Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

381쪽

ακαμάτης ἔχε χειρος ἀεθλι- ἀλλα μιν ἐσθλωυστερο Αἰακίδν δῶρον πόρεν, ὁππότ' αρ' αὐτῶ 450

λχ ευπυργοι συνέπραθε κυδιμον στυ,

κεινος δ' υἱέ δῶκεν ο δ' κυπόροις εν νηυσὶν ἐς Ποίην μιν ἔτεικεν, να σφετέροιο τοκηος μνωόμενος ρώεσσιν ἐυσθενέεσσι μάχοιτο

προφρονέως, εχ δε πόνος πειρωμεν ἀλκης 455τ- ρ' ἴας μάλα πολλον - στιβαρῆς βάλε χειρός καὶ τότε οἱ Νηρηὶς ἀγακλυτὰ τευχεα δῶκε νεμνονος ἀντιθεοιο, τα καὶ μέγα θηήσαντο Ἀργεῖοι λίην γαρ ἔσαν περιμήκεα πειτα καὶ τάγε καγχαλόων πεδέξατο κυδιμος ἀνήρ 460οω γαρ κειν γε περὶ βριαροῖσι μέλεσσινηρμοσεν ἀπλήτω κατὰ χροος ιμιτεθέντα 'αυτὸς δ' ὁ ἀνάειρε μάγαν σολον, φρα, εχτερπωλ μενος υ λιλαιομεν πονέεσθαι.

456. ,Suspectum est μάλα πολ- νος ι τεοπωλης μένος ' pro OD-λόν. Mallem scriptum esset cla lecimnent et Dieclamento Singu- πόρρω. A J V. Cur id ferri ne lari innatum est et Dii nTrainDiciatii. queat nolunt est melius certe τη- πονέεσθαι πercere signisicare λόσ' vel rhλο ex X, 407 ε 318 et posset, aut noνέεσθαι μένος υ dici 43 scripsisset. Sed rectissitne Dro πονεεσθαι καrὰ μένος ήx Scri- Det vulgata. Πολλόν enim plerum berem non invitus φρα ι ει,3 ερ- que quidem, ut apiadmolneriam, su- ωλῆ- ος p. Sed neutrum ser- perlativo vel coinparativo augendo nionis indoles videtur admittere.

Ibi servit I, 106. 70b. I, 298. IV, PAU V. Recepit Tyclis Leliis. quo-4US. 456. 466 472 492. 31. 71. in hic vertit ,vim strenuati si V 202 235. 24 l. 462.554. VII, 602. cupere exercem. Contra ego in 652. IX. 250. I, 26 i. XIII, 244. emendau. p. 202 sq. la disputavi: XIV, 112. 265 - aut valde signi ,,I,oculi rερπωλῆς μένος recto visalicans verdo vel loci assiservio, ut est e litoribus insolentior, quani quae ἄπωθεν etc., additur III, 477. seni possit. Neque enim nodo IV, 64. Vt 626. VII, 39l. 63. manni interpretationem ulli placere

VIII, 2. IX, 267. X, 106. XII, 293. puto ,,ut sibi foret singulam b- 43b. XIV, 513 - sed ut apud Ilo Iectamento; neque etiam ex op-

382쪽

ο δ' οὐδ ρώωντες ἐν δεματι πολλοὶ ἀνέσταν 465

liendi alio ii 0uinto, supra ad I laboridiis molius ill 290. 386. XII, 329 vidi naus. Vide euani supra v. 455 33. 138. XIV, 400, et est supra.

Tuae sua propria vi intelligemla est, quisus lana locis ita ponitur, ut sere illud defendi neu ini. Nec magis nihil denotet, nisi inopem, ut XI, reprobaverim, quod Hermann olim ex δεξιτερ - ἐς αἰχμὴν Ωρμαινεν

ἐν μέσου ἀμφοrεροι μένος Ἀρηος 44 μηνεν πονέεσθαι ἐφ' δατι, δι νέονται, de qui Dus locis monuit Struvius mi- sensus hic est , ubi Troiani et nor Observati p. 30 sq. clivum Graeci belli cuni surorem pari anilia ponitur X, 13 dentina Endyna onis et essectu in se invice in exercent. aniore laborante, et singulari modo Potius relinenda est avxv emen XI, 212 ἀμφ' ἄροτρον πονέων τε datio, verun aliter explicanda no πόκον, Di is not. modo ,,ut evi' strenua vis delacla 465. M A iacile corr. Tyclis. re laborare Uientem 'Ioνέεσθαι - δ'ἄωοες- enaen4. au v. ad

383쪽

- αρ' υπέρθορε πολλον ευμμελ ης Αγαπήνωρ σήματα τοὶ δ' μάδησαν ἐπ' ἀνερι μακρὰ θορόντι

καί οι τευχε καλὰ πόρεν μεγάλοιο κυκνοιο

δῖα Θέτις τον γάρ α σ1' ἔπι Πρωτεσιλάου πολλῶν θυμον λόντα κατεκτανε Πηλέος ἱδ 470 πρῶτον ἀριστήωπι ρῶας δ' χος ἀμφεκάλυψεν.Hγανεν δ' ἄρα πολλον περβαλε θριοωντας ρύαλος λαοὶ δε μέγ' αχον ου γαρ ἔφαντο κεινον περβαλέειν Ουδε πτερόεντι βελέμνω τούνεκά οἱ φιάλην πολυχανδέα δῶκε φερεσθαι 47bμήτηρ Αἰακιδαο δαῖφρονος, ν ποτ' χιλλευς ἀργυρερο κτεάτισσε βαλὼν π δουρὶ Μυνητα, οππότε Λυρνηύσοῖο δύπραθε ρώιον αστυ.

ῖας ὀβριμόθυμος εMόμενος πονέεσθαι

χερσὶ πῶς καὶ ποσσὶν ἀνιστάμενος καλέεσκεν 480 ἐς μεσον ρώων τον περτατον ' Τ δ' ὁρόωντες θάμβεον βριμο ανδρα και αλκιμον ουδε τις ἔτλη ἄντα μολεῖν πάντων γὰρ πεκλασε δεῖμ λεγεινον

quod corr. Tycns restituto dativo. χερσι aut ieeσσι, , od466. ' ρ' , vio revocavi; acile scripsi in eo. I. p. 76, resti-αρ TFcns errore, Ilaui te elit leti tuenduli, arbitretur, nae particulaedae particula caiisa sui nec vi id non junguntur nisi in absoluto niem-quani adnotavit quem secuti uni Pro seqtiente aut con 'inciivo adnor- celeri tativo aut imperativo I, 4l9. II, 28.

sa XII, 443. enini ex sequente μέγα δ' ἀνέρι 477. Misor A, Μύνητα corr. πομα γένη rara apparet, non Diuui Brod et Rnod in versione Cis B, si, quisqile, sed innin itinet, Si 692. , 296. in Mace sit congressurus.479. ὀυβριμό μος A corr. Tycns. Inde 4 φ δε πάντες ἔνευσαν ἐπ' 48l. ιδ A lacite corr. Tyclis. Esρὐάλφ alioquin stativi ecisSent. 482 ομβριμο A corr. Tycns. Specie tantum suntlis est Nonni lo-484. Oliin ostensus pronoini ne rινώ cus supra allatus XXXVII bi2 eam ob caiisani, quod quivis sibi iis o 4 μιν πλήξειε - ' ἀτρύ-

384쪽

elani uena prodire volunt illi Drlantur et sollicitant. Reelitis tellurl l nrs. μενσαν reposuit, is i eliana SpitZner. naia. p. 22 probat, Hueani eviendalione iii Pau va esse ignorans Anonyni cuidani ulli in ulli qui eant editioni IVecnelianae a Sehae sero sibi multinodatae adΚcripserit. L. Ocu stille in suo solo usus est

Spiletneri, XIII, 34 Sq.

cias. Audii Sinone enim princi- Grajor iiii aures inclinant versusi xenii quid ille sit niperiiturusoniniuin allicusfinitis et dux Iulistitulus exspectantes oculos M in illiina convenissent, nihil eos juvis-Set, lippe qui undiqtie occliisi

pancratio serino est vid. 479

Scripsit, quan ipsam consecturaine ego ante aliquo ait nos se iii . sed quia re accuratius erigilata unirriei' ne in mendationes quid enirecipien lati dii xi Cur viil gula letinenda sit dixi iii ree. . . s. Cuim pan ralluit intellati et luctando Ona posituli esset, Strenuit iii annen ι iter pale adversario magnopere ine certanti ne ni eluentana esse, quid inissis luctandi ari iticiis vel ullo in Ililluin prosternere vel pluribus vialerii ut clare potest. Jani et Eur alus apud Honteruin pugilal id illi ali Exin

385쪽

τοῖον ἐπος προέηκεν ποτρομεων θρασυν ανδρα ' , φίλοι, αλλον μεν τιν' Ἀχαιῶν, ν κ ἐθελητε, 490 τλήσομαι ἀντιόωντα, μεγαν δ' ἶ-τα τεθηπα '

πολλὸν γαρ προβεβηκε διαρραίσει δε μοι τορ,

ανδρος αὐ ἀκαμάτοι σόος ποτὶ νηας ἱκεσθαι.

φαμενοι γελασσαν ο δ' εν φρεσὶ πάμπαν ἰάνθη 405 4ως ὀβριμόθυμος αειρε δε δοιὰ τάλαντα αργύρου αἰγλήεντος, α ι Θέτις εῖνεκ' ἀέθλου δῶκεν τε καμάτοιο ' φίλου δ' εμνήσατο παιδος λῖαν εἰσορόωσα γόος δέ οἱ μαεο θυμῶ.6 δ' - ἱππασίν μεμελγενον το εχοντες 500μαχίης εὐῆ νορος ο δ ἐν μω μέν πο tentavit. Illud tuae recep- σοι pancratiun viros antinosos et uni esse palet ex IX, 101 μου τίνsortes eniciens: οῖνος, χαλκός dici ἄλλον Ἀχαιον πο ομέειν, uocumtu εὐήνωρ, ut noluin. aec ille cit. III, M. M. IV, 23. V, 293. Dii reni serio redimur. εἰδόm 560. VI, 599. I, l8. 736. II, 3M. ellain propterea suspectum est, quod V, 74. 88 VlI, 285. 342. IX, 94.niatiis etsi Dinnino excuSari, noli ta XII, 1. 138 241. 487, litibus eximen latiimia in peculiaris utunto in locis etiam VI, 3 οὐ γαρ ς ἄ- licari potest. Eo igitur et nod. λοιο πέλει στυγερώτερον ἄλλο resti-ladorat suspicio, in qua contra Quinti tuenduin suit. - ν κε θέλyr cetustini vel ad , vel θεα positu in vulgo; οὐκ ἐyiant recte scripsit esset, piomini illiu tantiim singulari Lehrs ex Gernardi sententia Dere forenae notione Q, 9 57 673. Apoll. p. 91 cIr Spitaner. Obser-lli, M. IV. 438. Vt 157 241. 296. vati p. 146.303. 385. VII, 81. M. D. X, 358 494 σόον Α σόος Tyclis scripsit

no nus Iliam apud Quintuni te ex Herni enieri latione, viae sanegitur, et .ebrali ratio , qui cum in aeque facilis est ac necessaria, si inutala interpunctione rδμονι, παμ- iii dena init . . teniporis initi fiaμαχίης εἶ εἰδόr scripsit. lio ver perui. Nam profecto in ac aem-uiu perito pancratu bene gnaro brumina consociatione est quod dis-Εiden noc offlat, quod ω Mon liceat ,,aliun quemmiussu aggre- absolute legitur vid. VI, 101 MMo diar, sed Maceni metuo longe enim νες εἰρεσίη versus initio, in Mo nae superior est et si ira uin ce- νος - ης παιδόθεν ωμονές εἰμεν. peti vitant naihi eripiet ileque eminIta tu diibitam neauit, uin vera salvum ab e domum tu rediturilinsu Hernaanni menclauo εἰδότες. puto. Itaque fieri potitit, ut Quin-Saepius enim id participiuin abso tus Eunaluin inetus excusandi causalute ponitur, ubi facile erius rei generali sententia loquentem secerit:

quis gnarus hierit, e sermone cir- - os re fit

386쪽

πρῶτος μεν Μενελαος δ' Εὐρυπυλος θρασυχάρμος μηλος δε Θόας τε καὶ ἰσόθεος Πολυποίτ'ς ῖππως δ' ἀμφὶ λέπαδνα βάλον και - αρματ' ἔρυσσαν πάντες ἐπειγόμενοι πολυγηθέος εῖνεκα νίκης ' 505

αέψα δ' - εις ἔλαμα ξύνισαν δίφροις βεβαῶτες

Herni ad Dum Arg. v. H3. - 4l9 εις δρόμον λ'ες αγῶνος paul- Curruuii certainen aiuplissi ine alamo tu iiiii adjuvatur sed se libenduin mer descriptiina constat'. 262 certe latici diei aut ω ριδιι, 652, Plena si re in spectas servilem lita inqii uia hic accusativus praelelea in ino iiiiiiiiiii taliis est Nonii. XXXVII, apud uinluna nusquam in enitur. 10, 484. 0ii intus, ii alia litani in Nec pro istis inepte quis conjicere magna illa laetitia, ita sere ola it potuerit e μέσσον. Verunt aliolius certanainis narratio lausit inpia ducere videtur quod in uris scrip- est, certi quis statui non potest, a tui est vivo duce, cuin etianimen ut in celeris partibiis, lam dualis pro plurali contra uinti usuin quoqlie niodes le suitu exeiiiplum se positus nutari deberet, scripsi:cutus videtur. αὶφα ' clo' εἰς ν αμα ξύνισαν 502. δ' . J et ita corr. σίφωσις βεβαῶε ε ς. PauW. v Tiburg Ela D locutio est ut celeris lilia us

387쪽

τοῖον ἔπει προέηκεν ποτρομων θρασυν ανδρα ' ,ώ φίλοι, αλλον μέν τιν 'Aχαιῶν, οὐκ ἐθελητε, 490 τλήσομαι ἀντιόωντα, μεγαν δ' ιαντα τέθηπα '

πολλὸν γαρ προβεβηκε διαρραχε δε μοι φολην μιν επιβρίσαντα λάβρ χόλος ου γαρ ωανδρος ἀπ' ἀκαμάτοιο σόος-- ηας κέσθαι β φαμενοι γελασσαν- δ' εν φρεσι πάμπαν ἀνθ 495 4ως βρ μόθυμος αειρε δε δοιὰ τάλαντα

αργύρου αἰγλήεντος, α οἱ Θετις ινε αεθλου δῶκεν τε καμάτοιο φίλου δ' ἐμνήσατο παιδος Αιαν εἰοορόωσα γόος δε οἱ εμπεσε θυμῶ.

μαχίης εοήνορος ο δ' ἐν μω μέν πο tentavit. Illud iure recep- σοις pancratiunt Virias animosos et lini esse pale ex IX, 10 μιτε ίν' sortes eniciens: οἰνος, χαλκός dici ἄλλον Ἀχαιον ποrρομέειν, Gllocuti

tu εὐονωρ, ut notum. Haec ille: fr. III, 58. 69. IV, 123. V, 293. Dui reni seri aggressi mir. ειδ νιι 60. Vt 599. I, l8. 736. I, 3,5. etiali propterea uilectili est, ii Od V, 74. 588. VII, 85. 342. X, 94. hiatiis etsi oinnino excusari, noli a XII, 71 138 24l. 487, i iiDus exmen tantiniam peculiaris uinis in locis etiam VI, 3 οὐ γαρ dicari potest. E igitur et nod. λοιο πέλει σrυγερώrερον ἄλλο resti- laborat suspicio, in qua contra Quinti tuenduin suit. - δν κε θέλst A et usuili vel sed , vel o εα positui vulgo; οὐκ ἐμέληr recte scripsit esset, quomitu illii tanti in singulari Lenta ex Gernaruli sententia Din. omae notione - , 9. T. 73. Amu p. 91 cis Spitetner ODMr-

388쪽

εσσυμένως ἀνόρουσαν ἐποτρυνοντος ἀέθλοwπρῶτος μωμενελαος ὁ Εὐρύπυλος θρασυχάρμος μηλος δε Θόας τε καὶ ἰσόθεος Πολυποίτ'ς ῖππως δ' ἀμφὶ λεπαδνα βάλου και - αρματ' ἐρε-ναν πάντες ἐπειγόμενοι πολυγηθέος εῖνεκα νίκης ' 505

δ αρ εις ἔλαμα ξυνισαν δίφροις βεβαῶτες

Curruuii serialiten alii piissini admo tu lini a ljuvatur sed scribendii iii mero descriptii in constat , 262 certe sui ἐς δοοι au εω ἔριδα, 652, lieni si mi spectas servi lena qua inqii uia hic accusativus praeiei ea in noduli inulaliis est Nonia. XXXVll, apiis seu inluni nusquan invenitur. 10, 484. 0uintus, iani lii in in Nec prorsiis inepte quis conjicere anagna illa lactina, mi sere lota it polii erit ἐς μέσσοι erit in aliolius certaminis narratio 4bsulii pia tacere videtur quod in iuris scrip est ceri quid statui non potest, a tui es εἰς. 0uo diice, lini elian naen ut in ceteris parti diis, ita hic dualis pro plurali contra iiiiiii iisum quoslii naodeste suum exeiti plum se positus nititari dederei scripsi: cuius videlit r. αιφα δ' clo' εἰς si ξύνισαν

389쪽

χῶρον ἀν ημαθόεret' ἐπὶ νύσσης δ' ἔσταν ἔκαστοι καρπαλέμως δ' υληρα λάβον κρατερνοπαλίμνοιν

324. XXXVI, 476. XXXVII, 269 la in si scripsit:

r stiν δίφροις βεβαῶιες. uin egregia eii tendatione restiunt Et sane hoc an esse praeserenduni liodo litannus. - Tum au .: