Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

κνεφαλλον αμα καὶ προσκεφάλαιον των λινων. IIerinlianus περὶ μον. ἐξ. p. 39 15 Tυλη περ σύ ηθες Ἀττικοῖς κνεφαλλον καλεῖν, ὁμωνύμως τω περιεχομεν την περιέχουσαν 'Αριστοφάνης Ἀμφιάρεω Καινῆ

Ἀριστοφάνους κνέφαλον αμα καὶ προσκεφάλαιον των λινῶν δηλονότι ς καὶ σκυτiνων καὶ ἐρεῶν γιγνομένων.

Senex ille, posi*Iani exuit senectam, lasciviens eum uxore ut onminuat, parat eis. IUslatrat. v. 26 M P. Φερενυν ενέγκω κλινίδιον νων - δοὐ, κατάκεισ' ἀνώσας τι,

Tαυτὶ κτλ. mae fortasse servus alti vis, qui iussu mulieria adnuerae senem illum adit.

352쪽

958 ARISTOPHANIS

eum sene, et fortasse nue pertinet Versus, quem ex comaeo

videtur, se eum tonaoemae libertas refrenata sit, antiquam mino eduariam consuetitilineri recepigge.

autem dici poeta, uuam notet in a quo te ors ego e

353쪽

tum habeo neque pildmiam prodest tenue illud invictum, mio in uno Fragni Arristopnanes Euripidis Hippolytum per stringli, ouae savula loeta est Olymp. LXXXVllis, praecipue s memineris Aristophalieni saepenumero versibus Euripideis uti, qui ex fabulis multo ante doctis petiti erant, quippe Euripideariani tragoeduarum apud Allieniense summa fult auctoritas ardentissimumciliae studium ua, ut ne long discedam, Hippolytum non solum in nullivus via. v. 163 et in Vespis, v. 82 sed etiam ii Thesmophoriagusia vid. v. 2 6 et in anis v. 62, saepius tangit. At illud

ipsum fragmentum aliculus monteiit est ad avulae argu-niantum satis lud quidem disnolle et napessitum enodandunt namque videtur poeta litora saliuia mulierem nite-drae inauem exliinuisse. tenim, quod vel psum auulae nomen eonfirmat, Atileam aliquam saniam de Anarari herolavindicta in senem inplum eiusque domum Aristopnanes in

354쪽

hae comoedia tuli perseeuius quam uidem alantam illustrant ea, uae in codie Colsi leguntur p. GaIss. ros.

p. 23 υναγυράσω δαίμων υταν χαλεπή τις τίχη καὶ πονηρὰ δυστυχὶ κατασείση πῶσαν οἰκίαν ἀλλεπαλληλοις δεινοῖς ἡ παροιμία λέγεται Φασὶ γαρ γενέσθαι τινὰ γεωργον εν ω Ἀναγυρασίων δήμω αιτίαν εχοντα ει τον πλη- σῶον ιδρυμένον βωμόν-δι συμφοραῖς τον ἄνθρωπον δειναῖς περιπεσεῖν πρωτον ἐν γαρ απέλαβε την γυναικα, ἐξης αυτ παις ἐγεγόνει εἶτα τον υἱιν πήρωσε διαβολῆnλαστῆ της μητρυιῆς χρησάμενος, και λαβών αυτὀν ἀνεμ- βασεν εις πλοιάριον και εἰς λυπρον ξέθηκε νησίδιον ειτα ονείδει κατεχόμενος αυτός τε και ἡ γυνὴ κατὰ πῆσαν την πόλιν αυτος μεν συγκλείσας αυτὼν μετὰ πάντων των τημάτων ν τῆ οικία και υρ υποβαλών καύθη ἡ δἐ γυνὴ ει φρεαρ εαυτὴν ερριφεν. Vides iam tanta sinissitudo internane et illam de neseo et Pnaedri laniani Intercedia Similia, quamvis nilnus accurata Suidas v. 'Aναγυράσιος exuivet r'Aναγυράσιος δαίμων και τέμενος Ἀναγυρο εν ω δήμωτων Ἀναγυρασίων υναγυράσιος δαίμων, πεὶ τον παροι- κοῖντα πρεσβίrην και κτέμνοντα το ἄλσος τιμωρήσατο

τούτου δέ τις εγκοφε- ἄλσος δἐ τω ι αὐτονἐπέμηνε τὴν παλλακήν, τις μὴ δυναμένη συμπεῖσαι τον παῖδα διέβαλεν ως σελγῆ τω πατρί ὁ δἐ πήρωσεν αυrὀν και ροκατωκοδόμησε ἐπὶ τουτοις και ὁ πατὴρ αvro ἀνήρτησεν, ἡ ὁ παλλακὴ ει φρέαρ εαυτὴν ερριφεν ιστορε διἹερώνυμος ἐν τω περὶ τραγωδιοποιων, ἀπεικάζων τούτοις

gyro poenas ab impio sene repetente eonioema nomen tr xlt. In exoratio autem fabulae videtur poeta filium, ovem perdue amabat pater senex, auoriam alendorum studio deditum niaxisse, io auldem titillum insanum et perve sum quantopere tune Atlienis viguerit, ostendu Nuvium Exorinum omnino enim illa scena prorsus ad eundem movianaeonsorinata suisse videtur.

355쪽

I. II. ista'. 4γω σοι μυκέφαλον νησομαι.

τον βουκέφαλον καὶ κοππατειν.

τiαν, ut sint anapaesur est autem alter locus ex ea cenapeutus, ubi filius voti compos servum equos urare lubet. III.

A. ρ δ' ὀρθοπλὴξ B. πέφυκε γαρ δυσγάργαλις. Phouiis p. 346 1 et Suidas v. ὀρθοπλὴξ χρ πλὴξιππος ὀρθὰ ἐπαιρόμενος καὶ πλήσσων Ἀριστοφάνης Ἀναγυρω Ως δ' κτλ. Respieu hue honielina Betaeri Ip. 3 1 3υσγάργαλος απος ἐπὶ των ψήχεσθαι δυσανασχετουντων τίθεται. IV.

Pollux X 55 Tην δ ψήκτραν - Ἀριστοφάνης ἐν Ἀναγυρ εἶπεν. ψήκτρα dixi euam Sophocles ibid. D. Phrynichus Beneri I p. I5.

356쪽

Astenaeus I p. II Br ώσθιον δὸ καὶ τεττιγας καὶ κερκωπας ἀναστομωσεως χάριν Ἀριστοφάνης Ἀναγυρωμος θεῶν ερα κτλ εραμαι Porsonus se Ipsu quemadmodum Euripides in Hippolyto Phaedram amoris vesania percitam lata disere feeit v. Is Προς θεῶν, εραμαι ησὶ θωυξαι καὶ παρά χαίτην ξανθη ρῖφαι, ita Aristophanes finxu fastidiosam mulierum, privigni amore flagriintem, stadicere volui que illa aucupio v. leniadinoduni Phaedra

venari.

357쪽

at eoquum fuisse arguti alius senoliasta ibid. t κάnηλος ἐῶντὶ του μάγειρος εσκαζε δ ουτος ειρηται δ ἐν τοις πρόσθεν, οτε χωλις οιτο ὁ Πέρδιξ, ἀφ' ου φασὶ την παροιμίαν Πέρδικος σκέλος ἐπὶ των λεπτοπόδων Λ Deno possunt hae inter se eonestari, quando maldein Ainent eo- qui euam cauponari solevant lia io Alexis teli apud Ainen III p. Is B Πρῶτον μιν - στρεια παρὰ - ρε τινι malim τινα Ἀδών γέροντι φυκι ημφιεσμένα Ελαβον χίνους τε, ad Nerea eoquum non ignobilem pertinet, quem memorat Euphron ibid. I p. 3 9 E Πηγὴ δ' ι ιο γύπρον φε τοι θεοῖς, et Anaxandrides eo nomine eomoediam scripsit, Idem et neve I p. 372. XII.

Pollux X II r o πόθημα του λμου φόλμεον, ὼς Ἀριστοφάνης ἐν Ἀναγ- λέγει. XIII. Καὶ ξυννένον καὶ χειμέρια βροντα μάλ' εν.

Pnotius p. 31 I et Suidas Gννένοτε πινεφη καὶ ξυννεφη καὶ συννέφελά ἐστιν. Ἀριστοφάνης Ἀναγύρω και

ξυνν κτλ. uno eundem, non liversum, ut videtur, loemn

'E τω στόματι τριημιωβόλιον ἐχων. Pollux IX si diis 'Aνα - τα τρία ἡμιωβόλια

358쪽

εν Ἀναγυρω λέγων Ουτ αυτ κτλ. Si eium recte homines diei ex collieum vestigiis resinuerrent.

Falevenis vlligo ipsa Aristopnanis verva desunt eoi rexinaee, quamquam σπονδεῖον, io commemorii Pollux

si vitulum videtiir in initio soletasse praesta 'πιμῖν σκάφη 'σθ'. lini eoniecerant ' Πμῖν σκάgη δύς, ν τις μὴ τριποδi 'νεμῶμεν. Alibi vas, ovo vomituri utuntur, λεκάνη vel λεκάνιον τοeatur, ut est in versivus olygeli apud Polluc. adde Aniipnanem apud inen. II p. E Eυτρέπιζε φυκτῆρα, λεκάνην, τριπόδιον, ποτήριον, υτραν, θυείαν, κάκκαβον, ζωμήρυσιν. ποτήριον Runnhenii con-leeturi est, codex ποτερον. eorrigi deue Dat τερον , uti est apud Chalinum in Horis Fragm. V versus autem imperlaetus est.

νης Ἐκ δἐ κτλ. In aemulum aliquent poetam laee dicta sunt, qui iis, viae poeta scite invenerat, mala fraude et parem priIdenter erat avusus: ille illimo luni in ubivus v. 5 5 aequale poetas reprenendi quod ea leni semper repetant:

359쪽

οὐδ' μας ζητῶ 'ξαπατῶν δις και τρις ταδε εισάγων, αλλ' ἀεὶ καινα ιδέας εισφέρων σοφiζομαι,ουδῖν ἀλληλα ισιν ὁμοια καὶ πάσας δεξιάς. et deinde Mupolin nuperat, io Equites in suam rem

Converterit r

Mπολις ἐν τον Μαρικῶν προτιστον παρείλκυσεν, ἐκστρέφας τους μετέρους Ἱππέα κακὼς κακῶς. Et fortasse nio uoque Eupolin potissimum perstringit. Exl-

silmavi autem aliquando ex hac eo moedia et ex iae para- has pellium esse ersum, quem Plutarctius non posse suav. vlv. see Epicur. e. 2 proferetr

ι παχυσκελης ἀλετρὶς προς μέλην κινουμένη. XIX. Ἀλλα πάντας χρὴ παραλοῖσθαι, καὶ τους σπόγγονς ιαν.

Pnouus p. 38 et Suidas v. παραλουμαι παροιμια- κως εἰωθεισαν γα πρότερον ἐν τοις βαλανείοις οι πλου- σιοι παραλοίει τους πένητας υριστοφάνης Ἀναγυρωυλλα κτλ. οἷον συνεισιέναι τοι πλουσioις, στε μηδὸ-ὀγγους φέρειν, ἄλλα τοι ἐκείνων χρησθαι. Adtae E viain. p. 160 40 ειρέθη γάρ ποτε τοι λουομένοις ἀντι ὀγγων πλέγμα τι απι σπάρτων ς εικός κα λέγεται Ἀριστοφάνης παραδηλουν αυτ εν δράματι καλοτμένω

υνα ἡρω. Non hunc qui lena versum intellexit, at propinquunt lilaeni ut videturi omnino autem huius Ioci

360쪽

φοκλῆς ἐχρήσατο.

Babylonio et quo tempore et per quem doeneritis mstophanea lii eant Photiua p. 99 1 et Suidas v. Σαμίων ὁ

δημος τους ὁ Βαβυλωνίους δῶδαξε δια Καλλιστράτου Ἀριστοφάνης τεσι πρ του Εὐκλείδου δ' ἐπὶ Εὐκλέους,

sic eorrexit Clinton, vulgo in i tui . indorsua malebatia, sed vide IIanov. p. 5. Et actum esse hane fataliam Eu- elide sive Euele praetore lymp. LXXXVIII 2 pse Aristophanes affirmat, namque in Aeliaritensibus, quae eonioedia anno post est oeta v. diviti

Aυτός τ' ἐμαυτὰν π Κλέωνος παθον ἐπίσταμαι δια την πέρυσι κωμωδίαν εισελκώσας γάρ μ' εις, βουλευτηριον διέβαλλε καὶ ψευδῆ κατεγλώττιζ μον. κἀκυκλοβόρει καπλυνεν, στ' λiγου πάνυ ἀπωλόμην μολυνοπραγμονοέμενος, ubi reete selioliastar τους Βαβυλωνιους τούτους γὰρ προτων χαρνέων Ἀριστοφάνης ἐδίδαξεν, ἐν οις πολλοις κα-- ειπεν κωμωδησε γαρ τάς τε κληρωτὰς και χειροτονη- τὰς ροὰς καὶ Κλέωνα παρόντων ξένων. εἶπε γὰρ δραματους Βαβυλωνιους τ των Λιονυσίων εὐροr, τις ἐν τωεαρι επιτελειται, ἐν φερον του φόρους - σἡμμαχοι καὶ διὰ τοsr ὀργισθεις Ἀλέων ἐγράψατο ιτιν ἀδικ ιας εις τους πολiτως ως εις βριν του δημον ταῶτα πεποιηκότα καὶ ξενίας ει αττὰν ἐγράφατο καὶ ις αγῶνα - -

SEARCH

MENU NAVIGATION