Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

α δειλος χαλεποῖς ἐν πέτεισι γηρας ἰάψει 455 αἰεν π jσχαρόφιν βωτον κατέδων δυνοὶσι, Πήως ο μακάρεσσι φίλος περιώσιον επι

αλλ' υ πάντα τελουσι θεοὶ μογεροῖσι βροτοῖ ν. ῶς ο μεν ἀσχαλόων λοφυρετο Πηλείωνα 'Φοῖνιξ δ αυθ' ὁ γεραὰς ἀάσπετα κωκυεσκεν 460 ἀμφιχυθεις δεμας η θρασυφρονος Αἰακίδαο καί ς ὀλοφυδνὸν αὐσε με ἀχνυμενος πινυτον κῆρ',,ῶλε μοι, φίλε τεκνον, μοι δ' πο αἰεν αφυκτον κάλλιπες λοφελόν με χυτη κατα γαῖα κεκευθει

312쪽

πρὶν σέο πότμον ὁεσθαι ἀμείλιχοπι ου γαρ ἔμοιγε οὐθαλλο χερειότερον ποτ εσήλυθε ες φρενα πῆμα, ουθ' τε πατρίδ' εμ ν λιπόμην ἀγανους τε τοκῆας φευγων ε Πηλῆα δι Ἐλλαδος, ο μ πεδεκτο, καί μοι δῶρα πόρεν, Αολόπεσσι δε θῆκεν ἀνάμειν

κά σε ἐν ἀγκοίννοι φορεύμενος ἀμφὶ μελαθρον 470

νηπίαχον Ῥεειν, σε φίλον , γεγῶτα τω πιθόμην - δ' ἐμοῖσι περὶ στερνοισι γεγηθὼς πολλάκι παππάζεσκες ετ ακριτα χείλεσι βάζων, και με νηπιενσι αδ ενι σῆσι δίπας 475

κουήd h propoSuil, mi ad Ibelirs re XIV, 352. 14. Praeivit ollieinis cepit. Non accedo parentes intel- , 894. Nilii vivat n. l. Pativi inligit niti nil te coines lite in i Deros, terprevallo inctu me ili id itidoppositi alienis, quomini in societatem dici debuerit intellexi Illiod. quidi in expulsi liueri ventulit. Nec vertit: veis imprudentis, quodniullum disseri lilippe conii talis es recte sic lici potuit: n ' τριιοί - sectitui indicans XIII bl 2 πρὸς με - vel gροστιθησιν. Sed Grιέδεσιν γάλοιο ιδ ει πνῶν τε Ἀοκήων. ut potitis pro substantivo habeatur,468 Πηλεῖα . sua et oineriis, ex quo I, 90 409 et vulgo, ni lociis est expieSSus:

AM nisi quod sudscribendunt Oinit- γει νισι dederat. Osirentuin' liti0, pro qu0 π εννεσί. σι a Daus dein propterea non amnitienusinin est, en enotatum receperunt Tyclis quod haec lectivi soritia ut ab et Lenrs. contra quali lectionen aliis ita a Quinti usu adliorret Isqtiae in emendare. p. 194 inonui, ργαλοσι scripsisset. Sed et noctio lie lite repetenda sunt: , Alienis ninais a vulgalae duciiDiis recessit, Sinium ab . . voca Duluin ἐννεσί ra, neque innitio quod plopilis acce-

quod plurali semper numero viil dat longius idque apiiiii adlectivum

313쪽

πολλον καγχαλόων, ἐπειὴ νύ μοι φορ ἐώλπει θρεψειν ζδεμονῆα βιου καὶ γηραος αλκαρ καὶ τα με ἐλπομενω βαιον χρόνω επλετο

. . . . .

λευγαλων το καὶ εἴθε καταφθέσειε γοῶντα

vel sudstantiviini excogitari potest. Itaque Gr/ὐσιν δην ἐν σησι Scripsi, in qua scripti ira raepositio noliterica inii talione, ad VerDiuni Quin

lI, 349. 490 590. 662. III, 148.334. 521. 43. IV, 246. V ll 4.327. VIII, 18. 182. 253. I, 94. 303 328. xl II, 33. 18 183. 264. 488. XIV, 148. M te itur salis insolente ple-

muti die ratione, ut nun alii salis vel abi/nde, iani rorsus, penitus saepe denotet. Ex is innituis patet recte etiam IV, 21 repositum esse θέσαν δ' ἐνεπιρο μονή OM

loci vincunt I, 11. 214. II, 59. 134. b3. 330 llt 347. 498. 01.569. IV, 28 320. V 200. 222 285. 422. S. I. 16 77. VII, 223. 16. VIII 158. IX, b. 228. 12. 23. X, 12 397. lI, 27i deinde auteni

ipsum pronomen oppositionis causa ait lenduin intiles ni loci docent:

Ouin p. 44 locuti ita restititit:

pi Lelire. Sed initii et audacior nec ab itini palle suilliciens videtur mini nec πένθος, uti alii dixi, apluui sit, et plativiiiii leui Druiti solo relativo ironomines salis iii-co inni te adnectatur. Itaque antecedente versu uμό scripsi, tum desecius nolain appinxi facile aulen calantitatis nolio pluribus exornari poterat , et pro illo με, quod aperte ex proxini versu fluxii.κcia posui sinuliter altilio DII, 364

314쪽

πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμυμνα, - περ οἴωκωκυσειν ἀλέαστον, - ἀμφ ε φῆμις κηται οἴκτιστον γα νῶιν υπερ εθεν ἔσσεται αὐ- 485 πατρί τε σω καὶ μοὶ τοί περ μέγα σεῖο θανόντος νυμενοι τάχα γαῖαν περ ῶς ασχετον Μανδυσόμεθ' ἐσσυμενως καί κεν πολυ λώιον εχ, ζωειν ἀπάνευθεν ἀομητῆρος έοῖα

η ' ὁ γέρων ἀλίαστον ἐι φρεσὶ πένθει ἀέξων 490

μαεο, Πηλείδη, αναῶν μεσα ἐντατε πάντων, αεο, καὶ στρατον εὐρυν ἀνερκέα θῆκας Ἀχαιῶν ὐζίτεροι δ' ἄρα σεῖο καταφθιμενοι πέλονται 495 δυσμενεσι, οὐ δε χάρμα πεσῶν μεγα ρωes in uς,οῖ σε πάρος φοβεοντο λέω θ', αἰόλα μῆλα νυν δ' πι νηυσὶ θοῆα λιλαιόμενοι μαχεοιπα

εἷγ eliani alibi optandi gratia ad- λώνια scripsi. Quo in M legitur licitur: V, 40. X, 287. Ceteriam ex illograpitia onuin videtur: Deliani r ρύ μ' I9 scribi poterat, σοροαιsed illud praestare videbatur. λονται. CD at, 243 sq.

315쪽

Ζευ πάτερ, λῆά τι καὶ συ βροτους ψευδέσσι λόγοισι

θέλγεις, ο κατένευσας ἐμοὶ Πριάμοιο ανακτος 500

ἄστυ διαπραθεειν, νυν δ' υ τελεεις ὁσ' ὐπεοτης,

ἀλλὰ λίην ἀπάφησας μὰς φρένας ου γαρ ὀλ

ευρεμεναι πολεμοι τεκμωρ φθιμενου Ἀχιλῆος

ἰὸς ἔφα ἀχνυμενος εα ενδοθεν ἀμφὶ δε λαοὶ

κώκυον εὐθυμοῖο θρασὐν περὶ Πηλείωνα 505 τοῖς δ αρ επεβρόμεον νῆες περιμ ομενοισιν 'ηχ δ' ἄσπετος ωρτο δι' αἰθέρος ἀκαμάτοιο

ώς δ ίτε κύματα μακρὰ βών μεγάλου ἀνεμοιο

ὀρνυμεν ἐκ πόντοιο προς τόνας φορέονταιομερδαλεον, πάντη δε προς νυμενης ἀλος αἰεὶ i 0 ἀκται μως ήηγμῖσιν ἀπειρέσια βοόωσι

φ ei quia insolentio videDalii repline'50l. 6, A, to II et ita inend ratione es Ierendus esset fragor un-Rliod. o. Stat nisi idem volitit daritin litoriDus alligariani, πειρέσι-b02 λίαν , λίην Cn. - κά- ον conjeci, quod sane recte posi- γ suo AM et vulgo, ἀπάτησα em luna esset saepe eniti nac ipsa iii Bonilius I. c. p. 1223, ni verbis sed id si verbium legitiir, ut venio additis: is quis antina luerierit,in claiisula efficiatur II, 483. II, 180. ilia eo spectare, lit Iupiter spem 205. VII, 2b ἄπειρέσιον εμακυια. Troiae expugnandae a se dulam se 542. X, 3bb. XII, 121. Ei attuli psellisse incusetur, ideoque moeroris piant cyneg. II, 14 πελώρια δ' - ab Againemnone concepti inentionen αχον κrtii. Sed uti per se clκεαί non languide sollini sed prorsiis in ei nititode Πειρέσια dici possitnt, epto loco inseri , non iluvitabit pro de qua re ne tinc tuleii diibilavi

316쪽

το ς ἄρ' ἀμ πὶ νέκυν αναῶν στύνει αἰνος ὀρώρει μυρομένων δελφιτον ἀταρβε Πολείωνα. καί σφιν δυρομένοισι δε Ἀλυθε κυανέη νυξ, εἰ ρ' Ἀτρείδ ν προσεφώνεε Νηλέος υιος 15 Νέστωρ, ο ρά τ' ἔχεσκεν ἐω φρεσι μυρίον αλγος μνησάμενος σφου παιδὸς ἐυφρονος Ἀντι χοιο ἰ γείων σκηπτουχε μου κρατέων Ἀγάμεμνον, νυν με ἀποσχώμεσθα δυσηχέος αἶψα γόοιο σήμερ- ου γὰρ λ αυθις ἐρωήσει τις - ους 520κλαυθμο ἄδν κορέσασθαι ἐπ' ματα πολλα -1τας ὰλλ' ἄγε δ βρότον αἰνου ἀταρβέος Αἰακίδαο

λουσαντες λεχέεσσ' ενιθεωμεν Οὐ γὰρ ἔοικεν αἰσχυνειν επὶ δηρον ἀκηδείνσι θανόντας. και ταχεν ἐπέτελλε περίφρων 'λέος υιος 525αυτὰρ γ' ις λάροισιν πισπέρχων ἐκέλευενυδατος ἐν πυρὶ θέντας ἄφαρ κρυεροῖο λέβητας θερμῆναι λοὐσαί τε νέκυν περ ε ῖματα εσσαι

καλά, τά οἱ πόρε παιδὶ φίλω ἀλιπόρφυρα μήτηρ

ἐς ροί νυνιόντι θοῶς δ' πίθησαν ἄνακτι ' 530ευδυκίω δ' ἄρα πάντα πονησάμενοι κατὰ κόσμον κάτθεσαν εὐκλισ4ὶσι δεδουπότα Πηλείωνα.

317쪽

ωάζε δ αρ' ἀμβροσίην καπὰ κράατος, ν ά τε φασι

δορον ερυκακέειν νεαρον χρόα γι δαμεietων '

σμερδαλεον δ' - επιπικννιον νεκρῶ περ τευξεν,

ni φασίν), quod reciprendunt dixi in emendau. p. 194 cir V, 25

nielidavit Bonit. I. c. et recepi Ibent s. Quo viain singula nolavi in iis, jam ad nos lies versiis dijudicandos trans- iiiiiis , qui plurinium negotii viris doctis secere. Pri in iis post Pati vium Bonit. l. c. ostendit et linia genitivorii in in ulli in versi cunaulatione, et Io P r ita stirpalo, ut a Si inplice Io non misere videatur. Et sane olo or illi tantum legi liir, ubi per or novilin et Decialiare nieinbi uin adnectitur: IV, 307. lI,

267. t V, 458. Recte igitur Boiii-lius ora r scripsit cis VII, 299. VIII, 222. Sed reinane alia dissicultas intillo gravior illii πιθι νεκρ6, quod Sicilingitur, quemadmodii in Jungere fas est, sun σμερδαλέον δ' ἄθ' ωυξιν, non in nOιι D. lieni ad in odii in Vetti Rhodo in . se ilcitae mo/muin stipercilio terrore in

Minerva Maud scio an ius lectionuna iiDris tradita ruri tenacior id hoc niodo sit explicati trus: net o supercilium errabile reddum circa mortuum, i. e. Minerva esserit, ut sim cilium terrorem inseceret hir instan unis morimum, abusiis suam in re in haud assimili loco VII,

ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐ)φ

Sed tam contorian interpretationeniserri non posse vel ni loci demonstrant, quibus praeterea νεκρ0

naonitit, cuni potius u προσώπου

exspectetur, quani locutionen taui enuuinto Graeci sermonis proprietate saepius Butenti iuuenter concedendum putat. Prorsus aliter Visii iii Herni anno OlmS . V, p. 48, qui liiit sontem, ex quo sua hauserit iun

tus, neocritum adduxisset XXIV, 116 de utolyco ua loquenteni

et ullinauni 0uinii versiani a imperito correctore tale expletum, ei inpriin νεκρ0 ex interpretatione suprascripta pilis alia voce vel niti-lito versu invento recepitiin statuit.

318쪽

Itaque sortius rem aggressus locum emim sine audaciorem Hermanni ita constituit . aiionen retinere poteriinus. Sed σμερδαλεον GJ I ipse, ueni a lscripsi, locus extre-

uir, Minervam destincto Aenilli et ..... . .

Vigoris ei gratiae atque roboris eam . I et Rixi ei orum resine muta- iriecisse Speciem ut non mortuus, se vidi lini cor pium esse constat, Sed Somno oppressus videretur is . ' Ve Fus i0dulatione lubitan

per se in nonii non poterat esse 'U' 'ηλ. OeS irain retinere poterat ni nitus, divino eae veneficio esse 'o R, Si rariorum Vocabuloriam mi adauctum. Accedit, quod aperie o Ru iuga cos uos lanimonaericos alite oculos σμερδολέον δ' ο οἱ σκυνιον nabuli, quibus Minere aut Ulixi de- κριμ περ υτξε-cοreni corporisque gratiam addix Nicandri usus auctoritale Ther. 77. c. 29 sqq. π, 17 sqq. , 70. , 443 Seripsisset. In postremis autem 1M qq. - aui Penelopae is, quae eleganter quidem sed satis 192 filii. - aut Circe lixis sociis audacter Hermann mutavit, e mi-i lena piaestat - , 395 Suo. - aut ira haereo, quo constantius alibi Apollo Hectoris corpus a sodicatulae etian κεῖσθαι καr χθονός et si- Achillis inpitiis defendi ira invia apti l uinluna inveniuntur vids I Ω, 9 qu. . Nemae in re I, 663. III, 396. 578. 580. V, 462 sentioriDus similia desunt cis Ap V, 28. 100 456. VI 233 31 IiIRhod. III, 22 sqq. Non n. xl 241 32. Ix, 357. Nec demittendi vel de-sqq. Inde prorsiis nescio, uuid sit, siciendi notionena, quam in nubusc quod Spitχn observare p. 26, post niodi loca regnare Oriicias, prorsus quani p. 25 erinannianain v. 39 ab e loco Desse, de quo aginius einenslationem proDavit, σμερδαλέο Homerus evincti P 136 δ' ' δεῖξεν ἐπισκυνιον περν , Μ κ' ἐπι- νιον κάτω κε. νεκρφ scripsit, cui recepto egregie rα εσσε καλύπrων, ἐπέκειτο προσάπφ convenire dicit qui locus si una Theocriteo M iuuid quod ipsu in illiti verDuni loco conjungitur: λασία ἐν νους' μιipsius Quin consiimili legitur, Piem rei r μετώπω Ἐξ τὀ rcrαται πο- cum nostro contulisse Duabu, I, 693 ι θῶ ρον ς μία μακρά, salis lauisqq. de Peninesilea quod uinius sta ipsit, illustraliun κεῖτο γαρ έν ευχεσσι καri Videlitr. Supercilium intelligitur sive νος, υτ' ἀνειρῆς dentissum perpetua sere linea trans- Αρτεμις υπνωουσα - rooς, ur Versae faciei impositum. Sed haec

γοῖα κατ' ἴρεα μακρὰ θοους βάλ- 40 δ' ἄρα δοκε AM et vulgo

319쪽

εκχυμενος μάλα πουλυς αδην ευδοντι ἐωκει. ἀμφι δέ μιν ωγεραὶ θίτιδες, α ρά ποτ αντος Λῆμνόν τε ζαθερο Κιλίκων τ α, πτολίεθρον 545ωύψον υετίωνος ελῶν ληίσσατο κουρας, ωτάμεναι γοάασκον ἀμυσσουσαι χρῖα καλον, στήθεά τ' ἀμφοτέρνοι πεπληγυῖαι παλάμύσιν εὐθυμου στενάχεσκον ἐυφρονα θλείωνα τας α δ τίεσκε και ἐκ δηίων περ εουσας ' 550πα νάων δ ἔκπαγλον ἀκηχεμεν κέαρ ενδον Βριστ παράκοιτις υπτολέμου Ἀχιλῆος ἀμφὶ νεκυν στρωφῆτο και αμφοτερει παλάμyοι δρυπτομένη χρόα καλον ἀυτμυ' κ δ' ἁπαλοιο στήθεος αἱματόεσσαι - σμώδιγγες αερθεν 5b5θεινομενης ταίθς κεν επὶ γλάγος αἷμα χέασθαι φοίνιον ἀγλαχ δε καὶ ἀρουμένης ἀλεγεινῶς ἱμερόεν μάρμαιρε χάρις δε ολαμφεχεν ειδος τοῖον δ' κφατο μυθον κυρον γοόωσα , o μοι γῶ πάντων περιώσιον αἰνὰ παθουσα 560ου γάρ μοι τόσσον περ επήλυθεν ἄλλο τι πῆμα ουτε κασιγνήτων ουτ ευρυχόρου περὶ πάτρ)7ς,

320쪽

οσσον σεῖο θανόντος ἐπεὶ ου μοι θων ἐμαρκα φάος ελίοιο πέλε καὶ μείλιχος αἰώνελπωρή- ἀγαθοῖο καὶ ασπετον αλκαρ ἀνίει πάσης τ' ἀγλαχ πολ φωτερος δε τοκήων

Σπάρτην εἰς ρίβωλον η ς πολυδωιον υπος ' καί νυ κεν ἀμφιπολευσα κακας ποτλήσομ' ανίας σευ ἀπονοσφισθεισα δυσάμμορος ει φελόν με γαῖα - ἐκάλυψε πάρος σέο πότμου ἰδέσθαι- ως η μεν δμηθέντ' ὀλοφύρετο Πηλεωναδμων συν μογερῆσι καὶ ἀχνυμενουσιν Ἀχαιοῖς μυρομεν καὶ ανακτα καὶ ἀνέρα τος δ' ἀλεγειἀνουποτ τερσετο δάκρυ, κατείβετο δ' πρις ἔπ' οὐδας ἐκ βλεφάρων, σει τε μελαν κατα πίδακος δωρ ετραίης, ης πουλυς περ παγετός τε χιών τε ἐκκεχυται στυφελοῖ - οὐδεος, ἀμφὶ δε πάχνη τήκεθ' ὁμως ευρω τε καὶ ελίοιο βολῆσακαὶ τότε δή4' ἐσάκωψαν ὀρινομενο- γόοιο

SEARCH

MENU NAVIGATION