Eusebii Caesariensis opera, 1

511쪽

αλλων μειλε πιστευειν, μεστος ην ἀλλα γὰρ ἐήκει τοις δι ἀπορρῶγος ορους ἐπὶ τω τὰς εν ουρανειφυ- σεις ἀριδηλοτέρας κατανοῆσαι κρημνοβατουσιν, οἶμόλις φθάνοντες χρι προνενευκότος αὐχένος

ἀναχωρειν ἔτι δυνανται, προς το λειπόμενον - ο ἀπειρηκότες, υτε καταβαίνειν θαρρουσι, προς τηνοψιν των χασμάτων ἰλιγγιῶντες. 28. ἐρασθεις γαρ,ώς θειου πράγματος και περιμαχήτου τυραννιδος ουτε μένειν ουτε ἀποδιδράσκειν ἀσφαλες εἶναι πελάμβανε μένοντι μεν γὰρ αλλεπάλληλα περρει κακα 10 ἀμυθητα, βουλομένω δ' ἀποδιδράσκειν ο περὶ τουζην ἐπεκρέματο κίνδυνος, πλισμενων, εἰ καὶ μητοῖς σώμασιν, αλλά τοι ταῖς διανοίαις κατ αυτου. ii 29. δηλοι δε και το εργον, ω προ τον μακαρίζοντατον των τυράννων βιον φασὶ χρήσασθαι Λιονυσιον. i5 καλέσας γὰρ αυτον επὶ λαμπροτάτου και πολυτελεστάτου δείπνου παρασκευὴν ε μηρίνθου πανελεπτῆς προσέταξεν κονημενον περαιωρηθῆναι πελεκυν ἐπει δε κατακλιθεις εἶδεν αἰφνίδιον ουτ εξαναστῆναι θαρρῶν διὰ τον τυραννον ουτ ἀπο- ολαυσαί τινος των παρεσκευασμένων διὰ δεος οἷός τεῶν ἀφθόνων καὶ πλουσίων ἀλογήσας ηδονῶν ἀνατείνας τον αυχένα καὶ τὰς ψεις ἐκαραδόκει τον οἰκεῖον ολεθρον. 30. συνεὶς δ' ὁ Λιονυσιος, αρ δηκατανοεῖς, φη, τον ἀοίδιμον και περιμάχητον μῶν, βίον ἔστι γὰρ τοιοῶτος, εἰ μη βουλοιτό τις αυτον φενακίζειν, επειδὴ περιεχει παμπληθεῖς με χορηθ assiγίας, ἀπόλαυσιν δ' ουδενος χρηστου, φόβους δ'επαλλήλους καὶ κινδυνους ἀνηκέστους και νόσον ερπηνώδους καὶ φθινάδος χαλεπωτέραν, ἀθεράπευ-- τον ἀεὶ φέρουσαν λεθρον 31. ι δε πολλοὶ τῶν ἀνεξετάστων πο της λαμπρὰς φανερότητος ἀπατώ

512쪽

μενοι ταυτὸν πεπόνθασι τοι ἀγκιστρευομένοις υπὀτῶν εἰδεχθῶν ἐταιρίδων, α την δυσμορφίαν ἐσθῆτι καὶ χρυσῶ καὶ ταῖς της ψεως πογραφαῖς ἐπισκιάζοντα, γνησίου κάλλους πορία, νόθον ἐπ' ἐνέδρα των θεωμένων δημιουργει. 32. τοιαύτης γέμουσι βαρυδαιμονίας οἱ λίαν ευτυχεῖς η τὰς περβολὰς , αυτοὶ δικασαντες παρ' ἐαυτοῖς ου στέγουσιν, ἀλλ' ῶσπερ ι τα ἀρρωστηματα υ ανάγκης ἐκλαλοῶντες ἀφιῆσι τὰς ἐκ πάθους ἀψευδεστάτας φωνὰς ἐπὶ συν- 10 ουσία τιμωριῶν καὶ παρουσων καὶ προσδοκωμενων ζῶντες, καθάπερ τῶν θρεμμάτων τὰ προς ἱερουργίαν πιαινόμενα. καὶ γαρ ταῶτα της πλείστης ἐπιμελείας α)iJ ἐπὶ τω σφαγηναι τυγχάνει δια πολύκρεων ευωχίαν. 33. εἰσὶ δ' ῖ καὶ περ χρημάτων ἀσεβῶν ου ἀδή- 15 λους, αλλὰ φανερὰς ἔδοσαν δίκας, ων τὰ πληθη καταλέγεσθαι περιττος πόνος, ἀπόχρη δ' εν ἔργον παράδειγμα πάντων στάναι λεγεται τοίνυν πὸ τῶν ἀναγεγραφότων τον ἱερὸν πόλεμον τον ἐν Φωκίδι, νομου κειμένου ον ερόσυλον κατακρημνίζε-

20 σθαι η καταποντοέσθαι η καταπίμπρασθαι, τρεις

συλησαντας το ἐν Θελφοῖς ἱερὸν Φιλόμηλον καὶ υνόμαρχον καὶ Φάsλλον, διανείμασθαι τὰς τιμωρίας. τον μεν γαρ δια λόφου τραχέος και λμώδους ραγε

σης πετρας κατακρημνισθηναί τε και καταλευσνηναι 25 τον δε ἀφηνιάσαντος του κομίζοντος ιππου καὶ μεχρι θαλασσης καταβάντος, ἐπιδραμόντος του πελάγους, εἰς ἀχανη βυθὸν αὐτῶ ζώω καταδύναι Φάsλλον δε φθινάδι νόσω διττὸς γαρ ὁ περι αυτου λόγος συντακῆναι η ἐν ταμ υβαις ερῶ συνεμ--πρησθέντα ἀπολεσθαι. 34. ταλα γαρ φιλονεικότα- τον λέγειν ἀποβηναι κατὰ τύχην δε μεν γάρ τινες ἐν διαφέρουσι καιροῖς φετέραις ἐκολάσθησαν τιμω -

513쪽

4bri L SEDIIρδεας εικὸς ν το ἄστατον της τύχης προφασίζεσθαι πάντων δ' ἀθρόως και ἡ ἐν καιρον καὶ μη ἐτέ- ραις τιμωρίαις, ἀλλα ταῖς περιεχομεναι ἐν τοῖς νόμοις κολασθέντων εὐλογον φάσκειν τι θεο δικάσαντος άλωσαν ' sba 35. G δε τινες των πολειφθέντων βιαίων, και τοις πλήθεσιν ἐπαναστάντων, καὶ δουλωσαμένωνου μόνον δήμους τέρους, ἀλλα κα πατρίδας τας εαυτῶν, τιμώρητοι διετέλεσαν, θαυμαστον ουδεν.

πρῶτον με γαρ οὐχ ομοίως νθρωπος δικάζει καὶ οθεος, διότι τὰ μεν φανερὰ μεῖς ἐρευνῶμεν, ὁ δε ἄχρι μυχῶν ψυχης εἰσδυόμενος ἀψοφητὶ καθάπερ ἐνηλίω λαμπρὰν διάνοιαν αὐγάζει, παμπίσχων μεν τὰ

Φ, περίαπτα, ις ἐγκατείληπται, γυμνὰ δε περιαθρῶν τὰ βουληματα, καὶ διαγινώσκω ευθυς τά τε παρά i5σημα καὶ δόκιμα. 36. μηδέποτ υν το οἰκειον δικαστήριον του θείου προκρίναντες ἀψευδεστερον αυτόκα ευβουλότερον εἶναι φῶμεν ου γὰρ οσιον. ἐν μεν γὰρ πολλὰ τὰ σφάλλοντα ἀπατηλαὶ αἰσθήσεις, πάθη πίβουλα κακιῶν ὁ βαρύτατος ἐπιτειχισμος, ἐν πω δε οὐδε μεν τῶν ἐξαπάτη δικαιότης δε καὶαληθεια, αἱς καστον βραβευόμενον ἐπαινετῶς ἐξορ- θοῶσθαι πέφυκεν. i. ἔπει , ω γενναῖε, μη νομίσΠς ἀλυσιτελες ἐπίκαιρον εἶναι τυραννίδα. οὐδε γὰρ κολασις ἀλυσιτελες, ἀλλὰ τιμωρίας διδόναι τοῖς ἀγα--οθοις φελιμώτερον η υκ ἀποδέον - χάριν ἐναπασι μεν τοι ὀρθῶς γραφεισι παρείληπται νόμοις οι δε γράψαντες υπὀ πάντων ἐπαινοὐνται. περ γὰ9 ἐν δημω τύραννος του ἐν νόμω κόλασις 38. ἐπειδὰν οὐν ἐνδεια μευ και σπάνις δειν καταλάβρ τὰς κπόλεις ἀρετης, ἀφθονία δ' ἀφροσύνης ἐπιπολάση,

τηνικαυτα ο θεος, σπερ ευμα χειμαρρου την φορο

514쪽

ΡRAE P. VANG. VIII. 14. 459

ρὰν της κακίας ἀποχετεῖσαι γλιχόμενος, ῖνα καθαρητο γένος μῶν, σχῖν και κράτος δίδωσι τοῖς τὰς φυ- σεις ἀρχικοῖς 39. μῆς γαρ δίχα ψυχῆς ου καθαίρεται κακία και ὀνπερ τρόπον αἱ πόλεις ἐπ ἀνδρο- φόνοις καὶ προδόταις και θεοσύλαις δημιους ἀνατρεφουσιν, οὐ την γνώμην ἀποδεχόμενα των ἀνδρῶν, ἀλλ τ της πηρεσίας χρήσιμον ἐξετάζουσαι τον αυτὸν τρόπον και ὁ της μεγαλοπόλεως οὐδε του κόσμου κηδεμὼν οἷα δημοκοίνους εφίστησι τους

1 τυραννους ταις πολεσιν, εὐαὲς αν αἰσθηται βίαν,μδικίαν ἀσέβειαν τα ἄλλα κακὰ πλημμύροντα, ὀπως

ηδ ποτε στάντα λωφήσy. 40. τηνικαῶτα και τους. αἰτιους, ως εὐδυσκαθάρτου και νηλεοῶς ψυχῆς υαηρετησαντας, ἐφ' ἀπασιν, σπερ τινὰς κορυφαί- θι,15ους, ἀξιοῖ μετέρχεσθαι. καθάπερ γαρ η του πυρὸς ait δύναμις, ταν παραβληθεῖσαν ιη αναλωσsi , τελευταιον αυτην ἐπινέμεται, τοὐτον τον τρόπον καὶ

οι επὶ τοῖς πλήθεσι δυναστείας εἰληφότες, ταν δαπανήσαντες τὰς πόλεις κενὰς ανδρῶν εργάσωωται

ἡ τὰς περ απάντων τίνοντες δίκας επιδιαφθείρονται. 41. καὶ τί θαυμάζομεν εἰ δια τυράννων ο θ εο κακίαν ἀναχυθεῖσαν ἐν πόλεσι και χώραις καὶ ἐθνεσιν ,

ἀποδιοπομπεῖται πολλάκις γα μὴ χρώμενος πηρέταις ἄλλοις αυτὸς δι εαυτο τοὐτ εργάζεται, λιμόνα ἐπάγων λοιμὸν η σεισμόν και ὁσα ἄλλα θεήλατα, οἷς ὁμιλοι μεγάλοι και πολυάνθρωποι καθ' κάστηνημέραν ἀπόλλυνται, και πολλὴ μοιρα της οἰκουμένης ἐρημοὐται δια προμήθειαν ἀρετῆς ' 42. Ἱκανῶς μεν οὐν εἷς γε τὰ παρόντα περὶ

κ του μῆ τινα των φαύλων εὐδαιμονεῖν, ως οἰμαι λέλεκται δι ου μάλιστα παρίσταται ὁ εἶναι πρόνοιαν. εἰ δὲ μηδέπω πέπεισαι τον ἐν ποικουρουντα ἐν ο

515쪽

460 EUSEBIΙδοιασμὸν ἐπε θαρρῶν αμφότεροι γαρ ρ ἀληθες εχε συνδιαπορησαντες εἰσόμεθα.V4.; Καὶ μεθ' τερα πάλιν φησίν ' νέμων και ετῶν φορὰς ου ἐπὶ λυμ των πλεόντων ως ἐνόμιζες, η γεωργούντων, αλλ' ἐπωφελεία του παντος μῶν γένους ο θεος εἰργάζετο.υδασι μεν γαρ την γην καθαίρει τον δ' υπὸ σελφνην παντα χῶρον πνευμασιν ἀμφοτίροις δε ζῶο καὶ φυτὰ τρέφει και αυξε και τελειοῖ 44. εἰ δὲ τους μη ἐν καιρῶ πλωτηρας η γεωπόνους ἔστιν τεisi βλάπτει, θαυμαστον ουδέν βραχὐ γὰρ ουτοι μέρος,. δ' πιμέλεια του παντὸς ανθρώπων γένους. οπερουν το ἐν τω γυμνασίω αλειμμα τίθεται μεν ἐπ φε λεία, πολλάκις δ' ὁ γυμνασίαρχος νεκα πολιτικων πειῶν ρας της ἐν ἔθει μετέθηκε την τάξιν, δι ηςi υστέρησαν ἔνιοι των ἀλειφομένων, ἴτω και ὁ θεος, οἱα πόλεως του παντὸς ἐπιμελούμενος κόσμου, θερηχειμαίνοντα καὶ χειμῶνας ἐαρίζοντας εἴωθε ποιεῖν ἐπι πη του παντὸς φελεία, καν εἰ ναύκληροί τινες η γης ἐργαται μέλλοιεν ταῖς τούτων ἀνωμαλίαις φημιοὐσθαι. 45 τὰς ουν των στοιχείων εἰς αλληλα με ταβολὰς ἐξ ων ὁ κόσμος ἐπάγη καὶ συνέστηκεν, εἰ δῶ ἀναγκαιότατον ἔργον κωλυτους παρέχετaι ias5 πάχναι δε και χιόνες και - μοιότροπα ψος ἐπ' ακολουθεῖ καταψύξει, και πάλιν προσαράξει και παρατρίψει νεφῶν, ἀστραπαί τε και βροντοί ων ουδεν σως κατὰ πρόνοιαν, αλλ' ὐετοὶ καὶ πνεύματσζωῆς και τροφῆς και αὐξήσεως τοῖς περὶ γην αἴτιο, ων ταῶτα ἐπακολουθήματα. 46. οἷα γυμνασιάρχον φιλοτιμίαις πολλάκις ἀνειμένας ποιουμένου δαπάνας, ἀνθ' ἴδατος ἐλαίω καταιονούμενοί τινες των ἀπειροὶ ροκάλων εἰς οἴδαφος ρανίδας ἀποστάζουσιν, ὁ δ'

516쪽

ὀλωθ ρότατος αυτίκα γίνεται πηλος, ἀλλ' υκ αντις ευ φρονῶν εἴποι το πηλὸν και τον λισθον προμηθεία του γυμνασιάρχου γεγονέναι, παρηκολουθηκέναι δε αλλως λάφθονία των χορηγιῶν ταυτα. 47 ἶρις δὲ καὶ ἀλως καὶ οσα ομοιότροπα πάλιν στεναυγῶν ἐγκιρναμενων τοι νέφεσιν πακολουθήματα, ου ἔργα φυσεως προηγούμενα φυσικοῖς ἐπισυμβαίνοντα εργοις ου μην ἀλλα παρεχει τινὰ και ταυταχρείαν ἀναγκαίαν τοις φρονιμωτέροις νηνεμίας γαρ 1 και πνεύματα, ευδίας τε και χειμῶνας απὸ τούτων τεκμαιρόμενοι προλεγουσι. 48. τὰς κατὰ πόλιν στοὰς ου ορῆς τούτων α πλείους προς μεσημβρίαν νενευκασιν, περ του του ει περιπατουντα χειμῶνιμεν ἀλεαίνεσθαι, θερους δε καταπνεῖσθαι παρακορο1 λουθεῖ δε τι και τερον, - τὐγνώμ του κατεσκευακότος ἐπιγίνεται. τί δε του ἐστιν; αι πότων ποδῶν ἐκπίπτουσαι σκια τὰ μετρα διασημαίνουσι ταῖς ραις. 49. και μὲν δη τὸ πυρ φύσεως ρaal

ἀναγκαιότατον εργον, πακολούθημα δὲ τούτου κα- ρ πνός ἀλλ' ὁμως παρεχεταί τινα φελειαν στιν ὁτε καὶ αυτός. εν γουν ταῖς μεθομεριναῖς πυρσείαις, ηνίκα ὁ πυρ υπὸ τῶν λιακῶν καταλαμπόμενον αυγῶν ἐξαμαυρουται, καπνῶ μηνύεται πολεμίων φο-δος 50. οἷός γ' ουν επὶ της ἴριδος, τοιοὐτος καιά ἐπι τῶν ἐκλείψεων ὁ λόγοι θείαις γὰρ φυσεσινηλίου και σεληνης ἐπακολουθουσιν κλείψεις αι δε

μηνύματα εἰσιν η βασιλεων τελευτῆς, η πόλεων φθορὰς καὶ Πίνδαρος ἡνίξατο γενομενης ἐκλείψεως διὰ τῶν πρόσθεν ειρημένων. bl. u του γά-3 λακτος κύκλος της μεν αυτης ουσίας τοῖς ἄλλοις ἄστροις μετέσχηκε, δυσαιτιολόγητος δ' εἴπερ στὶ, μη ἀποκνείτωσαν οι τὰ φύσεως ἔρευνἀν εἰωθότες.

517쪽

sasM φελιμώτατον γὰρ οὐρεσις, διστον δε και καθ' αυτ τοῖς φιλομαθέσιν η ζητησις. 52 ῶσπερ υνηλιος καὶ σελην προνοι γεγόνασιν, ἴτω καὶ τα ἐν οὐρανω πάντα, κὰν μεῖς τὰς εκάστων φύσεις τε κιὰ δυνάμεις ἰχνηλατεῖν δυνατουντες ἡσυχάζωμεν. 3.

σεισμοί τε και λοιμοὶ και κεραυνῶν βολαὶ, καὶ0ssu τοιαῖτα, λέγεται με εἶναι θεηλατα, προς ἀληθθειαν - ἔστι, θεὸς γαρ οὐδενὸς αἴτιος -κου ο'παράπαν αλλ' αἱ τῶν στοιχείων μεταβολαὶ ταλα , γεννῶσιν, ου προηγούμενα ἔργα φύσεως, ἀλλ' ἐκο- ρμενα τοῖς ἀναγκαίοις και τοῖς προηγουμένοις παροκολουθοίντα. 4. εἰ δέ τινες των χαριεστέρων συναπολαύουσι της ἀπο τούτων βλάβης, ου αἰτιατέον την διοίκησιν πρῶτον με γαρ υκ εἴ τινες γα

θοὶ παρ' μῖν νομίζονται, καὶ προς ἀλήθειάν εχιτ, ψεπειδη τὰ θεοί κριτηρια τῶν κατὰ τον ἀνθρώπινον νουν πάντων ακριβέστερα δεύτερον δε το προμφθ/ς ἐπὶ τὰ τῶν ἐν κόσμω συνεκτικώτατα ἐφοραναγαπῶ, καθάπερ ἐν ταῖς βασιλείαις καὶ στραταρρο χίαις ἐπὶ τὰς πόλεις και τὰ στρατόπεδα ου ἐπί '

τινα τῶν μελημένων και αφανῶν ενα τον προστυ

χόντα. 55 λέγουσι δέ τινες, καθάπερ ἐν ταῖς τυ ραννοκτονίαις καὶ τους συγγενεῖς ἀναιρεῖσθαι νόμι'μόν ἐστιν περ του μεγέθει της τιμωρίας ἐπισχεθηνσt τὰ ἀδικηματα, ον αυτὸν τρόπον κα ταῖς λοιμῶ οδεσι νόσοις παραπόλλυσθαί τινας τῶν μη παιτίων,ῖνα πόρρωθεν οι ἄλλοι σωφρονίζωνται, δίχα τ0ν ἀναγκαῖον εἶναι τους ἐμφερομένους ἀέρι νοσώδει -'σεῖν, σπερ καὶ τους ἐν νη χειμαζομένους κινει', νεύειν ἐξίσου. 56. τὰ δ' ἄλκιμα τῶν θηρίων γέγονεν, κίου γαρ ποσιωπητέον, εἰ καὶ τω δεινος εἰπαν εἶναι προλαβὼν την ἀπολογίαν διέσυρες ασκησεως νεκΠ

518쪽

της προς τους πολεμικους αγῶνας. τα γαρ γυμνάσια και αἱ συνεχεῖς θῆραι συγκροτουσι καὶ νευρουσιν ευμάλα τα σώματα, καὶ προ των σωμάτων τὰς ψυχὰς ἐθίζουσιν ἐχθρῶν ἐξαπιναίας ἐφόδους τω καρτερῶ τη ρώμης ἀλογεῖν. 57. τοῖς δὲ τὰς φυσεις εἰρηνικοι ἔξεστιν ου μονον τειχῶν ἐντος, αλλὰ καὶ κλισιάδων θαλαμευομένοις, ἀποζην ἀνεπιβουλευτως, εχουσιν εἰς ἀπόλαυσιν ἀφθονωτάτας ημερων ἀγέλας

ἐπειδ συ και λέοντες και σα μοιότροπα, κου- 397

10 σία φυσει χρώμενα, μακρὰν στεος ἀπεληλαται, τομηδεν παθεῖν ἀγαπῶντα της νθρώπων πιβουλης. 58. εἰ δε τινες πωραθυμίας αοπλοι και ἀπαράσκευοι ταῖς καταδυσεσι τῶν θηρίων ἀδεῶς ἐνδιαιτῶνται, των συμβαινόντων αυτοῖς, αλλὰ μη την φυσιν αἰ- 1 τιάσθωσαν, διοτι φυλάξασθαι παρον ἀλιγώρησαν. ηδη γουν και εν ἱπποδρομίαις εἰδον τινας ἐξαντας ἀλογιστία, οῖ, δέον ἐγκαθέζεσθαι καὶ συν κόσμωθεωρεῖν, ἐν μέσω στάντες, πο της ρυμη των τε θρίππων ἀνωσθέντες, ποσι καὶ τροχοῖς κατηλοήθη--26 σαν, ἀνοίας τἀπίχειρα ευράμενοι ' . 234J59. Περὶ μεν ουν τουτων ἀπόχρη τὰ λεχθέντα. τῶν δ' εὐπετῶν τὰ ἰοβόλα γέγονεν ου κατὰ πρόνοιαν, ἀλλα κα ἐπακολουθησιν, ω και πρότερον εἶπον.

ζωογονεῖται γὰρ, ταν η ἐνυπάρχουσα ἰκμὰς μετα- 25 βάλη προς το θερμότερον ἔνια δε και σῆψις φυ- χωσεν ως ελμινθας με η περὶ τροφὴν, φθεῖρας δ' ἀπὸ τῶν δρωτων. σα δ' ἐξ οἰκείας λης κατὰ

φυσιν σπερματικην και προηγουμένην ἔχει γένεσιν, εἰκότως ἐπιγέγραπται πρόνοιαν. 60. κουσα δε καὶ ω περὶ ἐκείνων διττους λόγους, ἐπ φελεία του ἀνθρώπου γεγονότων, ους ουπιαν ἐπικρυψαίμην ην δ μεν τερος τοιόσδε προ πολλὰ τῶν ἰατρικῶν ἔφα-

519쪽

464 USEBII σάν τινες α ἰοβόλα συνεργεῖν και τους μεθοδεύοντας την τεχνην εἰς- δει καταχρωμενους αὐτοις ἐπιστημόνως, ἀλεξιφαρμάκων εὐπορεῖν, ἐπ τῆ των μάλιστα επισφαλῶς ἐχοντων προσδοκητω σωτηρία ι καὶ μεχρι νυν στιν ἰδεῖν τους φραθύμως καιέμε- 5λῶς ἰατρεύειν ἐπιχειροῶντας ἐν ταῖς συνθεσεσι των φαρμάκων καταχρωμενους κάστοις ου παρεργως. 6 l. ὁ δ' τερος λόγος ου ἰατρικος, ἀλλα φιλόσοφος

ην, ω εοικε τω γαρ θεῶ ταῶ εφασκεν ηὐτρεπί-σθαι κατὰ των ἀμαρτανόντων κολαστήρια, ως στ0α i0τηγοῖς καὶ γεμόσιν στριχας η σιδηρον ου χάρινηρεμουντα τον ἄλλον χρόνον ἀνερεθίζεσθαι προς ἀλ-κην ἐπι τοι κατακριθεῖσιν, ν η φύσις ἐν τω ἀδωροδοκητω δικαστηρίω αυτης κατεγνω θάνατον. 62. το δ' ἐν ταις οἰκίαις πεφωλευκέναι ἀλλον εστ μεν i5

Dἡ ψεὐδος ἔξω γὰρ ἄστεος ἐν ἀγρῶ και ἐρημίαις θεωρεῖται, φεύγοντα ς δεσπότην τον ἄνθρωπον ουμην λλ', εἰ καὶ αληθες ἐστιν, ἔχει τινὰ λόγον εν γὰρ μυχοῖς σεσώρευται φορυτὀ καὶ σκυβάλων πλη- θος, οἷς εἰσδύεσθαι φιλεῖ δίχα τοί καὶ την κνῖσαν ειολκὸν ἔχειν δύναμιν. 63. εἰ δε καὶ χελιδόνες μιν συνδιαιτῶνται θαυμαστὸν οὐδέν της γὰρ τούτων θήρας ἀπεχόμεθα σωτηριας δε πόθος εν ταῖς φυ- χαῖς οὐ λογικαῖς μόνον, ἀλλα και ἀλόγοις ἐνιδρυται, των δὲ προ απόλαυσιν οὐδεν ὁμοδίαιτον διὰ τὰς ἐξ εο ημῶν πιβουλὰς πλην παρ' οἷς η τῶν τοιούτων χρησις ἀπηγόρευται νόμω 64 της Συρίας ἐπι θαλάττηπόλις ἐστὶν σκάλων νομα γενόμενος εν ταύτη, καθ ο χρόνον εἰς τὸ πατρωον ιερὸν στελλόμην, εὐξόμενός τε καὶ θύσων, ἀμηχανόν τι πελειάδων

πληθος επὶ τῶν τριόδων και κατ οἰκίαν κάστηνεθεασαμην. πυνθανομένω δε μοι την αἰτίαν ἔφασαν

520쪽

PRΑΕΡ. EVANG. VIII. 14. 465ου θεμιτὸν εἶναι συλλαμβάνειν ἀπειoῆσθαι γὰρ ἐκ παλαιου τοι οἰκήτορσι την χρῆσιν ουτως μερωταιτο ζωον υ αδείας στ υ μόνον πωρόφιον ἀλλα και ομοτράπεζον ἀεὶ γίνεσθαι καὶ τοις ἐκεχειρίαις ἐν τρυφάν. b. ἐν ιγυπτωχε και θαυμασιώτερον ἐδειν ἐστιν. το γαρ ἀνθρωποβόρον καὶ θηρίων ἀργαλεώτατον ὁ κροκόδειλος, γεννώμενος καὶ τρεφόμενος εντ ἱερωτάτω Νείλω της φελείας, καίτοι βυθιος ων, παισθάνεται παρ' οἷς με γαρ τιμῶται πληθυνε μάλιστα, παρὰ δε τοῖς λυμαινομενοι Ουδ'ονα φαίνεται - των πλεόντων που μεν και τους

πάνυ θρασεις μηδ' ἄκρον πιτολμῶν καθιέναι δάκτυλον ἀγεληδὸν ἐπιφοιτώντων που δε και τους ἄγαν δειλοί ἐξαλλομενους νήχεσθαι μετὰ παιδιὰς 66. χώρα δ' η Κυκλώπων, ἐπειδ το γένος αυτῶν ἐστι πλάσμα μύθου, δίχα σπορά και γεωπόνων ἀνδρῶν ημερος καρπος ου φύεται, καθάπερ υδ' ἐκ του μηοντος τι γεννάται της Ελλάδος δ' ου κατηγορητέονως λυπρὰ καὶ ἀγονου πολὐ γὰρ κἀν ταύτη το βα- γειον εἰ δ' ἡ βάρβαρος διαφερε ταῖς εὐκαρπίαις,

πλεονεκτει με τροφαῖς, ἐλαττοίτα δε τοι τρεφομένοις, ων χάριν α τροφαί μόνη γὰρ η Ἐλλὰς ἀψευδῶς ἀνθρωπογονεῖ, φυτὸν οὐράνιον και λάστημα θεῖον κριβωμενον, λογισμον ἀποτίκτουσα ι ims, κειούμενον ἐπιστημn. το δ' αἴτιον λεπτότητι ἀέρος η διάνοια πεφυκεν ἀκονῶσθαι. 7. διό καιωράκλειτος ου απο σκοποί φησιν αὐγη ξηρὴ ψυχ σοφωτάτη καὶ αρίστη ' τεκμηριώσαιτο δ αν τις και κτου τοὐς με νηφοντας καὶ ὀλιγοδεεῖς συνετωτέρους εἶναι, τους δὲ ποτων ἀεὶ καὶ σιτίων ἐμπιπλαμένους ηκιστα φρονίμους, τε βαπτιζομενου τοῖς πιουσι

του λογισμοί. 68. διὸ κατὰ την βάρβαρον ερνη μεν