Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

221쪽

COMMENTABIM

ipsiani re las dedisse ex lismi OIatione II COII posui Sse dixeris atque hoc exemplum iam veteres leti H ariint, incertus

' χιδώυω. id locum supra cap. 18 allatum. Busiri l. F. 50.

μέτεστιν haec quod ad postremum, πόλεμον, auinei paucis argumex turn indicant oriin via Archidamus didit in enim

oω-ω. vides ex hoc loco sumpta esse verba nostri alii

222쪽

αλλα κατὰ νυσιν καὶ ἐπιμέλειαν. Aliud exemplinis praebet Thucydides Nicias VI, 12 Mesbiadis mores et iuventutem increpat vir τε τις αρχειν ἄσμενος-ὶρεθεὶς παραμνεῖ μῖν ἐκπλεω , o lairoi /ξrUν σκοπῶν, λλως νε καὶ νεώτερος ἔτι ἄν ς το ἄρχειν, πως Θαυμασθῆ μεν

223쪽

v. . . loOντι δε προσασισrto λέγοντι, Isocrates in an- autetialeo, sed alia ex causa, quod elocutionis exornationes non eadem ratione qua iuvenis elaborare posset Nicias mThucyd. VI, 9--1. seniores adhorians, ut iuniorim audaei et temeritati resistant ni rq πατριδος ως μέγιστον δητων πρὶν κινδυνον ὰinooιπτουσης. Incertus rhetor in Notices tom. XIV, 189 ἐὰν di naλaGς, λέγε δτι- δει τοὐ-

ανατρέπειν πειρῶ. s. nodrεoo δη λέγονταJ sensu caret, rizat, inde iaεὶ, ill Ut convenit, restitii linus; sic Arist. Polit. IV, 11 pag. 296, 7 etiam nunc legitur δεῖ γὰρ αναγκαῖον εἶναι

exempla: nam Demosth Phil. I et intilia parum probant. sed quae supra de iuvene vixit, huc reseras. Ex iudiciali

224쪽

8ρμηνεύσαι ταύτα. cons adversarii oris 3 1. Dein Q. in Aristoer. g. 4- ουχὶ των ἐνοχλούντων, λοὐδε τῶν

τινας ανθρώπους. v. 15. ὶ δὴ περὶ πρημα γίνονται μεν ταν τις ησυχων προς τους μηδεν δικουντας προς τους κρειμ νας συμβουλείm sic leuis Vs, s Avieniensibus hellumeonio Siculas μηδεν δικούντα dissuadens lis id grai est, sed διαβεβλημένος. iuilia vid in Isocrat orat de pace g. 5 seqq. at hoc loco universalis reviiritur sententia, pque unquam Athenienses e μηδεν dinoso bellum inlatio ἀδικούντα esse simulareni una negationem seis delendani esse apparet. Auior, hic Doemius Archidani in intelligere videtur. v. m. ἔπειτα την αἰτίαν εις την νάγκην καὶ την τυχην και τους καwοὐ καὶ - συμφέρον ἀναφέρει J Isoer Archin

και ταῖς τυχαις ἐπακολουθειν καὶ μὴ μεῖζον φρονεῖν τῆς δυνήμεως, μηδἐ τι δικαιον ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς ἀλλα το συμφέρον ζητεῖν,

quorum sententiam deinceps refellit. Diodotus contra Cleo- neu pira 3tilenaeis causani dicens III, 4. Aeschines nεοὶ παραπρ. g. 130 β.

225쪽

quoq'e elocutionis opera nova ratione, καινῶς, tractari posse, Isocrat docet Pane g. g. 8 ubi vid interpp.

226쪽

IN CAPUT XXIX. XXX. 213 - τὰ δοκούντα ῶναι φλέγοντες ἀπαγγέλλοντες υ μόνονου πείθουσιν, ἀλλὰ καὶ ἄνοονες δοκοίσιν ναι. μως δεου κατασοβηθεὶς ἐπισχήσω, κινδυι ευουσης της πόλεως, πειθων γε ἐμαυτον σαφέστερόν τι ἐτέρου εἰδὼς λέγειν. 6. τά με δε πώς ossendit interogatio, exspectamus h vel ov- utrum cap. 32 τάττειν ὁ αὐτὰς δεδεῖ meliores libros laim,estare, ut uirimae loco idem ineos v. 10. ἐὰν δε διαβολῆ τις των προειρημένων περιῆμες si primipiunt assilibere non licet, insinuatione utere, miod docet ante ceteros aut ad Herenn I cap. 6. Di dolus p. 41ucyd. II, 42-- primuin leonis alumnias consulat, tum cap. .. προθεσιν assert.

v. 17. παγγελλειν η ἀναμιμνησκειν ne posterius e inini inserimi esse credas, auior nai rationein noεσβεως, de qua naγγέλλειν dicit, distinguit ab illa rana ipsi dημηγοροsντε facimus, eaque ex praeterito tempore hic ναμιμνήσκειν, paulo pos τῶν παρωληλυθότων τι διεξιέναι, ex praesensi se ori ex suum novi in dicitur sine capitis iὰς παγγλλιας καὶ τὰς δηλώσεις κει τὰς προήρησεις

primum vocabulum utramque, et legationis et alius rei saetas nari alionem, comprehendit ita et cap. 31. cons Rhet. r. VII, 729. Cons. Alclinia lis narrati ibi Lacedaem Thucyd. VI, 90.

Autor inster narrationein deliberativae orationi tribuit; id vituperat Aristoteles Rhet. IlI, 13 - ει διαιροίσι γελοίως διήγησις γὰρ που του δικανικο μόνου λόρου ἐστιν, ἐπιδεικτικο δε καὶ δημηγοοικου πῶς ἐνδέχεται Τναι θιήγησιν ζων λέγουσιν η τὰ ποος τον ἀντίδικον ἐπίλογον τῶν ἀποδωσικών; et tamen Aristotelem nostri libri aut

227쪽

v. 18. μεριων- necessario multitudinis numeriis treponendus, sed nescio ii sit vereor tu ne abundet in pius infra eadem repetit, ubi naisquam hanc notionen i

venies additam.

V. 19. ταν μεν ουν πρεσβείαν ἀπαγγέλλωμεν cons. A mois παραπρεσβ. s. . seqq. uiramis et Aeschinis et Demosthenis oratio talem in m praebet. Demosilus. 29-- 1. esch d, prima Iegatione g. 20- 44 O secunda

96 11 T. add illi:i in Oretili in Ctesiphontem et pro Ctesiphonte iisdem rebus exponuntur ita enim narrant, ut

alter adversariunt ubique suspectum seque, ne in re haud prata populo ingratiis omniini experiem reddat, alio simpliciter quae facta sint tradens suspiciones extenuet atque diluat ille enim ὰποτετυχηκόra esse Athenienses eorum quae vellent, ipsumque legaturn διαμαρτεῖν της πράξεως διὰ αθυμία Aeschinis sociorumque et proditionem, -- ἄλλας αἰτίας τινὰς laetum esse stude probare. H qua arie si faciunt, maxime perspicies, si quatuor illae

orationes accurate excutiuntur. Haud iniucunda lectu est Demostinent ilitio oυ πρεσβεέαν ἀπαγγέλλειν, quam adve sarius napano. g. 41 53 refert.

Demosilienis et Aeschinis orationes de legatione optime d ceni cons Lysias XXI, 10 καὶ ταυτα υκ - τύχης ἐγ- νετο, α λ π παρασκευῆς της ἐμῆς εἷχον γα κτλ.p. 60 V. s. δεῖ τοstων κασrOν ποιεῖ βραχέως καὶ σαφῶς καὶ μὴ πικτως lianc doctrinam de lit Isocrates, autore Quintiliano IV, 2 nune in su narrandi raιio

228쪽

IN CAPUT XXX. 215ari seris. 168. Isocraten secuti sun aui Herenn. I e. s. cieero hei. I, 2 qui alia habet de Orat. II, 8 si

Top. g. incertus rhetor in Notices XIV, 191- qui egregia exhibet, Theon progJnan. . Iul. Victoris. A. Rusus III, 452. Rhetor gr. III, M. -οpater , 119 qui Cor cen huius doctrinae autorem esse dicit, vi in iei antimale lusoribus ιλληνισuo addi Aphthonius p. 61, Doxopater II, 13. anonymus III, 665. 1eodectes ut sit iucunda addidit, alii μεγαλοπρέπειaν, u ἐναργειαν The dore solam verisimilitisinem retinuerunt, alii aliam probamini rationem, vid. Quint. Iterino luis invent. II, 7. Lon

cons. Vossi instit orat. III, 3. Praeceptum ut narratio sit brevis, Oratores tigervant et haud raro ipsi indicant Lysias XII, 3 μως δὴ πειράσομαι

στερον διαλεχθῆναι τεύ αυτῶν non brevis elit de bigis s. . Trapezit. s. 3 - 2. larevissima vero Alitiph. VI, 11 15.

229쪽

στατα περὶ τῶν πεποαγμένων. V. i. σαφῶς μεν - δεμώσομενJ aut Herenn I, 15 rem dilucide narrabimius, si ut liudque mamon granim eris, iis primum exponem iis, a reminis tempori- Θει ηι -- hic eri conficiei ai tum , ne Pι id perturbate , ne quid ontorte,n quid ambigue, ne quu nove dican ira, ne quam in otiani rem ranaeamua, ne ab ultimo repetonius, ne longe pera H in mur, ne rid is ad rem mi uneu praeso eun re, et ris utitur ea quine de brevitate praeeepta sunt. locutionein

quam Anax in enes patu is indicat, alii Herenn Omittit,

Cicero fiet. I, 20 addidit se verbis quoque dilucidis utendum est, quo de genere dicendum est in praeceptis elocuιionis. Quintil. IV, 2, 36-s opum incerius rhetor mi Alexa driani Numenii filium seminur, , nuper inventus, i. l. ἐπειδὰδε πεο σαωηνεέας πρόκειrαι λέγειi , ηrίον περὶ σαφείας' μιησύμεθα γὰρ Ους ἐκείνης συγοντες 5πους σαφη ποιῆσαι τον λόγον. σώσει τοίνυν ς ε καο-- διχῶς

την ταιν τῶν γεγανότων , ς τὰ ἐν πρώτα τελεως σῶα

230쪽

IN CAPUT XXX. τ

ὀχληρον οὐτως ἐκφευξεμ τρι- orαν παραλειψωμέν τι νατῶν πραγμάτων τέταρτον Θαν ἐπεισάγωμεν ἔξω ἡ μακρὰ καὶ ἀπηρτημένα - μάγματος. τὰ δ' ἐκ τῶν λέξεων -

v. 19. και ἐὰν μὴ προαπολιποντες την τάξιν . . . δι' ἐζωοων ἐξαγγειλωμεν cormapta ex codicil us restituimus nosi. ν... πάλιν τέραν, at Victorius ex odice altero suo pro

παπιόμενος ἄλλα ποάγματα μεταχειρίζη πρὶν ταυτο ἐπιτελέσαι. sed huic egregiae lectioni nullus e nostris addicit v. 22. τοῖς οἰκεόπις τῶν πραγμειων --- 0nc ad ea p. 11. p. 61 v. i. συντόμως δῶ pluribus hoc exponi aut ad

Herenn. l. c. rem breviter narrare poterinius uti inde incipie--

라틴어 텍스트