Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

201쪽

Ἀβηρες, ων και η χώρα Μεγάλη πηρία.

κιππίδας . .. ἀνιῶ. Sunt Leitcippides Leucippi filiae, vel Apollinis , mias noininat Propertius 1, 2, 15: ,,Νon sic LeiI- cippis silccendit Castora Phoebe, Pollucem euitii non Hilaira soror. IM Broeckh. Adde Barii es. ait Elimp. Ηel. 1482; Henriclisen. I e carin m. Cypriis p. 5 l.

Is τὰς πέδαςJ lias jam meinoretivit Ep. 40. Dictae sunt πέδαι, compedes, et περισκελίδες, teste Moeride p. 33 , ubi Pierson. De periscelidi is vi te n. a i Aristaen. I, I9, p. 507, eoli. Boeo De calc. p. I 20. Clemens Alex. Ρaed.2, 12, k Ι22: πέδας δε περι υρίους την περι τους πόδας ακοσμίαν opinor et ipsum Patrem miainvis severimi nunc scripsisse ευκοσμέαν) Των γυναικῶν Φιλήμευν ἐν Συνεφήβω προσεῖπεν , ,, Iμάτια διαφαίνοντα και πέδην τινὰ χρυσῆν. Ibi Meine c. p. 387.20) Vulgo, κατάλειπε ... και τῆ γῆ χαρῆεσθαι. CFG, κατάλιπε. Nihil mitandium: βασάνιζε, κρύπτε, βάδιζε, κατάλειπε. Alciphron 2, 3, 14: τί γὰρ ἄν ετι καταλείποιτο ἀγαθον; Reperi in eoiscibus dilo is καταλίποιτο. Cons. n. 10. - ΑCFG, Ζαρί. και τῆ ry-

l Vulgo, γυναικι και πόρνη. C, τῆ MUTI, praecedente epistola 23, γυναικι καπηλίδι. F, TI αφῆ, Praecedente epistola 2 l. G, πόρνy. Sustuli copulam, mi ae in ejusmocli lemmatis abest. G. Epp. 23, 55, 18, 69.23 CF sine o τ. α. ἐπέρρητον. Qitae vecta desuemini et in A, sed nunc leguntur in margine addita a conectore. Ariectivum ἐπηρητον exstat et V. A. I, I 2. De eo non placent quae scripsit Tnpius Emend. t. 4, p. 220.3) AFG, και γὰρ Υππους θαυμάζομεν τοὐς φρονημ.

mediis onaissis. Et si e C, in mio, si belle notavi, est ὀρνίθων. 43 A, οὐδεν ουν καινὸν καὶ οὐ ποιεῖς. 5 Divisit Olearius post 'ν' οἶσα, , ,mulier Viae Sis.

202쪽

IN PHILOSTRATI EPISTOLAS.

Non intellexi quid nunc posset esse empli aseosita sexus solamentione, ac veina illa selientibus iunxi. Alibi sextis recte distinguntin Iophon Stobaei Eel. 2, I, 9: Tπίσταμαι δικαὶ ταδ', ουσά πιρ π . Aeschyliis Th. 1040: κατασκαφὰς ἐγεύ Γυνή περ Ουσα τουδε μηχανήσομαι. Lysis Epist. xtr. πενων δε καὶ τὰς τῶ πατρος ἐπισκάψιας ωμιζε χρυσέυτιμι--ας ε μεν, καὶ ταῶτα Ἀνά. Quae tria liltima voeabula uou reperi in quatuor.ῬIos inspexi ec scibiis. Diogenea

Epist. 3i Θαμαέ σε ἐπιθυμίας ἔτι φιλοσοφίας ἄρέχθης ρο- ώυσώ. Montimenta Coiel. t. I, p. 692t οι ἀναχωρητάὶ πρός με ἶρχονται γοναῖκα Ουσαν. Cicero pro Roscio.50e

,,tamen, cluum esset mulier, virilite Persecit, iIt . .

63 v λόν τε ορας καὶ μετέωρος βαδίζειςJ AG, μετέωρον. ReliqMi vulgatam scripturam, propter girnilem locum Heroicorum initio: βαδίζεις δε ποῖ μετέωρος; Nunc e minere voluit incessum foeminae vi rogantioris. Georgius L.

Pitha v. 526: Μη φυση ς υπέρογκα καὶ την.οφεῖν/-ώσει, - τοῖς ποσὶν ἀκροβατῶν και τραχηλον εκτείνων. Iia, in Notit. mann. t. I 2, 2, p. 36, apposui similes locos. ianusi 'Ista Aa βρομέει, κεφαλ M υπ- αυχένος ἰωνι. Ubi Iaeobs. in Anal. t. I, p. 320; et ego in Guomicis p. 27 2 etiam similia eontuli, inter quae et Basilii vecta de foemina ἀσωνφ πορεύεται υφηλεο τραχήλω' viae dixit Pater respectu ad Isai. 3, I 6: ωφώθησαν αἱ α γατέρες Σιὼν καὶ ἐπορευθησαν υφηλφ τραχήλω. Philo De mere. merere. β 2:προσέρχεται .. τὸν αυχένα ἐπαίρουσα, πλεον τῆς φυσεως εαυτὴν ἐνορθιάγουσα. Clarusianiis Rus. I, 52: ,,Concoralia, Virtus, Crunque Fida Ρietas alta cervice vagantur. Ibi Barth. A Rufino Anth Pal. 5, 27, tribuuntiir Melissae serociori ὀφρυες καὶ γαυρα φρυάγματα καὶ μέγας αν μΙrenaeo ibid. 5, 25 l, κραδίης υφα επις ἴγκοι ineptiusc.ledictiun esse videtur. Himerius orat. I N 6r τολμηροί τινες

ὁντες καὶ κατὰ πάντας --χενες. Conjecit κ. πάντα Vernsdormis, et sic seri eodex a me iatin inspectus. Adde Hemsteis., ad Prop. I, I, 3-ἰl Addam etiam Planudis versum de superbis hominibus, quem nemo exspectat; sed seriptori non saepe vocando ad partes obiter tirodesse cupio. Sic fuit Muus Metris Boeth. ,3, 3I:.Tλ τ ουν φυσῶσθε προγόνους; erat in .codice προγόνας, permutatione nou rara

203쪽

vocalium ci et o fieribendum προγόνοις, quod exhibet eodex 2094. Vocal,s ta et secpiente Metro eorTectioni nil lae oecasio

ροπας μυωπι νίσσειν. Invenit editor προκύσας. i Com-genduin erat προ σεες , chaod est in eo lice 2004.7 ulgo plena est distinctio post βαδίζεις. Vis Im est senienti conuectere, etsi ter repetita e ymetto Ei vix placeat. In vectis vulgatis ἀκρόπολις -1ὐ κρείττων των βασιλέων non satisfacit των βασιλέων. Scripsit forsan cum luplici nnicillo των των βασιλέων. CF, των βασιλείων, ioci recepi, etsi εκεινθυς jam non areideat. Caeterum senistentia in cimn εκείνους, εἴγε ... φοβουμεθα ἔibeat in ACFG.

δέχεται. Me si .et AC FG, δέχη, quo recepto locus est sanissimus. Tvius Balend. t. I, p. 64, Fim eonjeeerat 1 genditui dum Similia vecta Epist. 20 r η Λανάη χρυσὸνελάμβανεν.. ACm sine articillo, Aρτεμις. Inventuin in editione reliqui. -w,,Dianam coronas ct Pere ait, respiciens, ni tallor, mi rati turn Dianae Ephesiae. Nam, ut inmolo dis testatur,v. 'μεσος, Ephesii sτεφάνοις διὰ θαλλῶν

204쪽

σιν ἐλείθεροι. Olearius satis habilit facere notitiaen hane ad nomen 'Aπόλλω: ,,qui titharaeclus nempe fuit. Pliis locus poscebat. α η δἐ E. ποιμέσι καὶ κιθαρWδοῖς' μηδεμώλων καταφρονησης, Λα. CFG, η M'E. και ποιμ. καέκιθ. , res oux ut A. 4liod scripsi. χαρίζεσθαι Ου μέλλεις non caret probabilitate. Minus Placeret χαρίζη ον; μίλλουοα, ob duo participia μέλλουσα βλέπουσα, Praesertim sititim nio lo lixerit, οἶσα κρατοῖσα. De particula καν Pro mitem jam monitum ait Ep. 41.

Possunt sere intelligi , , , nec venatoriam te veneris ac voluptatis pii leat, sicci'ie fueritiit ab inte*rete capta; sed mi-tila esse suspicor, et exemplum allatiun fuisse Aφρωlmo Veneris deae, quae venatori s amavit, Allonin videlicet.

μηδἐν αυτων. Quae mala divisio non est inse iens. Dio rys. Orat. 72 init.: ἴταν μέν τινα ἴδωσιν ναύτου μόνον χιτῶνα οντα, Ουτε προσέχουσι, ουτε διαγελῶσι. Proῖδροσιν ναύτου, codex 2958, ἰδωσιν αυτd, codex 3009, ἴδωσιν αὐτου. Vesu , Πωm ναύτου. Iidem προσέχουσιν. Adde varietates lectionis ait Athen. 6, 56, p. 459, et l5, 47, p. 532; ait Aliui. Ρal. 7, 534, 6; uot. nil ἰra g. Coorintli. p. 403; Bernarii. ad Nonn. t. 2, P. II; Hentc. ad Ioseph. p. 44. Elementum ny niale locatarn stnt omissum aut repetitum saepe codiees obsideti Planu les Metris Boeiathianis I, b, IT, si e filii essitiis: M δ' ἐπερχομένου θερι- νου θάλπους Εὐτροχάλ-ς ὲ δρῶς ἔμπαλιν νέκτας. Animai

versum fuit a viro d. Planuclem in anapaestieis versuriis hae Pius esse Pro unapaesto umina cretiso; sed fuit ea licentita in clausula tantum versus sumta, propter yllabae ultimae indifferentiam quam sibi licere putavit. Reserihemium omnino

kμπαλι , etsi sit Unαλιν etiam in eodice 2094. Eadem licentia trochaeum in sine pro spondaeo invexit, ἔργα v. 26, ἐπίσχες v. 46. Qui imperativo ἐπίσχες, ex. u recepto Pr ripae: Isus est, potuitne Inιδες qnaria Lεπίδημι scribere

δη μελέας ἔπιθες γαίας. Id defendi posse putat ei litor P. II, ex similibus G ς, φρές nequiquam. Scripait Ua- nudea quod exhibet, dex 2094, επιδ' ἐς γαίας. 143 Vulgo, μηδε ναντῶν ἐπειδη ταχέως μἐν απιασιν.

205쪽

νομίζονθ' οι πενητες των θεῶν, annotavit minekius, scripto μηδεν αντελnc. in Philostrateo loco integruin emici se-numuin, sortasse e poeta ductum comico. Talia tentainina saeptiis vana sunt. Ad Alciphroneni 2, 4, 148, Bergieriis, metroriam non bonius artifex, vecta sophistae sui pittat,at e Menandro sumpta, et in versum ea sic redigebat, Evφνης γυγη ταχέως Παρ' ἐρώντων μανΘύνει, euidens, nec sine priuientia, senarium esse si a linittas unigesin initio. Sed nulla si t synizesis et propositias versus deleatur.

Haroli 1, 28: ου παυσηὶ, τρικορωνον καὶ ταλάντατον γερόντιον, πειρων τὰς εφ ηλικίας ἀνθουσας ημῆς - τις ἄρτι νεάζειν ἀρχομενος. I9) ,,De Timagora non memini Ine alibi legisse. De Laide et Arristagora vide ad Ep. 40, n. a. OL. 203 το Μενάνδρου ΓλοκέριονJ AHiiuus nomen ' Menandri quoque imitator Terentius noti iniurn Romanis sevit. OL. Paululum haereo in.τὸ Γλυκέριον, Ῥrum foeminarum neutra nomina pro foemininis vulgo subeantur, et η Μ. Γλυκέριον exspectabam. Vide Coray ait Plui. Them. I. Priscianus 6, S, diserte monet de scribendo - ἡ Βόρκιον haec I orcii , η Γλυκέριον liaec Glycerium M, et alis. Attamen Meine citis ait Menandrum p. 39 Philostrateis usus de neutro urtieulo latuit. Nee omittendum esse To:σον Μελισσάριον in Aristaeneti Epistola 2, 14, ubi nota. -- Ροα Γλυκέριον Μei-ile iis adclidit tacite ἐno'σαν, quoci vellum facile , asi

2I Olearios divisit: ειδυῖα, χρῆσθαι παρεῖχες 'et Ue

206쪽

latina non sunt graecis illis inclusa. Puto totaim esse inuti Iusa. Etenim sequentia - γαρ carent idonea conse plentia. 22) ουτως ως σου υσθμάJ G, -- ως. olearius sine το, cpiod est in ACFG. Reddain ini transcursu artic litui Himerio Orat. 3, 3: πυγχωρῶ τοῖς λέγ-σιν ο- επὶ τῶ παιδι μέλος τας ἔρνεις, ἀλλ' ἐφ υμνω θεῶν ἀναβάλλεσθαι. Inveui in codice τὸ μέλος, quod, pium et IVerns-dornira haberet, eur repti liaverit non intelligo. I lena Orat. 23, II: τους μύθους τους περὶ δικαστηρίου προπαιδευόμενος. Codex, περι του δικ. Idem Orat. IJ, I: τον ανθύπατον ... τον καὶ πρόβλημα διδόντα. Proponit editor, τον καὶ το πρ. Et sic scriptum reperi. SeῬiuntur sophiastae lacunosa vecta: Tlς αρα σε και τῶν ἡμετέρων, ω φίλε, λόγων ἔρως κατέσχηκες τίς ἐρριμμένην τε και ατιμον τῶν σῶν εἰσω παρπειν ώτων ἀνέπεισεν; Lacunani e codi- miem vidi nec integri reliquiis sic explebo: ατιμον μουσαν Οἴον δη τι μέγα και πάγκαλον Tῶν ...

r) οι δἐ στεφανουμενοι Θεod Amatores *u tor nati aderant non satis intelligo mi dei dici potuerint. Forsan legendum θεωροί. Qui ad domitu amasti accedebant capite coronato, Comparantur a scriptore theoris mai aedem dei munere sincturi a libant, idque de more coronas; i Nona 'illis quae liue faciunt legi possunt animadversa a Pasealio de

207쪽

Coronis 4, e. Is; quena quirin inSpicerem, reperi opportune qitidem ad rem Rb ipso tractatam allata Aristophanis verba

mi,. 6 9, λαχών 'Pπέρβολος Τητες ἱερομνημονεῖν, κἄπειθ' ωφ ημῶν τῶν si is Toν στέφανον ἀφηρέθη, sed

pessime sempia, υφ υμῶν των θεῶν, et pessime converea, ,re Vobis Privatus est corona deorum. Si voluit Paseali editam lectionem emendare, Pine optime habet, turpiter erravit. Hieronimemon Hypectoliis mihi revocat in moriam Menandri hieromnemonis, M Glycerae Alciphronis 2, 4, I 31, vel potius Aleiphronis librariis fides esse debet. Seribit M nBIutro eo eo Poetae Binatori*Ie suo Glyeena: ευσεβεῖ σοι

κέχρημαι ἐραστῆ καὶ ὁρκων ἱερομνήμονι. Vertit interpres

In cod. Vatie. 96 post αιτόματον ita legebatui, οὐ τὸ λαμπρὸν ἀλόγ' τῆς δν μεως. Sed ex illis qta sensitin

a lilicst corrector. - Eisdem exemplis latitur Aesinin s exul

et ipse, Epist. Ir ἐμοὶ μεν ουν τὸ δεδυστ' orae Goλe- τευομένω κοινόν ἐστι πρὸς Θεμιστοκλέα και Αριστείδην Disit oes by Corale

208쪽

lens o ema κα post αλλά. G, ἀλλα καὶ ἐτώχιζε τὰς Αθ. Retinui vulgatam lectionem, qua sit allusio ad Dec liae minitionem Alesbisulis suasit saetam a Lacedaemoniis

magno Asteuariim ob vicinitatem damno.

ται. F, ἐλαύνει supra scripto νη. G, ελαυνη. -- ,,Nempe Aiatotelis et Heracliti Noster aequitur sententiam, Uai a Sole aestiun moria esiei dicitui, oce su Suo spiritus Inovente, ut inturnescat inare et ad littora aceedat, retro cedendo vero tu mire recedat a terra rursum in causa Mi. Viine Pli ita ebulli De Plac. ybilo L 3, n 17. Ceterrum a Mevraio ed, tuin εχαυ . Ἐλαυνεme ex Vaticanis remeavi. DL. Quos

209쪽

postulat. Statim AG, καιρῶν εων φυγάδες. CF, καιρῶν φυγάδες εἰσίν. Clim noni ine ἐπιδημίαι opinis est ria

103 Aῆμητραν φευγουσανJ Qtium ab Hemionensibus auisivisset Ceres ruptam suisse Proserpinam a Ρlutone, Oργιζομενη θεοῖς, Apollo toriis ait Blia. I, 5, I, απέλιπεν -- ρανόν. Sed non satis proprie a Philostrato exul, φευγουσα

Quae perinutatio Passim obtinet. Aeselfines Epist. I 0r Nn μηθείας πεπεῖσθαι διι πιρακλέ-ς male Magar. ροδ. κλέος ε' το ἐκ μοιχου γενόμενον αὐτῶ παιδίον. No-nis Bρακλης casus cp1omodo Getantur non omnino cerimuest. Planuites Metras Boethii 4, 7, 13: πιρακλῆν' σκληροὶ κλέώαν ἀγῶνόζ. Ne eodirexit sorinum Nρακλέην a se in mystice repertam e litor, Mam et ipse, reperi in alio libro eo re bono, et puto rinnuendi . Auctores Mint meliores Plani e poetas. Erit Ηρακλέην. trafflabum. Simul emen delire praecedens vereus in cimo inaiulit una 'πολλύδακρυς laedit oenios: Imλλυδακρυν χάρματὸ λεσε θρῆνον. Sternutavit editor inventum noλωθακρυν. Reseribat noυλυδα κρυν'ex codice 2094l l Para modo minis Pri πολυν sui pio recte incedet primus epigrammatis versus, di 'ureo ni in Integrum, in quum nn fuerit jam editum non meminerim r

210쪽

λὴ μεν η χειρ, ἀλλα πολλοὶ καλλίων, πιταν ἐνεργεῖ

φοσικως κινουμένη. Nec est in Theodoro ferendus soloecismus. Beseribas , δταν ἐνεργῆ. Quae smtaxis est et co

γένος γνδὸν ἔκαθεν Τ ὼς σας τρομέωσιν εφετμὰς, Θούλη πυμάτη τέ σοι εἴκη, Ἐμπης δὲ μεριμνας Δύσσαι Μελέας

fragmentoriun cimos vidi editores; tantum fest corrigendam παρακαλη. Idem eadem foririn dicendi Lib. I 2. stagna. p. a r ' μόρου δε πάλο οταν κα- έδηται , Piod et mirum in modum fi1it mutatum, quum nilia esset mutandum. FNig Innta praesertini non sunt mustanda liberius. IMura Miseraeordiae , ide notata ad Soph. Vitas l. 2, in Pol-

라틴어 텍스트