장음표시 사용
331쪽
IIάν, υρκαδίας μεδεων, καὶ σεμνῶν ἀδυτων φυλαξ, Ματρος μεγάλας οπα δέ, σεμνῶν ρίτων μέλημα τερπνόν.
n μάκαρ, οντε μεγάλας θεοί κύνα παντοδαπόν καλέοισιν υλυμπιοι.
Fr. 72. EiIstalli. prooena. 27 Λέγεται δὲ καὶ ο τι ὁ Παν μετα ὁ Κιθαι0ῶνος καὶ Ἐλικωνος ω'θη αδων παιῶνα Πινδάρου ' διο καὶ αὐτος ασμα εποίησεν, ἐν ω χάριν αυτῶ τῆς τιμῆς ἀνθομολογεῖται, Ου αρrή Ω Πάν, Πάν, χρκ φύiαξ. Similia vit. Dind. Boeckli T. II p. 9 Vesterni. e. 973. Auctitis pro fori Solioliast. Dimiar. Pyth. III 1.39: παρεδρος γαρο Πὰν τῆ 'Pία, ῶς αυτος ὁ Πίνδαρος ἐν τοῖς κεχωρισμέ - νοις των Παρθενίων φησίν ' Ω Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων εως τοὐματρις μ. ὀπ. σεμνῶνx μ. T. iihi cod. Gott. αγαλμα Pro μέλημα,
recte Boeotai σεμνῶν, idern voro coni. σεπτῶν ἀδυτων, contra Selinei de vin v. 2 ὀπαδός, αγνῶν, ne bis ido in vocabuli im iteretur, ut pliares videntur versiis tutoriocti esse, fort. v. 1 iuuium, V. 2 ciniis tala stropliae situ, itaquo laetinam indicavi. Carmeia eius liue opportunitas coloberrinansilit, os. Plutarch: vit. Num. c. 4, Non Posso Suaviter viv. Sue. Epie. e. 22,
Pausan. IX 25, 3, Philostr. Ining . II 12, Aristi l. I 69. 11 231, et Soliol. ΙΙΙ564, Libati. or. LXIII T. III 352 o I. Reislio, Antipater Autli. Plan. IU305, Tliomas M. Vii. Pind. T. II p. 4 et ib. p. 7, EitStatii. prooem. p. 23od. Selinoide vi n. Fr. 73. Aristot. Rhot. II 24: η εἴ τις κύνα ἐγκωμιάζων τον ἐν τῶ οὐρανῶ συμπαραλαμβάνει, ἡ τον Πῶνα, ο τι Πίνδαρος ἔφησεν ' ω μάκαρκti. Boeelch, qui recte liue retulit, καλέοισιν scii pSit, V. καλέουσιν.
332쪽
Schol. Tlieocr. I 2: Μέλη γαρ ωδὰς Πεγον, ως καὶ Πίνδαρος τον Πἀνα φάσκωπιτο σ αυ του μέλος γλάζεις,
Aristi l. I 49: Λιδόασι δ' αυτω καὶ τον Πῶνα χορευτὴν τε - λεωτατον θεῶν οντα , ως Πίνδαρός τε υμνεῖ καὶ οἱ κατ' Αἴγυπτον ἱερεῖς κατέμαθον.
Sei v. Vii N. Geoi g. I I6: - Pinil irus Pana ex Petielope stitim ilicit. Sed auctius G: .,Pania Pili liri us ex Apolline et Penelolia iii Lyco Lycaeo monte editii in scri liit. ipii a I,V Dite I ge Artaullae locus Lucaeusin mons ilictus est: alii ex Mercurio et Penset ape iKatuna, coinitent 1 ei as solitu ut e clibilibus excitii re, et i leo capripe telii liguratuiti esse etc. Long e alluit ira ilit Seliol. in Titeocriti Syringetii: Tον δε Πῶνα ἔνιοιγqγενῆ ἱστορουσιν - ἔνιοι δε Αἰθέρος καὶ νύμφης Οἰνόης, ως καὶ Πίνδαρος, ἔνιοι δὲ οδυσσέως. Α Ο Λ Λ se N I.
Fr. 78 et 79. Strabo I x 412: οἱ δε ποιηταὶ κοσμουσιν ἄλση καλουν - τες τὰ ἱερα πάντα καν η ψιλά' τοι οὐτόν εστι καὶ τό του Πινδάρου περὶ 'Aπόλλωνος λεγόμενον ' κινηθεὶς ἐπ. ... ἄλσεων. vesp. Eust. II. 270, 23. Extinio utite in vi lii Bocchia huc pertinero, Diae ni'. Strab. 413 legi iii-ltu', ubi ouin Alcaetun comu emorasset, pergit: τὰ δε Τηνερικὰν πεδι ον ἀπό Tηνέρου προσηγόρευται ' μυθευεται δ' ' πόλλωνος υίος ἐκ Μελιας, προΨήτqς τοῖ μαντείου κατα τὰ Πτῶον υρος, ο φησιν εἶναι Τρικόρυφον ὁ αυτὰς ποιητής piae anton de Alcaeo dicta si int, alit ipso Strabo postea aut alitis ciuis in nrurgine adiecit: certe Alcaei non sunt lii versusὶ:Kαί ποτε . . . κ.α Τέσχε. καὶ τον Τήνερον καIεῖ' ναοπόλον μ. δ. ὀμ.
333쪽
Περιδιναθεὶς επνυει γῆν καὶ θάλασσαν καὶ σκοπιαῖσιν μεγάλαις ορεων υπερ ἔσταν
καὶ μυχους δινάσσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων,
και ποτε τον τρικαράνου Πτωχυ κευθμῶνα κατέσχεθε . . . . . ναοπόλον μάντιν δαπεδοισιν ὁμοκλέα.
Seliol. Arist. Actiarii. 720: 'Aγοράζε ιν ἐν αγορὰ διατρίβειν ἐν ἐξουσία και παρρησία εστίν, Αττικως, οθεν και ἡ Κόριννα, ἐστὶ του Πινδαρου αττικιστί, ἐπεὶ και ἐν τω πρωτω των Παρθε - νίων ἐχρησατο τη λέξει. coni. Ι'ierson ἔτι δε Πίνδαρος αττικίζει .iἰeel sutil. Selitie ille in Protest. I. XXXI. οθεν καὶ η Κόριννα επιτιμα
Seliol. Tlieocr. II lu: Πίνδαρος φησιν εν τοῖς κεχωρισμένοις των Παρθενίων ita si Gen. 13. παρθενων celeiq), οτι ητοι Gen. b52, τοι bl) των ἐραστῶν οἱ μεν ἄνὁρες ευχονται παρεῖναι ita sci ipsi, εἶναι καὶ δ Gen. l , τον vulgo Hλιον, αἱ δε γυναῖκες Σελήνην. - Ad tertiunt liuito lilimi in Parilistitior uin fortasse veteres critici retuleratnt προοίμιον εις Σακάδαν, vid. D. inc. 251.
Fr. 78. V. 1. περιδιναθεὶς scripsi, Vulgo κινηθείς, A . . νηθεὶς, sed in m. περικιηθεὶς, περικινηθεὶς. cf. Hesych. περιδινεῖσθαι ' περικινεῖσθαι, περιπορεύεσθαι, περιστρέφεσθαι, περιέρIεσθαι, et similiter περιδινηθήτην, περιδινήσεως, περιδινηταί interpretatur. - V. 2.γῶν Booelth, eodd. γῶν τε. , Ort. γῶν τε και θάλασσαν ἀμαιμακέταν). - σκοπιαῖσιν Boeelch, EO lil. σκοπιαῖσι. - μεγάλαις, Λ ς, sed in m. suppletum. - V. 3. δινάσσατο Ihaud dubio corniptum, Acglii δεινάσατο, Hormann ἐδυσατο, Sclinei ter τιναεαeto, Emperius δ ἐν - σατο, Selineulo vin διφασατο, Dindor f δίνασ' απο, Alirens contra καμμυrους δινάσατο. Fort. τευμάσατο. - βαλλόμενος, Λ βαλλό ct similiter egit i. - V. 4. τρικαράνου seripsi, vulgo Tρικάρανον. - Πτω&υ scripsi s s. Keil Syll. Insor. Boeot p. 70, Plii lemon Gr. p. 38ὶ, quo lpostea etiam Moinoice proposuit, viilgo Πτώου. - κατεσχε θε libra, vi algo κατέσχε. Cotorum videritur non multa intercidisse, fort. scripsit: κατέ-
σχεθε, καὶ τον Tήνερον Θηκατο ναοπόλον μάντιν δαπsδοισιν ὁμο- κλέα. Ceterii in B Oeclch liaec ad Pisuenia probabiliter retulit. Me ineliolia e sic constituit . . . Ut νζθεὶς ἐπήει l γῆν τε καὶ πῶσαν) θάλασσαν
καὶ σκοπιαῖσιν ἄκραις Πτώων) ὀρέων ὐπερ εστ α l καὶ μυχους διζήσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσεων. Diuili od by Cooste
334쪽
Συνες ο τοι λέγω, ζαθεων ιερῶνομώνυμε πάτερ, κτίστορ Αἴτνας Νομάδεσσι γαρ εν Σκυθαις ἀλῆται Στρατων,ος' ἄμαξοφόρητον οἶκον ου πεπαται
335쪽
ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρεφειν πυκινωτατον ερπετον
Σκυριαι δ' ες αμελξιν γλάγους .αἶγες ἐξοχώταται
μμάδεσσι γὰρ εν Σκυθαις Ἀλαται Στρατων ος υ ταντοδόκητον ἔσθος Οὐ πέπαται, Ἀκλεὴς δ' ἐνα σπολὰς ανευ χιτῶνος. Σωνες ο τοι λέγω. tibi Sch. servavit fr. 82 καὶ ταυτα παρὰ τὰ ἐκ Πινδαρον ἔχει δὲ Ουτως ' N. γαρ ἐν Σκ. ἀλῆται Στρατων, ος voti. ώς) ἄμαξηφόρητον recto Veran. ἁμαξοφόρητον) Οἶκον οὐ πέπαται. ἀκλεὴς ἔβα τῶνδε svo n. ἀκλεῆ τε βα-την δέὶ. Aαβὼν ημιόνους. παρ' Ἱέρωνος και η τει αυτον καὶ αρμάδιον
Uen. ἀμάδιον, Bergier ἀρματιον, I indorf αρμα . Ceteriini Herna et lin Op. III 125) Στρατων por errore in Ox Aristo pilano repetitum osse eeu-set, cum Pindarus μόνος scripserit, similiter ego in prooedosi Στρατωνhletino lictovi, tum seripsi negationο οὐ doleta: οἶκον πέπατ', ἀκλεης δ'εβα l Tῶνδε, ut v. 3. 4. 5 prorsus respondeant fr. 83 v. 1. 2. 3; Et irruoni in , non rite la carmisso I Heronis titirigam. Sed ii certa haec omittit, illud certunt extroma corriIhta esse s mino I titiloi's prorsus delenda conset), ubi Boeotch ακλεὴς δ ψα scripsit, τῶνδε dclcto. Ego coniicior Νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλαται Στρατων, ος άμ. οἶκον οὐ πεπα-ται, ἀκλεήρ, quao sequuntur scholialliae sunt, Sio emon triti lar Στρα- των δε λαβων ημιόνους παρ' Ἱέρωνος, ut hoe ipsi ina ni erit aurigae no- in oti nisi malis Bάτω ν, cui Aristoplianes Στρατων potuit substituere . σκλεής autem ad priora referenduin esse docet Scli. v. 912: ἀλῆται ρφη,
επειδη οἱ Σκύθαι τ6. χειμῶνι διὰ το αφόρητον αὐτου ἐπὶ ἀραξῶν τὰ πράγματα βάλλοντες εαυτῶν ἀπαίρουσιν εἰς αλλην χώραν ' ὀ μῆ εχων δὲ
ε κεῖσε αμαξαν α τιμOi παρ' αὐτοῖς κρίνεται. Hartunil scripsi i αλῆται ος αμαξοφόρητον μὲν οἴκον ου πεπατ , ακλεης δ' απέβα τῶνδε.Fr. 83. Atlion. I 28 Ar Πίνδαρος δ' ἐν τῆ εἰς Ἱέρωνα Πυθικῆ
κνώτατον. - V. 3. Σκύριαι Σκυψιας v. - γλάγους Atlion. γάλακτος restitui ex Elistalli. ad Od. 1569, 44: ουτω δὲ καὶ Σκύριαι ἐς αμελξιν γλάγους αἱγες ἐξοχώταται λέγεται εἰναι ' oπλα δ' ἀπ' υργεος, αρμα Θηβαῖον. Forni re tui non in solutis. Poeta aut γλαγευς Riit quamquam etiani conieci H αγος a recto casu γλάξ, quo nomine Diiiiita appellati ir, sed iι principio livud diibio lac significabattir. - V. 4. ἐξοχώταται BC Eustalli., viligo ἐξοχώτατοι, quod tuo tur Nutich Philol. IX176.
336쪽
5 οπλα δ απ Αργεος ' αρμα Θηβαῖον ' αλλ' ἀπό τῆς ἀγλαοκάρπου
V. 73: η οτι οι Αἰτναλι ειποι διαβόητοι καὶ τὰν δρόμον αξιόλογοι καὶ τα ζευγη επαινετοί ' καὶ Πίνδαρός φησιν' ἀλλ' απὸ τῆς Σὰς) ἀγλ. Σικελίας Οἶημα. - V. 6. δαιδάλεον, ΙΙemnann coni. δαίδαλον, ΙΙarti ingδαιδάλοεν όενὶ sori. casu. - Celemini latic resere Iuliis Solio linata Aristiti. III 217i Βακχυλίδης γὰρ καὶ Πίνδαρος 'Iέρωνα καὶ Γέλωνα, τους Σικελίας ἄρχοντας, υμνήσαντες καὶ πλεῖστα θαυμάσαντες ἐν ιππηλασία, προς χάριν αὐτῶν εἶπον, ὼς Σικελιῶται πρῶτοι ἀρμα ἐξ εὐρον. - Fr. 84. I ionrs. IIal. de nil m. vi di c. I yemosth. e. 7: Tαυτα καὶ τὰ ομοια το)αoις, ὰ πολλά ἐστιν, εἰ λάβοι μέλη καὶ Ουθμους ωσπερ οἴ δι- θήραμβοι καὶ τὰ υπορχηματα, τοῖς Πινδάρου ποιήμασιν έοικέναι δόξειεν αν τοῖς εἰς τὸν Ἐλιον εἰρημένοις, ῶς γέ μοι φαίνεται' 'Aκτὶς
Ἀελίου κτλ., liine intor Hyporchemata rotii lit Boockh. Hospicit Plin. H. N. II 12, 54: , , Misera thominum mento ... in dese tibiis scolera aut in Ortem ntitatuam Stilomi in pavente, quo in motu misso Stesicli ori et Pindari Vntuin sublinita ora palam est solis deli liri O. Diqiligeo
337쪽
ΡINDARI FRAGMENTA.'Aκτὶς Ῥελιου, τί πολυσκοπ ἐμησω, εμῶν μῆτερ ὀμμάτων;
Respexit liaec etiam I liitarchus de tacto in orbo liin. c. 19: Εἰρὰ Θέων ὴμῖν ουτος τον δεμιμνερμον ἐπάξει καὶ τον Κυδίακ καὶ τὰν Αρχίλοχον, προς τουτοις τὸν Στησίχορον καὶ τὰν Πίνδαρον, ἐν ταῖς ἐκλείψεσιν ὀλοφυρομένους τ ὁν φανερώτατον κλεπτόμενον καὶ μέσφ αματι νυκτα γινομένην, καὶ την ακτῖνα του ἡλίου
ιιιm inlucri, ne nunis concessiis illis oculis corporeis. Si lio Super excellensilieni vocatrινι, ε ιod essem constituisti, virlitiem eius, quo et sapientiae viae evanescunt tenebrae, regere iuveniliter', et am anteriris. k erram te tu miro Iovis eque Deus saut: in Iovis equo Deus vo, indemnes ad temperantiam Aint cornvrutationeX. Utιam cantabo o gloriosu modexta aequissisna vel comm/ι-
sextant ap. Eliseb. Prae p. Ev. IIII 395 C: θείαις γὰς φυσεσιν Ἐλίου καὶ Σελήνης ἐπακολουθουσιν ἐκλείψεις, αἱ δε μηνυματά εἰσιν ῆ βασιλέων τε - λευτῆς ῆ πόλεων φθορας ' o καὶ Πίνδαρος ἡνίξαto γενομένης εκλείψεως
δια τῶν πρόσθ'εν εἰρημένων. - Pe tali arena Comn entationem delio e carin. scripsit G. Heran. Lips. 1 ηι5. Ceto runa collati fiant dito coti. I ionysii Pliri sint, n. 17 42 Pl) et 17 15 P2) npiul Selinei te vini ini. - In nil motistiti ius carininis constituo nilis saeptiis et a Boeel clito et ab Uemnanno liscessi, partim 1 Iarturigit in se litus, qui rocto intellexit potissim in ivrinpacatis logito ecdicis lite usti in osse Pindaraim. - V. 1. ἐμήσω ἐμῶν
μῆτερ ὀμράτων scripsi, cuin in epoctiosi ἐμήσαο θοῶν μ. δ. odi dissoni, utque εμqGω etiarn Bamberger et Enipem iis, μῆτερ Boissona lo legendum osse videriant: apiui I tolla s. est ἐμῆς θεῶ μ' ἄτερ ὀμμάτων, unito Solinei ter τί πολυσκοπον ἐρημώσαισα μέτρον ἀνιμάτων, Boeotcli ἐμαῖς θέαις μέτρ'ομμάτων, Ι=isson ἐμοὶ θέας μέτρ'oμμασιν. Hormann Olim ἐμοι θοῶν μέτρον ὀμμάτων, ut ii Oe nretissin e Colinorent eum Se I I., postea τί πολ. ἐρῶν μῆτερ ὀμμάτων, de ui Die τί, πολυσκοπε , μηδομεν πότ' ω δμάτειρ ὀμμάτων, uirino Schnoiit civin μηδορένα, μῆτερ ομμάτων. Respicit enim huc Plii tostr. Epist. 53: και το καλλος ηδονῆν ωσπερ
ἐκ κατόπτρου ἐμφαίνει τα τῆς περί τ0 προσώπω γαλήνης, δεν εἰ μὴ οo- λώσεις, ἀστρον υπέρτατον ἐν άρἐρα βλ επὴν ενοι δόξεις εἰ-ἐκ
338쪽
αστρον υπέρτατον ἐν ἀμερα κλεπτόμενον,
ποταίνιον ανδρασιν ευσωπίας οδον 5 λίπες, σκότου ατραπον εσσυμένα ἐλαν τι νεώτερον η πάρος.
αλλά σε προς Αιος ιππους τε θοὰς ἱκετευω, ἀπημον' ἐς οἶμον τινὰ τράποιο Θηβαις, ω πότνια, πάγ
πολέμου δ' εἰ σῶμα φέρεις τινός, η
λέγεται δὲ καὶ ὁ ηλιος ἄστρον ἰδίως, παρὰ δε Πινδάρω ἄστρον υπέρτα
μετα . Pro πτανον cum Olim ποτανάν Hermann ποτανὰν, S linei duri in ποτανὰν φρασίν proανδρ. , Doctii clier ἀγανὰν coniecit , scripsissem, nunc ποταίνιον rostitui. Deinde σοφίας οδόν, quod otiam Pthilo testatiar, ni illo pacto euin Lyrὐν isqκας ἀμάχανον conciliari potest; aliquan Io existimavi ὁδον deleti litin esse, ut scripserit poeta καὶ σοφίαν lioe uti nimΚaysor suasu) ἐπίσκοτον α τραπbν ἐσσυμένα, sed non placent ii dein rati-uieri versuum us sitie repetiti: itoluo veri ost sint illiuium poetain clo Solis ra diis utraim clito vocabulum όδον ot ατραπόν dixisse, quippe qui solita via relicta devium tramitein sequi videreturi quare liost άνδρα σιidistinxi et scripsi εύσω πιας Hesycla. εὐσωπία, ησυχίαὶ οδὸν λίπες, σκότου ατραπὰ ν ἐσσ υμ ένα : tria novissima versa iam Selinei ter rostituit, Plittar lii loco usus, nisi quod σκότο13ς scripsit, quam genitivi forma in v Pitulari usu ntionalia esse Hor 1inti animadvertit. Hermaranscripsit ἰσνύν ποτανὰν ἀ myoασι καὶ σαφανείας ὁδόν; η που ἐπίσκοτονα Τραπὀν εσσυμένα ἐλαυνεις τ. κτλ., Sciano ido vin , οδόν, ἐπεὶ σκότου ἀτ. ἐσ. ἐλαύνεις τέ ν. η πάρος , Boetii elaor censet Armonum καὶ Goyίας
339쪽
η πόντου κενέωσιν ἀνὰ πέδον, η παγετὸν χθονός, η νότιον θέρος υδατι ζακότρο διερόν,
i5 η γαῖαν κατακλυσαισα θήσεις
ολοφυρομαι Ουδὲν ο τι πάντων μέτα πείσομαι.
εκαστον ἐν πράγος ευθεῖα δη κέλευθος ἀρετὰν έλεῖν, τελευταί τε καλλίονες.
V. 10. Hormann verba η νιφετου . . . ODIOμίναν institus, sed opinor inVitus, omisit. Cetorii in ossenilit, quod non solia in ea loIn fere mala Sao- Iilias comimen ominiur, Velut diliivios v. 12 et 15, sed etiam iustiis orta otiosi derati ir, citranilo militona iit oxe inplo titur post belli calamitates ex more intestina ei viti in dissici in rc conserula erant: a in algo alite in utrilinlineo poeta consulto in tittierit. an iustiis orato lil miri omina Socor lia, lito 1 llic facile poterat fieri, sit triri atris: nillil iiii non novavi. - V. 11.
340쪽
ἐρευνασάτω μεγαλάνορος υσυχίας τὰ φαιδρὸν φαος, στάσιν απῖ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών, πενίας δότειραν, ἐχθρὰν κουροτρόφον.
Γλυκυ δ' ἀπείροισι πόλεμος πεπειραμένων δέ τις ταρβεῖ προσιόντα νιν καρδία περισσῶς.
Aνέπισε κεκραμέν' εν α ατι, πολλα δ' ἔλκε' ἔμβαλε νωμῶν
r. 87. Stob. Flor. L. 3. Πίνδαρος 'Υπορφημάτων' Γλυκυ δε πόλεμος ἀπείροισιν ' ἐμπείρων δέ τις ταρβεῖ προσιοντα νιν καρδία περισσῶς. Sc hol. Ιl. 1 227: ὼς καὶ Πίνδαρος ' Γλυκὐς ἀπείρω πόλεμος, ἐμπείρων δέ τις ταρβεῖ ποοσιόντα μιν. ubi L νιν, V νιν περισσῶς. Eustath. Ρ. 841, 32:γλυκυς ἀπείρω πόλεμος , πεπειραμένων δέ τις ταρβεῖ προσιοντα. Con-Stituit Boockil. Hinc proveri, iiiiii ni'. Galoii. VII 1 763 o d. Κ illari. Diogon in n. III l 4 ut, i vi l. interpr.), Arsen. 164. Soli. Titii cuil. I 80. II 8 γλυκυς ἀπείρω πόλεμος. , r. 88 Erotian. p. 74 eil. Frang: Aων, ὁ νωτιαῖος μυελός . . . καὶ Πίνδαρος ἐν υπορχῆματι I υποχρημασι, oin . eod. Viri l.ὶ λεγων' Ενέπισε κτλ. V. 1. ἐνέπισε, voti. e lil. ἐν ἐνέπισε , IIeringa ἐξέπτυσε κεκραμέν'