Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

181쪽

ejus larinulae cons Ieto, Pro latiuo G φιo: ,, ex quo in icus aliqvis existit, ex quo in rerum natura nomen amici existit. Praecedentia veri a sic mutari Possunt, dum melior codex ea melius constituerit, ut Rensus saltem insit: ἰσα πράγματα αἀποδιδράσκεις - ου . . . , ,res edias su 1 Pares Sunt ea denupie ex quo existit nomen a ei. De εἰς δ in istinuitato vix est dubitatio, et pronomen a Dicile potuit perire post πράηματα. Sed inalun vitandi contursus v alimn causa

πράγμαF α ἀποδ. Similiter omissum fuit pronomen in Praelatione oraeutoriun Sibyllinomni p. 8: τα δέ γε ἄλλα Ουκ ἐπιγράφονται ποῖα ποίας sic et Castalio in Erratis pro male edito noloις εισιν, αδιάκριτα δἐ καθέστηκε. Quae sententiae elausula est conjeeturalis. Codex exhibet, iaδιάκριτα κατέστησα. Quibiis repositis ac nullato ἄλλα in ἄλλα a vel kλλ' δ, auctoris manus restituetur.

ego κυὶ adesse. - De loquendi genere quo scriptores ea dicuntur iacere quae facta nareant, vide quae notavi p. 306 ad haec Aeneae Gazaei verba: Πλάτων τῶ σώματι τον

Ἀρμένιον ἐQ αδου πρὸς τοὐς ζῶντας ἀνάγει. Adde Alberii

Observ. P. 241.

b) Ἀριστογείτονος ἔσοιJ ,, me distinctionem pono:

nempe esse asse is dicitur, qui ei amore vel obse*lio devotus est. Hinc ait, quotquot Aristogitonis fuere et Harmodii, pulcroriim adolescentum, i. e. quotquot amor ipsis addixerat, amicos ipsis suisse usque ad mortem et enses.

OL. Interpretatio Olearii vix serenda est. Divisionem sustuli. Potest ησαν s audiri: οσοι φίλοι καὶ μέχρι των ξιφῶν ησαν.

,,ne tu i recuses amatorem, des tibi amatorem. ditem usum

verbi φθονε, ut et forinulae oὐδεὶς φθόνος attigi ad Meetam p. 213. Vide Abres vin ad Aeschylum t. 1, p. 272, Pii poeta rariore vecto μεγαίρω usus est Prom. 647: Ἀλλ' οὐ μεγαίρω τουδε του δωρηματος ' Cremeram Melet. 3, p. 65; Ηerat dum ad haec Martialis 3, 65: ,Muid si tota Dissiliaco by Coral

182쪽

φθάνοιμι τὰς ἐμὰς λέγειν τυχας, 'Eλεξεν ὁ μάτανδρος.

Rescribi velitn, ουκ ἄν φθονοῖμι. Nomen illi verbo vicinum Theodoro in transe Irsu donabo, 4, p. 178: Kαι σμικρύναι μεν την ἐμὴν ῶζουσίαν, Π σον δε μῶλλον ἀντε- παυξῆσαι κράτος ' οπερ φόβου φαίνοιτο σημεῖον πλέον, ωλP ου τραν ἐς γίγνοιτο συμβολον πόθου. Sententiae non bene eonvenit nomen φόβου, conveniet φθόνου. In loco duntat Promethei v. 884, φθόνον δὲ σωμάτων ἔςει θεὸς, cogitabani de legendo φόνον : volet deus eoriun caedi eo pora. Trii Dcae sunt somnulae φόνον κτασθαι, αῖμα ἔχειν. 8 Pro altero Iχοντος est προτείνοντος in C et Vat. b. Est οὐκ ἔχοντος iterani in E. Videbatur προτείνοντος Rnon nemine eoITectum cui displicuerit repetitum kχοντος, se ltamen est alui iid acuminis in repetitione et omatus quo non privandira sophista.

s) C, ετοιμος ἀποθνήσκεις. Idem oυκ ἀφαιρῆ, sic

intereupto vocabillo, Pro edito ov καθαιρήσεις. Vertit ano- IIJ Iu , ,, n non occides, o homo , quasi legerit, ω ἄνθρωπε. Olearius: Man non tu medis causa eris, o inhumane M Aliter intelligo: ,,si laqueum necta In, inhumane, Runon, in hoc saltem hinnanus, comus ad sepulturam detrahes Lectio cossicis o υκ ἀφαιρήσεις mihi patroetuatur.

23 κελευεις μοι. . . κἀγώ σοιJ A, κ. με. . M. Quam varietatem protuli rici Anecd. t. I, p. III, duplex reonen vecti κελευειν tractans. In E. si mea notatio recte Sabet, est μοι et M. - Statim post τί δἐ aecessit και ex F. δ) εαφὴν ἀφαιρου τῆς ... εἰ δοκιμήσεωςJ Vulgo σεαυτήν. A, σαυτήν. CE, ἔπι τήν. Hoe recepi. Quem usum pronominis tertiae personae de seeunda ut et de prima ill stravere G. Belaemu Specim. p. 68, et Kayser. V. S.

183쪽

De epinolim etiaraetere, Epistola cleclaratoria p. 30: αδύνατον γάρ ἐστι μὴ την ἐμαυτοῖ μυλην,εὶς πέρας ηζειν,

και τουτον πάντη τε καὶ πάντως κολάσαι. Codo I 630. ἔα- ... Gζειν, melius, και τοὐτον παντελῶς κολ., et id

non prius. Idem auctor p. 28: δέδοκταί μοι τόδε - ῶmυ διαπράζασ2αι ' διὸ καὶ την ἐμαυτοῖ βουλὴν ἀνα- τί μέ σοι ' ὁθεν καὶ το συμφέρον σκοπήσας, ἐπίστειλοντο πρακτέον. Idem eo lex: την ἐαυτοῖ β. ἀνατίθεμαί σοι δειν το σ. I. ἐπωτεὐιόν μοι το πρ. Attamen in Philostrati epistola praeeedente est Gαντῶ, ni vitare voluerit auctor bilitiam voci illiun, ἐραστου ἱαυτω' et Epist. 55, μηδἐ ἀφαιρμ ρόδων σεαυτὴν quae vecta non hia,int. CL Epist.63, 69. Sed in talibus et auctores non sibi eonstabant, et librarii non erant viligentissimi.

eillima illarum praepositionum Perinutatio. Himerius urg I-mento orditionis II: χρησιμώτατον προς των μειζόνων ἡ περὶ πάντων γυμνασία. Conjecit recte editor πρὸ legendum esse, sicque lem in codice. I 'που, γύναι, και - τοῖς νόμοιςJ ACF sine rύναι.Τheophylaetira Simoe. Ep. 56 a me torrectus: και γεγηρα- σι νόμοις πείθου -- γερυντ ον. 63 διφῶντα παυσον οδοιπόρονJ Iulgo, παυσαι. Bene ACF, παῖσον. Iu v o παυσον clavilunt epistolam ACF. Philostratea comparat Jacobs. ad Heseagriun EP. 10, I, cum eoeriteis I 2, S, Uiae. Iaeresis.

3) παν δὸ τερπνότερον τὸ κεκλεμμένονJ ,,Sic sere Sapiens de amori inis furtivis Proveri . 9, II: αρτων κρυφίων ἡδέως ἀφασθε καὶ ἴδατος κλοπῆς γλυκερ . . Pindurus Fragm. 237 eecinit γλυκυ τι κλεπτόμενον μέλημα Κύπριδος. Paulus Silent. Anth. Pal. 5, 219: Φάρια δ' ἀμφαδίων λέκτρα μελιπόWρα. Senem Here. -L 352: istilia

184쪽

λωθρή G, τότε αυΤὸν ... σννῆει αυτ8. A, ετ αυτῆ. ,,Equidem et Primus concubitias Iunonis et Iovis hoc ipso nia Time delectaverat Iovem, clandestintra quod esset. Nam Homerus Il. ξ, 294 sq. Iovis in Iunonem cesto Bri taIn summum aritorem descripturus, ita amorem animum Iovis Obsedisse Bit, UIemadmodum cum prima, clam parentes, ex ea gaudiaeepisset: Nς δ' ιδεν, ως μιν ἐρως πυκινας φρένας ἀμφεκάλυφεν, οἷον οτε πρώτιστον ἐμισγέσω φιλότητι εις ευνην φοιτῶντε, φίλους λήθοντε τοκηας. Quod eleganter etiam expressit Valerius Cato in Diris v. l66: Iupiter antenti aemper mendacia furti cum Iunone priuι Uuae quam dictus uterqPe est, Gaudia liturarit, duleem Dratus amorem. Meus vero Homeri, ubi Iupiter asseetat svrtim se oblectare cum Innone ut ex eo Matior fieret illa voluptas, non su

185쪽

eunit. Quae enim seciliuntiir eodem libro v. 341, ea vix eo resera e licebit; nani niine Iunonem involvens de a ne deorum aliquia ludentes deprehendat, pudori isti tu in ejus consulit. OI .. iiuui seripsit a tor, την ἀνδρὸς ἐαουσίαν μετεθηκεν εις κλοπην μοιχείας, non me nerat Iovem tune esse amatorem, nondum maritum. Ceterum Aldus recte εζουσίαν μετέθηκεν. Geneve is mendo ivporiam, ἐξου τέθηκεν. More iliana, εζοτοίαν τέθηκεν. Et olearius semper indiligens Miscripsit Se μετεθηκεν iuvenisse in Vatic. α et b, quod sibi melius vistina Herit Plani Tέθηκεν editor in .

I C, ἐτέρον. F, τω αυτου, praecedente Epistola 48. A, sine lentinate. 23 πυρ ... φῶςl Ad Aristaenetiain I, 7, tibi opponuntur nuρ et φως adduxi Maeest epigra uinin Anth. ΡM. 5, IIT: Θερμαίνει μεν ο καλὸς Κορνήλιος' ἀλλα φοβουμαι Τ Ουτο τὸ φως ηδη πνρ μέγα γιγνόμενον. Mascaron: ,,Pour satre .ie ce qui est luin thre clans resprit devienne seu dans la

3 ἐλέου βωμόνJ ,,Vide notata ait Vitas Sophistarum l. 2, Herode k b, n. 7, et in Polluee fl. 2, e. IIJ. Adde

insta Ep. 70. ΟL. ivli inus Gild. 404: ,, si fientibus arain Et proprium miseris numen statuistis, Athenae. Ibi Barth. et Helns. Libanius i. 4, p. 36 I, 28: τίνες δε δεραν

ον Ἐλέου καλεῖra ' τὸ γαρ ερρον ἀπόλωλεν ων αν ην, ἱδρύεσθε - ους ἀπανθρωπίας, ωμότητος, ασεβειας, μν

it. p. 69 R. 43 αντιλαβὼν - δωρεῶςJ ,,Similis locus supra Epist. Iasub finem. OL. 5) καταλύει τους καλους, ῶσπερ οἱ δημοτικοὶ τοῖς τυράννουςJ F, κατ. τ. πολλους. Veriniin καταλυειν frequena est de eversione tronuidis et in genere de conversionibus

186쪽

μοναρχίαν εφ εαυτῶν 'Mέβαλον. Cober edulit clτ εαυτῶν, citra necessitatent. Inveni εφ' in illiolnis codicil iis. Chio rursus: cit πάντα τις ἡ μέτριος τυραννος, διὰ τουτο καταλυτέος ἐστὶν, ὁτι ε ζεστιν αἰτῶ και χαλεπω εἶναι. Iidem Collices, κὼν πάντα. . ., vividius. Plutarchus Bruto 9: τῶμεν γὰρ ἀνδριάννι του προπάτορος Βρούτου και καταλύσαντος την των βασιλέων απην επέγραφον, ,,εῖθε νυν ης Βρουιος και , ,Agελε νυν ζιν Βροῖτος. Videntur verbii καὶ Πqελε ... esse glossetna in Scriptionis εἰ θε νυν ης , equa etiam delerein , libens noinen Bρουτος, ni scribenti lini Bρουτε, quod placitit nonnullis. Heretillicles Polit. c. l: Κλέων παραλαβών δ έφθειρε το πολίτευμα, καὶ εrι μῶλλον οἱ μετ αυτον, οῖ πάντας υνομίας ἀνέπλησαν. . . τούτων δἐ καταλυθέντων, Θρασύβουλος καὶ 'Pίνων προέστησαν. Reperi in eo lice ἐνδελησαν et προειστῆκεισαν. 6) Vulgo, μζ... τὰ γένεια ἐπέλθ Π και ... συσκιάσωσι. Α, ἐπέλθοι ... συσκιάσει. Morellus conjecerat -- σκιάση, quoil est in C et Vaticano b. Caret F verbis ῶσπερ ... χάριν. Ad Aristaenetum 2, 9, p. 677, sorinulani εἰρῆσεται γὰρ illiistrans, hunc locum prolith, et variantem συσκιύσηe Vaticano 97 errore calami allegavi. Inscriptio Crucis Gran- limontensis vulgari charactere descripta in verbo συσκιάζειν

eoi rupta est: Ω συ σκιάζον δένδρον ἄπασαν χθ όνα Καιτινὰ Ἐρμον στάλα ν μοι δρόσον. Sed recte legitur in apographo aere sculpto: O συσκιίζον ... Και τινὰ ' - μων εν στάλαζόν μ. δρ. 3 νεφῶν συνδρομηJ ACF, V. συσκευή.

visum est advectitini opportune iteratum. Qui tamen aliter sense riui utantur suo jure. in hoc rutvectio laboriit forsan

Himerius Orat. 3, 12, de triremi panathenaica: ἄρχεται μενευθὰς ἐκ πυλῶν, οἷον εκ τινος εὐδίου λιμένος τῆς αναγωγῆς ἡ ναυς κινηθεῖσα δἐ ἐκεῖθεν ἐδη, καθάπερ κατύτινος ἀκομάντου θαλάσσης διὰ μέσου του δρόμου κομίζεται. Codicem bonurn vidi in mio κινηθεῖσα δἐ ἐκεῖθεν ῆM. Paucis inde versibus Hinterius sie editus sitit a IVerns torsio : το μεν ουν πλήρωμα τῆς νεὼς ἱερεῖς. .. χροποῖς Οἱ δἐ ἀνθίνοις ἐστεφανωμένοι στέμμασιν. Ρlures libroseitat , enis l. qni laci nana non habent, et ipse itincta vi li

187쪽

ὼνθινὸς est accentiis, cpii retralien ius suerit in nomine propi io. Est Aνθινος noinen viri in Theophylacti Simoc. Epist. 83. Semini Anthiniis ille amico: ὁ τρυγητὸς ξδ' προκέκυφε, καὶ ὁ βότρτς γλευκους πεπλήρωται ' περιφρουρει. . . AlnPliores si int eo lices Parisinus 352 Stippl. ei Palatiniis 155 Kav- eseri: ... πεπλήρωται, καὶ ὀργα τῆ ληνῶ διαχεῖσολαι. s) παρειαὶ χνοάζουσιJ Male ACF, χλοάζουσι. Et Ep. 63, pro edito χνοίζεις est χλοάζεις in CF. Himerius Orat. 7, 3: ηβῶντας καὶ ἰουλευ πρώτω χλοάζοντας. Bene eon-jecit χνοάζοντας Veraudors. Metagenes Athenaei I 3, 28:ἄρτι χνοαζουσας αυλητρίδας. Asclepiades Epigr. I: μηροῖς

δ ρος ἐhεστι χνόος. Selioliastes Nil uin 978: χνους λέγεται rου γενειῶν ἀρξαμένου. Forsan, ἐπὶ του. Vide n. ad Νicetum Eligen. p. 19l, ubi et de nornine ἰζουλος agitiir; de quo vide etiam n. ad Theoph. Simo . P. 310. 0 εἰκάσαι oleam ct edidit εἶ ζαι e coriectura Morelli, cui praeibat Genevensis interpres obseφιi vertens. AF carent Vectis φευ ... δεηθῆναι. Ε, εἰκάσαι. Servavi εἰκάσαι, . Inoris scilicet mei eonlecti irain iacere. Si mutatio iactetula suerit, εἰκάσαι non longe recedet εικάθειν vel εἰκαθεῖν. Ι) πριν ουν σου τὸ εαρ ἀπελθεῖν ὁλον. .. δὸς αυτὸ προς του 'M. J CF, πλὴν ουν. xlveibia πριν et nλῆν saepe sitnt contusa. Orpheus se. 2, Is, quem post Lobeckium te

tabo: σε δέ κεν ρέα πάντ ἐσορήσαις, Αἰ κεν ἴδης αυτόν πριν δή ποτε δευρ επὶ γαῖαν, TIκνον ἐμὸν, δείξω σοι, ὁπηνίκα δέρκομαι αυτοῖ 'υνακ. Propono: B κεν Ἀης

F. A, ὀμνυναι. E, ὀμνυναι. - ,,Nempe res Sacra barba, et per eam perinde ac per gentia si applices adjurare et o testari solebant eos qititnis supplicabant. Nempe genua tanquam rem Sacram tangebant et per ea obtestabantur et obsecretinant, ut patet ex Plauto in Viculento A. 4, sc. 3: per tua obrecro genua. Eaindenique mentem sitisse barbam qi Omie una clam genuinis inter supplicandum tenenti is patet

188쪽

ex Euripi te Hec. 746J: Ἀγάμεμνον, ἱκετευω σε τῶνδε γουνάτων Και σου γενείου . . . Plura ejiisIrerili loca congessit Barinius ad Claiulia n. p. 878 Rapt. I, 50J... OL. Sophocles El. I 205: Μη προς γενείου . . . Euripides or. 284: Πολλας γενερυ τονδ' ἐκτεῖναι λιτάς. Et cetera.

cpiae eo pubescente cliscesserat, arte tamen imbectem euinsistente. OL. 3 Vulgo ωστε ἐμοὶ συμβ. πείθοιο. Seripsi ex C,

43 καὶ ταὐτά σου τὰ γένειά τις ἀφαιρήσεται. ..JIὸEG, γένεια τὶς ἀφαιρήσει. C caret tota sententia, και

ταυτα ... βούλεται.

λυ. Annotator in G lectorem monet hiinc locum esse ώραῖον. Ad sententiam cs Epist. 64.7) ακρόπολινJ is manifeste alludit Mi arcem Athenaritin ubi Palladis ten plum et actores oleae. OL. Quae in Brceoleae Minervae sacrile proprie vicebantur Moρωι: vide Meurs. Lecti. Att. 4, e. 6.

189쪽

Citin quit iis ultimis conferatiir Tibullus, 2, 3: ,,Rum meam, Grinthe, tenent villaeqtie pitellam ... Ipsa Venus laetos lamnunc inigravit in agros. 4) κατὰ χώραν μενουσινJ DEG, μένουσιν. Ε litoriun ocabulomim sensias uno rectili potest, ησυχάσουσι. Thucydides 3, 22: κατα χώραν μένοντες ' ubi schol. ησυχάζοντες. Vide n. ad Eunap. p. 306. b) ερωτος ἐφόλκιονJ amore tuo tractus quasi navi-cilla a nave majore. De nomine igόλκιον vide n. ad Zachar. Mityleu. p. 448.6 εἰ δὲ καὶ σκάπτειν δέοι ... δίκελλανJ De δικέλλη

ad Theoph. Si in oe. p. 238. Insinamentum esse quo testis σκάπτεται prohint et Epigramina Anth. Ρal. II, 203: N ρὶς Κάστορός ἐστιν, οταν σκάπτη τι, δίκελλα. - Τi,illiu ib. :,,O ego, quum do nam aspicerem, qiinui sortiter illic Ve sarem valido pingue bidente solum, Agricolaeque modo citr

vum sectarer aratriam.

190쪽

83 επάγειν λαχάνοις ιδωρ, ὁδοποιήσω χον δρόμονJProfecit ex Homuo Il. 2I, 257: Nς ν οτ' ἀνὴρ ὀχετηγὸς απὸ κρήνης μελανυδρου φυτὰ καὶ κήπους ιδατιρόον ἡγεμονευρ περσὶ μάκελλαν ων. Aristaenetus I, 3:του γὰρ ὀχετηγοῖ κατὰ τάχος επὶ πρασιάς τε και δένδρα

τῆ σμιννη καθηγουμένου τῶ ρευματι ' ubi Ii. p. 286. Ceterum it rigasse veteres prata et hortos a piis clerivatis nullii loci ostendunt. Dion Chrys. Orat. 35, P. II: μετοχετεύουσι δἐ ραδίως ἄσπερ υμεῖς τυ ἐν τοῖς κήποις τδωρ. Themistius orat. 20, p. 237 : πολλάκις ἁν gοιτήσας πυρὰ τον πρεσβυτην, κατέλυβες ξ φυτευοντα ξ περικαθαίρονταῆ μεταφέροντα, ξ αδωρ διεξάγοντα επι τους πεζους, ωσζε

ἐπάρδειν τὰ φυόμενα. vule Barker. Class. Recreat. p. 323;Daeter. ad Hor. I, Od. 7, 14. Transtulit ud lusus erraticos

Agathias Anth. 5, 285: Εἰργομένη φιλέειν με κατὰ στόμα δῖα Ῥοδάνθη κώνην παργενικὴν ἐ)ετάνυσσε μέσην, Καὶ κείνην φιλέεσκεπι εγῶ δέ τιc Aς πετηγὸς Αρχὴν εἰς ετέ

cediint verba obiter attingant. Laiulalis Thearionem lavricus ait: τόλμαν τε καλῶν ἄραμένω συνεσις Ουκ αποβλέπει φρενῶν. Qiuam noceat ianoβλέπει olb Penultimae cor reptionem IIaetro, praeferemia visa est varietas ἀποβλύnτει , et correctio sueteiretii suit vel ἀράμενον cum Seliiiiii io, vel συνεσιν ctim He anno; et hoc nunc receptum est, Silinil ilito Μοῖρα, cujus nomen praecessit. Proposuerim ememtationem quae niihi Paulem vi letur facilior, sellicet vectum ἀποβλεπτεῖ, eodein sensu ac vulistiun olim &ποβλέπει, .uul*ie obraritatem Potitit suspecturi esse et in ἀποβλάπτει mutam. Nolutum illius poeina, quum sit ad manuin, reliuqtiam. Ιao ctis Est v. II seq. , quem contorie litterpretantur summi eri-