ' diceretur, ut lib. l. Princi p. arti c. γοῦν. loquitur, quamvis id huic loco non conveniat Ne taedio me et lectorem ulterior assiciam, propono meam divisionem, in qua non puto me multum discrepare a Carlesii sententia, quem puto. meditationibus defessum, incuriose admodum hosce tres articulos scripsisse: Ens vel finitum est vel in sinitum, sive independens. Finitum vel Substantia, vel Inhaerentia. Substantia vel corporea sive materialis, vel intellectualis sive cogitativa. Inhaerentiarum alia corporeae substantiae inest, ut superficies, linea, si gura, Si tus, motus, tactus, situs, alia mentali sive cogitativae, ut notio, propositio, sive enuntiatio, et dia noea sive ratiocinatio sive consequentia, alia utrique, ut ordo.

Quod ego inhaerentiam, id Cartesius cum Lombardistis modum, aut modum Entis appellat, saepissime etiam modum pro specie ponit, ut cum dicit: Modos cogitandi vel cogitationis modos. id est species cogitationis, ut artic. 17 , 32 , 53 , 65, modos percipiendi, volendi, arti c. 48 et 32. i. e. species perceptionis et volitionis. Tertio modum cogitandi et modum, sub quo concipimus, dicens, intelligit Ens rationis, vel Ens, quae a se ipso secundum rationem diversum est, artie. 55 et 5T, exempli gratia, duratio dissert secundum rationem ab Ente durante, estque vel permanens duratio vel successiva. Illa realiter idem est cum Ente permanente, haec cum Ente Successivo, Videlicet motu . Hinc tempus est motus, quatenus metitur alios motus. Operationem intellectus nobiscum agnoscit Carsesius arti c. 32. Id vero intolerabile est, quod affirmationem et negationem vult esse modos volendi, i. e. species volitionis, arti c. 32. Haec omnia eo, ne patiaris te ab Hamburgensi logica abduci, quae tribus mentis operationibus superstructa est. Ut autem videas, quos fructus pariat hic contemtus logicae in Cartesii sectatoribus, dum semper claram et distinctam perceptionem

299쪽

jactant, eme Tihi, vel lac ut Magistra tua emat duos hosce libellos Iohannis Raei Clavem Philosophiae naturalis in i , Danielis 1, ipsi orpii Specimina Philosophiae Cartesianae in 4., uterque apud Elseviros nuper excusus. Carlesius lib. II. Princi p. pro more suo e prioribus demonstrari ait tertiam naturae legem, arti c. 4l et M. quam ego ut hypothesin tamen admitterem, licet demonstrationem nullam videam)et hinc porro deduci regulas motus, quarum deductionem tamen relinquit industriae lectorum. Duo autem isti scriptores septem istas regulas prolixe demonstrant. Prior, qui Prosessor Lei densis, quasi clam et modeste, a pagina li 2 ad paginam 129. Alter audacter et expresse a pagina M ad paginam 85. Uterque ita, ut demonstrandi peritis ostendant, se ignorare, quid sit demonstrare. Si non placet utrumque emere, ematur posterior, qui multa habet de vita Cartesii et alia pulcra, hinc inde collecta et transscripta. Est juvenis ingeniosus,

sed nimis sestinans. Ego puto me demonstrare posse, quartam regu lam esse salsam. Sed abrumpere stylum cogor, tempore exclusus. Tu quaeso Cartesii epistolas, quas serenissima Princeps tibi communicavit, descriptas mihi transmitte, ut eo melius studiis Tuis et aliorum consulere et sul, venire possim. Simul ques signi si ea , quousque in Cartesio progressi sitis, numquid jam librum secundum de principiis attigeritis, item utrum adsint vobis machinae, quibus Cartesii hypotheses confirmentur. Item qui apud vos matheseos professionem sustineat. Vale. Dabam Ham-hurgi die M. Martii A. 1655.

Ioachim us Iungitis, Med. Dr.

hu Tato don merulam unb Seεcarte6. Gassendi opera omnia. Syntagma philosophicum pars l. lib. l. de origine et varietate logicae p. 38 - M.

300쪽

si aetas nostra receptorum dogmatum fastidiens, euhitari non debet, quin apud multos omnis doctrinae syllogisticae hactenus receptarum honos h revi sit exspiraturus, nisi adjungantur syllogismorum doctrinae aliarum etiam consequentiarum formae, intellectui lamiliares. idoneis praeceptis tradi lac, quae syllogismis intermista o ad quamvis dia noeam in forma domonstrabili expressis ver his exhibendam

SEARCH

MENU NAVIGATION