Herodotos erklärt von Heinrich Stein Buch 3 und 4

41쪽

ήλικί5 καὶ θυμψ επιτραπε, ἀλλ' ἴσχε καὶ καταλάμβ ε

σεωυτόν αγαγόν τι πρόνοον εἶναι, σοφὼν δἐ ὴ προ- μηθείη. συ δε κτείνεις μἐν ἄνδρας σεωυτῶ πολιήτας επ' οὐδεμιῆ αιιθ ἀξιόχρεω ελών, κτείνεις δε παiδας. ην δε πολλὰ τοιαυτα ποιεῖς, ορα οκως μή σευ ἀπο

στήσονται Πέρσαι. ἐμοὶ δὴ πατὴρ ὁ σὴς Κορος ἐνετέλ

ζωάγρια Κροίσου, ξν δἐ μὴ μεταμέληται μηδἐ ποθέρμιν, τότε καταχρῆσθαι. ἐπόθησέ τε δὴ ὁ Λαμβυσης

2S. καταχρῆσθαι : Eu I 24 12.

42쪽

τον Κροῖσον ου πολλου μετέπειτα χρόνW υστερον, καὶ

οι θεράποντες μαθόντες τοῖτο ἐπηγγέλλοντο αυτ6 30ώς περιεί . Καμβύσης δἐ Κροίστ μεν συνήδεσθαιε θ περιεόντι, ε κείνους μέντοι τους περιποιήσαντας Ου καταπροῖζεσθαι ἀλλ' ἀποκτενέειν' και ἐποίησε

D μεν δὴ τοιαυτα πολλὰ ἐς Πέρσας τε καὶ τοὐς 3T συμμάχους ἐξεμαίνετο, μένων εν νέμφι καὶ θήκας τε παλαιὰς ανοέγων καὶ σκεπτόμενος τοῖς νεκροDς' ἐν δἐ δὴ και ες του πιφαίστου τὴ ἱρὰν ἰλγε καὶ πολλὰ τω-

δεν ὀργαῖς. Vsi. IV 76 3. V 21 5. VI I 26 1. VII 17 9. 33 6. IX 17 6.49 22.

43쪽

Φοίνικες ἐν τῆσι πρώργνσι τῶν τριηρέων περιάγωσι.

δἐ τούτους μὴ ὁπωπε. ἐγώ δε σημανέω ' πυγμαίου ἀνδρ3ς μίμησίς ἐστι. ἐσῆλθε δε καὶ ἐς τῶν Καβείρων

10 το ιρόν, ἐς τὰ ου θεμιτόν ἐστι ἐσιεναι αλλον γε η τον ἱρέα ταυτα δε τὰ αγάλματα καὶ ἐνέπρησε πολλὰ κατα- σκωφας. εστι δε καὶ ταυτα ὁμοῖα τοῖσι του μαίστου 38 τούτου δέ σφεας παῖδας λέγουσι εἶναι. πανταχῆ ὼν μοι

δῆλά ἐστι δτι ἐμάνη μεγάλως ὁ Καμβυσης ου γὰρ ἄν

ἱραῖσί τε καὶ νομαίοισι ἐπεχείρησε καταγελῶν. εἰ γάρ τις προθείη πῶσι ἀνθρώποισι ἐκλέξασθαι κελευων ν ους 5 τοὐς καλλίστους ἐκ τῶν πάντων νόμων. διασκεψουμενοι

ων οἰκής εστι ἄλλον γε ζ μαινόμενον ἄνδρα γέλωτα τα τοιαυτα τίθεσθαι. in Jἐ ουτω νενομίκασι τὰ περὶ τοῖς 10 νόμους πάντες ἄνυωποι, πολλοῖσί τε καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι πάρεστι σταθμώσασθαι, ἐν δε δὴ καὶ τωδε. Λαρεiος επὶ τῆς εωυτου αρχῆς καλέσας Ἐλλήνων τ ς παρεόντας ε ι.ετο ἐπὶ κόσφ ἄν χρήματι βουλοίατο τοῖς

44쪽

δενὶ ἔφασαν τρδειν ειν τοῖτο. Λαρεiος δε μετὰ ταυτα Ιοκαλέσας 'Iνδῶν τοῖς καλεομένους Καλατίας. Hι τοῖς γονέας κατεσθέουσι, εἴρετο, παρεόντων τῶν Ἐλλήνων καὶ δι' ερμηνέος μανθανήντων τα λεγόμενα, ἐπὶ τίνι χρῆ- ματι δεξαίατ' &ν τελευτέοντας τοὐς πατέρaς κατακαίερν πυρἱ οι δἐ ἀμβώσαντες μέγα σφημέειν ιαν ἐκέλευον. 20ουτω μέν νυν ταυτα νενόμισται, καὶ ὀρθῶς μ Οι δο- κεει Πίνδαρος ποιῆσαι νοὶ

εἶναι.

Vere. II 4 60 φιid arbitramini

παντων βασιλέα φήσας

λέγει, δrι Νόμος ὁ πάντων

θνατῶν τε καὶ α θανάrων ἄγει δικανῶν τὼ βιαιότατον ὐπερτά rq χειρί' τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ηρακλέος ' ἐπεὶ ἔχρυ

όνα βόας

κυκλωπίων ἐπὶ προθυρων Εἰ- ρυσθέος ἀναιτήσας τε καὶ ἀπριάτας ἡλω

σεν.

45쪽

ἐξελάσας επε πῶσαν Σάμον, σχὼν δἐ ξεινίην ωμάσι τψ Αἰγυπτου βασιλέι συνεθήκατο, πέμnων τε δῶρα καὶ δεκόμενος ἄλλα παρ' εκείνου. ἐν χρόνον δε ὀλίγφ aDτί- 10 κα του Πολυκράτεος τὰ πρήγματα αυξετο καὶ υν βεβωμένα ἀνά τε την γωνίην καὶ την ἄλλην Ἐλλάδα

104 μεστι γάρ σφι δεσπότης

τρεπε χρῆσθαι τοῖς ἡ γάμον ῆ

46쪽

τοξότας. εφερε δἐ καὶ ἰγε πάντας, διακρίνων δευδένα

του γὰρ φίλτ εφη χαριεῖσθαι μῶλλον ἀποδιδους τὰ i5 ἐλαβε ξ αρχὴν μηδἐ λαβών. συχνὰς μεν δὴ τῶν νήσων ἀραιρήκεε, πολλὰ δἐ καὶ τῆς ηαε-- ἄστεα ἐν δὴ δῆ

καὶ Αεσβίους πανστρατιῆ βοηθέοντας Μιλησίοισι ναυμαχίνν κρατήσας ἀλε' οι την τάφρον περὶ τὰ τεθος τὰ ἐν Σάι τ πῶσαν δεδεμένοι Δρυζαν. καί κως τω 'υμα- 40σιν στυχέων μεγάλως ὁ Πολυκράτης Ουκ ἐλάνθανε, αλ-λά Οι τουτ' ἰν ἐπιμελές. πολλτ δε ετι πλευγός οι --

τυχίης γινομένης γράφας ἐς βιβλίον τάδε επέστειλε ἐς

Σάμον. ., ωμασις Πολυκράτεῖ ἄδε λέγει. ηει μεν αυ- Sθάνεσθαι ἄνδρα φίλον καὶ ξεῖνον ευ πρήσσοντα ' ἐμοὶ δῶ αἱ σαὶ μεγάλαι ευτυχίαι Οὐκ ἀρέσκουσι, τὰ θεῖον ἐπισταμένου ος εστι φθονερόπι καί κως βουλομαι καὶ αυτὰς καὶ τῶν ἄν κήδωμαι τὰ μέν τι ευτυχέειν τῶν πρηγμάτων τδδἐ προσπταίειν, καὶ Ουτω διαφέρειν τον αιῶνα ἐναλ- 10

λὰξ πρήσσων, ξ ευτυχέειν τὰ πάντα. οὐδένα γάρ κω

47쪽

οι σφρηγὶς τὴν ἐφόρεε χρυ- λίθου ἐοῖσα, εργον δἐ ἰν

interes non ornatus sest signandi causa anulum amum, circumtere

48쪽

ἐδόκεε οστοβαλεῖν. ἐποίεε τοιάδε. πεντηκόντερον πλη-

το , περιελόμενος την σφρηγῖδα πάντων ὁρεόντων των 10

συμπλόων ὐίπτει ἐς τὼ πέλαγος. τουτο δἐ ποιήσας ἀπέπλεε, ἀπιοκόμενος δἐ ες τὰ οικία συμφορὴ ἐχρῆτο. πέμπτη di h ἔκτη ὴμέρο ααδ τουτων τάδε οι συνήνεικε 42 γενέσθαι. ἀνὴρ αλιενς λαβών ιχθὼν μέγαν τε καὶ καλὰν ῆξίου μιν Πολυκράτεῖ δῶρον δοθῆναι φέρων δὴ ἐαι τὰς Θυρας Πολακράτεῖ ἔφη ἐθέλειν ελθειν ἐς Ο φιν, χωρήσαντος δέ οι τούτου ἔλεγε διδοῖς τον ιχθύν ,,ώ bβασιλευ, ἐγώ τόνδε ελῶν οὐκ ἐδικαίωσα φέρειν ἐς ἀγωρήν, καίπερ γε ἐών ἀποχειροβίωτος, ἀλλά μοι ἐδόκεε σευ τε εἶναι ἄξιος καἐ τῆς σῆς αρχῆς σοι δή μιν φέ

ρων δίδωμι. ὁ δἐ ησθεις τοῖσι ἔπεσι αμείβεται τοισίδε. ,, κάρτα τε ευ ἐποίησας, καὶ χάρις διπλόη τῶν τε 10 λόγων καὶ του δώρου ' καί σε ἐπι δεῖπνον καλέομεν.

49쪽

ὁ μἐν δὴ αλιεῖς μέγα ποιευμενος ταυτα ζιε ἐς τὰ οι

κέα, τον δὴ ἰχθυν τάμνοντες οι θεράποντες ευρέσκουσιεν τῆ νηδυε αντον ἐνεουσαν την Πολυκράτεος σφρηγῖ- 15 da. ώς δἐ ε δόν τε και ελαβον τάχιστα, εφερον κεχαρηκότες παρὰ τον Πολυκράτεα, διδόντες δέ οι την σφρηγιδα ἐλεγον οτερο τρόπφ ευρέθη. τον δἐ ώς ἐσῆλθε θεῖον εἶναι το πρῆγμα, γράφει ἐς βιβλίον πάντα τὰ ποιήσαντά μιν οἷα καταλελαβ κεε, γράφας δἐ ἐς AD 43 γυπτον μέθηκε. ἐπιλεξάμενος δἐ ὁ 'Ἀμασις το βιβλέον

τὰ παρὰ του Πολυκράτεος ἐκον, εμαθε οτι ἐκκομίσαιτε αδύναιτον εἴη ἀνθρώπφ ἄνθρωπον ἐκ του μέλλοντος γίνεσθαι πρήγματος, καὶ οτι Ουκ - τελευτήσειν μέλλοιι Πολυκράτης ευτυχέων τὰ πάντα, ο ς καὶ τὰ αποβάλλει ευρίσκει. πέμψας δέ οἱ κήρυκα ἐς Σάμον διαλυεσθαι εφη την ξεινίην. τοῖδε δἐ εῖνεκεν ταυτα ἐποίεε, ἴνα μὴ

σφε χωρήσειν τὰ βούλονται , VIII

50쪽

1πι τουτον δῆ ων τον Πολτκράτεα ευτουχέοντα τὰ 44 πάντα ἐστρατεύοντο Αακεδαιμόνιοι ἐπικαλεσαμένων τῶν μετὰ ταυτα Κυδωνίην την ἐν Κρήτη κτισάντων Σαμίων.

πέμψας δε κήρυκα λάθρη Σαμίων Πολυκράτης παρὰ

Καμβύσεα τον Κύρου, συλλέγοντα στρατὰν ἐπ' Αἴγυπτον, b ἐδεήθη δκως αν και παρ' εωυτὴν πέμφας ἐς Σάμον δέοιτο στρατου. Καμβύσης δἐ ἀκούσας τούτων προθύμως ἐπεμπε ἐς Σάμον δεησωπος Πολυκράτεος στρατὰν ναυτικὴν ἄμα πέμψαι εωυτ φ ἐπ' Αἴγυπτον. ὁ δἐ ἐπιλέξας τῶν στῶν τους υπώπτεσε μάλιστα ἐς ἐπανάστασιν 10aπέπεμπε τεσσεράκοντα τρι ρεσι, ἐντειλάμενος Καμβύ-

ρο ὀπίσω τούτους μὴ ἀποπέμπειν. οι μἐν δη λέγουσι 45 τοῖς ἀποπεμφθέντας Σαμίων ταῖ Πολυκράτεος οὐκ

ἀπ μεμφε μαντευσόμενος, VI