Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

611쪽

464 ΚΟΙΝΤΟΥ ἀλλήλαις μορφα δε διέκριθεν αλλη ἀπ' ἄλλης

. . . . . .

λδ ετέρη χειμῶνι καὶ αἰγοκερρο μέμηλε 340

. . . . . . . . . . . .

τετρασι γὰρ μοιρ ρει βροτῶν διαμείβεται αἰ ν,ας κεῖναι ἐφέπουσιν ἀμ αδόν' ἀλλα τὰ μεν που

οππόσα λοίγιος ἶσα περὶ φρεσὶν Ουλομενρσι μήδετο, υνδαρίδος στυγερον γάμου ἐντυνο- 345 ηιπύω, καὶ μῆνιν ἀνιηρην Α λενοιο καὶ χόλον ἀμφὶ γυναικός, πως τε μιν δες Αχαιῶν ημελλον μάρψαντες ἐν υφηλοῖσιν ορεσσι

noc unum vituperes, quod non sin- μέλονrαι - οὐρ'. ut Brodaeo plagulis Horis singulos versus attribuit, cet. RH0D. Pauxv. Doum dea Tycnsenio repudialum esse paene seiicit. Sed prilis nouomunianum indignareris, nisi memor esses et recte recep Tycns. Itenrs. ain A. teinporis, quo ille vixit, et disci 344. οππω A et vulgo. Haec Plinae, qua usus est. Etenim trans non salis cohaerere an Rhod sen- versus actus au vi ignorantia, qui sit, sui cum interpretalus sit , ut verissima nodomanni interpreta sors funesta, destinasset ne-tione astera hiemis et apriconii lenae nuptias conciliare 4νrυπισγαιc ram ast vituperata ipse legisse videtur. Sed praestare n-τῆ δ' ἐτέρη χειμῶνος μ' ἰυο Πισπ laui dudum intellexeram, cum κερη μίμηλε Hi dein etiam a Struvio minore

eo ecit, cuiu ,non desideret singula inVenium esse . . p. 25 sq.anni tenthora aut singuloruni hoini 346 μηνιν cuin Juncluni sequentinum officium uDerius declarari, cuni και χόλον nimis tautologum vivere- satis eae descriptae in v. 334 sq. tur, ausq. quidem pro no ineptis- versum ut insilitium uncis inclusu sitne a C λο conjecit, auri. Melius deni supra II, 501 - 506. pri illo paullo melius 3 nrιν, quod 591 602 Oodecim Horas tanquain reo Tychs Lien . ni quidem vel Aurorae comites introduci notavit retenta Rhodo manni interpretatione. Nec tanae vereor, ne quis Busus indignationem. Sed similia naud raronis duodecim inensiuin antistilidus occum unt: unuin adscribos, 122 πὰρ aut poetam secum pugnare aut ex os θανάrοισι χόλος καὶ μονις Variis tragilientis conssalum commento rύχθη. Cis ad si 18l, ubi innien Sodoviano eontendere studeati Mus loci stilus erana.

612쪽

χωόμενον ρώεσσι θοὰς επὶ νηας αγεσθαι, ως τε οἱ εννεαῖσι κραταιο Ἀδέος υἰος 50εσπομένου 'ωυσῆος περ μένα τεῖχος ὀρούσας Ἀλκαθόω στονόεντα φερειν μελλεν ολεθρον ἁρπάξας ἐθέλουσαν ἐύφρονα ριτογένειαν,ο ἔρυμα πτόλιός τε καὶ αυτῶν ἔπλετο -- οὐδε γαρ οὐδε θεῶν τις ἀπειρέοιο χαδεπηνας 355

εοθενεν ὁλβιον αστυ διαπραθέειν Πριάμοιο

ἀθανάτζς ἔμπροσθεν ἀκηδέος εμβεβαυίης' δέ οἱ ἄμβροτον εἶδος ἐτεκτήναντο σιδήρω

κάββαλεν ἐς Πριάμοιο πολυχρυσοι πόληα. 360 καὶ τα μὲν ως ὀάριον - δάμαρ ἀμφιπόλοιοιν, αλλα τε πόλλ' ἐαὶ τοῖοι Πάριν δ' ἄρα θυμὁ ἐν Πρ

κάλλιπεν, οὐδ' Ἐλεν μιν ἐσωρακε νοστησαντα ' ἀμφὶ δε μιν -- μγ' κώκυον, ουνε ἄρ αυτω εἰσέτι που μεμνναο - φρένας, ωσα πάροιθεν 365 ἐξετι νηπι χχοιο συναγρομενν δάριζε 'σμ δε σφιν μύροντο βοῶν θοοὶ ἀγροιῶται ἀχνύμενοι κατὰ θυμόν ἐπεστενάχοντο δε βῆσσαι. καὶ τότε ὁ Πριάμοιο πολυτλήτοιο γυναικὶ

δεινω Ἀλεξάνδροι μόρον φάτο βουκόλος ἀνήρ 70

της δ' φαρ ως ἐσάκουσε, τρόμω περιπάλλετο θυμύς, γυῖα δ' υπεκλάσθησαν επος δ' ὀλοφυρατο τοῖον

ita ore. nod veriendo et Pati .

conjecturam improbavi in eo. p. 8i, milli significantius esse vulgatu in monens, quod Palladium pro Troja alias oppositum cogitari eversuris cenotet Falso Hern adscripsit is 3 προσνεμ nunc de te ore: antea, πήοος quammii illa urbem insideret. Ir Spitgner obaera au. p. 247, qui etiam Dansquedum conlutat 3 προσμ' εὐκηδέος scriDentem. 362 δ A ei vulgo corr. Siri v. Bitu. Observo. p. 22. - nora ab Aper omnes editiones propualunil 363. i pessime auis. Om. 365. σα A corr. Rhod. 366. ἐξέδει νηπιάχοισι Αἰ ,εἰσωvel ἐξέτι νηπιάχοιο ' Η0D. Prius recte recep Tyclis LenrS., quod cui olim a me in mendati p. 24i male esset impugnalunt, conjiciente παῖς δει ηnωχός σφι egregie Rhodomannianum vindicavit Spitetner. Observati p. 248. Antini causa Dausq. νηπιάχησι oriecisse adsto. 367 σφι et vulgo; σφιν corr.Spiigner L c. p. 247. - θυο βοῶν

613쪽

,,ώλεό μοι, φιλε τέκνον, ἐμοὶ δ' εα πόνθεῖ πειθος κάλλιπες αἰεν φυκτον, πει πολυ φερτατος ἄλλων παίδων ἔσκες ἐμεῖο μεθ' Ἐκτορα τω νύ σε λυγρ 375 κλαυσομαι, ελκε μοι κραδ* εν πάλλεται τορ ο γαρ νε μακάρων τάὁ πάσχομεν, αλλά τις ισαμhδετ λοιγια ρτα τα μη μειλον τλῆσαι, ὰλλ' ἔθανον, πάροιθεν ἐν ε ν' τε καὶ λω

. . . . . .

ελπομενη καὶ λ αλλα,--ερα θηήωμαι, 380 παῖδας με κταμένους, κεραῖζομένην δε πόληακαὶ πυρὶ δαιομενην αναῶν πο καρ προθυμων, συν τε νυους θυγατράς τε μετὰ ρωῆσι καὶ δελαις ἐλαοι ἐτας αμα παισὶ δορυκτητω - ἀνάγκη. ως φάτο κωκυουσα πόσις δέ οι - τι πεπυστο 385

ἀλλ' ο παρ Ἐκτορος ἡ κ τάφω ἐπὶ δάκρυα χεύων,

614쪽

ουνεκ' ἄριστος - και ἐρύετο δουρατι πάτρην του πέρι πευκαλίμας ἀχέων φρένας ου τι πέπυστο. ἄλλ' Ἐλένη μάλα πολλὰ διηνεκέως γοόωσα αλλα μεν εν Τοωεσσιν ἀυτεεν, ἄλλα δέ οἱ κῆρ 390εν κραδίν μενέαινε φίλον δ' ανὰ θυμὸν ἔειπεν , ,ἀνες, ἐμοὶ καὶ ὐωσὶ κά αυτ σοὶ μέγα πημα, ωλε λευγαλέως ἐμε δ' ἐν στυγερῆ κακότητι

κάλλιπε ἐλπομένην ὀλοωτερα πήματ' ἰδέοθαι 'ώς φελόν μ' υρπυιαι ἀνηρείψαντο πάροιθεν, 395 οππότε σο* επόμην ὀλολυπὸ δαίμονος χν νυν δ' ἄρα καὶ σοὶ πῆμα θεοὶ δόσαν δ' ἐμοὶ αυτῆανομόρω πάντες δέ μ' ἀμπετον ἐρρίγασι, πάντες δ' ἐχθαψουσιν ἐμὸν κέαρ ουδ πο οἶδα ἐκφυγέειπι εἰ γάρ κε φύγω μναμ ε ομιλον, 400αυτίκ' ἀεικlσσουσιν ἐμον δέμας εἰ δέ κε μίμνω, Πῶες καὶ Πωαι με περισταδον αλλοθεν ἄλλοι αἶψα διαρραίσουσι νέκυν δ' - γαῖα καλυφει, ἀλλα κυνες δάψουσι καὶ οἰωνῶν θοὰ Γλα

ώς φελόν μ' ἐδάμασσε πάρος τάδε πῆματ' ἰδέσθαι. 405

Homero a. 249 error X. 345 405 μ' ἐδαμάσσατο πάoος π citalitri Sed et ibi nodie orω σοι ματ' ' μ' ἐδαμάσσαο Εl, 'le itur, idemque apud Quintuin re- ἐδαμάσσανrο πριν η . 12 μ' stitit endiam fuit. D. Hesiod fragiii. ἐδάμασσα, πάρος άδε πῆμαr a; LXX e l. Marchscn. 63 d. oeit et ita ena Rhod. , quod recep TycnS., ling. στὸν δ' αὐτοῖς μέγα πημα. quauiquam MDan phratin esse no 393 δ' ακὰ Α δ' ἐν corr. nnod invit. Et huic rei insistens, et quod 395. Penelopae preces , 63 qu. potius optandum fuisset leti in salo zz. 79. ante oculos nauuisse notavit seu natura inimissum, in aliis Ho-Ηeyn. Initiatus lain erat Apoll Rhod. meri et uinii locis usus aut 'III, 1113 so. δάμασσε μόρος v. πότμος , Πριν 396 et a97 σοι et vulgo; πήματ' ἰδ. scribendum, aut lacuna in utrumque correxi, o quidem Jana esse sic explendam:

615쪽

ἔφατ', οὐτι γωσα πόσιν τόσον οππόσον αυτῆς

μυρετ' ἀλιτροσύνης μεμνημένη ἀμφὶ δε ρωάὶῶς κεῖνον στενάχοντο, μετὰ φρεσὶ δ' ἄλλα μενοίνων

α δ αρ' υπερ παίδων α δὲ γνωτῶν ἐριτίμων. 410 G. ἐκ θυμοῖο δαtζετο κυδαλίμοιο Οἰνώνη ἀλλ' οὐτι μετὰ ρωῆσιν εουσα

κωκυεν, αλλ' ἀπάνευθεν ἐνὶ σφετεροιο μελάθροις κεῖτο βαρυστενάχουσα παλαι λέκτρο ἀκοίτεω '

o' δ' εν ξυλόχοιο περιτρεφεται κρύσταλλος 15

ώς τελών μ' ἐδάμασσε, πάρος τόσον, ἰσον αἰνος. Equi deni in

τάδε πήματ' ἰδέσθαι, emendati p. 242 οὐτι γοῶσα όσιν Γυρτεμις ἰοχέαιρα θοὸν βέ- όσ. οσσον ἄρ' αὐrης, qu od recep.λος ἰθυνουσα Lehrs., PIainquam Hermann in eo. c. pluridus dentonstravi in emendau. p. 270 posterius vituperat. Pro eo p. 24 sit. oriatii qui censuram egit nunc nπόσον ιri scripsi. Spiigner obserpati p. 249 su per- 407. μυρατ El. suasit uiden per a de vosuntaria 408 ως κεῖνον Α - κείνη scrinione sermonent esse posse, at psi Tyclis e cons Pau V. et Dausq. lato , 173 sqq. mi ei locum sane id notavi et ad firmandam nodom. respexisse noster videtur, locutione interpretationem: qua, o illum tamen et ipse offensus aliquid ad omnistra ducebant octauxi nobi- integritatem deesse non negaverit. Iissimul locum , 30 4 , δε σιε - Persuadent ii ii axinae , 62. 80, νάχοντο γυναῖκες Πάτροκλον προ- quani Penelopae orationem etiam ex φασιν, σαῶν δ' οrῶν κήδε Ἀκάσrnpressat esse supra ad 395 vidituus in emenuast. p. 242 sq. Et restituit Ei csr Apoll. nod Ili 774. Ita κεῖνον Lenta..ie lacunae signa posui. Si inte 409. αἰνὰν Α, αἱ μεν Rnod ver- Eer esset locus, omnibus praestaret lendo: ,dum asiae' etc. - δε hic

Lehrsu emendatio ' ωαμ' is et 10 Λ e vulgo praeter Lelim , scridentis, quam justis laudibus or qui ex m. piigneri nant. p. 201 navi in uridi c. p. 8l. Nam quam is i i scripsit. praeterea caligeri tari inenda Ilin lir si A.

tionem Herniann ree. e. p. 269 sa. 413. κώκυσεν et vulgo contra μ' ἐδάσανσο, πάρος τόσα πῆμα , metruin quod primus notavit SpilZner. ut id de canibus diceretur secun mani. p. 25 sq. culus en eltilatio luna omericlini illiu κυσὶν μὰ ei κώκυσ reeep. Lelars. quidein δάσασθαι, id probare non possvna in re per totum diem durante in an id ipsum inter mala, quae me perfectum praetuli.iuii, recenset Helena, quod se inor 414. Striiv. min. observav. 26 πε- luam non terra exceptura, sed canes Hyυνάχουσα cori. avesque lilaceratur Sini. 15. περισrρέφεrα A; ,περιστο406. υτ γοόωσα π τόσον, σον τεται legendum censeo, cum ro

616쪽

ἀμφὶ δε μακραὶ

ακριες δρηλῆσι κατεψόμεναι λιβάδεσοι δευονθ' η δε - σιν ἀπειρεσίη περ ἐουσα πίδακος ἐσουμένης κρυερον περιτήκεται δωρ' 420

ως γ' ἀσχαλόωσα μέγα στυγερῖ - νίν

τήκεα ἀκηχεμένη πόσιος πέρι κουριδωιο ' αἰνὰ δ' ἀναστενάχουσα φιλ- προσελέξατο θυμον ,,ώ μοι λαοθαλίης, Ῥοι στυγερου βιότοιο, η πόσιν ἀμφαγάπησα δυσάμμορον, ω συν ἐώλπειν 425 γήρα τειρομεν βιότου κλυτον οὐδὸν κέσθαι

λ μ οφελόν ποτε Κῆρες ἀνηρεέψαντο μέλοιναι, ὁππότε νόσφιν ἔμελλον Ἀλεξάνδροιο πέλεσθαι'

ἀλλα καὶ εἰ ζωός μ' ἔλιπεν, μέγα τλήσομαι ἔργον 430

ἀμφ' αὐτω θανέει, ἐπεὶ -τι μοι ευαδεν ήλ.

λ φαμένης ελεεινὰ κατὰ βλεφάροιιν ἔχοντο δάκρυα, κουριδίοι δ' ἀναπλήσαντος λίθρου μνωομένη ἄτε κηρολυπα πυρι, τήκετο λάθρν,αζετο γαρ πατέρα σφὸν δ' ἀμφιπόλους ευπέπλους, 43b μεχρις ἐπὶ χθόνα δῖαν - ευρέος λεανοῖο νυξ χωρ μερόπεω λυσιν καμάτοιο φερουσα

ιM Euρω Ῥελίω τε γιῶν κατατε- όr scripsit Lenta. . quod inutile κεται , et 1 σευον scridendum esse moniti in M. p. 81, uuam- vixi r σε νονγ', quod habent A quam ipse olii in idem inciuerain. et celera esstitiones, a quibus ne 431. αἰών scripsit L.enrs. Sine LenrS. liidein itiscessu. Addito causa Nain, ut ibid. monui, 4ω apudierat de nαλύνειν Nonn. VIII, 275 nos poetas non solum Aurora est . . locis ibi allatis te iis italutinum, sed omnino dux 419. in . diurna, quam vivi tant in cerinunt,

422. Legebat περὶ. non mortui. Non recte no& ιπ423. ἰνά τ' A et vulgo; αἰνὰ δ' uitalis convellit. nos, quia ni versus non ainplius ad 432 βλιτάρων ἐχέοντο Α et viil 0; conritarationem pertinet. - νμψ' μιτάροι- θυνε hic solus ei XIV, 424. vis A 302, ubi inis etc. βλεφάρων χρv'42b ovσαμορος Α corr. linod. - νto, cuin Lehrsio scripsi, quietiatus iν ωλπειν , dispescuit Tyens. XIV, 174 bene βλεφάροιιν ω βεν' 426. γέρε v. - τειρομενη nori reposuit cla XIII, 53 βλεφάροιιν

617쪽

- ρα τόθ' υπνώοντος ἐνὶ μεγάροισι τοκηος καὶ δμωων πυλεῶνας ἀναρρήξασα μελάθρων ἔκθορεν, υτ αελλα φέρον δέ μιν κέα γυῖα 440ώς δ' τ ἀν' οὐρεα πόρτιν ἐρασσαμένην μέγα ταύρου θυμὸς ἐποτρύνει ποσὶ καρπαλίμοισι φέρεσθαι ἐσσυμένως η δ' οὐτι λιλαιομένη φιλοτητος ταρβεῖ βουκόλον ανδρα φέρε δε ιν ασχετος πῆ, εἴ που ἐνὶ ξυλόχοισιν μήθεα ταλον Ηοιτο 445ῶς η ρίμφα θέουσα διήνυε μακρα κέλευθαδιζομεν τάχα ποσῶ πυρης ἐπιβήμεναι αἰνης' ουδέ- οἱ κάμε γούνατ' Ἐλαφρότεροι ὁ ἐφέροντο

εσσυμένης πόδες αἰέν ἔπεισε γαρ οὐλομένη κῆρ

καὶ Κύπρις ουδέ τι θῆρας ἐδείδιε λαχνήεντας 450 ἀντομένους - νύκτα, πάρος μέγα πεφρικυῖα '

πῶσα δέ οἱ λασίων ὀρέων οτείβετο πέτρη

κα κρημνοι, πῆσαι δε διεπρήσσοντο χαράδραι'

την δέ που εἰσορόωσα τόθ' υφόθι δῖα Σελήνη μνησαμένη κατὰ θυμον ἀμύμονος Ἐνδυμίωνος 455 λλὰ μάλ' ἐσσυμένην ὀλοφύρατο - οἱ περθε λαμπρὸν παμφανόωσα μακρὰς ἀνέφαινε κελεύθους' ἴκετο δ' ἐμβεβαυῖα δι' ουρεος ὐχι καὶ αλλαι

νυμφαι Ἀλεξάνδροιο πυρρο περικωκύεσκον

440. na A; ελ λα-m. Rnoo . 454 τενδ A. Etiam nanc Lunae In his et suq. ille oculos habuisse mentionem multiatus esse videli irvidetur Meaeam doni promiti pen ad Apoll Rhod. IV, 4 4, ubilem apud Apoll Rhod. V 40 qa ab illa Ludymonis temoria diserte Da ibi 6 legitur: ην δ' αἰφα no recolitur. Sed discrimen in eo est, δε φέρον ἐγκονέουσαν. auod laina Apollonii deridet, Laina 443. ηδ A. duinti niiserratur amore amictam. 445. Irro A. M. παμφαίνουσα Α et vulgo;

cum celeris non Dene iadrare vi 459. μακρα περικωκύεσκον detur. Vertit Rhodoin.: , levitate μακρὰν πέρι κωκύεσκονTycnS., priussit binde majori pedes quani ocΥs ex em Anod. μόρον Περικωκυεσκον sime seruntur paullo ideritis. Ne Lehrs. Sed diserte indicansilium fuisse, mulia non udito cui recte ἐσσυ Nympnas circa Alexandu in ipsum μένης scripserint i uni illa currit luxisse, indeque νεκρον πέρι κωκ.eelerius semper celeriusque pedes verum videri dixi in eo. e. p. 81. ei properant. Hoc ipsum et ex rei Verum in ac quidem sede νέκυν natura petiluin et optime antece scripsisset vid. de νεκρός III, 204.

μμ V -ἀμνομένον coiij. Rhod. et alibi. Accedit, quod ui ex se-qlio praetuli quenliDus apparet, mortuus Paris 453 διεπρησαντο : διεπρῆσ- non implius jacebat humi prostra- συνro corr. Rhod. iis, sed an rogo erat impositus.

618쪽

470475

τον δ' ἔτι που κρατερον πυρ αμφερον, ουνεκ' - - 460μηλονόμοι ξυνιόντες ἀπ υρεος αλλοθεν ἄλλοι υλ. θεσπεο - εν εον, φρα φεροντες υστατων καὶ πόνθει ὁμως τάρω καὶ να- κλώοντες μαλα πωλα περισταθμ' η δε ιι οὐτι ἀμφαδον ς θρησε γήσατο τειρομένη περ, 465 ἀλλὰ καλυψαμεν περ φάρε καλα πρόσωπα αἶψα πυρ ενέπαλτο γόον ὁ Ἀρα πουλυν ρινε καίετο δ' ἀντὶ πόσει Νύμφαι δέ μιν αλλοθεν αλλαι θάμβεον, υτ σιδοντο με απερ πεπτηυιαν ' καί τις - κατὰ θυμον πο ποτὶ τοῖον δειπεν ',,ἀτρεκέως Πάρις ηεν ἀτάσθαλος, ο μάλα κεω, κάλλιπε κουριδι καὶ ανηγαγε μάργον κοιτινο αυτῶ καὶ ρωM καὶ αστα - ων αλγος, νηπιος ουδ' ἀλόχοι περίφρονος ζετο θυμον τειρομενης, περ μιν περ φάει ηελίοιο καίπερ ἀπεχθαίροντα καὶ ου φιλεοντα τίεσκεν.

619쪽

472 ΚΟΙΝΤΟΥ ΛΟΓΟΣ Ι σεῖο θάμβησαν ἀολλέες ἀθρήσαντες 480

Mάδ Καατνηος ἐπεκχυμένην μελέεσσιν ἀμφὶ πόσειν δμηθέντα - στονόεντι κεραυνῶ 'αλλ' πότ αμφοτερους ὀλο πυρος γυ Ῥοπηοἰνώνην τε Πάριν τε, μι δ' υποκάββαλε τεφρη, δη τότε πυρκαχν οἶν σβεσαν ὀστέα δ' - 485χρυσω ἐν κοντῆρι θέσαν περὶ δε σφισι σῆμαεσουμένως τευξαντο θεσαν δ' ἄρα δοιὰ περθε στήλας αῖπε ἔασι ταραμμένα αλλυδις ἄλλη.481. οἰνώνην βελοσσιν saepe apud uintum legitur. Sed ulmamque in Rhod.; iungendum illa abbreviatio prorsus ei in Mignita Eωάδνην καπανηος, λεκομένην με est. mino dia' ὁπότ' scripsi, pro χέεσσιν Ἀμφὶ πόσιν. μελέεσσιν mi etiam ἀλλ or' e poni potuit. reseratur ad ipsam Evadnen coryore M. πέτρη Α τέφρη - -

suo naritum inplexain. Alias dμφι

620쪽

Iρωαι , στενάχοντο κατα- λω, υδ εδύναντο ἐλθέμεναι ποτὶ τυμβον, ἐπεὶ μάλα τηλόθ' ἔκει-

νωλεμέως πονέοντο μάχη δ' ου λῆγε φόνοιο καέπερ Ἀλεξάνδροι δεδουπότος, ἀνεκ' Ἀχαιοὶ Πωσὶν ἐπισσευοντο ποτὶ πτόλιν, Τ δε καὶ αυτοὶ τεθεος ιον κτός, πει σφεας γε ἀνάγκη ' ἐν γαρ δη μέσσοισιν Ἐρις στονόεσοά- -υὰ στρωφῶντ' ἀργαλέγω Ἐριννύσιν εἴκελα αντην, αμφω ἀπο στομάτων ὀλο- πνείουσαι λεθρον' 10 ἀμφ αυτοῖσυ δε Κῆρες ἀναιδέα θυμὼν ἔχουσαι ἀργαλέως μαωοντο Φόβος δ' ἐτέρωθι καὶ Αρης

λα- οτρυνεσκον ἐφεσπετο δε σφισι - - φοινήεντι λυθρω πεπαλαγμένος, φρα ε φῶτες ο με καρτυνωνται ὁρώμενοι ι δε φεβωνται 15

-- δ' αἰγανεαι τε καὶ ἔγχεα καὶ λε ανδρων,