Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

121쪽

τερον εἶμαι παρ αυτοῖς - ρHων το παρ' μωσιδηρου. ἐπιχειρησαι δε ποτε και διαβηναι τούτους

τάσδε τὰς μεδαπας νήσους ἔλεγε, καὶ διαπλεύσαντάς γε τον ὲκεανον μυριάσι χιλίως ἀνθρώπων ς Υπερβορέων ἀφικέσθαι κιὰ πυθομέν- των

παρ' μῖν τουτους εἶναι τους ευδαιμονεστάτους , καταφρονησαι φαυλως καὶ ταπεινῶς πράττοντας,10 καὶ δια ταῶτα -- α προελθεῖν περαιτέρω το δε ἔτι θαυμασιωτερον προσοψει μέροπας τινας ἴτω καλουμένου ανθρώπους οἰκεῖν παρ' αυτοῖς ἔφη πόλεις πολλὰς καὶ αεγάλας, ἐσχάτω δὲ της χωρας αυτῶν τόπον εἶναι κανονομάζεσθαι υνοστον, ἐοικέναι 15 δὲ χάσματι, καπω ηνφθαι δὲ ἀτε - σκότους ἀτευπο φωτός, ἀερα δὲ ἐπικεῖμαι ἐρ- νωπι μεμιγμένον θολερω δυο δὲ ποταμους περὶ τουτον τον τόπονῆεῖν, καὶ τον μεν μονης καλεῖ αὐτον δε υπης κοὰ παρ' κάτερον τούτων ἐστατ μαι δένδρα το μ20-πλαπάνου μεγάλης φερειν δὲ καρποῖς ταπαρα τον της υπης ποταμον τοιαυτην ἔχοντας την φύσιν ἐαν τις αυτῶν πογευσηται, τοσολον ἐκβάλλει δακρύων, ωστε κατα ασθαι πάντα τον ἐαυτου βίον τον λοιπον θρηνουντα, καὶ Ουτω τελευταν. 25 τὰ δὲ ετερα τα παραπεφυκότα τω της ,δονης ποταμῶαντίπαλον ἐκφεριν καρπόν. ὁ γὰρ αν γεύσηται πούτων των μεν ἄλλων τῶν πρότερον ἐπιθυμιῶν παφεται, ἀλλα καὶ ε του ρα καὶ αὐτου λαμβάνει λήθην, καὶ γίνεται κατα βραχὐ νεώτερος καὶ τὰς φθανούσας 30 λικίας καὶ τὰς δη διελθουσας αναλαμβάνει ὀπίσω. - μὸν γὰρ γηρας ἀπορρίψας ἐπὶ την ἀκμην ἡποστρέφει, εἶτα ἐπὶ των μειρακίων λικίαν αναχωρεῖ,

122쪽

ῶτα παῖς γίνετα εἶτα βρέφος, καὶ ἐπὶ τούτοις -- . καὶ ταλαδε τεπιστος ο πιπις λέγων, πιστευμα ἐμοὶ ρ δεινος εἶναι δοκεῖ μυθουρος καὶ ἐν τουτοις καὶ ἐνώλλοις δέχθε α την διαφορον Ἀριστοτέλους προς Πλι - , -- τὴν πρώτη. ἐκ- των γε - θαι. - ηρέσκετο τω βίω --υ ο Πλά---δὲ τῆ κατασκευὴ το περὶ το σῶμα καὶ γαρ ἐσθ' ι χρπο περιέργω ὁ Ἀριστοτέλης κάνυποδέσει, καὶ κουρὰν δε ἐκείρετο καὶ ταυ- τηρ ἀήθη Πλάτωνι, καὶ δακτυλίους δὲ πολλῶς φορῶν 10 ἐκαλλυνετο ἐπὶ τούτω καὶ μωκία δέ τις ν αυτου

περὶ το προσωπον, καὶἰκαιρος στωμυλία λαλουντος κατηγορει καὶ αυτη τον τρόπον αυτου πάντα δὲ ταὐταώς ἔστιν αλλότρια φιλοσόφου, δηλον απερ ουν ρων ὁ Πλάτων - προ- τον ανδρα προετίμα δὲ αὐτο 15 Σενοκράτην καὶ Σπεύσιππον καὶ μώκλαν καὶ αλλους, τῆ τε λοιπη δεξιουμενος αυτους τιμη καὶ ουν καὶ κοινωνί των λόγων. ποδημίας δε γενομένης ποτὲ - βω- κράτει ἐς την πατρωα ἐπέθετο - Πλατωνιουριστοτέλης χορόν τινα - ομιλητῶν --μ- 40

περιστησάμενος, ων ν νάσων τε ὁ Φωκευς καὶαλλοι τοιουτοι. ἐνόσει δε τότε ὁ πιέσι πατος, καὶ

δια την λικίαν ἐπελελοίπει α της μνημης αυτον. 26

ἐπιθέμενος-- α β καὶ ἐπιβουλευων δυριστοτέλης, καὶ φιλοτίμως πάνυ τας ἐρωτησεις ποιουμενος καὶ τρόπον τινα καὶ ἐλποικος, ἀδικῶν - κιὰ αγνωμονῶν ην δηλος καὶ δια ταλα αποστας ὁ Πλάτων του εξω περιπάτου ἔνδον ἐβάδιζε συν τοῖς ταίροις. 30

τριῶν δε μηνῶν διαγενομένων ο Ξενοκράτης ἀφίκετο ἐκ της αποδημίας, κάὶ καταλαμβάνει τον Ἀριστοτέλai

123쪽

50 ΙΛΙΑΝΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ βαδίζοντα - καπέλιπε τον Πλάτωνα ορῶν--των μετὰ τῶν γνωρίμων - προς Πλάπωνα ἀναχωροωνταε του περιπάτου , ἀλλα καθ' εαυτον ἀπωντα ἐς την πολιν, ρετό τινα των ἐν γ περιπατω που ποτὲ εἴ Πλάτων' πωπτευε γαρ αυτον μαλακίζεσθαι οδὲ ἀπεκρίνατο ' ἐκεῖνος μὲν οὐ νοσεῖ, ἐνοχλῶν--τον Αριστοτέλης παραχωρησαι πεποίηκε του περιπα-του, καὶ ἀναχωρη να-τω κηπετω ἐαυτοὐ φιλοσωνεῖ ο δὲ Σενοκράτης ἀκουσας παραχρημα κε προς 1 Πλάμωνα, καὶ κατέλαβε διαλεγόμενο τοῖς ἀν μυο ησαν δὲ μάλα συχνοὶ καὶ αξω λόγου κιὰ οἱ μάλωτα

δοκουντες των νεων ἐπιφανεῖς ἐπεὶ δε παυσατο

τῆς μιλιας, σπασατό τε ώς το εἰκος - ενοκράτην φιλανθρωπι--Η - πάλ- ο Σενοκρ ες ἐκεῖνου 15 ὁμοίως διαλυθείσης δὲ της συνουσίας -- -τε εἰπὼν προς το Πλάτωνα ὁ Σενοκράτης υτε ἀκουσας, συναγαγὼν τους ταίρους τω Σπευσίππωπάνυ ἰαυρῶς τέπληξε παραχωρ -- του περ ἀτουωριστοτέλει, αυτός τε ἐά- τω Σταγειρω κατὰ

20 τ καρηεοόν, καὶ τοσουτον προηλθε φιλοτιμίας,

ῶς ξελάσαι αυτον καὶ ἀποδουναι το συνηθες χωρίον π Πλάτωνι. 20 Λυσάνδρω τῶ Σπαρτιάτα ἐς Σωτίαν ἀφικομενω οἱ κατα την Ιωνίαν ξενοι πολλὰ μεν κα ἄλλα απέ- 25 πεμψαν ἀτὰρ οὐ καὶ βουν - πλακῶντα. ἀπιών - τον πλακουντα ρετο τί μέλεται - πέμμα ἐκεῖνο εἶ H ο δὲ κομίδων ἀπεμρίνατο - ἐκ μέλιτος καὶ τυρου καὶ χλων τινῶν ἐσκεύασται ὁ ηυσανδρος ' ἀλλα τουτο μεν ἐπε τοἱς αλωσι δότε λευθέρου γα ου ἔστι βρῶμα τον δε βουν προσέταξε κατὰ τα πάτρια σκευασθηναι, καὶ ἐδείπνησεν ηδεως.

124쪽

ρίως ἀπεκρίνατο ' αυτη, ' εἶπεν αυτω - ἱκανὴ οωπου- αρα ευγενές τι καὶ μεγαλόφρον ἐνεφαίνετο τω Θεμιστοκλεῖ καὶ-εκείνου.

υτε ἐάλω, γλιον, οἰκτείραντες οἱ Ἀχαιοὶ τὰς22των ἁλισκομένων τύχας καὶ πάνυ Ἐλληνικως τουτομῆρυων, ἔκαστον των ἐλευθέρων οτι καὶ βού- ολεταιτων οἰκείων ἀποφέρειν ἀράμενον γουν Αἰνείας τοτ πατρφους θεους βαστάσας φερεν, περιδών των χλων ησθεντες ουν ἐπὶ τῆ του ανδρος ευσε- μία οἱ Ἐλλη ας καὶ δευτερο αυτ- κτημα συνεχωθργαν δεψεῖν' - τον πατέρα πάνυ σφόδρα γεγη- 15ρακότα ἀναθέμενος τοις μοις φερεν υπερεκλαγεντες ουν καὶ Η- τω ου ηκιστα, πάντων αυτ των οἰκείων κτημάτων απέστησα , μολποῶντες υτι προς τοὐς ευσεβεῖς - ανθρώπω καὶ τους θεους καὶ τους γειναμένους δι αἰδοπις αγοντας καὶ οἱ φυσει πολεμιοι, πημεροι γίνονται.

ηττημενος καὶ Πέρσαι δουλευοντες Μακεδόσι καλαδὲ καὶ τα της αλλης πάσης Ἀσίας νενικημένης, καὶ 25Λω Λ, καὶ Ουτοι λεξάνδρω πειθομενοι καλον κεντο προς τῆ ,-φ καὶ τα ἐν ' - καις καὶ τααλλα αυτου. τί γα δεῖ νυν στενοχωρία λόγου περιλαμβάνειν τοσαυτην ανδρος ἐς οπλα ἀρετήν; ἔστω δε- ms 'ης Αλέξανδρον αγαπωσης - πλεῖστα, εἴ 30 τις εἴη δυσερις καλὸς δ' - λέξανδρος μη ττω- μενος της τύχης, μηδὲ προς την -' αυτης ἐς - ῶν

125쪽

52 IAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTΟΡΙΑΣ προθυμίαν παγορειάων ἐκεῖνα δὲ Ουκέτι καλὰ Αλ εἷτα ἔκτε ἐκάθευδεν ἐκ του ποτου, κάντοσουτον ἐκείνης της ημερας ζησεν, οσον ἀναστὰς χρηματίσαι τοῖς ηγε σιν υπὲρ της αυρων πορειας, εγων οτι ἔστω

προί. καὶ ἐβδόμη ἱστιατο - , Περδίκκα , καὶ ἔπι- πάλιν, κοὰ ογδόη ἐκάθευδε πέμπτη δὲ ἐπὶ

δεκα του αυτου μηνος καὶ ταυτη πινε, καὶ τ επομένη τα εἰθισμενα ἔδρα τα ἐκ του ποτου παρὰ

10 Βαγω ἐδείπναγνε τετράδι μετα εἰκάδα απεῖχε δὲ τω βασιλείων ὁ Βαγώα οἶκος δέκα σταδίους εἶτα τη τρίτη ἐκάθευδε δυο, ουν θάτερον η υλέξανδρος κακῶς τοσαυτας του μηνος μέρας εαυτον ζημιοῖ διατον οἰνον η οἱ ταυτα ἀναγράψαντες ψευδονται. ἔξεστι 1 ἐκ τούτων ἐννοεῖν καὶ του λωτου χήτου τὰ ὁμοιω-τους λέγοωτας - καὶ Ευμένης ὁ Καρδιανος καὶ

24 Σενοφωντι ἔμελε των τε αλλων σπουδαων, καὶ - καὶ πλα καλα ἔχειν νικῶντι γαρ ἔλεγε τους α πολεμίους την καλλίστη. στο αρμόττειν, καὶ - θνηοκοντα ἐν τy μάχη κεῖσθαι καλῶς εὐκαλη τη πανοπλία τω γαρ ἀνδρὶ - γενναίω ταῶτα εἶναι τα ἐνταφια - ως ἀληθῶς κοσμουντα αυτόν. λέγεται Ουν του Γρύλλου την μὲν ασπίδα Ἀργολοιὴν ἔχειν, τον25 δὲ θωρακα υττικόν, το δε κράνος Βοιωτουργές, τον εμπον Ἐπιδαυριον φιλοκάλου δε ἔγωγε αν φαίην εἰναιανδρος, τοιαυτα καὶ αξ ιουντος μῆ- ον τῶν καλῶν.

τριακοσιοι τοὐμαντευόμενο αυτοῖς θάνατον εῖλοντο3 ἐν Πυλαις, καὶ περ της Ἐλλάδος - καὶ καλῶς ἀγω νισάμενοι τέλους λυχ---λε-ς, καὶ δόξαν αυτοῖς αθανατον ἀπδε-- καὶ φημην ἀγαθηνὰ αἰῶνος

126쪽

Πίνδαρος, Μελανος υἱός, Ἀλυάττου δε θυγ-26 τριμο - τοὶ δου, διαδεξ μενος - ' μίων --φαυτίδα προς μὲν τὰς τιμωρίας πικρος ην - - -

αιτητος, τά γε μην αλλα ἐδόκει φιλόπατρις εἶνm κιὰ σώφρων, καὶ του μη δουλευσαι την πατρίδα τοῖς βαρβάροις πολλη. πήνοιαν ἔθετο ἔδειξε ταῶτα οἴ- τως χειν ἐκεῖνα δηπου ἐπι γαρ ροισος ο προς μητρος αυτου θεῖος καταστρεφόμενος την γωνίαν καὶ προς το Πίνδαρον πρεσβείαν ἀπέστειλεν ὀ dιῶν ἐμολώφα πολιν μοχος ἐπεὶ δέ τις των - γων νετράπη Ἀληθεὶς στερον Προδότης, και νοφθαλμοῖς εωρῆτο τ δεινόν, συνεβουλευεν ὁ Πίνδαρος Ἐφεσίοις ἐκ γαντας ἐκ των πυλων καὶ των τειχων θώμιγγας συνάψαι τοῖς κίοσι του της υμ Ἀομιδος νεω, ιονε την πόλιν ανάθημα ἐῶντας εἶναι τη Ἀρτεμιδι, ἀσυλίαν δια τουτων ἐπινοῶν τη 'μέσω δ δε συνεβουλευε προσελθόντας δεισθα του Λυδοπι.

προβαλλομένων δὲ τη. κετηρίαν των ' εισίων γελάσαντά φασι - Κροῖσον καὶ δεξάμενον πράως - - στρατηγηθεν τοῖς μὲν Ἐφεσίοις συγχωρ ῆσαι την μετἐλευθερίας ἀσφάλειαν τω δε Πινδάρ προστάξαιτης πόλεως ἀπαλλώτεσθαι. ο δὲ - ἀντεμε, των φίλων δὲ τους συναπαίρειν,-- βουληθέντας - -

λαβών, τολυίον καὶ τηλουσίας το πλειστον η πόλει 26 παρακαταθεμενος καὶ να των συνηθων Πασικλέα

αποδείρας ἐπίτροπον καὶ του πιτιδος - των χρομαί- των ἀπηρεν ἐς Πελοπον-γγον, τυραννικου βίου --γην αυθαίρετον ἀλλαξάμενος υπὲρ του μη ποιησαι πιν πατρίδα ποχείριον Λυδοις. 30 Πέπυσμαι καὶ τοὐτον τον λόγον εἰ δὲ ἀληθης 27 ἐστιν - οἶδα ο δ' - αμυσμαι, ἐκεῖνό ἐστι

127쪽

54 AIM ΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Πλάτων νωρίστωνος πο πενιας φασὶ καταπονούμενος ἔμελλεν ἐπὶ στρατείαν ποδημησαι καταλη-

φως δὲ - Σιπ άτους νουμενος πλα ὁ Πλά- των , ανεστάλη της ορμης διαλεχθέντος ἀτλτου Σωκράτους δ εἰνὰς ην καὶ πεισαντος φιλωοφιας ἐπι

θυμησαι.

28 ορῶν ὁ Σωκράτης ἄν - ιαδη τετυφωμένον ἐπὶ τω πλούτω καὶ μέγα φρονουντα ἐπὶ τη περιουσίηφ' καὶ πλέον ἐπὶ τοις αγροῖς, γαγεν αυτον τινα

10 της πόλεως τοπον ἔνθα ἀνέκειτο πινάκιον ἔχον γης περίοδον, καὶ προσέταξε μυλκιβιάδη τηνυττικη. ἐνταυθ' ἀναζητεῖν. δ ευρε, προσέτι ξεν χιτωτους αγροῖς τοὐς ἰδίους διαθρησαι του δε εἰπόντος ἀλλ' υδαι οὐ γεγραμμένοι εἰσίν ' ἐπὶ τουτοις υνa εἶπε ' μέγα φρονεῖς, ἀπερ -δὲν μέρος της γη εἰσι ν; 29 ιογένης ο Σινωπευς συνεχῶς ἐπέλεγεν πω

εαυτου τι τας εκ της τραγωδίας αρὰς αυτος ἐκπληροι καὶ πομένει εἶναι γαρ πλάνη αοικος πατρίδος στερημένος

20 'τωρος δυσείμων βίον ἐχων ἐφημερον. καὶ μως ἐπὶ τούτοις μέγα ἐφρόνει οὐθεν ηττον ηυλέξανδρος ἐπὶ ρ της οἰκουμένης ἀρχὴ, τε καὶ γυλος ἐλὼν δε Βαβυλωνα πωτρεψεν. 30 ' oψευ ο ψαρφδος σωφρονέστατος ἐλέγετο

25 καὶ γυναῖκα ραιοτάτην χων η μιλεῖν αυτηὶ και Θιογένης ὁ της τραγpδίας ποκριτης τηλακόλαστον κοίτην ἀπείπατο παντελῶς πασαν Κλειτόμαχος ο παγκρατιαστης εἴ ποτε καὶ κυνας εῖδε συμπλεκομένους, ἀπεστρέφετο καὶ ἐν συμποGίω εἰ τις ἀφροδίσιος 30 λ ἡγος παρερρύη, αναστας ἀπηλλάττετο.

31 οὐχ ὁ ζωγράφος τοσαύτην περὶ τὸ γει μν

128쪽

σειν μέλλοντι ἔδεισε δε αρα ουτος το του Λίνου πάθος το γαρ φακλῆ ὁ ῖνος τι παῖδα ἄν- 10 κιθαρίζειν παίδευε- ἀμουσότερον δὲ λατομένου τουοργάνου, χαλεπηνε προ αυτον ο Λῖνος. - ἀγανακτησας ὁ φακλη τω πληκτρωτου Λίνου καθίκετο καὶ ἀπέκτεινεν αυτόν.

-υρος ὁ ἀλφης ρίστωνος του φιλοσόφων πολλακις κροατο - κηλοώμενος ἐκ τῶν λεγομένων

ἐπέλεγεν εἰ μη γῶ τάθε τοξα φαεινω ν πυρὶ θείη i/.τους αυλοῶς αἰνιττόμενος και τρόπον τινα την τέχνην

τινι ψωνεῖν μητε α βουλεται μητε σα βουλεται προσέταττον γαρ διά τε των αλλων σωφρονεῖν το

πολίτας καὶ δια της τρα- -υν --- Λόγος δέ τις διαρρεῖ καὶ ουτος -τικός ος λέγει ἶπρότερον εν καδημεία μηδὲ γελάσαι εωυσίαν εἶναι νβρει H ρεθυμί ἐπειρῶντο λαγωρίον αβατον φυλάττειν. λαστοτ ς τε απέλιπε τὰς Αθηνας δε της 36

κρίσεως, προ τον ἐρόμενον αυτὸν τίς εστιν η των ω

129쪽

56 MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Τους συκοφάντας λεγων. καὶ προς τον ἐρόμενον δια τί ἀπέλιπε τὰς Ἀθηνας, ἀπεκρινατο ῖτ ου βουλεται

κίνδυνον.

37 Λόμος ἐστὶ Αείων, οἱ πάνυ παρ χ τοῖς γεγηρα--τες, σπερ ἐπὶ ξένια παρα-λουντες αυτους επί τινα ἐπntariis in ' θυσίαν, συνελθόντες καὶ με- 10 δῶσιν οτι προς τα εργα τὰ τη πατρίδι λυσιτελοὐντααχρηστοί εἰσιν, υποληρούσης δη τι φωτοῖς καὶ τῆς γνωμης δια τον χρόνον. 38 πιαι- θυαγις ευρεθηνω λέγωσι πρῶτον την

ἐλαίαν και την συκην. α καὶ πρῶτα η γη νέδωκε.15 δίκας τε δομναι καὶ λαβεῖν ρον υ ναῖοι πρῶτοι. - αγῶνα τὸν δια των σωμάτων πρῶτοι ἐπενόησαν, καὶ ἀπεδύσαντο καὶ λείψαντα καὶ Ἀπους ζ QR πρῶτος Ἐριχθόνιος. 30 υτ βαλάνους 'Αρκάδες, υργειοι δ' ἀπίους, θη- 20 ναῖοι δε συκα, ιι θω δὲ ἀχράδας δεῖπνον Αχον, γνδοὶ - άμους, αρμανοὶ φοίνικας, κέγχρον δὲ Μαιῶται καὶ Σαυρομ-αι τέρμινθου δὲ σιω-ι μα- μον Πέρσαι. 40 πιτ οι συγχορευταὶ ιονυσου Σάτυροι σαν ἐει - ἐνίων πτυροι νομο μενοι ἔσχον δὲ τυ -ο- ἐκ των τερετισμάτων, οἷς χαίρου σι Σάτυροι δὲ ἀσῶ

του σεσηρέναι Σιληνοὶ δὲ ἀπὸ του σιλλαίνειν του

δὲ σίλλου ψόγον λέγουσι μετὰ παιδιὰς δυσαρέστου. ἐ-ς δ' ην τοῖς Σιληνοῖς αμβιαλ- να - - - a τετω δὲ η στολη την ἐκ του ιονυσου φυτεων καὶ τὰ των οἰναρίδων δάση.41 υτι το πολυκαρπεῖν οἰ ἀρχαἶοι νόμος ον,μεών.

130쪽

πως διαφόρως. Ἐλέγη καὶ κελαινη Προίτου θυνατέρες μάχλους 42δε αυτὰς η της Κυπρου βασιλὶς εἰργάσατο, ἐπὶ μέ- δὲ ἡρ Πελοπον Μῆσου δραμόν φασι γυμναὶ μαινόμεν*, v Amνοιν δὲ καὶ δε αλλας χώρας

Ἐλλάδος ἡ παράφοροι πισαι - της νόσου. M. δὲ - και ται Λακεδαιμονίων γυναιξὶν ἐνέπεσέ τις οἶστρος βακχικος και ταῖς των ων καὶ αἱ των 10

ι - - ώς ἐνθειότατα ἐμάνησαν - η ρομαβοα μονας δε ἀφηνιασαι της χορείας ταύτης λεγουσι

του σιονύσου τὰς ινυου θυγατέρας Λευκίππιὶν καιώρσίππην καὶ 'Aλκιθόην αἴτιον δὲ τι ἐπόθουν του γαμέτας, καὶ δια τομο ου ἐγένοιτο τ 15 μαινάδες λινοργίζεται, καὶ ανῶ, περὶ τους στως

εiχOl , καὶ πονοῶντο περὶ την Ἐργάνην ευ μάλα φιλοτίμως αφνω δε κιττοί τε καὶ ἄμπελοι τους ἱστους

περιεῖρπον, καὶ τοῖς ταλάρροις ἐνεφωλευον δράκοντες, ἐκ δὲ των ορόφων -- ω οἴνου καὶ γάλακτος σταγ- 20 νες τὰς δὲ Ουδὲ ταυτα ανέπειθεν ἐλθεῖν ἐς την λατρείαν του δαίμονος. ἐνταυθά τοι καὶ πάθος εἰργάσαντο ιξ. Κιθαιρῶνος, - μεῖον του ἐν Κιθαιρῶνι τον γα - ευκίππης παυα ἔτι λα- οντα καὶ νεαρ- διεσπάσαντο οἷα νεβρον της μανίας αρξάμενα 25 αἱ Μινυάδες, εἶτα ἐντευθεν επὶ τας 'ς αρχης ηξαν μαινάδας - δε δίωκον αυτὰς δια το ἄγος εὐθη--- ἐγένοντο --- , καὶ η μὲν ημειψε το εἶδος ἐς κορωνην η δὲ ἐς νυκτερίδα, - ἐς γλαυκα. 'Κ Συβάρει κιβαρωδου ἀδοντος εν νὶ γωνία, ην ἐπετελουν τῆ πιρα, στασιασάντων υπὲρ αυτ των -- των καὶ τα οπλα λαβόντων ἐπ' ἀλληλους,