장음표시 사용
121쪽
Uρει φῶς σκωρων. or μοι πατρώων οἴκω ν. τίν ἐκ τῶν εὐόλβων πει βασιλέων,
ἀσσει, δινευούσαις Ἀποισιν πιανοῖς. ἀλλάξας
ἔνθεν τῶν πρόσθεν δμαθέντων εινταλιδὰν ἐκβαίνει ποινά γ εις Οἴκ-ς. σπευδεε
ultima suspecta esse potest, Cum eadem res et idem verbum Prae erit versii I 86,. ω μοι τῶν Ἀτρειδῶν οἴκων. Hoc qitidem non est emtauri et Perpetuum; et i men olariis aulae o potest in alteriitro loco , ut ver. 167. D κηδείοις οἴκτοιων.
conjuncti metriam anapaesticum
dentiis has nurnerorarin mutationes varietatis cauon iniicere tra-Mci poetae, ne continuo tractu veror irri ariaPaestoriun aines a ditorum obtunderentur.
122쪽
ν ἀσπουδασρ ἐπὶ σοὶ δαίμων, ἀρχῆς μοι δυσδαίμων, δαίμων τῆς ματρος ζώνας' . καὶ νυκτὀς κείνας ἐξ ἀρχῆς 205
λοχείαν, στεὐῆὰν παιδείαν μοῖραι συντείνουσι θεαί '
ete. Parenthesiit posui Eoliam tu do tit connexio verbortim planior
123쪽
ἄλλ' αἱμορράντων δυσφόρμιγγα ξείνων αἱμάσσου, αταν, βωμους οἰκτράν τ αἰαζόντων, 'ου ανοικτρόν τ ἐκβα ντων δάκρυον. καὶ νυν κείνων μέν μοι λάθα τον δ' Ἀργει δμαειντα
δν ἔλιπον ἐπιμαστίδιονῆτι βρέφος, λι νέον, ἔτι θάλος ἐν χερύ- μοπρῖς, πρὸς στέρνοισιτ, υργει σκηπτουχον υριμαν
missime opiis est. Vecta reaia sitiva, quae Pedestri se orae nulliunniri patientis accusativium adscis-vunt, apud poetas eleganti dene-Σione aiiii in passionis ipsius adiunctum habent. Sic oφλουν
lio Euripidis loco, licet proprium iit αἱμέσσειν τοὐς ξείνοος , tamentum haec cruori tritio ατης nomen Hud dubio mereatur, non videt u
124쪽
Ἀγαμέμνω ος παῖ, καὶ Κλυταιμνήστρας τέκνον, ἄκουε καινῶν ἐξ εμου κηρυγμάτων. . τι δ' ἐστι του παρο-ος ἐαπλῆσσον λόγου; NOBO. ῆκουσιν εἰς γῆν, κυανέαν Συμπληγάδα πλατν φυγόντες, δίπτυχοι νεανίαι, θεῶ φίλον πρόσφαγμα, καὶ θυτήριον ερτέμιδα χέρνιβας δὲ, ααὶ κατάργματαο- αν φθάνοις αν ευτρεπῆ ποιουμένη. 245 Ια ποδαποί; τίνος γος ἔνομ' ἔχουσιν οἱ ξένοις ΒΟ. Ελληνες ' Τν τουτ οἶδα, κοὐ περαιτέρω.
v qi in Euripides scripserit, riν ἔστι το με καροντος ἐκπλησσον
uenda occupata erat IAigenia quando intravit nuncius. De Ioemtio- ἐκπλησσειν λόγου, oeulere, avellere, disertere a aermone, in remellare aliquem loquentem, rid. ad ver. 773. Vulgatam tamen versionem reliqui.2 i. μανεαν Σvμπ1vmgων. Codd. Paris. A. B. C. συμπληγα- quemadnio dum ex conjectura emendaverat Prorsorius, Verisinis. I, 2. nempe νέαν Συμπληγάδα. Quaero, an tensus et Constructio versus I 325. πόρον φευγον
125쪽
-ιλωτὰς ἀγμὀς, πορφυρευτικαὶ στέγαια ἐντειχα δισσους εἶδε τις νεανίας μ ορβῖς. ημῶν, κἀπεχώρηοευ πάλιν. ἄκρouu δακτυλοισι πορθμεύων ἴχνος.
iis usitata, in vox, diversi miti, repetenda est ex u naparie sententiae. Appositum memplum Est Orest. Io a. Dd- Κing.
dar. Ita et hie: constructio es
126쪽
- θάσσουσιν οἰδε. θεοσεβος δ' ημων τις - , ἀνέσχε καὶ προσευξατ εἰσιδών ω ποντίας παῖ Λευκοθίας, νεῶν φυλαξ, 270 δέσποτα ΙΙαλαῖμον, Πίως ημῖν γενου Κτ οὐν ἐπ' ἀκταῖς θάσσετον' οσκόρω, η Νηρέως ἀγάλμαθ', ος τμ ευγει)ῆ ἔτικτε πεντήκοντα Ληρὰδων χορόν. 'ἄλλος δέ τις μάταιος, ανομία θρασυς, 275εγέλασεν ευχος, ναυτίλους δ' ἐφθαρμένοtυς θάσσειν φάσγγ' ἔφασκε, του νόμου φόβω, κλυοντας ως θύοιμεν ir/θάδε ξένους. ἔδοξε δ' ἐμῶν ευ λέγειν τοῖς πλείοσιν, ρῆν τε τῆ θεῶ σφάγια τἀπιχωρια. 280 κἀν τφδε πιτραν ἄτερος λιπών ξένοιν, ἔστη, κάρα τε διετίναξ ἄνω κάτω, καπεστέναξεν, . ώλἐνας τρlμων ἄκρας. μανίαις ἀλαίνων, καὶ βοα κυναγὸς ως,
Moυ δράκαιναν, ως με βούλεται κτανεῖν,
2Za. Ovν ἐπ ακταῖς τον, χιοσκορω. Ισnoscat Iectorot hic, si prauli in1 ue via excesSexo. Quaeri erit an Potest, qtia PT habilitato hoc fictitan sit. Nupse enim adnio dum mortui erant Dios-Citri, Castor et Pollux; neque do eorum divinitato adhuc otiain intor Graecos convenerat. DupIEa enim fama de iis olatinuerat prout sorori eorunt 1 elanae narrat Teucer, Helen. 13'. Alii animdicebant, eoa filii manus ititulisse ex moeroro ob motia et ded ora sororis sua Holenae: Alra, in nim moraim deoo m Rdsumtos Diisse.
Ita tuo , inquarn, Ρotest, unde Barham. Tatiria, tam langota Graecia dissitis, Neviis Irouruu , sed et pastorisua et hiatu ma lmarissimis mortalium, Pi
mari, ut Iphimnia dicit supra veri 25 . marinum Dios Moriam P. NM n tam familiariter innotesceret PEt dicenditrix est, opinor, vel, hoci
- Gramga, et in aevo Euripicus
127쪽
ή δ' ἐκ χιτώνων πυρ πHουσα, καὶ φόνον, πτεροις ἐρέσσει, πιπέρ αγκάλαις ἐμὴν ἔχουσα, πίτρινον ἄχθον ώς ἐπεμβάλ9. or μοι, κτενεῖ με. ποῖ φύγω; παρῆν δ' ὁρῆνου ταυτὰ μορφῆς σχήματ' αλλ' ήλλάσσεω φθογγάς τε μόσχων, καὶ κυνῶν υλι ματα, α φάου' --ς ἱέναι μιμήματα. ημεῖς δε συσταλέντες, ώς θανουμενοι,
α' καθήμεα ο δε χερὶ σπάσας ξίφος,
μόσχους ὀρουσας εἰς μέσας, λέων ὐπως,
παιει σιδῆρς λαγόνας εἰς πλευρὰς Ιεις,123 290295
Pando haec Ioeutus est. ἐπεμβά- ιν , scit. ἐμοὶ ut Ter. 955. et Helen. 8 . vae non opus fuisset
notasse, nasi in versioneis expli ratione hiiliis loci a viris doctis mire eri aliun victissem. Memineris auteni laune B e insanι fierin dem. Et quidem nemo nisi in--πυε ita cogatare et ratiocinari po-
Drachiis gestaris Matrem meam, ut hune montem im-
diunt et solicitas in exprimonilia his dilamis anilini assectionibus, Furora et Amore. Et sane ἀναμσθητος sare oportet iiiii haec Orestia a versii 285. sine aninia contino tione legere possit. 292. ου ταυτὰ μορφῆς πέμ- .
Non intelligo. Pro μορφῆς intel-Iexissem φωνῆς. Orestis orahi x μορφὴ non niutabatur ex eo quod
munima boum et latrati a canum
emitteret et imitaretur: sed φωνὴ e iis mutabatur. Nonntillis pla
128쪽
κἀν τῶδε πας τις, ως ὁρῶ βουφόρβια
πίπτοντα, κ- πορθουμεν , ἐξωπλιζετο,αόχλους τε φυσῶν, ξυλλέγων τ' ἐγχωρίους προς ευτραφεῖς γαρ, καὶ νεανίας ξένους, φαύλους μάχεσθαι βουκόλους πούμεδα. αολλοὶ δ' επληρώθζμεν ἐν μικρῶ χρόνω. πίπτ1ι δὲ μανίας πίτυλον ὁ ξένος μεθεὶς, στίζων αφρῶ γένειον. ώς δ' ἐσείδομεν προύογου πεσόντα, πῶς ἀνηρ ἔοχεν πόνον, βάλλων, ἀράσοιδεν. ατερος δε τοῖν υνοινοφρόν τ' απίψα, σώματός ε' ἐτημέλει,
πέπλων τε προυκάλυπτεν ευμήνους ύφας, σαραδοκῶν μὲν ταπιόντα τραύματα, φίλον δε θεραπε αεισιν ἄνδρ' ευεργετῶν.
ἔμφρων δ' ἀναίξας ὁ ξἐνος πεσήματος,
καὶ τ παρουσ- ξυμφορὰν αυτοῖν πέλας' ψμωξέ θ'. 1 μεις δ' οὐκ ἀνίεμεν πέτρους βάλλοντες, αλλος ἄλλοθεν προσκείμενοι. ου δο το δεινὰν παρακέλευσμ ήκούσαμεν Πυλάδη, θανουμεθ' ' ἀλλ' ὁπως θαi ούμεθα κάλλισθ'. επου μοι, τάπανον σπάσας χερί.ώς δ' εἴδομεν δίπαλτα πολεμίων ξίφη, ψυγῆ λεπαίας εξεπίμπλαμεν νάπας. ἀλλ' εἰ φύγοι τις, ατεροι προσκείμενοι,
129쪽
-τις τὼ νυν υπεῖκον πρασσον πέτροις.
ἀλλ' ὐ ἄπιστον μυρίων γὰρ ἐκ χερῶν
-δεὶς τα τῆς θεου θυματ' η τύχει βαλών. μόλις δέ νιν, τόλμy μεν ου, χειρουμεθα, 330 . κυκλω δὲ περιβάλλοντες, ἐξεκλέψαμεν πέτροιοι χειρῶν φάσγαν , εις δε γζν γόνυ καμάτφ καθεωαν. πρὼς δ' ανακτα τῆσδε γhς κομίζομέν νιν. ὁ δ' ἐσιδών, οσον τάχος ώς χερνιβάς τε, καὶ σφαγει ἔπεμπέ σοι. , 535. 7χου δε τοιάν, ἁ νεῶνί, σοι ξένων ' σφάγια παρεῖναι ' καν ἀπαM νς ξενους τοιουσδε, τον σὰν πιλὰς ἀποτίσει φόνον. δίκας τίνουσα τῆς ἐν λίδι σφαγῆς. ΣΟ. θαυμάστ ἔλεξας τον φανένθ', ὀστις ποτὲ 340
Ἐλλπος ἐκ γῆς πόντον ῆλθεν ἄξενον.
3 5. καὶ σφάγι ἐξέπεμπέ σοι. coiissi A. B. non ἐξέπεμπε hic ha
henaemiis ad Phoenias. 1 os. 'uiuως. isto modo positumi rarissime adhibetur nisi περὶ ἐμψυχων, apud traliena et comicos. Notam mira mino vide, et inguiman V.
occurrit intra novem veratis ΟΚ
130쪽
I εἶεν. σὐ μὲν κόμιζε τους ξένους, μολών 'eὰ δ' ἐνθάδ' ημεῖς ο, φροντι μεθα.ώ καρδία τὰλαινα, πρὶν μεν εἰς ξένους γαληνὸς ἡσθα, καὶ φιλοικτίρμων ἀεὶ, 346 εἰς τμμόφυλον ἀναμετρουμένη δάκρυ, 'Eλληνας ανδρας ἡνίκ' εἰς χέρας λάβοις ' νυν δ' ἐξ ονείρων, οἷσιν ηγριωμεθα, δοκουσ' 'Oρέστην μηκέθ' ηλιον βλεπειν, δυσνουν με λήψεσω, or τινές ποθ' ηκετε. 3θθ
καὶ τουτ ἄρ' ἐν ἀληθὲς, ηχθόμην, φίλαι'
οἱ δυστυχεῖς γαρ, τοῖσιν ευτυχεστε δοις, CDτοὶ κακῶς πράξαντες, ου φρονουσιν ευ.eλλ' ουτε πνευμα διόθεν ηλθε πώποτε,
οὐ πορθμὶς, Θις διὰ πέτρας Συμπληγάδας 355 Ἐλέω ν ἀ-αγ' ἐνθάδ', η μ ἀπώλεοεν, μενέυών θ', D' αδτοὐς ἀντετιμωρησάμην,
Sensita videtur esse, vera ratio huitis malevolontitae meae hos hospites , est, 'ti a Gngor, felicitati eomani invideor felices enim eos existimo prae meipsa vers. 355. toὶ κακως κράμνε τερ est mora tautolozia Praece sentis ot dvso rhiς. Iter alis Quis vult, et potest, defendere Sed tamen vix fieri potest ut hamita reliquerat Euripides. Sensus hon is est in vulgata versione, quam si exigatur contextiis, υτ ον καλως πράξαντες, etc. tyimi rationem reddet maleνolenti istoriim. Sed utot pessimu in vi detur q iacummis suppositione Ex ope' et v pro αὐτοὶ, posset