Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

senex filio in tu gerendi cupido novat uni tu reriam similogo dicit namque videtur poeta sit more, ut claram aliquam imaginem extuberet, patri adiunxisse filium, qui alienum prorsus gereret animum.

ex solo errore, ut videtur. s. 1 βοεικονlliuiorsus scripsit, vulgo Drκὴν , idem veri reuma male iiterpolavit ει Γάρ ποτ' ἐμοί, quod seri nequit, versus sunt atalecuel, ne- mi illud potest offensioni Esse, Io tertio loco aeatalecu-Qua infertur, quantituam ibi saeui negotio restuvas eundem numeriun a scribas: διέλξαι. - Vs 3 σκάφαντ' eod. Λ σκάφαιτ' eod. Vossianus et Arvientiis. κἀποκλάσαι indorsus, vulgo ἀποκλάσαι, reserendum autem est ad vitis amputauonem. lacu Briunt uis φεροντι --

382쪽

Niptum videtur. Est aliter hoc armeli gliculariun maipaeis hiona a Iulani ulmi si in obtingant optavi, ad Euripidis fluuiuumnem eo inpositum, apud Iem in C esphonte Fragm. XV liceanit Itoriis I

lia enim versus disponendi sunt, et ad eamlem norinam an-ustro plia:

Tὰν δ' χθρὰν στάσιν εἶργ' ἀπ Ἀικων τὰν μαινομέναντ ερινθηκrω τερπομέναν σιδάρω. sin illi enim strapna no vergur Iθι μοι πότνια πάλιν. Vlligo vers Bun ratio prorsus oblitterata est; legitur enim:

restituerunt Ii omnes docii, nisi quod Brian us Oτo recte scripsit. Apparet autem ex qui tum vergiuus oraculuin hoc quocue loco, ubi duo de reipuDlicae salute consultant, re

σθαι δει σε. manifestum autem est μολγὼ in utrocue Ioeonilii aliud signininare, quam ἀσκόν, ua ut etera explicationes, quas graminatio tona ne nil lint, prorsus sint reneiendae atque eodem in do usurpatum fuisse in oraculo illo,nuod Arriatopliane utroque loco significat, ostenssit ollux

IST Ou3ἐν κωλύει και μολγιν ιπειν, Ο ἐστι κατὰ την τῶν Ταραντίνων γλῶτταν βόειος σκὼς - και Ἀριστοφά-

383쪽

τοι μολγοὶ σονται. τὀ ἄπληστον αὐτων παινιττόμενος. Reseriant nune ovouue versum ad Agraeolas ' parmai recte rex alio loe eum petuum esse, arguti vel numeroriam viversitas suu enim in eius motu loco, ualis est iniae v. 1063 II14 ac si continuo hos laninos excepisset ille hexameter, profecto eo potius usus esset Symmaelius, lippe ouo multoni et ius lani interpretationem conficinaturias fuisset apparet igitur versum et ex alia uadam favula petitum esse et Summaeno prorsus Ignotum ostendetur autem infra, Enni ad Pu-eem alteram pertinere. At arguu tamen Ille versus, quomodo lite loeus emendandus su nanione geridendum pro επὶ

τον μολγον εἶναι, αἱ νε ιν μολγόν, h. e. δεῖν την πόλιναῖνειν μολγόν, ouod init allud significat, uana oportere eluuatena ineviensium extrema perpet mala, nam sνειν μολγὼ idem est, uod alias ἀσκον δερει moliui , ut est apud Solonem Fragm. 26 πιλλον γάρ κεν κρατήσας ' σκω στερον δεδάρθαι κάπιτετρίφθαι γένος. De verbo αῖνει dueitur infra.

Eιτ αρτον ὀπτων τυγχάνει τις ὀβελίαν. Λinenaeus III p. III B χ ει οβελίας αρτος κεκληται ητοι τι ὀ λου πιπράσκεται, ώς ἐν Ἀλεξανδρεία, η τι ἐν ὀβελίσκοις πτῆτο Ἀριστοφάνης Τεωργοῖς Εἰ κτλἰ

Fortasse praestat rτ αρτον. XI.

'Dσπερ κυλικείου τοὐθόνιον προπέπταται. Ainenaeus XI p. 4603 τὀ κυλικεῖον τοδί' εἴρηται γὰροντως η των ποτηριων σκευοθηκη παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Γεωργοις ' Ωσπερ κτλ.' Ita ense etiam . Selineide do eu in Arist schol. Fonti. P. 58, qui satis audacter corrigi vult: ἔοικε χρησμός τις εἰναι' ς αῖ ἐν τούτοις ' του - ἀκηκοας. καὶ ἁ ἐν τοῖς Γεωργοῖς ουτως γε 'μη μοι Ἀθηναίους κτλ.

384쪽

ψiλη Λιός. Dicit haec enorus agricolarum, qui liberati a belli malis Inmacias enim vel pacem cum liostibus pepigisse videntur laetitia esseruntur et soriam uomae , eum tandem aliquando otio et trannulilitate frui neeat, platanis conserere

Ἐξ στεως νυν εις ἀγρον χωρῶμεν , πάλαι θεῖημῆς ἐκει τω χαλκίω λελουμένους σχολάζειν. Pollux IX 6s Xαλκίον - εν τοι Ἀριστοφάνους Γεωργοῖς σαφῶς ἐπὶ λουτρου εἰρημένοM E αστεως - πάλαι

385쪽

δι' μῆς ἐκει τω χαλκω ἐλλουσόμενον κολάζειν. Praeelare

emendavit orgonus raef. ad Hecub. p. XI. I. Dicit haeeehorus in fine adulae, cum pace restituta urbe rus redire

parat.

καχέτα καὶ μεγακλέας και μαλακους. Hoc Aristophanis exemplum primus ex eodd. edidit Gaissorilius: nod si onveniret praecepto grammatici, certe Mεγακλέα cravendum esset, at videtur ille paria in eoiisidemite iunc versum addit-vulsse, aut etiam plura praeterea apud Suidam interanileriant,ltamae nolim tuu meriana pluralem inanilitarer et noc uidem apertum est praeter Megaclis nomen duo alia uelitescere,

nime opus est: e μαλακοι ouidem eorruptui est ex Lamachi nomine, in illo autern virci Lachetis videtur memoria oblitterata esse ita ut noe loco poeta tres viros sortes vellicue tumosos ominemoraverat. Et Laones quidem,

Melanopi filius, statim sub exoralium Delli Peloponnesiae e eellitit, enius fortuumnem vel Platonis ille gerino testaturi Lamachi autem virtutem ipse Aristopnanes satis supernuo illustrat, ut de is quidem duovus init disserendum sit rat de egacie pauca quaedam licenda sunt, uena quoniam poeta eum Lamaclio et eum Lacnete eoniunxit, et ipsum in studiosum fuisse coiisentaneum est et Lamacho quidem eundem adiungit socium nraeharnensibus v. 6I2 Tι

386쪽

φασιν, ἀλλ' ὁ Κοισυρας καὶ Λάμαχος, οἶς ια' ἐράνου τε

καὶ χρεῶν προην ποτέ, Ωσπερ ἀπόνιπτρον πέοντες σπέρας Απαντες ξίστω παρέμουν οι φίλοι, uia selioliastar Aoισυρας ' ὁ Μεγακλης Κοισυρα δἐ ἐγένετο Ἀθηνησιν ιυγενης γυνὴ καὶ πλουσι μητηρ τοuΜεγακλέους, ο καταβεβρωκώς τηλουσίαν καὶ στερον πεπλουτηκώς ἐκ του τακοινὰ πράσσειν λεγεται. Cognoselmus inde tunc Megaelem,

ex nobilissima Alemaeonidarunt stirpe oriundum, aere alieno olim obrutum post reluas publicis administranssis magnas divulas sibi comparasse, eundemque eonlec supra una eum Novello ad regem Persarum legatum esse ab Atheniensilius eundem hune Negaelem dies Leucon in Φράτερσιν Fr. I. τάρ, ω Μεγάκλεες, οἶσθά που Παάπιδος ' Υ ἐρ- βολος δκπωματα κατεδηδοκεν; Sed de patre eius et matre dieani nam Alemaeonidamini stirps impeditior est, quam ut hoc loco exponi possit. xVII. Sutilas Tοις Ἱπποκράτους υ ἱέ σι ν ουτοι δ' ς υώδεις τιν/ς καὶ παίδευrοι κωμωδουντο καὶ τάχ' ανησαν προκέφαλοι τινες, ῶς ἐν Γεωργοῖς φησὶ καὶ εν ριτάλητι Hippoemus filiis id commentat. p. 350. XVIII.

oratorem, qui dicerita facultate abuteretur ad calumniandum, eundemque peregrinum hominem fuisse arguit vlum illeloeus: Eστι δ' ἐν ser. δη 'ν Φαναῖσι προς τῆ Κλεψύδρα πανουργον ἐγγλωττογαστόρων γένος, ο θερiζουσίν τε

καὶ σπεiρουσι καὶ τρυγωσι ταῖς γλώτταισι συκάζουσί τε.Γάρβαροι δ' ἰοὶ γένος, Γοργίαι τε καὶ Φιλιπποι, καπὼ των ε γλωττογαστόρων ἐκείνων των Φιλίππων κτλ. Videtur autem hic Philippus ex Gorgiae visciplina prolaetus esse,

387쪽

extremis velli Peloponnesiaci annis tragoessias eripali, ouuque Socratis exstitit aceusator, aetate minor protecto fuisse videtur nuam Callias liacue parum prodalisse est Aristophanem in Agraeolis et opprobrio verilsae, uod Callia abuteretur serivendum ouus putor καλλίου περαίνοντος

χυτόν; notae enim sunt Calliae insanae Malinea necue vero abnor re a veri similititillne postea eletum adultum in eodem erimine fuisse, aluuidem Aristophanes in elargis vid senol. Platonis ibid. eum Lali nutum oeauli, quod Melneuus reei ad pueroriam amorem videtur rettulisse.

XX. XXI. Pollux VII 20I Πορνευτρια εν τοις Γεωργοῖς υριστοφάνης ἔφη. adulae nomen omissum in cod. Iunge manni. - dein X 69 Τραπε ζοφόρον - πον - ἐν τοις Ἀριστοφάνους Γεωργοῖς - ἐπι του πη τράπεζαν -- ροντος, ν ἐπησαν τοις αρχουσιν αἱ μυρρ ιναι. XXII. Harpo eratio: Σηραγγιον - χωρίον τι του Πειραιως Ουτως ἐκαλεῖτο μνημονείει δ' υτου και ριστοςάνης νTεωργ οῖς. AliM Σηρόγγειον critiuur, ii est apud nouum

p. 50 28. 10 I. XXIII. Pliouus p. 543 8 Στρεψαίους Ἀριστοφάνης Γεωργοῖς. Praeeessii: Στρέφαρ πόλις της θρύκης και οἷ πολῖται Στρεφαῖοι. At vero nescio an nuc pertineat uod

Iegitur in Cranieri Aneed. II p. 53 4 Στρεφαῖος ἡ Ἀρμης, nαρὰ τω Ἀριστοφάνει παρὰ το διεστράφθαι τὰς μου.

388쪽

nάντ' ἄγεις ἀντὶ του ἀγγέλλεις ἐπὶ των αισια ναν γελλόντωπι πολλάκις ει λέγεται και κατ ειρωνείαν ' Ἀριστοφάνης Γεωργοῖς. Apud ipsum vero Platonem in nih3dem p. 293 D καλὰ δη πάντα λέγεις legitur, at Aristo-plianes certe καλὰ νὴ παταγεῖ vixisse videtur vid. Ηes vcnuis: καλὰ δὴ παταγεῖς καλὰ λαλia et notius p. 26 Il καλὰ δη παταγεῖς' ἀντὶ του λέγεις.

Zenobius I 2 r υτι μελητέον, αλλ' ἐπι τονοικον μέμνηται ταύτης Ἀριστοφάνης νοεωργοῖς καιΠλάτων ο κωμικός, ν δἐ υτος ὁ οἶκος μέγας ις ποδο- χην μισθονμένων. Scribendum est αυτω Μελιτέων, cum ipsis Melitensiim aedibus delitii eorrige ἐκλείπει τω οἴκω ην δ οιτος ὁ οἶκος μέγας, υποδοχην τραγω - δῶν μισθουμενος. Paulo aliter Uiaselitus, qu αυτ μελιτέων ελλεiπει τον οἶκον legii Conseras Hes cnium et Pnotium p. 256 2 Μελιτέων οικος ἐν τι-των Μελιrίων δημι παμμεγέθης ν οἶκος, ις ον οι τραγωδοὶ οιGrrες

εμελέτων.

Repraesentaverat in tae eonaoeulla senes, qui senectam exuit ouas reviviscunt et iuvenum more lasciviunt, conserunmaxime Fr. II. Ill inter nos atItem senes, ex nulDus moritueompositus fuisse idelite, niis alicula sine dubio priuitia egit partes, isnue, ubi iuvenile olni recepti, uxorem Exaedlibus expellit, virgineinque iuvenem iit videtur in matrI- moritura viteli, quorsu in pertilient r. I. Vt I suntleni tu imagulem etiam in aliis auuIis extii vult Aristophanes Reet.

389쪽

autem suevernius, ut peculiarem dissertationem de hae e moessia Berotini 182 educti, sensit poetam nae inraone proposita init aliud uana ipsum populum Atheniensem, artialis omnivus liberatum et lati resipiscentem, repraesenta-xisse. At uo tempore docta su eonaoema limesse metu est, eum aetatis nullae insint notae, nisi io Fragna. XXIV.

Eiremtes ommemoratur a nurias uidem viri memoria non videtur magni moment fuisse, sed Nasi Due saeta esse. Illud tamen videtur verisimile, non ante Vespas actam esse Seneetutem at quod Sueverissus p. 24 sqq. tatuit eo moediana praetore Anutilia n. e. olymp. I XXXI a Dionysus ruant Metam esse, id partim idoneis nititur amumentis, uae uidem singula redarguere longum est unum alicui inducabo, parum pronabile esse poetam, ut singulissere annis singulas omoeilias scripserit, tunc simul tres sa-Dnlas exuuniisse nam Lenaeis eiusdem anni Vespas et Proa gonem docest. At veri ad illud tenipus, ouod inter Vespas

tercessit, sere nullae auulae resertantiir, enue tamen Pertam longum temporis spatium prorsus conticuisse Aristoplianem eonsentanelim est, aque ense Senectutem proxime Pacem priorem aut praegressam aut secutam esse, eique tempori gail etiam eonventicipsa eonioediae ratio ac natura. M

'Oφθαλμιάσας πέρυσιν εἶτ' ἔσχον κακώς, ἔπειθ' υπαλειφόμενος παρ' ἰατρω.

Pollux IV I80 Ἀριστοφάνης ἐν τω Γηρα φησὶν 'Oφ

θαλμιάσας πέρυσιν εἶτ' ἔσχον eod. Falchenu. πέπων κτλ.Senex de oeulorii lippuumne oua laborat ex ponti reeie autem naee Suevernius ad populi Atheniensis imprudenuam et eaeeana quasi levitatem transfer in eo tamen a vero au- erravit, quod de tela tanquam qui nis malis mederetur cogitavit, quod iure improbarit C. F. Hermann despersona eras P. 13. 63

390쪽

πορδα και γελῶ Μῶλλον - γηρας κδῶς ἐκφυγών την

δἐ μεθύων με παρὰ τοῖς ἄρχοντας.

lasciviente aliquo aene dicuntiir. IV.

nisi io εκ ου περιδρ. Uint . De meretrie aliqua ii terpretatur Sueverat. p. I

SEARCH

MENU NAVIGATION