Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

61쪽

36wIAOΣTPATOY ευπραγίας κίνδυνος ὁ νόμος, τῆς δε λύπης μισθος ὁ ἔρως - . Φoμῖσθαι δε ἄμεινον τυχόντα ῶν βούλεταί τις, η ἀνιῶσθαι ἀμελούμενον. ξα. MEIPARID. i . Ἐπαινῶ σε ἀντισοφιζόμενον τῶ χρόνω, καὶ ΠερικόnTOντα τα γένεια. ὁ γὰρ ἀπῆλθε φύσει, τουτο μένει τέχνη hδίστη δε ἡ των ἀπολλυμένων ἀνάκτησις. VN. , εἰ εμοὶ συμβουλεύοντι - πείθοιο - , τῆ μεν κεφαλῆ κόμα, καὶ μελέτω

σοι των βοστρύχων, ως τοὐς μεν ταῖς Παρειαῖς

γένεια καλοῖ κομῶντα. Εἴτε οὐν φαρμάκοις, εἴτε μαχαίραις λεΠτοῖς, εἴτε ακροις δακτυλοις, εἰ Τερύμμασι καὶ Ποαις, εἴτε αλλη τινὶ μηχανῆ, μάreto

σεαυτῶ τὸ κάλλος μακρότερον ' οὐτω γὰρ τρομιμούμενος τοὐς ἀγήρως θεούς ' . N. ΓΥΝΑΙΚΙ. Θες συγκλείσας τα βλέφαρα οσον ῆσυχησκαρδαμύξαι, πολῶν Θούμην τον χρόνον.

62쪽

ἄρας παρελήλυθεν ὁσον τι πτηνὸν καὶ ἄπιστον,

καὶ καθάπεP πυρὸς ορμὴ σβέννυται ' τὸ δε

63쪽

εἰδὼς καλῶς και βλέπειν και ποιεῖν si). Ofκ ανδε ποτε τουτο ἀπεφαίνετο, εἰ μὴ πρῶτος αυτὸς ερωμενου και ῆφατο γενείων καὶ κατεφίλησε q). Πριν μεν γὰρ ἀνθεῖν, οὐδεν ἀπεῖχον γυναικὸς οἱ σαὶ παρειαὶ, ουσαι ἄωλαί τε καὶ διαυγεις

δεε δε καὶ ηδη χνοάζεις ' , ἀνδρικώτερος εἶ

καὶ βάρβαρος - , ὁ μὴ φεισάμενος τῶν Ῥφροδίτης δώρων l ofδε γὰρ γῆ κομῶσα ηδῖ ουτω

64쪽

τὰ χείλη με επάγεται καὶ δεινῶς κάεται , κεκλεισμένα μεν δι ευκονίαν, ἀνοιχθέντα δε διεοωδέαν ' . ΕΙ δἐ καὶ ἀποδύση, ἀστράπτειν τὰ ἔνδον οἶμαι Φειδία καὶ χύσιππε καὶ Πολύκλειτε, ως ταχέως ἐπαύσασθε 1 οὐ γ- αν προ τούτου τι Θaλμα ἄλλο εποιήσατε. Ευ μεν ἔχεις τῆς χειρὸς ἐξόχως, ευ δε τῆς των στέρνων εὐρύτητος, εἶ δε τοῖ περὶ την γαστέρα ινυ9μos ' τὰ δε ἄλλα οὐκ οἶδα πῶς εἴπω 7 . μάχεται το κάλλος καὶ τοῖ Πριαμίδου δικα- .sτos ' . Φεsl γένωμαι τὰς ταμ επαινέσω καὶ μην εκεῖνα ἀμείνονα ' ἐκείνοις δῶ την κρίσιν; καὶ μην ἀνθέλκει με ταὐταί ' . Ἐπίτρεφον ἄφασθαι, καὶ ἀποφαίνομαι.

65쪽

τῶν μἐν ἄλλων μερῶν ποιου τινα, εἰ θέλεις, φειδῶ, καὶ μήτε σκέπης αυτοῖς φθονήσης, μήτε προβλημάτων τῶν αναγκαίων ' τοὐς δ. πόδας κατά-

66쪽

και πίστευσον τοῖς ποσί. Toύτων φείσεται καιnυρ, Τούτων και θάλασσα καν ποrαμὸν θελη- σης περῶσαι, στήσεται ' καν κρημνοὐς υπερβῆναι, λειμῶνας ε) δόξεις πατεῖν. γεω και την θοιν

ἀργυρόπεζαν ' εἶπεν ο πάσας ακριβῶς εἰδῶς τὰς του κάλλους ὐπεροχάς ' ' ουτω και την ἐφροδίτην γράφουσιν οἱ ζωγράφοι, την ἀνα

κιππίδας ' . Ἐτοίμους εχε τοὐς πόδας τοῖς βουλομενοις φιλεῖν, και μηδε χρυσου δεου. μισῶ τὰς πεδας ' , ῶν ὴ πολυτελεια τιμωρέα. Λια- φερει δε η χρυσῶ τινα η σιδηρω δεδεσθαι; πλην

σύνης ἀνια. Mη βασάνιζε, ἀ καλη, τὼ πόδε,

μηδε κρύπτε, ουδεν εχοντας του λαθεῖν ἄξιοπιἀλλα βάδιζε μαλὰκῶς, και κατάλειπε σεαυΤης

φεως ἄξιον, οτι αναίσχυντος εἶ και θρασεῖα καιευκολος, τουτο μάλιστα εγώ σου φιλῶ. λαι γὰρ τῶν ῖππων θαυμάζομεν τοὐς αυΤῶν συνιεντας, και λεόντων τὀὐς φρονηματι χρωμενους, και

67쪽

42MI AO ΤPATO Ynολλῶν ἄρρ κρατοῖσα ε), υφηλόν τε ὁρὼς καιμετέωρος βαδίζεις ' ' εἴπερ τίς ἐστι καὶ κάλλους ακρόπολις πολὐ κρείττων των βασιλείων ' , εἴ γε υμῆς μεν φιλοsμεν, εκείνους δε φοβούμεθα. μισθώματα λαμβάνεις ' καὶ γὰρ δε Λανάη χρυσόν ' καὶ στεφάνους δέχη ' τοῖτο μεν καὶ ηωρτεμις ἡ παρθένος ' ' καὶ γεωργοῖς Παρμνις εαυτήν ' ' δε δε Ἐλένη καὶ ποιμέσι. Καὶ

κιθαρωδοῖς χαρίζεσθαι ου μέλλεις, προς Τυν-όλλω βλέπουσα. Συ δε μηδ' ουλητῶw ἀπό που ' καὶ γὰρ Μουσῶν η τέχνη ' μηδε δούλων καταφρονησΠς, ινα καν διὰ σε δοκῶσιν ελεύει ροι ' μηδε τῶν αμφὶ κυνηγεοίαν καὶ θήρας εχόντων, αἰσχύνεσθαι τηρο υφροδίτην ), ἄκαλή ctλλὰ μηδε ναυτῶν ' ταχέως μεν ἀπιῶ-

γόρα, καὶ /k, καὶ Ἐρισταγόρα ' , καὶ το Μενάνδρου Γλυκέριον δ' , ἄν κατ ανη καὶ σῖβαίνεις' εἰδυῖα χρησμαι παρεῖχες ), καὶ την σὴν σοφίαν επὶ καιροὐ τῶν ἔργων ἔχουσα ' οὐτε γὰρ πῖρ θερμον οὐτως ἀς σου τὸ ἀσθμα ,

68쪽

Πωλεῖς σεαυτόν ' ' καὶ γὰρ οἱ μισθοφόροι καὶ παντὸς εἶ τοῖ διδόνγος' καὶ γαρ οἱ κυβερ

σnς πρῶνα αυτόματον urco τῆς δυνάμεως δ). 'Ἀφευγε καὶ χριστείδης, ἀλλ' επανήρχετο ' και Ξενοφῶν, ἀλλ' οὐ δικαίως. 'Eφεπε και μεμιστοκλῆς ' , ἀλλ' ετιμῆτο και παρὰ βαρβάροις ' και Ῥλκιβιάδης, αλλὰ παρετείχιζε και τὰς

69쪽

βάνη. Φεύγει καὶ μετόπωρον, χειμῶνος προς- ελθόντος' καὶ χειμῶν ἄπεισιν, εαρος διώκοντος καὶ συνελόντα εἰπειν ζη), αἱ των υστερων ' καιρῶν επιδημίαι τῶν Προτερων εἰσὶ καιρῶμ φυγαί. Ἐδε αντο καὶ Αθηναιοι Λήμητραν φεύγου- σαν '), καὶ Λιόνυσον μετοικουμrα ), καὶ τοὐς Πρακλέους παῖδας αλωμενους ), οτε καὶ τον Ἐλεου εστήσαντο βωμὸν ως τρισκαιδεκατου θεου , Ουκ οινου σπενδεντες αυτῶ ε καὶ γάλακτος; ἀλλα δακρύων καὶ τῆς προς τους ικεrεύοντας αἰδοῖς. Ἀνάστησον καὶ συ τον βω- μὸν, καὶ κακῶς πράττοντα ελεησον ἄνθρωπον,

μη δὶς γενωμαι φυγὰς, καὶ τῆς πατρίδος στερηθεὶς καὶ τοὐ προς σε ερωroς σφαλείς. Eὰν γὰρ ελεήσxς ' , κατελήλυθα.

ουκ οἶδά τι εἴπω, πότερον αγριότητα αντίπαλον

τῶν φύσεως ἐπιταγμάτων ἡ φιλοσοφίαν αγροικία πεπυργωμενην ' , η αυθάδη προς Κονὰς δειλίαν, η σεμνὴν ολιγωρίαν τῶν τοῖ βίου τερπνῶν. τι δ' ἄν ὴ καὶ δοκῆ τοῖς σοφισταῖς, δόρη μεν ἐστι καλὸν, εργον δε ἀπανθρωπότερον. T. γὰρ δη μεγα, πριν ἀπελθεῖν του βίου, νε-

70쪽

κρὸν εδναι σώφρονας Στεφάνωσαι. Πριν υλως ἀπανθεῖν, καὶ χρῖσαι μυρω Πριν σα ναι, και κτησαι φίλους πριν ερημον γε σθαι ). λαλον νυκτὶ προλαβεῖν την νύκτα εκείνην , πρινδιφῆν nιεῖν, καὶ πριν πεινyν φαγεῖν. μίαν δοκεῖς γεραν σαυτοῖς Την χθες; τέθνηκε ' την τήμερον; οὐκ εστι ' την επιουσακ' οὐκ οἶδα εἰ παρέσται σοι. Καὶ συ κἀκεῖνα, etης τύχης 'in.