장음표시 사용
381쪽
γοῖσα την ψυχην, ὀτι ἡ ση κακ βαιμονία, ην εδει μέχρι σου στηναι, και ἐφ' ημας τους παῖδας καπηντησεν οὐχ οσίως. A. B.C. M. I. προθεραπεία. Gu. οὐκ επ' οικίδεσιν λεγαρ, ουκ επ' ονείδεσιν, οὐδ' ἐπι χάρμασιν ελιποντο φάος, ηγο- ουκ ατιμος και τοῖς εχθροῖς επονείδιστος ό τούτων ε θάνατος γέγονεν, ἀλλα ό σὸς αλάστωρ εβη και ηλθεν επι τους σοῖς παῖδας εν οδύναις, βρίθων εν ξίφεσι και πυρὶ και σχετλίαις μάχαις. δείκνυσι δε ἐντευθεν οτι, εἰ και γεινναίως πάνυ καὶ - φύσιν ολωλασιν, ἀλλα μεγίστην ο ν εμοὶ την οδύνην εντεῖθεν προὐξένησαν. Gu. IcI555. οἰτ ονείδεσιν : ου δι' ονειδος, πιουν οὐχ ὼα ονειδίσω, οὐδ' επὶ χαρα διακειμένη, πουν χαίρουσα. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56.59. 76. CV χάρμασιν : εχθρον ελιπον φάος' γενναίως γὰρ υπὲρ της βασιλ/ίας ἀλληλους εφόνευσαν. Gu.
I 556. αλάστωρ : εφορος δαίμων των τὰ ἄλαστα πεποιηκοτων, και τιμωρός. B.M.I. αλάστωρ : ό παρακολουθων σοι καλοποιὸς δαίμων. Gr. ἀλάστορες λέγονταί τινος η οι κακοποιοῖντες αυτον, η οἱ δί εκδίκησιν αὐτοῖ ετέρους κακοποιοῖντες. ενταυθα επὶ του προτέρου λαμβάνεται σημαινομένου. Gr. Cant. ἡ ση δυστυχία, όκακος δαίμων ό ακολουθων σοι ἀεί. Gu. 2 I557. ξιφεσιν βρίθων ζ πλουτων, ἀκμάζωs. M. κατὰ φόνον βαρυς ων. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 558. καὶ πυρί: και κατα προ και κατα τας add. m.) αθλίας
μάχας. Gr. Flore. ivlem. πυρί: ἀφανισμῶ, δια το καυστικον του πολέμου. Gu. 25 σχετλίαισι μάχαις : N. και φονίαισι μάχαις. B. ἀντι του μινι
382쪽
ἄδηλος ἡ σος θρῆνος ' πολλὰ γὰρ τὰ περιέπντά σε κακά. φαγέρω
σιν διὰ τί ταῖτα στένει ς' δια την τύφλωσιν, η δια τον της μητρος γάμον οῦ ο δὲ ειαεν, ου δια ταυτα θρηνω, ἀλλα δια τὰ τέκνα. A. C. I. δια τί τούτους στενάζεις τους στεναγμούς ς ἀναπέμπεις. Gr. Fl. 5.56. 9. a I. 56. 59. 76. ταδε . την τύφλωσιν η τον της μητρος γά
I 56I-r564. δι' ὀδύνας εβας: περισσοτέρως ωδυνηθης. B. 16 δι' ὀδύνας ἀνέβης καἰ εἰ βλέπων ετύγχανες. M. δια περιωδυνίας, ἡγουν μεγάλης οδίνης, ῆλθες ἄν, ει βλέπων εἰς τὸ ἄρμα του ἡλιου τὸ
τέθρι 'ον επεσκόπεις ταῖς ἀκτῖσι τοῖ σου ἔμματος τὰ σωματα τωνδε των νεκρων, τουτέστιν εἰ την τοῖ ἱραν δύναμιν ἔχων εβλεπες εἰς τάδε τὰ σωματα των νεκρων. Gr. m. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76.
ει τους οφθαλμοῖς εχων ψωντας καθεώρας τούτους κειμένους νεκρούς. το γὰρ επενώμας ἀντι τοῖ διέκρινας και ἐπεσκοπεις. B.C.M. I. μεγάλην περιωδυνίαν εσχες, ἡτοι μειζόνως ἄν ωδυνηθης. Gu. I 564. ἔμματος αὐγαῖς : ἀντι του ομμάτων αὐγαῖς. B.M. I. αο ταῖς των ομμάτων αὐγαῖς διέκρινες και ἐσκόπεις. M. ἀντίπτωσις. ἡ τὰς αὐγὰς του ἔμματος τοῖς σωμασι των νεκρων ε κίνεις, ἡ ἀντι τοῖ
I 565. των μεν εμων ζ εγω γὰρ κατηρασάμην τω θηκτω σιδήρου δωμα διαλαχεῖν τοὐς εμοῖς παῖδας. A. B. M. Gli. l. οἶδα γὰρ του et 5 δια τὰς εμὰς ἀρὰς συμβάντα αὐτοῖς φόνον. Gii. I 566. ά δε τάλαιν' ἄλοχος και τοῖτο ἀπρεπες, ἄτι τον Οἰδίποδα
383쪽
αλοχον τὴν Ἱοκάστην ποιεῖ λέγοντα, επιγόντα οτι μήτηρ ὴν εδει οὐν το ἔνομ. παραιτήσασθαι. A. B. C. M. I.
i567-I 57 δάκρυα: δάκρυα θρηνώδη φανερὰ πασι ποιουσα μαστὸν ἱκέτιν αἴρουσα εφερε τοῖς τέκνοις ἱκέτις αυτοῖς απελθώῖσα ευρε δε εν ταῖς Ἐλέκτραις πύλαις κατὰ τον λειμῶνα τον λωτοτρόφον 5 τα τέκνα ἡ μήτηρ εν πληγαῖς φόνου, ωστε λέοντας τους εν τη επα λει μαπμένους, λόγχαις μαχεσάμενα κοινὸν πόλεμον, θυσίαν διὰ ροης αιματος φονικου ψυχρὸν, ην ό Αιδης εκληρωσατο, παρέσχε δή ό Αρης. Gr. Cant. I 568. ἱκέτις ἱκέταν ἱκέτις αυτη ουσα ἱκέτην τον μαστὸν αἰρο- Ioμένη και μετεωρδουσα, ἴνα ἰδόντες οἱ παιδες ληξωσι τῆς μάχης.
γράψεται δε και νομένα, ο εστιν ορούουσα και προτείνουσα τον μαστόν. A. B. C. M. I. I 57o-I 576.-εv M : εψε δε τα τέκνα εν ταῖς Ἐλέκτραις πύλαις κατὰ το ἄλσος το λωτὸν ποιουν, πλησίον αυτοῖς ἴν, ωσπερ 1 3 λεοντας οὐ ἔντας, κοινὸν πόλεμον μαχομένους εν λόγχαις επι τραυ- μασιν αἶματος, τουτέστιν επι τω θανατῶσαι αλλήλους. ευρε δεεδη και απὸ του νυν αυτους θυσίαν αἶματος φονίαν και φονικὴν, ψυ
μν 'Αρης τους πολέμους και τους φόνους ἐργάζεται, ὁθεν και μιαι- χοφόνος κέκληται, ό δε Αιδης τους τεθνηκότας -οδέχεται, διὰ τουτοτον μεν 'Αρην παρασχεῖν λέγει την θυσίαν, τον δε Αιδην λαχεῖν. το
δε ψυχρὴν ἀντὶ του νεκράν' καν γὰρ τὸ αἱμα θερμὸν, ἀλλ' ἡ τοιαύτη του αῖματος θυσία ἐκ σφαγῆς γενομένη ψυχρά' ἡ ἔτι και οἱ
23 νεκρά,J Pergit Gii. ψυχροὶ γάρ
384쪽
νεκροι ψυχροί εἰσιν, τού εν αὐτῶῖς θερρου ἐκλιπόντος τω θανάτω. Gu. Leid. I 57I . λωτοτρόφον : λωτὸν ου μονον το γλυκοκάλαρον, ἀλM και πόα τις ἡ ιδιωτικως λεγομένη τριφύλιον. Gu. ανθηρόν. m. 59.s λείμακα ζ κατὰ τον ανθηρον λειμωνα. το δε εξῆς λόγχαις μ ναμ νους. B. λειμῶνα. I. βοτανοτρόφον κατὰ τον - ρον λειμῶνα. M. λύπαις : μαχεσάμενα ἀπὸ κοινώυ. Gr. Florr. I 572. κοινον Ἐνυάλιον : συγγενικὸν πόλεμον. B. I. ον προς ἄλληλα δηλονότι εμαχέσαντο τα τέκνα πόλεμον. Gr. Horr. o I 573. εναύλους ζ συνοίκους. η εν ἐπαύλει μαχομένους. B.M. I. ο μου αὐλιζομένους. Gu.
I 574. επι τραύμασιν ζ κατὰ κοινών το ευρεν. άματος τυχην :ἀντὶ του αἴματος τυγχάνοντας, καἰ εις τοῖτο τυχης αφιγμενους, του
τεστιν ἐλωῖσα δ' εἴρεν αιματι λοιπὸν πεφυρμένους και την τύχην i5 αυτοῖς του φόνου πέρας λαβοῖσαν. εἴρεν αυτους ἡ μητηρ, ωσπερ λεοντας δύο εν ερημοις τόποις μαχομένους περὶ τραύματα, τουτέστιν η περὶ σωματος η παρδάλεως η αλλου τινός. A.C. Ἀλλως. κοινὸν το ευρεν' ὁ δε λόγος ασύἀετος' ἐπι τοῖς τραύμασιν ευρε ψυχρὰν σπονδην αδατος, ἴπερ αἷμα των φονευομένων σπονδε εστι τοῖ Αιδου
1575. -γω λοιβῶ : et v εις ψύξιν και θάνατον αγουσαν. B. I. σχόντας φόνον. H. 33. I 576. αν ελ ς : ἡντινα λοιβὴν εξ αδδετος ἔλαχεν ὁ Αιδης, παρόσον οι φονευόμενοι εις υιδου χωρῶῖσι. προεξένησε δε,
385쪽
φησὶν, ό ' ης τω 'Aιδη την εξ αῖματος σπονδῆν. A. D. C. M. I. κεκλήρωται. B. ἐκληρώσατο. Gr. I 577. χαλκόκροτον . το υπο χαλκου συγκεκροτημένον καὶ κατεσκευασμένον ξίφος. B. I. χαλκηλατον, υπὸ χαλκου ἡ σμενον. Gr. Cant. ἐκ χαλκου κατασκευασθεν, το κρουόμενον παρὰ χαλκου. 5Gu. εἴσω : παρεσω το ξίφος. M. I 578. σαρκός ἰ της ἐαυτης. Gr. εβαψεν : ἐνέβαλεν. Gr.
επεμψεν : γρ. εμψεν. B. ἀμφὶ τεκνοισι : επὶ τω πενθει των νοτέκνων. A. B. C. M. επει βουλομένη αυτους καταπαῖσαι της μάχης
και αυτὴ κατέπαυσεν επὶ λύπη δηλονότι. A. B. C. H. 33. I 579. πάντα ἐν ἄματι : τὸ εξῆς παντα τα ἄχη. C. πάσας δε τὰς λυπας ἐν ταυτη τη ἡμερα συνηγαγεν. B.M. πάντα δε τὰ ἄχη, ἡγουν πάσας δε τὰς λυπας, ω πάτερ, ἐν ταυτη πῆ ἡμέρα 5σ-ηγαγεν ἐπὶ τοῖς ἡμετεροις δωμασιν ό θεὸς, ος ταυτα πληροῖ.
I 582. κατῆρξεν : εφερε. B. υπῆρξεν : αντὶ του ἡρξεν, ηγο- ao ἐπεστάτησεν, εξουσίασε κατὰ των δόμων του Οἰδίποδος. Gr. H. 5.6. 9. 21. 56. 59. 76. κατὰ τους δόμους τοῖ Οἰδίπου. Mosq. δόμοις : N. η τέκνοις η γένει. B. 1583. ευτυχεστερος βίος ζ οα ως του προτέρου βίου ευτυχους οντος συγκριτικω ἐχρησατο ' εσθ' οτε γὰρ τὰ συγκριτικὰ ἐξ ἀνομοιο- 25ειδων γίνεται, ώς τὸ πρεσβύτερος παίδων, ουχ ώς και των ἄλλων παίδων παλαιων ἴσων. A. D. C. M. I. βίος ζ ό επίλοιπος. Gr. Fl. 5.6. 9. 2I . 56. 59. 76.
Sic etiam A. nisi quotl ἐπὶ δή τῆ
386쪽
I 584. οἴκτων μέν: θρήνων μὸν απὸ του νυν λήγετε, ὁτι καιρος ταφῆς. Gr. ως ἄρα τμου : καιρός εστι μνήμην ποιεῖσθαι των τάφων καὶ των θαπτομένων. B. C. M. I. 'Aλλως. OV ῖνα πάντες ταφῶσιν, ἀλλα μόνος Ἐτεοκλῆς καὶ Ἱοκάστη τον γὰρ Πολυνει κην 3 ἀκήδευτον ἰαθῆναι κελεύει. A. B.C. I.
I 586. ἀρχας τῆσδε γης : τὰς ἀρχὸς φερνὰς διδους' απὸ κοινουδε το διδούς. φερνὰς ουν, φησὶν, ε - τῆ ἐαυτοῖ ἀδελφὴ εαυτου τηναρχήν. A. D. M. I. φερνὰς τα διδόμενα δωρα τῆ νύμφη. απο κοινουδε το διδούς. M. 'Aλλως. φερνὰ ἡ προὶξ απο του ἐπιφέρεσθαι Οαν γ' τας εἰς γάμους διδομένας. A. φερνὰς δε φησι τα διδομενα χάριν προικὸς τῆ νi se . B. I. ἐπειδὴ παρηγγυησε τω ἐμ παιδιAῖμονι Ἀντιγόνην, εδωκεν εμοὶ την βασιλαίαν φυλάττειν, μέχρις αν, πληρωθέντων των γάμων, Αιμων λαβων ταύτην ως προικα ἄρχη συνἈντιγόνη τῆσδε της χώρας. Gu. 5 I588. Aιμονιζ τω υιῶ μου. I. κίρης τε λέκτρον : καὶ τὸ λέκτρουαντἰ του την συνάφειαν της θυγατρός σου της Ἀντιγόνης, αντὶ του
και την θυγατέρα σου την Αντιγόνην εις συνάφειαν γάμου. Gr. Cant. I 589. ουκουν σ' ἰάσω . οὐδαμῶς. M. οὐκέτι ουν σε εάσω. Gr.eto T. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 59O. σαφῶς: φανερῶς. Gr. αληθῶς εμαντεύσατο. M. ἀντὶ του αληθῆ γὰρ ἐμαντεύσατο. B. αληθῶς. Gu. ου μήποτε ζ ἐκ παραλλήλου τὸ ου καὶ τὸ μή. GR Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. I 59Ι. πράξειν ζ εὐτυχήσειν. Gr. Flore. iidem. 25 I 592. εκκομίζου . ε, παραπέμπου. Gr. Florr. iidem . ἶβρει ζεφ' υβρει. Gr. Horr. iidem . I 593. διὰ τους ἀλάστορας : τὰς δυστυχίας τὰς σάς. I.
387쪽
ἀλάστορας : τους ἀλάστορας τους σοῖς, πουν τους παξακολουθοῖντάς σοι κακοποιους δαίμονας. Bar. Gr. Fl. 59.
εποίησας εμε απ' αρχης αθλιον και τλημονα, ώς οὐδεὶς αλλος των ανθρώπων εγένετο ον, εμε δηλονότι, και προ του ελθεῖν εις φως εκ Sτης γονης της μητρὸς, ητοι εκ της γεννησεως της μητρὸς, εθεσπισεν ό Ἀπολλ- τω Λασου ἄγονον, ητοι μη γεννηθηναι ὀφείλοντα, γενεσθαι φονεα του πατρός. φεῖ, ἄθλιός ειμι εγώ. επει-εγενόμην, ητοι εις φως ηλθον, πάλιν ό σπείρας πατηρ εκτεινε με, ητοι κτεῖναί με ε ι νε, νομίσας γεγονεναι πολεμιον' ἀπεκειτο δε θανεῖν αυτον εξ εμοῖ . loπεμπει δε με, αντι του εξεπεμψεν εμε, ποθοῖντα μαστον, ητοι λο-
μάζιον ἄντα, βορὰν ἀθλίαν, γενησόμενον δηλονότι, θηρσὶν ἀντὶ του
θηρῶν' ου και μου σωζόμεθα, ἀντὶ του εσώθημεν. gφελε γὰρ, ἀντὶ του επρεπεν, ελθεῖν ό Κιθαιρὼν εις τα χάσματα και εις τα σχίσματα του Ταρτάρου τα ἔβυσσα, καὶ τα βαθύτατα, ος ουκ ἀπώλεσεν εμε, IS ἀλλα εδωκεν εμι ι ό δαίμων δουλευσαί τε ἀμφὶ δεσπότην τον Πόλυβον. κτανὼν δε ὁ δυστυχης τον εμαυτοῖ πατερα ηλθον εις συνάφειαν της ταλαιπωρου μητρὸς, ετεκόν τε παῖδας ἀδελφους, ἱυς ἀπώλεσα λαβὼν ἀρὰς παρὰ τοῖ Λαίου και δους τοῖς παισίν' οὐ γὰρ τοσουτον υπάρχω ἀσυνετος και ἀνόητος οῦστε ἄνευ του, καὶ τινος, των χολῶν εμηχανησάμην ταυτα εις τα εμὰ ἔμματα και εἰς τον βίον καιτην γην τῶν εμῶν παίδων. ε ν, και εστω ταῖτα' τί δῆτα δράσω ὁ
δυστυχης πώς τις ἀκολουθήσει μοι ὁδηγὸς ποδὸς τυφλοῖς ἡ θανοῖσα ve, ηγουν ἡ Ιοκάστη οῦ ζῶσα γὰρ αν οἶδα σαφῶς ἔτι εγε- νετο ἡγεμὼν δηλονότι. ἀλλ' ἡ τῶν καλῶν παίδων δυάς; ἀλλ ουκasεστι μοι. ἀλλ' ετι νεάζων, ητοι νεος δ' εἴροιμι αυτος πόρον λης πόθεν, ἀντὶ τοῖ ουδαμῶς. τί ἀποκτείνεις εμε, ω Κρεον, ουτως ἄρδην και παντελῶς ἰ ἀποκτενεῖς γὰρ, εἰ εκβαλεις εμε εω της γης. ουμην ελιέας τας χειρας περι το σον γονυ φαγουροι υειλος την γαρ ποτε ουσαν εμοὶ γενναιότητα οὐκ αν καταλίποιμι, καίπερ πράσσων 3οδυστυχῶς. I. I 595. ἔς μ' εφυσας : λίαν εξ ἀρχης εποίησας ἄθλιον. I. καθο πρὶν γενεσθαι, δυστυχ'ς υπηρχον. B.M.I. I 596. εἴ τις : ἀντὶ τοῖ ώς οὐδε ε . M. ἀντὶ τοῖ ώς οὐδεις ἄλλος. B. 3S
388쪽
I597. και πρὶν ες φῶς ' μήπω μηδὲ σπαρέντα. B. M. μητρος ἐκ γοHῆς ζ γόνος και γο το σπέρμα του ἀνδρὸς, ο παραλαβουσα ἡ γυνὴ και θάλψασα και τον τεταγμένον χρόνον καrα προυσα, ἀποτίκτει. ωσπερ δὲ λέγεται σπέρμα τῆς γης ο σῖτος και5 ἡ κριο και τὰ τοιαύτα, διότι εις την γην σπείρονται. οἴτω και ό καταβαλλόμενος προς την γυναικα σπόρος τῆς γυναικὸς αν λέγοιτο κατὰ τον προσηκοντα λόγον. καθ' δ λέγεται ἐνταυθα τὸ μητρος ἐκ γονῆς, ἡγουν ἐκ του σπέρματος τῆς μητρος, ἀντὶ του ἐκ του προς την ἐμην μητέρα καταβληθέντος σπέρματος. απὸ τουτων κά τὸ Ι Ο γόνιμον καi τὸ ἄγονον. λέγεται δε ταῖτα ἐναντία γάρ εἰσι, και ἐπὶτων αυτων λέγεταιὶ πρωτα μεν ἐπὶ ἀνδρὸς δυναμένου παιδοποιεῖν, ἡ
μη δυναμένου, καὶ ἐπὶ μήτρας δυναμένης σπέρμα ζωογονεῖν, ἡ μηδυναμένης' επειτα και ἐπὶ φυτων δυναμένων καρποφορεῖν, ἡ μὴ δυναμένων' και ἐπὶ γης ἐπιτηδείου σπέρματα θάλπειν και τρέφειν, ἡ μὴ is ἐπιτηδείου και ἐπὶ ποιητάῖ δυναμένου ποιεῖν ποιήματα, ἡ μὴ δυναμέ-νου' και ἔτι ἐπὶ βρέφους δυναμ νου τεχθῆναι, ἡ πρέποντος, ῶς ἐν
τουτοις. και τουτό φασιν ἔπτὰ μησὶ γόνιμον εἶναι' ἐνταυθα δε ἀντὶ
του δυναμένου τεχθῆναι, ἡ μὴ δυναμένου, ἡ πρέποντος' οῖον ἐνταυθαουὸ ἄγονον Ἀπόλλων Λαιου μ ἐθέσπισεν. ἀντὶ τοῖ μὴ πρέποντα
I 598. ἄγονον : ἄπαιδα, ἀγέννητον. M. ἐθέσπισεν : ἐμαντευ- σατο. Cant. ἐχρησμοδότησεν. Gr. Cant. I 6OO. επει δ εγενόμην'. ἱσον τὸ κατ' αυτὸν ἀπέκτεινεν' ἐξέθηκε γάρ με ἐλπίσας ἀποτεθνήξεσθαι. A. D. M. ἐπεὶ δ' ἐγεννήθην, πάλιν ό a s σπειρας πατὴρ κτείνει με, ἄσον κατὰ τὴν οἰκείαν προαίρεσιν. I. α ις: μετὰ τον Πύγλιν θεόν. ό μεν γὰρ τω χρησμω με προα
. σπαρδεταJ δυστυχὴς adclit M. In B. addituIn N. και πατήος ος μ' ἐγείνατο, et in nilir ne inera N. μητρί τ' ἀναβῆναι λέχος.
389쪽
νεῖλε κελεύσας μη σπαρῆναι, ο δε πατηρ τεχθέντα εκθεις ἀπέ
ἀπεκειτο, εῖμαρτο. I. πέμπει : εις τον Κιθαιρωνα. B. Gu. ηγουνεξέπεμψεν, ἐξέθηκε χερσὶν ἄλλων. Gr. Horr. 5I6 3. μαστον ποθοῖντα '. μαστον ζητοῖντα και χρηζοντα. M. eτι χρηζοντα μαστου τον αθλιον πέμπει με τροφὴν τοῖς θηρσί. I. I 6o5. Κιθαιρων : αυτος ό Κιθαιρὼν, ος ωφειλε κατατεταρταρω σθαι. ευηθως δε, φασι. καταρατα τω Κιθαιρωνι, ὁτι Ουκ απώλεσεν
αυτον. δέον γὰρ τοῖς ἀνελομένοις καταράσασθαι - τα Πολύβου io γ νωκι, τω ἴρει καταραται. ἀλλα μεμιμηται Ο Εὐριπίδης τους διυπερβολην συμφορῆς και τοῖς ἀναισθητοις θυμουμένους. A. D. M. ἄβυσσα : εις τα βαθέα. M. αχακῆ. Gr. Horr. εἰς τα βαθύτατα σχίσματα. βυσσος ό βυθος, βύσσος το κόκκινον βάμμα. Gla. 16o6. ἀλλα δουλεῖσαί τέ μοι ρ δούλου γενέσθαι. l. και τοῖτο Ι5εἴηθες' οὐ γὰρ δοῖλον αυτον ἐποίησεν ὁ Πόλυβος, ως και ἡ Ἱοκάστη φησιν ἡ δε τον ἐμον ωδίνων πόνον μαστοῖς ὐφεῖτο, και πόσιν πείθει τεκεῖν. ωστε υιος ενομίζετο. ἀλλα φαμεν ἔτι ἔνεκα τοῖ εις οἶκτον κινῆσαι τοἰς θεωμένους ταῖτα Ο Ευριπίδης ετεχνάσατο, ἡ λι οι βαρυνόμενοι συμφοραῖς ἴπο προκειμένης συμφορῆς και τὰς προτέρας aoευδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῖσιν. A. B.M. I. ἀλλα και δουλεύ- σαί μοι ἔδωκε προς δεσπότην τον Πόλυβον. Gr. Horr.
in M. in liuo hoc scholion legitur
390쪽
I 6o7. Πόλυβον ἀμφι δεσπότην'. ουκ ἐξέφανεν αυτον δεσπότην ηπατερα ου γὰρ ἐτέχθη υιος, αλλα κτῆμα αυτου γεγονεν. A. B.M. I. 16I I. ἀρὰς παραλαβών : θέλει εἰπεῖν οτι ειμαρται ταυτα παθεῖν τω γένει ο γὰρ Λάῖος, φησι, γνους μη κατα βουλησιν θεῶν γεγονοταS με, κατηράσατο, ινα δηλονοτι αποθανω' εγω δε απο σκαιοῖ δαιμονος τὰς παρ' εκείνου ἀρὰς δεξάμενος παρεδωκα, φησι, και τοῖς εξ εμου παισίν. A. B.M. I. οτι γὰρ οὐχ ἔκὼν κατηρασαμην, αἰ υ πο βιας
δαίμονος τινος, τεκμήριον κεῖνο, το μη τοσοῖτον τινα αν τον ειναέώς εκόντα τυφλον γενέσθαι ἡ τοῖς εαυτου παισι καταρασθαι, εκτος νο ει μὴ δαίμων τις αγει προς τουτο ωστε ταυτα εμηχανησαμν εκ τινος θεων. A. ἀρὰς παραλαβων ζ καταρας παρα του Λαιου λαβων, αντι του
κληρονομήσας, και προς τους παῖδας παραπέμψας. αρας δε λεγειτας παρακολουθούσας τῶ γένει αυτων ἀπὸ του Πέλοπος, ουχ ας αυτaer5 ὁ Λάδες κατηράσατο, επει οὐδὲ φέρεται τι τοιοῖτον απο τοῖ Λωουπρος τον οἰδιποδα, ἀλλ ως ό Πελιψ Λαιου κατηρασατο δυσθυμησας επὶ τῆ υιοῖ αὐτου Xρυσιππον αρπαγῆ, εν ἡρπάξατο ο Λῶιος. Gr. Cant. το γὰρ δυστυχεῖν με παρὰ πατρος λαβων, παρανομως -
εκείνου σπαρεὶς, καἰ δια τουτο εις Κιθαιρῶνα ριφεις επ απωλεια, χο παρεδωκα τοῖς παισὶν, ἄτε πεπρωμένου μηδένα των ἐκ Λαιου ευτυχῆ γενέσθαι ωστε, τούτου ἔντος, κατηρασψν αυτος τοῖς παισιν, υποτοῖ προσόντος μοι κακοῖ δαίμονος εις τοῖτο συνελαθεις. Gu.
I 6I2. οὐ γὰρ τοσοῖτον . οὐ γὰρ τοσοῖτον ανόητος πέφυκ' εγω ἔστε χωρίς τινος ἀπὸ των θεῶν εις τὰ ἐμὰ ἔμματα ταύτα εμηχανη- 25 σάμην καὶ εις την ζω ν των ἐμῶν παίδων. ἄμοιον τω παρὰ Σοφοκλεῖ ἡ δ' αἰδε τλημων ωστε τω μιάστορι ξύνεστιν. το γὰρ ἔστε, μετ
απαρεμφάτου οἰκείως εχον τάττεσθαι, εν τούτοις μετὰ οριστικοῖκεῖται καθ' ἱμοίαν μολουθίαν. ἴσως ουν ό καί σύνδεσμος επὶ τουτων συνυπακούεται ' μετὰ γὰρ τοῖ καί συνδέσμου το ἄστε Ουκ ἀνακολού- 3οθως προς οριστικον λέγεται. Gr. Cant. Leul.