Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

71쪽

θύραν, η τις μέχρι τοῖ ἐδάφους φθάνουσα ἐκάλ-τε τὰς πύλας. ώς αν μηδεμίαν ἐπιβουλην γίνεσθαι ἔσθ' οτε και πυρὸς προσφερομένου

ταῖς πύλαις ξυλίναις ουσαις. και πολεμίων μεν πολιορκούντων τάς τε πύλας εκλειον και τα εμβολα καθίεσαγ' εἰρηνης δε ουσης, δια τοτας πύλας ουσας μεγάλας δυσχερειαν παρέχειν εν τε τω κλείεσθαι 5και ἀνοίγεσθαι. ταύτας μεν εἴων ἀνεωγμένας δια παντος, ἔσπέρας δ' ηρκουντο τω εμβόλου, διά τινος μηχανηματος αυτο καθιέντες καιἀνέλκοντες. ἔμβολον δε καλεῖ ἐκ τοῖ ἄνωθεν ἀπὸ του τείχους εμ- βάλλεσθαι εξωθεν των πυλων' χαλκόδετον δε δια τὸ δεδέσθαι καὶησφαλίσθαι χαλκω. A. D. C. M.T. I. ό δε νους, αρα αἱ πύλαι τοῖς Ιο

κλίθροις ἡρμοσμέναι εἰσὶ καἰ τα χαλκόδετα ἔμβολα προσται τοῖς

'Aμφιονος λαῖνέοις του τείχους οργάνοις, τουτέστι τοῖς υπὸ Ἀμφίονος κατασκευασθεῖσι τείχεσιν. H. l. Κάδμος μεν εκτισε τὰς Θηβας, Ἀμιων δε καὶ Ζηθος ετείχισαν. B. C. I. I. χαλκόδετα ἔμβολα : τὰς σιδηροῖς πετάλοις ενδεδυμενας διόλου Ι5 πύλας λέγει, ας μετεωρους ουσας διὰ μηχανημάτων τινων καλῶσινεμπροσθεν των πυλων της πόλεως, ας νυν καταράκτας φασίν. Gi Flor. 5. 6. 9. 2 . 56. 59. 76. και τα χαλκόδετα ἔμβολα, ητοι

αἱ στρόφιγγες, ἡρμοσθησαν και ταυτα τοῖς λιθίνοις ὀργάνοις τοῖ τώχους τοῖ Ἀμφίονος. λέγει δἰ ἔργανα λίθινα τα κοιλωματα, Γς α Οαἱ στρόφιγγες ἐναρμόζονται. ταῖτα γὰρ ώς αληθως ἔργανα της

δετα εμβολα, ητοι οἱ στρέφιγγες ηρμόσθησαν και ταυτα τοῖς λιθίνοις οργάνοις του τε χους του ἀμφίονος. -οἱ στρόφιγγες ε ναρμοζοιται. ταῖτα γὰρ οῦς δεηθως οργανα του στρόφιγγος. εἰ γὰρ μη ταυτα

72쪽

70 SCHOL. I A

στρόφιπιος' εἰ γαρ μη ταύτα ε ν, ουκ αν ποτε έλιχθῶσιν ε κεινοι. τινες δε το ἔργανον αντι του εργον, ώς και Σοφοκλης ρο ξουθα ρολίσσης κληροπλαστον ἔργανον. ' Fl. 33. II 5. λαῶνέοις 'Αμφίονος οργάνοις : τοῖς υπο του Ἀμφίονος

5 κατασκευασθεῖσι τείχεσι. Gu. αντι του εργοις τοῖς μυσικως

γινομένοις. φασι γαρ ώς Αμφίων ό οικοδομησάμενος Θηβας, ἴτε

διετίθει τον τειχισμὸν, ου χερσιν ἐχ ῆτο προς τουτο, ουδε ησαν οἱ συναιρόμενοι αυτω νῆς οἰκοδομίας, ἀλλα τῆς αἰτοῖ μουσικῆς ε ποιεῖτο το εργον, μέλος ἀνακρουόμενος, καντεῖθεν τους λίθους κινῶν, καιI O κατασκευάζων τα τείχη. ἐγένετο δε το τεῖχος επτάπυλον, ἔσοι καιοι πιῆς λύρας τόνοι. Gu. Leid. l. ἔργανα δε λέγει τα ἔργα, απὸ του ποιουντος το ποιούμ ενον, ὼς εχει και το τοῖ Σοφοκλέους ξουθοῖ μελίσσης κηρόπλαστον ἔργανον ' συνάμα δε ' φίονι και Ζῆθος κατεσκευώζετο το τεῖχος. Ἐρμῆς δε το λύραν πρωτος ευρὼν Ἀμ- i5 φίονι δουναι λέγεται. Gu. Gul. II .-I3O. θάρρος εχε' τα ενδον γαρ και τα ἐντὸς ασψαλως και βεβαίως ἔχει ἡ πόλις. βλέπε ει βουλει και θέλεις γνῶναι τον πρῶτον στρατηγόν. τίς ἔστιν οἶτος ό λευκην φέρων κόρυθα, ἔστις ἔμπροσθεν προοδοποιεi του στρατου. κρατῶν ἀμφι τον βραχίονα ao ασπίδα πάγχαλκον. ταξιαρχ'ς, οῦ δέσποινα τίς και ἐκ ποίου τόπου γεγονώς; ειπὸ, οῦ γεραιε, τίς καλεῖτα κατὰ το ἄνομα οῦ οἶτος ονομάζεται dυκηναῖος το γένος Ἱππομέδων βασιλευς, ουχ δμοιος ανθρωπικη γενεῆ, ἀλλ' ἀνημέρου τινι και θηριώδει. I. I I 8. ἀλλ' εἰσόρα : ορα τον προχείρως ὁρώμενον ἡμῖν εμπροσθεν

ib. TAuῆήJ Qtiod hic dicitur. Aniis phioni dedisse ivrii in Mercurius. tradi ierat forsan Antimenulas apud schol. Apoll. Rivul. 1, 7 I. λύραν διειναι Ἀμφίονι υφ' Ἐρρου. nam bτο Μουσῶν ipsi clatum Pherecussis erat sententia ibident memorata.

27. περικεφαλαίανJ την περικεφαλαίαν Μ.

73쪽

λευκὸν τὸ ἐπανάστημα της περικεφαλαίας ἔχων. Gil. ο λευ-νεχων την κόρυθα. Gr. I 2 o. πρόπαρ ἔς μεῖται ἔστις ἔμπροσθεν πεῖται του στρατουόλόχαλκον ασπίδα περὶ τον βραχίονα βαστάζων. B.M. I. πρόπαρ : αντὶ της πρό. Gr. m. 5. 6. 9. a I . 56. 59. 76. ἔ α- 5

βαστάζων, αναφέρων. Gu. I 23. λοχαγός: ταξίαρχος, ἡγεμών. B. l. λοχαγὸς λέγεται ό io ταξίαρχος, εἷς των επτα λοχαγων. Ρ επτὰ λοχαγοι γὰρ εφ' επτα πυλαις ' Σοφοκλῆς εν Ἀντιγόνη. A. C. M. τίς : το μεν τις ζητει το ἄνομα, το δε πόθεν τον τόπον Gr. Cant. τις εστιν ωφειλεν το γαρ τίς καὶ μάγον δῆλον ἔτι τὸ ἄνομα ζητεῖ, ἔστε τὸ ονομάζεται αδολεσχίαν ἔχει. Gr. Horr. ivlena. λόχος ἡ is παράταξις και ἡ ἐνέδρα. B. rec. 25. ουτος Νlυκηναῖος : οἱ νεώτεροι την αυτ ν Mυκηνην καὶ Λοος φασί. Mυκηναῖος ουν εστιν, οἰκεῖ δὲ παρὰ την Λέρνην, την ενMυκήναις πηγὴν, ο εστι τὴν εν 'Αργει. A. D. C. I. ουτος 14υκηναῖος ο ουτος Ἱππομέδων ἄναξ ονομά τω, Mυκηναῖος χομεν κατὰ το γενος, οἰκεῖ δε τα Λερναῖα νάματα, αντὶ του περὶ τανάματα της Λέρνης. εστι δε Λερνη πηγὴ εν τω 'Αργει. τὸ εξῆς ουτως' ουτος Mυκηναῖος μεν αυδῶται γένος, 'Iππομέδων ἄναξ, ἴνα τὸ αυδῶται προς το Ἱππομέδων ποίως ἀποδίδοιτο τῆ συνεπεία του λόγου. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Mosq. αυδῶται γένος : a 5ονομάζεται κατὰ τὴν πατρίδα. Gr. λέγεται και φημίζεται. Gu. II 6. 'lππομέδων : ος ἐυ Ταλαοῖ υιὸς, Ἀδράστου αδελφός. Gu. Ἀρίσταρχος, του Ἱολάου του Βίαντος του Ἀμυθάονος του

74쪽

2 SCHOL. IAΚρηθέως του Ελληνος του Διός παῖς, Ἱππομέδοντος Πολaωρος ἡ

Λερναῖα: απὸ μ ρους το γος ' Λέρνη γὰρ κρήνη καὶ πόλις του 'Aργους. A. B.M. I. Λέρνη πηγὴ 'Αργους. Λερναῖα δὲ απὸ 5 μ ρους. Λέρνη γαρ πηγὴ 'Αργους. Gu.; ε, ώς γαυρος : ο φοβερος. ἐπηρμένος τῶ σωματι και δια του σχήματος ἐμφανίζων το αυθαδες της ψυχῆς. Aλλως. το ἐξῆς, ἔ ε,ούς γαυρος, ῶς φοβερὸς εἰσιδεῖν, ἀστερωπὸς ἐν γραφαῖσι, γίγαντι γηγενέτα προσόμοιος, ουχὶ πρόσφορος ἀμερ- γέ-p. H. M. I. σοβαρός. IOGr. H. 5. 6. 9. al. 56. 59. 76. ἐπηρμένος. Gu. ἀλαζών. H. 33. I 28. γηγενέτα : ἔτι απὸ της γης οι Γίγαντες ἀνεφύησαν, ώς όμῖθος ἔχει των Ἐλλήνων. Gr. Leid.

I 29. αστερωπός : ἀστεροε δ ς τὸ σωμα και την ἐσθῆτα γραπτός. τους Γίγαντας προς τὸ φοβερον αυτων γράφουσιν. ἴσως ο - κώI5 αυτὸς κατάστικτον ἔχει την πανοπλίαν. τὸ δε εξῆς, γραπτῶ γίγαντι παραπλήσιος. δια μέσου δὲ τὸ α τερωπὸς εθηκε, δηλωσαι θέλων τον

ἔμμα λαμπρὸν ἔχοντα ομοίως ἀστέρι. Aλλως. λαμπρὸς ἐν ζωγραφίαις, ἡ ἀστεροειδὴς και ποικίλος ἐν ταῖς γραφαῖς τῆς ἀσπίδος

εἰσι γὰρ κατάστικτα τα ἄπλα. A. D. M. I. ao ἐν γραψαῖσιν : ἐν τω τ πω και χαρακτηρι του προσωπου, ἡ τωνοπλων κατάστικτα γὰρ και ποικίλα ταυτ' εἶχεν), ο καὶ κρεῖττον.

MATTH.

lion v. i 29. ἀστερωπὸ κατάστικτα

75쪽

οὐδε γὰρ ηδύνατο την του προσωπου μορφην τουτου θεάσασθαι, εσκευασμενου τὸ ῖς ἄπλοις. Gu. Leid.

πρόσφορος ἀμερίω γέννα : ἄμοιος. B.M. τη ανθρωπίνη φυσει

οα ἄμοιος, ἀλλ' ανημερω τινὶ και θηριώδει γηγενεῖ ἐοικως. A. B. ανθρωπί . M. ἄμοιος, προσφερων, προσεοικὼς πη των ανθρωπων 5 γενεσει και φύσει' ἀμέριοι γαρ ἀπὸ του προς ημέραν ζην. 'Aλλως.ουτος, φησὶν, α μερος και θηριωδης φαινεται, οὐκ ἰοικως ἀνθρώπου, ἀλλ ανημερω τινὶ γηγενεῖ. A.T. I 3I. εξαμείβοντ' : διερχόμενον. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. παρερχόμενον. B. Gu. ΟI32. αλλος ἄλλος : θαυμαστικος ὁ αναδιπλασιασμός. B.M. I. ἄλλω, φησἰ, τρόπω πεποίκιλται Ουτος, και Ουχ ἄσπερ εκεῖνος. ἡ δεδευτέρα επαγωγη του ἄλλος ώς ἄν επι θαυμάζοντος εστι. A. M. P. H. 33. ἡ δευτερα ἐπαγωγη του ἄλλος πλειστου θαυμασμάυ ἔμφασιν ἔχει. Gu. τρόπος '. ό τρόπος των Αλων ἄλλως υπάρχων. M. I 5ηγουν ἡ κατασκευη των ἄπλαν, ἡ διακόσμησις. Gu. I 33. παῖς μεν οινέως : Οινέως του Πορθάονος του Ἀγηνορος του Αρεως και Εὐρυμεδουσης της Αἰτωλοῖ. οι δε τον 'Aγηνορα Πλευρῶνος του Ἐνδυμίωνος του Ἀεθλιου, του Διὸς και Πρωτογενείας της Δευκαλίωνος, μητρος δε Περιβοίας της Ἱππονόου του χοΟἰκλέους του 'Aστακου του Ἐρμου καὶ 'Aστάβης της Πηνειοῖ.

I 34. 'Αρη δ' Αιτωλάν: ώς εχοντος αυτου επὶ της ασπίδος τον περὶ του συὸς πόλεμον. Καλλίμαχος

5. προσφέρων Om. A. 6. γενέσει και ID. A. 7. φαίνεται ΟΠ . A. I. θαυμαστικος Β.M. θαυμαστος Ι. a. καὶ ΟΠ . M.

I 3. αλλοeJ αλλος αλλος M. ib. ῶς ἄν om. Tor. ib. επι θαυμάζοντος ἐστι Matth. pro ἐπιθαυμάζοντός γε.I9.-aa. Alteram Agenoris genealogiam se luitiir Apollo l. I. 7, 6. 7. ex quo inter nλμρῶ-ς et του Ἐδυμίωνος excidisse videtur etsi Aἰτωλοῖ. Priorem qui praeter Majus scitolii auctore ni secutus sit non reperio. MAITH.

76쪽

τινες δε 'Αρη την τῶν σπλων σκειλην. θέλει δε εἰπειν ἔτι ἐγχωρίως καθώπλισται ώς οι Αἰτωλοί' το δε στέρνον ἀντὶ τοῖ ολου σώματος ειπεν. οἱ δε τὴν των πολεμίων ἐπιθυμίαν και την ἐπιστημην, ώς των 5 Αἰτωλων ἄριστα πολεμούντων. A. B.C. M. I. τα δε -- Αιτωλία, επεὶ της 'Aσιάτιδος εχει. Μ. το ἄνομα ἀντὶ τού σκευὴν ἄπλων Λιτωλικην. Gr. Hor. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76.εν στέρνοις : ἀντὶ τοῖ εν ολου του σώματι. Iidem.ουτος ο τὰς Ηολυνείκεος ουτάς εστιν, ὼ γέρον, ος ψόγαμος καiio ἀνηρ τυγχανει της ἀδελφης της νυμφης τοῖ ΓΠολυνείκους, ἀντι τουος εχει την ἀδελφην της γυναικος Πολυγύκους, ἔς εστι σύγγαμβρος

Πολυν ίκους. Ἀομα δε ἐλεγετο ἡ γυνη Πολυνείκους, ἀφ' ης Θέρσανδρος, Δηλύλη δε ἡ τοῖ Τυδεως, ἀφ' ης Διομηδης. M.T.

I 35. ὼυτος ό τῆς Πολυνώκεος : ουτός εστιν, ὼ γέρον, ό της αυ- 5 ταδέλφης της γυναικος τοὐ ΓIολυνεικου ἀνηρ Θωλε,' ό δε λέγει σύγγαμβρος, ἀποδιδοῖς τον λόγον προς τον Πολυνείκην' ἱ γὰρ της αὐταδέλφης της γυναικος αὐτοῖ ἀνηρ δηλονότι σύγγαμβρος αυτοῖ

οἶτος ο τῆς Πολυνείκεος: Ἀργεία μοῦν ἐλέγετο ἡ γυνη τοῖ Πι- aQ λυ- κους, - ῆς Θέρσανδρος, Δηλύλη δε ἡ τοῖ Tἀεως, ἀφ' ης

Διομηδης. ἔχων δε 'Aδραστος τον δοθέντα αυτω χρησμον. ως λεοντα

77쪽

και κάπρον ταῖς αυτου θυγατράσι συζεύξειν, ἐπι ροα των ἡμερωνεξελθων εἶρε Τυδεα και Πολυνει κην περι κοίτης μαχομένους προ των πυλων, και νομίσας τούτους εἶναι τους παρα τοῖ χ σμῖ η ἀπο τωνενδυμάτων, η ἀπο του μάχεσθαι, ποιεῖται γαμβρούς. Gu. I 36. αὐτοκασιγνητας : της αυτης ἀδελφης, τουτέστιν ἐκ του θαὐτοῖ πατρος και μητρος της αυτης. αντὶ του ο ἀνηρ. A. B.M.T.

I 37. ὁμόγαμος κυρει : αντὶ τοῖ σύμβιος, παρὰ το οὐ και ἐπίσης ἄμα τε και γυναῖκα της συνουσίας μετέχειν. ἐγάμει δε Δηλύλην ό Τυδεῖς, ό δε Πολι-ίκης 'Αργείαν. Α. B. C. M. I. ό Ἀδραστος εἰχε θυγατέρας δύο και την μῆν μίαν, την Ἀργείαν, Ιοεῖχεν ό Πολυνεύκης, την δ' ἐτέραν ό Τυδευς, ηγουν την Δηὶ πύλην. C. I 38. ως ἀλλο χρως : ἴσως ἔτι εξηλλαγμένοι οἱ Αἰτωλοὶ περι τὰς

όπλίσεις, καταστίκτους αὐτὰς ἔχοντες. καθάπερ και την ἴπίδεσιν, ωστε τον δεξιον μὲν υποδέδέσθαι πόδα, γυμνον δε εχειν τον ἀρι-

τρος της αυτης νύμφη . In A. in sine

Ω . τον δ.se,-J Tametsi nihil horiun codex pri ebet Aug. sunt tamen ista non vulgaris bonitatis tquod enim scribit scit Ol. Aetolos sic ad prahelia procedere solitos ut, tecto pede dextro, sinistriam nudum habuerant, nititur Euripidis e Meleagro verbis, describentis quo quisque hubitu convenerint ad apru NCalvdonium rapiendum: venisse

dieuntur Thestii filii,

Virgilius de Hernicis origine Pelasgis Aen. 7, 689. - vestigia niιda sinistri Instituere pedis ; cmι-dus tegiι auem Pero. Haec ex Euripide triinstulisse Virgilium nos docet Macrobius Saturii 5. 18. Cui debentus Euripidis Meleagri frag

78쪽

στερόν. A. B.M.T. I. Ἀλλως. καλως εἰπεν αυτον μιξοβάρβαρον' οἱ

γὰρ Αἰτωλοὶ πάντες ἄπλοις οπλίζονται ἔς Ελληνες, ἀκοντίζουσι δεως βάρβαροι. A. B.C.M.Τ. I. ἴσως γὰρ ποτε ἐν τοῖς Θηβαλοῖς χρόνοις οἱ μοῦν Ἐλληνες ἄπλοις ἐκέχρηντο, οἱ δε βάρβαροι ακοντίζειν

i 5 μιξοβάρβαρος : ἐν τέλει γὰρ οικιῶντες της Κυρωπης οἱ Αἰτωλοὶ Ἐλληνικων τε καὶ βαρβαρικων ἄπτονται φρονημάτων' η επει δοκοῖσι βαρβαρικον φρόνημα εχειν, δια τον κατ' ἀλληλων πολεμον. καὶ 'ομηρος Κουρητές τ' ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι αμφὶ

πόλιν ΚαλυδῶναI A. B.M. I.

et o μιξοβάρβαρος : μεμιγμένος δοκῶν το γένος ἐξ Ελληνος καὶ βαρ-

Ista puriem sucilint; praetereu tra Ucla I eo rePreherulentis Aristotelis verba. quod Aetoli contra non lac-viun, sed flexirhIrri pedem Iriritum

habere deruierint: δεῖ -ρ, δμα , veri,a sunt e Philosophi lib. I. de Poeticii deperdito τον νοούμεν-

Platae sinses, sed ut firmius vestigias insisterent iter noctu factum. Pro

πηλου, ut scribit Thucydides 3, 2 a.

79쪽

βάρου. ως μ ν γὰρ βάρβαρος ακόντιον εφερε καὶ ασπίδα, ως δεκλλην δόρυ καὶ σπάθην καὶ θωρακα και κόρυθα' υστερον δε καὶ Ελληνες ἀκοντίοις ἐχρήσαντο. Gu. Lei l. μεμιγμένη ἁπλισε χρώμενος Ἐλληνικῆ καὶ βαρβαρικη. Gu. κατὰ την σκε ν των ἄπλων μεμιγμένος Ελλην καὶ βάρβαρος. Gr. 5I42. σημει σπίδων ζ παρὰ το Ομηρικον

ό δε νους, α τοτε ἰδων σημεῖα ἐπιγινώσκω νυν ἐξ αυτων τους μλι- σμένους. A. D. M. εγνώρισα . αντὶ του γνωρίζω. GL

I43. σπονδάς . ειρηνην. B.M. τὰς ἐπὶ τη διαλλαγη ἀγγελίας.

I 45. ἀμφι μνημα του Ζηθου : eπίσημος γὰρ αυτοῖ ὁ τάφος ως κτίστου της πίλεως. A. M. 'Aλλως. κοινὸς μοῦν ἀμφοῖν ό τάφος Ζηλυκαἰ 'Aμφίονος, συλληπτικῶς δε εἶτε. τινὸς δέ φασι τον Ἀμφίονα. . . ταῖς ΙΠροιτίσι. A.B. M. P. I. περα : διαβαίνει. M. διέρχεται. Gr. 15 ἀμφὶ Θημα του Ζήθου : ουτος ό Zηθος, ῶς εφαμεν, Tειχι- στης ἔν των Θηβῶν, με γάλου καὶ ἐπισημου τάφου ηξιώθη. Gii. I. περὶ το μνημα το του Ζηθου καὶ τοὐ 'A ιω ς' εἴς γὰρ ην ἀμφοτέρων τάφος. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.

I 46. καταβόστρυχος'. πυκνους καθειμένος βοστρύχους. Gr. 2o

Cant. δασύθριξ. R. 33. δασύτριχος. Gu.

aliquot literrarunt lacuitu POSuit I., nulliun desectus ii, lici una est in M. Τ. In H. post ἀμφίονα aliquot

literae obliteratae. Tum sequitur T ic προιτίσι. quibus vectis carent Μ.T. I. In M. POSt ἀμφίονα sequitur καταβόστρυχώς : τοῖς βοστρύχοις etc., in H. et I. scholion ud γοργός τ' εἰσιδ.ῖν. in T. ταύτην μελαγωγ et . ad v. Iso. ' χωρις τεθάφθαι, Vulsiniile quid deesse Burnesius suspicabatur : Zηθω μνημα καὶ Ἀμφίονι ἐν

ruptum.

80쪽

78 SCHOLIA

καταβόστρυχος : τοῖς βοστρύχοις, τοῖς πλοκάMοις κατάκομος, καὶ τοῖς ἔμμασι καταπληκτικοι ' το γὰρ κατά πληθους εμφαντικών. A. M.T. πυκνοῖς καθειμένος βοστρύχους. Gr. συναπτέον το ἄμ- μασιν γοργος ει σιδεῖν. B.M. νεανίας ζ νεανίας ώς το ιδεῖν. M.

5 και ἰδεῖν τοῖς ἔμμασι γοργος νεανίας. GRI46. γοργός τ' εἰσιδεῖν ζ γοργονίδης. φοβερὸς, καταπληκτικός. A. D. M. Aλλως. γοργο-δες αποβλεπων τοῖς ἔμμασιν, ἄμα καὶ των βοστρύχων παρεχοντων τοῖς οφθαλμώς το γοργογωδες. A. B. M. T. l. καταπληκτικος, ἀπο μεταφορῆς της Γοργοῖς. Gu. Io I 48. λοχαγός: στρατηγός. ώς : αντὶ τοῖ λίαν. ἴστερω: αντὶ τοῖ οπισθεν, κατόπιν. M. ἀκολούθω. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 49. ἀμφέπει : αντὶ τοῖ επακολουθεῖ αὐτῶ θλος πολῖς οπισθόπους. τινες δὲ επὶ κατάρας αυτὸ δεχονται, οἷον εσχάτω πυδοῦ και μηκέτι -οστρέφοντι, 2 3, ώς ἄχλος νιν ἀμφέπει επὶ απωλεια. A. i5B.M. I. πανταχόθεν ώπλισμένος επακολουθεῖ. M. ίς πάνοπλος ἄχλος, νοουν λαος, περιέπει αὐτον ἀκολούθου πόδί. GRI 5 o. IIαρθενοπαῖος : ώς μεν Ἀντίμαχός φησι Ταλαου του Βίαν- τος τοῖ 'Aμυθάονος τοῖ Κρηθέως τοῖ Αἰόλου τοῖ 'Ελλυους τοῖ Διὸς, μητρος δε Λυσιμάχης της Κερκυόνος τοῖ Ποσειδωνις' ίς δε Ἐλλα- χο νικος, 11ειλανίωνος τοῖ Ἀμφιδάμαντος του Ἐπόχου τοῖ Ἀρ που τοῖ Κηφέως τοῖ IIοσειδωνος, μητρος δε 'Aταλάντης της Ἱάσου. A. M.T. Ἀταλάντης γίνος : ταύτην Mελανίων πημε τη τέχνη των

3 o. 3I8. Μειλανιωνα mxerunt, in oratione prosa Μελανιων PrReferendum videtur, quo etiam Aristoph.

formae exenipla v. in Tliesauri vol. 6. P. 7 9 il3. Ἀρ πουJ Nomen suspeetum. a I. sic addidit Matth.