Eusebii Caesariensis opera, 1

491쪽

λαβόντες, αὐτα τῶ λόγω σωματοποιήσοντες κακοῖς ετέρους ἐνεκύλισαν, καθαρσιαν τε οὐ την τυχοῶσαναπετέλεσαν, μιανθέντες αυτοὶ πανταπασι τω της

375 ασεβείας μολυνῶ. 33. καλῶς δε ποιῶν υ βασιλεύς υμῶν τους τοιούτους ναιρεῖ, καθὼς μεταλαμβάνομεν. ἐγὼ δε εἶπα, τους ἐμφανιστὰς οἴ-αί σε λέγειν καιγαρ αἰκίαις καὶ θ άτοις ἐπαλγέσιν αυτοῖς παραβάλλει συνεχῶς τούτους γαρ καὶ λέγω επαγρύπνησις γαρ εις ἀνθρώπων ἀπώλειαν ανόσιος ὁ δε νόμος μῶν κελεύει μήτε λόγω μήτε ἔργω κακοποιεῖν io μηδένα. 34. καὶ περὶ τούτων οὐν σον ἐπὶ βραχῶδιεξελθεῖν, προσυποδείξαντά σοι διότι πάντα κεκα- νόνισται προς δικαιοσύνην και οὐδεν εἰκῆ κατατέ- τακται δια της γραφης οὐδε μυθωδῶς, αλλ' υα δι' ο λου του ζην καὶ ε ταῖς πράξεσιν ἀσκῶμεν δικαιοσύνην προς πάντα ανθρώπους, μεμνημένοι του δυναστεύοντος θεοs. 35. περὶ βρωτῶ ουν καὶ τωνακαθάρτων, ερπετῶν καὶ κνωδάλων, ὁ πῶς λόγος ἀνατείνει προς δικαιοσύνην καὶ την των ανθρώπων συναναστροφην δικαίαν. 36. ἐμοὶ μεν Οὐ καλῶς ενό- si Mi μιζε περ ἐκάστων ἀπολελογῆσθαι και γαρ περὶ των προσφερομένων ἔλεγε μόσχων καὶ κριῶν και χιμάρων οτι δει ταὐτ ἐκ βουκολίων και ποιμνίων λαμβάνον- τας μερα κατασκευάζειν καὶ μηδεν αγριον, πως οι προσφέροντες τὰς θυσίας μηδεν περήφανον αυτοῖς ' , συνιστορῶσι, σημειώσει κεχρημένοι του διατάξαντος. 37. της γαρ αυτο ψυχῆς του παντὸς τρόπου την

προσφορα ποιεῖται την θυσίαν προσάγων καὶ

περὶ τούτων ου νομίζω τα τῆς μιλίας ἄξια λόγου καθεστάναι, δια την σεμνότητα του νόμου, ν προῆγμα διασαφῆσαί σοι, Φιλόκρατες, δι ην ἐχεις φιλομάθειαν

492쪽

38. αλα μεν ὁ ἀρχιερεῖς τοις κουσιν αυ- τον Ελλησι περ της ἀλληγορουμένης ἐν τοις ἱεροῖς

νομοις ἰδέας διεστείλατο, ως αν μέλλουσι ταῖς κδο- iθησομέναις περιτεύξεσθαι των γραφῶν ερμηνείαις.

ὁ δε ριστόβουλος καὶ της κατ υριστοτέλην φιλοσοφίας προ τ πατρίω μετειληχως, οποῖα περὶ τωνεν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις φερομενων ὐπερὶ θεολμελῶν διηλθεν ἐπακούσαι καιρός ουτος δ' αυτὸς εκεῖνος, ου καὶ η δευτέρα των Μακκαβαίων εὐάρχ ni της βίβλου μνημονεύει ε τω προς Πτολεμαῖον τον βασιλέα συγγράμματι τοίτου καὶ αυτὸς διασαφεῖ

τον τροπον

X. Πλην κανῶς εἰρημένων προς α προκείμενα δTH ζητηματα ἐπεφώνησας και σὐ βασιλεs, διότι τη- i5 μαίνεται δια οὐ νομου οὐ παρ' μῖν και χεῖρες καὶ βραχίων καὶ πρόσωπον καὶ πόδες καὶ περίπατος επὶ της θείας δυνάμεως - τεύξεται λόγου κα- , θηκοντος καὶ ου ἀντιδοξήσει τοῖς προειρημένοις ὐφ' μῶν Ουδέν. παρακαλέσαι δέ σε βούλομαι 2 προς το φυσικῶς λαμβάνειν τὰς ἐκδοχὰς καὶ τηνάρμόζουσαν ἐννοιαν περὶ θεο κρατεῖν, καὶ, εκπίπτειν εἰς το μυθῶδες καὶ ἀνθρώπινον κατάστημα.

3. πολλαχῶς γαρ ο βούλεται λέγειν ὁ νομοθέτης ημῶν Μωσης, ἐφ ετέρων πραγμάτων λόγους ποιού-

25 μενος, λέγω δε των κατὰ την επιφάνειαν, φυσικὰς διαθέσεις παγγέλλει καὶ μεγάλων πραγμάτων κατασκευάς. - οἷς μεν ουν πάρεστι το καλῶς νοεῖν θαυμάζουσι την περ αυτὸν σοφίαν και το θεῖον πνεόμα, καθ ο καὶ προφητης ἀνακεκηρυκται νω εἰσιν οἱ προειρημένοι φιλόσοφοι καὶ πλείονες τεροι

καὶ ποιηταὶ παρ αυτολμεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότες, καθὸ καὶ θαυμάζονται. i. τοί δε μη μετέχουσι δυ-

493쪽

νάμεως καὶ συνέσεως, ἀλλα τω γραπτῶ μόνον προσκειμένοις, ου φαινεται μεγαλεῖόν τι διασαφῶν. 6. αρξομαι δε λαμβάνειν καθ' καστον σημαινόμε-

νον καθ' ὁσον ἀν ω δυνατός. εἰ δε η τεύξομαιταληθοῶς, μηδε πείσω, μη τω νομοθέτ προσάψyς 5την ἀλογίαν, ἀλλ' ἐμοὶ τήμη δυναμένω διαιρεῖσθαι τὰ ἐκείνω νενοημένα. i. χεῖρες μεν οὐ νοοῶνται προδηλως και φ' μῶν κοινότερον. ταν γαρ δυνάμεις ἐξαποστέλλης σὐ βασιλεὐ ων, βουλόμενός τι κατεργάσασθαι λέγομεν, μεγάλην χεῖρα ἔχει ὁ βασι - id λεὐς, φερομενων ων ἀκουόντων ἐπὶ την δύναμινην ἔχεις. . ἐπισημαίνεται δε τοὐτο καὶ δια της νομοθεσίας μῶν λεγων ὁ Μωσης ἴτως εν χειρικραται ἐξήγαγεν ὁ θεός σε Λιγύπτου καὶ πάλιν ἀποστελῶ, φησὶν ὁ θεὸς, την χεῖρά μου, καὶ πατάξω οτους Αιγυπτίους. V καὶ ἐπὶ του τῶν κτηνῶν θανάτου freti φησι τω Φαραώ ὁ Μωσης ἰδοὐ χεὶρ κυρίου ἔσταιεν τοῖς κτηνεσί σου καὶ ἐν ἀσι τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις θάνατος μέγας ' ἰστε αἱ χεῖρες επὶ δυνάμεως νο-οὐνται θεοs. καὶ γαρ ἔστι νοῆσαι την πῆσαν ἰσχὐν εο τῶν ανθρώπων καὶ τὰς ἐνεργείας ἐν ταῖς χερσιν s222 εἶναι. 9. διόπερ καλῶς ο νομοθέτης ἐπὶ το μεγαλεῖον μετενηνοχε, λέγων τὰς συντελεια χειρας εἶναι θεοὐ στάσις δε θεία καλῶς αν λέγοιτο κατὰ το μεγαλεῖον η του κόσμου κατασκευη. 10. καὶ γαρ ἐπὶ ροπάντων ὁ θεὸς, και πάνθ' υποτέτακται, καὶ στάσιν i, εἴληφεν ἄστε του ἀνθρώπους καταλαμβάνειν ακμνητα εἶναι αὐτα. λέγω δε το τοιοῶτον, ς ουδέποτε γέγονεν ουρανὸς η γη δ' ουρανὸς οὐδ' ηλιος σεληνη λάμπουσα, οὐδε σεληνη πάλιν λιος, οὐδε πο- οταμοὶ θάλασσα, οὐδε θάλασσα ποταμοί. 11. καὶ

πάλιν ἐπὶ τῶν ζωων αυτός ἐστι λόγος. - γαρ

494쪽

PRΑΕΡ. VANG. VIII. 10. 439

ἄνθρωπος ἔσται θηρίον, οὐδε θηρίον ἄνθρωπος. καὶ ἐπὶ των λοιπῶν δε ταυτὸν υπάρχει φυτῶν τε καὶ ἐπὶ τ Ἀλλων αμετάβλητα μεν ἐστι, τὰς αὐτὰς δ' ἐν αὐτοῖς τροπὰς λαμβάνει καὶ φθοράς. 12. Ἀτά- ,

σις ουν η θεία κατὰ ταὐτα αν λέγοιτο, πάντων υποκειμένων τεθεω λέγεται δε κατάβασις ἐπὶ το ὁρος θεία γεγονέναι δια της γραφης του νόμου, καθ ον ἐνομοθέτει καιρον, να πάντες θεωρήσωσι την ἐνέργειαν του θεοs κατάβασις γαρ αὐτη σαφης ἐστι 1 και περὶ τούτων ουν ούτω αν τις ἐξηγήσαιτο, βουλόμενος συντηρεῖν τον περὶ θεοί λόγον. 13. δηλοὐ- ται γαρ ως ὁ ρος ἐκαίετο πυρι, καθώς φησιν

νομοθεσία, δια το τον θεὸν καταβεβηκέναι σαλπίγγων τε φωνας καὶ το πυρ φλεγόμενον ανυποστατως 1 εἶναι. l4 του γαρ παντος πληθους μυριάδων ουκ ελαττον κατον, χωρὶς των ἀφηλίκων, κκλησιαζομένων κυκλόθεν του ρους, ου ἔλασσον μερῶν

πέντε υσης της περιόδου περ αυτὸ κατὰ πάντα τόπον τηλοράσεως,ἀσιν αυτοῖς κυκλόθεν, ως σαν2 παρεμβεβληκότες, τὸ πὐ φλεγόμενον θεωρειτο

χο γαρ ὁ θεός ἐστιν. αλλὰ την του πυρὸς δύναμιν παρὰ πάντα θαυμάσιον πάρχουσαν, δια τὸ πάντα ἀναλίσκειν, ου αν ἔδειξε φλεγομένην ἀνυποστάτως, 25 μηδεν ἐξαναλίσκουσαν, εἰ μη τὸ παρὰ του θεοί δυναμικὸν αὐτη προσείη a 6 των γὰρ φυομένων ν 378ὶτ ὁρει ἐκείνω ἀναλισκομένων σφοδρῶς οὐδε εξανάλωσεν, αλλ' ἔμεινε τῶν πάντων η χλόη πυρος ἄθικτος, σαλπίγγων τε φωνα σφοδρότερον συνηθω κούοντο σὐν η του πυρὸς ἀστραπηδὸν ἐκφάνσει μη προκειμένων ργάνων τοιούτων, μηδε του φωνήσαντος, ἀλλὰ θεία κατασκευ γινομένων παντων.

495쪽

17. στε σαφες εἶναι διὰ ταῶτα την κατάβασιν την θείαν γεγονέναι, δια το τους συνορῶντας ἐκφαντικῶς εκαστα καταλαμβάνειν, μήτε το πῶ κεκαυ-ς ώς προείρηται, μηθεν μητε τὰς των σαλπίγγων φωνας δι ανθρωπινης νεργείας η κατασκευῆς οργάνων γι- 5νεσθαι τον δε θεὸν ἄνευ τινος δεικνυναι την αυτο διὰ πάντων μεγαλειότητα 18. Ἀέτα λυριστόβουλος ἐπεὶ δε διεληλύθαμεν τά τε των ἱερῶν νόμων παραγγέλματα τον τε τρόπον της ἀλληγορουμένης παρ' αὐτοῖς ἰδέας, εξῆς οα εχ και τόδε ἐπισημήνασθαι,, το πῶν γουδαίωνεθνος εἰς δύο τμηματα διήρηται, καὶ την μὲν πληθυν ταῖς τῶν νόμων κατὰ την ρητην διάνοιαν παρ- ηγγελμέναις ποθήκαις πῆγε, το δ' τερον τῶν νεξε τάγμα ταύτης μεν φίει θειοτέρα δέ τινι και θ τους πολλοῖς ἐπαναβεβηκυία φιλοσοφία προσέχειν ἡξίου, θεωρία τε τῶν ἐν τοῖς νόμοις κατὰ διάνοιανσημαινομένων. 19. ην δε τοίτο φιλοσόφων γου- δαίων γένος, ων την του βίου ἄσκησιν καὶ τῶν ἐξωθεν κατεπλάγησαν μυρίοι, τῶν δ' οἰκείων οι περι-Nφανέστατοι καὶ μνήμης ἀλήστου τούτους ξίωσαν Ῥώσηπός τε και Φίλων και τεροι πλείους' ων τὰ πολλα παρεὶς, δείγματος αυτὸ μόνον ενεκα, τῆ του Φίλωνος επὶ του παρόντος αρκεσθήσομαι μαρτυρία, ἡ περὶ τῶν δηλουμένων κατὰ πολλὰ τῶν οἰκείων 25l223Jυπομνημάτων τέθειται τούτων δ' π της Υπὲρ Λυδαίων απολογίας λαβὼν συ γε ἀνάγνωθι αὐτα ars, XI. 'Mυρίους δε τῶν γνωρίμων ὁ μέτερος νομοθέτης λειψεν ἐπὶ κοινωνίαν, οῖ καλούντα μεν Ἐσσαῖοι, παρὰ την ὁσιότητά μοι δοκῶ τῆς προσηγο- ρ

496쪽

ρίας ἀξιωθέντες. - Οὐσι δε πολλὰς μεν πόλεις της γουδαίας, πολλὰς ε κώμας καὶ μεγάλους καὶ πολυ- , ανυώπους μίλους. a. ἔστι δ' αὐτοῖς η προαίρεσις ου γενει, γένος γαρ ἐφ κουσίοις ου γράφεται δια ζῆλον αρετης καὶ φιλανθρωπίας μερον. 3. -- σαίων οὐ κομιδῆ νηπιος ουδεὶς ἀλλ' οὐδε πρωτογένειος η μειράκιον, ἐπεὶ τά γε τούτων ἀβέβαια ηθη τω τῆς λικίας ἀτελεῖ συννεωτερίζονται τελειοι δ' ἄνδρες καὶ προς γηρας ἀποκλίναντες δη, μηκέθ' 104π της του σώματος πιρροης ἐπικλυζόμενοι, μηδ' υπὸ των παθῶν αγόμενοι, την ψευδῆ δε καὶ μόνην ὁντως ἐλευθερίαν καρπούμενοι. M. μάρτυς δε της ελευθερίας αυτῶν ὁ βίος ἴδιον ουδεὶς οὐδεν πομένει κτησασθαι το παράπαν, ου οἰκίαν, ου ανδρά- Io ποδον, ου χωρίον, ου βοσκήματα, ου ὁσα ἄλλα παρασκευαὶ καὶ χορηγίαι πλούτου πάντα δ' εἰς μέ σολαθρόα καταθέντες κοινην καρπουνται την απάντων φέλειαν. . οἰκοίσι δ' εν ταυτῶ κατὰ θιάσους ταιρίας καὶ συσσίτια πεποιημένοι, καὶ πάνθ' 204περ του κοινωφελοῶς πραγματευόμενοι διατελοῶσιν.

6 ἀλλ ετέρων τεραι πραγματεῖαι, αἷς ἐπαποδύντες ἀόκνως διαθλοῶσιν, ου κρυμὸν, ου θάλπος ου ὁσα αέρος νεωτερίσματα προφασιζόμενοι 'ρὶ δ' ηλιονανασχειν ἐπὶ τα συνήθη τρεπόμενοι, δυομένου μόλις

25 ἐπανίασι χαίροντες, ουνηττον των ἐν τοις γυμνικοις

ἐξεταζομένων ἀγῶσιν. υπολαμβάνουσι γαρ ἄτταν ἐπιτηδεύσωσιν εἶναι βιωφελέστερα καὶ δίω ψυχρκαὶ σώματι τὰ γυμνάσματα, καὶ πολυχρονιώτερα των ἐν ἀθλησεσι, μη συναφηβῶντα τῆ του σώματος ἀκμῆ. 30 8 εἰσὶ γαρ αυτῶν οι μὲν γεηπόνοι, τῶν περὶ σπορὰν καὶ γεωργίαν ἐπιστήμονες, ι δ' ἀγελάρχαι παντοδαπῶν θρεμμάτων ηγεμόνες, ἔνιοι δε σμηνη μελιττῶν - ,

497쪽

442 EUSEIsΙΙ ἐπιτροπεύουσιν. . αλλοι δε δημιουργοὶ των κατὰ τέχνας εἰσὶν, περ του μηδεν ων αἱ ἀναγκαῖαι χρεῖαι βιάζονται παθειν, οὐδε αναβαλλόμενοι τῶν εἰς πορισμον ἀνυπαίτιον. 10. ἐκ δη των ουτως διαφερόντων καστοι τον μισθὸν λαβόντες νι διδόασι τωχχειροτονηθεντι ταμία λαβὼν δ' ἐκεῖνος αυτίκα ἀμπιτήδεια ἀνεῖται, καὶ παρεχε τροφὰς ἀφθονους και τἄλλα ν λανθρώπινος βίος χρειώδης. 11. οἱ δ' ὁμοδίαιτοι καὶ μοτράπεζοι καθ' κάστην ἡμερανε, εἰσὶ τοῖς αὐτοις ἀσμενίζοντες, ὀλιγοδεείας ἐρασταὶ, οπολυτελειαν ως ψυχῆς καὶ σώματος νόσον κτρεπόμενοι. 12 κοινὴ δ' οὐτράπεζα μόνον, ἀλλα καιεσθὴς αὐτοί ἐστί. πρόκεινται γα χειμῶνι μεν στιροφρα χλαῖναι, θέρει δ' ξωμίδες υτελεῖς, ως εὐμαρῶς ξεῖναι τω βουλομεν η αν ἐθελήσ λαβεῖν, i5

επειδη κά τα ενὸς απάντων καὶ τὰ πάντων ἔμπαλινενὸς πείληπται. 13. καὶ μην εἴ τις αυτῶν ασθενήσειεν, ἐκ των κοινῶν νοσηλεύεται, θεραπευόμενος ταῖς απάντων ἐπιμελείαις καὶ φροντίσιν. οι δε οπρεσβῶται καν εἰ τύχοιεν ἄτεκνοι, καθάπερ υ πο κλύπαιδες μόνον, ἀλλα καὶ σφόδρα ευπαιδες, ἐν εὐτυχεστάτω καὶ λιπαρωτάτω γήρα τον βίον εἰώθασι καταλύειν, υπὸ τοσούτων προνομίας ἀξιούμενοι καὶ τιμῆς, κουσω γνώμη μὰλλον η φυσεως ἀνάγκη θε- ραπεύειν ἀξιούντων. 14. ἔτι τοίνυν περ ἡ μόνον εο sqaiyη μάλιστα την κοινωνίαν μελλε διαλύειν ὀξυδερκε στερον δόντες γάμον παρητήσαντο μετὰ καὶ του διαφερόντως ἀσκει εγκράτειαν Ἐσσαίων γα --δεὶς ἄγεται γυναῖκα, διότι φίλαυτον η γυνὴ καὶ ζηλότυπον ου μετρίως καὶ δεινὸν ανδρὸςήθη παλευσαι κκαι συνεχέσι γοητείαις πάγεσθαι 15 μελετήσασα γαρ θῶπας λόγους καὶ τ' ἄλλην πόκρισιν, σπερ

498쪽

ἐπι σκηνῆς ἔψεις καὶ ἀκοὰς ὁταν δελεάσρ, διηπατημένων οἷα πηκόων, τον γεμόνα νουν φενακίζει.

16 παῖδες δ' εἰ γένοιντο, φρονήματος ποπλησθεῖσα και παρρησίας, ὁσα κατ' εἰρωνείαν πρότερον ἡπού- λως πρνίττετο, αὐτα ἀπ ευτολμοτέρου θράσους 38ii ἐκλαλεῖ καὶ ἀναισχυντοὐσα βιάζεται πράττειν, νεκαστον κοινωνίας ἐχθρόν. 17. ὁ γαρ η γυναικος φίλτροις ἐνδεθεὶς η τεκνων ανάγκy φυσεως προκηδόμενο, οὐκέτι προ αλλους λαυτός ἐστιν, αλλ' 1 ἔτερος γέγονε λεληθὼς ἀντ' ἐλευθέρου δοίλος. 18 ουτως οὐν ὁ βίος ἐστὶν αυτῶν περιμάχητος, ωστ υκ ἰδιῶται μόνον, αλλὰ καὶ μεγάλοι βασιλεῖς ἀγάμενοι τους ἄνδρας τεθήπασι, καὶ το σεμνὸν αυ-

τῶν ἀποδοχαῖς καὶ τιμαῖς τι μἀλλον σεμνοποιοὐσι 15 19. αὐτ μεν απὸ του εἰρημένου κείσθω συγ- γοάμματος ' π δε οὐ Περὶ οὐ πάντα σπουδαῖον ελεύθερον εἶναι τα οὐτως ἔχοντα παραθήσομαι XII. Ἐστι δε καὶ η εν Παλαιστωρ Συρία καλοκαγαθίας ου αγονος, ην πολυανθρωποτάτου ἔθνους ά των Ῥουδαίων ου ὀλίγη μοῖρα νεμεται. 2. λέγονται δέ τινες παρ αυτοῖς νομα Ἐσσαῖοι, πληθος περτετρακισχιλίους, κατ' ἐμην δόξαν ου ἀκριβεῖ τύπωδιαλέκτου Ἐλληνικῆς, παρώνυμοι ὁσιότητος, ἐπει δηκαν τοῖς μάλιστα θεραπευταὶ θεο γεγόνασιν, υἱ ζῶα καταθύοντες, αλλ' ἱεροπρεπεῖς τὰς εαυτῶν διανοίας κατασκευάζειν ἀξιοῶντες. 3. ουτοι το μεν

πρῶτον κωμηδὸν οἰκοὐσι τὰς πόλεις ἐκτρεπόμενοι, δια τα τῶν πολιτευομένων χειροήθεις νομίας, εἰδότες ἐκ τῶν συνόντων ως απὸ ἀέρος φθοροποιοὐκ νόσον, ἐγγινομενην προσβολην ψυχαῖς ἀνίατον. 4 ων

499쪽

444 EI SEBUοἱ μεν γεωπονοῶντες, οἱ δὲ τέχνας μετιόντες ὁσαι, συνεργάτιδες ειρηνης, αυτούς τε καὶ τους πλησιάζοντας φελοῶσιν, οὐκ ἄργυρον και χρυσὸν θησαυροφυλακοίντες, ουδ' ἀποτομὰς γης μεγάλας κτώμενοι δι ἐπιθυμίαν προσόδων, αλλ' ὁσα προς τὰς ἀναγκαίας του βίου χρείας ἐκπορίζοντες. b. μόνοι γαρ ἐξαπάντων σχεδὸν ἀνθρώπων χρήματοι κανακτήμονες αυτοὶ γεγονότες, ἐπιτηδεύσει το πλέον η ἐνδεια ευτυχίας πλουσιώτατοι νομίζονται, την ὀλιγοδέειαν καὶ εὐκολίαν, περ ἐστὶν, κρίνοντες περιουσίαν. 106 βελῶν, φακόντων η ξιφιδίων η κρανους, φθω-s3ε2 ρακος, η ἀσπίδος, οὐδένα παρ' υτοῖς αν εὐοοις δημιουργὸν οὐδε συνόλως πλοποιὸν η μηχανοποιὸν η τι τῶν κατὰ πόλεμον ἐπιτηδευοντα, αλλ' οὐδ' ὁσα κατ' εἰρήνην εὐόλισθα εἰς κακίαν Ἀμπo ibρίας γαρ η καπηλείας η ναυκληρίας οὐδ ονα ἴσασι, τας εἰς πλεονεξίαν ἀφορμὰς ἀποδιοπομπούμενοι. 7. οὐλος τε παρ' αὐτοἱς οὐδε εἷς ἐστιν, αλλ' ἐλεύθεροι πάντες, ἀνθυπουργουντες ἀλλήλοις καταγινωσκουσί τε τῶν δεσποτῶν ου μόνον ς αδίκων Ψι ἰσότητα λυμαινομμων, αλλὰ καὶ ς σεβῶν, θεσμὸν φύσεως ἀναιρούντων η πάντας μοίως γεννήσασαὶ κα θρέψασα μητρὸς τρόπον δελφοῖς γνησίους, οὐ λεγομενους, αλλ' ὁντα ὁντως ἀπειργάσατο. 8. ντην συγγένειαν η ἐπίβουλος πλεονεξία παρευημερή-- σασα διέσεισεν, ἀντ οἰκειότητος ἀλλοτριότητα και 225Jαντὶ φιλίας χθραν ἐργασαμένη. 9 φιλοσοφίας τετο μεν λογικὸν, ς ου ἀναγκαῖον εἰς κτῆσιν αρετῆς λογοθήραις, το δὲ φυσικὸν, ς μεῖζον η κατὰ ἀνθρωπίνην φυσιν, μετεωρολέσχαις ἀπολιπόντες, πληνίσου ψαυτοὐ περὶ πάρξεως θεοί καὶ της του παντὸς γενέ-

σεως φιλοσοφεῖται, το θικὸν υ μάλα διαπονουσιν,

500쪽

PRΑΕΡ. EVANG. VIII. 12. 445

ἀλείπταις χρώμενοι τοι πατρώοις νόμοις, ους ἀμηχανον ἀνθρωπίνην ἐπινοησαι ψυχὴν ἄνευ κατακωχῆς ἐνθέου 10 τούτους ἀναδιδάσκοντα μεν και παρὰ τοναλλον χρόνον, ἐν δε ταῖς βδόμαις διαφερόντως. ερὰ γαρ φεβδόμη νενόμισται, καθ' η των αλλων ἀνέχοντες εργων, εἰς ιεροὐς ἀφικνούμενοι τόπους, οῖ καλουνται συναγωγαι, καθ' ηλικίας ἐν τάξεσιν υπὀπρεσβυτέροις νέοι καθέζονται, μετὰ κόσμου του προσηκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς ει με τις τὰς βίβλους 1 ἀναγινώσκει λαβών, ετερος δε των εμπειροτατων

οσα μη γνώριμα παρελθὼν ἀναδιδάσκει τὰ γὰρ πλεῖστα δια συμβόλων ἀρχαιοτρόπω ζηλώσει παρ'

αὐτοῖς φιλοσοφεῖται 11 παιδευονται δε εὐσέβειαν, ὁσιότητα, δικαιοσύνην, οἰκονομίαν, πολιτείαν, και 15 επιστημην των προς ἀληθειαν γαθῶν καὶ κακῶν καὶ διαφορων, αιρίσεις ων χρη καὶ φυγὰς τῶν ἐναντίων, νόμοις καὶ κανοσι τριττοις χρωμενοι, τω τε φιλοθέω και φιλαρέτω και φιλανθρώπω. 12 τουμεν οὐ φιλοθεου δείγματα μυρία παρέχει η παρ' 20 ολον τον βίον συνεχης και πάλληλος αγνεία, τοἀνώμοτον, το ἀψευδες, το πάντων μεν ἀγαθῶν αἴτιον. 383, κακο δε μηδενος νομίζειν εἶναι τὸ θεῖον του δεφιλαρέτου το ἀφιλοχρηματον, το ἀφιλόδοξον, το ἀφιληδονον, τὸ γκρατες, τὸ καρτερικὸν, ἔτι δὲ ὀλιγο- 25 δέειαν, ἀφέλειαν, εὐκολίαν, ὁ ἄτυφον, τὸ νόμιμον,τ ευσταθες, καὶ ὁσα τούτοις μοιότροπα του δεφιλανθρωπου δείγματα ευνοια, ἰσότης η παντὸς λόγου κρείττων κοινωνία, περι ης ου ἄκαιρον βραχέα ειπεῖν. 13. πρῶτον τοίνυν οὐδενὸς οικίαο τίς ἐστιν ἰδία, ν ουχὶ πάντων εἶναι κοινην συμβέβηκε προς γὰρ τω κατὰ θιάσους συνοικεῖν ἀνα- , πέπταται καὶ τοῖς τέρωθεν ἀφικνουμένοις τῶν ὁμο-