장음표시 사용
371쪽
εξάρχουσα θρηνων τοῖς νεκροις. A.C. Aηγητρια, προυδοποιος ουσα, προηγητρια. Gu. I 93.-I5O7. Πολύνεικες, εγένου αρα επώνυμος, Πουν αυτο Ο επωνομάσθης, τουτέστι φιλόνεικος. ψοι μοι Θηβαι l-τουτο δια μέσου ση δ' ἔρις οὐκ ἔρις, ην δηλονότι. ἀλλα φόνος 5 κραθεὶς και ενωθεὶς φίνω, λέγω αἴματι και φόνω δεινω και χαλεπω, οῦλεσε τον δόμον του Οιδίποδος. τ ίνα δὲ στοναχὴν τραγωὸν ' η τίνα στοναχηv εμμελη ενδακρυν, ω δόμος, ανακαλέσομαι φέρουσα τάδε τατρία σωματα τα συγγενικὰ, λέγω την μητέρα καὶ τα τέκνα, την χαρὰν καὶ ηδονην της Ἐριννύος καὶ της κατάρας του Οιδί δος' η IoἘριννὸς ωλεσε παντελῶς τον οἶκον του Οιδίποδος, ἴτε, ω πάτερ, ἔγνως το μέλος, ητοι το αἴνιγμα, της δυσερμηνευτου Σφιγγος, συνετος γενόμενος, πο σωμα αυτης φονεύσας. I. I 493. αT'. οι παλαιοὶ ρητορες ψιλουντες και περισπῶντες, ο ιδε νέοι αι α; βαρύνοντες. C. 15
I495. επώνυμος : φερώνυμος πολλὰ γὰρ νείκεα ειργάσω. B. M.t496. σὰ δ' ἔρις : ἡ ἔρις, φησὶν, οὐκ αυτο μόνον απι φιλονεικίας το τελος εσχεν, ἀλλ' ἄπι φόνων επαλληλων προελθοῖσα ἄρδηυ
Ουκ αυτο μόνον ψιλη γέγονε φιλονεικία, ἀλλα ψόγος ψόνω κραθείς. lo' Αλλως. το τελειον κραθεῖσα, οῖον ουκ αχρι ψιλης φιλονεικίας προελθουσα η ἔρις, ἀλλα ψόγος επὶ φόνου κρανθεις. A. D. C. M. I. I 497. δο χον . ἡ βασιλείαν. Gu. κραιθείς: τελει εἴς' Η. κραίνω γὰρ το τελειῶ. Fl. 59. τελειωθεις, πραυείς. Gu.
ἀοιδιυ της ἀγριας της δυσξυισου. et MM, . iuidit post ξυνετος γεγώ νος. SCROL. Euni P. III. Post φινιυσαι in codice sequuntur ea, quae ad v. I 5 7. adscripsi.
372쪽
I499. τινα προσωδώ: συνωδητριαν. B. θρηνητικην στονα-χήν. συνδον αντὶ τοῖ θρηνον' το δε τίνα πρός' ἀναστρεαντέον τουτέστι προς τίνα πρωτον των προκειμένων νεκρων θρηνον, η προς
τίνα τούτων στεναγμον μετα δακρύων, ω δόμος δόμος, αναβοάσω η5 το προσωδον ἐξ ολοκληρου τον θρηνον νοητέον, ουκ αποδιαιρουμέρος της πρός, ἰν' η τοιουτος ό λόγος' τίνα θρηνον ἄξιον, η τίνα στεναγμον σύμ
φωνον της προκειμένης συμφορας και των τριων τούτων νεκρων αναβοησω, προσάδοντα, φησι, και άρμόζοντα τοῖς νυν πάθεσι A. C.M. io I 5 OG. μουσοπόλον ζ μουσικον στεναγμόν' εστι γαρ και θρηνος
μουσοπόλον : μουσικηv θρηνητικην στοναχην. M. στοναχάν :15 στένω κοινον και στενάζω, στενάχω δὲ ποιητικον και στεναχίζω και
στοναχεω στοναχω. απο του στενω στίος ποιητικον και στονόεις και στονόεσσα, απο του στενάζω στεναγμος κοινον, απο του στοναχω
373쪽
I5o6. δυσξύνετου : της Σφιγγος της ἀσαφους, επει πῶσι δυσνόητον ην το αἴνιγρο, πλην του Οἰδίποδος μόνου' δια γὰρ τοῖτο συνετον επὶ τοῖτο εἴρηκε το μελος, πῶσι μεν τοῖς ἄλλοις ασαφες, θαυτω δὲ μόνω σαφες και καταληπτω ξυνετον γὰρ το σαφές. Aλλως. τω Οἰδίποδι ξυνετω ἀπο κοινου δὲ το Σφιγ γός. τινες δε συνετον το βαθύτατον. Λ. B.C.I. οτε δυσξυνέτου : την ερ ἔξωθεν προσληπτέον, τουτέστιν ἐξότε ' ό δε λόγος, ητ ς 'Ερ υνυς τοι Οἰδίποδος οἶκιν ἀπωλεσεν, εξοτε το της ἀγρίας Σφιγγος αἴνιγμα, το ιο
δυσξυνετον εκεινο και ασαφοῦς τοῖς πολλοῖς, γνους αυτος αιτιος αυτῆγεγονε θανάτου ' φασι γὰρ ἔτι λυσαντος του οι δίποδος το αἴνιγμα διεσπάραξεν εαυτην η Σφίγξ. A. C. M. μέλος εγνω : το αινιγμα ειπεν, επεὶ μετὰ μελους τινος προεφερεν αυτο η Σφίγξ' διο καιάο δοῖ, Σφιγγος εἶπεν. B. C. M. I. I 5I5o7. φινευσας δὲ αντὶ του φόνου καὶ ἀναιρε σεως γενόμενος
374쪽
στικως. λέγεται δε αντιστροφως, αντι του, οτε γνους το αἴνιγμο
της Σφιγγος εφόνευσας αυτην. Gr. Cant. Σφιγγος ἀοιδοῖ σωρια : ς αοιδοῖ Σφιγγος, επεὶ μετὰ ωδῆς και μέλους ελεγε τα αινίγροτα.
, η β ρβαρικὴ, η τις ετερος των εμπροσθεν εὐγενων, αιματος καιγένους οῦ πάρχων δηλονότι ἀνθρωπείου, τοιαύτας λύπας φανερὰς υπέμεινε τοσούτων κακων, ώς ἰγω δηλονότι. τάλαινά ειμι ἐγω, πως ελελίζω και ταράττομαι. Gr. I.
io τίς Ελλάς : τίς Ἐλληνικε, ἡ βάρβαρος δηλονότι γυνή. 'Aλλως. τις, φησὶν, Ἐλλενων ἡ βαρβάρων, ἡ των ἀνέκαθεν ἀνδρων υπέμεινε
κακων τοσούτων πλῆθος καὶ λύπας επὶ ἀνθρωπίνου σωματι ' το γὰράμερίου αντὶ του ἀνθρωπε ίου γένους. A. B. C. M. I. v. τίς ἔλλην. C. τίς Ἐλλάς: τίς ἀπο του άμερίου αῖματος, ἡγουν τίς των ἀνθρω-
1 3 πων, ἡ Ἐλλην, ἡ βάρβαρος, ἡ τίς απὸ των πάροιθεν εὐγειων ἔτερος
ετλη καἰ ἰπέμεινε τοιαῖτα φανερὰ κακὰ καὶ διάδηλα πῶσιν ἄχεα κακων τοσούτων, ωσπερ ελελίξη καὶ θρηνήσεις, ω τάλαινα σύ. Gu. Har.I5IO. ἡ των πάροιθεν : ἀπο κοινου το τίς, ἡ τίς των πάροιθεν εὐγενετῶν. B. C. M. I. dio I 5I3. τοιάδ' ἄχεαζ τοιαῖτα ἄχη κακά. B. τάλαιν' ως ελελίζω : το ἔξῆς οἴτω, τάλαινα αἴλινον αἰάγμασιν οῦ τοῖσδε προκλαίω. Aψωe. ἐγω, φησὶν, ἡ τάλαινα, ῆτις αἴλινον ἀνακλαίω καἰ ἀνα- θρηνω επὶ τούτοις τοῖς οἰκτροῖς ἀτυχήμασι, καθάπερ τις ἔρνις θρη-
β. υγνων γένους ζ. ἀνθρωπείου-κα- κων τοσουτω, - ω τάλαινα ἐγω οπως ταράττομαι και ἀγωνιω.
375쪽
νοῖσα ἀπηχεῖ δρυὸς πετάλοις ἐφεζομένη. A. B.M. I. ἐλελίζω : ταραττομένη αγωνιω. Cant. N. ἐλελίξη. ταράπιη. θρηνήσεις. Gu.I5I4. I 522. τις αρ ἔρνις . τις αρα ορνις καθεζομένη ἐπὶ κλάδοις τοῖς κατ' ακρον κομωσιν ἡ δρυὸς ἡ ελάτης, στερηθεῖσα της μητρὸς, συνωδὸς και συμφωνος εσται τοῖς ἐμοῖς οδυρμοῖς εν ἄχεσι 5 καὶ λύπαις εις αἴλινον και θρηνον, εν αἰάγμασι καὶ θρηνητικοῖς ἀπη- μασιγ' ητις ἐπὶ τούτοις κλαίω, μόνη δε τον αεἰ 'πίνον, ητοι διαπαντος, ηχήσω καὶ θρηνήσω, διάξουσα την ζω ν εν σταγμένοις δακρύοις. l. τις ἄρα ἔρνις εστερημένη τῆς μητρὸς, ε μένη και καθημένη εν τοῖς κλάδοις τῆς δρυὸς ἡ ἐν τοῖς κλάδοις τῆς ελάτης io
τοῖς εις απον κομωσιν εστ ιν ἐν τοῖς οἰκείοις ςχεσι συνωδος και
συνθρηνήτρια τοῖς ἐμοῖς οδυρμοῖς. λαμβάνων δε κατα συνεκδοχ ντο κλάδοις και εἰς το δρυὸς και εἰς τὸ ελάτης, εις μεν το δρυὸς γυμνον τίθει, εις δε τὸ ελάτης μετὰ του ἀκροκίμοις.) ῆτις εν τοῖσδε τοῖς νεκροῖς κλαίω ἐν αἰάγμασι καὶ θρήνοις αἴλινον καὶ κλαυθμόν, τουτο t sκομματικὸν ουτω. διαβιβάσουσα μονάδα καὶ μεμονωμένον αἰωνα, ἀτε πάντας τους ἐμους ἀπολέσασα ἰαχήσω και θρηνήσω τον ἀειχρίνον ἐν δάκρυσιν ἐκ των ἰμων ομμάτων καταφερομένοις. Gli.
I 5 i 4. τὰ ἄρ' ἱρνις : ἀηδόνα φησὶν ἡ χελιδόνα, εἰς οῦς μετεβλή
θησαν Πρόκνη καὶ Φιλομήλα. C. M. Gu. 2OI5II. μονομάτωρ . ἡ μονομάτερος ἔρνις ἡ μεμονωμένη και ἐστερημένη τῆς μητρός. B.M. I.
III 8. ἄχεσι συνωδός : τοῖς ἐμοῖς κακοῖς συμφωνος. M. ἐν λύπαις συμφωνος εσται εις αἴλινον θρηνητικοῖς ἀπηχήμασι. Gr.MOMl. συνθρηνήτρια ἐμοί. Gu. αἴλινον : κλαυθμον. θρῆνον. Gli. a s
I 52O. τοῖσδε προκλαίω : τοῖσδε αντὶ του τοῖς νεκροῖς. A. B. M. επι τούτοις κλαίω. Gr. Mosq.a τοῖσδε : ἄτινα ἄσματα θρηνω επι τοῖσδε τοῖς νεκροῖς. I. α τοῖσδε προκλαίω: ἄπερ, θρηνητικὰ α χήματα, επὶ τούτοις τοῖς o
376쪽
νεκροῖς αναβοω. ἡ γὰρ πρό αντι τῆς ανά. τουτεστιν ἀνακλοίω. A. B. C. M. I. λείπει εἰς ο τοῖσδε προκλαίω. M. τοῖτο ιδία ἀναπεφωνηται. A. D. C. M. l. τινες δε τὸ α αντι του ἡτις φασίν. T. 33.
οὐδεμία δηλονότι. Gr. T. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.5 I5 2 I. μονάδ' αιωνα αντὶ του μοναδα βίον, ορφανον, μονήρη βίον,
μεμονωμένον, ἔρημον. B. C. M. l. αιων ζ v. B. μονοβιον, ερημον, μεμονωμεινον. A.
I 522. ἐν λειβομένοις : ἐν ίγροῖς. I. I 524.-I538. τίν' επι πρῶτον ζ ἐπὶ τίνα πρωτον βάλω ἀπαρ-ioχας ἀπο τῆς χαίτης, ἡτοι ἀπο τῆς κόμης, διὰ σπαραγμών; πότερον δηλονότι παρὰ ταῖς δυσὶ μαστοῖς του γάλακτος τῆς μητρὸς, ἡ προς τα Ουλόμενα αἰκίσματα των δισσων ἀδελφων, ἡτοι προς τὰς ἀξίας ἀπωλείας πληγὰς των δυο ἀδελφων ς φευ, ω πάτερ ἀλαῆ, ό φέρωνομα τυφλὸν. λίπε τους σους δόμους, δεῖξον, ω Οἰδίπους, την σὴν γεγi5 την ἀθλίαν, ἔστις ἐμβαλων τοῖς σοῖς ἔμμασιν ἀορασίαν και τύφλυ- σιν ἐπὶ τοῖς δωμασιν οδυνηρως ἀνυεις ἐπὶ πολυ ζῆν παρατεινομένην κάρ κροχρόνιον. ἀκούεις συ, ὁ πλανωρ νος κατὰ τὴν αυλὴν καὶ κατὰ τον οἶκον, ἰαύων και διατριβων καὶ κινων ἐν τοῖς δεμνίοις γηραιὸν πόδα δυστηνον, ἡτοι γεροντι-ν ἀθλίαν πορείαν. I. et o I 524. I 529. τίν' ἐπὶ πρωτον : ἐπὶ τίνα πρωτον βαλω ἀπαροχὰς θρήνου ἐν σπαραγμοῖς ἀπο τῆς ἐμῆς χαίτης, τουτέστι τίνα πρωτον θρηνήσω, τὰς τρίχας σπαράττουσα καὶ προς αὐτον ρίπτουσα παρὰ τοῖς διδύμοις μαστοῖς τῆς μητρος του γάλακτος -ἐντεῖθεν γὰρ τέθραμμαι ἡ τάλαινα - προς τα ουλόμενα καὶ ἐφθαρμένα αἰκίσ-a5 ματα των δισσων αδελφων ; Gu. I 524. τίν' ἐπι πρωτον : ἡ ἐπί προς τὸ βάλω, οἷον ἐπὶ τίνα πρω-
suriecta. ib. ἀντὶ τῆςJ ἀντὶ του Ι. a. τουτο ἴδίφ ἀναπεφώνηταιJ Haec in C. M. in initio scitolii pro . xlini leguntur ante ἀντὶ τῶ --
similem paraphrasin habet cruaus singulae partes inter versus pro glossis adscri piae sunt. MATTH. ra. τὰή ἀξί- τὰς ἀποτροπαίους καὶ ἀξίας ἀπωλείας Gri quod ille inest in Mosq. ΜΑΓΓΗ.
377쪽
τον επιτω τας τριχας απαρχας τοις σπαραγμοις, επι Πης μητρος, η
76. N OS l. I 527. γάλακτος '. λει πει τοῖς ποιητικοῖς του γάλακτος. B. M.
λέγεται και γάλα μαστων καὶ μαστοὶ γάλακτος, ως ἡμέρα ἡλιου και ἡλιος ἡμέρας. Gr. Har. Mos l. τοῖς το ἀναθρέψαν με γάλα roεκβλυσασι. Gr. H. 5. 6. 9. al. 56. 59. 76.1528. ἡ προς ἀδελφων . το εξῆς, ἡ προς τα των αδεέων
378쪽
ρως ἀνυεις ζωὴν ἐπὶ πολῖ παρατεινομένην. ἀερωδες το μετέχον της φυσεως του ἀέρος, ἀέριον δὲ σκότος το ἔχρον την του ἀέρος ζόφωσιν,
αυτο το του ἀέρος. ἀέριος δε φέρεταί τις, ηγουν ἐν τω ἀέρι, και ἀέρια ζωα τα εν ἀέρι την διατριβην ποιούμενα, ώς ουράνια τάγματα τὰ ἐν τω ουρανω' εκεῖνα δε και μετὰ της ἐν προθέσεως μαλλον λέγε - Io ται, οιον ἐναέριος φέρεται, και ἐναέρια ζωα. Gr. 'lint. φυσικως
γὰρ ὀ ἀὴρ σκοτειν ' ἀπο γὰρ του ἡλιου φωτιζεται. H. 59.
I 535. . παοέλκεις και παρατείνεις την ζωὴν και φιλο--χεις. C. M. παρελκεις καὶ παρατείνεις μακρόπουν βίον, πλανωμε- νος και τυφλωττων. I. οδυνηρως ἀνυεις. Gr. Mosὲ μακροπο-:ι5 μεγάλην. M. πολυ. B. αντὶ του ἐπι πολυ παρατεινομένηw όπους γὰρ αντἰ τῆό κινησεως και παρατάσεως ενταυθα λαμβάνεται,
μεταφορικως ἀπο των γων' ου γωρ διὰ ποδων ἡ ζωὴ τὴν εαυτῆς ἀνυω οδόν. Gr. Cunt. διαβιβάζεις πολυπάνιον, ηγουν παρατείνεις τὴν ζώἡν, φιλοψυχεῖς. Gu. H. 33. ao I 536.-I538. κλύεις ω κατ' αὐλάν : ἀπὸ μέρους του ποδὸς
αυλ ν διὰ τὴν τυφλότητα ἀλαίνων και πλανώμενος διατρίβεις καιτο γεγηρακός σου σωμα τοῖς δεμνίοις ἐγκρυπτει c. A. B. C. M. I. ἀλαινων : διατριβων, πλανώμενος, ἡ τυφλωττων. B. M. 5 I538. ἰαυων: εγκοιμίζων, ἐγκρυπτων. I. ω ο διατρίβων ἐν δεμνίοις. Gr. διάγων. Gu. περιφερων. H. 59. 1539. I 545. τι ει , ω παρθενε : διὰ τι, ω παρθένε, όδηγίαις τῆς τυφλῆς πορείας ἐξήγαγές με εις φως, προσκαλεσαμένη τοῖς δάκρυσι τον ἀει ἐν λέχει και κοίτη υπάρχοντα . I. ολως ἐν πῶσιν
quae King. ii ldulit. sunt etiam in Mos l. A vv. ἀερῶδες haec exstabant etiam in Leid. MA H.
379쪽
ό Κυριπίδης πτωχοποιός ἐστι, καἰ νυν ό Οἰδιπους οὐδὲ οδηγὸν αυτω ἔχει ἐν τη πατρίδι δν, ἀλλα καὶ μόνος ἐκπορεύεται εαυτον οδηγων, τάχα δε των παρόντων κακων πάντει εξῆλθον θεαταὶ γενέσθαι' διορ μονωμένον θεράποντος το Οιδίποδος πρόσωπον ἔξεισι. λεχήρη δέ φησι τον ἀεὶ ἐν λέχει και σκότει υπάρχοντα. το εξῆς του νου, δια 5 τί με τον πολιὸν, ἀντὶ του τον πεπολιωμένον, ἐξήγαγες, ω παρθένε, σκοτίων εκ θαλάμων εἰς φως ἀέρος, ἔντα με ἀφανὲς Πδωλον, ἔ ἐστι τυφλην σκιάν. ἀλλα τὸ αἰθέρος μανὲς ειδωλον κατ' ιδιαν προενεκτέον τί με, φησὶν, ἐξήγαγες ωσπερ εἴδωλον ἴντα αἰθέρος, τουτέστι του ἀέρος' και γὰρ του ἀέρα περιίπτανται τα εἴδωλα και αἱ Ιοψυχαρ ἡ και ως νεκρόν με υπάρχοντα, ἡ ώς σκιας ἔγειρον. A. B.
τί μ, ω παρθένε : διὰ τί δε, ω παρθένε, συν ἐλεεινοτάτοις δακρύοις εξελθεῖν ἐποίησας ἐκ των ζοφερων θαλάμων ἐρείσμασι τυφλοῖ ποδὸς κλινήρη ἄντα εμε, τον υπάρχοντα εἴδωλον ἀφανὲς του ἀέρος πολιὸν, ε 35 νεκρὸν καταχθόνιον, ἡ πτηνὸν ἄνειρον; Gr. Cant. I 539. βακτρευμασιόδηγίαις. B. βακτηρίαις. M. τυολοῖ:της τυφλῆς παρειας ἐξήγαγές με προκαλεσαμένη τοῖς δάκρυσιν. M.
I 543. αἰθέρος : ωσπερ γὰρ οἱ εν τω ἀέρι τύποι Ουκ ἔχουσι ao σύστασιν, αλλὰ μόνη τῆ Μει καταλαμβάνονται, καὶ οἱ ἰυ ' Αιδου νεκροι ἄνομα μόνον εισὶ, καὶ τα ἄναρ θεάματα τοῖς ἀνθρωποις νοῖ τυγχανει φαντάσματα, ουτω καὶ Οἰδίπους τω πλήθει καὶ μεγέθει
5. το εξῆψJ Lemma πολιὸν αἰθέρος praefixum in A. C. M. ita. διὰ τιJ et r. A. B.C. et sorta e M. in quo nonnulla hic obliterinta.
λεγε. addit A. Di iii od by Cooste
380쪽
τῶν συμφορων απειρηκως οὐδεν α νοv τουτων πάντων διάκειται. Aλλως. τρία εἰσὶν ανυπόστατα, εἴδωλον, νεκρος και ονειρον. ἐκ
τούτων γοῖν των τριων ἡγησατο αυτον ενα ό Οἰδίπους. Gu. εἴδωλα τοῖ ἀέρος τα εν ἀερι την διατριβην ποιούρονα. κατὰ τουτο λέγεται θ καὶ πετεινὰ του ουρανοῖ, τουτέστι τοῖ ἀέρος. Florr. Gr. Mos l. I 545. πτανον : τα λατον. B. Gu. I.
I 546.-I549. δυστυχές : ἀντὶ τοῖ δυστυχῆ ἀγγελίαν κομίση, οὐκέτι ζωσι τὰ τεκνα σου, ουδε ἡ γυνη σου, ἡτις τον τυφλόν σου πω θεραπεύμασιν ἀει μετὰ μόχθου ὐδἡγει. I. δυστυχ η. Vγουν δυσ-i o τυχη ἀγγελίαν ἀποίση, λορ. Gr. λάβης. Gu.I548. παρὰ βάκτροις . παρὰ τῆ ση βακνηρία. Gr.I549. N. πόδα σον τυφλῶν θεραπεύμασιν εμόχθει. B. τυφλόν:εστερημένον οδηγίας οικειων οφθαλμων. Gr. Cant. θεραπεύμασιv :κατὰ θεραπείαν, ἡγουν υπουργίαν. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. 5 εμόχθει : το ἐξῆς, α τον πίδα εμόχθει. M. ἐνταυθα ἀντὶ τοῖμαθοῖσα ίδ γει, εν δε τω παρὰ βάκτροις εμόχθει ἀντὶ τοῖ εκοπίαμίνον. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 55 I. παθέων'. N. ω-εγω - θέων. M. I 552. πάρα γάρ ζ πάρεστι γὰρ στενάζειν διὰ ταῖτα και βοῶν I. 2ο τάδε : διά. Gr. στενάχειν : λείπει το τινά, πάρεστι γάρ τινα στενάζειν και ἀλεῖν. προσληπτέον γὰρ τον κοὐ σύνδεσμον. D. M. ἀλεῖ, : βοῶν καὶ εκπλήττεσθαι. B. M. I 553. τρισσαι ψυχαί: ἀντὶ τοῖ τρεις ἄνθρωποι κατὰ ποιανα 5 τ η' κατὰ τίνα τρόπον ἀπέθανον, λέγε. Gr. Cant. ποία μοίρα : γρ. μια μοίρα. B. i555.-I558. οὐκ επ' ονείδεσιν οὐδ' επὶ χάρμασιν '. οὐκ επιχαίρουσα, ουδε ονειδίζουσα λέγω νῖν τοῖτο, ἀλλ' οδυνωμένη και συναλ-7. ἀντι τοῖ δυστυχη ἀγγελία, etiam