Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

σήματος ἀλλήλοις δὲ περικλονεουσι κυδοιμον Μέμνονι ρα φέροντες οἰ εἰν Απαο δόμοιαν 650ὴ πoi ἐν μακάρεσσι - πλυσιον πεδον αἴγκαγχαλάα, και θυμον ἰαίνεται αμβροτος ιὼς δερκομενο τοῖσιν ὁ πελει πόνος χρι αμοωπες

εἷς να δρώσωνται ανὰ κλόνον, ε και αμφω πότμον ἀναπλήσωσι πονευμενοι ἀμφὶς ανακτι. 655

καὶ τὰ μὲν εννεσίνσι φαεσφύρου Πριγενείος οἰωνοὶ τελέουσι θοοι τότε δ' μβροτος Nos

no tali dignissi in exposita fuit, quod hiae ex serocissimis Mononiacni uni baud scio an probabilius sit apud ineunt, et lanuli minicant, donec 0uintiani sabulas in Asiae nainoris vel una vel nil ac colouerini singulis locis obvias accuratilis nar Iia naec, et superitis claλήλοις δεrantem, potuit litoruis emisticnii περικλονέουσι κυδο μὰν accipienda ita se te ani complecti stini. Iino Quintus iiiiiiiiiivinena ἐσσυμενοι γοόωσι κόνιν σαίρον- captans ex Ruina noritit more Pioτες, δωρ ε illi ad ultera celebriinda multa gla- Αἰσηποὐ πτερυγεσσι χοιις dialoiuni paria si inti singularib iis

vrεοκτες lineola sit sit ali. n. m. bant, iniunt aviuin agmen in singu-650 δ' , o δ' . laria paria viscedere innuit, quae M l. o in mola chartae vilium paria tali diu inter se decertent, incertae scriptuni et ride, ab ead. conec alii alterae aut iitraeque aves in intra adscrip luna. - λέσD M. uiortuae decidant. Inde mύσωνrus 652. mali in legere και Ῥὀ scripsit, quod de omnibus viviis in ἰαι,εrα ευ βροτον --ρκόμενος. pugnantia paria separatis intellige- Nain sic sententia apla est, quia retii r. nae ad Campunt lysium et Insu. 456. O M cli ad V. q. lani Beatorum in ipsa Terra se re 657 τελέθουσι ΑM,4ελέουσι Pau v. serunt praecise cuin, ut nunc te emen l. sed tacite uana correxerat guntur vulgo, praecedentia respi Rhodoni vertendo peragunt. Vulciant generatina, et proinde illud gata scriptura oriuncta cum Ohelian ει, Αίδαο δόειοισιQ. quod quod . qui praecessit M abet, abu- certe incongruunt, tua e non per ii quis potuerit conjectando οι venit Aurora, nec eas tenebraruna 4, αρ' ἐννεσίησι aut coro ἄρ' voragines invisit Auende Milii sus- ἐννεσίησι - ἰωνοὶ τελέθουσι Dagaderis. PAU V. Pessi in ille lini scriptum esse, uod dici pο- lapsus est, citin Ailrorana ex silli in tuisse , 589. , 48 demonstrant, Elysio versantis adspectu volupta nec mulium differt l, 305 λλ' leni capere putavit, qua illa potius . - Μύρειαι ἐν πέτρ5σιν. Sed assicilii annuuin cernens Me innoni nec hoc nec similis o I μεν - duin avium certamen. Nuod opti- τελέουσι alere stispicetur ullana Verini jam perspexit Rhod0in. ,,unde speciens praeser propter sollenanein animo solatiuin suo accipit caelestis uilis locutionis a ri apii dAurora, uni ista ei nil Quintilii usii in de in dictiina ad T.

272쪽

ΛΟΓΟΣ Η

ουρανον εἰσανόρουοεν δμως πολυαλδέσιν Ωραις, α ρά μιν ου ἔθελουσαν ἀνήγαγον ε δεος ουδας παρφάμεναι μυθοισιν ὁσοις βαρύ πένθος πείκει, 660 καίπερ ἔτ' ἀχνυμενην. δ' οὐ λάθεω οἷ δρομοιο δείδιε γαρ ὁ Ζηνὸς οτ αλληκτον ἐνιπυν, ἐξ υ πάντα πελονται, σ' κεανοῖο ρέεθρα ευτὸς ἔχει καὶ γαῖα καὶ αἰθομενων δος στρων.

ς ἄρα Πλτάδες πρότεραι χαν η δὲ καὶ αὐτη 665 αἰθερίας ἄξε πυλας εκεδασσε δ' ἄρ' αἴγλην.

273쪽

δη τοτ αρ' Ἀντιaόχοιο νέκυν πω νηας νεικαν αἰχμWαὶ Πολιοι μεγάλα στενάχοντες ανακτα καί μιν προσαντο παρ νοσιν Ελλqσπόντου

πολλα μάλ' ἀχνυμενοι περὶ δ' ἔστενον ἔβριμοι Ιες υργεωπι πάντας γαρ ἀμείλιχον αμφεχε πενθος Νεστορι ρα φέροντας ' οὐ μέγα δάμνατ θυι- ανδρος γαρ πινυτοῖο περὶ φρεοὶ τλήμεναι αλγος

θαρσαλέως και η τι κατηφιόωντ' καχῆσθαι.

Πηλείδης δ' ἐτάροιο χολούμενος Ἀντιλόχοιο 10 σμερδνον ἐπὶ ρώεσσι κολούετο - δε και αυτοὶ καίπερ ποτρομέοντες ἐυμμελ- χιληατεἱχεος ἐξεχέοντο μεμαότες, ουνεκ' αὐα σφι Κῆρες ἐνὶ στέρνοιο θρασος βάλον η γαρ μελλον πολλοὶ ἀνοσοποιο κατελθέμεν Γδονοος 15

274쪽

χερσὶν - Αἰακίδαο δαῖφρονος, ο ρα καὶ αυτ φθεῖσθαι ὁμως μελλε παρα Πριάμοι πύλη . αἶψα δ' - ἀμφοτέρωθε συνήλυθον εἰς να χῶουν

δε--χνεα πολλα μενεπτολεμων τ ργείων μαιμωωντ ες υρη διεγρομενου πολεμοιο. 20 Πηλείδει δ εν τοῖα πολ- πεφιδάμνατο λαμδυσμενέων πάντο δὲ φερεσβιος αῖματι γαῖα δεύετο, καὶ νεκυεσσι περιπτειν-- ρέεθρα Σάνθου καὶ Σιμόεντος ο δ εσπόμενος κεράc

ιμπις - - πτολίεδρον, ἐπεὶ φόβος αμφεχε λαούς 25 καί νύ κε πειτα ἄλεσσε πυλας δ' εἰς ουδας ἔρεισε θαιρῶν ἐξερυσας η καὶ συνέαξεν ὀχθας δόχμιος εγχριμψδείς, αναοῖσι δε θῆκε κελευθον ἐς Πριάμοιο πόληα, διεπραθε δ' ὀλβιον πτυ, εἰ μη οἷ μεγα Φοῖβος ἀνηλί χώσατο θυμω, 30 λ χε ασπετα φίλα δαῖκταμένων -- αἶψα δ' - Οὐλύμποιο κατήλυθε θηρὶ οικ- ἰοδόκρο μοισιν ἔχων καὶ ἀναλωας ἰούς ἔστη δ' ἰακχα καταντιον ἀμφὶ δ' - αυτοὐγωρυτος καὶ τόξα μέγ' αχεν Ἀκὰ o ooo- 35πυρ αμοτον μάρμαιρε ποοὶ δ' υπαίνυτο γαῖα

σμερδαλέον δ' ηυσε μεγας θεός, ὁ ' Ἀχιλῆα

τρέψι ἀπὸ πτολωοιο θεο οπα ταρβήσαντα θεσπιοίην, καὶ ρῶας υπ- θανάτοιο σαωον 'δωνοος habet, Nonni usu salis . Non recte Rhodom. Veriisse vindicatur, quoi lana monui in Her , magno servore ad excita praelesinanni ec. p. 262. Maiis ritentes , sed potius Geni-l6. ικίδα Α, Αἰακίδαο , et ivos absolutos esse Myροιονοοtacile corr. Rhod. - ά . πολέυοι notavit Hermul ad Tum4.17. γεωδαι- et vulgo, et ua p. 46

275쪽

ου 1 ετ δυσμενέεσσι κακὰς ἐπὶ κηρας ἰάλλειν, μη σε καὶ μανάτων τις - λυμποιο χαλεψει. λ αρ πη ο δ' ἄρ' υτι θεου τρεσεν αβροτον αυδῆν

ηδ γάρ οἷ κῆρες ἀμείλιχοι ἀμφεποτῶντο 'Mυνεκ' ἄρ' υκ ἀλεγιζε θεου, μέγα δ' Ιαχεν αντην 45,, Φοῖβε, τί με θεοισι καὶ ου μεμαῶτα μάχεσθαι ὀτρυνεις ρώεσσιτ περφιάλοισιν μυνων ηδ γαρ καὶ πρόσθε μ' ἀποστρεψας ρυμα- ῆπαφες, οππότε πρῶτον πεξεσάωσας λίθρου

ιάλλειν, quod uaninuam proruim 49- καχε AM et Vulgo; πατεe est, initio tamen negatio retinenda end Sptizo niant. p. 18, quod sui magno opere elata vid. 9 27 Jure recepit Lehrs. Sine dubio enim,

276쪽

Eκτορα, τῶ μόγα μελανὰ πτόλιν εὐχετόωντο. 50 ἀλλ' ἀναχά τῆλε καὶ ἐς μακάρων ὁ Ἀλλωνερχεο, μή σε βάλο μι καὶ ἀθάνατόν περ ιόντα. ως εἰπὼν ἀπάτερθε θων λέπε, βῆ δ' πὶ ρῶας,

ω ' ἐτι που φευγε - εὶ προπάοοιθε ποληος, καὶ τους με φυεσκεν ' δ δ' ἀσχαλόων εν θυμῶ 55 Φοῖβος εον κατὰ θυμον επος ποτὶ τοῖον εια -ώ πόποι, λογε μαίνετ' ανὰ φρευας άa - ουτι

Olenii cis ad 1, 723.50. t M. 51. 5δε Α, ηδε , νηλε enieri l. Bliud. recep TychS. recte. lian miain enim illud per se dei enm potest ita, ut liberius a x ponatur. ubi advertuum hinc exspe laveris, tamen hoc modo nec apud iiiiiiiiiii nec apud celeros Epicos ponitur; et patrocinantur emendationi clini Seu vetitia και ἐς μακάρων ἔδος ἄλλων Ερχεο, titui II, 3l ἀλλ' ἀνα

54. ota A, o e M, quod recepit Tychs videturque m legisse Rho

Ωδην πέσον ἐν κονίησιν , aut

57. re r . . A et enaend. et exemplis lirinavit SpitZn. Db3e1 au. p. 4. -- Au et ceteri, ut videtur mio cum recte perspicere Pau vitis amigi non posse cum sequenti ἀνέξεrαι - nana recusa- sit in esse hodie nec ipse uerinaiiiiiis it lini Orph. p. 80 pulabii, genitivus illeni, elianas ei jungeretii dνέχεσHeι, quod maxini dubili ni est tiam r. 423 nodie recto scribitur δουλοσυνην ἀνθεσθαι , propter sequentes accusativos esse nequit conjecit, quod recepit Tyclis male. Id enini uinius aut μιν aut scripsisset Itaque Jani olim mendat . p. 270 er anni sententiana commendavi, qui lacu-nan esse et post v. 58 excivisse versunt, unde O aptum uerit, statuit crius versus initium videri: okrε ις ἄλλος Ἀμανέτω. Eam sententiam nuper avituluin emendavi in progr. p. 8 nis GDiS: ,ine iunc siimmo viro obsequi non debebam, uod ea sigra OS V. Ssgenda dixi Polius post v 57 versus excidisse videtur livius sententiae:

Hoc et aptissime dici et facillimo omini potuisse nivis videt Acce- du, quod etiam Issicultas evanescit, lain otii in emendau. p. 270 sq. iovi his verbis: .isaut Apollinis naeus est, illi an intellexit nod. ra ellus nec ipse quier dein panes iisquam aliis impetum sust nebis, dum adeo rur-- aut, quod praestaret: at eum nec imiter ipse necistis in alius Mumia tolerabit tam supero in deos assarion. Palet enim, musimodi versus si additus suit, posteriorem rationem tan-

277쪽

ουτ μαρσαίνοντα καὶ ἀντιέωντα θεοῖσιν.

Nρα δ' εμάμενος στυγερον προέηκε βέλεμνον, καί ε θοῶς λησε κατὰ σφυρόw αἰψα δ' ἀνῖαι δυσαν - κραὁχν δ δ' ἀνει πεφὴ υτε πύργος, οντε βίη τυφῶνος πομονι στροφάλιγγι oh ξγὶ περ δαπεδοιο κραδαινομερος βαθὼ γαίης' 65

lummouis militii posse. Celeriini tum is stagnaimbus solun obtegi di- est. E, 882 de Minerva: ιομήδεα atiar Ex Nonii nos locos notavi: Μαργαίνειν ἀνέηκεν ἐπ' ἀγανάτοι- , 371 V, 00. XI, 107. XV, 78. σι θεοῖσιν. 114. XIX, 266. XXII, 236. XXVI, 58. ἔτ' αὐτὸς edidit e cori. I.elirs. 227. XXVIII, 38. XXXV, l. 28. auod in nrogr. t. c. ni Verdis re- XXVI, 235. XXVII, 359. 709. kilavi , coiisuno reliqui οὐδ' αὐ- XLVI, 275. XIIII, 140 566. XIIIII, τὀς κρονίδης. Pale enim nanc esse 54. 394. li. 33. Nec uintus sententiam sed rara jam ne ipse ipse eam repudiavit XI, 38 κῶαν φιidem imiter, si, idem antea - οἴ- - ni δαπέδοι φερε- avo eum favore amore, nec sis- κον et inutile dixit II, 198,

cutioliis laevientissimum apud re ueritiannus c. p. 258. Opponit lancentiores picos usum, suo a n. l. viilius interseri copulani Vel pro explicatula est supra omni nobis r uinto, non accedo saepius enim uber de Boden Mn , ut cori uentis apud euin epitheta ritantia ita jun-

278쪽

,,τὰ νύ μοι αἰνὸν οὐ ον ἐπιπροέη κε κρυφωόν; τλητω με κατεναντα καὶ εἰς ναφανδον ἱκέσθαι, ἔφρα κε οἱ μελαν αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα χυθεδ 70ημετερ περὶ δουρὶ καὶ ἄχα λυγρου κηται οιδα γαρ λ υτις με δυνοσεται εγγύθεν ἐλθὼν ἐγχείν δαμάσασθαι ἐπιχθονίων ρώων, - εἴπερ στερνοισι μάλ ατρομον τορ ἔχPσιν,ατρομον τορ χροσι χν καὶ χάλκεος εχ 75 κρυβδα δ' ἀνάλκιδες ἀεν ἀγαυοτέρους λοχόωσι

τω με ἴτω κατεναντα, καὶ εἰ θεος εἴχεται εἶναι χωύμενος αναοῖς, πειὴ νύ μοι το εολαεν

333. II, 274. III, 256 1V, 312 482. V, 200. 21. Bonitius innien L e. 76 ἀγαυοτέρως , sed nihil la- p. 228 GH - ἱκέσθω conjecit, tere vi litur. allatis P, 30. 166. Quint. I, 165 V, 77. εῶ . - ο εμα .

279쪽

ἔμμεναι Ἀπόλλωνα λυγροὶ κε αλυμμενον - .

ῶς γαρ μοι ὁ πάροιο φίλη διεπεφραδε μ ηρ 80

κείνου υπαὶ μώεσσιν ῖζυρῶς πολεσθαι α ις ιμ πυλῖσι το δ' ου δε εμώλιον ευμη καὶ λυγρον δωτὸν ἀμειλίκτοισι χερεσανελκεος ἐξειρυσσεν ἀναλθεος ἐκ δε- αιμαεοσχα τειρομετοιο πότμος δέ οἱ φορ δάμνα 85 ἀσχαλόων δ' ἔρριψε βελος το δ αρ' αἶψα κιουσαι πνοιαὶ ἀνηρειψαντο δόσαν δε μιν ωπόHωνιες ιος οἰχομένω ζάθεον πέδον ου γαρ εωκειαμβροτον ον ὀλεσθαι - μανειοι μολόντα

δεξάμενος δ' γε κραιπνος ἀφ&ετ μακρον πιλυμπον 90αλλων αθανάτων ε Ῥήγυριν, χι μάλιστα πανσυδίη γεροντο μάχ' ἐσορώμενοι ανδρῶν' ο μεν γαρ σωσι μενοίνεον ευχος ὀρεξαι

280쪽

o δ αυτ υργε ις, δια δ' ανδιχα πιόωντες δέρκοντο κτείνοντα ανὰ μόθον ὀλλυμένους τε. 95το δ οπότ' ἰοεν σε - πινυτ παράχοιτις,

,, Φοῖβε, τί τόδ' ερεξας ἀτάσθαλον ῆματι τωδε,

94. δ' ἄρ' ἀχαιοῖς διάνδιχα Ἀχαιοῖς ex 'Ἀργείοις cormipliina A, et ita , nisi quo Ἀχαιοῖσι lus au κα υργείοις δια δ' praebet. Ἀχαιοῖς τοι δε διάνδιχα δι- conjeci. Id vero recipiendii in Cl , nitruin codice ni silere onu fuit, nisi cito illinc oris' δι' et nes ' TYCHS. Recepi is Rhodoman propius ad vulgatam accedere et nianuni or Op cto' Ἀχαιοῖς, ο δε uinis usitatius esse id uulta aniδιάνδιχα, contra uena ni recte nec iisquam Uii Ouiniuin ἈχαιολPaliivius his disputarit , vix placet ιν legitiari quia syllabari ars e Blis donianni suspicio. alii prinio serenda esset, et saepissini hac iamάιδιχα μηrιόωντες ὐssentientes sede Moγείοισι Vel σιν nitur 'in duas partes divisos respicit, et cla I, 335. II, 24 2ll. Ill 597. V vix tertiani inducere potest Dein 12 l. 10. 352. Vii, M. 654. VII l, qui vel Trojanis vel Graecis ave 260. XI 293. 337. III, 24 ei I

Bant, aeuue intuebantur triicidantes l62.293. V. 168. VII. Mi 699. IX. et occultibentes, ac alii medii, nec 21. XI, 138. Aliqiloties' οῖσιι pau- de his id dici potest magis, quam eis niuiniis scribere potuit, ii VIII de illis Altiid iubest, nisi inenaei 16, si sy' , Ἀχα ἐσιν,ἐν δκυς. cogitando allain: Legerina oris Ix 458 si πρὶν χιιιοῖσι, , ἄ- ἔρ Ἀχαιοῖς δε διάνδιχα etc. Sic ρος ἐν κακόrura XIII, 145, si i δ' in duabus actioniblis kaneinus et Ἀχαιοῖσιν όr' ἀνοurrero prae de illis dicitur, otio dici par est. tulisset. Sed noluit. laod aulein Male contra Tyras. ,διάνδιχα μη ibidena sortasse hic quoque versum G ωντες, ut apud onteriin διἄν- ujuscemolli excidisse orieci:

Nec niuiiuna praestat Scaligeri suspi ninu alere arbitror. Nana rείνων. cI ο δ' ρ' Ἀχαιοῖο 09 διἁν ν ς, 44ihi facillinium est, a loco MX legentis particula inutiliter ad alienum, cir. I, 648. III, M. III, Jesta cernardus ipse ut apud IIo 194 - κτιννυνrre autem sorina est merum pluries διαμπερές separetur, picis in au illa. Ε κια ονrcte, quod qua qui leni in re erravit, qui ex a 309 ξυνος ' ταλιος καί

διχα μητιόωPrae Uronun Gr. II, p. 227 rανέω prae- Scripsit. Et postreuium uidem vi Sem arDiiratus tentaverit, magis et iuperari necuit vid. Ises L 13 M a ieram in ductu et a probabilitate δ ανδιχα θυμον ἔχουσιν est recedit, quia uintus vitis verbi

SEARCH

MENU NAVIGATION