장음표시 사용
341쪽
PINDARI FRAGMENTA.τροὐ ροπαλον, τέλος δ' ἀείραις προς ' ' στιβαρὰς ἐσπα-ραξε πλευράς, αἰὼν δὲ δι οστέων ἐρραίσθη.
Seliol. Tlieoer. VII 103: 'Oμόλας δὲ Θετταλίας ορος, ῶς Εφορος καὶ 'Αριστόδημος ὁ Θηβαῖος, εν οἷς ἱστορεῖ περὶ τῆς ἔορτῆς των Θολωίων, καὶ Πίνδαρος ἐν τοῖς Υπορχήμασιν.
Seliol. Pin l. Ol. XIII 25: D Πίνδαρος δὲ ἐν μεν τοῖς Hoρχή- μασιν ἐν Λάξω φησὶν ευρηθῆναι πρῶτον διθυραμβον.
U Moισαγέτας με καλεῖ χορευσαι.
Aγοὶς ω κλυτὰ θεράποντα Λατοῖ.
. Fr. 89. Athon. XIV 631 : ἡ δ' ἡπορχηματική ἐστιν, ἐν ἡ
342쪽
'μ δῖ Ῥόδον . κατήκισθεν ἐνθένδ' ἀφορμαθεντες υψηλὰν πόλιν ἀμφινέμονται, πλεῖστα μεν δῶρ' ἀθανάτοις ἀνέχοντες, εσπετο δ' ἀενάου πλουτου νέφος.
I r. 95. Selioli f. I init. Ol. II 1 G: Toυτους γὰρ Tlu ronis niniores μηδαμος ἀνέκαθεν απὁ Αάδαου εἶναι ' Κάδμου γὰρ Πολύδωρος, τοῖ δὲ Λάβδακος, του δὲ Λάιος, του δε οἰδίπους, ελα 'Eτεοκλῆς, του δὲ Πολυδωρος, του-AZμων' τοῖτον δε ἐν κυνηγεσίφ ἐμφυλιόν τινα ἀποκτείναντα Ἀθήναζε μεταστῆναι ' τοος δὲ ἄπο τούτου πάλιν ἐξ 'Aθηνῶν με - ταστάντας συν τοῖς 'Aorεμις Ἱ'όδον κατοικῆσαι μέχρι τινῶν γενεῶν, καὶ μετὰ ταυτα ἐλθεῖν εἰς Ἀκράγαντα, καὶ μέχρι Θήρωνος τὰς ἀπάσας γε επτὰ προς ταῖς Οκτὼ συναριθχεῖσθαι ' ταυτα ίστορεῖ ἐν 'Eγκωμίω, Ου η ἀρχή Βούλομαι παίδευσιν Ελλ. Ea letu ro potit ad v. 39. Boei lili
Fr. 96. Scliol. Pittit. Ol. II 16: Ἐνιοι δέ φασιν, οτι οἴ του Θήρωνος προγονοι Ουδ' ολως εἰς τqν Γέλλαν κατῆραν, ἀλλ' ευθυς ἀπὸ Ῥόδου εἰρτηνυκραγαντα, ώς καὶ ὁ Πίνδαρος λίγει' ἐν δὲ κτλ. Hoeto a i idoni
343쪽
υλβίων Ομωνυμε Λαρδανιδῶν, παῖ θρασυμηδες υμυντα.
Πρέπει δ' εσλοῖσιν υμνεῖσθαι πολυκλείταις ἀοιδαῖς τοὐτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαυει μόνον - θνάσκει δὲ σιγαθεν καλὸν ἔργον.
Fr. 97. Seliol. Pittit. Nem. VIII: Tότε γαρ καταφέρεται ὁ Πίνδαρος εἰς τοὐτο, οταν υπῆ τις ὁμωνομία, οἷοπι υλβίων κτλ. - V. 1. otiana Dio Clio sost. Or. II T. I 28 e l. Empor. του δε Πινδάρου διά τε την λαμπρότητα τῆς φυσεως, καὶ ο τι τον πρόγονον αυτοὐ καὶ ὁμώνυμον ἐπ νε- σεν , λέξανδρον, τὀν Φιλέλληνα ἐπικληθέντα, ποιήσας εἰς αυτόπι ολβίων ἐπώνυμε Βαρδανιδῶν Μ ἐπώνυμα Λαρδανιδῶν es. Tgotκ. Clii l.
344쪽
αἴτε τας χλωρῆς λιβάνου ξανθα δάκρη μιῆτε, πολλάκι ματερ' ἐρώτων ουρανίαν πτάμεναι
Fr. 99. Atlion. XIII 573 Et 'Τπάρχοντος ουν του τοιουτου νοείμου περὶ την θεὸν πινοφῶν Ο Κορίνθιος ἐξιὼν εἰς 'Oλυμπίαν ἐπὶ τον αγῶνα καὶ αυτὰς ἀπάξειν εταίρας ηυξατο τὴ δ'εψ νικήσας ' Πίνδαρός τε τι μεν πρῶτον ἔγραψεν εἰς αυτόν i ἐγκώμιον ol. XIII) ... υστερον δε καὶ σκόλιον τι παρὰ την θυσίαν ἀσθέν, ἐν φ την αὐχὴν ευθέως πεποίηται προς τὰς εταίρας, ει παραγενομένου τοὐ Ξενοφῶντος καὶ θύοντος τῆ τροδίτη συνεθυσαν διόπεο ἔφη ' Ω Κυπρου ... ἰανθείς. v. 14 - 16ὶ Ἐρξατο δὲ Ουτως τοὐ μελους' Πολύξεναι ... καλόν v. 1-si. ερξάμενός ουτως ε ξης φησιν' Αλλὰ ... γυναιξίν v. 10 121. Uῆλον γὰρ ὁτι πoὀς τὰς εταίρας διαλεγόμενος γωνία ποιον τι φανήσεται τοῖς Λορινθίοις τὰ πρῆγμα' πιστεύων δέ, ως ἐοικεν, αυτὸς εαυτῶ πεποίηκεν ευθέως. Uιδαξ. ... βασάνω v. 13 . I iscessi in liou
scolio constituendo a Iloeckllio, qui fitropitis Rique epodis consturo ceII-suit, at potius minuta se strophae eaedem Scin per iterantur: supersunt autem quatuor Stropliam1m reliquiae. - V. 1. ΠολύξεναιBoechis, v. πολυ-
ξειναι. - V. 2. Πειθους Sclinei lor, πείθουσ' PVL. - ἀφνειῶ recto eo lit., Hermanu et BO Cicli αφνειῶ. - V. 3. αῖ τε τῆς χλωρῆς λιβάνου ξανθὰ δάκρυα θυμιῶτε Τ tmann corroxii, viil διατε τὰς χεῖρας λιράνου ξανθὰ δάκρυά τε ἡμῖν, at Zonaras 1307: Πίνδαρος ' αῖτε τὰν χλωρὰν λίβανον ξανθὰ δάκρυα θυμιῶται cf. otiana Phol. 222, 217. Ego pructerea δάκρη scripsi probauio Schneide vino, vulgo δάκρυα, Vid. Crixu . Aii. Ox. Ι 121, 1: Toυ δάκρυ ἡ γενικη δάκρεος, δάκρεῖ, τὰ πληθυντικόν δάκρεα, τοὐτο κατὰ συναλοιφὴν γέγονε δάκρη, Σανθὰ δάκρη quod ibid. Io tiir ἐνήρινοῖς πέταλσι, tragici potitis quaiii Im civi leti irὶ.- V. 4. πολλάκι ματερ' ἐρώτων Boeotch, vulgo πολλάκις ματέρας ερω- των. - πτάμεναιIIeriri anu, ἱπτάμεναι ΡVL, conieci Οὐράνι' ἀμπτά
) De Pindari Scholiis vide quae supra p. 283 seq. disputavimus.
345쪽
iqNDAM FRAGMENTA.5 νόημα ποτταν Ἀφροδίταν, ρ. β .υμῖν ἄωευθ' ἀπαγορίας ἔπορεν, ω παῖδες, ἐρατειναῖς ἐν ευνα μαλθακῆς ωρας απὸ καρπὸν δρέπεσθαι. συν δ' ἀνάγκα παν καλόν
10 ἀλλα θαυμάζω, τί με λεξουντι γύθμου δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος αρχαν ευρόμενον σκολιου ξυνάορον ξυναῖς γυναιξίν.
διδάξαμεν χρυσὸν καθαρὰ βασάνP.ω Κύπρου δέσποινα, τεὸν δευτ' ἄλσος Ib φορβάδων κορῶν ἀγέλαν ἐκατόγγυιον Ξενοφῶν τελέαις ἐπάγαγ' εὐχωλαῖς ἰανθείς.
346쪽
χρῆν μὲν κατὰ καιρον ἐρωτων δρέπεσθαι, θυμέ, συνάλικία ' τὰς δε Θεοξένου ακτῖνας προσωπου μαρμαριζοίσας δρακείς ος μη πόθω κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ' η σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν
5 ψυχρῶ φλογί, προς δ' Ἀφροδίτας ἀτιμασθεὶς ἐλικοβλεφάρου η περὶ χρημασι μοχθίζει βιαίως, η γυναικείω θράσει
ψυχραν φορεῖται πῆσαν ὁδου θεραπευων.
ἀλλ' ἐγὼ eῆσδ' εκατι κηρος ως δαχθεὶς ελα
Fr. 100. Atlieii. XIII 60i C: καὶ Πίνδαρος δ' Ου μετρίως ων ἐρωτικός φησιν εζη . . . πρῆξιν la. 104 . . . μνησθεὶς δὲ καὶ του πινε δίου Θεοξένου ὁ Πίνδαρος, ο ς ην αὐτos ἐρώμενος, τί φησί , χρῆν μεν
347쪽
γδ Θρασυβουλ', ἐρατῶν ὐχημ' ἀοιδῆν τουτό τοι πέμπω μεταδόρπιον ἐν ξυνῶ κεν εχ συμπόται- σίν τε γλυκερόν καὶ Βιωνυσοιο καρπῶ καὶ κυλίκεσσιν 'Aθαναίαισι κέν
Καὶ τῶν μεν Ἀττικῶν κυiίκωνὶ μνημονεύει Πίνδαρος ἐν τοῖσδε ' Ωωρασυβ. κτλ. alterii in nutein v. 4. 5 ib. XIV 611 D: χριστοτίλης δ' ἐν τω περὶ μέθης τὰ τραγήματά φησι 1έγεσθαι υπο τῶν α0χαίων τρωγάλια, ιοσεὶ γὰρ ἐπιδορπισμὸν εἰναι. Πίνδαρος δ' ἐστὶν ὁ εἰπώW
348쪽
δείπνου δε λήγοντος γλυκυ τρωγάλιον 5 καίπερ πεδ' αφθονον βοράν.
πν ρα Τέρπανδρός ποθ' ὁ Λεσβιος ευρεν πρῶτος ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμον ἀντίφθογγον υψηλῆς ἀκουων πηκτίδος.
V. 4. λήγοντος AC Eustalli. 1401, 49, λέγοντος PVL. - γλυκὐ L. EiISt., γλυκύην ΡV. - Assori 11. V. etiam Clemens Str. 1 377: Uείπνου δὲ λήγοντος γλυκυ τρωγαλιον cod. Π γλυκέα τρωγάλια κατὰ τον Θηβαῖον Πίνδαρον. - V. 5. καίπερ Boectili, libri καὶ περί. - πίδ' Sol uiuidor,
τοῖτο τοι πέμπω μεταδόρπιον ' ἐν ξυνν κεν εχ συμπόταισίν τοι γαυκερον παρ Βιωνυσοιο καρπῶν . β'.και κυλίκεσσιν Ἀθαναιαισι κεντρον ἀνίκ' ανθρώπων καματώδεες οὐχονται μέριμναι στηθέων ἐξωρ πελάγει δ' ἐν πολυχρύσοιο πλούτου
παντες ομου νεομεν ψευδῆ προς ακταν'ος μεν ἀχρήμων, ἀφνεος τότε, τοὶ δ' αυ πλουτέοντες ρ. δ . ἀέξονται φρένας ἄμπελίνοις τόξοις δαμέντες.
Fr. 102. Atlion. XIV 635 D: αγνοεῖ δε ὀ Ποσειδώνιος οτι ἀρrαῖόν ἐστιν οργανον ἡ μάγαδις, σαφῶς Πινδάρου λέγοντος τὰν Γέρπανδρον ἀντίφθογγον ευρεῖν τῆ παρὰ Λυδοῖς πηκτίδι τον βάρβιτον ' Τόν ρακτλ. Respicit ibi d. B: Aιοπερ καὶ Πίνδαρον εἰρηκέναι ἐν τῶ πρός Ἱ έρωνα σκολίφ τρν μάν αδ ιν ὀνομάσαντα παλμὸν ἁντίφθογ
Ἐτι δε καθάπερ Πίνδαρός φησι, καὶ των σκολιῶν μελῶν Τέρπανδρος εὐρετῆς 'ν. - v. 2. ADJῶν 1iemnaran, libri λυδιον. - V. 3. ἀντίφθογγον ΑΗ, αντίφθογγος PVL. Duiligo 1 by Corale
349쪽
Μηδ' ἀμαυρου τέρψιν ἐν β- πολυ τοι φερτιστον ἀνδρὶ τερπνος αἰών.
G η καὶ ἐρῶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατα καιρόν μη πρεοβυτέραν αριθμοῖ δίωκε, θυμέ, πρῆξιν.
ριτάς τ' 'Aφροδισίων ερώτων, ἴφρα σὐν Τιμάρω με ων 'Aγάθωνί τε καλῶ
I r. 103. Atlio ii. XII 5 12 D: Πίνδαρος παραινῶν Ιἐρωνι το Συρακουσίων αρχοντί φησι ' Μηδ' ἀfαυρου, φησί, κτλ. - V. 1. μηδε μαύρου nou kli. - τοι, τι C. - V. 2. φερτιστον Bocchi , V. φέριστον. Ad scolitini in Hicronem retulit Boockli. Fr. 104. Λtlion. XIII 601 C: Rαὶ Πίνδαρος δ' ου μετρίως ῶν ἐρωτικος φησιν' εζη κτλ. et v. 1 etiam XIII 561 B καὶ κατὰ Πίνδαρον δε ἄλλος τις ἔφη. εζη κτλ. - V. 1. κατὰ, priore loco I VI. και κατὰ. Ad Seolia linitii diibio porti not fragmentii ni, ut RIito a conieci petitiiva esse ex Scorio in Tliuoxonum, tilli oc fuerit illitis Scolia exoratilini: E- καὶ ἐρῶν καὶ ἔρωσιν χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν ' O μηπρεσβυτέραν ἀριθμου δίωκε, θυμε , πρῆξιν. ut assensus est Isariun g, sed scripsit kρῶσιν χαρίζεσθαι κατὰ καίρια μη π. άρ. πρῆξιν δίωκε, θυμέ. Illi ut certu in est I iudarum in scolio ad Tli coxeni ian is aec ipsa verita respicere: nain cuna hie tori pestivos commendet amores, in tuo seolio eam sententiam retractat. Fr. 105. Athon. X 427 D: Uιό καὶ τὰ σκολιὰ καλούμενα μέλη των αὐταίων ποιητῶν πλήρη ἐστί ' λῆγω δ' ο&ν καὶ Πίνδαρος πεποίηκε ' ριτάς τε κτλ. - V. 2. συν Xιμάρω μ. 'Aγάθωνί τε καλῶ scripsi, v. συν χειμάρω P συγχει μάρφὶ μ. 9γάθωνι δε καλῶ. censor Athen. Ienensis σὐν ιειμάροφ μεθύω cotii. idemqlio καλῶ pro καχω. verbum doest, vel iit κοτταβον ἀγκυλῶμαι. Nomen duod restitui, extat nori Solii in in titulo Latino C. iUL.ΙVS 'HIMARVS Archaeol. Zoit. 1845 p. 32i sudetiain ap. Polyb. XXIX 1, ubi itoin perperam Xείμαρος Scribi Solet.Hartu ug ἄφρα σὐν Xειμερίω μὲν μεθυω, 'Aγάθωνι δε καλω κότταβον. . .
at nomen proprium I ειμεριος, qtiod Inouo Coniecti Irae pretιutulit, nusquarn legitur.
350쪽
Tοῖσι λάμπει μὲν μένος αελιου τὰν ἐνθάδε νυκτα κάτω, φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμωνεσσι προάστιον αυτῶν καὶ λιβάνω σκιαρὸν καὶ χρυσέοις καρποῖς βεβριθός. καὶ τοὶ μεν Ἀποις γυμνασίοις τε. τοὶ δε πεσσοῖς,
Fr. 106. 107. Plui. Coris. ad Apoll. c. 35: Λέγεται δὲ υπο μεν του μελικου Πινδάρου ταυτὶ περὶ των ευσεβέων ἐν α δου ' Τοῖσι λάμπει . . . βωμοPς fr. 106), Et de occulto Viv. o. 7: Eυσεβῶν χῶρον, τοῖσι λάμπει μένος ἀελίου τὰν ἐν θάδε νύκτα κάτω φοινικορόδοις ἐν λειμώνεσσι καὶ τοῖσιν ακάρπων μὲν ἀνθηρῶν καὶ σκυθέων δένδρων ανθεσι τεθηλὸς αναπέπταται πεδίον, καὶ ποταμοί τινες ἄκλυστοι καὶ λεῖοι διαρρέουσι, καὶ διατριβὰς ἔχουσιν ἐν μνήμαις καὶ λόγοις των γεγονότων καὶ ο ντων, παραπέμποντες αὐτουν κάι συνόντες , ἡ δε τρίτη τῶν ἀνοσίωρ βεβιωκότων καὶ παρανόμων οδος ἐστιν εἰς ἔρεβός τε καὶ βάραθρον ωθοῖσα τὰς ψυχάς, ἔνθεν τον ἄπειρον κτλ. D. 107 . Icesp. Ari St. T. I 14G. - V. 2. φοινικορόδοις δ' ἐνι λειμώνεσσι scripsi, Boeckh φοιν. τ' ἐνὶ λ. , Plutarcii. posteriora l. φοινικορόδοις ἐν λειμώνεσσι, priore φοινικορόδιαί τε λειμῶνες εἰσί. CL Crainer fili. Ox. III173. 16: η καὶ αυτῶν τῶν παρὰ ποιηταῖς Βιὸς κήπων, ους φησιν φοινικορόδους ὁ Πίνδαρος. - προάστιον ΠοNIULun, v. προάσIFιον. - V. 3. σκιαρὰν Is, σκιερὰν Xylander, σκιερὰν viilgo, σκιανῶ Hemnann. - χρυσέοις καρποῖς Ηοculch, vulgo χρυσοκάρποισι. - βεβριθός Reifice, vulgo βέβριθε probante Boockhio. Portasso loetis nori integer scrvstius, ut poeta Scripserit καὶ χρυσοκαρποισι σταχυεσσι βεβριθος πέπταται, in Plutarclii enim auero loco videt Ir scrib. ευκάρπων μὲν αθήρων καὶευσκίων δίνδρων ἄνθεσι τεθθλὸς αναπέπταται πεδίον. Deindo se Iiii poterat deseriptio leni liui fluontorii na, tum denique v. 4 et rel. Ex lio Plutarchi loco Hartui 1g Pimlari versiis, qui intercidoriant, restituero conatus est, quos hie subiicere non necesse est. - V. 4. γυμνασίοις τε