Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

I 62 2. ἐλίξας: συστρέψας τας ἐμας χεῖρας ἰπὲρ τὸ σον γόνυ

δειλὸς φανοῖμαι' την γὰρ ἐμην εὐγένειαν ουκ αν προδωσω, κανδυστυχα I. ἐλίξας ζ περιβαλων τους σους πόδας. Gr. Cunt. περι- Sστρέψας, περιθείς. Gii. χεῖρας ζ τας εμάς. B. I 623. κακός: δειλὸς, ἀγεννης. Ghi. εὐγενές: γενναῖον, ανδρεῖον. Gr. Fl. 5. 9. at . 56. 59. 76. τν ουσαν ἐμοί ποτε

I 62 5.-I638. σοί τ' ευ λέλεκται : σοί τε εἶ και καλως λέλεκται, μη θέλειν τὰ ἐμὰ γόνατα, ητοι μη χρηζειν ἄπτεσθαι των ἰμων γονατων, εγω δὲ Ουκ αν ἐάσαιμι σε οἰκεῖν την χθόνα. ἀπὸ τωνδε δὲ των νεκρων τον μῖν, ηγουν τον 'Eτεοκλην, πρέπον κομιζειν 25 ηδη εἰς τους δόμους, τόνδε δὲ, λέγω τον νέκυν του Πολυνείκους, ος ηλθε συν ἄλλοις πορθησων την πατρίδα, ἐκβάλετε καὶ ρίψατε αταφον ἔξω γων ορων τῆσδε της χθονός. κηρυχθησεται δὲ πῶσι τοῖς Καδμείοις τάδε, ος άλω καἰ κρατηθη η καταστέφων καὶ τιμων τόνδε τον νεκρὸν, η καλύπτων γη, ητοι θάπτων, θάνατον ἀνταλλάξε- 3οται, πουν αντὶ κόσμου καὶ της ταφης ληψεται θάνατον. κηρύξεται δ . κατὰ κοινου, ἐὰν ἄκλαυστον, ἄταφον, βορὰν τοῖς ορνέοις συ δὲ,

ω 'Aντιγόνη, ἐκλιποῖσα τους θρηνους των τριων νεκρων, κόμιζε σεαυ-

392쪽

Hν ἔσω των δοριων, και παρθενευου, αντι του εν τω παρθενωνι μενε,

περιμ νουσα την ἐπερχγμένην ημάραν, εν η μενεῖ σε το λεκτρον και η συνάφεια του Αιμονος. I. I 625. σοι τ' εἶ λελεκται : καλῶς εἶπας οτι οὐχ ἱκετεύω σε ει γὰρ καὶ συ ηθέλησας, εγώ ου συνεχώρουν. B.M. I. χρίζειν:μιαίνειν. B. μη άπτόμενον των εμῶν γονάτων. M. χρωζω κυριως το μολυνω. G I. I 627. νεκρῶν δε τῶνδε ζ τους μεν των νεκρῶν. B.M. I 628. ἡδη κομιζειν . δ ας. M. τονδε δ, ο ς'. τον δε Π ο-i o λυνείκους νέκυν. B.M. I. I 63 I. κηρύξεται ἰ φανερώσεται. M. κηρυχθησεται. D. M. Gr. I. I 632. καταστέφων μωζ κοσμων φωραθν. Gr. κρατηθη. Gii. I. εἰώθασι γαρ στέφειν τους νεκρούς. B.M. l.

I 633. καλύπτων : αντι του θαπτων. H. Gr. θανατον ανταλλα i 5 ξεται : αντι της ταφης θανατον ληψεται. A. H. M. I. I 634. οιωνοῖς βοράν: ορνέων τροφην. M. πετεινοῖς. Gr. I 635. τριπτύχων θρηνους νεκρῶν : N. τριπτύχων νεκρῶν γοους. D. M. I 637. και παρθενεύου : παρθέιος δίαγε, εαδεξομενη την εξης et o ημέραν. B.M.I. την επιοῖσαν : την επελευσομένην. Gr. Tην ελευσομένην. Florr. 6 O. ως σε στενάζω ἰ προς τιν Οἰδιποδα λέγει ότι στενω σε, ω πάτερ, πλεον των θανοντων. B. Gr. l. της Ιοκαστης και των

παίδων αυτης. Gr. Iac as I 643. ατ- H ερωτῶ : προς τον Κρέοντα ἀποστρέφει τον λογον τί διωκεις τον πατερα τί δε απαγορεύεις την ταφην του παιδος Πολυνείκους ἔ B. I. I 6 5. θεσμοποιεῖς : νομοθετεις. D. M. Gr. l. θεσμος και νομος

διαφέρει. θεσμος απὸ του τίθημι, νόμος δε ό εκ πολλῶν συγγεγραμ-3o μενος. Fl. 59.

393쪽

- ῶ: Πολυνείκει. B. ree. Gr.I646. Ἐτεοκλεους βουλεύματ' : προς την δευτέραν ἐρωτησιν ἀπαντα την πιρὶ του Πολυνεικους περι γὰρ του Οἰδίπόδοψ οὐδεν ὁ Ἐτεοκλης διετάξατο. Gr. Cant. I 6 7. ἄφρονα τε ζ τα βουλεύματα. καὶ συ μωρος, ἔς ἐπείσθης 5

τάδε εις περας ἀγαγεῖν. I. ἴς επείθου ταδε ζ τουτο ουτω συνταπιτεον, ἄφρονα ἴπάρχουσι ταῖτα, και συ μωρος, ο ς τούτοις δηλονότι επείθου. ἀγνοοῖντες δε τινες την σύνταιν αιτιατικη ενταῖθα τοπείθεσθαι συντάσσεσθαι λεγουσιν. η ουτω, και συ, ος επείθου εκείνωδηλονότι τάδε. πείθομαι γαρ τω δεῖνι τάδε φαμεν και πείθω τον δεῖνα ι οταδε. GU. I 648. πως: ειμἰ μωρός; Gu. τἀντεταλμεγα : τα προστεταγμενα. Gr. Cant. εκτελεῖν : αντι του τελεῖν. Gr. Cant. πλη- ρουν. Gu. I 649. πονηρά: παράνομα. κακως: αδίκως. Gr. Cant. i5I65 I. οὐκ εννομον γάρ ζ οὐκ εννομον τιμωρίαν απαιτειτε αυτόν. I.

απὸ κοινου το οὐ δικαίως' ἀνόσιον γὰρ, φησὶν, ἔτι τοιαυτην τιμωρίαν αὐτον απαιτεῖς' λέγει δε το ἄταφον εἶναι. A. B.M. I. I 652. εἴπερ γε πόλεως εχθρὸς ηγ: ναι, φησὶν, εννομος, ει μη ων φίλος εχυος εγενετο της πατρίδος. A. B.M. 'Aλλως. ου δικαίως, χοεἰ μη ων φίλος εχθρὸς πενετο. A. ναι. φησιν, ἔννομον, εἴπερ ηνεχθρὸς της πολεως, οὐκ Ἀθρὸς ων, ητοι οὐκ οφειλων εἰναι εχθρίς. I. I 653. οἶν ἔδωκεν : οὐχι ουν. κατ' ἐρωτησιν δε ὁ λόγος. οὐκεδωκεν ουν τη ἀποβάσει την κόλασιν; δαίμονα δέ φησι τον εξ εἱμαρμένης και δαίμονος θάνατον, τύχην δε την κατὰ τον πολεμιον 15 συντυχίαν. οἰκοῖν, φησιν, ἀρκέσθητι τω θανάτω, ον ἔτυχεν αὐτὸν ἐν

ἄγειν.

9. ναι. φησὶν, νομοέ-J ἄλλως Praefixum in M. in quo haec leguntur post ἀνατ αι schol. V.

394쪽

392 SCHOLIA

τω πολέμου ἀνατλῆναι. A. D. M. I. τῆ τύχη : ἐπὶ πολέμου. δαίμονα :την τιμαρίαν. B. ουκώῖν παρέσχε του θανάτω δηλονότι τουτο γάρεστι το τ ηὶ την κατ' αυτην εὐτυχίαν και γην, τουτέστι πιριών τε και εὐτυχων τέθνηκεν ουτως ἀθλίως. τούτου ουν μηδεν πλέον αυτος

5 ζήτει, μηδε τιμωροῖ θανοντα. Gu. I 654. και τε τάφω ζ καὶ ἐν του ἐνταφιασμου την δίκην διδότω. I. Θουν εν τω τάφου μὴ τυχειν τι ρηθήτω. Gu. I 655. τί πλημμελήσας : κατ' ἐρώτησιν εν ῆθει. τί πλη- λέ- σας ἀ τησε το μέρος ; A. B.M. I. 'Aλλως. τί ἡμαρτε, φησὶν, εἰ Io το μέρος μετῆλθεν οῦ Α. τί ψαρτησας, το ἀνῆκον αὐτω μέρος εἰ μετῆλθεν, εἰ ἐζήτησεν. Gr. Cant. I 657. καν ἀπεννέπη ζ καν ἀπαγορεύη ἡ πόλaci I. I 659. ἀλλ' ευκλεές τοι ἀλλ' ἔνδοξον δύο φίλους κεῖσθα πλησίον. l. I 66o. λάζυσθε . λαμβάνετε. Gr. I. λάβετε. H. Gu.13 1 66Ι. ου δῆτ': ουδαμως κομίσουσιν. Gri Cant. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. μεθησομαι : χωρισθήσομαι. Gr. Clint. ἀπολειφθησομαι, ἀποστω. Gu.

I 662. εκριν ό δαίμ ν ταυτα εκρινεν ὁ δαιμων, ουχ α σὐ βούλει. B.M. το μὴ ταφῆναι τον αδελφον ου νομίζεται. B. ἐκύρωσεν όαο θεος. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ταυτα εκρινεν ό δαίμων, τομὴ ταφῆναι τον ἀδελφόν σου, οὐχ α σοι δικει. I. δοκεῖ : ἀρεστὰ φαίνετα . Gr. ἀρέσκει. Gu. I 663. κεκριταιο κεκύρωται υπο των θεων. Gr. Cant. ἐπειδὴ γαρ την πατριδα πορθῶν τέθνηκεν, αυτ η ἡ δυστυχία ου ποιει τουτονα; ταφῆς ανάξιον. Gu. I 664. ως ουτις : γίνωσκε δτι ουδεὶς τουτον θάψει. I. Θρὰν θήσει κόνινο την χυτ ν και λεπῆν, προς αντιδιαστολ ν τῆς εριβω- λακος. πιμηρος χυτην επὶ γαῖαν εχευαν ' εστι δε ορὰ ἡ νεο- σκαφὴς γῆ. Λ. Η.M. I.

ἔχευαν

395쪽

I665. ναι πρός σε τῆσδε : λείπει ὁ και, και τῆς μητρος ηοκάστης. A. M. Fl. 33. ο δε λόγος, ναι συγχώρησον ταμναι' παρακαλω προς της Ιοκάστης τῆς εμῆς μητρός. A. λείπει ό καί, και τῆσδε. εασον ταφῆναι, ω Κρέον, τον Πολυνείκην, προς τῆσδε τῆς Ἱοκάστης αντι -

βολω σε. B. I. . Sναι πρός σε ζ τουτο ουτω συντάσσεται ' ναι, ω Κρέον, ταφήτω,

ἱκετεύω σε προς τῆσδε τῆς μητρος, τουτέστι δι' αυτ , εἰσακουσθῆναι δέομαι παρακαλοῖσά σε. ουτω το μεν ἱκετεύω εξωθεν προς το σέληπτέον, το δὲ πρός προς το μητρος υπερβατως συναπτέον. Gu. 1666. μάταα μαφεῖς'. ματαίως, ἀκαίρως ζητουσα τάδε κοπιας ου γάρ ἄν τύχοις. Gu. μάταια μοχθεῖς τάδε και ταυτα' οὐ γὰρ αν τύπις του τοιούτου. ουτω το τά δε προς το μοχθεῖς, ου προς το τύχης συντακτέον, ἡ και προς το τύχης, επεδὴ και τουτο ευρη

1667. σὐ δ' αλλά: άλλα καν λουτρὰ ἄφες με περιβαλεῖν sτω νεκρp. I. σὐ δε ἔα με καν θερμὰ υδατα περιβαλεῖν τω νεκρῶGr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. εἰ και μη θάψαι εας. Gu. I 663. των απορρήτων . των ἀπηγορευμένων. Ἀριστοφάνης ' ἡ τἀπόρρητ ἀποπέμπει εξ Αἰγίνης. B.C. Fl. 33. I. ἡ των απράκτων,των ἀποκεκρυμμένων. H. 33. zoτων απορρήτων πόλει ζ των ἀπηγορευμένων προς την πόλιν' οὐ γὰρ ἡ πόλις ταυτα ἀπηγόρευσεν, ἀλλ' ό Κρέων. εὐλαβεῖσθαι Ουνδεῖ, ἴνα μη νοῆς ταυτα περι των ἀπηγορευμένων ὐπο τῆς πόλεως, ει και ἀνωτέρω λέγει Ρ καν ἀπεννέπη πόλις ' εκεῖνο γὰρ υποθετικως ἡ 'Aντιγόνη λέγει. Gri Cant. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. sI669. ἀλλ' ἀμφὶ τραυματα : ειώθασι γὰρ επιμελεῖσθαι των

τραυμάτων των νεκρων υπερ του αὐτους εὐσχήμονας φαίνεσθαι. τελαμωνας δε τὰ ράκη, ους φαμεν επδέσμους. B. C. M. I. καν περι . ὁ καιJ ναὶ πρός σε ad J. H. In

396쪽

894SCHOI, IA

τα ἄγρια τραύματα τα ἀπηνη καὶ εκπληκτικα εα με βαλεῖν τε - μωνα, πουν δεσμόν. Gr. Cant. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. δεσμους, περιβολας, ταινίας, ράκη, ἐπιδέσμους. Gu. λώρους. B. αλλά:εἰ καὶ μη ἰάσεις λοῖσαι τοῖτον. G I. Ἀλαμῶνας . διαζωματα.

I67C. ουκ εσθ' ἄπως: ουκ εστι τροπος όπως. Gr. Cant. 67 I. ω φίλτατε: άλλα, φίλτατε Πολυνεικες, προσπτυξομα καντο σον στάμα, ἐπεὶ ου συγχωροῖμαι θάψαι σε. B.M. I. αλλα στόμα : ο αλλά αντὶ του καί η i B.M. προσπτυξομαι : ψιλησω. I 672. ουκ εις γάμους σους γαμεῖν. η ουτως, οὐχὶ κτηση τοῖς

ma quid filii velint ignoro: pro

nent nd v. i67ι. Cons. schol. v. i67 1.4 Postreina cur huc fuerint allata, quoque spectent me quidem latet: sic sorte corrigenda: ...ὶ

α, Yἰ του δη παραπληρωματικου.

Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.: οὐκ οφείλεις κλαίειν μέλλουσα γόοις συμφορὰς εἰς γάμους σούς.

ρον Αἰγιαλέα τον Ἀδράστου. Filius fuit Ahιαλευς Adrasti; sed neminem novi qui hunc Scripserit intersectum a Melailippo; de Melanippo Tudeoque diversissima PIO-que Cuclicos tradidisse colligi potest ex Apoll. 3, 6, 8. Mirol. Pind. N. Io, Ia. Tydea fratremque Adriisti M γ ιστέα interiectos a Melanippo scribunt Herodotus 5.67. et Pausan. 9, 18. Sed Ty-ssiden Aegialeli, cum Idiebas duxisset Epigonos, priino dicitur inte feci8se congressu Iinodamas Hellanico apud schol. Pind. Pulli. 8.68. Pausaniae s. 5. I 3. Aemalei filius Uvanippus acina Oduin puercum Dioniede fuit et Eumalo ad Trojani profectus, Truplii Odoro V.

5 7 . Κυάνιππος, ον ευπατέρεια Κομαιθω, 'υδνὲς, θαλάμοιο μινυνθαδίοιο τυχοῖσα,

tho peperit Aegialeo Tydei Filio VA 'Κ. In M. post γάμους

397쪽

οὐκ εἰς γάμους ζ τουτέστιν, ἐπειδη νυμφη μέλλεις γενέσθαι, οὐ δεῖ σε δακρύειν και συμφοραν εχειν καὶ λύπην, ἀλλα μῶλλον χαίρειν, ὼα μη κακος οἰωνὸς δόξης τω γημαντι. Gu.

I674. ποῖ γὰρ εκφεύξη: ποῖ γὰρ ἄπει το λέχος ἐκφυγοῖσα;

Η.M. ποῖ ἀπελθοῖσα τον γάμον ἐκφευξη : Gr. Cant. I 675. αρ' ἐκείνη : φονεύσω τον σον παῖδα, ωσπερ μία οἶ- των Δαναοῖ θυγατέρων. A. C. ἔξει μία : ἐμὲ ώς μίαν εξει των Δαναίδων. B.M. ωσπερ γὰρ αἱ Δαναοῖ θυγατέρες τοῖς οἰκείους Ι Οαδρας, πριν εἰς μίξιν ἐλθεῖν, ἀπέκτειναν, κατὰ ταυτὰ δε και αυτηπρος τον σον παῖδα διατεθήσομαι. Gu. I 676. το τόλμημ' οῖον εξωνείδισεν : το τολμηρον γύναιον. B. C. ἐγκαυχωμένη εἶπεν, εξύβρισεν. ονειδος γὰρ τούτω τον τούτου υἱὸν υπο γυναικος ἀπολέσθαι. η ἐπὶ τοὐ κλέους εἴληπται, ἀντὶ του i5ἰκλέῖσε καὶ ενδοξον ἐποίησε, μιμησασθαι φησασα τὰς Δαναί ς' τογὼρ ουωδοe καὶ ἐπὶ ψαθοῖ τάττεσθαι δύναται καὶ ημῖν συνμως, παρόσον ἴνειδος τω Κρέοντι, εἰ ὁ υιὸς αυτοῖ υπο γυναικος ἀπολεῖται,ώς οι Αἰγυπτου παῖδες. Η.C. M. I. ειδες οιαν τολμηρὰν την κααχησιν ἐκαυχησατο; Gr. Cant. ἐξωνείδισεν : ονειδιστικως καὶ 2o ἀπειλητικως ἐξεῖπεν. Gu.

I 677. σίδηρος . γινωσκέτω το ξίφος, φησίν. ἄρκος γάρ μοι το ξίφος αυτό. B.C. M. γινωσκέτω τολο ό σίδηρος καὶ τοξίφος, ο ἄρκον ἐγω ποιω. Gr. Cant. Fl. 6. 9. 2I. 56. 7 6. δἰ ου ἐμὸν φόνον ποιησαι ἄμοσα, ει μη εν εκείνω βάψω αυτά. Gu. 25

398쪽

396 SCHOLIA

I 678. τι δ' εκπροθυμει : αντὶ του προθυμη ανεθηναι τούτου του γάμου ἔ Gri Cant. I 679. συμφεύξομαι : συνεξορισθησομαι. Gr. Cant.168o. γενναιότης : εὐγένεια' αντἰ του γενναίως μοῦν πράττεις,5 μωρως δε. 'Aλλως. ό δε αντι τού καί, τουτέστιν, εὐγένεια καὶ μωρία ενεστί σοι. B.C.M. I. γενναιότης σοι ζ ἔτι μεν συμπονεῖς τα πατρὶ δυστυχοῖντι και οὐκ απολει πεις, γεισαῖον ἔργον ποιεις, σι δὲ, εξίν σοι μετὰ τοὐμοῖ παιδὸς βασιλεύειν, συναφθεισα αυτῶ, συ δ' οὐκ ε θέλεις, τοῖτο σα ς ευήθεια. Gu. io I 68 I. και ξυνθανοῖμαι καὶ συναποθνησκω, φησὶν, αυτῶ, ἴνα πλεον τι μάθης' η ἔτι πιραιτέρω γενομένη, αντὶ τοῖ ἐκὰς της πάλεως γενομένη. A. D. C. M. I. οὐ μόνον ἔψομαι αυτῶ. Gu. I 683. ω θύγατερ: ω θύγατερ, ἐπαινῶ μέν σε ενεκα της προθυμίας, οὐ θέλω δὲ σὲ τοῖτο ποιησαι ' τοῖτο γὰρ συνυπακούεται. Gr.i s Cant. m. a I. 168ι ἀλλ' ει γαμοίμην: ηθικῶς τοῖτο προενεκτέον, και δεῖ συνυπακούειν τὸ, καλῶς δ' αν εχοι, ει ἐγω γαμοίμην, και συ μόνος

ψεύγεις, πάτερ. συναπτέον δὲ τω Ρ ἀλλ' εἰ γαμοίμης τὸ ἔξης mo

399쪽

δυστυχης ; οτε το αινιγμα της Σφιγγος ελυσε. κατὰ γὰρ την αυτηνημεραν εγημε την μητερα και της ἀρχης ἀντελάβετο. το μέν ουνευτύχημα το λῖσαι το αινιγμα και βασιλεῖσαι, δυστύχημα τογημαι την μητερα παρὰ τοι της φύσεως θεσμόν. B. C. M. I.;ν ημαρ : η γαρ ημερα, εν η ευδαιμων εδιξα, ευρων τα Σφιγγός Ioαινιγματα, αυτη με ἀπολωλεκεν, αρχη των κακων γενομε ' οὐ γαραν συνηλθον μητρὶ και ταλλα των κακων συμβεβηκει, μη των αινιγμάτων ὐπ εμοῖ διασαφηθεντων. Gil.ωλβισ : μακάριον εποίησεν. Gr. ευδαιμόνισε. Gu. 1692. οὐ σωφρονούση γ : το οὐ συναπτεον προς το αισχρῶ του- Isτεστιν οὐκ αισχρὰ η φυγη τη σωφρονούση, αλλα και γενναία η τοιαύτη

Aug. προσγεννητικ. . και κοσμας. quod

Cuin sine controversia sit mendosum, illud a me repositum grammatico quomae congruit: selaol. ad Eum p. Orest. 7I3.-ημῶν φησὶν, οὐδε της ηροτήραή ἀξίας. -διακολακευ- σαι τον των 'Αργείω, αλ . Optimi

quique sic loquuntur scriptores :Thucyd. 3. 59. οὐ πρὸς της υμετέρας δόξη -τάιε. Plato Amator. P. I 32 C. οὐ προς σῶυ γε, δ Σώκρατες, ποιεῖς. vid. II. Steph. Anina. ad Corinth. p. 3 a. L. Bos Anim. P. 7 . et Abrescii. ad Aesch. p. 3I0. UAI , Κ.it . γεννικῆς ἐστιJ γενικης A., O-

400쪽

398SCII OILIA

πεῖσαι τον τυφλον πατέρα. 'Aλλως. κατ' Ορθην πτωσιν και ουτω

τον λόγον ἀποδοτεον αισπὰ γὰρ ἡ φυγη ου σωφρονούση θυγατρί' ἀλλ' ἐγω γενναία και σωφρων. ζηλωτέον δε ε τερον το ἡλς' ἡ μὸν

γαρ και συμφεύγειν ηθελε και συναποθνησκειν τω πατρὶ, καὶ γάμον 5 παρορωσα και τυραννίδα, ὁ δε τυφλος ων και γηροκόμου δεόμενος τηθυγατρὶ παραινει μένειν και ἀπολαύειν γάμου και πατρίδος. ου τηροιτο σύμφωνον, ἀλλα κατὰ τὸ δρῶμα υποτίθεται. πως γὰρ θάψει ἡ Ἀντιγόνη τον Πολυνείκην, αὐτη συμφεύγουσα τω πατρί', πλεονάζειδε τω τοιούτω εἴδει Ευριπίδης. A. B. C. I. O I693. προσάγαγε νυν με: προσάγαγέ με, ἴνα ψαύσω της μητρος σου. I.

I 694. ιδου: ψαῖσον διὰ της χειρὸς της φιλτάτης γεραιῆς. I. 1695. J μητερ καὶ γυνη μου ἀθλιωτάτη. I.

I 696. οικτρά : ελεεινη πρόκειται, ομοῖ πάντ εχουσα τα κακά. I. οικτρά : ελέους αξία. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 1697. Ἐτεοκλέους : που δε το πτωμα του Πολυνείκους και του Ἐτεοκλεους εστώς Ι. πτωμα, τὸ σωμα. B. GLI698. τωδ' εriam: ουτοι ἐξηπλωμένοι κεῖνται πλησίον ἀλλη- λων. Gr. I. εκτάδην ζ ἐκτεταμενως. B. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. ao I 699. πρόσθες : επίθες. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. τυφλην ἰτην εστερημένην οδηγίας οικείων οφθαλμων. Gr. Cant.17OO. χεριοῦ δια της χειρός. Gu. IIo I. ω φίλα πεσημα-: ἀντὶ του πτωματα. D. M. ω προσ-

φιλη πτωματα ἄθλια πατρος τα ιπωρου κώ αθλίου. I. τὸ φίλαα5 διπλως νοητέον, η φίλα ἐμοὶ τω πατρὶ, η φίλα ἀλληλοις' εκάτερος γὰρ τον ε κατερου θάνατον ἐσπούδαζεν, ἶνα της βασιλείας κρα-

ib. γαρ aditidi ex A.

SEARCH

MENU NAVIGATION