장음표시 사용
201쪽
καὶ νόον, φρα σε Κηρες ἀμείλιχοι ἀμφιχάν-ινως εἰπὼν ἀμησε κραταιὴ χειρὶ τιταίνων λαοφόνον δόρυ μακρον παὶ χείρωνι πονηθέν αἶψα δ' περ μαζοῖο δαῖφρονα Πενθεοίλειανουτασε δεξιτεροῖο μελαν δε οἷ ωμεν αἷμα 595 ἐσσυμένως β δ' εἶθαρ πεκλάσθη μελέεσσιν
ἐκ δ ἔβαλε χειρὸς ἀλεκυν μεγαν ἀμφὶ δε ι νυξ
ὀφθαλμους χλυσε καὶ ἐς φρένα δυσαν ἀνῖαι. ἀλλα καὶ ως αμνυε καὶ εἴσιδε δήιον ανδραῆδ μιν μελλοντα καθελκέμεν κέος lamow 600ωρμνεν δ' η χειρὶ μεγα ξίφος εἰρυσσασα
λέσσεσθ' ἀνέρα δῖον, ποσχέσθω δε οἱ καχαλκὸν αλις καὶ χρυσόν με φρενας ἔτδον αἰ- 605 πῶν ἀνθρωπων, εἰ καὶ μάλα τις θρασυς εχ,
τοῖς ρο πως--χοιτο θοον σθενος Αἰακίδαο
furorent sanguinolentur antevertat.
202쪽
, καὶ ὁμηλικ' αἰδεσσάμενος κατὰ θυμον δω νόστιμον μαρ ελδομένν περ λυξαι. καὶ τ μεν ει ρμαινε θεοὶ δ' ἐτέρωσε βάλοντο. 610 τι γαρ ἐπεσσύμενος μεγ' ἐχώσατο Πολεος υιός, καί οἱ φαρ συνεπειρεν ἀελλόποδος δεμα Ἀπomευτέ τις ἀμφ ὀβελοῖσιν περ πυρος αἰθαλόεντος σπλάγχνα ιαμπείρεισιν πειγόμενος ποτὶ δόρπον,
ως τις στονόεντα βαλὼν εν ορεσσιν κοντα 615
εσσυμενως, ταμεν δε διαμπερες βριμος αἰχμηπρεμνον εὐυψικόμοιο πάγη δρυος ρο ν πευκης'
Πενθεσίλειαν μως περικαλλεῖ ππω
610. to Ara et vulgo, re quod 18. ἡ πενκης , ,in B lin. mss.l lἱl Mi Rlil. DNe tu p. 9 mPOStiit, lacuna.' SCHO V ad . 17, quod aliis locis comparatis, SpitZner pro ad ullas V. reserendum esse vidubavit observare p. 63. Tyclis., - πεύκης ; -ms-611 τῆ . - πεσσομένη - κη Rnosi conj. πενυ Tycns. vulgo, ἐπεσσομένη . Sed quia e Sua coitu edidit. M scripturam Penthesilea non lani impetum siti illii piigneriis priiliavit ita , ut initio sed accepto vulnere Obstupefacta πρέμνν ἐν φ legere mallet Diiodnaereat, et utrili resistat an preces poeta evilavit propter duriorem lon-hindat secun reputet inst. 591 Sqq. a vocalis correptionem. Vid. ρομων- emendati p. 17 ἐπεσσύ ε le . II, 1, 6 7. Sed non vi letur Moe scripsi de Achille continus tin delendi posse inutilis praepositio- in magonem mente. Idem In is usus, ex qua ne plum quidem Tyclis invenerat, sed vulgatam ita est itur fluant. Itaque Ca v πενκης de senilit, ut de primo congream in surivere non minitavi, quod quam-telligatur et laiasuro si Succen quan plane eode iii modo alibi non 8uerat. legitur, similibus taliae satis defen-612. σονέπειρεν ΑM, P ἔπειρεν di detur. Ila II 651 ὁ δ' εἰν 'Anaiictore Pau vi distinxit Tycns. non δα δόμοισινῬέ που μακάρεσ- recte vid proles II, 2 f. 20. σι κατ' Ἐλύσιον πέδομαῖος. ubi par-613. πα. vi et viilgo , ni ticula nou sacile careas, et VI, 530 einendavit Spugner mari. p. 20 sq. in disjunctivo membro οι μέν γὰρ recepit L. enrs. rονόενrα βέλη χέον, οἱ δέ , o 614. διαυπείρησει - διαπείρησε λῆα legitur. Apud om certe in M: , Ε δεα, ἀνὰ περάω, vel secundo memoro . 439 4 νυ και ἐμπείργιν. RHOD. Verdum de drῶν Θομὸς ωοreui Mil apud Apol.
203쪽
εὐσταλεως ἐριπουσα - ουδεος ουδε οἱ αἰδὼς
δουρὶ περισπαίρουσα, ο δ' ἐπεκεκλιτο Ἀπφ'
484 488 30 615. Vt, 228. 250. μοσur locus est ascriptoribus tali l377 385 436 441. 22. 13. 651 infreqtienter tractatus. Ila de Po-VIl. 21 414. 122 502. 2 i. IX, lyxena insta lV, 316- μεν 184. XI 69. 126 203. 283 303. προνης χαμύδι πεσεν, quod pluri-314. XIII, 94 - ei ni et III, 337. Dus exornavit Eurip. ec. 562 gilq. VI, 4b6. VII, 1 by - κονίη iepο- - h δε καὶ θνήσκουσ' γαnendum censet Sed neglexit ille uoxλην πρόνοιαν εῖχεν εὐσχημως
gulate ii tenebitiliis, leni apiis re lini quoque cura sui paries ve-centiores inveniri an Gertiar l. o lare egenuas, lavit Deu spoli p. 66 allatis Tlieogii cuin aderet, castique demas ser-l268. Orpli Are. 68. Oppian Hal. Vare tutoris. IV 56, neque I, 201 itinio eripe Turi. VI, 2 de cadente sene re 'ipse iraivius ausus est Onil est rerόενr' ἰθοῖα φίλε ις ἐν χερ- Vll 158 εν κονί. ἐριπόνεα et II, ιν θυννα. 480 P κονίησι και αἰνομόορο υσυi Plin epist. IV, 1 de virgine est alii' recte ille inendavit. De locu qtiae viva defoditur: , quilii ulli lisone uiua lini gensii κονίη si abieri an euin cimieullini leniittere- λυθ'mo niale cocleci est. Nonn. lur haesissetque descemienti stola, XXXVI. 12 ὁμίλεε γείτονι ποm vertit se ac recollegit. Notiniis et XXXVIII, 2l0 υίλησεν ὀλέθρφ. suo inore in ea re describenda luxu-622 οὐδ AM, οὐ δε Tyclis. Se riaturi vid. XVII, 22 sqq.quentia vertit Rhod. nec pudor rῆν δε κονιο ιενην τερ ξύνωμιν forniorem corpus dedecorat 'in y Plapolitis hic pudenda esse ut XIIl πεπλον Ἀναστείλανrες ἀκονrισι - 11 et hoc dici, Penthesileae pul- ρες crali tilinem non eo esse dehoneSta και χροις βλο λυγρον φιλτρον η lain mi Od turpiter resupina occiderit a necπον αἰσομενη τε pudendis in conspectum datis, docui δεξιτερ συνώγειρεν ὀ φευγον- inmm . p. 269. Sed quod Di l. τα χιτωνα versitim desideravi, quo ea re cla- γυμνα φυλασσομεν χιονωδεος ὁρ-rius enuntiata esse , id jam non opus για μηρον videtur Pertinet enim hic locus ad st. XXXV, 2 sqq. - Penthe- eam locutionem, quani otii exein silea scan. 47 sqq.plis aliquot illustravi in adnoti ad tanta est reverentia sexus: mMod sitae insertae leguntur in Sidonias in mira togas sinuosa-
204쪽
ά αυτῆ μέγ' γαλμα, τρέφει παρὰ δακι γαλ τοίη Πενθεσίλεια κατ' ἀκέος ριπευ4ππου πή περ ἐουσὶ κατεκλάσθη δε οἱ ἀλκή.
205쪽
πανσυδω τρομεοντες επὶ πτόλιν ἐσσευοντο ασπετ' ἀκοεμενοι μεγάλω περὶ πενθεῖ θυμόν.ώς ὁ Θ ἀν ευρεα πό-- πψρι αντος ἀήτεω ναυται Γ ὀλεσαντες πεκπροφυγωσιν λεθρον,
πα-ροι πολλὰ καμόντες Κυρης ἀλος εἴσω, 35 ὀψε δ' ἄρα σφίσι γαῖα φάνη σχεδιν δε καὶ αστυ,
τά δε μόγω στονόεντι τετρυμενοι ψεα πάντα eriψα δὲ πάντες ἐξ ἀλος ἀχσουσι μεγ' ἀχνυμενοι περὶ νηος ήδ' τάρων, ους αἰνον υπὸ ζόφον λασε κυμα ῶς ρῶες πο ναστυ πεφυζότες ἐκ πολέμοιο 640 κλαῖο πάντες υρηος ἀμαιμακέτοιο θύγατρα καὶ λαούς, ο δῆριν αν στονόεσσαν ολ τ'.τῆδ' ἐπικαγχαλόων μεγάλ' εὐχετο Πηλέος υἱός
267 q. et propter scripturam, ei m. ducia πάντες . quia Versus desideratur, qii nautas M. v M.
206쪽
κεῖσό νυν ἐν κον*σι κυνῶν βόσις δ' οἰωνῶν, δειλαχ' lς γάρ σε παρήπαφεν αντί' εμεχ 645ελθέμεν η που ἔφησθα μάχης - νοστήσασα οἰσέμεν ασπετα δῶρα παρὰ Πριάμοιο γέροντος κτείνασ' ' γεω- Ἀλλ' ο τόδε σοίγε νόημα ἀθάνατοι ἐτελεσσαν ίπεὶ μέγα φερτατοι εἰμενηρώων αναοῖσι φάος μέγα ρωῶ δε πῆμα 650ὴδε σοὶ αἰνομόρω, ἐπειὴ νυ σε Κῆρες ἐρεμναι καὶ νόος ξορόθυνε γυναικων ἔργα λιποίσαν βημεναι ἐς πόλεμον, τόν περ τρομεουσι καὶ ἄνδρες. μως εἰπὼν μελιυν Ἐξεδυσε Πηλεος. υἱος ἀκεος ἐξ ῖπποιο καὶ αἰνης Ιενθεσιλείης 655αμφω δ' ἀσπαίρεσκον φ ξ δόρυ νωθέντες
Rhod. - ἐρυμνα AN E1 emend palpilasse. Recte hoc dictuin mRhod et Dausq. qui I bi ad G - δόρυ ἀσπαλεσκον, in prostrali scripsit audenique emendationem jacebant am nasia, quae eminetis III, 266 faciendam nionuit ex corporibus desuper tollitur ad 653 moti M. Achille Sintiliter uno c. cc. Verbis lungitur quieten significantibus et 654. ἐξείρασε ab ali. m. M. apud omeruin , 33 λασίην - Male acutus ἐξηρπασε coriicere pos- γαστέρ' ἐλυσθεὶς Νειμον A,su. - Πηλεο Μ. -- sero ' ονον. , 23 μας δ
οτ' , δόρυ ita non dicunt Graeci: Drες .
207쪽
ἀμφὶ δε οἱ κρατος κόρυν Πετο μαρμαίρουσαν φλlου ἀκτῖσιν ἀλίγκιον λ ὁ αἴγλσ
της δε και ἔν κονίησι καὶ ἀματι πεπτηυίης ἐξεφάὐη ρατῆσιν π οφρυσι καλα πρόσωπα 660 καίπερ ἀποκταμερος Η δ' ς ἴδον ἀμφιεποντες Ἀργεῖοι θάμβησαν, ἐπεὶ μακάρεσσιν ἐωκει' κεῖτο Πρ εν τεύχεσσι κατὰ χθονος μ' ἀτειρ ς Ἀρτεμις υπῬώουσα - τέκος, υτε κάμησιγυῖα κατ' ουρεα μακρα θοους βάλλουσα λεοντας '
αὐτ γάρ μιν ἔτευξε καὶ ἐν φθιμένοιοιν ἀγροον
Κυπρις ἐυστεφανος κρατερο παράκοίτις υρηος,οφρα τι καὶ Πηλῆος ἀμυμονος υἷ' ἀκαχum. πολλοὶ δ' ευχετόωντο κατ' οἰκέα νοστήσαντες τοίης ς λόχοιο παρα ρχεεσσιν ἰαυσαι ' 670
208쪽
ουνεκά μιν κατεπεφνε καὶ οὐκ αγε δῖαν κοιτιν
Φθίη εἰς εἴπωλον, ἐπεὶ ἐμός τε καὶ εἶδος ἔπλετ ἀμωμητός τε καὶ ἀθανάτνσιν μοίη.υρεῖ δ' ἔμπεσε πενθος υπο φρενας ἀμφὶ θυγατρὸς 675θυμον et wφ τάχα δ' κθορεν Οὐλυμποιο
σμερδαλἐω τάλαντος ευ κτυπεοττι κεραυνῶ,
οντε εὐ προχσιν, ο δ' ἀκαμάτης ἀπο χειρος ἔσσυται η ἐπὶ πόντον ἀπειριτον ὴ ἐπὶ γαῖαν μαρμαίρων τω δ' ἀμφὶ μεγας πελεμίζετ' 'Oλυμπος 680 τοῖος Ἀρης ταναοῖο δι ἐέρος ἀσχαλόων κῆρεσσυτο - τευχεσαν επι μόρον αἰ- ακουσε
his locis II, 39b. II l 584. IX, M. 229. X, 99. XII, 200. t liniliter
cum verbis quieten signincantistiis et u sum dat. Jungitur II, 27T V, 597. IX, 238. Addei poterini de No sunt accus II l, 63 et Apoll Rhod. III, 75 1404. de uno cum dat.
I. 406. II, 125. V, 385. VI, 462. VII, 441 540. VIII, 173. lx, 251 540. X, 8 282 315. XII, 478. III, 375. XlV, 451. Theocr. VII, M. Eliain II, 26 μάλιστα πατρι περ φρονας λυθε πένθος adjeclivia in poni potuit. Inde xlI, 521 πο Τρώων φρένας Tibericlum tDid monui. - θυγατρὶ 2. L676. ἀκηχεμμω et vulgo, κα-χημένου , unde genitivus plus ille ex uπὸ τομιι reponerullini suit ex inore itinti Celeritin in Martis ira describenda ante oculos habuito, li0-142.677. ἀεικιοπέονro et vulgo, iaκruπλM M. eiitrilin serri posse, cum et inlinen et Mars celerrime ex caelo ruant, ideomae non dici possit illi semer similis esse dixi in eme dati p. 177 o. ubi ῖκrua Meι eineiulavi, quod infra V, 21 de apridentibus, qui acuunt ir, legitur Herniann in eo. p. 269 ἀγακrungoyrs coiitecti sed uintiis et ab hodverDo et ab aliis uii illo adverbio coinpositis abstinuit. Quod auteni
209쪽
αγκε κίνυτο μακρὰ βαθυρροποί τε χαράδραι καὶ ποταμοὶ καὶ πάντες ἀπειρέσιοι πόδες Ἱδης κα νύ κε Μυρμιδόνεσσι πολυστονον πασεν μαρ, εἰ μή μιν Ζευς αυτος ἀπ' Ουλυμποιο φόβησε 600 σμερδαλἐν στερ- iσι καὶ ἀρταώουσι κεραυνοῖς Ο οἱ πρόσθε ποδῶν θαμέες ποτόωντο δι' αἴθρης δεινο μαχόμενοι ' ο δ αρ' εἰσορόων νόησε πατρος ἐριγδούποιο μέγα βρομεουσαν ὁμοκλῆν ἔστη δ' ἐσσυμενός περ εα πτολεμοι κυδοιμόν. 695ώς δ' τ' ἀπ' λιβάτου σκοπιῆς περιμηκε λῆαν
λάβρος - ἀνεμοι σιν ἀπορρήξη - ὁμβρος,
ὀμβρος αρ ν κεραυνος, πικτυπεουσι δε βωσαι λάβρα κυλινδομένοιο, ο δ' ἀκαματω - ἐοίω ἔσσυτ' ἀναθρωσκων μάλα ταρφέα, μέχρις κηται γχῶρον εα ω-Gον, στα- δ αφαρ υκ ἐθελων περ ῶς - οβριμος ως Αρης ἀεκοντι γε θυμωDτη πειγόμενός περ επε μακάρων μεδεοντι
210쪽
πάντες ὁμῶς εἴκουσιν 'Oλύμπιοι, υνεκ' αρ' αὐτῶν πολλον υπέρτατος ἐστι πέλει δέ οἱ, ασπετος αλκῆ. πολλὰ δε πορφύροωτα θοὸς νόος ὀτρύνεσκεναλλοτε μεν ρονίδαο μέγ' ἀσχαλόωντος 1 ιπὴν σμερδαλεην τρομεοντα προς οὐρωρον ἀπονεεσθαι, αλλοτε δ' - ἀλεγειν σφετέρου πατρός, αλλ' 'M λψμῖςαι - αῖματι τεῖρας ἀτειρεας ὀψε δε ο κῆρ μνήσαθ σοι καὶ Ζηνος εν πτολέμοισι - σανυ ες, οἷς οὐδ αυτος ἐπήρκεσεν ὀλλυμένοισιν --- - ' γείων - ῆ - ἡ γαρ μελλεν
κεῖσθαι μῶς ιτῆσι δαμεὶς στονοεντι κεραυνῶ, εἰ λος θανατου παρε νόον αλλα μενοίνα. Tub
Tyras repugnat cum In na Veri specie , demi quidem ies certa, ni canueni lectionem ex eo ipse
notavi de re limns ibitari possit, cui et meae V ni sileant et facile in lineola, qua pr. Ord. dul indicantur, peccari potuerit. Sine dii Dio versiis eo modo tantum in Categitur. 712. λλνγένουσιν e vulgo, ἀλ- λιμένοισι .ria dareργείων . - γελλεν Ael vulgo, ἔμελλε .714. κεραυ
V, ,ina qui cum reliquis vulgatu inscuro sensu. THS. - παρεκνόον AMCl2. , laec ita erat interpres: ιιod min citet, praeter met v Iovis, ali animvn sterit. 0uod Graeca Hercule non piaestant aut praestare possunt Et quid si possent, idne sensum ab et Adsit, absit. Ibocus, ut brevis sint, pessini de ciunt ii, et a me coin illude persa nimitur nullo sane negotio: .egendiuii enim perspicue et plane E Λιo cl. ανώεοι παρὲκ νόον αλλα μενοίνα. Pueri viden et intelligunt.
PΑΓ V. id recipienduin esse patete monui in emendau. p. 178 allatis locis II, 805 suq Vllt 350squ. De παρἐκ νόον tu Apoll. Rnod. I, 130.323. 3lb. IV, 10 et adde nunc Il 341. II, 743. Mirmi quod Tyclis.
audaci coniecim' ειδῶς δ' ἀγανά- Τοι πατρις νόον scripsit, ii0dferri nemiit, cum nec quomodo iἄλλα