Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

δεφῆσθα ου με Λαναῶν ὀλοὸν στρατὸν ἔνδοθι ν πόντου ε ῆερόεντα πεφυζότας αἶψα νέεσθαι' 35 ἀλλ' υ μαι δείσουσι λιλαιόμενοι μεγα χάρμης εἰσὶ γαρ η κρατεροι τε και κριμοι ἀνερε αλλοι δεQq - τε και τρεος βριμοι ἀες'

τους ἔτ' γὼ δείδοικα κατακταμένου χιληος '

τους θ' ἀργυρότοξος ἀναιρήσειεν Απόλλων, 40

καί κεν ἀνάπνευσις πολεμου καὶ ἀεικεος οἶτου ἡμῖν ευχομένοισιν ἐλεύσεται ματι κείνω. ως ἐφατ' Ἀθάνωοι δε κατ' οὐρανὸν στενάχοντο,οσσοι σαν αναοῖσιν εὐσθενεεσσιν αρωγοί,

ἀμφι ὁ κρῆ ἐκάλυψαν ἀπειρεσίοις νεφεεσσι 45θυμον ἀκηχεμενοι ' τερωθι δε γήθεον ειλοι ευχόμενοι νώεσσι πέρας θυμηδες ὀρεξαι. και τότε ὁ Κροτίωνα κλυτὴ προσεφώνεεν ',,Zε πάτερ ἀργικεραυνε τέη ρώεσσιν ἀρήγεις

II, 2 S. 10. - ἐτέρωθεν , rinio posiluni esse propterea, quod Apollo

p. io, tu recte intellexit, velliun q. hic et alui ιτέρωθι scriMndo.

342쪽

Πηλίου ε βησσρσι γάμου δε οἱ--ὁς τευξας αμβροτον, ἰ δέ νυ πάντες ἐδαινυμεθ' ηματι κεένω ἀθάνατοι καὶ πολλα δόμεν περικαλλέα δῶρα ἀλλα τάγ' ἐξελάθου, μέγα δ' Ἐλλάδι μήσαο πένθος. 55ως αρ' ἔφη τρο δ' οὐτι προσέννεπεν κάματος δεύς' ἡ γαρ ἀχνυμενος κραδίην καὶ πολλὰ μενοινῶν, ουνεκεν μελλον Πριάμου πόλιν μαλαπάγω 'Αργεῖοι, τοις αἰνὼν ἐμήδετο λοιγο οπάσσαι ἐυ πολέμω στονόεντι καὶ ἐν βαρυοέ πώiπω 60 καὶ τα μεν ς ρμαινε, τα ὁλμετόπισθε τέλεσσεν. οὐ δ' κεανοῖο βαθυν ὐόον εἰσαφίκανε, κυατέην ὁ ἄρα γαῖαν ἐπήιεν ἄσπετος ορφνη, ημος ἀναπνείουο ι βροτοὶ βαιὸν καμάποιο ' 'Αργεῖοι δ' ἐαι νηυσὶν ἐδόρπεον ἀχνύμενοι περ' Οου γὰρ νηδύος ἐστὶν ἀπωσέμεναι μεμαυίης - ἀταμζρόν, πότα στέρνοισιν κροαι' ἀλλ' εἶθαρ θοὰ γυῖα βαρύνεται, ουδέ τι μῆχος γίνεται, η μη τις κορίσν θυμαλγέα νηδύ

primis , 28 sq. XII, Mγαστέρα δ' ὁπως ἔστιν ἀποκρύφα - ηδυπόrην δεμεμαυῖαν, ἔνδον ἐμης κραδίης λον Ἀμ- οὐλομένην, -ολλὰ κάκ' ἀνθρώ- πελον νrον ἀείρω.ποισι δίδωσιν. 69. γίγνεται et vulgo correxi.

343쪽

. . . . . .

αλλ' γε συν τεύχεσσι καὶ αρμασιν ὁ καὶππποις

ratio in notissina non ine pri babilis sit, mDaDilius est, pinor, ut sit-

ri sin mare.

199 Lalso aliis uatit in VI 23 Ll2Clegi recipientani pillabam Eunt errorem correxi et versirin hii in solo in legitur pro genuino poeiae, qui

Versum periisse ex iis, quae . 99 disputata sunt, probabile est. Itaque asteriscos ponere non dubitavi.70. Pot A e vulgo M u ein. SpitEner mant. p. 23 e 13 sq.

78. 0iii πόνεος καρίοιο Αn quod interpres dicut maris Icarii unda Ne credas ita eniin Graeci

Sed nihil ille lociis Juvat uin apii luin illuni nec iitendando iiiiiqitain

prosici posse videatur, nec auavu

344쪽

ΛΟΓΟΣ Λωμεν ἀμφὶ πόληα πόνος δ' - κὐδος ὀρέξει. ως ἔφα ἐν Λαναοῖο Ἀμείβετο δ' ὁ Τριμος κως - δείδη, σύ μεν ἐσθλα καὶ οὐκ ἀνεμωλια βάζεις

ἀλλα χρ ἐν νήεσσι μενειν, χρις ἀλ- δῖα Θέτις μάλα γάρ οἱ - φρεσὶ μήδεται τορ

υἱέος ἀμφὶ τάς περικαλλέα θεῖναι αεθλα'ως χθιζή μοι ειπεν ο εἰς ὁλος τε βενθος, νοσφ' αλλων αναῶν καί ἱ σχεδὁ ἔλπομαι εἶναι, ἐσσυμεν ' ρῶες δε καὶ εἰ θάνε Πηλέος υἱός, ου μάλα θαρσήσουσιν τι ζώοντος μεὶ και σεθεν ήδε καὶ αυτολὰμύμονος υτρείδαο ἐκτοθι μίμνειν.

p. 224 ex VII, 428. VIII, 4l0 sq.Alv, 213. 44l, idque recepit Lenri .,

7 λεσι υ δεrαι Βοint. l. e. p. 122i,qiii a Tnetis non solii ni m*iat ceriainina instituere, sed Hiis rei et ceperii consiliuiti et iiiiijam sit exsecutura, ex IlI, 446. IV, 9. VI,

- ρ' ἔφη Τελαμῶνος εος πύης, οὐδέ τι Ι Τη. Ila tolum locunt perveri non est quod inon eam. Sed tante nam negligenduli videtur illud addi lanien- litui eliani in Optimis codd. v,obvium. Ut dicam quod sentio post v. 99 uniis videlii periisse Vereus, cuius verba exirenia citoσω μίμνειν nobis servata sunt in illis auten verbis 4δε Τελαμυ, ἁδαο θασγένος Varia scriptura latet v. 00; ita ut olim locus sic fere scriptus videatur: - Tρωες δέ, καὶ εἰ φλέος υἱός, οὐ μάλα θαρσήσουσιν δε ζώονrος ἐμελκαι σέθεν δε καὶ αὐτο ἀμυμο-

345쪽

0ττι ά οἱ μο αεθλα κακον μόρον εντυε δαίμων ἀργαλεον τον δ' υθις ἀμείβετο Τυδεος υἱός ,, φίλος, εἰ ἐτεον Θετις ερχεται ματι τωdευίεος ἀμφι τάς περικαλλε θεινα αεθλα, παρ νήεσσι μενωμεν ερυκανόωντε και αλλους 105κα γαρ δὴ μακάρεσσι θεοῖς πεί θεσθαι εοι 'και δ' αλλως Ἀχιλῆι και ἀθω/άτων ἀέκροιαυτοι φραζώμεσθα δόμεν θυμvδε τιμήν. ως φάτο ειδαο δαῖφρονος βριμον λιτοὐ καὶ τότ' αρ' ἐκ ποντοιο κίεν Πηλῆος κοιτό ii 0

αὐρο υπηών ναῖ κιο αἶψα δ' κανεν ' γείων ἐς μιλον, ὁπην μεμαῶτες μιμνον,6 μεν ἀεθλευσοντες ἀπειρεσίω ἐν ἀγῶνι,

Pro extretii versu autem in aliis cuntiiin alia D sali iniquillite libris legebatur . 00: Dii. Inde patet generint iure senstissis de ' ιη Τελειμῶνος ἐυς π ' δαίμων mi liiiii esse. Pati vianuin

ex largine illepsisse, nec Tyclis adnotata sitnt Veriin ἀργαλέον sine quid tuain deesse pillavit, ilii nos ossensioli legi Drobat XIV, 29 sq.

ratione et opinione alienum. Se deinde parui in ea subsidii esse

346쪽

ονδε φρένας καὶ θυμον αεθλWῆρσιν ἰῆναι

τοῖσι δ' μ' ἀγρομενοιο Θετις κυανοκρήδεμνος 115 θῆκεν αεθλα φέρουσα καὶ ὀτρυνεσκεν Ἀχαιους αλ& ἀεθλ εω τοὶ δ' --μγ πεπίθοντο. Πρῶτος δ' ἐν μεσσοισιν νωτατο Νηλεος υἱός, οὐ μεν πυγμαχένσι λιλαιόμενος πονεεσθαι Οὐτε παλαισμοσύνι πολυτειρεῖ του γαρ περθε 120 γυῖα καὶ αψε πάντα λυγριν κατεδάμνατο γῆρας αλλά οἱ ἐν στέρνοισιν ἔτ' ἔμπεδος ἔπλετο θυμος και νόος ουδέ τις αλλος ριδμαίνεσκεν χαιῶν κείνω, τ εἰν ἀγορῆ πεων περι δῆρις τυχθθ'τω καὶ Λαερτα κλυτος παῖς εῖνεκα μυθων 125

εἰ πορῆ πόεικε, καὶ ς βασιλεύτατος ρον πάντων 'Αργείων μέγ' ἐυμμελίης Ἀγαμέμνων τουτε ἔνι μέσσοισιν ἐυφρονα ορ ινσυμναν, ς πάσθοι μετεπρεπεν εἰναλίνσιν εινε ἐsφροσυνης τε καὶ εἴδεος η δ' ἀχυo 130

vel invitus sentiens ἀεθλεισαι sici μ λ coluecit. VerDum non anipli iis

addo. Priore ni sententium exagi

337. 660. XI, 38 et V, 2l ex

Spugneri meiulatione legitiir. Sed eo non pu est non est idcirco, Sed ipsuit pri noliten, illi ad antecedentia, quibus in univei sum neniitieui cuin Nestote certavisse nota uni erat, graviter singillorii inpiit, 'pum erga eunt reverentia adjungitur. l28. οἴνικ' εν , ουνεκ' μιe R doni correctio ue recepetunt Tycns LehrS.; οἴ-κα ἐν Ρau . Syldurg., οἴκεκεν ἐν Scalle conj. paullo inelius. Verii in uin sorinani prorsus vitatani esse a iiiiilo o- meruin ducem secuto loci nonstrant,

et quibus illam mina ponere posset, νουνεκ' res praelii lil ill 45 330.

sere semper sequente pronoiiiiii eiat rός , quod ea partieula isertur:

347쪽

τερπε δ ιμερόεντα γάμον Πηλῆος ἔνισπε, τό ρά οἱ θάνατοι μάκαρες συνετεκτήναντο Πηλίου ἀμφὶ κάρηνα, καὶ αμβροτον, ἐπάσαντο δαῖτα παρ' εἰλαπίννσιν, ἔτ' εἴδατα θεῖα φέρουσαι χεροιν π ἀμβροσίνσι θεαὶ παρενήνεον Ωραι 135 χρυσείοις κανέοισι Θέμις ὁ αρα καγχαλόωσα ἀργυρεας τίταινε επισπέρχουσα τραπεζας, πυ δ' Ἐφαιστος ἔκαιεν ἀκήρατον, ἀμφὶ δὲ Νυμφαι ἀμβροσίην ἐκέραιον ἐr4 χρυσεοισι κυπελλοις, α δ αρ ες ὀρχηθμον χάριτες τράπε ἱμερόεντα, 140 Μουσαι δ' ἐς μολπήν, πετέρπετο δ' ουρεα πάντα καὶ ποταμοὶ καὶ θῆρες ἰαίνετο δ αφθιτος αἰθηραντρα τε χείρωνος περικαλλεα καὶ θεοὶ αυτοι.

καὶ τα μεν, Νηλῆος ἐυς πάῖς Ἀργείοι- πειτα μάλ' ἱεμενοι κατελεξατο τοὶ δ' ἀωντες 145 τερπονθ' οὐδ' χιλῆος ἀμύμονος φθιτα παμέλπε με- ἐυ ἀγῶνι πολὐ δ' ἀμφίαχε λαὸς

135. Ne iis ore connciat vid. ad I 141, iiDi nunc locunt addere debebant.139. κέρεον Α, ἐκέραον Ε1, ἐκέραι

nianuin in transcursu locum laudatis relinuit. - χρυσέοις κυπέλοισιν Α, κνπέλλοισιν Εi corr. nossi hic et

XIV, 333.

sed Mactum ex H; trianaque corr.n noti. 145. rota A corr. Tycns.146. οσσ' A quod retinuit Tyclis., defendit post uer niuin pilZner ob-3erivati p. 41: o El. uin illud per se recie aici potuerit nini dubito Veriin n. l. iiii tantuni recte dictuna esset, si non Nereidis vita, sed res ab Achille ipso gestae antecedentibus essent expositae curia enim o δ' ἰονεε Τέρπομμ' aperte ad ea pertineant, quae Nestor au exposuisse singitur, in1 non poterit, quenaa limo lum voluii pii Z-ner. de iis accipi, quae jam licturus erat senex Nec inelitis Bonii. c. p. 23 Pau vi partii ODSecutus. ' item, eodem modo stafipsit, quod Ibenrs prodavit. Id eniti dicendum fuisse L δε καί, quelmad inoduin sit in locis a Bonitio laudatis I, 777. IV, 368. IlI, 39. XIl, 173. 562, dixi in emendau. p. 99.

348쪽

ἀσπασως ο δ' - ἔ-ε ελῶν ἐρικυδέα φῶτα ἐκπάγλως κυδαινεν ὰὐηραμενοι ἐπέεσσι, δώδεχ' πως διέπερσε κατὰ πλόον αστεα φωτῶν, - 150ενδεκα δ' υ κατὰ γαῖαν ἀπεψιτον, ς δ' Λάiξε

Tήλεφον, δε βίην ἐρικυδέος Πετίωνος

Θήβης ν δαπεδοι; καὶ λ Κυκνον ἔκτανε δουρὶ υἱ Ποσειδάωνος δ' ἀντίθεον Πολυδωρον καὶ ρωιλον θηητον ἀμυμονά τ' Ἀστεροπαῖον, 5bάψατι δ' ς ἐρυθ νε αδον ποταμοῖο ρέεθρα

Σάνθου καὶ νεκυεσσιν ἀπειρεσίοισι κάλυψε πάντα ίον κελάδωπα, Λυκάονος οππότε θυμον

καὶ τα μευ ' γεέοισιν ἐπισταμένοισι, καὶ αυτοῖς μέλπε, καὶ λ τετυκτο πελώριος, ῶς τέ οἱ ουτις εσθεν δηριάασθαι ναντίον ουτ εν ἀεθλοις αἰζηῶν, τε ποσσι νέοι περιὁqρώωνται, 65

ειλε ἀπειρεσίη, ὁπότ' υρεος εσσυτο δῆρις. ευχετο δ' ἀθανάτοισι καὶ υἱέα τοῖον ἰδέσθαι κείνου ἀπ Σκυροι πολυκλυστοι μολόντα. 170

349쪽

' γεῖοι δ'Ἀρα πῶσιν ἐπευφημησαν ἔπεισσιν αυτή, ἀργυρόπεζα Θετις, και οἱ πόρε ῖππους λυποδας, τους πρόσθεν υμμελίη ἈχαῆιTηλεφος πασε δῶρον ἐπὶ προχοῆσι αἴκου, εὐτε ε μοχθίζοντα κακῶ περ ελκε θυι δ 175

ήκεύατ εγχείη, τῆ μιν βάλε δηριόωντα

αυτος ἔσω μηροῖο διήλασε δ οβριμον αἰχμv κά του με Νεστωρ Νηλήιος οἷς τάροισινώπασεν δὶ δ' ς ν ας αγον μέγα κυδαίνοντες ἀντίθεον βασιλῆα Θετις δ' ἐς μεσσον αγῶνα 180

θῆκε αρ' ἀμφὶ δρόμοιο βόας δέκα τῆσι δε πάσνς

καλαὶ πόρτιες σαν - μαζοῖσιν ἰουσαι ' τάς ποτε Πηλείδαο θρασυ ανος ἀκαμάτοιο

ηλασεν Idης μεγάλω επὶ δουρὶ πεποιθώς.των πέρι δοιοὶ ἀνεσταλεελούμενοι μεγα νίκης' 185

r duce, apud quem bis legitur m V1, 3, 3. Villi io et iis VI, 400

350쪽

ουκρος με πρῶτος ελαμώ αος, αν δε και μαλχως, στε Λοκροῖσι μετεπρεπεν ἰοβόλουσι

φάρεα πάντα δ' ἔνερθεν, περ θέμις, ἐκρυψαντο αἰδόμενοι Πηλῆος υσθενέος παράκοιτιν 190αλλας τ' εἰναλίας Νηρηίδας, ὁσσαι - αυτῆ

ηλυθον Ἀργεων κρατερουλε δεσθαι ἀεθλους. τοῖσι δε σημαίνεσκε δρόμου τελος κυτάτοιο

niatnna recte jam indicavit Heranann reinanet hiatus. Praetuli igitur uinor . 44, qui rοίδε γ' ανέστα, ,ehrsio, quod traivius uiajor in proposuit, particulais contra uinii myraxmn pasci. a. Si scripsit usum posita. AEa omnino uini us δοιοί. quod eadem sede sequente rarissinae usus est renaovenda sui vocali legitur XI, 133, u δοιαί Π, I. 290 ετρα γε ibid. 648-ω44ε. 09. Contra δοιώ iis iiiiiiali viis se-

ro γε, quibus locis tantum non intriani et inconcinnun est eodem omnibus aeque exiguae tutoritatis VerS cum Tενκρυς Ρεμ ιρῶ ro On- ac mirae est insolentiae. Itaque ni Minciunt. Id sic lailliin recte naberet, tantili loci restruit, quibus inutiam Si post nunt curioiuin par alteriin ea partimila justamque continet an euati notitinaretiir. Itaque scripsi

vecto B M asserti posset; sed alter 393 - 97.

SEARCH

MENU NAVIGATION