Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

νυν δ' εμά αλλα μεμηλε περὶ φρεσίν, Ἀχιλῆος

ἐκ φόνου ἀργαλέοιο νεκw -Ῥαοῖσι σαώσω. ως εἰπών δζίοισι κακας ἐπὶ κῆρας αλλεν, si' ἔτι δηριόωντο νέκυν πέρι Πηλείωνος. 3.30es h o ώς θρησαν π σθεναρῆσι χερεύοι πολλους ἐκπνεωντας, πέτρεσαν Ουδ' ἔ ἔμιμνον, ουτιδανοῖς γυπεσσιν ἐοικλες, ουστε φοβήσηαἰετὸς οἰωνῶν προφερέστατος, ευτ' ἐν ἔρεσσι πώεα δαρδάπτωσι λυκοις π διωθεaπα 355ῶς τους ἄλλυδις αλλον ἀπεσκεδασε θρασυς ῖας χερμαδίοιο θοοῖει κά αορι καὶ μενεῖ 'δ δε μεγα τρομεοντες απὁ πτολεμοι φεβοντο πανσυδίη ψήρεσσιν ἐοικότες, χυστε δαῖων κέρκος ἐπισσευει, τό δ' ἰλαδὸν αλλος ἐπ' αλλω 360 ταρφεες ἀχοουοιν ἀλευόμενοι μεγα πημα

347 ως . in alias interseri potuerit facile 349. χεῖρα AC12, κηρας et excogitari possit, ni Piidei nullas

nouoi H ἐκπνείοντας, υπε ρεσμ' suo tu utre Au nisi quod οὐδ δε μίμνον, subscribendiim in. et Vulgo dis- notavi in progr Mn. p. 12. Et me pescuit Vocabula Spitaner observall.dium qui leni versum non uuini p. 87. sed librarii esse nemo negabit. Sed cum eo in codice verae lacunae 356. λυδις a ait . a. supra- saepe talis supplementi Sint ex sci. M. pletae, aput de re dixi t. c. p. 10 357. A me eriore Tyclis.sq. et nunc in addent ad Tychs. . coininental V, 9 7, quaerilli nuti MS. οἱ δε . - τρωμέονυς ω hic quoque versus interciderit. Id a ea l. i. M.qilani quam certo negari non potest, 359. ce, sudis , πασσυδί Cl. tainen cuni nec in viilgala scriptit 360 τοιδ' , o δ' .ra etiam in I servata qui diaiiai 36l. αρνέα ΑΗ, αρτο einen l. desideretur et cuni Macis inentio Rhod. Qiod justiani esse demon-nem modo praegressat mirsus in strant IX, 2. xl l l 99. Contra rαρ- culcari incoinnio tuin videatur, nec viti autor alectivo neutris adsti-

302쪽

ai οι ἐκ πολ μοι - tάμοιο πόληαφευγον ῖζυρῶς ἐπιειμενοι ἀκλέα φύζαν μαντος μεγάλοιο περιτρομέοντες - λῆν, ὁ ο επε ἀνδρομέω πεπαλαγμένος α ατι χεῖρας 365 καί νυ κε ν μάλα πάντας αασσυτεοσυς πόλεμεν, εἰ μη πεπταμενyσι πίλνς εοεχυντο πόλζαβαῶν Ῥαπνείοντες επεὶ φόβος ο ῖκανε του δ' ἔλσας αν αστυ, νομευς ει αἰόλα μῆλα, η εν ἐς πεδίον, χθόνα δ' υ ποῶ μάρπτεν ωχum 370

ἐμβαίνων τευχεσσι καὶ ἀματι καὶ κταμένοισι

κεῖτο γαρ υρλ μιλος ἀπειρεσίν ἐπὶ γα*πρις εφ' Ἐλλήσποντον - εὐρυχόροιο πόληος αἰζηῶν ταμνων, πόσους λάχε δαίμονος ἶ- ώς ὁ στε λήιον αυον - ἀμσῆρσι πεno 37b

et M scripturam restituendam esse Homericum S, 228 ἡdi jam in mendau. p. 192 contendi: χθόνα μάρπτε ποδοῖμ. Hoc tamen Malo πιλης ἐπέχοντο πόληος de rarius. PAU V. Trojanis dicitur non mi ponas an 371 εμβαίνων .luni accedentibus, sed in ip

303쪽

πυκνῖν ἐόν, τα ὁ πολλὰ καταυτόθι δράγματα κεῖται βριθόμενα ταχυεύοι, γέγηθε δε θυμὸς ε επω

μερος εἰσορόωντος, ο τις κλυτον ουδας ε θων'

ως θ' ἀμφοτέρωθε κακω δμηθέντες ὀλεθρω

κεῖντο πολυκλαυτοι λελασμένοι ἰωχμοῖο 380 πρηνεες ουθε τι ρῶας Ἀχαιῶν φέρτατοι Ιες συλεο εν κονί, σι καὶ α ατι διωθεντας,

πριν φλήιον ια πυρν δόμεν ο σφιν νειαρεπλετ' ἐν πτολεμοισιν φ μέγα κάρτε θύων τούνεκά μιν βασιλῆες αα πτολέμου ρυσαντες 385

ἀμφὶ νεκυν πονεοντο ἀπείριτον, ε δε φεροντες

379. et vulgo, i , ου' insinita multitudine. Vid. II, 646. recte niendavit et rinavit nis XI, 54 περείσια φυλα. I, 305 locis I, 28. II, 33. IV, 224. , περείσιον ωα. Contra claεψ ον 438. Vlli. T. X, 3. X, 251 - pro adverdio positu in hac ipsa sede SpitZner viant. p. 22 , recepit invenitur IV, 15 557. Al H, 279.

304쪽

κάτθεσαν ἐν κωσίοσι νεῶν προπάροιθε θοάωwαχνυμενοι κατα θυμον γα πεδε κάρτος χαιῶν.

καὶ τότ' ἐνὶ κλισίνσι λελασμένος ἐγχειάων κεῖτο βαρυγδουποι παρ ι μιν Προπόντου, οἷος περφίαλος ιτυὸς πέσεν, οππότε σώἐρχομενην Πυθῶδε βιάζετο, καί ἱ χολωθεὶς ἀκάματόν περ ἐόντα θοῶς πεδάμνατ' πόλλων λαιψηροῖς βελεεσσιν, ο δ' ἀργαλέω ἐν λυθρω

invenitur, et alientina est propterea ἐχθόμενος περ Ἀθηνη. Sed inve- quod vecta ἀμνι νέκυν πονέονro erat jam Rhod. quippe inle re- ὰπεψιro ipsum portandi adorent aliis: ,superis invisi . indicant. 399. re M. - ἐπικα- τε γαίη387 κλισίησι . . - lis ver, decomposito sis. 388. rονήχονro A. συνάχoo SpitZner observati p. 191. M et corr. 8ῖod. 400. Hic versus cuna sequente 389 εἱoro et iam ras quatuor vulgo sine lacunae signis copulatur. literarum M. Indo quis suspicari uod cur ne aessario facienauni su- possit olim lectionis varietaten hic eri accurate ins ram n p. 9 nis AZαιων. Ulmimaue aeque bonitin. tecedentibus adnecti potuerit, non 390. 1 τόι' A et vulgo: ti. ideo Primum enim ex inore finitavor ego scripsi vid ad I 120. comparatione 390-98 plene inter- κλισίησι . - λελασμένος cum ge pungendum sui post Ἀχαιοῖς tumnit in ac sede inant. Ch er ni ipse dativus non congrati se-

305쪽

λαῶν ιμυρομει ων περὶ δ' ἐμεμ βενθεα πόντου θυμος δ' αυτίκα πῶσι κατεκλάσθη φίλος ενδον ἐλπομενων κατὰ δῆριν υπο ρώεσσιν ὀλεσθαι

τυυς λίπον εν μεγάροισι νεοδμητων τε γυναικῶν, 405α που ὀδυρόμεναι μινυθον κενεοῖ λεχεεσσι νηπιάχοις συν-αιά φίλους ποτιδεγμεναι ανδρας,

μῶλλον ἀνεστενάχοντο γόου δ' ἔρος μαεσε θυμῶ κλαιον δ' αυτ ὰλιαστον επὶ ψαμάθοισι βαθείης

Hi,, porro praeter consuetitilinen nisi in iniperitioribus illudere Oliis uasi in transcursu adnectitntur luisse putes. Terte aliis ratidi, πιι, - πόνrou denique a descrip ui solet, Diali usus, non faciam,ilone inortui Achillis non si plus inquit, eqsse alius faciet, Iudι- transitus ad Graecorum luciunt ac cis polis In addenssis deinde, post- curatius depingenduin, cui lueVis quam scilicet scriptorea perlegeiat sitne tantuin V. 388 q. meinoratus data opera ex XII, 6 sq. XIII, sitit. uos quainumn pluriuiis sor 398 sq. 404 sq. vulgalain deseiulit,

λαῶν υρουένων, περὶ seu per et uDique. ' μγμι 1όkt v. 404 νίλον , φίλων , n0d in Sintilia illuvie inveniri neu inem la versione, et Pavxv. in editione. Tunite in Epicis versalum. Sed ne ij παρὰ νουσί ne cui otiosunt aut vii- v. 402 θυμος δ' αὐείκα ἄσι και- iiiii videatur, Opposilio no iiii erεκλύσθη φίλος ἔνδον etc. initiuna et ea est, quae sequuntur or)λοιον fieri putet luctus depingendi, ut M 1ἰγύθοισιν. iiii ad nane Ver- apud Quintum v. 401 in expuit sanitir, larem familiarem re ininis-gendiini, Iae qui leti olim pug cuntii dolentes. Ad seu tientia coitinera sui sententia, aut post v. 17 parari uterit poli linod. III, 94

403. ,Scribaturἐλπομένοις, si citi io correxi. au et ut o utyΕnallage casuum poetae lisit ala non , αὐε' recte Lenta scripsit vid.

placet.' IIUD. Nescio quid mentis proh . II, 2, 3 10. - αγελις viro erilissilii hic suerit, ut usi AM et vulgo, quod ego correxi . istatu loquendi rationem aurectaret, i0. μεγάλω . - Mea A et

306쪽

οἷος qς, τε μιν δειν θεος ὀβριμοπάτρη 420

us initior

vulgo, quod iamuuam defetidi o picari possit, ut XIII, 42

test, lanien ut inluto igni lii antitas, tiar mini undinis circum Achillem es 419. lati in niOVi Strii Vtur MUsus jaceant, restitui Περί p vocans in Mei nure p. 6 de lectivo i ad . 388 et 23. γ ις, quod cum ei nec cuin πιεῖς 411. .Maluit opitiate retrας ' ἰMκίδαο ungi posse neque dein ἐκ κεφαλος. As V. Copulam, si significare videDalii quod . 434 et in liuris adesset, coniectura tollen b. εκχίμεμος μάλα πουλυς et v.

307쪽

Μυρμιδόνες δ' αλληκτον ἀνεστενάχοντ' 'Aχιλῆα εἰλόμενοι περὶ νεκρον ἀμύμονος Ιο ανακτος ήπίου, ο πάντεσσιν ἴσος πάρος εν ταῖρος - γαρ περφίαλος πιλεν ἀνδράσιν οὐδ' ολοόφρων 425αλλὰ σαοφροσύνν και κάρτε πάντ' ἐκεκαστο.

Λως δ' εν πρώτοισι μέγα στενάχων ἐγεγώνει

t ab H . m. M. clain seu hinim etc. RHOD. Hanc 426 σαοφροσννη . alterain cothlecturam jure resulavii 428. ψίλων ἄμα παῖ σε C2, Dalisui. quod propalani inimi in la-- φίλον ποθέων μα παῖδα MN, quod inenlari et stere viri ipsi et Matiis receperiint Tyclis et L.enrs. φιλῶ silli asseclarent; ipse πατροκασιυνή- ἄρα παῖδα βι σιάζων V123 12 οιο τίλοιο ἔrωπα φιλήσας inepte ni quiden a Const. Lascaris illa procu lil. Nec inelius res rodaeonii celerunt ex V in Tritiseni ex cessit rοκήων in sine ad lenti auri cerptis nihil notatum eri, sed ot φίλον μάλα παῖδ' επιδέρκων, Tyoheum et V ita habere ex clio vi sen olint in commentat de Ouinto concludenduin putavi. subiis nae p. 51 φίλου μὰλ ntiῖδ' Ἀχιλοα sunt verba p. 69 , , Neapol eodex consecti. Ego olim cuni ostenderera eteris primi ordinis codd. si dis illo reμα, id aut i μάλα titulaturiis cedit τίλον πονέων μα Παῖθα. eiani, recepta optimorum codd. scrip-Praeiere ubi plus uno vorsu e codd. iii a quo facto niale positiit so et suis adscripsit, ubiqile signun codd. id adverbiunt, aut arcerροκασιγνήνου ulliitio tantuin adscribere 4 alet.), φίλον ἀμφαφόων γαμὰ ιαω nia- φίλων - παῖδ' αρισrον . Cor jore conantine lentaliam , provocatis ruptelae origo patet alectivum ad morem illuui, ii solebati mortuus Achillem pertinens at ille participiunt amplexari et contrectare a 317 Ajacem spectans confusa sunt a sa, 724 , ad quem inoren X. 373 librariis. Hoc si Verum est, laxini acerbe albulitiir: μαλι κώrapo ian- probabilis viiletur optinaomini codd. φανάασψαι 'κκrωρ. Beele utein sc riplitra, in il lainen olim αμα, insuavein ei Versu Mecit modula- quod videretur explicari non posse, ioneii Hermannus, aut ex ill βα- mutaturiis eram in μαλα insolentiori M scripsit: φίλον θαμὰ παῖδ' apud Nuintum inuidein tosilura. ἀγαπάζοιν, ouae scriptura imitibus Nunc vero sensun Optime empec ceteris facile superior iiis obstilis-tuni esse intellexi a Tycnsenio, cu se optiniorum codd. auctoritas resus verba haec sunt , ,Sensus esse ipienda sitisset. ledet non oluui bonum principena 429 βλημένον , βλῆ-- M.

308쪽

τον τότε κῆρ ἀχεων ὀλοφυρετο φαχιμο δῖας, αλλοτε με κλισίας Ποτάδαο δαμντος εοφοιτῶν, τε δ αυτ παρ ψαμάθωσι θαλασοης ἐκχύμενος μάλα πουλυς, ἔπος δ' ὀλοφύρατο τοιο , , inuευ μέγα ερκος ευσθενέων Ἀργείω/, 435 κάτθανες ἐν ροίν θ' εκὰς ευρ εδοιο ἔκποθεν ἀπροφάτοιο λυγρω βεβλημένος ἰω, τόν ρα ποτὶ κλμον ανδρες ἀνάλκιδες ἰθυνουαν ου γάρ τις πισDi/ός γε σάκος μεγα νωμήσασθαι δε περὶ κροτάφοισιν πισταμνως ς Αρθα 440

ε θέσθαι πήληκα καὶ ἐν παλάμ οὐρο πῆλαι καὶ χαλκὸν δ'ίοισι περὶ στέρνοισι δαῖξαι

ἰοχίν γ' ἀπάνευθεν ἐπεσσυμένους -- ἐσσύμενος πολεμίων

Rhod csr ueriti Orph. p. 23 et 442. M. vid. XII, 509 et mi , apitis Apollo 443. Versus sine lacuna in Caniiii II, 824 et Ii, ire legitur ita legi tui:

309쪽

εἰ γάρ σευ κατεναντα τότ ηλυθεν ος, ἔβαλέν περ, Oi3κ αν ἀνουτροί γε τεο φυγεν εγχεος ορμήν. 445 ἀλλα οὐ τάχα που τάδε μήδετο πάντ' ἀπολεσσαι,οεων δ' ἐν καμάτοισιν ετώσια ἔργα τίθησιν

ito recepit Tyclis et pirabaverat clχονται. , 544 νόσφιν ἀφεσrῆκει, ait v. nisi quod ἐπεσσύμενος Juli denique , 48 de Apolline ' ι' o

dabat. Verii iii id velium de soli κεν. Et aulae re poteram X, 263citur, qui ipsi in nostes irimunt, nec γὰρ ὀίω Ἀνδρῶν δυσμενέων κὰς adjecio rantiMευγεν apud Epicun ιστάμενος ολεμίων. odie lanienouident de sagittario procul stante alio ducere videatur lilia orii in scripssici potuit. Nec minus recle Tycli tura, laximeque infinitivus noλεμί- Senianani scripturam ni pugnavit Bo- ω duobus aliis locis I, 268. 576nilius I. c. p. 1229 Sq. ita , ,adver- λιλωόμενος πολιμίων elio utericis litum nεσσυμένω quunt per allerat qui Dusdam ita si inlatus, ut eo ni inussit ipsius partem inipelus venetuen videatur inulandus eSSe, quunt locutiam, per alteram nosiilein an iiiiiiiii lio Vοῖς πολεμίων pius picuiud enotet, in de bellaiore usurpatur, quidem vereor ne sit inaudita Ita- laudent continere et ei e ceriuni que ni quoque lacunal eainque est, et coinparato loco iiiiiii VII, pluriunt versuuii esse arDitror nam 499 consili matur. At veris ab . t ne seqtientia udein ει γάρ vulga-pi ursus alienui est, si ei, qui nil lis salis apte adilectuntur. Ἐnnus sagittis piignei, vel species ulla εσσυμένους scripsi in sqq. positii in laudis concedatur auare πεσσυμί- oli in suisse intellim nia vulneruncti-νω cori uptelae videtur convictuin e vel Ditin arbitratiis ut M 388 s

310쪽

. . . . .

συν φῆμν μιν ἀπορραχει τάχα θυμόν ύδε δέ οἱ καὶ Ῥεινον λωος αἶψα λαθεσθαι' εἰ δέ κεν οὐ φθίσι κακὴ περὶ υἱεος οσα,

450. δώμαr Au, δώμασι , quod mi id ipsit in recepit L.elim Verum

Pauxv. metulavit, ure receperiant iligner obseruau. p. 37 sqq. ut Trcns Lenta L lio ineriis A, 22 l. postremunt naerito laudavit, ita qua in M, M. B, 803. u. 402. . 426. 54. pro lilli ille de versus initio suspi-ν, 333 - cellain alii pici selii cione ni gravissimis arguitientis re- per pluralis dativum ritelliteriint sulavit. Nec se rei potes nullisee-

constituit Peleo asserre. Hiaque non dimilo, ω πόποι, ς ἄθι πύγχυ γέρων ἐν quin ille versus sanissi inus sit δωμασι Ιολεi nisi quod nunc cuin Spi ignero l. c. οχθήσει μέγα πένθος rερπέ γο- ώχα θυμόν recipiendiui duxi , ρα κύρσαν sed ante uni aut uniis alit euainred G σὐν ituri /ιν ἀπορραίμ. lii res exciderint, qui Diis acellissi- μεγάρου, m. in Pelei senis decrepiti conditio, Γιranaque ratione ut plura Dus resulare si itiden doliare Drallus e conlu- non opus. Melius des loco ieriti mellis asseelus mutius sit victu ius, Bonitius, qui . e. 1230 et suriectum ac ruralius exposita silii. desiderari ad πορριάσει, et obiec- 454 φ is ou et vulgo, φωσaluin reli iri ad denotandam eani re in eniensi Spitaner obae 'au. p. 38: qua quis pravetur, et tale havere viil. 1 oleis It 2 A. 44. epi in elon μεγάρουμον . . prorsus M et vulgo, ὁσσα οσσα scri- languiduin tonuit. Inde ipse allatis beniluin esse ani illestiua in alnu. 404. , 428 tirrορραίσει φιλοι scripturam novit Herinuntius per-

SEARCH

MENU NAVIGATION