Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

발행: 1842년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ρός ἐστιν. D μεν ουν ἐπώριος οὐδἐν διαφέρει λίθων, καὶ παντὸς του μένοντος, ω το ἐδράῖονανάγκη πρό στιν ' ὁ δε ξένος λικε τάῖς δ - τάτοις θεοῖς, Βλίω καὶ Ἀνέμω ), καὶ υστροις, καὶ ρωτι ' υφ ἄν κἀγὼ Πτηνὸς γενόμενος, δεθροἐλήλυθα, κινηθεὶς προφάσει κρείττονι. Mη μου την ἱκεσίαν μερίδρς' οὐδε γὰρ τον Πέλοπα ηἹπποδάμεια ητίμησε ξένον ὁντα καὶ βάρβαρον, οὐδε η Ἐλέκη τον δι αυτην παρόντα, ου δε ηΦυλλις q) τον εκ etης θαλάττης, ουδὲ η Ἀνδρομέδα τον προς αυτὴν καταπτάντα ' ' fiδεσαν ρ ῶς παρὰ μἐν των εγχωρίων μίαν πόλιν λαμβάνουσι ο), παρὰ λ. τῶν ξένων πολλάς. Εἰ ' δε δοκεῖ, φέρε επὶ συνθηκαις γενέσθω - πραγμα η ενταυθα ἀμφότεροι μένωμεν, η μετὰ ἀλλήλωνεκεῖσε ἀπέλθωμεν. ου δέχη τουτο; I 'νῶθι Ουνῶς γενέσθαι μἐν ιχ ς ξένος οὐκ ανέχεται, χαίρει δὲ μεταβολαῖς τῆς γης ουσης μιας. Tί γὰρ ἀλλο αἱ πατρίδες η μέτρα δειλὰ αγεννῶν ) νο-

μολτῶν, δροις καὶ πύλαις διαγραφόντων ταοὶκεῖα, ἶνα ταῖς Ηὐνοίαις στενοχωρώμεθα, υπερ βαίνειν ὀκνουντες το Πινάκων τῆς χωροφιλίας.

Corale

52쪽

κάλλους' ου γὰρ ημεῖς προς αυτὰ ἀπήλθομεν, αλλ' αὐτὰ προς Φῶς κατῆλθε ' καὶ τὴν Παρουσίαν αυτῶν δεδέγμε Θα δεδέως, ῶς την των

γ αν φυγάδα εἶλου νυμφίον, ἄσπερ Αδραστος τον Πολυνείκην και τον Γυδέα, οῖς γαμβρούς ἐποιήσατο επὶ etης βασιλείας την εκτισιν ). Ει

τις αποκλείει καὶ ξενον πυρος ἐναυσαι θέλοντα,

εἴωθα, ἐπαίρω τὰ βλέφαρα ' ἀπόπτηλ hδη ποτι, καὶ την πολιορκίαν λῖσον, καὶ γενοῖ ξένος ἄλλων ὀμμάτων. οὐκ ακούεις, δε γε καὶ μῶλλον ἔχη τοὐ πρόσω, καὶ μέχρι τῆς φυχῆς φ . Καὶ τίς ὁ καινος εμπρησμός; Κινδυνεύω, αἰτῶ ἴδωρ si 'κομίζει δε οὐδεὶς, δει το πβεστήριον εἰς ταύτην την φλόγα ἀπορώτατον, εἴτε ἐκ πηγῆς κομίζοι

53쪽

Tἱ τὸ καινὸν ἀνδρολήφιον τουτο ' ; τίς δε

οὐδ' η χάρυβδις' εμπρόθεσμον εκεῖνο τὸ ναυάγιον; και μικρόν τις ἀναμείνας σωτηρίας ευ πορεῖ, δενδρον ευρῶν q) εν πελάγει μεσον' ὁ δεεὶς ταύτην απαξ τηρο θάλατταν κατα-ἐυεὶς, ουκ

54쪽

ται' και γὰρ εἰ καλὰ καὶ χαρίεντα ἄλλως ' , ἀλλα μιας γερας. λαι μὴν Τ) και ποταμοῖ πλησίον γενόμενος, τον μεν οὐκ οἶδα οπως ηφάνισται ' , σε δἐ ήειν ἀντ εκείνου νομίζω καλον και μεγα καὶ πολῶ μεῖζον της θαλάττης. 'Aπιδῶνδε εἰς ουρανὸν '), τον μεν ηλιον ποῖμαι Πε- πτωκεναι καὶ κάτω που βαδίζειν, ἀντ εκείνου

Πόθεν μου την φυχὴν κατελαβες; η δῆλον λι η) απὸ των ὀμμάτων, ἀφ ἄν μόνων κάλλος

εἷσερχεται. 'Πσπερ γὰρ τὰς ἀκροπόλεις οι τύραννοι καὶ τὰ ερυμνὰ οι βασιλεῖς, καὶ τὰ υφηλὰ οι αεΤοὶ καTGλαμβάνουσιν, Ουτω καὶ ὁ Ἐρως τὴν

των ὐφθαλμῶν ἀκρόπολιν, ῆν ου ξύλοις οὐδεπλίνθοις, ἀλλα μόνοις βλεφάροις τειχισας, δεσυ- χη καὶ κατὰ μικρὸν εἰς τὴν ψυχὴν εἰςδύεται ), ταχεως μεν ἄς πτηνὸς, ελευθερως δε ἀς γυμνὸς, ἀμάχως δε ἄρ τοξότης. Tὰ δε δμματα, επεὶ

πρῶτα συνίησι τοὐ κάλλους, δια τομο μάλιστα καὶ κάεται, θεοῖ τινος, οἶμαι, μελήσαντος αὐτοῖς si) τὴν αὐτὴν οδὸν καὶ τῆς εἰς τὸ βλεπεινηδονῆς εἶναι, καὶ τῆς εἰς τὸ λυπεῖσθαι προφάσεως. ΥΠ γὰρ, ῶ κακοὶ δαλsχοι Ἐρωτος, καὶ

55쪽

γεν, εἰ μή τι τὰ Ομματα. Nν ἄρα πάθος ερωτικον δὶ και κατὰ της φυχης γενόμενον, ηροπάλαι μεν μόνα ενεθυμεῖτο δ ηθελε, κοὶ περὶ τὰ κάλλιστα ἐσπουδάκει φιλοσοφουσα ' καὶ ῆναυτῆς ὁ ερως τὰ Ουρανos νῶτα ὁραν, καὶ περὶ τῆς κατὰ ταῖτα δντως οἴσης Ουσίας

δοι, καὶ τίς ἡ ταῖτα ἄγουσα ανάγκη ' καὶ τὸ σκεμμα si ἐδόκει χαριεσταrον δελ- συνδραμεινκαὶ σελήνη συγκινδυνεῖσαι μεν ἀnιούσy, συνησθηναι δε πληρουμενη, τῶ τε ἄλλφ χορφ τῶν αμερων συμπανηθηναι, καὶ μηδεν ἄβατον μηδε ἀλατον καταλιπεῖν τῶν ὐπερ γ ν ' μυστη- ρέων. Uφ ου δε, αν9ρωnίνω πλησιάσασα ἔρωτι,εάλω κάλλους δμμασι, πάντων ἀμελήσασα ἐπιέ-

56쪽

Tὰ μεν σὰ δμματα φιλῶ, τα δε ἐμαυτοῖου φιλῶ ' τοῖς μεν γὰρ σύνεσιν πολλὴν συνεγνωκαὶ ' , τοις δε δεινὴν περιεργίαν ' αναίσχυντα ἐστιν, αλλὰ καὶ κρύπτειν οὐδἐν δυνάμενα δν εώρακεν ἄπαξ. οὐκ ἀφέστηκε γοῖν μου τὴ ψυχὴ λέγοντα ' ,,ουκ εἶδες τyν ευκομον, την ευπρόσωπον; ῆκε, ἀνάβηθι, ἀλλα και κλαῖσον, και γράφον, καὶ δεήθητι. N δε ευ μάλα πείθεται, παρακούειν μὴ δυναμένη λίχνων δορυφόρων ' καὶ γὰρ μὴ βουλομενην σύρουσιν ἔξω, καὶ βιάζονται φρονεῖν si ἶσα αυτοὶ προλαβόντες επίνεσαν. υμελει πρὶν ερωτα εἰς την καΤαnrῆναι, μόνον τον ῆλιον ὴnίστατο καλὸν

η ψυχὴ ' , και τοῖτο αυτὴ το θέαμα καὶ θ Θαδεν ' γευσαμένη δἐ ἄρας ανθρωπίνης, ἔκαμε καὶ etῆς σπουδῆς εκείνης κατέπεσεν ' , εὶς δἰ θ - τείαν ὐπήχγη πικραν, ῆς εργα θυραυλίαι ' καὶ χαμαικοιτίαι, καὶ ξ προς θάλπος καὶ χειμῶνα

Προς τον αντεραστὴν μάχη. Tούτων δἰ ΑΙ πάντων σι τὸ φάρμακον, ἔργου εφημερου ποιήματα αθάνατα, καὶ βραχείας σώματος ηδονῆς μνήμην

57쪽

32 .

, 4 μα- ) και κεφαλὴν ἴκελος Αιτ τερπικεραυνω, χρεῖ δε ζώνην, στέρνον δε Ποσειδάωνι'

ἴτε δἐ ενησχημόἡει τὴ γλυκύτητι του θυμοῖ καὶ Προς τοὐς εταίρους θρίωτο, ελαφος καὶ κύων ἐνομίζετο - , καὶ τὰ του πιὸς δμματα Ουδαμοῖ. πις μεν γαρ υργίζονται καὶ κύνες, καὶ ἔφεις καὶ λύκοι, καὶ ἶσα ἄλλα οὐ χρῆται λογισμφ θηρία καλὸς δε ἄνθρωπος, καὶ μὴ γελάσας μόνον, λυπεῖ, μητοι γε καὶ σκυθρωπότερος εαυτου β γενόμενος. οὐ πρέnει δε ουδἐ ῆλ- του προσω- που νεφέλην προβάλλεσθαι. Tk ῆ κατήφεια αυτη, τίς δε νύξ; τί τὸ στυγνὸν σκότος τosro ' ; Mειδίασον, κατάσrηθι, ἀποδος .ῖν την των ὀμμά

θυμοῖ ἔκστασις, ακριβῶς σου συγχέασα την του

προσλου χάριν. νὴ δὴ μεταποίει την γνώμην, μὴ δἐ ἄγριον βλέπε - . οὐ γαρ την σελήνην ετι

58쪽

λήνη Mη τραχεῖα γίνου, μηδε φοβερά μὴ

βήθης, η οὐκ εγνώρισας, η μετενόησας.

59쪽

νει τὸ φανερὸν τῆς εξουσίας ῶς τὸ ἀπόὐήητον τῆς ηδονῆς, παν δε τερπνότερον τὸ κεκλεμμένον - . Ουτω καὶ Ποσειδῶν μῆλθε πορφυροὶ κύματι ' , καὶ Ζευς χρυσῶ, υδατι, καὶ βοτ καὶ δράκονrι si , καὶ ἄλλοις προκαλύμμασιν, ἀφ ἄν

60쪽

θρα y την γὰρ ἀνδρὸς ἐζουσίαν μετέθει κεν

υ καλος, αν μὲν ἶ θηριώδης, Πυρ εστιν αν δε οερος, ψως φ . Mη κάεουν, ἀλλα σῶζε, και τον ελέου βωμὸν δ) εν τη φυχῆ εχε, αντιλαβὰν βεβαιον φίλον ἀκυμόρου δωρεῶς ' , καὶ

22ς δέδοικά γε δ φρονῶ γὰρ εἰρήσεται μη μέλ

λοντος σου καὶ βραδύνοντος, τὰ γένεια επέλθ Π, καὶ την τοῖ προσώπου συσκιάσρ χάριν '), ῶς- περ εἴωθε τον ηλιον κρύπτειν δε νεφῶν συνδρο-

SEARCH

MENU NAVIGATION