Herodotos erklärt von Heinrich Stein Buch 3 und 4

31쪽

10 στρατόν' το ἐνθευτεν δε, οτι μη αυτοὶ υμμώνιοι καὶ δ ὲ τούτων ἀκούσαντες, αλλοι οὐδένες Ουδἐν ἔχουσι ειπεῖν περὶ αυτῶν ουτε γὰρ ἐς τοὐς Ἀμμωνίους ἀπίκοντο ουτε ὀπίσω ἐνόστησαν. λέγεται δἐ καὶ τάδε Φα'αυτῶν μωνωπι επειδὴ ἐκ τῆς υάσιος ταύτης ἰέναι i5 διὰ τῆς ψάμμου ἐπὶ σφεας, γενέσθαι τε αυτοῖς μεταξύ κου μάλιστα αυτῶν τε καὶ τῆς Dάσιος, καὶ ἄριστον

αερεομένοισι αυτοῖσι ἐπιπνευσαι νότον μέγαν τε καὶ

ἐξαίσιον, φορέοντα δε θινας τῆς ψάμμου καταχῶσαί σφεας, καὶ τρόπο τοιουτ ἀφανισθῆναι. υμ- 20 μώνιοι μεν ουτω λέγουσι γενέσθαι περὶ τῆς στρατιῆς

ταύτης.

θῖνας, ιν Οἰς ο καμβύσου κατεχώσθη στρατος ἔμπεσόντος

32쪽

ἐφδρεον τὰ κάλλιστα και ἰσαν ἐν θαλ*σι. ἰδων δῶ ταὐ-τα τους Αἰγυπτίους ποιευντας ὁ Λαμβυσης, πάγχν οσφέας καταδόξας ἐωυτου κακῶς πρῆξαντος χαρμου ναταυτα ποιέειν, ἐκάλεε τοῖς ἐπιτρόπους τῆς Μέμφιος, ἀπικομένους δε ἐς οφιν εἴρετο ο τι πρότερον μεν ἐόντος αυτου ἐν Μέμφι ἐποιευν τοιουτο Ουδεν Θιγύπτιοι,

τότε δε ἐπεὶ αυτὴς παρείη τῆς στρατιῆς πλῆθός τι ἀπο- 10 βαλών. οι δἐ εφραζον ἄρ σφι θεὰς εἴη φανεις διὰ χρονου πολλου ἐωθὼς ἐπιφαίνεσθαι, καὶ ώς ἐπεὰν φανῆ,

τότε πάντες οι Αιγύπτιοι κεχαρηκότες ὁρτάζοιεν. ταυτα

ἀκούσας ὁ Καμβυσης ενη φεύδεσθαι σφεας, καὶ ὐς φειδομένους θανάτφ ἐζημίου. ἀποκτείνας δἐ τούτους χου δεύτερα τοῖς ιρέας ἐκάλεε ἐς ἴφιν. λεγόντων δὴ κατὰ

τὰ α/τὰ των ε ρέων, ου λήσειν ἔφη αυτὸν ει θεός τις χειροήθης ἀπιγμένος εἴη Αἰγυπτίοισι. τοσαυτα δε ελας ἀπάγειν ἐκέλευε τον 'γαιν τοὐς ιρέας. οι ι ἐν δὴ μετήι- ο

πτιοι τὰ χαρμόσυνα σαίρε ε κα

ἄλλοις παρὰ πολλοῖς γὰρ δὴ ἔν τε

33쪽

λον βάλλεσθαι γόνον. Αιγύπτιοι δε λέγουσι σέλας ἐπὶ

την βουν εκ του ουραν κατίσχειν, και μιν ἐκ τούτου 10 τίκτειν τον 'Anιν. εχει δἐ ὁ μόσχος ουτος ὁ 'γαις καλεόμενος σημήια τοιάδε ἐῶν μέλας, επὶ μἐν του μετώ- πο λευκόν τι τρίγωνον, ἐπι δἐ του νώτου αἰετὼν εικα

Καμβύσης, οια ἐῶν υπομαργότερος, σπασάμενος τ3ἐγχειρίδιον, θέλων τύψαι την γαστέρα του &αιος παίει τω μηρω γελάσας δἐ ειπε προς τους ιρέας ,,ὼ κακαὶβ κεφαλαί, τοιουτοι θεοὶ γένονται, εναιμοί τε καὶ σαρ-

εσθαί τασιν ἐπαvῆ τῆς σεληνης, p. 368 oωνται γενώθαι ὁ ταν φως ἔρείσθ γόνιμον ἀπὁ τῆς σεληνης καὶ καθάψηται μις ὀργώσης.

34쪽

κώδεες και μαῖοντες σιδηρέων; αξιος μεν Αιροπτlωνουτός γε ὁ Θε3ς. ἀτάρ τοι τμεῖς γε ου χαίροντες γέλωτα ἐμῆ θήσεσθε. ταυτα εἴπας ἐνετείλατο τοῖσι ταῖτα πρήσσουσι τους μἐν ιρέας ἀπομαστιγῶσαι, Αἰγυππέων δἐ τῶν ἄλλων τον αν λάβωσι ὁρτάζοντα κτεί- 10

νειν. ὁρτῆ μἐν δὴ διελέλυτο Αἰγυπτίοισι, οι δὴ ἱρέες δικαιευντο, ὁ δἐ υπις πεπληγμένος τον μηρὰν εφθινε

35쪽

μουνος ΙΠερσέων δοον τε ἐπι δύο δακτύλους εἴρυσε, τοπαρὰ του Αιθίοπος ν νεικαν οι 'Iχθυοφάγοι ' των δε ἄλλων Περσέων Ουδεὶς οιός τε ἐγένετο. ἀποιχομέν- ῶν

ἐς Πέρσας του Σμέρδιος ἴφιν εἶδε ὁ Καμβυσζς ἐν το10 υπνου τοιήνδε ἐωον οι ἄγγελον ἐλθόντα ἐκ IIερσέων ἀγγέλλειν ως ἐν του θρόνφ του βασιληίου ἱζήμενος Σμέρ

γόντα καταποντῶσαι.

36쪽

τ τορ δεύτερα δἐ ἐξεργάσατο την ἀδελφεὴν ἐπισπομένον οι ἐς Αἴγυπτον, τῶν και συνοίκεε καὶ ην οι απ' ἀμφοτέρων ἀδελφεή. εγημε δἐ αὐτὴν ωδε' ουδαμῶς γὰρ ἐώθεσαν πρότερον τῆσι ἀδεψήσι συνοικέειν Πέρ- 5σαι ράσθη μιῆς των ἀδελφεῶν Λαμβυσης, καὶ ἐπειτα βουλύμενος αυτὴν γῆμαι, ὁτι οὐκ ἐωγότα ἐπενδεε ποιή

σειν, εἰρετο καλέσας τοῖς βασιληέους δικαστὰς εἴ τις ἐστὶ κελειων νόμος τον βουλόμενον &δελφεῆ συνοικέειν.οι δἐ βασιλήιοι δικασταὶ κεκριμένοι ανδρες γίνονται 10IΠερσέων, ἐς δ ἀποθάνωσι ξ σφι παρευρεθῆ τι ἄδικον, μέχρι τούτου ' τοι δἐ τoiσι Πέρσῖσι δίκας δικάζουσι καὶ ἐξη Ἀταὶ τῶν πατρίων θεσμῶν γίνονται, καὶ πάντα ἐς τούτους ἀνακέεται. εἰρομένου δν τοὐ Καμβυ-

Richtetvollegi ii in alis siet en der

37쪽

φάμενοι νόμον ουδένα ἐξευρίσκειν - κελευει ἀδελφεῆσυνοικέειν ἀδελφεόν, ἄλλον μέντοι ἐξευρηκέναι νόμον, του βασιλευοντι Περσέων ἐξεῖναι ποιέειν τὰ αν βουλη

ται. ουτω δευτε τον νόμον ελυσαν, δείσαντες Καμβυ- 20 σεα, ἶνα τε μ αυτοὶ ἀπόλωνται τον νόμον περιστέλλοντες, παρεξευρον αλλον νόμον σύμμαχον τW θέλοντι

γαμέειν ἀδελφεάς. τότε μεν δ' ὁ Κομβυσης εγημε την

εἰρημένην, μετὰ μέντοι Ου πολλ/ν χρδνον εσχε καὶ αυλ ἀδελφε ν. τουτέων δῆτα την νεωτέρην ἐπισπομένην δει32 ἐπ' Αιγυπτον κτείνει. αμφὶ δἐ του θανάτο αυτῆς δι-

ρος, ῶσπερ περι Σμέρδιος, λέγεται λόγος. Ελληνες μἐν

λέγουσι Καμβυσεα συμβαλειν σκύμνον λέοντος σκυλακι κυνός, νεωρέειν δῶ καὶ την γυναῖκα ταύτην, νι- ο κωμένου δῶ του σκύλακος ἀδελφεὸν -του ἄλλον σκυλακα ἀπορρήξαντα τον δεσμὰν παραγενέσθαι οἱ, δυο δἐ γενομένους ουτω δὴ τους σκυλακας ἐπικρατῆσαι του σκύμνου. καὶ τον ι ἐν Καμβυσεα ἐδεσθαι θεώμενον,

την δἐ παρημένην δακρύειν. Καμβυσεα δἐ μαθδντα 10 τομο ἐπείρεσθαι δι' δ τι δακρύει, την δἐ εἰαῶν ώς ἰδοῖσα τον σκύλακα του ἀδελφεν τιμωρήσαντα δακρύσειε, μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ καταμαθοῖσα ως ἐκείνφ ο ει' ὁ τιμωρήσων. Ελληνες μἐν δὴ δια τοῖτο τδ επος φασὶ αυτὴν ἀπολέσθαι υαδ Καμβύσεω, Αιγύπτιοι δἐ ώςib τραπέζαν παρακατημένων λαβουσαν θρίδακα τὴν γυναῖκα

38쪽

περιτιλαι καὶ ἐπανείρεσθαι τον ἄνδρα κότερον περιgετιλμένη ζ δασέα ὴ θρῖδαξ ἐουσα εἰ- καλλίων, καὶ τον

εἴτε δη διὰ τὴν Ἀπιν εἰ τε καὶ ἄλλως, o α πολλὰ ἐλθεἀνθρώπους κακα καταλαμβάνει καὶ γὰρ καὶ ἐκ γενεῆς νουσον μεγάλην λέγεται εχειν ὁ Καμβύσυς, τ ν

σώματος νουσον μεγάλην νοσέοντος μηδἐ τὰς φρένας υγιαίνειν. τάδε δ' ες τοDς ἄλλοι ς Πέρσας ἐξεμάνη 34 λέγεται γὰρ ειπεῖν αυτὴν προς Πρηξάσπεα, τῆν ἐτίμα

39쪽

τε ο παῖς οἰνοχόος ἰν το Καμβύσρ, τιμὴ δε καὶ - 5 - σμικρή ' εἰπειν δὴ λέγεται τάδε. ,, Πρήξασπες, κοῖόν

μέ τινα νομέουσι Πέρσαι εIναι ανδρα, τένας τε λόγους περὶ ἐμέο ποιευνται τον δἐ εἰπεῖν , ω δέσποτa, τὰ

ι ἐν ἄλλα πάντα μεγάλως ἐπαινέεαι, τῆ δἐ φιλοινίνὶ σε

φασὶ πλεόνως προσκῶσθαι. τον ι ἐν δὴ λέγειν ταυτα10 περὶ Περσέων, τον δῶ αμωθέντα τοιόδε αμείβεσθαι. ,, ν ἄρα με φασὶ Πέρσαι οἴνου προσκείμενον παραφρονέειν καὶ Ουκ ειναι νοήμονα ονδ' ἄρα σφέων οι πρό-

σέων οι συνέδρων ἐόντων και Κροίσου εἴρετο Καμβύσης ib κοῖός τις δοκέοι ἀνὴρ εὶναι προς τον πατέρα τελέσαιὶ Κῆρον, οι δἐ ἀμείβοντο ώς εἴη ἀμείνων του πατρός

τά τε γὰρ ἐκείνου πάντα εχειν -τὰν καὶ προσεκτῆσθαι Αἴγυπτὀν τε καὶ τὴν θάλασσαν. Πέρσαι ι ἐν ταυτα ελεγον, Κροῖσος δἐ παρεών τε καὶ οὐκ ἀρεσκόμενος τῆ20 κρίσι εἶπε προς τον Καμβυσεα τώδε. ,,εμοὶ μέν νυν, ἁ παι Κύρου, ου δοκέεις ὁμοῖος ει ναι του πατρί' ου γάρ κώ τοι ἐστι ι ὰς οιον σῆ εκεινος κατελίπετο. ῆσθη τε

ταυτα ἀκουσας ὁ Καμβύσης καὶ ἐπαίνεε τὴν Κροω 35 κρίσιν. τούτων δὴ δν ἐπιμνησθέντα οργῆ λέγειν προς τον Πρηξάσπεα , - νυν μάθε εἰ λέγοDσι Πέρσαι ἀλη-

40쪽

.Θέα, εἰσε αυτοὶ λέγοντες ταυτα παραφρονέουσι ' ει μεν γὰρ του παιδδς του σου τουδε εστεῶτος ἐν τοῖσι προ-

λ ροισι βαλών τυχοιμι μέσζς της καρδίης. Πέρσαι φα- 5νDoaι λεγοντες ουδέν' ην δ' αμάρτω, φάναι Πέρσας τε λέγειν ἀληθέο καί με μη σωφρονέειν. ταυτα δἐ

εἰαδντα καὶ διατε,αντα τὰ τόξον βαλεῖν τον πaιδα, πεσόντος δὴ του παιδὴς ἀνaσχίζειν αυτὰν κελευειν καὶ

ἐνεόντα τον διστόν, εἰπεῖν προς τον πατέρα του παιδὸς γελάσαντα καὶ περιχαρέα γενόμενον , , Πρήξασπες,ώς μἐν ἐγώ τε - μαίνομαι Πέρσαι τε παραφρονέουσι, δῆλά τοι γέγονε ε νυν δέ μοι εἰπε, τίνα εἶδες ὐδη πάντων ἀνθρώπων ουτω ἐπίσκοπα τοξευοντας Πρηξά- 15 σπεα δἐ ὁρέοντα ἄνδρα ου φρενήρεα, καὶ περὶ εωυτου

τα ἐξεργάσατο, ετέρωτε ει Περσέων ὁμοίους τοiσι πρώτοισι δυώδεκα επ' οὐδεμιῆ αἰτί5 ἀξιόχρετ ελών ζώον- 20τος ἐπὶ κεφαλὴν κατώρυξε. υτα δέ μιν ποιευντα εδικαίωσε μοχος ὁ ΘυδM 36

νουθετῆσαι τοισίδε τοῖσι επεσι. - ω βασιλεμ, μὴ πάντα