Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

58 3 νισσομένησι . --Α, ire M M. Animi causa adscriDoPauxvii lilporeui: . Cui Dono nocmiraculilia , e quidem in ratiam Nereidum, ita in nisi viveDaut ei habitabani Zon inten pestive allum allii Christianis non ignotitin ' ' Procul dubio Jain omerus Christianus erat: , 29 κη σουδ λ λ. σσα διίσrrero et se, 6 αμ- ν δ' ἔρα σφι λιάζετο κυμα γα- λύσσης. quein imitatus est Virg.Aen. V 820siibsuliint tinuae, tumiduntque sub axe tonantister tu aeqlior Piis. 590. κραGιμησιν .591. ὀσσόμεναι ΑM; σσομέναις Bliud einend. ὀσσομέν scripsit Tyclis Cis. Nonn. XIV, 332 ρω- κίοις γεράνοισιν ἐοικόrες, ι r φυ- γονσεω ε μεοί ι μώσrιγα και αἰ- ρίη rvm 6μβρο etc. 592. μυρομένησιν . - βανAM e vulgo Vertii nodom. δω- tisii istui venerant plo contendem nt. Contradixit recte aliiv liis eruis: ,,Inepti vulgata. an Graeca dicunt inem ni autem statim pio ibant. Neque audiendi sunt interpretes, qui alia comitiiniscuntur ad captum suum: ἔβαν- νέονro non disserunt. eaque ita juncta ineptias alunt iacetiuin Bro laeus Oorrio legebat; perperant ei absque audicio. anilani antea dictuna est, eas ivisse cito quo destinuDant. Datis itari in aniae si uλέονro aut χι δον/o in lignae sunt, quae resulentur vel verbo illo. Aliud requiratur scri-Den luna opinor plane iαν δ' - φαρ r νέονro erant vero statim pio tendebant. Hoc salvi et convenietis hic. Adveniunt eniti non iter sententia aperie desiderat. Piobavi eliana Struvius observat

p. 6 sq. Alia res est II, 46 τοὶ

σαν .

595. λγος οim in textu, sed punctis positis ab ea l. i. adscript in narg. in M.

322쪽

ἀρτυμεναι τιμην λικωπιδι Νηρζων Ζευς δε μεγ' Ἀργείοισι καὶ τρομον εμβαλε ἄγος. ρα μη ἐσθλον μιλο ὐποδδείσωσι λαων ἀμφαδὸν ἀθρήσαντες α τὰ στρατόν α' δ' Ἀχιλῆος

ἀμφὶ νεκυν στενάχοντο καὶ μάνατοι πω εουοm 600

πῆσαι ὁμῶς ἀκταὶ δε περίαχον ἘHησπόamoi 'δευετ δε χθών πῆσα περὶ νέκυν ἰακχα γδάκρυσιν ως μέγα πένθος ἀνεστενον ἀμφὶ δε λαῶν

nisi alior. 8 Al l V. Haec itidem valesque stationes linus clitani lar- nullitis sunt pretii sedis omanni a lacrinias msuderint des tibi liir. iuventum recte est relatu iuni Quo Rectissime igitur bi raebet cruma is mirari clicei, quod Tyclis noγος νωrενο de Deabus intel-Lelirs. και μέγα μέλος νίσεεm ligelidii ni Sed Nncti ira cuni ante- receperunt. Ei lectioni aute in alia cellentibus restituenda sitit, quod

aliter intelligi, nisi de iliari veros . in legitur έπει μέγα πένδος genuius edente vid. III, 468 422. ὀρώρει. Argutius non ei ius esset,

323쪽

μυρομενων δακρυοισι φορυνετο τεύχεα πάντα

καὶ κλισίαι καὶ νηες επε μέγα πένθος ρώρει 605 μήτηρ δ' ἀμφιχυθεῖσα κύσε στόμα Πηλείωνος παιδος οὐ καὶ τοῖον ἔπος φάτο δακρυχεουσα -γηθείτω οδόπεπλος ἀν ουρανον υριγένεια,

γηθε, φρεσὶν ίσι μεθεις χόλον Ἀστεροπαίου υξιος ευρυρεεθρος ὁ Π μοι γενέθλη ' 10αυτὰ εγὼ προς πιλυμπον ἀφίξομαι, ἀμφὶ δε ποσῶ

κείσομαι ἀθανάτοιο - μεγάλα στενάχουσα, ουνεκά μ' οὐκ ἐθελουσαν - μέρι δῶκε δαμῆναι, ἀνέρι τον τάχα γζρας ἀμειλιχον ἀμφρωμαρπε, Κῆρες, ἐγγυς Γασι τελος θανάτοιο φέρουσαι ' 615αλλά μοι ου κεινοιο μελε τόσον, ς Ἀχιλῆος, ἔν μοι Ζευς κατέτευσεν , ἰακίδαο δόμοισιν ἴφθιμον θήσειν, πεὶ ουτι μοι νδανεν υνή' ἀλλ' τε με ζαῆς Ῥεμος πελον, αλλοτε δ' δωρ, αλλοτε δ' οἰωναεναλίγκιος η πυρος ρμν' 620

324쪽

ουδε με θνροῖς ἀνηρ δύνατ' ἐν λεχ σοι δαμάσσαι

φαινομένην, ὁσα γαῖα καὶ ουρανὸς εντυς εργει, με οτε μοι κατένευσεν ολύμπιος υἱεα δῖον ἔκπαγλον θύειν καὶ ἀρτο ν ἀλλα τὰ μεν που ἀτρεκεως ἐτελεσσε γαρ πελε φερτατος Ῥομ- 25

sunt , , Quae acta respiciantii a

Tli elide, i, 437 sqq. expositii in est Baithus et Vulcanus ab ea re inpliet Iupiter ipse eliis dolo a ceteror in I eorii iii insidiis liberaliis icis. A, 397 sqq. . At lini liis eiu siclis ni nil laboras aut molestia insit, non apte de eo videliti locina esse Deaεμόγησα. Itaque , i uni in M lega-lu ἐμόησα, tuod jani dudum cor

325쪽

ἀμφ αλῶ καὶ παισὶν αεικέα τειρομένουσι

Καλλιόπη φάτο μυθον ἀρηραμένη φρεσὶ θυμοπι

-ων κωκυτοῖο θεὰ Θετι, μηδ' ἀλυουσαεινεκα παιδδ εοῖο θεῶν μεδέοντι - ανδρῶν σκυζεο και - μνος ερ εμεταο ανακτος 635ῶες ὁμως ἀπόλοντο κακῆ περὶ κηρὶ δαμεντες κάτθανε δ' υἱ- ἐμεῖο καὶ αυτῆς ἀθανάτοιο ορφε , ου μολαγιν ἐφεσπετο πῆσα μεν υλη, πῆσα δ' αρ' κριόεω πετρη ποταμῶν τε ρέεθρα πνοιαι τε λιγεων ἀνεμων μεγαρτον ἀεντων 640lavi. Sed Tycns. ut erat ex illius ubi Apollinem tantum, non Aescul aetatis more nodie resuscitalo niale pium Letoidan dici posse arent aliperspis: a in delegendis locis alia Fκιμνε, Λητοῖ ἰλφίλον σὐν Θυμον iuri ii iitriisis, haec adscripsit ad . ρινεν proDaverunt. Vertim eine-627 , , rosι εκ' ἐς οὐρανὸν εἰμι. ο- ius in anulecu Alexandr. p. itus ni lociis supposititius est nec inaminonyinico celans tantum re Deum elima carinine cohaeret. V. O comtuptuni esse assirimavit. Hoc 6li e 613 alia queritur Thetis, nec si verum est, vix dubitari potest, apparet linam sint lilii interenui, quin postreinis ad ipsunt oveim de quibus illa adoraverit. amini irrascentem relatis 4λοo σὐν θωμον Versus ducti esse videntur ex II, ὀρίνω ScriDenduna sit. 618 ΟΡνεχ' π ζόφον εἰμι, filii 32 ἀυραμένη Α, νηραμένη M; ex . 636. Nec ern illius de emend. noui Cis. VII, 348. Scal. filiis errorem antimadvertit imonens: OQ. ἀγειραμένη. ,Locum conseriunt esse ex aliis 33. i. ἡ ω' Α, μεδ ei ita consetitio: 29 παισὶν respicit Her Tyclis Lelirs. correxi. - λέουσα culent. Ei loeus adumbratus ex is, , ἀλύουσα Ε et ita cori . Rno-362 so. Ilii intiliter sane conque doni Brodaeus ἁλίουσα pessime con-ritur Minerva de ove jecit. οὐδέ τι των μέμνηται, - μαλα 634 μηδέoo Tyciis Lenta er-

326쪽

οἰωνοί τε θοῆσι διεσωμενοι πτερυγωσιν 'ἀλλ' ετλην μέγα πόνθος, ἐπεὶ θεὸν - ἔοικεν πενθεσι λευγαλέοισι καὶ δεγε θυμον ἀχευειν τ σε καὶ ἀχνυμενην μεθετω γόος υἱέος εοθλου καὶ γαρ οἱ κλέος αύεν ἐπιχθονίοισιν αοιδοὶ 645 καὶ μένος ἀείσουσιν ἐμν- ω τι κα αλλων Πιερίων - δε η τι κελαιν πενθεῖ θυμον δάμνασο θηλυτέρνων ἴσον γοόωσα γυναιξίν

' η - δεις οτι πάντας, σοι χθονὶ ναιετάουσιν,

ἀνθρώπους ὀλοη περιπέπταπαι σχετος ἶσα 50 Οὐδὲ θεῶν ἀλέγουσα τόσον σθένος ελλαχε μου ' καὶ νυν Πριάμοιο πολυχρύσοιο πόληα ἐκπερσει μων τε καὶ πείων ὀλέσασα ἀνέρας οὐκ ἐθελησι θεῶν δ' οὐτις μιν ἐρυξει. - φάτο ἁλιόπη πινυτὰ φρεῶ μητιόωσα 655 λως δ' ἀπόρουσεν ἐς κεανοῖ ρέεθμ' ἁμο δε νυξ μεγάλοιο κατ Ἀέρος ὀρφνήεσσα, ε καὶ ἀχνυμέωοισι πελει θνητοῖσιν νειαρ αυτο δ' ἐν ψαμάθοισιν Ἀχαιῶν ἔδραθον υἷες

B, 233 sq. 31, 212 sq. , t 2 me alibi. Itaque h. l. scribendum ovr δεικε hiatu apud 0uintum legi- trino: vid. I, 462. IV, 303. XI, 137. Etiam VII, 85 ident ex antiquis edi

λος , γόος , quod receperiant

tulisse videtur jamn b c 153 βρο

327쪽

ίλαδον ἀμφὶ νεκυν με λ βεβαρηότες πιο ' 660αλλ' οὐχ υπνος ἔμαρπτε--τιν Ἀγχι δε παιδος

πολλὰ παρπορεεσκον, πως λελάθοιτο γόοιο.

αλλ' τε καγχαλόωσα &' αἰθέρος λυθεν ηῶς 665 λαμπρότατον πῆσίν τε φάος Ηώειω φερουσα

ue ad . 72 Pr decuriri, nec

ait v. intellexit, nec Bonii. , liο- ruit ille haec disseriti ad . 667 Λανα δ etc. , Haec ismi ad καιτό τε η μεγάλοιο utilii videntur insilitia et ollia plane iiiiii alienasiint a b. l. et coliaerentiam dii iniunt, tae inter tiλλ' διε καγχαλόωσα και χόεε δὴ μεγίλοιο est et

ines adest, cui includantur: et id non juvat aut incoin modum tollere

potest. Cum pos Πριάμου aliquid

te esset, alas ulus Granimalistis, credo, illa inierpositit, ut dant nulli sarciret, idque secit satis Vave et

illiprii denter. Nani ex ipsis vel Disellain no iiiiiiiiiiii perilia elucel. Quid φθιμένου Ἀχιλοος, ubi μεγ' ἀχνv. μενοι Ἀχιλῆα praecesserat, et ii 0X sequilii H μεγάλοι νεκυν Πηληιύδαο 8 Vei Dosiis et latilologiis sitit huintiis, sed ea lanie non ita lipaSSei, alut in o. Adnuc, quid κλαῖον εn' - μειε Πολλὰ . l. 8 Supra v. 20 id recluni est, ni aute in ineptumcelle et pravum. Lux nini a altera post interiecium Achille in et iratii inmus cadaver no apertuna

est et fraudem etiani delegit plane. Bonit autem l. c. p. 123 ita scripsit , ,Si quis a v. 65, qui a ἀλλ' δr orditiir, usque ad . 673Meρerii, profecto aerebi , neque habe-bii, ubi apodosin iacipi statuat Id

eri poterit, ne sie, quod ii Odoin . voluit, in particillis rei rόra: naiqut tacea in prolas in luni ad insolente in anipli lustines extensam apodο- sis non per particulas καὶ ὁ sed δη τίνε incipienda erat. Cfr. IV,

200. V, 2 600 654. VI, 7. X, 39.

Hanc ut renioveant diu cullatent, te niorem non inveni inestelain, ita iniit pro ἀλλ or seripiunt fuisse arbitrer και ότε, quo saepissini ad leni puris progi essunt ui pliciter significa iusti in adhibetiir. Cis V, 395

VI, 66. IV, 1l0. VI, 94. 27. IX, 486 De nis quidena particulis vid. ad I, 20 sq. Ad defendendii ni O-

μένου Ἀχιλῆος per parenthesin adjecta esse ninnui , , Hanc autem longain periodum cur in inedio interjiceret, idonea sane causa poetae fuit . ut cuin indicasses, pro Mutam post Achillis obuni liicem acceptis si inani suisse cui celeris manis, tuni Priamo, nisi ere stati in vole Dat. non solitui per uin cliena, sed per

intino longius tena hiis deploratum esse Achilleni et D Achivis et a

328쪽

κά Πριάμω - αναοὶ δὲ μέγ' ἀχνύμενοι Ἀχιλῆα κλαῖον Β Ἀματα πολλά, περιμενάροντο δὲ μακραὶ υόνες πόντο- μέγας δ' ὀλοφύρετο Νωεὐς ηρα φέρων κουρν Νηρηχι, οὐ δε οἱ αλλοι 670

εἰνάλιοι μύροντο θεοὶ φθιμω- Αχιλῆ- καὶ τότε δ μεγάλοιο νέκυν Πηληιάδαο υργειοι πυρὶ δῶκαν ἀάσπετα νηήσαντες δοὐρα, τά οἱ φορέοντες ἀπ υρεος δαίοιο πάντες ὁμῶς ἐμόγησαν, πει σφεας ὀτρύνοντες 675υτρεδα προεηκαν ἀπείριτον οἰσέμεν υλον,οφρα θοῶς καίοιτο νέκυς κταμένου 'Aχιλῆος ἀμφ δε τευχε πολλα πυρῆ περινηήσαντο αἰζηῶν ταμνων, πολλούς δ' ἐφύπερθε βάλοντο Tρώων δρώσαντες ὁμῶς περικαλλέας , 680ῖππους τε χρεμεθοωτας ἐωθενέας θ' ἄμα ταύρους, οὐν δ' άς τε σύας τ' ἔβαλον λιθοντας λοπὴ φάρεα δ' ἐκ χηλῶ φέρον ἄσπετα κωκύουοαι δμωιάδες καὶ πάντα πυρῆς καθύπερθε βάλοντο, χουσόν τ ηλεκτρόν, ἐπετήεον ἀμφὶ δε χαιτας 685

V, 336. VI, 20 VII, 478. X, 367. XI, 183. XII, 496. t II, 178.

329쪽

Μυρμιδόνες κείραντο νέκυν δ' ἐκάλυψαν ανακτος

καὶ δ' αὐτ Βρισηὶς ἀκηχεμένη περὶ νεκρφ

κειραμἐνη πλοκάμους πύματον πόρε δῶρον ανακτι πολλούς δ' ἀμφιφορνας ἀλείφατος - εχεοντο, αλλους δ' ἀμφὶ πυρι μέλιτος θεσαν δε και οἴνου 690ήδεος ου μέθυ λαρον ὀδώδα νέκταρ Domειλα δε πολλα βάλοντο θυωδεα θαὐμα βροτοῖ λδσσα χθὼν φερει ἐσθλα καὶ ωπόσα δια θάλασσα. ἀλλ' τε ὁ περὶ πάγχρο- ζ διεκονήσαντο, πεζοὶ μ' ἱππήεσοι-- εντεα ἐρρώσαντο 695 ἀμφὶ πυρρο πολύδακρυν ο δ εκποθεν Οὐλύμποιο Ζευς ψεκάδας κατεχευεν - νέκυν ἰακίδαο

ἀμβροσίας, διι δε φερων ηρηχι τιμην μείην προεηκεν ἐς χλον, φρα καλεσον λαιψηρῶν ἀνεμπιν ἰερον μενος η γαμ εμελλε 700

καίεσθ' Αἰακίδαο νεκυς του δ' αJψα μολόντος Aetoλος οὐκ ἀπίθησε καλεσσάμενος δ' ἀλεγεινον

καρπαλίμως Βορεην Ζεφύροιό τε λάβρον ἐτην ἐς ροιζ προέηκε νώ θύοντας ἀελλο

330쪽

ῶ δὲ θοῶς οἴμησαν περ πόντοιο φέρε-αιριν ἀπειρων περὶ δ' Ιαχεν σουμένοισι

niam . 700 in universiim dicium est λαι Φηρῶν νέμων τ ρον μένος, et de iis leni ventis v. 10 ἀολλέες. v. Tl ι καστος , lini in emendau. p. 27 sq. ante nunc Versia in intercidisse putavi, quo etiam oti a que Euri mentio facta sit. Nunc tamen plus apud in uomeri, ex qtio tolum locu in de ventis desumpsit, valet auctoritas , 19 sqq.Ibi eni in cnilles, quo Patri,cli corpus cona Duratur, ad Boreain et Ze-plivriin soluna inodo preces landit, neque praeter eos alius Ventus venit. Iianue ne uinium qui dena plures adimisisse crediderini. 'Aολλέες autem de duo ruis diciunt iii l. c. p. 272 ex Oscn. II, 9 et Sopn. 1racn. 12 defendi. - ,POSim inra desunt VIII versus, et continuo sequitur . 13 πιι νομαρ aberravi nonioeoteleuto cus decepius librarius. TYCI S. 705. Pauxv niale δε ὁμως ρ- μοσαμ οπιecit. 706. ριπο Πειρεσίη περι M.

Ilonieri, ita emer superior est

caeli pars pura splendida et pessiicida eoruni et sideriini doniicili- uni, aer inferior densa crassa terrae proxinia nubiun Vaporii in tempeSla- tuna sedes, de qua doctrina novis- si in accurate exposueriin LenrS.

stud Arist. Hom. p. 167 a et Spi igner ad II, 365, ea isse iii doctrina etiani a uesti se mala est.

Dixit igitur ' αἰγόρος II, M udi de stella, ibid. 0l IlI, 65, ubi de Aurora VIII, 22, ubi de sulmine ferino III, 507. XIV, 9, ubi

de sono in caelum GPI penetrante; ἀπ' αἰθέρος Iupiter terrere di

Xl 378, inde Soninus descendi I, 124. Musae II, 603. Neque I Mαἰθέρος ἀμφιραγ rος π νεφέων

ἐριδουπων, ubi cla notam, alius est vocaDuli sensus nisi Diis sudius disiectis aetneris serenitas aperitur.

ventis ita nubus, VIII, 49 ubi de nube, VI, 229, ubi de avibus volantidus, XIV, 439. 55, ubi de unda in allum surgente, II, 226. VI, 358. XIV, 287, Di de remitu late resonante, ill 70, Di de innitrii fremente IX, 107, ubi de tenapestate bona i laque . IX. 443 ubi deleto volante XII, 354, ubi de initio Stirgente, Il, 18, ubi de solis

splendore in terrani desceri lente

agitur, contra III, 657 Pro δε νυξ

Πάντα ἐν μεγάλοιο 4έρος

ἀισσοντα. Diserie, ita modo exposita sunt, confirma V, 6 qq., qtieni locunt exscribo, quia teinere intellectus una illis pugnare videatur. Desccidit Diocliillis clipeum:

Ibi ave v. 8 ila intelligas, quasi

venti et nubes si iniit cuni luna et sole et sideridus in aethere solo dicantii collocata esse. cenuinerata in caelo, quod . . naar et terrae opposilii in aliore sensu dicitur, posita intelligitatur. Tun diserto exponitur, sub sideriDus aerent XyanSuin esse. Sed ani ad ceteros

SEARCH

MENU NAVIGATION